(ZELYN)
BOYS & GIRLS ??!!
ผ่านเดือนที่ห้ามาครึ่งทางท้องฉันใหญ่ขึ้นมากแบบก้าวกระโดดจากเดือนที่แล้ว แต่จนแล้วจนรอดเราก็ยังไม่รู้เพศลูกอยู่ดีเพราะเจ้าแฝดหนีบขาไว้ไม่ยอมให้เห็นเลย
พี่ธันก็เสนอว่าถ้าอยากรู้จะตรวจจากเลือดให้แต่ฉันว่ามันดูเป็นเรื่องใหญ่ก็เลยเลือกที่จะรอเลยต้องเถียงกับพี่พายุต่อไป ทั้งๆที่มีตั้งสองคนในนี้ก็ยังไม่ลงตัว
“พี่ว่าต้องเป็นผู้ชายทั้งสองคนแน่ๆเลย”
“ทำไมไม่คิดว่าจะเป็นชายหญิงล่ะคะ”
“ไม่!! ต้องเป็นผู้ชายเพราะต้องมาช่วยกันบริหารบริษัทที่กำลังจะขยาย ลูกผู้หญิงค่อยมาตอนท้องสามท้องสี่”
“ท้องสามท้องสี่ ซีรีนต้องท้องขนาดนั้นเลยหรอ”
ฉันตกใจเพราะคิดว่าจะท้องแค่สองครั้ง ครั้งแรกสองคนครั้งที่สองอีกซักคนก็พอแล้ว
“อื้อ พี่ปรึกษาพี่หมอมาแล้วซีรีนผ่าได้สี่ครั้ง ท้องหน้าพี่กะจะใส่แฝดอีกสองรอบแล้วรอบสุดท้ายใส่แค่หนึ่ง”
พี่พายุหมายถึงให้หมอช่วยทำเพราะเราจะสามารถกำหนดจำนวนได้ แต่พี่พายุลืมไปอย่างคือลืมถามฉัน
“ซีรีนเป็นคนนะคะไม่ใช่เครื่องผลิตลูกให้พี่พายุ”
ฉันมองค้อนคนชอบวางแผนวางกระทั่งจะให้ฉันท้องรอบล่ะกี่คนคิดดู เดี๋ยวพอรู้เพศลูกต้องเถียงกันเรื่องชื่ออีกเพราะพี่พายุต้องคิดชื่อแฝดชายไว้แล้วแน่ๆ
(โรงพยาบาล)
“ตกลงผมได้ลูกผู้ชายทั้งสองคนเลยใช่ไหม”
“ทำไม!! ถ้าฉันบอกว่าเป็นผู้หญิงแกจะไม่รักหรอ”
พี่หมอหยุดอัลตราซาวด์แล้วหันมามองพี่พายุที่จะเอาลูกชายให้ได้ แล้วมั่นใจมากว่าพอลูกอ้าขามาแล้วจะเห็นจู๋น้อยๆทั้งคู่
“คนแรก!! ผู้ชาย!!”
“เยส!!”
“คนที่สอง เอ๊ะ!!”
“ผู้ชายเหมือนกันใช่ไหม”
“ยังไม่เห็นเขานอนหันหลังอยู่”
“อ้าว!! ไม่ได้นะผมต้องการรู้วันนี้พร้อมกันทั้งสองคน”
พี่พายุงอแง แต่พี่หมอใช้เครื่องมือช่วนสั่นให้ขยับตัวเท่าไหร่คนน้องก็ไม่มีท่าทีว่าจะหันกลับมาเลย
ครืด ครืด ครืด
“หันไหมคะพี่หมอ”
“ไม่เลย ปกติเขาดิ้นไหม”
“ดิ้นนะคะ แต่ดิ้นแค่ตามเกณฑ์ที่พี่หมอบอกเลยห้ามต่ำกว่า10ครั้งในสองชั่วโมง”
“โอเคเลย คนนี้จริงๆเป็นคนพี่นะ แต่ทุกอย่างปกติหัวใจกับร่างกายโตตามไวไม่มีอะไรน่าห่วง”
พี่หมอก็พยายามจะช่วยให้เจ้าเบบี้ทวินนับเบอร์วันหันหน้ามาเพื่อจะดูเพศ แต่ลูกฉันอินดี้มากทำยังไงก็ไม่หันมาสรุปก็เลยต้องยอมไปดูผลคัดโคโมโซม
“เป็นชายทั้งคู่”
“ไม่ผิดจากที่คิดไว้”
พี่พายุยิ้มหน้าบาน เลิกเครียดแล้วไม่ว่าจะคนที่หนึ่งหรือสองเขาก็ได้ลูกคนแรกเป็นผู้ชายแน่ๆ
“พี่พายุไม่อยากได้ผู้หญิงจริงๆหรอคะ”
หลังกลับมาจากหาพี่หมอฉันก็ถามพี่พายุตรงๆ เพราะถ้าเกิดท้องนี้เป็นแฝดชายหญิงเขาจะไม่รักลูกผู้หญิงหรอ
“อยากได้สิ แต่บ้านเรามีธุรกิจใหญ่มากด้วยต้องการคนสืบทอด พี่เลยอยากให้มันเป็นเรื่องของผู้ชายก่อน”
พี่พายุบอกว่ายังนึกเสียดายที่พี่พาขวัญคลานต่อจากเขามา ทำให้พี่ขวัญต้องเหนื่อยแต่ถ้าพี่พาขวัญมาคนสุดท้ายจะดีกว่านี้ เพราะพี่ชายทั้งสามคนจะปกป้องเองเหมือนฉันที่เป็นคนสุดท้องของบ้าน
“ซีรีนไม่ได้โดนพี่ซีนกับซีนายปกป้องนะคะ แต่เป็นพี่พายุเพราะพี่พายุสั่งให้ซีรีนหยุดงาน”
“หึ!! งั้นก็คงต้องขอบคุณเจ้าลูกชายของเราที่ทำให้ความคิดของพี่สำเร็จเร็วขึ้น”
พี่พายุเอามือมาลูบท้อง วันนี้สมใจเขาทุกอย่างทั้งเพศลูกและระยะปลอดภัยที่เขารอคอยมาตลอดเกือบ5เดือน
“ถึงเวลาที่พี่จะได้เห็นชุดเข้าหอของซีรีนหรือยัง”
“หือ!! พี่พายุยังจำได้อีกหรอคะ”
“พี่รอมันทุกวัน!!”
สีหน้าพี่พายุบงบอกชัดเจนมากว่าต้องการอะไร เขาเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวเปิดลิ้นชักที่ฉันเก็บชุดนั้นไว้
“แต่ซีรีนคงใส่ไม่ได้แล้วนะคะเพราะชุดมันรัดพอดีหุ่นตอนก่อนท้อง”
ฉันแกะให้พี่พายุดู มันใส่ไม่ได้แล้วจริงๆเพราะท้องฉันใหญ่กว่าเดิมเยอะมาก
“ก็ไม่ต้องใส่เพราะพี่หมอกำชับว่าห้ามใช้ท่าเยอะ”
“อื้อ!’ล
พี่พายุเอาหน้ามาใกล้ก่อนจะฉกจูบที่ริมฝีปากฉันแรงๆแล้วอุ้มฉันในท่าเจ้าสาวมาที่เตียงนอน
“ยังเบาเหมือนวันแต่งงานใหม่คะ”
“อืม…หนักกว่าแต่ก็มีความสุขกว่า”
พี่พายุจูบฉันเหมือนหมันเขี้ยวก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อผ้าฉันทีล่ะชิ้นๆ จนร่างกายเปลือยเปล่าเราจะใช้ท่าที่เบสิคที่สุดและนุ่มนวลที่สุดเพื่อไม่ให้กระทบเจ้าแฝด
“ขอไปทักทายลูกๆหน่อยนะครับ”
“อื้อ ค่ะ..”
ครั้งแรกในรอบห้าเดือนตื่นเต้นเหมือนวันแรกเลย เราทั้งสองคนเก้ๆกังๆทำอะไรไม่ถูก เพราะจะใส่อารมณ์กันเหมือนแต่ก่อนก็ไม่ได้เพราะมีเบบี๋อยู่ด้วย
(PHAYU)
ผมใช้นิ้วสอดเข้าไปในร่องเพื่อเบิกทางให้ซีรีนก่อน ร่องไม่ได้เจอแก่นกายมาเกือบห้าเดือนโครตแน่นเลย
“อ๊ะส์ อื้อ พะ พี่พายุ”
“แน่นมากเลยเมียจ๋า”
“มะ มันเจ็บนิดๆ แต่ไม่เท่าครั้งแรก”
“หึ่ม พี่จะพยายามทำเบาๆนะครับ”
ผมโน้มตัวลงไปดูดหน้าอกซีรีนเพื่อเรียกให้น้ำหล่อลื่นมันออกมาเยอะๆเธอจะได้เจ็บน้อยลง
“อื้อ ซี๊ดด…”
“พร้อมไหมครับ จุ๊บ”
“พะ พร้อม แต่เบาๆนะคะ”
ผมพยักหน้าให้เนยก่อนจะถดตัวขึ้นมาแล้วชักแก่นก่ยสองสามทีเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปในร่องซีรีนช้าๆ
“ซี๊ด อ๊ะส์ อื้อ พะ พี่พายุ เจ็บ”
“พี่ก็เจ็บเหมือนกันอดทนนะครับ”
ผมลงไปดูดปากซีรีน ตอนนี้ไม่ใช่แค่เธอที่ทรมานเพราะผมก็ทรมานมันทั้งแน่นทั้งดูด อยากขยับแต่ขยับไม่ได้เพราะต้องแช่ไว้ให้ร่องซีรีนปรับตัวก่อน
“อ๊ะส์ อื้อออ อะ..”
“ฟู่วว !! หึ่ม ดีขึ้นบ้างไหมครับ”
“ลองขยับสิคะ”
ผมให้ซีรีนเป็นคนตัดสินใจว่าจะเอายังไงในเมื่อเธอสั่งให้ขยับผมก็ขยับ
พั่บ… ผมดันเข้าสุดออกสุด
“ยังเจ็บอยู่ไหม”
“ไม่ อื้ม..”
เสียงครางช่วงหลังยืนยันได้ว่าเธอไม่เจ็บแล้วจริงๆ รู้สึกเหมือนได้เปิดซิงสาวทั้งๆที่ผู้หญิงที่กำลังอยู่คือเมียผมเองท้องได้ห้าเดือนแล้วด้วย
พั่บ พั่บ พั่บ
ผมกระแทกเอวลงไปเน้นๆแต่ไม่กล้าขยับเร็วเพราะกลัวซีรีนจะเจ็บแล้วก็ห่วงเจ้าแฝดในท้อง
“อ๊ะส์ อื้อ อื้อ พะ พี่พายุเร็วกว่านี้ได้ไหมคะ”
ซีรีนสวนเอวขึ้นมา ผมอยากทำตามที่เธอขอมากแต่พี่หมอสั่งห้ามไว้ ขอให้เราทำให้เบาที่สุด
“ใจเย็นๆนะครับ อื้อ อื้อ”
รอให้คลอดก่อนแล้วพี่จะจัดเต็มชุดใหญ่ให้เลย
“อิ๊ อิ๊ อื้อ”
“ตอดหน่อยซีรีน ตอดแรงๆ อู้ย โอ้วว”
ผมรู้เลยว่าตัวเองกัดกรามแรงมาก ผมเสียวหัวถอกมากๆเลยตอนนี้แต่ยังไม่อยากเสร็จ
“อู้!! อื้อ พะ พี่พายุ”
“ครับเมีย”
“เสียวจังเลย ดูดปากซีรีนหน่อย”
ซีรีนอ้อนผมเลยโน้มตัวลงไปดูดปากกันเนิ่นนานจนคนที่ร้องขอตอนแรกเอามือทาตีที่อกให้หยุด
“หึ่ม โครตมันส์ไม่ได้เอาตั้งนาน”
พั่บ พั่บ พั่บ
“ซี๊ดดด อื้อ พะ พี่พายุ ซีรีนจะเสร็จ มะ ไม่ไหวแล้ว”
ซีรีนตอดแก่นกายผมถี่ๆบอกว่าเธอกำลังจะเสร็จแล้วจริงๆ ให้ผมเร่งจังหว่ะตามเธอให้ทัน
“พร้อมกันนะเมียจ๋า ผัวก็จะเสร็จแล้ว อื้อ อื้อ”
“งื้อ อ๊ะ อ๊าาาส์”
“อู้ยย อื้อออ”
ซีรีนเสร็จก่อนผมได้ไม่นานผมก็ตามเธอไปติดๆ รู้ได้เลยว่าน้ำออกมาเยอะมากๆ
“ไหนๆก็พ้นระยะปลอดภัยมาแล้วขอเอาทุกวันได้ไหมครับ หืมมม”
ผมล้มตัวลงนอนข้างๆซีรีนแล้วเอาเธอมากอดไว้ พักเหนื่อยก่อนพาเมียไปล้างตัว
“อื้อ วะ วันล่ะรอบพอได้ค่ะ แต่เอาจนถึงเช้าไม่ได้แล้วนะคะ ซีรีนไม่ได้มีแรงมากขนาดนั้นแล้ว”
“ลองดูก่อนไหมเผื่อไหว”
แค่เมียอนุญาตก็พอแล้วจะได้กี่น้ำต่อวันมันเป็นเรื่องที่เราต้องตกลงกันหน้างาน แค่ได้เอาบ้างก็พอแล้ว..
.
.
.
.
NEXT EPISODE.
(ZELYN)ยินดีต้อนรับเข้าสู่ไตรมาสสุดท้ายที่แสนทรมาน ไตรมาส3นี้อาการคนท้องมาแบบจัดเต็มมากๆทั้งปวดท้อง ปวดหลังและตะคริวกินวันล่ะหลายๆรอบทำให้การออกไปซื้อของให้เจ้าแฝดเป็นไปได้ยากมาก ช่วงนี้ฉันเลยกลายเป็นคุณแม่ออนไลน์สั่งของผ่านอินเตอร์เน็ตอย่างเดียว เพราะเคยออกไปซื้อแล้วเดินจนตะคริวกินเดือดร้อนกันทั้งห้าง“ท้องลูกใหญ่กว่าตอนแม่ท้องแฝดสามซ่ะอีก”คุณแม่พี่พายุเอามือมาลูบท้องฉันแบบนี้ทุกเช้า“ซีรีนรู้สึกดีมากๆเลยนะคะที่ลูกตัวใหญ่แข็งแรงสมบูรณ์มากๆ แต่พอเห็นขนาดท้องตัวเองก็กลัวมันจะแตก”ฉันโหมทาครีมกันท้องแตกทุกวัน เรียกได้ว่าว่างไม่ได้เป็นอันต้องหยิบครีมมาทา“ไม่แตกแล้วแหละลูก อีกไม่กี่วันก็เก้าเดือนแล้วถ้ามันจะแตกมันก็แตกไปแล้วแหละ”คุณแม่ให้กำลังใจเพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันกังวลที่สุดตลอดการตั้งครรภ์เลยจบการคุยเล่นหลังทานอาหารเช้าฉันก็กลับขึ้นมาบนห้องรอพี่พายุแต่งตัวไปทำงาน“จะไปแล้วหรอคะ”“ครับ ซีรีนจะเอาอะไรหรือเปล่า”“ไม่ค่ะ แค่อยากไปด้วย”อีกหนึ่งอาการแปลกๆของฉันก็คือติดพี่พายุมากๆ อยากไปทำงานกับเขาทุกวันห่างกันไม่ได้ พี่พายุหายไปแค่ครึ่งชั่วโมงฉันก็ร้องไห้แล้วรู้สึกเหมือนโดนผัวทิ้ง“แ
(ZELYN)ฉันพยายามปลุกตัวเองให้ตื่นขึ้นมาหลังจากเห็นหน้าลูกๆแปปนึงแล้วหมอทำให้หลับไปเพื่อเย็บแผล“ตื่นแล้วหรอลูก”“ม่าม๊า..”ฉันยกมือข้างที่ไม่มีน้ำเกลือให้ม่าม๊าจับเพื่อเติมพลังเพราะมันเจ็บเหลือเกินแค่เพียงขยับตัว“ไปไหนกันหมดคะ”“ทุกคนรวมกันอยู่อีกห้องนึงระหว่างรอเจ้าแฝด”“หรอคะ”ฉันตอบม่าม๊าพร้อมกับนิ่วหน้าไปด้วยเพราะพยายามขยับตัว แล้วด้วยสายระโยงระยางที่แขนที่มืออีก“เจ็บใช่ไหมลูก แค่วันเดียวอดทนหน่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้พอได้ถอดสายทุกอย่างหนูก็จะดีขึ้น”“ค่ะ ม่าม๊าเรียกพี่พายุให้หน่อยได้ไหมคะ”
(PHAYU)“ขึ้นให้หน่อยได้ไหมครับ คิดถึงเวลาเมียควบเอวจะแย่แล้ว”ผมเปลี่ยนให้ซีรีนขึ้นไปอยู่ข้างบน“หือ เสียวจังเลยค่ะ”“หึ ไม่ได้ทำนานก็แบบนี้แหละแค่ลูบก็เสียวแทบแตก”ผมโน้มคอซีรีนลงมาจูบ เราดูดปากกันแบบไม่มีใครยอมใครด้วยความโหยหาเพราะที่ผ่านมาผมไม่กล้าทำแบบนี่เลยเพราะมันจะไม่สามารถหยุดแค่ตรงนี้ได้“ลองเอานิ้วสอดดูก่อนได้ไหมคะซีรีนกลัวเจ็บ”“หึ่ม ไม่ไหวแล้วเบบี๋อยากเอาเข้าแล้ว”ผมขยับตัวซีรีนขึ้นแล้วค่อยๆจับมาคร่อมแก่นกายตัวเอง และปล่อยให้ร่างกายมันดูดเข้าไปช้าๆ“อ๊ะส์ อื้ม อื้ออออ”มันยังเข้าไปไม่เท่าไหร่ซีรีนก็หน้าแหยเกเหมือนจะเจ็บผมเลยใช้มืออีกข้างคลึงที่หน้าอกให้เธ
(ZELYN)ห้าปีต่อมาเวลาผ่านไปเร็วมากๆตอนนี้เจ้าแฝดของฉันก็ห้าขวบกว่าๆกันแล้ว โตเร็วจนคนเป็นแม่อย่างฉันใจหาย“พี่วายุออกมาเล่นกันเถอะ”“ไม่!!”“ทำไม แต่วาโยอยากเล่น”“อยากก็ไปเล่นคนเดียวสิ รำคาญ”“หือ!! พี่วายุไปเอาคำนั้นมาจากไหนคุณแม่ไม่เคยสอนให้ลูกพูดแบบนั้นเลยนะ ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้ครับ”พี่วายุมองค้อนวาโยก่อนจะตบปากตัวเอง การให้ลูกตบปากตัวเองฉันไม่ได้ใช้ความรุนแรงนะ เคยให้ลูกเข้ามุมแบบบ้านอื่นเหมือนกันแต่ไม่รอดวายุกับวาโยชอบการลงโทษแบบนั้นมากไม่รู้ทำไม“เมื่อไหร่ยุจะได้นอนคนเดียวซักที”“ยุไม่อยากนอนกับน้องหรอลูก”
(ZELYN)“พรุ่งนี้ใครอยากไปโรงเรียนยกมือขึ้น”“วาโย!!”วาโยยกมือขึ้นสูงพร้อมพูดด้วยความมั่นใจเมื่อคุณพ่อถาม ส่วนวายุก็แค่นั่งฟังเงียบๆคนนี้ยิ่งโตนิสัยก็ยิ่งเหมือนพี่พายุ ถอดกันมาเปี๊ยบเลยสองแฝดได้กลับไปเรียนที่โรงเรียนแล้วหลังจากหยุดเพราะโควิดไปเกือบปีพรุ่งนี้ ฉันไม่กังวลอะไรเลยนอกจากอารมณ์ของพี่วายุที่หลังๆหวงตัวมากไม่ค่อยอยากให้ใครเข้าใกล้นอกจากคนในบ้าน“พี่วายุถ้าเพื่อนๆขอจับมือได้ไหมครับลูก”“ทำไมต้องจับวายุไม่ชอบ”พี่วายุยกมือขึ้นกอดอกแสดงท่าทางชัดเจนว่าไม่ชอบ ยิ่งเวลาหงุดหงิดแม้แต่พ่อก็จับไม่ได้“แล้วถ้าคุณครูให้ทำกิจกรรมที่ต้องจับมือกันล่ะลูก”“ก็ไม่ทำ”
(ZELYN)“วันนี้คุณแม่ไม่ได้มารับนะครับ เดี๋ยวคุณยายกับคุณย่าจะเป็นคนมารับลูกแทนคุณแม่”ฉันเป็นคนมาส่งและมารับลูกเองทุกวัน มีแค่วันนี้ที่ฉันต้องลงไปดูงานที่ภูเก็ตและน่าจะกลับมาไม่ทันเลยต้องฝากให้คุณย่ากับคุณยายมารับแทนแต่จะเปลี่ยนคนมารับก็ต้องตกลงให้รู้เรื่องเพราะไม่งั้นเดี๋ยวมีงอน พี่พายุเคยโดนมาแล้วบอกว่าจะมารับแต่ติดประชุมด่วนเลยไม่ได้มา ลูกรักอย่างวาโยยังงอนเลย“คุณแม่ไปทำงานหรอครับ”“ครับ”วันนี้อยู่ๆวาโยก็อ้อนตั้งแต่ขึ้นรถขอจับมือฉันตลอดทาง พอถึงโรงเรียนก็ขอกอดไม่ปล่อย“วาโยรักคุณแม่”“คุณแม่ก็รักลูกครับ เข้าไปหาทิชเชอร์ได้แล้วครับพี่วายุเดินนำน้องไปแล้ว”“เจอกันที่บ
(ZELYN)“มากี่คนคะพี่หมอ”และวันนี้ก็มาถึงวันที่ฉันต้องมาอัลตราซาวด์ดูเบบี๋ เพราะพึ่งถึงเกณฑ์ที่จะฝากครรภ์ได้“ต้องลองดูแต่ที่แน่ๆตรงนี้แล้ว1ใบ”พี่หมอเองก็ลุ้นไม่แพ้กันเพราะเอาจริงๆก็ไม่มีหมอคนไหนอยากดูแลท้องแฝด เพราะมีปัจจัยเสียงมากมายแล้วยิ่งคุณแม่พี่พายุเคยมีประสบการณ์อุ้มท้องแฝดแต่คลอดออกมาได้คนเดียวมาแล้ว“อืม…น่าจะมาแค่คนเดียวนะเพราะเห็นแค่ใบเดียว”พี่หมอเลื่อนเครื่องมือไปมาที่หน้าท้อง แต่ก็เจอถุงตั้งครรภ์แค่อันเดียวจากประสบการณ์ที่เคยมีลูกแฝดมาก่อนฉันก็พอจะมองแต่คุณพ่อนี่สิจ๋อยไปเลย“ผิดหวังขนาดนั้นเลยหรอคะ”“จริงๆมันก็ไม่ถึงกับผิดหวังหรอก แต่แค่พอพี่เห็นซีรีนเจ็บตอนผ่าคลอดครั้งที่แล้วก็เลยมาคิดว่าถ้ารอบน
(ZELYN)การออกมาดูไซด์งานก่อสร้างกับสามีในช่วงที่ท้องอ่อน ๆแบบนี้วุ่นวายอยู่นะเพราะพี่พายุระวังทุกอย่าง“ซีรีนเดินได้ค่ะ”“จับมือพี่ไว้”แค่เดินบนพื้นที่สูงกว้างๆแต่ไม่มีรั้วกั้นพี่พายุก็ไม่ยอมให้ฉันเดินเองจะจับมือฉันตลอดเวลา“ตอนนี้ตึก1ตึก2ตึก3และตึก4เสร็จเรียบร้อยหมดแล้วครับ ถ้าลงเฟอร์นิเจอร์ก็พร้อมเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามาพักได้แล้ว แต่ผมยังคุยเรื่องการออกแบบของแต่ล่ะห้องกับซีรีนยังไม่จบเลยยังไม่ได้เริ่มตกแต่งภายใน”“อือ แล้วอีก3ตึกจะเสร็จเมื่อไหร่”“ซีรีนคุยกับผู้รับเหมาแล้วค่ะเราจะเร่งให้เสร็จภายในสองเดือนนี้จะได้เริ่มตกแต่งภายในพร้อมกัน”พี่พายุเดินตรวจทุกตึกที่เสร็จแล้วแบบละเอียดพร้อมดูเรื่องความปลอดภัยไปด
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ
(ZELYN)1 ปีต่อมา…“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”“คร้าบบบ”“พี่วายุล่ะครับ”“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเราGRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับ
(PHAYU)“ท้องนี้ซีรีนใช้ร่างกายไปพอสมควรเลยอาจจะต้องให้ยานอนหลับนานหน่อยเพื่อบังคับให้ซีรีนพักผ่อนยาว ๆแต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิวกับหมอเรื่องน้ำนมไว้ให้แล้วรู้ว่าซีรีนซีเรียสเรื่องนี้”“ครับ”ผมนั่งอยู่เป็นเพื่อนซีรีนจนพี่หมอทำแผลเสร็จและย้ายซีรีนไปที่ห้องพักฟื้นชั่วคราวก่อนที่จะพาไปที่ห้องพักจริงที่เราจองไว้ แล้วแอบเเว๊บมาหาเจ้าแฝด‘อุแง้ แง้ แง้’“ร้องทำไมครับลูกไม่ต้องกลัวนะคุณพ่ออยู่ตรงนี้”ผมยืนอยู่ซักพักเซลลาก็ร้องดังขึ้นมา ผมรีบล้างมือด้วยแอลกอฮอล์แล้วยื่นมือลงไปให้ลูกจับเหตุการณ์นี้เหมือนเดจาวูเพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อหกปีที่แล้วกับแฝดชายวายุวาโยจำได้ว่าตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวไปหมด“งะ แง้”
(ZELYN)เนื้อ นม ไข่..ฉันได้ยินสามคำนี้แล้วรู้สึกคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องกินวนไปวนมาทุกวันตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลได้เกือบเดือนแล้ว ท้องก็แก่พร้อมจะคลอดเต็มที จากที่น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์แค่ไม่กี่โลตอนนี้ก็ทะลุ15กิโลไปเรียบร้อย ตัวบวมเต็มเตียงจนพี่พายุขึ้นมากอดไม่ได้แล้ว“อาหารเที่ยงมาแล้วครับ”“มีไข่อีกไหมคะ”ที่ถามนี่ไม่ได้อยากกินนะแต่รู้สึกแขยงจนไม่อยากเห็นมันแล้ว เบื่อสุด ๆเพราะกินทุกวันทุกมื้อตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา แต่บางวันถ้าลูก ๆอยู่ด้วยในมื้อเย็นฉันก็แอบให้วายุวาโยช่วยกินเพราะแม่ไม่ไหวแล้ว“มีครับ สองใบพร้อมนมสดหนึ่งแก้ว”พี่พายุเข็นอาหารกลางวันเข้ามาให้ วันนี้มีสเต็กปลาไข่ต้มและนมแพะอีกหนึ่งแก้วใหญ่