ตอนที่ 71 ดูดแรงกว่าเครื่องปั้มนม 25+

(ZELYN)

1 ปีต่อมา…

“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”

“คร้าบบบ”

“พี่วายุล่ะครับ”

“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”

หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเรา

GRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้

พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา

“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”

“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับเซลลาบางชิ้นที่ต้องเก็บอีกทีพรุ่งนี้เช้า”

พี่พายุเดินมาเอามือลูบหัวฉันตั้งแต่เป็นพ่อแม่ลูกสี่เวลาสวีทของเราก็มีน้อยลงแต่ก็เยอะกว่าตอนคลอดลูกใหม่ ๆ ว่าแล้วก็คิดถึงช่วงที่เป็นแฟนกันจัง

“พี่บอกว่าให้แม่บ้านเก็บให้ซีรีนก็ดื้อ”

“ก็ของลูก ๆมันมีรายละเอียดถ้าตกหล่นเอาไปไม่ครบต้องแย่แน่ ๆเลย”

“หึ ซีรีนทำเหมือนที่ ๆเรากำลังจะไปมันกันดานมากไม่มีห้างสรรพสินค้าอย่างนั้นแหละ”

“แต่เอาของที่เรามีไปมันดีกว่านะคะ”

ฉันเก็บของทั้งของตัวเองของสามีและลูก ๆเกือบเสร็จก็ถึงเวลาที่ต้องลงมาหาเจ้าแฝดจิ๋วเพื่อให้นมถึงแม้จะอายุขวบกว่าแล้วแต่ก็ยังกินนมจากเต้าอยู่

ฉันตั้งใจว่าจะให้นมลูกไปจนถึงสองขวบเหมือนกับที่ให้แฝดพี่เพราะเป็นพี่น้องกันก็ต้องได้อะไรจากแม่เท่ากัน

“โอ๊ะ!! เซลลาไม่พอใจอะไรแม่ลูก”

“เป็นอะไร”

“เซลลากัดค่ะ”

“งื้อออ”

เสียงครางในลำคอของสาวน้อยคนเล็กของบ้านงับจุกนมจนฉันตกใจด้วยความเจ็บ ตั้งแต่ให้นมลูกมาสี่คนเซลลาทำฉันเจ็บปวดที่สุดแต่ก็ตัดใจเลิกให้ดูดนมไม่ได้ซักที

ก็รักเขานี่เนอะจะกัดจะงับจะดึงหรือจะทำอะไรฉันก็คงต้องยอม ยอมรับความเจ็บปวดนั้นแต่โดยดี

“เซลลาหงุดหงิดอะไรลูกจะเอาอะไรก็บอกคุณพ่ออย่ากัดคุณแม่สิครับ คุณแม่เจ็บนะ”

พี่พายุขยับเข้ามาใกล้ ๆเอามือลูบหัวลูกสาวด้วยความเบามือแบบสุด ๆต่างจากเวลาอยู่กับลูกชายทั้งสามที่ออกแนวจะโหดและเจ้าระเบียบกว่านี้

“หงุดหงิดง่ายจังเลย”

“เหมือนใครล่ะคะ”

“เหมือนซีรีน”

“หือ??!!”

“หรือไม่จริง”

“ก็จริง”

ตอนแรกว่าจะเถียงแต่พอนึกย้อนไปคนที่โวยวายชี้หงุดหงิดและเอาแต่ใจมันคือฉันเองจนพี่พายุต้องยอมให้บ่อย ๆแต่หลังจากแต่งงานฉันก็พยายามเปลี่ยนตัวเอง

แต่ก็เหมือนจะไม่ทันแล้วเพราะลูก ๆเอานิสัยของฉันไปคนล่ะอย่าง แล้วพอมาอยู่รวมกันฉันก็ปวดหัวเหลือเกิน

“เอ่อ!! เดี๋ยวพาขวัญจะเอาชุดมาให้ซีรีนลองนะ”

“ชุดอะไรหรอคะ”

“ชุดออกงานกลางคืน”

“หือ!! งานอะไรคะ”

“พอดีที่บริษัทในเครือจะจัดงานฉลองยอดขาย พี่เลื่อนมาหลายรอบแล้วไหน ๆอาทิตย์นี้ก็จะลงไปที่โรงแรมพอดีก็เลยให้จัดงานเลยเพราะพี่คงไม่ได้ลงไปบ่อย ๆ”

“ยอดขายดีมากเลยหรอคะถึงขนาดต้องจัดงานเลี้ยงด้วย ปกติบริษัทที่กรุงเทพไม่เห็นทำ”

“ที่กรุงเทพมันได้กำไรเกินเป้าทุกเดือนจัดไม่ไหวหรอกแล้วถ้าถามว่ากำไรบริษัทนู้นดีขนาดไหนก็ต้องตอบว่าพี่สามารถคืนทุนได้ภายใน…ยังไม่ถึงหนึ่งปี”

“ห๊ะ!! จริงหรอคะ”

“พี่เคยพูดเรื่องงานเล่น ๆหรอ”

พี่พายุยักคิ้วยกมือขึ้นกอดอกเหมือนผู้ชนะแต่ก็ต้องยอมรับว่าสามีของฉันเก่งจริง ๆที่ทำให้บริษัทที่กำลังจะเจ๊ง กลับมามีรายได้เกินเท่าตัวภายในหนึ่งปี

.

.

ผ่านไปซักพัก

“พี่ว่าซีรีนเหมาะกับสีแดงมากกว่านะ”

“หรอคะ!! แต่ซีรีนไม่ค่อยมั่นใจยังไงไม่รู้”

“สวยขนาดนี้เอาตรงไหนมาไม่มั่นใจ รู้ไหมว่าผิวซีรีนดีมาก ๆยิ่งใส่สีแดงโทนนี้ยิ่งขับผิวให้มีออร่า”

“อืม…”

ฉันเอาชุดมาทาบแล้วหมุนไปหมุนมาหน้ากระจก งานเลี้ยงพรุ่งนี้นี้ไม่มีธีมสีในงานเราเลยไม่ต้องคิดมากเรื่องสีแต่ฉันไม่ได้ออกงานสังคมนานแล้วนี่สิไม่ค่อยมั่นใจเลย

“แม่ก็เห็นด้วยนะลูกว่าซีรีนเหมาะกับสีนี้จริง ๆ”

คุณแม่ที่ขึ้นมาช่วยดูก็พยักหน้าเห็นด้วยอีกคน

“ถ้าไม่เชื่อพี่กับคุณแม่ก็ลองใส่แล้วเอาไปให้พี่พายุดูสิคนนั้นเชี่ยวชาญในด้านนี้ที่สุดในบ้านแล้ว”

พี่พาขวัญบอกว่าเวลาคนในบ้านตัดสินใจเรื่องชุดไม่ได้ก็จะให้พี่พายุช่วยและทุกครั้งที่พี่พายุช่วยมันก็จะออกมาดีมาก ๆทุกครั้ง ฉันเลยตัดสินใจใส่ให้พี่พายุดูบ้าง

ก๊อก ๆ

“ครับ!! อ้าวซีรีนเองหรอ”

“ค่ะ พี่พายุว่างไหมคะ”

พี่พายุขลุกตัวอยู่ในห้องทำงานทั้งวันเพราะพรุ่งนี้จะหยุดยาวแล้วเลยต้องเคลียร์งานหน่อย

“ก็ว่างนะ ซีรีนเอาผ้ามาคลุมตัวทำไม”

พี่พายุเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารแล้วมองหน้าฉันแบบงง ๆคือฉันไม่มั่นใจในตัวเองจริง ๆถึงขนาดไม่อยากให้ใครเห็นเลยจนกว่าจะมั่นใจจริง ๆ

“ซีรีนอยากให้พี่พายุช่วยดูชุดที่จะใส่ออกงานหน่อยค่ะ พอดีเลือกอยู่กับพี่ขวัญแล้วซีรีนไม่ค่อยมั่นใจ”

“ได้ ถอดออกสิเดี๋ยวพี่ช่วยดูให้”

พรึบ!! ฉันปล่อยผ้าที่คลุมตัวลงพื้นเผยให้เห็นชุดเดรสสีแดงสดที่สวมอยู่

“เป็นยังไงคะ”

“อืม!!!”

พี่พายุลุกจากที่นั่ง ท่าทางที่กำลังคิดของเขาทำฉันอยากเอาผ้าขึ้นมาคลุมตัวเหมือนเดิมแล้วไปเปลี่ยนชุดซ่ะ

“พี่พายุไม่ต้องพูดแล้วก็ได้ค่ะ”

“หึ..”

ฉันรู้ว่าการท้องมาแล้วสองครั้งบวกกับท้องแฝดทั้งสองท้องด้วย หุ่นฉันจะกลับมาไม่เหมือนเดิมก็คงไม่แปลก

และชุดที่รัดรูปเผยตรงช่วงอกแบบนี้มันก็คงไม่เหมาะกับฉัน เอาจริง ๆฉันก็แอบคิดแบบนั้นตั้งแต่แรก

“ซีรีนไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ”

“เดี๋ยวสิ!! ซีรีนเป็นอะไร”

พี่พายุเดินเข้ามาโอบเอวแล้วเอามือมาประคองหน้าฉันที่ไม่ต้องดูกระจกก็รู้ว่างอแค่ไหนให้ขึ้นมาสบตาเขา

“หุ่นซีรีนไม่ดีเหมือนเดิมแล้วใช่ไหมคะใส่อะไรก็เลยไม่สวย พี่พายุถึงได้ไม่กล้าพูด”

“สายตาพี่ชัดเจนขนาดนั้นเลยหรอ”

“พะ พี่พายุ…งะ งั้นวันงานซีรีนขอไม่ไปนะคะ”

พี่พายุพูดแบบนี้ทำให้ความมั่นใจของฉันติดลบไปเลยตอนนี้อย่าว่าจะไปออกงานเลยแค่ออกจากบ้านยังไม่กล้าเลย นี่หุ่นฉันพังขนาดนั้นเลยหรอ

“ไปกันใหญ่แล้วซีรีนพี่แค่แกล้งพูดทำไมถึงนอยขนาดนี้ ถามจริง ๆว่าซีรีนไม่มั่นใจในตัวเองขนาดนั้นเลยหรอ”

“ก็…ซีรีนรู้สึกว่าตัวเองอ้วนขึ้น น้ำหนักหลังคลอดก็ยังลดลงมาไม่เท่าเดิม แต่ซีรีนก็กินน้อยลงไปกว่านี้ไม่ได้แล้วเพราะยังอยากให้นมลูกเหมือนเดิม”

ฉันพยายามจะตั้งใจลดน้ำหนักแล้วแต่พอมาคิดว่าต้องให้นมลูกฉันก็กลับมากินเหมือนเดิมขนาดว่าพยายามเลือกกินแล้วนะ แต่มันก็ไม่ลดลงซักที

“หึ่ม…ซีรีนฟังพี่นะซีรีนไม่ได้อ้วนขึ้นเลยแล้วที่น้ำหนักหลังคลอดมันลงมาไม่เท่าเดิมก็เพราะตรงนี้…ที่มันขนาดไม่เท่าเดิมและไม่มีวันเท่าเดิมแล้ว”

“นะ หน้าอกซีรีนหรอคะ”

“ครับ นมใหญ่ขึ้นขนาดนี้น้ำหนักซีรีนจะลงเหมือนก่อนท้องได้ยังไง”

“…”

“แล้วเมื่อกี้พี่ก็แค่แกล้งเล่นเห็นซีรีนคิดมาก”

“สนุกหรอคะ”

“ก็นิดหน่อย”

“พี่พายุ!!!”

“พี่รู้แล้วว่าเซลลาเวลาหน้างอแล้วเหมือนใครเหมือนคุณแม่ของเขานี่เอง”

พี่พายุเอามือบีบจมูกฉันแล้วบิดไปบิดมา

“พี่พายุ!! ซีรีนเครียดอยู่นะคะ”

“เครียดอะไรซีรีนสวยจะตาย ยิ่งมีลูกก็ยิ่งสวย”

“ซีรีนไม่เล่นนะคะ”

“พี่ก็ไม่ได้พูดเล่น ๆพี่พูดจริงแต่เมื่อกี้ที่ไม่ได้พูดอะไรก็แค่อยากแกล้งซีรีนที่ไม่มั่นใจในตัวเอง”

“ก็ซีรีนรู้สึกว่าตัวเองไม่สวยเหมือนเดิม”

“มันก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิม”

“หมายความว่ายังไงคะ”

“ก็ซีรีนสวยแต่ไม่ได้สวยเหมือนเดิมอย่างเมื่อก่อนซีรีนสวยแบบน่ารัก ๆแต่พอมีลูกแล้วซีรีนก็สวยแบบโตขึ้นไง”

“งง แล้วตกลงมันสวยไหมคะ”

“สวยสิครับสวยมากด้วย หลังจากนี้พี่คงจะไม่ต้องตอบคำถามคนอื่นแล้วว่าเมียพี่อายุเกิน20หรือยัง”

“มีคนเคยถามแบบนั้นด้วยหรอคะ”

“เอาจริง ๆก็ไม่มีหรอก แต่ชอบมีคนพูดลับหลังว่าพี่เอาเด็กมหาลัยมาควงออกงาน”

“หึ ตอนนั้นซีรีนก็ยังเรียนไม่จบจริง ๆ”

“มันก็ใช่แหละแต่พี่ดูเหมือนพวกเสี่ยออฟเด็กมาควงไงแต่พี่แตกต่างจากเสี่ยคนอื่นเพราะพี่ไม่เคยเปลี่ยนคน”

“ก็ลองเปลี่ยนดูสิคะปาป๊ากับพี่ซีนจัดการพี่พายุแน่ ๆ”

“ไม่ต้องขู่ก็กลัวอยู่แล้วครับ”

พี่พายุดึงฉันไปกอด ลองย้อนเวลากลับไปฉันก็มีสามีเร็วเหมือนกันนะเพราะตอนออกงานในฐานะภรรยาพี่พายุครั้งแรกฉันยังไม่ได้รับปริญญาเลยด้วยซ้ำ

“งั้นตกลงซีรีนใส่ชุดนี้นะคะ”

“พี่ว่ามันโป๊ไปหน่อยไหมพี่อยากให้มันปิดตรงหน้าอกซีรีนอีกหน่อย เซลลากับทรามีดูดทุกวันมันใหญ่ขึ้นกว่าเดิมตั้งเยอะ!! ดูสิจะล้นออกมาจากชุดแล้ว”

“แต่ทุกคนบอกว่าซีรีนใส่แล้วสวยนะคะ”

“มันก็ใช่แหละ”

พี่พายุพูดไปก็ดึงเกาะอกฉันขึ้นมาอีกแต่หน้าอกฉันคงใหญ่ขึ้นจริง ๆเพราะมันดึงไม่ขึ้นเลย

“หวงจังเลย”

“ลูกสี่แล้วนะคะยังหวงอยู่อีกหรอ”

“หึ ต่อให้ลูกเป็นสิบคนพี่ก็หวง”

“เซี๊ยวจริง ๆเลยพี่พายุเนี่ย”

พี่พายุยังคงวุ่นวายอยู่ตรงหน้าอกของฉันพยายามจะดึงให้ชุดมันขึ้นมาปิดหน้าอกแต่ดึงเท่าไหร่มันก็ไม่ขึ้น

“พี่พายุจะทำอะไรคะ”

“กลัวซีรีนหายใจไม่ออก”

พี่พายุค่อย ๆล้วงมือเข้าไปจับหน้าอกของฉันแล้วรั้งให้ชุดเกาะอกมันหลุดลงมาจนสองเต้าไร้สิ่งปกปิด

“ซีรีนไม่ได้ใส่ซัพพอร์ตหรอ”

“มะ ไม่ได้ใส่ค่ะ”

“หึ่ม!! ดีนะที่วันนี้ซีรีนใส่มาให้พี่ดูคนเดียว”

“งื้อ!! วันงานจริง ๆซีรีนก็ต้องใส่ที่ปิดจุกอยู่แล้ว”

“หือ!! ใส่แค่ที่ปิดจุกเองหรอ”

“คะ ค่ะ!!”

“ทำไมไม่ใส่เสื้อในแล้วใส่เสื้อทับอีกชั้นนึง”

“ซีรีนใส่เยอะขนาดนั้นไม่ไหวหรอกค่ะมันอึดอัด”

“แต่พี่ไม่ชอบให้ซีรีนเปิดขนาดนี้”

“มันไม่มีใครเห็นหรอกค่ะซีรีนจะระวัง”

“พี่เริ่มไม่ชอบชุดนี้แล้ว”

“แต่ซีรีนเริ่มชอบแล้ว งื้อออ”

พี่พายุใช้ปลายมือเขี่ยที่ยอดอกทั้งสองข้างเพียงแค่โดนมือพี่พายุหัวนมฉันก็พร้อมแข็งขึ้นมาเป็นไต

“เมื่อไหร่ซีรีนจะเลิกให้นมลูก”

“ทะ ทำไมคะ”

“พี่อยากทวงเต้าของพี่คืนแล้ว”

“งื้อออ ทะ ทำอย่างกับตอนนี้พี่พายุไม่เคยเอาคืน”

หลังจากคลอดลูกแฝดพี่พายุก็แทบจะนับวันรอที่ฉันจะกลับมาเติมเต็มให้เขาได้และพอพี่หมออนุญาตเขาก็ทวงร่างกายฉันคืนทันทีเพียงแต่ว่ามันไม่ถี่เท่าตอนก่อนท้องเพราะแฝดยังเล็กฉันก็ต้องแบ่งเวลา

“วันนี้ขอทวงคืนซักชั่วโมงได้ไหมครับ”

“ตะ แต่ว่าเมื่อวานพึ่งทำไปนะคะ”

“อยากทำอีก”

“พะ พี่พายุ”

“นะครับ ซีรีนกำลังไม่ต้องดูแลลูก”

“แต่มันถึงรอบที่ซีรีนต้องปั้มนมแล้วนะคะ”

“เดี๋ยวพี่ปั้มให้ไง ปากพี่แรงกว่าเครื่องปั้มนมแน่นอนรับรองว่าเกลี้ยงเต้า”

“เกลี้ยงเต้าแต่ลูกไม่ได้กินเลยนะคะ”

“แค่รอบเดียวเอง นมที่ซีรีนเก็บสต็อคไว้ให้เจ้าแฝดกินไปจนถึงสามขวบยังไม่รู้จะหมดหรือเปล่าเลย”

“พี่พายุก็เว่อร์ไม่ได้เยอะขนาดนั้นซักหน่อย”

“หึ่ม!! ตกลงให้พี่กินนะครับ”

“ห้ามได้หรอคะ”

พี่พายุเดินไปกดล็อกประตูแล้วพาฉันมานั่งที่โซฟาก่อนเขาจะดึงชุดฉันไปกองที่เอวแล้วงับเต้านมฉันทันที

“งื้ออ พี่พายุอย่าเอาลิ้นดุลตรงจุกสิคะ”

“อื้มมม”

ฉันได้ยินแค่เสียงตอบรับในลำคอแต่พี่พายุก็ยังทำเหมือนเดิมคือใช้ลิ้นดัน ๆตรงหัวนม

งับ

“ซี๊ดดดดด เป็นเซลลาหรอคะงับหัวนมทำไม”

“หึ หมันเขี้ยว”

พี่พายุปล่อยเต้าแล้วใช้มือบีบแทนและด้วยความที่ฉันยังให้นมลูกก็เลยมีน้ำนมไหลออกมา

“พี่พายุอย่าให้เปื้อนชุดนะคะ”

“งั้นซีรีนก็ถอดให้หมดสิ”

พี่พายุพูดแล้วก็จับฉันถอดชุดตอนนี้ฉันเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้เลยที่พี่พายุจะถอดหรือจะใส่ชุดให้ก็ได้

“ไม่ต้องห่วงพี่เชี่ยวชาญเรื่องปั้มนมอยู่แล้ว”

ซู้ดดด แผล่บ ๆ

“งื้อ บีบแรงกว่านี้ค่ะ”

“อื้ม เสียวจังเลย”

“อื้อ ซะ ซีรีนก็เสียวคัดเต้ามากด้วย”

พี่พายุเอาหน้าเข้ามาใกล้ ๆแล้วงับจุกนมอีกครั้งก่อนเขาจะออกแรงดูดแรง ๆเหมือนเวลาฉันปั้มนม

“อื้ม อื้ออออ”

“ซี๊ดดดดด”

พี่พายุดูดนมฉันแรงมากทำให้น้ำนมไหลออกมาเหมือนเวลาลูกดูดซึ่งพี่พายุก็กินมันทุกหยด

“เก็บไว้ให้ลูกกินบ้างก็ได้ค่ะ”

“หึ่ม งั้นพี่ขอกินข้างล่างบ้าง”

พี่พายุถดตัวลงไปนั่งที่พื้นแล้วจับขาฉันตั้งเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนจะเอาหน้าลงที่กลางกายของฉันแล้วใช้ปากงับร่องของฉันแล้วออกแรงดูดเบา ๆ

“อะ อ๊ะส์”

“หึ่ม…”

“อื้อ พะ พี่พายุ สะ เสียว”

ฉันเอามือหยุมหัวพี่พายุไว้เพราะความเสียว ลิ้นพี่พายุก็แข็งดีเหลือเกินเพียงแค่เขาห่อมันก็กระตุกติ่งฉันได้ดีมาก

“งื้ออออ พะ พี่พายุขา ซี๊ดดด”

“….”

พี่พายุใช้มือแหวกกรีบของฉันให้อ้าออกแล้วใช้ลิ้นเลียขึ้นเลียลงสลับออกแรงดูด

ขาฉันจากที่ตั้งเป็นตัวเอ็มก็เริ่มบิดไปบิดมา

“อื้อ อออออ”

ซู้ดดด!!!

“อร๊ายย พะ พี่พายุ ซะ ซีรีนไม่ไหวแล้ว…”

“หึ่ม…”

“งึก อื้อ อร๊ายย มะ ไม่ไหว เสร็จแล้ว ซีรีน …”

ฉันดันหน้าพี่พายุให้ติดกับร่องสาวเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย พี่พายุก็ออกแรงดูดช่วยจนสุดท้ายฉันก็ปล่อยน้ำรักออกมา

“อึก อื้มมม”

“ละ เลิกเลียได้แล้วค่ะ”

พี่พายุมองสบตาฉันแต่ก็ยังเลียร่องไม่หยุด ฉันเลยต้องเอามือเชยคางพี่พายุขึ้นมา

“พร้อมแล้วใช่ไหมครับ”

“งื้อ ค่ะแต่พี่พายุต้องรีบหน่อยนะคะซีรีนใกล้จะต้องไปให้นมลูกแล้ว”

“พี่จะทำเวลา”

สวบ ..!!!

.

.

.

.

NEXT EPISODE.