เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 77 The end … (25+)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-29 19:30:03(ZELYN)
“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”
ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว
“อื้อ ซีรีน…”
“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”
ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลย
พับ พับ พับ
“อื้อ สะ เสียวจัง”
“ชอบไหม”
“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”
“งั้นหยุดสิ!!”
“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”
ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
“ลูกสี่ไม่สามารถทำอะไรร่องซีรีนได้เลยมันฟิดมาก”
“งื้อออ อ๊าาา”
…
“กะ อื้อ ลูกทั้งสี่คนไม่ได้ออกทางนี้นี่”
“หึ แต่เข้าทางนี้”
ใช่!! ท้องแฝดทั้งสองครั้งธรรมชาติทั้งหมดไม่ได้ให้หมอช่วยเลยให้ช่วยแค่ตอนท้องแล้วเท่านั้น
“ซี๊ดดดด”
“อะ เอาอีกคู่เป็นไง”
“อึก อื้ออออ มะ ไม่ไหว”
“ซี๊ดดด ทำให้เมียท้องง่ายจะตายทำไมคนถึงทำไม่ได้ก็แค่กระแทกกระแทกแล้วก็กระแทก อื้ออออ”
พี่พายุจับเอวฉันให้ลอยขึ้นอยู่เหนือแก่นกายเข้านิดหน่อยแล้วยกสะโพกแทงขึ้นมาแรงๆ
“อ๊ะ อ๊ะ ซี๊ดดดด..”
“พะ พี่พายุ ซีรีนไม่ไหวเสียวมาก”
ความใหญ่โตของพี่พายุมันทำให้ฉันเสียวมากจริงๆ จนฉันต้องโน้มตัวลงไปจูบเขา
“จะเสร็จแล้วหรอ”
“งื้ออออ อื้อออ”
ฉันพยักหน้า พี่พายุเลยเปลี่ยนให้ฉันลงมานอนใต้ร่างแทนเพราะเวลาเสียวแบบนี้ฉันไม่ค่อยมีแรงเดี๋ยวพี่พายุไม่เสร็จพร้อมกัน
“ซี๊ดดด ซีรีนจะเสร็จ”
“หึ่ม…อื้อ ซีรีน..”
พี่พายุตอกแก่นกายเข้ามาแรงๆฉันสังเกตว่าพี่พายุกัดกรามแรงมากจนไม่นานเราสองคนก็โหมใส่กันปล่อยน้ำรักออกมาทั้งคู่
“หมดแรงหรือยังคะ”
“ยัง…”
พี่พายุล้มตัวลงนอนข้างๆแล้วดึงฉันเข้าไปกอดเสียงหอบหายใจของพี่พายุดังมากไม่ต่างกับฉัน
“แต่ซีรีนหมดแล้ว”
“หึ่ม…!!แบบนี้พี่ก็ใช้เวลาไม่คุ้มน่ะสิ”
“หือ สี่น้ำในสองชั่วโมงยังไม่คุ้มอีกหรอคะ”
“ไม่คุ้ม…สำหรับซีรีนจะกี่น้ำก็ไม่คุ้ม”
“งั้นซีรีนต้องทำยังไงถึงจะคุ้มล่ะคะ”
“หลังจากนี้…จนถึงหกโมงเย็นของวันพรุ่งนี้เราจะเอากันตลอดเวลานึกได้จับกระแทกจับกระแทก”
“หื้อออ!! แบบนั้นซีรีนไม่ตายหรอคะ”
“ไม่มีใครตายเพราะโดนผัวเอาหรอก”
พี่พายุยันตัวลุกขึ้นนั่งฉันไม่คิดว่าพี่พายุจะจริงจังกับสิ่งที่พูดไปเมื่อกี้จนเขาอนุญาตให้ฉันใส่แค่เสื้อยืดรัดรูปกับกางเกงในเท่านั้น
“อะ เอาแบบนี้จริงๆหรอคะ”
“ครับ!!”
น้ำเสียงหนักแน่น เอาว่ะฮันนีมูนครั้งเดียวแม้มันจะเลทมาหลายปีแล้วก็เถอะฉันขอใช้ชีวิตแบบคู่แต่งงานใหม่ข้าวใหม่ปลามันที่พร้อมจะใส่กันได้ตลอดเวลา..
ตกบ่าย..
“พี่พายุทำอะไรอยู่คะ”
“ทำงานครับ”
เห้อ!! ชีวิตพี่พายุมันน่าเบื่อเหมือนกันนะมีแต่ทำงานแล้วก็ทำงานฉันเผลอไปดูกล้องลูกแปปเดียวเองกลับมาพี่พายุก็เอางานขึ้นมาทำแล้ว
“ซีรีนนั่งเป็นเพื่อนนะคะ”
“พี่ไม่ต้องการเพื่อน”
“คะ??!!!”
“อมให้หน่อย”
พี่พายุดึงแก่นกายออกมาจากกางเกงเขารูดจนมันแข็งแล้วขยับแล็ปท็อปออกเพื่อให้ฉันลงไปอม
ถามว่าฉันทำไหม…ทำสิถือเป็นการเอนเตอร์เทนผัวตอนทำงานเวลาซื้อของฝากจะได้ไม่โดนบ่น..
พั่บ พั่บ พั่บ
ฉันโก่งสะโพกอยู่ที่ซิงค์ล้างจานโดยมีพี่พายุกระแทกอยู่ข้างหลังขนาดตอนล้างจานเขายังเอาเลยทำงานเสร็จแล้วฉันเลยโดนกวนบ่อยมากใส่แค่กางเกงในก็โดนแหวกเอาๆ
“ทำไมซีรีนเดินแบบนั้น”
“แสบค่ะ!!”
“แสบ??!! อะไร??!!”
“ยังจะถามอีกหรอคะ”
“ให้พี่ดูหน่อย”
“ไหนบอกจะพักสองชั่วโมงไงคะ”
“พี่ก็แค่ดู”
“พี่พายุไม่ดูอย่างเดียวหรอก”
“มาเร็ว!!”
สุดท้ายฉันก็ไม่กล้าขัดไปนอนอ้าขาให้เขาดูบนโซฟา
“แดงจัง”
“ก็โดนเอาบ่อยขนาดนี้ไม่แดงสิแปลก”
“งั้นพี่ให้ซีรีนพักเพิ่มแล้วกัน”
“จริงหรอคะ”
“อือ เราจะเริ่มต้นอีกครั้งหลังทานข้าวเย็นเสร็จ”
ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าจะได้ทานข้าวเย็นตอนไหนแต่ก็คงต้องมากกว่าสองชั่วโมงแน่ๆเพราะพี่พายุดูสงสารฉันมาก
2 ชั่วโมงผ่านไป
ตื้อดึงงง!!! (เสียงออดหน้าห้อง)
“ใครมาคะ”
“อาหารเย็น!!”
พี่พายุยิ้มเจ้าเล่ห์เอาผ้าขึ้นมาคลุมตัวฉันไว้แล้วไปเปิดประตูให้พนักงานเข้ามา
หลังทานข้าวเย็นของพี่พายุก็คือสองชั่วโมงเหมือนเดิมฉันแกล้งกินข้าวช้าก็โดนดุ
แล้วเพลงรักของเราก็ดังขึ้นทั้งคืน….
.
.
พี่พายุรักษาสัญญาเพราะพอหมดเวลาเซ็กส์เขาก็พาฉันทัวร์มิวเซียมแบบไม่มีบ่นเลยแล้วก็อนุญาตให้ฉันซื้อของที่ถูกใจได้แบบไม่จำกัดงบซึ่งของส่วนใหญ่ที่ซื้อก็คือของฝากลูกๆนั่นแหละ ฉันยังเหมือนเดิมที่เห็นอะไรก็นึกถึงแต่ลูกคิดว่าลูกถือลูกใส่คงน่ารัก
“คุณแม่ซื้อตุ๊กตามาฝากโยโยเยอะๆนะครับ”
“ครับ!! วายุล่ะลูกอยากได้อะไรตุ๊กตาเหมือนน้องไหม”
“ไม่เอาครับยุอยากได้ลีฟเล็ทมิวเซียมที่คุณแม่ไป”
“ยุ…ไม่เอาของเล่นหรอลูก”
ฉันชะงักไปนิดหน่อยเพราะพึ่งแพลนกล้องไปให้ทั้งสองคนเลือกของเล่นและตอนนี้ฉันก็อยู่ในร้านของเล่น
“พ่อเก็บมาให้แล้ว”
“ขอบคุณครับคุณพ่อผมไม่เอาอะไรแล้วนะครับขอไปอ่านหนังสือต่อนะครับ”
พี่วายุพูดจบก็หายออกจากกล้องไปเลยเหลือแค่วาโยที่ยังเลือกของเล่นอยู่ถึงแม้จะรู้จักพี่วายุอยู่แล้วแต่ฉันก็แอบคิดว่าเด็กยังไงก็ต้องชอบของเล่นบ้างแต่พี่วายุคือไม่เลย
เป็นแฝดที่ต่างกันสุดขั้วมากทั้งๆที่ฉันก็เลี้ยงเหมือนกันกินเหมือนกันทุกอย่างแปลกมากๆ
“ใกล้ได้เวลาแต่งหน้าแล้วนะ”
“เรากลับกันเลยก็ได้ค่ะ”
ฉันซื้อของฝากให้ทุกคนครบแล้วจริงๆก็ทยอยซื้อมาตั้งแต่วันแรกแล้วแหละเพราะโรงแรมของเราอยู่ในย่านช้อปปิ้งพอดีแค่เดินออกมาจากโรงแรมก็เสียเงินแล้ว
เรากลับมาที่โรงแรมเมื่อใกล้ถึงเวลานัดแต่งหน้าทำผม พี่ขวัญจัดการให้ฉันทุกอย่างฉันมีหน้าที่แค่เอาตัวเองมานั่งเฉยๆแล้วถึงเวลาก็ไปออกงานได้เลย
“เป็นอะไร”
“ตื่นเต้นค่ะ”
พี่พายุนั่งไขว้ห้างอ่านอะไรก็ไม่รู้อยู่ที่โซฟาเขาพับไอแพด ลงเพราะเห็นฉันเดินไปเดินมาตอนแต่งตัวเสร็จแล้ว
“ตื่นเต้น..??”
“ก็ซีรีนต้องเจอใครบ้างก็ไม่รู้”
ฉันตื่นเต้นทุกครั้งที่ออกงานสังคมนั่นแหละยิ่งวันนี้เป็นงานเลี้ยงภายในของบริษัทพี่พายุฉันยิ่งเกร็งเพราะเราจะเป็นจุดสนใจของทุกคน
“แค่พาร์ทเนอร์ไม่กี่คนหรอกไม่เกินครึ่งชั่วโมงเราจะออกมาจากงานแล้วไปสนามบิน”
“พี่พายุไม่ต้องอยู่จนจบงานหรอ”
“ไม่อ่ะ!! จุดประสงค์ของพี่แค่อยากให้ทุกคนรู้จักซีรีน”
“ประธานไม่อยู่แบบนี้ก็ได้หรอ”
“ทำไมไม่ได้!!”
ก๊อกๆ (แกร๊ก) เสียงเปิดประตู
“รถรออยู่ข้างล่างแล้ว”
“พี่พาคิน!!”
พี่พาคินเดินเข้ามาเป็นฉันเองที่งงเพราะไม่รู้ว่าพี่พาคิน ก็อยู่ที่นี่ด้วยทำไมหลายวันก่อนฉันไม่เจอเลย
“ไปกันได้แล้ว”
“…ค่ะ”
ฉันกำลังงงแต่ก็ถูกพี่พายุจับมือเดินมาจนถึงรถที่จะพาเราไปที่งาน
“พี่พาคินไปกับเราไหมคะ”
“ไป!! แต่พี่ให้ช่วยเคลียร์ของที่โรงแรมก่อนทั้งหมดต้องถูกส่งไปที่สนามบินก่อนที่เราจะไปถึง”
การเดินทางกลับคืนนี้ฉันไม่ได้บินกับพี่พายุแค่สองคนแล้วแต่พี่พาคินที่ล่วงหน้ามาก่อนจะกลับกับเราด้วย
ฉันก็ลืมว่าวันนั้นที่พายุรู้ว่าต้องมาร่วมงานเลี้ยงที่นี่พี่พาคินเป็นคนบอกแล้วตอนนั้นฉันก็รู้ว่าพี่พาคินอยู่ที่นี่ งงอะไรนะซีรีนแล้วก็ไม่รู้จะตกใจทำไมเพราะพี่พาคินมาทำ งานที่นี่บ่อยกว่าอยู่เมืองไทยซ่ะอีก
(งานเลี้ยง)
ฉันเดินควงแขนพี่พายุเข้ามาในงานแสงสปอร์ตไลท์ส่องมาที่เราทันทีทุกคนในงานต่างหันมามอง ฉันกวาดสายตาและสาดรอยยิ้มไปให้ทุกคนที่มองมา
“โอ้ว…ผมไม่คิดว่าคุณพายุจะพาภรรยามาด้วย”
“ครับ นี่ซีรีนเป็นภรรยาของผมเอง”
พี่พายุยิ้มให้ท่านนั้นและพาฉันไปแนะนำตัวกับคนอื่นๆต่อมีหลายคนมากๆที่รู้ว่าพี่พายุแต่งงานแล้วแต่ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่แต่งงานด้วยคือใคร
ก็นะตั้งแต่คลอดลูกฝาแฝดคู่แรกฉันก็ไม่เคยออกงานกับพี่พายุเลยมีแค่พี่พาขวัญช่วยทำหน้าที่แทน
แต่การมาของฉันครั้งนี้ก็เหมือนฉันได้ปลดล็อกตัวเองออกจากเซฟโซนหวังว่าหลังจากนี้ฉันกล้าออกงานกับพี่พายุมากขึ้นฉันอยากเอาใจพี่พายุบ้าง…
“ยังตื่นเต้นอยู่ไหม”
“ไม่แล้วค่ะ!! เพราะพี่พายุจับมือซีรีนไว้”
“หึ เดี๋ยวเราจะได้บินกลับไปหาลูกแล้ว”
พี่พายุเดินทักทายแขกอีกนิดหน่อยเราก็เตรียมตัวจะไปสนามบินกันแล้วงานเลี้ยงที่นี่เป็นแบบง่ายๆไม่มีพิธีอะไรเลยเหมือนแค่ให้คนมาจอยกันเท่านั้น
บนเครื่องบิน…
เรามาขึ้นเครื่องบินตอนเกือบๆสามทุ่ม อยู่ในงานเลี้ยงไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำแต่เราสัญญากับลูกๆไว้ว่าจะกลับไปก่อนเขาตื่นก็อยากทำตามสัญญา
“พี่พาคินล่ะคะ”
“นั่งอยู่ข้างหลัง”
“อ๋อค่ะ…”
เครื่องขึ้นมาได้ซักพักฉันกับพี่พายุก็นั่งดูหนังกันเหมือนเดิมเพราะยังไม่ง่วงแต่พี่พาคินหลับไปแล้วพี่พายุบอกว่าทำงานติดกันมาหลายวันเพื่อให้ได้กลับพร้อมกัน
“ห่างลูกหลายวันรู้สึกยังไงบ้าง”
“ก็…คิดถึงค่ะแต่ก็รู้สึกสบายตัวมากขึ้นเพราะได้พักบ้างหลังจากอุ้มลูกมาหลายปี”
ฉันไม่ได้มีลูกติดกันก็จริงแต่มีครั้งนึงก็สองคนเลยทำให้มันเหนื่อยมากจนฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังเหนื่อยทำงานเหมือนเครื่องจักร
แต่พอได้มาพักแบบนี้ฉันก็เริ่มรู้ตัวและกลับไปครั้งนี้ก็คงต้องวางแผนการดูแลลูกใหม่ต้องยอมให้คนรอบข้างช่วยมากขึ้น
12 ชั่วโมงผ่านไปแบบรวดเร็วมากเรามาถึงประเทศ ไทยกันแล้วและฉันก็มาถึงบ้านได้แบบฉิวเฉียดแต่ดีที่ลูกๆยังไม่ตื่นฉันเลยได้ขึ้นไปปลุก
“โยโยคิดถึงคุณแม่ที่สุด”
“คุณแม่ก็คิดถึงลูกครับ”
ฉันกอดพี่วายุกับวาโยบนเตียงสองหนุ่มนอนด้วยกันโดยที่ไม่มีพ่อแม่ตั้งแต่เกิดฉันรู้สึกว่าตัวเองคิดถูกมากๆที่ฝึกเขาแบบนั้นตั้งแต่แรก
หลังจากกอดรัดกันจนพอใจฉันก็ยกสองหนุ่มให้พี่พายุช่วยดูแล้วรีบมาให้นมเซลลากับทรามีต่อห่างหายไปหลายวันแต่ลูกก็ยังติดเต้าเหมือนเดิม
“ไม่ง่วยหรอลูกซีรีน”
“ไม่ค่ะ”
ฉันหันไปตอบคุณแม่ระหว่างให้นมเซลลาอยู่และที่ฉันไม่ง่วงก็เพราะเราไปลอนดอนกันสั้นมากฉันไม่ทันได้ปรับตัวก็เด้งกลับมาที่ทามโซนเดิมแล้วแต่ก็แอบมึนหัวนะ
ช่วงเย็นพี่ๆแม่บ้านก็แกะกระเป๋าให้ฉันเลยได้เอาของฝากไปให้ทุกคนถึงฉันจะไปแค่ไม่กี่วันแล้วแทบไม่ได้ออกไปไหนด้วยแต่ฉันมีของฝากให้ครบทุกคนรวมถึงแก๊งค์เพื่อนสนิทสมัยมหาลัยที่ไม่ได้เจอกันนานมากด้วย
ยัยน้ำส้มนัดทุกคนออกมาทานข้าวเย็นฉันเลยถือเอาของฝากออกมาด้วยแต่อย่างที่ฉันบอกความตั้งใจไปว่าฉันจะทำตัวเป็นภรรยาที่ดีมากขึ้นวันนี้ฉันเลยพาพี่พายุออกมาด้วยนี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่พี่พายุได้ทานข้าวกับเพื่อนฉัน
“อึดอัดไหมคะ”
“ไม่น่ะเพื่อนซีรีนน่ารักดี”
“ซีรีนกลัวพี่พายุจะอึดอัด”
“ไม่หรอก!! หรือพี่ดูเข้ากับคนยากขนาดนั้น”
“ก็….”
ฉันหันไปยิ้มกว้างให้พี่พายุแทน วันนี้เราขับรถออกมากันเองจะได้ใช้เวลากันในรถการขับรถไปคุยกันไปจับมือกันบ้างมันดีจริงๆนะโอกาสดีๆอย่างช่วงรถติดก็ให้รางวัลคนขับบ้างแฮปปี้สุดๆ ส่วนลูกๆเข้านอนกันหมดแล้วโดยคุณย่าคุณยายที่ทิ้งหลานให้เลี้ยงหลายวันแต่พลังไม่หมดกันเลย
ตอนนี้ฉันไม่คิดอะไรมากแล้วเพราะฉันก็มีครบทุกอย่างแล้วไม่ว่าจะเป็นครอบครัวที่ดีมีลูกที่ดีและมีสามีที่ดีที่สุดอย่างพี่พายุฉันไม่คิดว่าตัวเองจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้เลย
“ขอบคุณนะคะ”
“ครับ ซีรีนขอบคุณพี่เรื่องอะไร”
“ทุกอย่างค่ะ!! ขอบคุณมากๆที่พี่พายุเลือกซีรีน”
“ก็พี่รักซีรีนถ้าพี่ไม่เลือกซีรีนแล้วพี่จะไปเลือกใคร”
“ซีรีนรักพี่พายุ”
“พี่ก็รักซีรีน”
มาม๊าเคยบอกว่าเทวดาประจำตัวของทุกคนจะให้ของขวัญพิเศษหนึ่งชิ้นเมื่อถึงเวลา ฉันคอยถามมาม๊าตลอดตอนเด็กๆเพราะอย่างได้ของวิเศษนั้น
จนฉันถอดใจเพราะคิดว่ามันไม่มีจริงจนวันนี้ฉันรู้แล้วว่าของขวัญพิเศษนั้นคืออะไร?? พี่พายุอย่างไงล่ะแล้วยังมีของแถมอีก4ชีวิตที่บ้าน
ถ้ามีการจัดอันดับผู้หญิงที่โชคดีและมีความสุขที่สุดฉันว่าอันดับหนึ่งมันคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฉัน…
.
.
.
.
THE END.
บทที่เกี่ยวข้อง
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 1 รักแรก
|Zelyn Part| @มหาลัยเอกชนชื่อดังใจกลางกรุงเทพ"ซีรีนแกเลือกได้ยังว่าจะไปฝึกงานที่ไหน""เลือกได้แล้ว และก็เลือกมานานแล้วด้วย"ฉันหันไปยิ้มให้น้ำส้มและเพื่อนๆในกลุ่มก่อนจะรีบเก็บเอกสารสำคัญๆแล้วเดินออกจากห้องเรียนอย่างอารมณ์ดีทุกคนถ้าเคยอ่านเรื่องของคุณพ่อฉันมาแล้วก็อาจจะพอรู้จักฉันบ้าง ฉันชื่อซีรีนและมีฝาแฝดชื่อซีนาย เป็นลูกของพ่อซีโน่กับแม่นินิว เอาเป็นว่ารู้ประวัติส่วนตัวกันแค่นี้ก็พอ เพราะตอนนี้ฉันต้องรีบไปรายงานตัวกับบริษัทที่ฉันกำลังจะไปฝึกงานด้วย@บริษัทนำเข้ารถยนต์รายใหญ่ ฉันก้าวลงจากรถเบนซ์คันหรูด้วยความมั่นใจ วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้เจอกับรักแรกของฉันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง3วันใช่คะทุกคนอ่านไม่ผิด ฉันไม่ได้เจอกับพี่พายุมาตั้ง3วันแหนะ วันนี้เลยกะจะมาเซอร์ไพรส์ด้วยการมายื่นเอกสารขอฝึกงานเป็นเลขาของพี่พายุ"สวัสดีครับ คุณซีรีนใช่ไหมครับ""ชะ...ใช่ค่ะ"ฉันพยักหน้า อยู่ๆก็มีผู้ชายวัยใกล้เคียงกับฉันเดินเข้ามาหา"ผมชื่อณภัทรนะครับ เป็นเลขาของคุณพายุ""อ๋อ!!ค่ะ"ฉันพยักหน้า ที่แท้ก็เป็นเลขาพี่พายุนี่เอง"คุณผู้หญิงสั่งให้ผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 2 นักศึกษาฝึกงาน
|Zelyn Part| หลังจากรายงานตัวกับพี่พายุเสร็จ เลขาผู้หญิงของพี่พายุก็พาฉันมาที่ออฟฟิศของผู้บริหาร ในนี้มีคนนั่งทำงานอยู่เกือบ10คน คุณสรอธิบายว่าทั้งหมดนี้เราคือทีมบริหารจะคอยประสานงานจากฝ่ายต่างๆและวางแผนกลยุตร่วมกับพี่พายุ"ทุกคนคะ!! นี่คือน้องซีรีนจะมาเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเราคะ"คุณสรพาฉันมาแนะนำกับพี่ๆ"สวัสดีคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะมีอะไรเรียกใช้ได้ตลอดเลยนะคะ"ฉันยกมือไหว้พี่ๆทุกคนดูเป็นมิตรกับฉันมากๆ"ตรงนั้นคือโต๊ะทำงานของน้องซีรีนนะคะ มีอะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่ๆได้ทุกคนเลย"คุณสรชี้โต๊ะทำงานให้ฉันเสร็จก็กลับไปนั่งที่ของตัวเอง ทำไมนะ!!ตอนแรกฉันกะว่าจะได้นั่งทำงานในห้องกับพี่พายุเหมือนในซีรี่ย์เกาหลีซ่ะอีก แต่ก็ไม่เป็นไรได้อยู่ตรงนี้ก็ถือว่าใกล้มากๆแล้ว"คุณซีรีน นี่ครับบัตรพนักงานของคุณ""ขอบคุณคะ แต่จริงๆพี่ไม่ต้องเรียกซีรีนเป็นทางการแบบนั้นก็ได้นะคะ เรียกซีรีนเฉยๆก็ได้""เอางั้นหรอ!!""ค่ะ!!พี่..."ฉันลากเสียงยาวเพราะจำชื่อเขาไม่ได้ รู้แต่ว่าเขาก็เป็นเลขาของพี่พายุเหมือนกัน"พี่ชื่อ ณภัทรแต่เรียกภัทรเฉยๆก็ได้""โอเคคะพี่ภัทร"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 3 ก็แค่อยากทำให้(เกือบดราม่า)
|Phayu Part| หลายวันผ่านไป...เข้าวันที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ที่แผนกของผมมีนักศึกษาฝึกงานที่ชื่อซีรีน ถามว่าเธอทำงานดีไหม มันก็ดีเพราะซีรีนฉลาดและหัวไวมาก ผมสั่งอะไรเธอก็เข้าใจและทำได้ทันที"สวัสดีค่ะบอส"คุณสรลุกขึ้นทักทายเหมือนทุกเช้า"มีงานด่วนอะไรเอาเข้ามาได้เลยนะ ตอนบ่ายผมต้องออกไปพบลูกค้า"ผมสั่งคุณสรแล้วเปิดประตูเข้ามาที่ห้องทำงาน และก็ต้องตกใจกับสภาพห้องที่แปลกไปปกติห้องทำงานของผมจะเรียบๆทั้งห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีดำขาวเท่านั้น แต่นี่อะไรอยู่ๆก็มีแจกันดอกไม้เข้ามาตั้งหลายจุด"คุณสรเข้ามาหน่อย"ผมกดอินเตอร์คอมเรียกเลขา ผมจะรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเมื่อถูกลุกล้ำความเป็นส่วนตัว"ค่ะบอส มีอะไรคะ""ดอกไม้พวกนี้เข้ามาอยู่ในห้องผมได้ยังไง ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามใครทำอะไรกับห้องทำงานของผมเด็ดขาด""อะ....เอ่อ...ดิฉันไม่ทราบจริงๆคะบอส ดิฉันมาถึงก่อนหน้าบอสแค่แปปเดียวเอง เลยไม่ทันเห็นว่าใครเป็นคนทำ ขอโทษนะคะบอส"คุณสรก้มหน้ารู้สึกผิด จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมันก็แค่แจกันดอกไม้ แต่ที่ผมห่วงจริงๆคือเอกสารสำคัญๆต่างหาก ถ้าใครเข้ามาทำอะไรได้ตามอำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 4 เป็นห่วง
ติ๊ด!! "คุณสร คุณสร"เสียงอินเตอร์คอมดังมาจากโต๊ะทำงานของพี่สร ฉันมองซ้ายมองขวาไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีในออฟฟิศก็เหลือแค่ฉันคนอยู่คนเดียว"คุณสรได้ยินผมไหม"พี่พายุยังพูดไม่หยุด"ค่ะ!!"ฉันเดินไปกดรับ"เที่ยงนี้ผมจะทานข้าวในห้องคุณช่วยสั่งอาหารจากโรงแรม Ze zen มาให้ผมทีนะเอาเซ็ตเบนโตะเหมือนเดิม ขอบคุณครับ"พี่พายุสั่งเสร็จก็กดวางไปเลย สงสัยจะยุ่งมากขนาดไม่รู้ว่าฉันไม่ใช่พี่สร"Ze zenโรงแรมเรานี่น่า ว่าแต่จะสั่งยังไงล่ะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยโทรสั่งอาหารเองเลย งั้นโทรบอกพี่ซีนเลยละกัน"ฉันกดโทรศัพท์โทรหาพี่ชาย ที่เป็นซีอีโออยู่ที่นั่นแล้วจัดการสั่งเมนูที่คิดว่าพี่พายุจะชอบที่สุดและเน้นว่าต้องมาส่งภายใน15นาทีเพราะนี่มันเที่ยงกว่าแล้ว พี่พายุยังไม่ได้ทานข้าวเลยเดี๋ยวพอหิวมากๆก็มาโวยวายโยนงานมาให้ฉันอีก"เรียบร้อย ทำงานต่อดีกว่า"ฉันกลับมานั่งที่เดิมแล้วทำงานต่อครืดดด ~!! (เสียงท้องร้อง)"โอ๊ะ...โอ๊ย"ฉันยกมือกุมท้อง กินนมไปตั้งกล่องนึงแล้วยังหิวอีก ทำยังไงดีล่ะฉันไม่ได้ซื้ออะไรมาติดไว้เลยนอกจากนมที่กินไปแล้ว เมื่อกี้ก็มัวแต่สั่งอาหารให้พี่พายุจนลืมสนใจตัวเอง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 5 ย้ายที่ทำงาน (จนได้)
|Zelyn Part| "ยัยน้อง!!! กลับมาทำงานที่บริษัทเราเถอะนะ พี่ได้ยินพารันพูดว่าเฮียพายุใช้งานเราหนักมากๆ"พี่ซีนพี่ชายตัวดีของฉันเดินพูดตั้งแต่เจอกันหน้าห้องนอนจนลงมาถึงห้องอาหาร"ใช้งานหนักอะไรคะ ก็ปกติเหมือนเด็กฝึกงานทั่วๆไปแหละคะ"ฉันบอกปัดๆแล้วนั่งลงประจำที่"แต่พี่ก็ยังห่วงเราอยู่ดี ย้ายมาบริษัทเราเถอะนะ พี่จะให้ซีรีนนั่งๆนอนๆไม่ต้องทำอะไรเลย นะๆ""พอเลยๆตาซีน เลิกสปอยล์น้องได้แล้ว ให้น้องฝึกกับพายุนะดีแล้ว น้องจะได้เอาความรู้ที่เรียนมาใช้บ้าง"คุณแม่พูดสมทบเห็นด้วยกับฉัน"แต่แม่ครับ..."พี่ซีนกำลังจะเถียงต่อ แต่พอเจอสายตาพิฆาตของคุณแม่ก็หยุดพูดแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวทันทีหลังจากทานข้าวเสร็จ ฉันก็ออกมาทำงานพร้อมพี่ซีนเพราะวันนี้รถฉันเสียและพี่ซีนก็มีประชุมกับพี่พายุเช้านี้พอดี×บริษัท พี่พายุ×ฉันเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมพี่ซีน ทำให้ทุกสายตาที่ยืนรอลิฟอยู่หันมามองฉันเป็นตาเดียว ทุกคนคงรู้ดีว่าพี่ซีนเป็นใคร แต่ก็น้อยคนนักที่จะรู้จักฉัน "โอ้โห!!พนักงานที่นี่เยอะเหมือนกันเนอะต่อแถวเข้าลิฟยาวเชียว"พี่ซีนพูดพร้อมจับมือฉันเดินมายังลิฟผู้บริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 6 ร้ายมาร้ายกลับ (คุณป้ามหาภัย)
"แค่นี้ก็พอแล้วหล่ะค่ะป้าลิน ขอบคุณนะคะ"ฉันเดินไปกอดแขนป้าลินแบบอ้อนๆ ป้าลินไม่ได้เป็นแม่ของพี่พายุอย่างเดียวแต่เป็นเพื่อนสนิทของม๊าฉันด้วย ท่านถึงเอ็นดูว์ฉันขนาดนี้ไงล่ะ"คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ"....|Zelyn Part|"คุณแม่!!! มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ"พี่พายุเดินออกจากลิฟก็รีบตรงเข้ามาหาป้าลิน"ซักพักแล้วจ๊ะ""แล้วคุณแม่มาทำอะไรครับ ไม่เห็นโทรบอกผมเลย""พอดีเมื่อเช้าแม่ออกไปช้อปปิ้งกับเพื่อนๆที่ห้างแถวนี้ พอเสร็จก็เลยแวะมาหาลูกๆ กะว่าจะมาชวนออกไปทานข้าวเที่ยงแต่พาขวัญกับพาคินบอกว่าไม่ว่างแม่เลยขึ้นมารอลูกที่นี่""งั้นหรอครับ โอเคครับเดี๋ยวผมขอเข้าไปเก็บเอกสารก่อน เราจะได้ไปทานข้าวกัน"พี่พายุพูดแล้วก็เดินหายเข้าไปในห้อง ซักพักก็เดินออกมา"ไปครับคุณแม่""จ๊ะๆ ไปทานข้าวด้วยกันนะหนูซีรีน"คุณป้าหันมาชวนฉัน ฉันก็ได้แต่มองหน้าพี่พายุไม่รู้ว่าเขาจะอนุญาติหรือเปล่า เพราะตอนนี้ฉันเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน"เออ...คือ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะคุณป้า"ฉันปฏิเสธ หางตาฉันแอบเห็นนะว่าพี่พายุมีสีหน้าพอใจที่ฉันตอบแบบนี้"ทำไมล่ะลูก หนูก็พักเที่ยงแล้วนี่หรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 7 ลุกหนัก NC25+
|Zelyn Part|“พึ่งรู้นะ ว่าพี่อนุญาติทันทีที่ซีรีนขอมาฝึกงานที่นี่”ปัง !!!! พี่พายุวางแฟ้มเอกสารลงที่โต๊ะทำงานฉันเสียงดัง“กะ...ก็”ฉันไม่มีอะไรจะแก้ตัว เลยได้แต่ยกมือขึ้นจับท้ายทอย พี่พายุคงได้ยินหมดแล้วสินะ“พูดแบบนั้นไม่น่ารักเลยนะ”“แล้วต้องให้ซีรีนพูดแบบไหน พูดแบบยัยป้ามีนาหรอ!!”“ซีรีน!!”พี่พายุขึ้นเสียงดัง เหมือนกำลังจะปรามว่าสิ่งที่ฉันกำลังพูดมันไม่ดี“ขอโทษค่ะ”ฉันหันหน้าหนีแต่ก็ยอมพูดขอโทษ เพราะตอนนี้การกระทำของฉันมันก็ดูไม่น่ารักจริงๆ“ทีหลังถ้าไม่ชอบเขาก็อยู่ห่างๆจะได้ไม่ต้องมีเรื่องกัน เข้าใจไหม”“จะให้ซีรีนทนมองยัยป้าอยู่ในห้องกับพี่พายุหรอ ไม่มีทาง”ฉันพูดประโยคนี้กับตัวเองเบาๆพี่พายุส่ายหน้าแล้วเดินหยิบเอกสารแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะน้องซีรีน เมื่อกี้พี่เห็นบอสยืนคุยกับน้องซีรีนตรงนี้”พี่สรกลับมาจากประชุมพอดี“ซีรีนคงชงชาไม่ถูกใจเขามั้งคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”ฉันบอกปัดพี่สรเพราะถ้าให้อธิบายคงต้องคุยกันยาว อีกอย่างพฤติกรรมของฉันก็ไม่ควรบอกให้ใครรู้ด้วยหลังจากที่พี่พายุเดินกลับเข้าไปในห้องฉันก็กลับมานั่งทำงาน ยัยป้ามีนาก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมไม่ยอมกลับซักที“เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 8 จับ ดูด NC25+
หมับ!!!ฉันลอดเบลล์ตัวเองเอื้อมมือไปจับเป้าของพี่พายุ แล้วออกแรงบีบเบาๆ นังอาร์ตี้บอกว่าให้จับจนกว่ามันจะรู้สึกเเข็ง แต่เอ๊ะ!! ทำไมของพี่พายุมันแข็งอยู่แล้วล่ะ“ซี๊ด...ทะ ทำอะไรซีรีน กลับไปนั่งที่ตัวเองเดี๋ยวนี้”พี่พายุพูดติดๆขัดๆแบบที่อาร์ตี้บอก แสดงว่าพี่พายุเริ่มมีอารมณ์ฉันต้องรีบลุกเขาต่อทันที“แข็งแล้ว...ให้ซีรีนช่วยพี่พายุนะคะ”“อ๊ะ...ย๊ะ อย่าาา”(พายุ ทอร์ค)ผมรีบบอกซีรีนก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว เพราะเธอเอาแต่มองผมด้วยสายตายั่วยวนแล้วเอาหน้าอกของเธอที่ถูไปถูมาที่ต้นแขนผม“ขับรถไม่ถนัดหรือกลัวจะทนไม่ได้กันแน่”ซีรีนเลื่อนมือจากจับที่ต้นขามาจับที่เป้าผมแทน“อ๊ะ...อื้อ”ซีรีนออกแรงบีบเบาๆ ขาผมจากที่วางไว้เฉยๆก็อ้าออกอัตโนมัติเพื่อให้เธอจับได้สะดวกๆใจแข็งไว้ไอ้พายุ นี่น้องมึงนะเว้ย!! ผมข่มอารมณ์ในใจแต่เหมือนมันจะไม่ฟัง“มันจะแข็งแบบนี้หรอคะ เวลาที่ผู้ชายมีอารมณ์”ซีรีนทั้งบีบทั้งลูบ เหมือนมันเป็นของเล่น“เอามือออก มันไม่ใช่ของเล่นนะซีรีน”ผมหันไปดุ เพราะถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้ผมจะไม่ทนแล้วนะ“ซีรีนก็ไม่ได้เล่นนะคะ ซีรีนเอาจริง”ซีรีนทำปากจู๋แล้วพยักหน้า ก่อนจะปลดเข็มขัดผมออกรูดซิบงัดเจ้าแก่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 77 The end … (25+)
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 76 ฮันนีมูน 18+
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 75 ภรรยาของผม
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 74 พ่อติดเต้า 18+
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 73 ขึ้นควบเอวบนตัวพี่ 25+
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 72 คนเมาหื่น… (18+)
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 71 ดูดแรงกว่าเครื่องปั้มนม 25+
(ZELYN)1 ปีต่อมา…“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”“คร้าบบบ”“พี่วายุล่ะครับ”“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเราGRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับ
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 70 ครอบครัวที่สมบูรณ์
(PHAYU)“ท้องนี้ซีรีนใช้ร่างกายไปพอสมควรเลยอาจจะต้องให้ยานอนหลับนานหน่อยเพื่อบังคับให้ซีรีนพักผ่อนยาว ๆแต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิวกับหมอเรื่องน้ำนมไว้ให้แล้วรู้ว่าซีรีนซีเรียสเรื่องนี้”“ครับ”ผมนั่งอยู่เป็นเพื่อนซีรีนจนพี่หมอทำแผลเสร็จและย้ายซีรีนไปที่ห้องพักฟื้นชั่วคราวก่อนที่จะพาไปที่ห้องพักจริงที่เราจองไว้ แล้วแอบเเว๊บมาหาเจ้าแฝด‘อุแง้ แง้ แง้’“ร้องทำไมครับลูกไม่ต้องกลัวนะคุณพ่ออยู่ตรงนี้”ผมยืนอยู่ซักพักเซลลาก็ร้องดังขึ้นมา ผมรีบล้างมือด้วยแอลกอฮอล์แล้วยื่นมือลงไปให้ลูกจับเหตุการณ์นี้เหมือนเดจาวูเพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อหกปีที่แล้วกับแฝดชายวายุวาโยจำได้ว่าตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวไปหมด“งะ แง้”
Sequel | พายุรักยัยจอมจุ้น ตอนที่ 69 Baby 3 or 4 ??!
(ZELYN)เนื้อ นม ไข่..ฉันได้ยินสามคำนี้แล้วรู้สึกคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องกินวนไปวนมาทุกวันตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลได้เกือบเดือนแล้ว ท้องก็แก่พร้อมจะคลอดเต็มที จากที่น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์แค่ไม่กี่โลตอนนี้ก็ทะลุ15กิโลไปเรียบร้อย ตัวบวมเต็มเตียงจนพี่พายุขึ้นมากอดไม่ได้แล้ว“อาหารเที่ยงมาแล้วครับ”“มีไข่อีกไหมคะ”ที่ถามนี่ไม่ได้อยากกินนะแต่รู้สึกแขยงจนไม่อยากเห็นมันแล้ว เบื่อสุด ๆเพราะกินทุกวันทุกมื้อตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา แต่บางวันถ้าลูก ๆอยู่ด้วยในมื้อเย็นฉันก็แอบให้วายุวาโยช่วยกินเพราะแม่ไม่ไหวแล้ว“มีครับ สองใบพร้อมนมสดหนึ่งแก้ว”พี่พายุเข็นอาหารกลางวันเข้ามาให้ วันนี้มีสเต็กปลาไข่ต้มและนมแพะอีกหนึ่งแก้วใหญ่
