ตอนที่ 54 ทายาทคนต่อไป 25+

(ZELYN)

ห้าปีต่อมา

เวลาผ่านไปเร็วมากๆตอนนี้เจ้าแฝดของฉันก็ห้าขวบกว่าๆกันแล้ว โตเร็วจนคนเป็นแม่อย่างฉันใจหาย

“พี่วายุออกมาเล่นกันเถอะ”

“ไม่!!”

“ทำไม แต่วาโยอยากเล่น”

“อยากก็ไปเล่นคนเดียวสิ รำคาญ”

“หือ!! พี่วายุไปเอาคำนั้นมาจากไหนคุณแม่ไม่เคยสอนให้ลูกพูดแบบนั้นเลยนะ ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้ครับ”

พี่วายุมองค้อนวาโยก่อนจะตบปากตัวเอง การให้ลูกตบปากตัวเองฉันไม่ได้ใช้ความรุนแรงนะ เคยให้ลูกเข้ามุมแบบบ้านอื่นเหมือนกันแต่ไม่รอดวายุกับวาโยชอบการลงโทษแบบนั้นมากไม่รู้ทำไม

“เมื่อไหร่ยุจะได้นอนคนเดียวซักที”

“ยุไม่อยากนอนกับน้องหรอลูก”

“ไม่!! วาโยชอบเล่นของเล่นเสียงดังแล้วก็ไม่ยอมเก็บ”

“แต่ลูกเป็นแฝดกันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่อยู่ในท้องคุณแม่ ลูกจะแยกกับน้องได้หรอ”

“เป็นแฝดไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน”

ไม่ว่าฉันจะพูดยังไงพี่วายุก็ยังยืนยันที่จะแยกกันนอนกับน้องจนฉันต้องบอกให้ไปถามพี่พายุ ให้พ่อเขาเป็นคนตัดสินใจ เพราะถ้าถามใจฉันจริงๆฉันยังอยากให้ลูกอยู่ด้วยกัน มันน่ารักสำหรับคนเป็นแม่

ตกเย็นหลังจากพี่พายุกลับมาจากทำงานก็พาลูกๆออกไปเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้านตามปกติ

“คุณพ่อครับผมขอแยกห้องนอนกับวาโยได้ไหมครับ”

“ทำไม พ่อขอเหตุผล”

“วาโยชอบเสียงดังเวลาเล่นของเล่นก็ไม่เก็บ ผมไม่ชอบ”

วาโยพอได้ยินพี่ชายฟ้องก็รีบไปกอดคุณพ่อกลัวคุณพ่อดุ เด็กๆจะค่อนข้างไม่กล้ากับพี่พายุเพราะตั้งแต่เด็กๆเริ่มรู้เรื่องพี่พายุก็เปลี่ยนโหมดเป็นคุณพ่อเจ้าระเบียบ

“ลูกนอนคนเดียวได้ใช่ไหม”

“ได้ครับ”

“วาโยล่ะ”

“…”วาโยเงียบ คงเพราะไม่แน่ใจตั้งแต่เกิดมาก็นอนกับพี่มาตลอด

“วาโยยังนอนคนเดียวไม่ได้ แต่ก็ต้องนอนให้ได้นะลูกเพราะพี่วายุต้องการนอนคนเดียวแล้ว”

“วา วาโยกลัว”

วาโยปล่อยของเล่นแล้วปีนขึ้นไปนั่งบนตักพี่พายุ คงยังนอนคนเดียวไม่ได้จริงๆ

ฉันเลยอุ้มพี่วายุมานั่งตักหันหน้าเข้าหากัน

“พี่วายุอยู่กับน้องก่อนไม่ได้หรอลูกไม่ห่วงน้องหรออยู่ด้วยกันมาตั้งนาน อีกไม่กี่ปีก็ต้องได้แยกกันอยู่แล้ว”

“…”พี่วายุเป็นฝ่ายเงียบบ้างมองน้องเหมือนกำลังตัดสินใจ ฉันรู้ว่าลึกๆพี่วายุยังห่วงน้องอยู่แม้จะไม่ค่อยถูกกันก็ตาม

ฉันปล่อยให้พี่พายุจัดการต่อส่วนตัวเองก็เข้ามาในครัวจัดการอาหารเย็นให้เด็กๆ

ลูกๆฉันห้าขวบกว่าแล้วไม่ต้องดูแลอะไรมากเหมือนเมื่อก่อนเพราะเขาดูแลตัวเองได้นิดหน่อย ส่วนเรื่องเรียนก็ยังคงต้องเรียนออนไลน์กันไปก่อน แต่พี่พายุกลัวว่าลูกจะไม่รู้เรื่องก็เลยจ้างครูพิเศษมาสอนส่วนตัวที่บ้าน

“พี่วายุทำไมลูกมาอยู่ตรงนี้คนเดียวครับวาโยล่ะ”

“วาโยเรียนอยู่ครับ”

“แล้วลูกไม่เรียนหรอ”

ฉันขึ้นไปคุยงานที่ห้องทำงานแปปเดียวกลับลงมาพี่วายุเอาหนังสือออกมานั่งอ่านคนเดียวที่ห้องนั่งเล่น

“ไม่ครับ ทิชเชอร์สอนแต่เรื่องที่ยุรู้แล้วยุขี้เกียจฟัง”

“อะไรคือเรื่องที่ลูกรู้แล้ว”

ฉันงง แถมหนังสือที่เอาออกมาอ่านมันคือหนังสือของพี่พายุที่เกี่ยวกับงานบริการและลูกยังอ่านอะไรพวกนี้ไม่ออกหรอก ลูกอ่านได้แค่คำง่ายๆ

“ทุกอย่างที่ทิชเชอร์สอนยุรู้หมดแล้ว”

ฉันรีบหันไปมองพี่พายุที่พึ่งเดินเข้ามาพอดี

“อะไร”

“ลูกไม่ยอมเรียนหนังสือ”

“ก็ลูกรู้หมดแล้ว”

พี่วายุยกมือขึ้นกอดอก

“งั้นให้พ่อทดสอบได้ไหมครับ”

“ครับ”

“ตามพ่อมา”

พี่พายุเดินนำลูกไปลิฟต์เพื่อขึ้นไปห้องทำงาน ฉันอยากรู้ว่าพี่พายุจะทดสอบยังไงเลยตามขึ้นมา

“ลูกทำอันนี้ให้พ่อดูหน่อย ถ้าลูกทำได้และถูกทั้งหมดพ่อจะเปลี่ยนทิชเชอร์ให้ลูกเอาแบบที่ลูกอยากเรียนเลย”

พี่พายุเริ่มด้วยการพูดคุยแบบเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ลองให้อ่านตามที่เขียนเป็นคำๆ ซึ่งที่ฉันทึ่งคือพี่พายุทำได้โต้ตอบและเขียนได้นิดหน่อยแล้ว

“อืม..”

“เป็นไงคะพี่พายุ”

“ครูที่จ้างมาอาจไม่เหมาะกับเขา”

“หมายถึงเราต้องเปลี่ยนแล้ววาโยล่ะคะ”

ฉันไม่รู้แล้วว่าลูกเหมือนกันไหมเพราะอยู่ด้วยกันทุกวันฉันยังไม่รู้เลยว่าพี่วายุไปฝึกทำอะไรพวกนี้มาจากไหน

“ก็จ้างของใครของมันไปเลยเดี๋ยววายุพี่หาเองเพราะพี่รู้แล้วว่าลูกต้องใช้ครูแบบไหน”

หน้าพี่พายุตอนนี้คือพอใจมากกับการทำแบบทดสอบของลูก พี่วายุก็ดูเอ็นจอยกับหนังสือในห้องคุณพ่อ

ตกกลางคืน

“ทำไมลูกเป็นแบบนั้น”

ฉันหวีผมไปก็คิดถึงเรื่องเมื่อตอนกลางวันไปด้วย ทำไมพี่วายุถึงรู้เรื่องพวกนั้นโดยที่เราไม่ได้สอน

“คิดอะไรอยู่”

“เรื่องพี่วายุ ทำไมถึงเป็นเด็กแบบนั้น”

“แบบไหน”

“ก็…อีกนิดเดียวต้องใส่แว่นแล้วนะคะ”

ฉันหมายถึงการที่ลูกอยากรู้หรือรู้เรื่องราวที่มันเกินวัยแถมสนใจหนังสือที่มีแต่ตัวหนังสือมากกว่าหนังสือที่มีรูปภาพประกอบเหมือนที่วัยเขาควรจะชอบ

“แบบนี้แหละคุณสมบัติของทายาทคนต่อไปที่จะขึ้นมาเป็นผู้บริหารบริษัทแทนพี่”

“ต้องเริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลยหรอคะ”

“อือ ไม่เริ่มตอนนี้จะเริ่มตอนไหน”

“ซีรีนเริ่มห่วงลูกซ่ะแล้วสิ”

“ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก แค่ต้องหาเมียไว้ให้ล่วงหน้าเพราะดูแล้วถ้าไม่มีผู้หญิงเข้าหาก่อนเหมือนพี่แย่แน่ๆ”

“พี่พายุหาว่าซีรีนสนใจพี่พายุก่อนหรอ”

“หรือไม่จริง”

“หึ”

“อ๊ะๆไหนก็ลูกสองแล้วยอมรับให้ก็ได้ว่าพี่รักซีรีนก่อน”

หลังจากส่งลูกๆเข้านอนเสร็จก็เป็นเวลาของเราสองคนที่ได้คุยหรือทำอะไรร่วมกัน

“เจ้าแฝดก็โตแล้วเนอะ”

“ค่ะ โตเร็วจนใจหาย”

“พี่ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น”

“แล้วพี่พายุหมายถึงแบบไหน”

“ซีรีนจำที่พี่เคยพูดได้ไหมว่าอยากมีลูกเยอะๆ”

“หืม…อื้อออ”

ยังพูดไม่ทันจบคำมือปลาหมึกก็เริ่มทำงาน

“ตอนนี้ซีรีนก็ไม่ได้ต้องดูแลวายุกับวาโยทุกอย่างเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ลองพิจารณามีลูกเพิ่มดีไหม”

“วายุกับวาโยยังไม่ไปโรงเรียนเลยนะคะ”

เราเคยตกลงกันว่าจะไม่จ้างพี่เลี้ยงและฉันก็ชอบที่จะดูแลลูกๆเอง ดังนั้นเรื่องมีคนต่อไปเลยต้องรอให้เจ้าแฝดไปโรงเรียนกันซ่ะก่อน

“โหซีรีน!! ยุคนี้มันยุคโควิทไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะไปโรงเรียนได้ ป่านนั้นพี่คงทำไมไหวแล้ว”

“ก็ไม่เป็นไรถ้าพี่พายุไม่ไหวซีรีนทำให้เองก็ได้”

ฉันหันไปซบคนตัวโตที่ตอนนี้กำลังหน้างอ

“มีตอนนี้แหละนะครับกว่าจะคลอดเจ้าแฝดก็ได้ไปโรงเรียนพอดี”

“อยากมีขนาดนั้นเลยหรอคะ”

“อือ ถ้าพี่มีมดลูกเองป่านนี้มีคนที่สี่ที่ห้าไปแล้ว”

หน้าตาของพี่พายุตอนนี้บ่งบอกว่าเขาจะทำจริงๆแน่ๆถ้ามีมดลูกของตัวอง

“ก็ได้ๆ แต่เราทำกันเองนะคะจะมากี่คนก็ตามนั้นซีรีนไม่อยากบังคับว่าเขาต้องมากี่คน”

“ครับ เพราะไม่ว่าจะมาครั้งล่ะกี่คนถ้าพี่ไม่พอใจพี่ก็จะทำเพิ่ม เพิ่มจนกว่าจะพอใจ”

พี่พายุดันฉันนอนราบไปโซฟาแล้วปลดเสื้อคลุมของตัวเอง ให้เห็นแผ่นอกและ…แก่นกายที่แข็งผึงไร้ที่ห่อหุ้ม

“ถอดให้ซีรีนด้วยสิ”

ฉันว่าตัวเองเริ่มจะคิดเซ็กส์แล้วเพราะแค่เห็นร่างกายของสามีก็ทำเอาฉันเก็บอารมณ์ไม่อยู่เหมือนกัน

“คนนี้อยากให้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอีกคะ”

ฉันถามระหว่างที่พี่พายุถอดชุดนอนให้

“เพศไหนก็ได้ตอนนี้พี่ได้หมด”

พี่พายุดันฉันกลับลงไปนอนที่เดิมก่อนเขาจะมุดลงไปที่หว่างขาของฉัน

“ซี๊ดดด อ๊ะส์ พะ พี่อย่าเลียตรงนั้น สะ เสียว!!”

“หึ่ม..!! ลูกสองทำอะไรร่องซีรีนไม่ได้เลย ขาว อูม น่าเลียเหมือนเดิม”

พี่พายุใช้สองนิ้วสอดเข้าไปในร่องของฉันจนน้ำใสๆเริ่มไหลออกมา พี่พายุทั้งเลียทั้งดูด จนฉันร่อนเอวตามไม่ทัน

“อ๊ะ....อ๊าาาา พะ พี่พายุเสียวจังเลยค่ะ”

ฉันจับหัวพี่พายุแทนให้ชิดกับร่องสาวมากขึ้น ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้คือผู้ชายผมดกดำกำลังมุดอยู่ที่หว่างขา ช่างเป็นภาพที่เรียกน้ำจากร่องฉันได้ดีทีเดียว

ซู้ดดดด !!! แผลบๆ!!!!

“อ๊ะ...ซี๊ดดดด ยะ..แยงลิ้นเข้ามาลึกๆ ซีรีนจะไม่ไหว

เมื่อใกล้ถึงจุดหมายฉันก็เริ่มอยากได้อะไรที่มากกว่าลิ้น พี่พายุทำตามบัญชา ด้วยการทำลิ้นแข็งๆแล้วยัดเข้ามาในร่อง แล้วกระดกลิ้นรัวๆจนฉันต้องเด้งเอวรับ

“ซี๊ดดดด อ๊ะ จะแตก ไม่ไหวแล้วผัวขา เมียไม่ไหวแล้ว”

เมื่อใกล้ถึงฝั่งผันฉันก็เผลอพูดอะไรที่ไม่รู้ตัวออกมา แล้วจิกหัวพี่พายุให้ติดกับร่องฉันที่สุด ก่อนจะเกร็งแล้วปล่อยน้ำสีใสๆออกมา

แผลบๆ ซู้ดดดดดๆ

เสียงพี่พายุดูดน้ำหวาน สลับกับติ่งเสียวแบบไม่ยอมให้มันไหลออกมาเปื้อนขาฉันซักหยด

“อ๊าาา....”ฉันใช้มือดันหลังไว้แล้วร้องคราง

ฟู่ววว!!! เป็นการเสร็จแบบสุดจริงๆของฉัน ฉันนอนอ้าขาเป็นรูปตัวเอ็มแล้วปล่อยให้พี่พายุดูดเลียได้ตามใจ

“พี่ชอบเวลาซีรีนครางเรียกพี่ว่าผัว ตอนเอากันพูดอีกนะ”พี่พายุเงยหน้าขึ้นมาจากร่องแล้วยิ้ม

“ตอนนั้นอารมณ์มันพาไป ซีรีนไม่ได้ตั้งใจซักหน่อย”

ตอนนั้นทำอะไรก็ไม่เขินทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าจะให้พูดตอนนี้ฉันทำไมได้หรอก แล้วจะพูดได้อีกหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ถึงจะลูกสองแล้วแต่มันกระดากปากนะแค่คำว่าสามีฉันยังเรียกตอนอยู่กันสองคนเลย

“พูดอีกสินะๆ เราเป็นผัวเมียกัน หึ่ม เมียจ๋าหวานไปทั้งตัวเลย...”

พี่พายุชม แล้วใช้สองนิ้วยัดเข้าไปที่ร่องสาว พร้อมชักเข้าออก

“อย่าแหย่แบบนั้นสิคะ อ๊าาา”ฉันอ้าขาออกเล็กน้อย แล้วใช้สองมือโอบรอบคอพี่พายุไว้

“โครตฟิต ไม่ไหวแล้ว อื้ม!!”

“อ๊ะ!!!”

พี่พายุเอานิ้วออกแบบไม่ทันตั้งตัว จนฉันสะดุ้งก่อนที่เขาจะค่อยๆ จับแก่นกายยัดเข้ามาแทน

“โอ๊ะ อื้อ พี่พายุมันแน่น”

“โครตแน่น!!! อ่าาา”

พี่พายุเงยหน้าคราง แล้วค่อยขยับแก่นกาย

พั่บ พั่บ พั่บ

พี่พายุค่อยๆไล่จังหว่ะตากเนิบนาบก็เร็วขึ้น

“อ๊า!!! เร็วกว่านี้ได้ไหมคะ อร๊ายยย”

เมื่อเริ่มชินความเสียวก็กลับมา จนฉันเริ่มร้องขอ ซึ่งคนที่รอคำนี้อยู่ก็จัดการให้ฉันได้ทันที

“จัดให้จ๊ะเมียจ๋า”

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ๆๆๆ”

“เมียจ๋าของพี่สุดยอด เอามันส์ที่สุด เสียวโว้ย!! อ๊าา”

“พะ...ผัวขา เมียจะไม่ไหวแล้วนะคะ เมียจะแตกแล้ว กระแทกแรงๆหน่อยสิคะ”

“อยากได้แรงกว่านี้ใช่ไหม ได้!!”

พี่พายุอุ้มฉันด้วยท่าลิงอุ้มแตงขึ้นมาจากโซฟา ก่อนจะว่างฉันไว้ที่บาร์ในห้องนอน แล้วกระแทกใส่ร่องฉันไม่ยั้ง จนเสียงกระเเทกดังก้องไปทั่ว

ตับ ตับ ตับ

“ซี๊ดด อ๊ะ อ๊ะ เร็วอีกคะผัว เมียจะแตกแล้ว แตกแล้ว อร๊ายยย!!!”

ฉันตอดแก่นกายพี่พายุถี่ยิบ แล้วปล่อยให้น้ำไหลออกมาพร้อมกับแก่นกายที่ยังกระแทกไม่หยุด

“ทิ้งกันได้ไงเดี๋ยวเถอะ”

พี่พายุพูดคาดโทษก่อนจะก้มลงไปดูดนมและงับหัวนมเบาๆ พูดแล้วเสียวเลย

“อ๊ะ อ๊าาาา”ฉันเสร็จแล้วแต่ก็ยังช่วยพี่พายุตอดอยู่ แต่เหมือนเขาก็เริ่มจะกลั้นไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

เพราะเขาก็เริ่มซอยถี่ขึ้น

ตับ ตับ ตับ

“โอ้ย!!! น้ำไหลมาที่หัวแล้ว ไม่ไหวแล้ว แตกแล้ว อ๊ะ. อ๊าาาา”

พี่พายุล็อคเอวฉันให้อยู่กับที่ก่อนที่เขาจะซอยใส่ฉันไม่ยั้ง แล้วปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มร่องของฉัน

“ซี๊ดดด หึ่ม!!! มานะลูกพ่อ อื้อ”

ตัวเองกำลังเสียวจนแทบไม่ไหวแต่ก็ยังร่ายคาถาขอให้เบบี๋มาเร็วๆ แต่ถ้ามาเหมือนท้องที่แล้วครั้งนี้ก็น่าจะติด

เพราะเจ้าแฝดฉันจำได้ว่าลืมใส่ถุงยางครั้งเดียวเอง..

.

.

.

.

NEXT EPISODE.