Kahit gulat ako sa napanood ay dali-dali rin akong umalis ng bahay upang puntahan ang hospital kung nasaan si Primo at ang babaeng iyon.
Sa hindi malamang kadahilanan ay kinakabahan ako. Nanlalamig ang mga kamay ko at dinig na dinig ko ang tibok ng puso ko. Hindi ako mapakali sa nalaman at kung bakit pamilyar sa akin ang pangalan ng babaeng iyon.Isang actress pala ang babaeng mahal ni Primo? At may sakit ito? Kaya ba ngayon lang ito nagpakita gayong gumanda na ang pagsasama namin ni Primo ay saka pa lamang ito nangyari?Pag-aari ng kamag-anak nila Primo ang hospital na tinutuluyan ng actress na iyon kaya't madali akong nakapasok ng walang problema. Minsan na akong nakapunta rito noong buhay pa ang Don Agusto. Iginiya pa ako ng nasa information desk kung nasaan ang room na hinahanap ko.Napahinga ako ng malalim habang nasa harap ng isnag saradong VIP room. Tiningnan ko ang name card sa gilid ng pintuan at nakumpirmang kwarto nga ito ni Selene Angelic D'Andrea.Walang pagdadalawang isip ko iyong binuksan. Nagulat ako sa babaeng nakaupo sa hospital bed. Tahimik ang buong malaking espasyo ng silid. Nakita ko sa sofa ang bibit na duffle bag kanina ni Primo. Isinuyod ko ang tingin sa paligid pero hindi ko ito nakita.Binalik ko ang tingin sa babae. Bahagyang nagulat sa akin ang babae. Nakita ko ang pagrehistro ng rekognasyon sa mukha nito at nakita ko pa ang pagkurba ng labi niya sa isang ngiti. Mukhang kilala niya ako?Napatitig lang ako sa kaniya. Natuod ako sa kinatatayuan. Hindi makapaniwala sa nakita. How could this be?This just feel so wrong. Pamilyar talaga siya sa akin.Naalala ko noon, Primo told me the other reason why he married me.... Dahil daw kaya niyang pakisamahan ako for my face.....Wala akong kamalay-malay na ito pala ang ibig sabihin niya. Kaya ba nakaya niya ang tatlong taong kasama ako? Kaya ba na kaya niyang pakisamahan ako sa kama? Kaya ba minsan ay nakikita kong tinititigan niya ako ng walang dahilan?Kaya ba Angel ang tawag niya sa akin kapag good mood siya? How could we have the same second name? Angelique and Angelic? Nakakatawang isipin dahil sobrang magkamukha kami at magkapangalan pa! Anong klaseng tadhana ito?Ibang ibayong sakit ang naramdaman ko. Ramdam ko ang bikig sa lalamunan. Pinigilan kong mamuo ang mga luha. Hindi ako iiyak sa harapan ng babaeng ito.I was in disbelief and feeling really betrayed. Kung titingnan ay parang kambal ko ang babaeng mahal ni Primo!"You really look like me." Ngumiti ng marahan ang babae sa akin. Hindi ako makangiti pabalik sa kaniya dahil kitang kita ko ang kaibahan ng pagtingin ng mga mata niya sa akin.Kumapara sa hanggang bewang kong buhok ay hanggang balikat lang ang buhok nito na medyo wavy. Masasabi ko ring perfectly tanned ang balat nito. Kumpara sa pagka-morena ko. Hindi ko rin maipagkakait na flawless ang mukha nito. May nunal ito sa gilid ng isang mata at sa gilid ng pisngi malapit sa jawline nito habang ako ay walang ni isang nunal sa mukha. Iyon lang ang pinagkaiba ng mukha namin.Hindi ko alam kung bakit lumalakas ang tambol ng puso ko. Litong-lito pa rin ako. Makailang beses akong kumukurap. Nagdadasal na sana nagkakamali lang ako ng nakikita na kamukhang kamukha ko talaga ang babaeng 'to.I've been played by destiny."It's nice to finally meet you, Claret, right?" tipid nitong ngiti at tinaasan ako ng isang kilay."Bakit kamukhang-kamukha kita?" Lumabas nalang ang mga salita sa bibig ko.She chuckled. May kaunting ngiti sa labi pero kitang-kita ko ang pagtalim ng tingin niya sa akin."You must have heard of me. I'm Selene Angelic D'Andrea.""Sagutin mo ang tanong ko, please," desperada kong sigaw sa kaniya. Litong-lito na ako.Sasagot sana siya kaso narinig namin ang pagbukas ng pinto. Sabay kaming tumingin doon at nakita si Primo na kaagad na tumalim ang tingin pagkakita sa akin. Pagbaling ko kay Selene ay nakita ko na itong papaiyak. Napaawang ang labi ko sa nasaksihan. Kanina lang ay ayos siya, ano itong ginagawa niya ngayon?"What the hell are you doing here, Claret?" Binalingan nito si Selene. Nakita ko ang paglambot ng tingin niya rito. Mas lalo akong nasaktan sa pinakita niyang ugali.Lumapit si Primo rito habang nanatili lang ako sa puwesto ko. Nakita ko kung paano marahang hinaplos ni Primo ang buhok ng babae at sinuri ang katawan nito. Parang sinaksak ako sa nakikita. Ni hindi ko naranasan iyon sa kaniya pero ngayon nakikita kong ginagawa niya ito sa ibang babae."Primo, bigla nalang siyang pumasok dito at sumisigaw sa 'kin. I'm so relieved that you came back soon." Kapit ni Selene kay Primo at yumakap dito.Nanlaki ang mga mata ko sa akusasyon nito. Ano raw? Unti-unti kong naproseso ang nangyari. Is she trying to get me more on Primo's bad side? Umaakto ba ito at ginagamit ang kalagayan niya?Nilingon ako ni Primo. "Anong ginawa mo sa kaniya? I didn't know you are this desperate, Claret. All I asked for you is to sign the papers. Gagawa ka pa talaga ng gulo."Parang punyal ang bawat salitang binato sa akin ni Primo. Dinipensahan ko kaagad ang sarili. "Wala akong ginawa sa kaniya, Primo. Kararating ko lang!" Tumingin ako kay Selene at nakita ang panunuyang tingin nito sa akin pero agad iyong nawala nang bumaling sa kaniya si Primo.Hindi ako makapaniwala sa nakita. What is she trying to play?"Primo, kailangan nating mag-usap ng maayos. Alam mo bang lumabas 'to sa news?" Alam kong alam na niya kung anong tinutukoy ko."I've taken care of that. At mag-usap ng maayos? I think we've done that already, Claret." Galit na naman ito sa akin. Tense na tense kasi ito at para bang may kakalabanin anong oras man."Primo, calm down, please. You are scaring me," malambing na utos ni Selene rito. Kaagad namang kumalma si Primo. It was unbelievable. What I'm seeing is absolutely ridiculous.Iniwasan kong mapasinghal sa nakita. Hindi ako nagkakamali! She's a two-faced bitch!Selene Angelic D'Andrea, isang magaling na international actress. Only child nalang dahil patay na raw ang ate nito. Ang mga magulang ay matagal ng nakatira rito sa Pilipinas. Ang business ng nga magulang ay isang flower farm sa Bulacan. Started her acting career at the age of 18. Had been in the showbiz industry for 10 years now. I searched about her as soon as I went home after leaving the hospital. Hindi na ako nanatili ng matagal doon.Wala naman akong magawa kundi umuwi dahil hindi ko naman makukumbinsing sumama sa akin si Primo. He really stayed with her. He didn't even notice na umalis na ako.Took care of her habang pinapanood ko sila."Hihintayin kita sa bahay, Primo." ikiniling lang nito ang ulo at hindi na humarap sa akin. That was my last statement before walking out of the hospital with my broken heart.It was heartbreaking. Kung may makakakita man sa nangyayari sasabihin nilang tanga ako dahil ako ang asawa pero tinitingnan ko ang ang asawa kong alagaan ang ibang babae.
Bigla kong naalala ang mga pictures na ipinakita niya sa akin noong gabing una niyang sinabi na maghiwalay na kami."Anong ibig mong sabihin? Primo naman. Kung tungkol ito roon sa mga litratong nakita mo, walang katotohanan ang mga iyon. I have no idea whose trying ruin us. Those weren't true. Wala namang iba Primo, ikaw lang. You are the only man I ever allowed in my life. Dapat alam mo 'yan." Tagis ko.Hindi pa rin ako makapaniwala na kaya niyang isipin na may iba akong lalake ngayong buong buhay ko, siya lang ang minahal ko.Primo looks so ruthless right now. Natapos na akong nagsalita't lahat-lahat hindi pa rin siya matinag. "How would I know that?"He sighed and chuckled. "Please stop trying to get me with the pregnancy card. We're past that shit anymore. Let's talk here like a mature person. If what you're trying to say turned out to be true. I will have no problem to give financial support, Claret. As simple as that. All I want for you is to sign the damn annulment papers and w
Nang gabing iyon, mas pinili ko nalang na magkulong sa kwarto ko.Sa dulong guest room pinatuloy ni Primo si Selene. 'Yon ang pinakamalaking bakanteng kwarto sa bahay maliban nalang sa kwartong katabi ng kwarto namin. Primo would be staying in between my room & Selene's room. Ni hindi ko na ito pinilit na sa kwarto nalang namin matulog, pagod na ako kaagad pagkatapos ng nangyari.Ni hindi na nga pumasok si Primo sa kwarto namin para kumuha ng damit niyang pantulog pero hindi ko alam kung siya ba iyong pumasok sa kwarto ko sa kalagitnaan ng gabi dahil antok na antok pa rin ako noon nang naalimpungatan at narinig ang mahinang kaluskos. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba o talagang pumasok siya sa kwarto namin. Gusto kong tawanan nalang ang sitwasyon ko ngayon. Baliw na yata ako at pumayag pa ako sa ganitong set up. Alam kong harap-harapang insulto na 'to sa akin bilang maybahay ni Primo pero ano nga ba ang magagawa ko? Kahit gaano man ka imposible ang mga nangyayari ngayon, I cou
Nang hapon iyon ay nabulabog ang tahimik na pagmumi-muni ko sa kwarto nang inanunsyo ni ate Choleng na dumating daw ang mama ni Primo! Kahit ayaw ko itong makita sa ngayon ay napilitan akong bumaba. Kailangan ko rin itong harapin at gusto kong marinig kung ano man ang sasabihin nito. Ngayong binisita na niya ulit kami alam kong ngayon lang nito nalaman ang tungkol sa nangyayari sa amin ni Primo. "Primo, I was having the time of my life sa Greece when I heard of what happened! Tinago pa sa akin ng cousin mo! My god! Mamma mia hijo! I don't want your image to be tainted lalo pa sa mga big investors natin! Sana man lang hiniwalayan mo muna iyong si Claret before involving with a known actress!"Dinig na dinig ko ang boses ni Tita Rachel habang pababa ako. My heart was racing. Hindi ko alam kung saan patungo ang mga nangyayari ngayon. I know Primo's mom as someone who takes care of her social image seriously. Ayaw nitong mabahiran ng dumi ang public image nito.Pumayag lang itong pakasa
Hindi ko na kayang manatili pa roon. Dali-dali na akong pumanhik pabalik sa kwarto ko dahil ramdam ko ang kaunting sakit ng pagpilit ng tiyan ko kasabay ng muling pagkadurog ng puso ko.Nang masarado ko ang pinto ng kwarto ay kaagad akong sumalampak sa sahig at niyapos ang tiyan."I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry, baby. Please kumapit ka lang," bulong ko sa hangin habang kinakalma ang sarili dahil sa nagbabadyang paghagulgol ko.Hindi ko alam sa sarili ko kung paano ako nagtagal sa baba. It was suffocating. To see Primo not siding with me. Na makitang dikit na dikit sila ni Selene. Na para bang pinagtutulungan nila akong mawala na sa buhay nila.Alam ko naman noong kinasal kami na hindi magiging madali ang buhay na pinili ko. I was only by myself noong pinagkaisahan nila ako nang mabanggit ako sa last will ng lolo ni Primo. Kahit ang tangi kong kaibigan noon ay hindi ko pinakinggan. Sinabi sa akin ng tatay ko noon na huwag masyadong maging involve
Determinado akong gumising kahit na medyo inaatake ako ng morning sickness. Nag-ayos ako at nagbihis. Isang peach na bestida ang suot ko at pinatungan ko ng puting cardigan dahil sa sleeveless ang bestida. Mas pinili kong isuot ang komportableng sneakers kaysa mag-heels. Nakalugay lang ang mahaba kong buhok at kinuha ang itim kong tote bag. Nang i-check ko ang kalendaryo ay nagulat ako sa nakita.Birthday ko ngayon?Napamaang ako. Sinisiguradong hindi ako namalik-mata. Walang duda, birthday ko nga ngayon. Masyado na yatang maraming nangyayari sa buhay ko na hindi ko na namalayan na birthday ko na pala. "25 na ako ngayon..." untag ko sa sarili. Napatingin ako sa salamin at natulala.Noong buhay pa ang tatay ko, kakain lang kami ng mga paborito ko at chiffon cake sapat na sa akin iyon. Pero noong unang birthday ko noong kinasal na kami ni Primo hindi ko maitatangging minsanang na akong naghangad na magsi-celebrate kami o kahit simpleng pagsasalo lang.I would always get myself disappo
Nag-echo ang sinabi ni doktora sa utak ko.Twins."Twins po?"Grabe ang ginawang paglukso ng tibok ng puso ko sa narinig. Mas lalo nadagdagan ang kabang nararamdaman ko.Kambal? Hindi lang isa kundi dalawang bata ang nasa tiyan ko? "Yes, misis. Twins."Nag-isip ako ng malalim, walang kambal sa pamilya namin at sa alam ko kina Primo wala rin naman silang kamag-anak na kambal. Hindi ba mas mahirap ang magbuntis sa kambal? Lalo na at first time ko 'to. Ang sabi nila mas mahirap daw magbuntis kapag kambal at mas masakit daw iyon. Napalunok nalang ako sa naisip. "If you look here, you can see one sac and here another one sac, you see. Both are doing great and growing well. You have two little cute babies, Mrs. Montealegre." Namangha ako sa nakita sa screen kahit na kinakabahan at di mawari ang nararamdaman.Tumingin ako kay Primo. Nagulat pa ako nang makitang mas seryoso na ang itsura nito ngayon at paran
Omniscient POV (Primo)Pagka-park ni Primo sa kotse niya sa garahe ng bahay nila ay kaagad na bumaba si Claret at dire-diretso ang pagpasok nito sa bahay nila at hindi na siya nilingon pa. Alam niyang umiyak ito dahil sa bakas ng mga luha sa mukha nito pero wala naman siyang magagawa para pagaanin ang kalooban nito.He knows that she's bound to get hurt one way or another. He's feeling guilty pero wala siyang nakikitang ibang paraan pa para i-deal ang situwasyon nila ngayon Napabuntong hininga nalang si Primo at tumulak na rin papasok sa bahay nila. He was feeling calm now. He understand how Claret must have felt everytime he tries to bring up the annulment and the twins that she was carrying. But he was firm with his decision. Now that he's with Selene, he wants to make it official with her but Claret is making it hard for him... it makes him angry.Primo knew Claret would be like this but he didn't know that she would be this determin