ตอนที่ 49 ช่วยตัวเอง ?? 25+

(ZELYN)

“พี่ธัน!!ช่วยเช็คให้หน่อยว่าถึงระยะปลอดภัยหรือยัง”

“พี่พายุ”

วันนี้ฉันมาหาหมอตรวจสุขภาพประจำเดือนตอนเบบี๋ในท้องครบ16weekพอดี

ไม่คิดว่าพี่พายุจะถามคำถามนั้นออกมา ทำฉันอายจนไม่อยากมองหน้าพี่หมอเลย

“ยัง!! รอให้เลยสี่เดือนไปซักพัก เกือบๆแตะห้าเดือนเลยก็ได้ เพราะซีรีนท้องแฝดฉันไม่อยากให้มีอะไรมากระทบมาก อดทนเอาหน่อยนะไอ้พายุ”

“จิ๊!!”

หน้าตาไม่พอใจแบบชัดเจนมากๆ แต่ฉันก็รู้ว่าคนอย่างพี่พายุยังไงก็อดทนได้เพื่อลูก แต่แค่จะหงุดหงิดมากหน่อย

“อย่าลืมกินยาตามที่สั่งนะครับน้องซีรีน แล้วถ้ามีอาการคลื่นใส้หรือเวียนหัวก็นอนพัก งดทำงานหนักและห้ามเอาตัวเองไปอยู่ภาวะเครียด แล้วก็สังเกตตัวเองบ่อยๆมือเท้าบวมให้รีบมาหาพี่ทันที”

“ค่ะ”

ฉันตั้งใจฟังที่พี่หมอพูดเพราะคนข้างๆ แทบไม่รับรู้อะไรแล้วตอนนี้ ที่จริงพี่พายุจะขอแกะของขวัญวันแต่งงานตั้งแต่ก่อนมาแล้ว แต่อยู่ๆเขาก็ไม่ไว้ใจตัวเองเลยขอมาถามพี่หมอให้ชัวร์ก่อน

“แต่งงานมาตั้งหลายเดือนแล้วของขวัญวันแต่งงานยังไม่ได้แกะเลยซักครั้ง”

พี่พายุหน้างอ หลังจากตรวจเสร็จพี่พายุก็มีประชุมต่อทั้งวันทำให้ฉันต้องมานั่งแก่วที่บริษัทรอ

“โห!! ท้องใหญ่แล้วนะซีรีนแค่สี่เดือนเอง”

พี่พาขวัญออกจากห้องประชุมมาพร้อมพี่พายุยกมือขึ้นลูบท้องฉัน ตั้งแต่ฉันแต่งงานกับพี่พายุมาเห็นพี่ขวัญอยู่ในบ้านนับครั้งได้ พี่ขวัญทำงานหนักมาก

“ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยค่ะก็เริ่มอึดอัดซ่ะแล้ว”

“ก็ในนี้ไม่ได้มีคนเดียวนี่เนอะ”

พี่ขวัญเข้ามาคุยงานกับพี่พายุต่อกว่าจะเสร็จก็ถึงเวลาเลิกงานพอดี ฉันพึ่งรู้ว่าการมาที่ทำงานแต่ไม่ได้ทำงานมันน่าเบื่อมาก นั่งมองคนนู้นคนนี้เดินเข้าเดินออกรู้สึกตัวเองไม่มีค่า ขึ้นมาซ่ะอย่างงั้น

“เป็นอะไร!!”

“คะ”

“พี่ถามว่าซีรีนเป็นอะไรเห็นนั่งมองประตูนานแล้วพี่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบ”

“ป่าวค่ะ!! แค่คิดถึงตอนทำงาน”

“เลิกคิดไปเลย เพราะซีรีนต้องพักจนกว่าจะคลอดแล้วก็เผื่อเลี้ยงลูกด้วย”

“ขนาดนั้นก็คงไม่ได้ทำงานแล้วแหละค่ะ”

“พี่ก็ไม่เคยทำให้ซีรีนลำบากจนถึงขนาดต้องออกมาทำงานเลยนะ”

“มันเหงานี่คะ เมื่อก่อนเคยมีคนโทรหาต้องการตัวแทบทุกวัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย”

“ใครบอกไม่มี ก็พี่ไงต้องการตัวซีรีนทุกวัน แต่ติดตรงที่ว่าเจ้าสองแสบยังไม่พ้นขีดอันตรายซักที”

ความหื่นของพี่พายุอยู่ๆก็ทำให้ฉันขำออกมาได้ สรุปชุดที่เตรียมจะใส่ในคืนเข้าหอจนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้ใส่ ชุดยังอยู่ในกล่องเหมือนเดิม

(บ้านพี่พายุ)

หลังแต่งงานจากที่เคยคิดว่าจะออกไปอยู่ข้างนอกกันสองคน ก็ถูกพับโครงการไปเพราะฉันท้องทุกคนลงความเห็นว่าควรอยู่ที่บ้านนี้เพื่อให้คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายไปมาหาได้สะดวกๆ

“พี่พายุจะไปไหนคะ”

“ไป ไปห้องทำงาน”

“ไปทำไม พี่พายุไม่มีงานแล้วไม่ใช่หรอ”

“อือ แต่พี่ว่าจะไปอ่านการประชุมของวันนี้ย้อนหลังอีกซักรอบ มันไม่ค่อยเข้าใจ”

เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่าพี่พายุไม่เข้าใจการประชุมแล้วขออ่านสรุปทั้งหมดอีกครั้ง ช่วงนี้พี่พายุเป็นอะไรไม่รู้ก่อนนอนชอบขอไปห้องทำงาน

“ให้ซีรีนไปอยู่ด้วยไหม”

“ไม่เป็นไร ซีรีนนอนก่อนได้เลยนะ”

พี่พายุหยิบเอกสารที่เอาติดมือมาจากบริษัทถือออกจากห้องไป ฉันก็ได้แต่เก็บความสงสัยรอเขากลับมา

เพราะเผื่อเขาอยากทำงานจริงๆมันจะไม่ได้เป็นการรบกวน แต่ว่าจะมาทำงานอะไรตอนสี่ทุ่มกว่า…

00.20 น.

ฉันถ่างตารอพี่พายุมาสองชั่วโมงกว่าแต่ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมา สุดท้ายฉันก็เลยเดินไปหาเองที่ห้องทำงาน

ก๊อกๆ

“ทำอะไรคะ”

“บอกแล้วไงว่าพี่มาอ่านรายงานการประชุม”

“ตอนเที่ยงคืนกว่าเนี่ยนะคะ”

ฉันเดินไปหาพี่พายุใกล้ๆ เขานั้งอ่านเอกสารการประชุมอยู่จริงๆ แต่ทั้งแฟ้มมันน่าจะมีไม่ถึงสิบแผ่นอ่านอะไรนานขนาดนั้น

“อื้อ ทำไมซีรีนยังไม่นอนมันดึกแล้วนะ”

“ซีรีนรอพี่พายุ ไปนอนกันนะคะ”

ฉันรับรู้ได้ถึงอาการแปลกๆของพี่พายุ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรจนเดินมาถึงห้องนอน

“ทาครีมกันท้องแตกให้ซีรีนหน่อยสิคะ”

“หือ…ปกติซีรีนทาตั้งแต่หลังอาบน้ำแล้วไม่ใช่หรอ”

“ค่ะ แต่อยากทาอีกช่วงนี้รู้สึกเหมือนท้องขยายเร็ว”

ฉันหยิบครีมส่งให้พี่พายุ เขาก็ทำท่าเหมือนจะรับไม่รับเหมือนยังตกลงกับตัวเองไม่เสร็จ แต่สุดท้ายก็รับไป

“ทาสิคะ”

ฉันนอนเอนหลังแล้วเปิดชุดนอนขึ้นมา วันนี้ฉันใส่เป็นชุดนอนยาวไม่มีกางเกงทำให้ตอนเปิดก็ไม่มีอะไรปิดตรงนั้นเลยนอกจากเเพนตี้ตัวจิ๋ว

“ซะ ซีรีน ซีรีนกำลังแกล้งพี่”

“ซีรีนไม่ได้แกล้ง แต่พี่พายุมีอะไรแล้วพี่พายุไม่บอกซีรีนก็ต้องหาวิธีรู้ด้วยตัวเอง”

ฉันเอื้อมมือไปจับแก่นกายพี่พายุที่แข็งดันกางเกงออกมาจนตุง ฉันว่าแล้วที่เขาอ่านสรุปการประชุมซ้ำไปซ้ำมาก็เพื่อดับอารมณ์ของตัวเอง

“เดี๋ยวพี่มา”

“ไปไหนคะ”

“ก็ซีรีนทำให้พี่ควบคุมมันไม่ได้ พี่ก็ต้องไปเอาออกสิ”

“หมายถึงช่วยตัวเองนะหรอ”

“อือ”

พี่พายุหน้ามุ่ย เขาบอกว่าเขาพยายามอดทนมาหลายวันแล้วเพราะไม่อยากช่วยตัวเอง ไปหาหมอวันนี้ก็คิดว่ากลับมาจะได้ปลดปล่อยแต่หมอบอกให้รอต่ออีก

เลยต้องไปอ่านสรุปการประชุมเพื่อดับอารมณ์ของตัวเอง แต่สุดท้ายฉันก็ทำมันพัง

“ให้ซีรีนช่วยไหมคะ”

“ไม่ได้ พี่หมอบอกว่ายังไม่ปลอดภัยเพื่อลูกพี่จะอดทน”

“ซีรีนก็ไม่ได้ให้พี่พายุสอดเข้าไปซักหน่อย ซีรีนหมายถึงใช้ปากต่างหาก”

ฉันขยับไปนั่งตรงหว่างขาพี่พายุ และถอดกางเกงนอนของเขาออก แก่นกายที่มันกำลังรอการปลดปล่อยก็ดีดผึงออกมา

“อ๊ะส์ อื้ออ”

ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยเพียงแค่ใช้มือสัมผัสมันเท่านั้น

“จะอมแล้วนะคะ”

“ซี๊ด อื้อ ทะ ที่รัก”

ฉันอ้าปากงับไปแค่ส่วนหัวบานเท่านั้นแต่พี่พายุครางแล้วเกร็งไปทั้งตัว

“อ๊าส์ ที่รักครับ อย่ารูดแบบนั้น มะ มันเสียว ซี๊ดด”

ฉันกำแก่นกายแล้วรูดขึ้นรูดลง และใช้ลิ้นเลียตรงหัสถอกเบาๆ พี่พายุกึ่งนอนกึ่งนั่งพิงหัวเตียงไว้มองการกระทำของฉันแบบตาไม่กระพริบ

“โอ้วว เสียวชิบ ที่รักครับ”

ฉันเห็นสีหน้าและเสียงครางของพี่พายุก็ยิ่งได้ใจ ลงลิ้นเลียรอบๆปลายหัวถอกจนชุ่มไปด้วยน้ำ ก่อนจะอ้าปากจับแก่นกายอีกครั้ง แต่ไซส์พี่พายุค่อนข้างใหญ่ทำให้ฉันเอาเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวที่เหลือต้องใช้มือช่วย

“อ๊อก อ๊อก อื้ม”

ฉันทั้งดูดทั้งเลียและใช้มือไปด้วยพร้อมๆกันเอาเท่าที่ตัวเองไหวแต่ซักพักก็เริ่มรู้สึกเหมือนพี่พายุจะสวนเอวขึ้นมาเบาๆ

“อื้มม เสียวที่สุด ซี๊ดดด”

“หึ่ม จ๊วบ แผล่บๆ”

ฉันรูดขึ้นรูดลงซักพักก็ปล่อยแก่นกายให้เป็นอิสระ และใช้มือรูดต่อ

“เสียวไหมคะ”

“ซี๊ดดด ดูหน้าพี่สิ รู้งี้ให้ที่รักช่วยตั้งนานแล้ว อื้อ”

“ใกล้เสร็จหรือยังคะ”

พั่บ พั่บ พั่บ เสียงรูดแก่นาย

“อื้อ กะ ใกล้แล้ว”

พี่พายุเอื้อมมือจับหน้าอกของฉันที่มันโผล่พ้นเสื้อออกมาแล้วบีบ เหมือนอยากให้มันแตกคามือ

“แตกใส่ปากซีรีนนะคะ ซีรีนอยากกินน้ำพี่พายุ”

“ซี๊ดดด อื้อ พูดแบบนี้อยากให้พี่แตกเร็วใช่ไหม หืม”

“หึหึ”

ฉันก้มลงไปงับแก่นกายพี่พายุอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ดูดแรงและลึกขึ้น

อ๊อก อ๊อก

“ทะ ที่รัก อื้อ โอ้วว มะ ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว ซี๊ดดด”

พี่พายุครางแล้วกดหัวฉันเหมือนลืมตัวแล้วกระแทกเอวขึ้นมา ฉันได้แต่ห่อปากแล้วดูดตามแรงของพี่พายุ

“อั๊ก ตะ แตกแล้ว แตกแล้ว อื้ออออ”

พี่พายุครางเสียงต่ำกดหัวฉันแรงขึ้นในตอนสุดท้าย ก่อนจะปล่อยน้ำรักทั้งหมดเข้ามาในปากของฉัน

“อื้อออ..!!”

ฉันพยายามกลืนน้ำรักลงคอไปให้หมดเพราะกลัวมันจะเลอะที่นอน แต่มันเยอะมากจนกลืนไม่หมดจริงๆ

“ซี๊ดดดด!! ขอบคุณนะครับ”

“สบายตัวไหมคะ”

พี่พายุเอาทิชชู่มาเช็ดตรงขอบปากที่มันเลอะๆอยู่ให้ ก่อนจะดึงฉันไปนอนทับบนตัว

“หนักไหมคะ”

“ไม่ ขอบคุณนะครับอุตส่าห์ยอมนั่งขดตัวตั้งนาน”

พี่พายุหยิบครีมมาทาให้แบบเอาใจ ก่อนจะโอนเงินจำนวนหนึ่งเข้าบัญชี

พอเห็นจำนวนเงินก็ทำให้หนังตาตกทันที นอนเอาแรงก่อนเพราะพรุ่งนี้มีแพลนไปช็อปปิ้ง

.

.

.

.

NEXT EPISODE.