เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 76 ฮันนีมูน 18+
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-29 17:52:49(ZELYN)
หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก
“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”
“ยังค่ะ”
“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”
“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”
มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น
“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”
“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”
“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อยวางบ้างไม่งั้นการเดินทางของซีรีนครั้งนี้จะไม่มีความสุขนะลูก”
มาม๊าเดินมาลูบผมฉันที่มันกำลังยุ่งเหยิงสภาพฉันไม่เหมือนคนกำลังจะเดินทางเลยจริงๆ
“ตอนซีรีนเด็กๆ มาม๊าเคยไปไหนนานๆโดยที่ไม่เอาซีรีนไปด้วยไหมคะ”
“ต้องเคยสิลูกกว่าซีรีนซีนายและพี่ซีนจะโตมาม๊าก็มีธุระเหมือนกันนะ”
มาม๊าเอามือมาจับแก้มฉันทั้งสองข้าง ทรามีฟังฉันคุยกับมาม๊าจนหลับไปแล้วเลยเอาไปนอนที่เปล
“มาม๊าทิ้งซีรีนไปไหนคะ”
“มาม๊าไม่ได้ทิ้งแต่มาม๊าไปทำธุระ”
“ธุระอะไรคะ”
“ธุระสำคัญ!!”
“คะ..”
มาม๊าหยุดพูดแล้วยิ้ม ธุระอะไรจะสำคัญไปกว่าการเลี้ยงดูลูกน้อยไม่มีหรอก
“ธุระที่สำคัญของมาม๊าก็คือการควบคุมพฤติกรรม ปาป๊าของลูกๆ ลูกรักสำคัญที่สุดก็จริงแต่ความมั่นคงของครอบครัวก็สำคัญเหมือนกันเพราะถ้าปาป๊าทำพลาดเป็นครั้งที่สองครอบครัวเราก็คงไม่สมบูรณ์เหมือนทุกวันนี้”
มาม๊าเคบเล่าให้ฟังว่าป๊าเจ้าชู้มากสมัยเป็นวัยรุ่นจนดี่ซีนเคยเกือบกำพร้าพ่อมาแล้วและก็เกือบจะไม่มีฉันกับซีนายด้วยแต่เพราะมาม๊ายอมกลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งเราก็เลยได้อยู่ด้วยกันทุกวันนี้
“แต่พี่พายุไม่ได้เจ้าชู้นะคะ”
“มาม๊ารู้…แต่ไกลขนาดนั้นจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้นะ”
“มาม๊าหมายความว่ายังไง”
“หึ ขนาดลูกยังเคยทำไม่ดีกับพี่พายุเลยแล้วคิดว่าผู้หญิงคนอื่นจะไม่ทำหรอพี่พายุเป็นถึงประธานเลยนะ”
“มาม๊า…”
ฉันไม่น่าเล่าเรื่องที่ผับคืนนั้นให้มาม๊าฟังเลยเพราะครั้งแรกของฉันกับพี่พายุคือฉันเป็นคนยั่วเขาเอง
“ดูแลตัวเองบ้างนะซีรีนอย่าปล่อยให้โทรม!! ทำหน้าที่แม่เต็มที่แต่ก็อย่าลืมหน้าที่เมียเด็ดขาด..”
แกร๊ก (เสียงประตู)
หลังจากเตรียมของให้ลูกเสร็จฉันก็กลับมาที่ห้องนอนของตัวเองพรุ่งนี้จะเดินทางแล้วฉันยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย
เสื้อผ้าก็ไม่ได้ซื้อใหม่เลยจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่ไปเดินซื้อเสื้อผ้าให้ตัวเองคือเมื่อไหร่ส่วนใหญ่ฉันก็จะคิดถึงแต่ลูกเห็นอะไรมันก็นึกถึงตลอดแบบอัตโนมัติ
“มาแล้วหรอ”
“ค่ะ!! พี่พายุทำอะไรคะ”
“จัดเสื้อผ้า”
“เดี๋ยวซีรีนทำให้”
ไม่ว่าพี่พายุหรือฉันจะไปไหนคนที่จัดเสื้อผ้าจะเป็นฉันแต่ครั้งนี้อยู่ๆพี่พายุก็ทำเองแถมทำให้ฉันด้วย
“ไม่ต้อง!! ซีรีนไปอาบน้ำเถอะพี่จัดเกือบเสร็จแล้ว”
“ซีรีนขอโทษนะคะ”
“หือ…ขอโทษเรื่องอะไร”
“ก็…”
ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองทำหน้าที่เมียได้ไม่ดีเลยฉันว้าวุ่นอยู่แต่กับลูกจนลืมดูแลพี่พายุ
“พี่รู้ว่าซีรีนต้องเตรียมของให้ลูกระหว่างที่ซีรีนไม่อยู่ พี่ไม่เป็นอะไรหรอกดีซ่ะอีกพี่จะได้ช่วยซีรีน”
ฉันเบะปากเหมือนคนจะร้องไห้แล้วไปกอดพี่พายุ เขาเตรียมทุกอย่างให้ฉันแม้กระทั่งชุดที่จะใส่ไปแอร์พอร์ตพรุ่งนี้พี่พายุก็เตรียมให้ด้วย
.
.
ก่อนบิน.. (3 ชั่วโมง)
ฉันวางเวลาไว้แป๊ะมากให้สองแฝดจุ๊บนมจากเต้าก่อนบินแล้วเอาลงนอนให้เรียบร้อยก่อนจะมาหาพี่วายุกับวาโย
“คุณแม่ไปแล้วนะครับเป็นเด็กดีนะลูก”
“โยโยคิดถึงคุณแม่”
“คุณแม่ก็คิดถึงลูกครับ”
วาโยกอดขาฉันแน่นมาก อ้อนทุกวันขอให้ฉันไม่ไปหรือไม่ก็เอาเขาไปด้วยแต่ทริปนี้มันไม่ทันแล้วจริงๆ
ลูกๆมีแค่พาสปอร์ตแต่ยังไม่มีวีซ่าอังกฤษแล้วขอก็ไม่ใช่ว่าจะได้ง่ายๆ แต่ฉันตั้งใจไว้แล้วว่ากลับมาจะทำให้ลูกทุกคนเลยเวลาจะไปจะได้ไปเลย
“คุณแม่ต้องไปแล้วครับ”
“ฮึก…”
“อ๊ะๆ เป็นพี่แล้วนะวาโยไม่ร้องไห้แล้วลูก”
วาโยกำลังจะร้องไห้เริ่มส่งเสียงสะอื้นพี่พายุเลยพูดดักไว้ก่อน โยโยเลยรีบเช็ดน้ำตา
“คุณแม่โทรหาโยโยทุกวันเลยนะครับ”
“โอเคครับ ลูกก็ต้องกินข้าวเยอะๆไม่ดื้อกับคุณย่าคุณยายนะแล้วก็ดูแลเซลลากับทรามีด้วย”
“ครับ”
“มาให้คุณแม่กอดหน่อยครับทั้งสองคนเลย”
กว่าจะออกจากบ้านได้ก็ร่ำรากันอยู่นานจนพี่พายุเร่งเพราะมันจะขึ้นเครื่องไม่ทันแล้ว…
ครั้งนี้เราเดินทางกันแบบสองคน สองคนจริงๆไม่มีแม้แต่เลขาเดินทางไปด้วยไหนพี่พายุบอกว่าจะไปทำงานไงนี่กะจะให้ฉันเป็นเลขาอีกแล้วหรอ
(PHAYU)
ทริปฮันนีมูนได้เริ่มต้นขึ้นแล้วแม้มันจะแค่ไม่กี่วันเพราะเรามีข้อจำกัดด้านลูกยังเล็กมากแต่ผมก็กลัวว่าถ้าไม่ไปตอนนี้มันจะมีโรคบ้าๆที่ทำให้เราเดินทางไม่ได้อีกประจวบกับผมมีงานที่ลอนดอนพอดี
ซีรีนเคยบอกว่าอยากไปฮันนีมูนที่ลอนดอนเพราะมีมิวเซียมที่เธอชอบไปเยอะแต่หลังแต่งงานซีรีนดันท้องซ่ะก่อนแล้วผมก็เคลียร์งานไม่ได้เลย ฮันนีมูนก็เลยถูกเลื่อนออกมาเรื่อยๆจนวันนี้ผมคิดว่าเราพร้อมแล้ว
“ทำไมต้องบินเครื่องบินนี้คะ”
“ซีรีนไม่ชอบหรอสงบดีนะ”
“…”
ผมเลือกบินเครื่องบินแบบส่วนตัวเพราะอยากใช้เวลากับซีรีนแค่สองคน เวลาแบบนี้ผมหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วโดยเฉพาะที่บ้านที่มีลูกของเราอยู่สี่คน
“มาฮันนีมูนทั้งทีพี่ก็อยากอยู่กับซีรีนแค่สองคน”
“ฮะ ฮันนีมูนอะไรคะ”
“ก็ตั้งแต่แต่งงานเรายังไม่เคยได้ฮันนีมูนกันเลยพี่คิดว่าโอกาสนี้เหมาะที่สุดแล้ว”
“พี่พายุหลอกซีรีนหรอ”
“พี่ไม่ได้หรอกแต่พี่ต้องมาทำงานจริงๆ..”
“กี่วันคะงานที่พี่พายุต้องทำ”
“หนึ่งคืน..”
“พี่พายุ!! แล้วพี่จองตั๋วทำไมตั้งสี่วัน”
“ก็ฮันนีมูนของเราไง”
“เห้อ…!!!”
ซีรีนยกมือขึ้นกอดอกหน้าตาบู้บี้เพราะโดนผมหลอกให้มาซีรีนชอบคิดว่าแบบนี้คือการทิ้งลูกซึ่งมันไม่ใช่ซักหน่อย
“นะครับ อยู่เที่ยวกันซักสามสี่วัน”
“ซีรีนมาด้วยแล้วนี่คะจะทำอะไรได้”
“ไม่โกรธสิซีรีนนี่มันฮันนีมูนของเรานะ”
“…”
ซีรีนไม่ตอบแล้วเดินนำหน้าขึ้นเครื่องไปแต่ผมรู้เดี๋ยวซีรีนจะอารมณ์ดีเพราะแพ็คเกจทัวร์ที่ผมเตรียมไว้ให้
“หน้างอเหมือนเซลลาเลย”
“ชิ…”
ซีรีนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดกล้องวงจรปิดเพื่อดูที่บ้านว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างแต่ปรากฏว่าลูกๆก็ร่าเริงปกติ
“ไม่มีใครคิดถึงซีรีนเลย”
“หึ ก็ห่างมาแค่แปปเดียวเอง”
“สงสัยซีรีนจะคิดมากไป”
“พี่บอกแล้วมาสนุกกับพี่ดีกว่า”
ผมปรับที่นั่งเราให้เป็นเตียงนอนแล้วเปิดหนังดูกับซีรีนตั้งแต่มีลูกเราก็ไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้กันเลยเพราะซีรีน พอหัวถึงหมอนก็หลับทันทีเพราะดูแลลูกๆทั้งวัน
สิบสองชั่วโมงตลอดการเดินทางผมจะขอย้อนวัยทำเหมือนเราพึ่งแต่งงานกันใหม่ๆ และใช้เวลาที่อยู่ลอนดอนเติมเต็มส่วนที่เราขาดไป
เรานอนดูหนังกันถึงเวลาแอร์ก็มาเรียกให้ไปทานอาหารเสร็จแล้วเราก็มานั่งเล่นซักพัก
“พี่เอางานขึ้นมาทำด้วยหรอ”
“อื้อ ไปหลายวันไม่อยากโอนงานไปให้พาขวัญคนเดียวมันหนักเกินไป”
ซีรีนนั่งรอผมทำงานระหว่างนั้นเธอก็เปิดโทรศัพท์ดูลูกผ่านกล้องเหมือนเดิมผมกับซีรีนใช้ชีวิตวนเวียนแต่ส่วนใหญ่ก็หมดไปกับการนอนเรามาถึงลอนดอนตามเวลา
พอเข้าที่พักได้ซีรีนก็รีบโทรหาลูกๆก่อนเพราะใกล้จะถึงเวลานอนแล้วส่วนผมคุยกับลูกได้แปปเดียวก็มีสายด่วนจากพาขวัญต้องแยกมาคุยอีกที่
“เรื่องชุดของซีรีนที่จะใส่ไปงานเดี๋ยวจะมีแบรนด์เอาไปให้นะคะขวัญจัดการให้แล้ว”
“อือ มีอะไรอีกไหม”
“ไม่มีแล้วค่ะสามสี่วันนี้ขวัญจะพยายามรบกวนพี่พายุให้น้อยที่สุดแล้วกันนะคะพี่พายุจะได้ใช้เวลากับซีรีน”
“ไม่เป็นไรถ้างานมีปัญหาก็โทรมาได้ตอด”
ผมอยากอยู่กับซีรีนแบบสงบๆก็จริงแต่ก็ทิ้งงานไม่ได้เหมือนกันยังมีลูกที่ต้องเลี้ยงอีกสี่คนและเมียอีกหนึ่ง
“ลูกวางไปแล้วหรอ”
“ค่ะ มาม๊าเอาเข้านอนแล้ว”
“อื้อ เดี๋ยวจะมีคนเอาชุดมาให้ซีรีนลองนะ”
“ชุดที่จะใส่ไปงานเลี้ยงน่ะหรอคะ”
“ครับ พี่ให้พาขวัญหาไว้ให้”
“เราต้องไปงานวันไหนคะ”
“วันสุดท้าย”
“หือ…”
“งานเลี้ยงจัดขึ้นวันที่เราบินกลับพอดี”
“งั้นก็หมายความว่าระหว่างนี้เราก็ว่าง”
“ใช่!! แล้วพี่ก็หากิจกรรมให้ซีรีนไว้แล้วด้วย”
“กิจกรรม??!! อะไรคะ”
“ทัวร์มิวเซียม”
“…”
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
พอผมพูดชื่อทัวร์จบซีรีนก็เหมือนจะดีใจแต่ก็หุบยิ้มไปซ่ะอย่างนั้นเหมือนกับที่ผมพูดไปผมจะทำมันไม่ได้
“มิวเซียมที่ซีรีนอยากไปมันต้องจองล่วงหน้าเรามาแค่สองสามวันน่าจะจองไม่ทันแล้ว”
“ทำไมจะไม่ทัน!! พอพี่รู้ว่าต้องมาที่นี่พี่ก็ให้เลขาจองให้ทันทีมะรืนนี้เราจะไปทัวร์มิวเซียมทุกที่ๆซีรีนอยากไป”
“จะ จริงหรอคะ”
“พี่ไม่เคยโกหกซีรีนนะ”
“งื้อ!!! พี่พายุน่ารักที่สุดเลย”
ซีรีนขยับเข้ามาใกล้ๆแล้วกอดผมด้วยความดีใจก่อนที่เสียงออดหน้าห้องจะดังขึ้นดีไซเนอร์แบรนด์ดังของลอนดอนเอาชุดมาให้ซีรีนเลือกส่วนของผมเอาตามของซีรีน ซีรีนใส่แบบไหนผมก็เอาแบบนั้น
“สวยไหมคะ”
“อื้อ เหมาะกับซีรีนนะ”
“หุ่นซีรีนลดลงมาจากตอนแรกเยอะเลยค่ะกลับมาใส่ชุดแบบนี้ได้แล้วดีใจจัง”
ซีรีนใส่ชุดมาให้ผมดูในห้อง ทีมงานของดีไซเนอร์มากันเยอะผมเลยหลบเข้ามาอยู่ในห้องดีกว่า
“แต่พี่ชักจะรู้สึกหวงๆแล้วสิ”
“คะ…”
“ซีรีนแต่งตัวได้แบบนี้พี่ไม่ชอบเลย”
ผมลุกจากที่นอนแล้วเดินไปกอดซีรีน เมื่อก่อนซีรีนจะไม่ค่อยเเต่งตัวเพราะไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างของตัวเองบวกกับดูแลลูกเองด้วยแหละไม่ค่อยออกไปไหน
แต่ตอนนี้หุ่นซีรีนลดมาเกือบเท่าเดิมมันมีแค่จุดเท่านั้นที่ไม่เหมือนเดิมคือหน้าอกที่ลูกช่วยกันดูดทุกวันติดกันมาหลายปีและจุดนี้แหละที่ผมหวง…
“พี่พายุ…ซีรีนต้องออกไปแล้ว”
“ไม่ให้ไป”
“อะไรคะซีรีนต้องไปคุยกับดีไซเนอร์”
“หวง”
“พี่พายุ”
ซีรีนพยายามจะแกะมือผมออกปากก็เริ่มบ่นว่าหายเข้ามาในห้องนานแล้วเกรงใจทีมงาน
“ซีรีนต้องทำยังไงพี่พายุถึงจะปล่อย”
“คืนนี้เอากันไหม…”
“คืนนี้หรือเดี๋ยวนี้คะ”
มือผมตอนนี้มันอยู่สุขไม่ไหวจริงๆชุดนี้มันโคตรดึงดูดให้ผมลูบเลยผมอยากลูบร่างกายซีรีนแบบไม่มีชุดนี้กั้น
“ซีรีนจะคุยอีกนานไหมล่ะ”
“ไม่รู้ค่ะ”
“ไม่ต้องออกไปหรอกเดี๋ยวพี่ไปคุยกับทีมงานเองมันไม่มีอะไรต้องแก้ใช่ไหม”
“ค่ะ แต่พี่พายุออกไปไม่ได้นะคะเดี๋ยวซีรีนออกไปเอง”
ปัง..!!! พรึบ!!!
ผมออกไปบอกทีมงานด้วยตัวเองว่าซีรีนจะเอาชุดนี้และจะไม่ปรับแก้ใดๆก่อนจะกลับเข้ามาหาซีรีนแล้วดันซีรีนให้นอนราบลงไปบนเตียง
“รีบไปหรือเปล่าคะ”
“มีคำว่ารีบไปสำหรับเรา…”
“อื้อ ระวังชุดซีรีนด้วยนะ”
“งั้นถอดออกก่อนไหม”
“อื้ม”
ผมช่วยซีรีนถอดชุดราตรีนั้นออกพร้อมกับเสื้อผ้าของตัวเองด้วยแล้วกลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง
“หลังจากนี้คือเวลาฮันนีมูนของเรา…”
พอผมพูดจบประโยคบทรักของเราก็เริ่มต้นขึ้นเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องครั้งแล้วครั้งเล่า
ผมมีเวลาทำรักกับซีรีนจนถึงวันพรุ่งนี้ดังนั้นผมจะใช้เวลานี้ให้คุ้มค่าที่สุด
48 ชั่วโมงเวลาเซ็กส์ของเรา…
.
.
.
.
NEXT EPISODE .
บทที่เกี่ยวข้อง
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 77 The end … (25+)
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 1 รักแรก
|Zelyn Part| @มหาลัยเอกชนชื่อดังใจกลางกรุงเทพ"ซีรีนแกเลือกได้ยังว่าจะไปฝึกงานที่ไหน""เลือกได้แล้ว และก็เลือกมานานแล้วด้วย"ฉันหันไปยิ้มให้น้ำส้มและเพื่อนๆในกลุ่มก่อนจะรีบเก็บเอกสารสำคัญๆแล้วเดินออกจากห้องเรียนอย่างอารมณ์ดีทุกคนถ้าเคยอ่านเรื่องของคุณพ่อฉันมาแล้วก็อาจจะพอรู้จักฉันบ้าง ฉันชื่อซีรีนและมีฝาแฝดชื่อซีนาย เป็นลูกของพ่อซีโน่กับแม่นินิว เอาเป็นว่ารู้ประวัติส่วนตัวกันแค่นี้ก็พอ เพราะตอนนี้ฉันต้องรีบไปรายงานตัวกับบริษัทที่ฉันกำลังจะไปฝึกงานด้วย@บริษัทนำเข้ารถยนต์รายใหญ่ ฉันก้าวลงจากรถเบนซ์คันหรูด้วยความมั่นใจ วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้เจอกับรักแรกของฉันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง3วันใช่คะทุกคนอ่านไม่ผิด ฉันไม่ได้เจอกับพี่พายุมาตั้ง3วันแหนะ วันนี้เลยกะจะมาเซอร์ไพรส์ด้วยการมายื่นเอกสารขอฝึกงานเป็นเลขาของพี่พายุ"สวัสดีครับ คุณซีรีนใช่ไหมครับ""ชะ...ใช่ค่ะ"ฉันพยักหน้า อยู่ๆก็มีผู้ชายวัยใกล้เคียงกับฉันเดินเข้ามาหา"ผมชื่อณภัทรนะครับ เป็นเลขาของคุณพายุ""อ๋อ!!ค่ะ"ฉันพยักหน้า ที่แท้ก็เป็นเลขาพี่พายุนี่เอง"คุณผู้หญิงสั่งให้ผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 2 นักศึกษาฝึกงาน
|Zelyn Part| หลังจากรายงานตัวกับพี่พายุเสร็จ เลขาผู้หญิงของพี่พายุก็พาฉันมาที่ออฟฟิศของผู้บริหาร ในนี้มีคนนั่งทำงานอยู่เกือบ10คน คุณสรอธิบายว่าทั้งหมดนี้เราคือทีมบริหารจะคอยประสานงานจากฝ่ายต่างๆและวางแผนกลยุตร่วมกับพี่พายุ"ทุกคนคะ!! นี่คือน้องซีรีนจะมาเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเราคะ"คุณสรพาฉันมาแนะนำกับพี่ๆ"สวัสดีคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะมีอะไรเรียกใช้ได้ตลอดเลยนะคะ"ฉันยกมือไหว้พี่ๆทุกคนดูเป็นมิตรกับฉันมากๆ"ตรงนั้นคือโต๊ะทำงานของน้องซีรีนนะคะ มีอะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่ๆได้ทุกคนเลย"คุณสรชี้โต๊ะทำงานให้ฉันเสร็จก็กลับไปนั่งที่ของตัวเอง ทำไมนะ!!ตอนแรกฉันกะว่าจะได้นั่งทำงานในห้องกับพี่พายุเหมือนในซีรี่ย์เกาหลีซ่ะอีก แต่ก็ไม่เป็นไรได้อยู่ตรงนี้ก็ถือว่าใกล้มากๆแล้ว"คุณซีรีน นี่ครับบัตรพนักงานของคุณ""ขอบคุณคะ แต่จริงๆพี่ไม่ต้องเรียกซีรีนเป็นทางการแบบนั้นก็ได้นะคะ เรียกซีรีนเฉยๆก็ได้""เอางั้นหรอ!!""ค่ะ!!พี่..."ฉันลากเสียงยาวเพราะจำชื่อเขาไม่ได้ รู้แต่ว่าเขาก็เป็นเลขาของพี่พายุเหมือนกัน"พี่ชื่อ ณภัทรแต่เรียกภัทรเฉยๆก็ได้""โอเคคะพี่ภัทร"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 3 ก็แค่อยากทำให้(เกือบดราม่า)
|Phayu Part| หลายวันผ่านไป...เข้าวันที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ที่แผนกของผมมีนักศึกษาฝึกงานที่ชื่อซีรีน ถามว่าเธอทำงานดีไหม มันก็ดีเพราะซีรีนฉลาดและหัวไวมาก ผมสั่งอะไรเธอก็เข้าใจและทำได้ทันที"สวัสดีค่ะบอส"คุณสรลุกขึ้นทักทายเหมือนทุกเช้า"มีงานด่วนอะไรเอาเข้ามาได้เลยนะ ตอนบ่ายผมต้องออกไปพบลูกค้า"ผมสั่งคุณสรแล้วเปิดประตูเข้ามาที่ห้องทำงาน และก็ต้องตกใจกับสภาพห้องที่แปลกไปปกติห้องทำงานของผมจะเรียบๆทั้งห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีดำขาวเท่านั้น แต่นี่อะไรอยู่ๆก็มีแจกันดอกไม้เข้ามาตั้งหลายจุด"คุณสรเข้ามาหน่อย"ผมกดอินเตอร์คอมเรียกเลขา ผมจะรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเมื่อถูกลุกล้ำความเป็นส่วนตัว"ค่ะบอส มีอะไรคะ""ดอกไม้พวกนี้เข้ามาอยู่ในห้องผมได้ยังไง ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามใครทำอะไรกับห้องทำงานของผมเด็ดขาด""อะ....เอ่อ...ดิฉันไม่ทราบจริงๆคะบอส ดิฉันมาถึงก่อนหน้าบอสแค่แปปเดียวเอง เลยไม่ทันเห็นว่าใครเป็นคนทำ ขอโทษนะคะบอส"คุณสรก้มหน้ารู้สึกผิด จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมันก็แค่แจกันดอกไม้ แต่ที่ผมห่วงจริงๆคือเอกสารสำคัญๆต่างหาก ถ้าใครเข้ามาทำอะไรได้ตามอำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 4 เป็นห่วง
ติ๊ด!! "คุณสร คุณสร"เสียงอินเตอร์คอมดังมาจากโต๊ะทำงานของพี่สร ฉันมองซ้ายมองขวาไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีในออฟฟิศก็เหลือแค่ฉันคนอยู่คนเดียว"คุณสรได้ยินผมไหม"พี่พายุยังพูดไม่หยุด"ค่ะ!!"ฉันเดินไปกดรับ"เที่ยงนี้ผมจะทานข้าวในห้องคุณช่วยสั่งอาหารจากโรงแรม Ze zen มาให้ผมทีนะเอาเซ็ตเบนโตะเหมือนเดิม ขอบคุณครับ"พี่พายุสั่งเสร็จก็กดวางไปเลย สงสัยจะยุ่งมากขนาดไม่รู้ว่าฉันไม่ใช่พี่สร"Ze zenโรงแรมเรานี่น่า ว่าแต่จะสั่งยังไงล่ะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยโทรสั่งอาหารเองเลย งั้นโทรบอกพี่ซีนเลยละกัน"ฉันกดโทรศัพท์โทรหาพี่ชาย ที่เป็นซีอีโออยู่ที่นั่นแล้วจัดการสั่งเมนูที่คิดว่าพี่พายุจะชอบที่สุดและเน้นว่าต้องมาส่งภายใน15นาทีเพราะนี่มันเที่ยงกว่าแล้ว พี่พายุยังไม่ได้ทานข้าวเลยเดี๋ยวพอหิวมากๆก็มาโวยวายโยนงานมาให้ฉันอีก"เรียบร้อย ทำงานต่อดีกว่า"ฉันกลับมานั่งที่เดิมแล้วทำงานต่อครืดดด ~!! (เสียงท้องร้อง)"โอ๊ะ...โอ๊ย"ฉันยกมือกุมท้อง กินนมไปตั้งกล่องนึงแล้วยังหิวอีก ทำยังไงดีล่ะฉันไม่ได้ซื้ออะไรมาติดไว้เลยนอกจากนมที่กินไปแล้ว เมื่อกี้ก็มัวแต่สั่งอาหารให้พี่พายุจนลืมสนใจตัวเอง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 5 ย้ายที่ทำงาน (จนได้)
|Zelyn Part| "ยัยน้อง!!! กลับมาทำงานที่บริษัทเราเถอะนะ พี่ได้ยินพารันพูดว่าเฮียพายุใช้งานเราหนักมากๆ"พี่ซีนพี่ชายตัวดีของฉันเดินพูดตั้งแต่เจอกันหน้าห้องนอนจนลงมาถึงห้องอาหาร"ใช้งานหนักอะไรคะ ก็ปกติเหมือนเด็กฝึกงานทั่วๆไปแหละคะ"ฉันบอกปัดๆแล้วนั่งลงประจำที่"แต่พี่ก็ยังห่วงเราอยู่ดี ย้ายมาบริษัทเราเถอะนะ พี่จะให้ซีรีนนั่งๆนอนๆไม่ต้องทำอะไรเลย นะๆ""พอเลยๆตาซีน เลิกสปอยล์น้องได้แล้ว ให้น้องฝึกกับพายุนะดีแล้ว น้องจะได้เอาความรู้ที่เรียนมาใช้บ้าง"คุณแม่พูดสมทบเห็นด้วยกับฉัน"แต่แม่ครับ..."พี่ซีนกำลังจะเถียงต่อ แต่พอเจอสายตาพิฆาตของคุณแม่ก็หยุดพูดแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวทันทีหลังจากทานข้าวเสร็จ ฉันก็ออกมาทำงานพร้อมพี่ซีนเพราะวันนี้รถฉันเสียและพี่ซีนก็มีประชุมกับพี่พายุเช้านี้พอดี×บริษัท พี่พายุ×ฉันเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมพี่ซีน ทำให้ทุกสายตาที่ยืนรอลิฟอยู่หันมามองฉันเป็นตาเดียว ทุกคนคงรู้ดีว่าพี่ซีนเป็นใคร แต่ก็น้อยคนนักที่จะรู้จักฉัน "โอ้โห!!พนักงานที่นี่เยอะเหมือนกันเนอะต่อแถวเข้าลิฟยาวเชียว"พี่ซีนพูดพร้อมจับมือฉันเดินมายังลิฟผู้บริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 6 ร้ายมาร้ายกลับ (คุณป้ามหาภัย)
"แค่นี้ก็พอแล้วหล่ะค่ะป้าลิน ขอบคุณนะคะ"ฉันเดินไปกอดแขนป้าลินแบบอ้อนๆ ป้าลินไม่ได้เป็นแม่ของพี่พายุอย่างเดียวแต่เป็นเพื่อนสนิทของม๊าฉันด้วย ท่านถึงเอ็นดูว์ฉันขนาดนี้ไงล่ะ"คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ"....|Zelyn Part|"คุณแม่!!! มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ"พี่พายุเดินออกจากลิฟก็รีบตรงเข้ามาหาป้าลิน"ซักพักแล้วจ๊ะ""แล้วคุณแม่มาทำอะไรครับ ไม่เห็นโทรบอกผมเลย""พอดีเมื่อเช้าแม่ออกไปช้อปปิ้งกับเพื่อนๆที่ห้างแถวนี้ พอเสร็จก็เลยแวะมาหาลูกๆ กะว่าจะมาชวนออกไปทานข้าวเที่ยงแต่พาขวัญกับพาคินบอกว่าไม่ว่างแม่เลยขึ้นมารอลูกที่นี่""งั้นหรอครับ โอเคครับเดี๋ยวผมขอเข้าไปเก็บเอกสารก่อน เราจะได้ไปทานข้าวกัน"พี่พายุพูดแล้วก็เดินหายเข้าไปในห้อง ซักพักก็เดินออกมา"ไปครับคุณแม่""จ๊ะๆ ไปทานข้าวด้วยกันนะหนูซีรีน"คุณป้าหันมาชวนฉัน ฉันก็ได้แต่มองหน้าพี่พายุไม่รู้ว่าเขาจะอนุญาติหรือเปล่า เพราะตอนนี้ฉันเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน"เออ...คือ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะคุณป้า"ฉันปฏิเสธ หางตาฉันแอบเห็นนะว่าพี่พายุมีสีหน้าพอใจที่ฉันตอบแบบนี้"ทำไมล่ะลูก หนูก็พักเที่ยงแล้วนี่หรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 7 ลุกหนัก NC25+
|Zelyn Part|“พึ่งรู้นะ ว่าพี่อนุญาติทันทีที่ซีรีนขอมาฝึกงานที่นี่”ปัง !!!! พี่พายุวางแฟ้มเอกสารลงที่โต๊ะทำงานฉันเสียงดัง“กะ...ก็”ฉันไม่มีอะไรจะแก้ตัว เลยได้แต่ยกมือขึ้นจับท้ายทอย พี่พายุคงได้ยินหมดแล้วสินะ“พูดแบบนั้นไม่น่ารักเลยนะ”“แล้วต้องให้ซีรีนพูดแบบไหน พูดแบบยัยป้ามีนาหรอ!!”“ซีรีน!!”พี่พายุขึ้นเสียงดัง เหมือนกำลังจะปรามว่าสิ่งที่ฉันกำลังพูดมันไม่ดี“ขอโทษค่ะ”ฉันหันหน้าหนีแต่ก็ยอมพูดขอโทษ เพราะตอนนี้การกระทำของฉันมันก็ดูไม่น่ารักจริงๆ“ทีหลังถ้าไม่ชอบเขาก็อยู่ห่างๆจะได้ไม่ต้องมีเรื่องกัน เข้าใจไหม”“จะให้ซีรีนทนมองยัยป้าอยู่ในห้องกับพี่พายุหรอ ไม่มีทาง”ฉันพูดประโยคนี้กับตัวเองเบาๆพี่พายุส่ายหน้าแล้วเดินหยิบเอกสารแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะน้องซีรีน เมื่อกี้พี่เห็นบอสยืนคุยกับน้องซีรีนตรงนี้”พี่สรกลับมาจากประชุมพอดี“ซีรีนคงชงชาไม่ถูกใจเขามั้งคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”ฉันบอกปัดพี่สรเพราะถ้าให้อธิบายคงต้องคุยกันยาว อีกอย่างพฤติกรรมของฉันก็ไม่ควรบอกให้ใครรู้ด้วยหลังจากที่พี่พายุเดินกลับเข้าไปในห้องฉันก็กลับมานั่งทำงาน ยัยป้ามีนาก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมไม่ยอมกลับซักที“เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 77 The end … (25+)
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 76 ฮันนีมูน 18+
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 75 ภรรยาของผม
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 74 พ่อติดเต้า 18+
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 73 ขึ้นควบเอวบนตัวพี่ 25+
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 72 คนเมาหื่น… (18+)
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 71 ดูดแรงกว่าเครื่องปั้มนม 25+
(ZELYN)1 ปีต่อมา…“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”“คร้าบบบ”“พี่วายุล่ะครับ”“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเราGRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 70 ครอบครัวที่สมบูรณ์
(PHAYU)“ท้องนี้ซีรีนใช้ร่างกายไปพอสมควรเลยอาจจะต้องให้ยานอนหลับนานหน่อยเพื่อบังคับให้ซีรีนพักผ่อนยาว ๆแต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิวกับหมอเรื่องน้ำนมไว้ให้แล้วรู้ว่าซีรีนซีเรียสเรื่องนี้”“ครับ”ผมนั่งอยู่เป็นเพื่อนซีรีนจนพี่หมอทำแผลเสร็จและย้ายซีรีนไปที่ห้องพักฟื้นชั่วคราวก่อนที่จะพาไปที่ห้องพักจริงที่เราจองไว้ แล้วแอบเเว๊บมาหาเจ้าแฝด‘อุแง้ แง้ แง้’“ร้องทำไมครับลูกไม่ต้องกลัวนะคุณพ่ออยู่ตรงนี้”ผมยืนอยู่ซักพักเซลลาก็ร้องดังขึ้นมา ผมรีบล้างมือด้วยแอลกอฮอล์แล้วยื่นมือลงไปให้ลูกจับเหตุการณ์นี้เหมือนเดจาวูเพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อหกปีที่แล้วกับแฝดชายวายุวาโยจำได้ว่าตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวไปหมด“งะ แง้”
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 69 Baby 3 or 4 ??!
(ZELYN)เนื้อ นม ไข่..ฉันได้ยินสามคำนี้แล้วรู้สึกคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องกินวนไปวนมาทุกวันตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลได้เกือบเดือนแล้ว ท้องก็แก่พร้อมจะคลอดเต็มที จากที่น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์แค่ไม่กี่โลตอนนี้ก็ทะลุ15กิโลไปเรียบร้อย ตัวบวมเต็มเตียงจนพี่พายุขึ้นมากอดไม่ได้แล้ว“อาหารเที่ยงมาแล้วครับ”“มีไข่อีกไหมคะ”ที่ถามนี่ไม่ได้อยากกินนะแต่รู้สึกแขยงจนไม่อยากเห็นมันแล้ว เบื่อสุด ๆเพราะกินทุกวันทุกมื้อตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา แต่บางวันถ้าลูก ๆอยู่ด้วยในมื้อเย็นฉันก็แอบให้วายุวาโยช่วยกินเพราะแม่ไม่ไหวแล้ว“มีครับ สองใบพร้อมนมสดหนึ่งแก้ว”พี่พายุเข็นอาหารกลางวันเข้ามาให้ วันนี้มีสเต็กปลาไข่ต้มและนมแพะอีกหนึ่งแก้วใหญ่
