ตอนที่ 19 ขออนุญาตแตกในนะครับ

(PHAYU PART)

“ว๊ายยย พี่พายุ ทะ ทำอะไร”

“ทำรักเมียไงครับ”

ผมพลิกให้ซีรีนลงไปอยู่ใต้ร่างส่วนผมขึ้นมาคุมเกมส์ข้างบน เวลาแบบนี้ไม่ได้ผ่านมาง่ายๆยิ่งซีรีนยังไม่หายโกรธผมแล้วด้วย ต่อให้เลื่อนประชุมผมก็ยอม

“มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลงเมื่อกี้นะ”ซีรีนดันอกผมไว้ ตัวเองแฉะขนาดนี้แล้วยังปัดป้องอยู่อีก

“ตกลงจะให้พี่เขียนรายงานให้ไหมครับ”

“พี่พายุต้องเขียนเพราะซีรีนทำให้พี่พายุแล้ว”

“แต่เขียนรายงานของซีรีนมันยาก แค่น้ำเดียวไม่พอหรอก”

ผมจับมือซีรีนขึ้นไปไว้บนหัวแล้วล็อคไว้จะได้ไม่วุ่นวาย แล้วเอาหน้าซุกที่หน้าอกก่อนจะใช้ปากกัดขย้ำ

“อื้อ พะ พี่พายุ เดี๋ยวเสื้อซีรีนเปียก”

“หึ่ม…เปียกแล้วยังไง ถ้าไม่กล้าออกไปไหนก็อยู่ในห้องกับพี่นี่แหละ”

ผมพูดด้วยเสียงแหบพร่าขณะก้มลงไปไซร้ที่ซอกคอซีรีน เมียใครไม่รู้ทั้งขาวทั้งหอมจนผมตัดใจขึ้นมาไม่ได้เลย

“พี่พายุ อ๊ะ ซี๊ดดด ยะอย่ากัด”

“ครั้งนี้แตกในคาชุดนะครับ แลกกับการเขียนรายงานส่งมหาลัยให้”

“จิ๊ !! น้ำเดียวนะคะ”

ซีรีนต่อรองก่อนจะพยักหน้าผมเลยปล่อยมือที่ตรึงไว้ให้เธอทำอะไรได้สะดวกๆ

“ถกกระโปรงขึ้นหน่อย”

“ทำไมไม่ทำเอง”

ซีรีนทำเหมือนยอมแต่พอออกคำสั่งอะไรก็ไม่ยึกยักไม่ค่อยยอมทำ สุดท้ายผมก็ต้องทำทุกอย่างเอง

“แฉะจัง !!”

ผมดึงแพนตี้ซีรีนออกแล้วใช้นิ้วแหย่เล่นน้ำในร่อง ที่ตอนนี้มันเอ่อล้นออกมาเปื้อนรอบร่อง

“อื้อ พะ พี่ พายุ จะเอาก็เอาเลยได้ไหมคะ”

“อย่าใจร้อน”

ผมถอยตัวออกมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง พอออกมามองซีรีนแบบนี้มันโคตรมีอารมณ์เลย ฟิวส์ออฟนักศึกษาออกมาเอา

“หึ่ม …. ซีรีนรู้ตัวไหมว่าตอนนี้ตัวเองหน้าเอาแค่ไหน”

ผมกลับลงไปหาซีรีนก่อนจะจับให้เธอนอนคว่ำแล้วยกสะโพกขึ้นมา ซึ่งเป็นท่าที่ผมไม่เคยทำกับเธอเลย

“พะ พี่พายุ”

“หืม..”

“ซีรีนไม่อนุญาติให้พี่เข้าช่องอื่นนะ”

“รู้แล้วครับ”

ผมตบไปที่ก้นงอนๆของเมียเด็ก ก่อนจะใช้มือชักรูดแก่นกายของตัวเองให้มันพร้อมสอดเข้าไปในร่อง

“อู้ยยย โคตรแข็งเลยจะได้เอาเมียในชุดนักศึกษา”

ผมรู้สึกว่าตัวเองกัดกรามแรงมากเพราะพยายามข่มอารมณ์ไม่อยากแตกเร็ว

สวบ !!! ตับ !!!!

“อ๊ะส์ๆๆ”

“อื้อออ”

“โอ๊ะ โคตรแน่น เสียวๆสุดๆเลยซีรีน อื้อ”

การเข้าจากทางด้านหลังมันยากกว่าเดิมมาก แต่ก็ทำให้ผมเสียวสุดๆจนไม่กล้าขยับเพราะกลัวจะแตก

“พะ พี่พายุ ขยับหน่อย อึดอัด”

“ซี๊ดดด มันเสียว อื้อออ”

พั่บ พั่บ พั่บ

ผมค่อยๆขยับช้าอย่างยากลำบาก

“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”

“ซีรีน อื้อ อ๊าส์”

ผมกับซีรีนสลับกันร้องครางเพราะทุกจังหว่ะเข้าออกสร้างความเสียวให้เราอย่างมาก

“แรงอีก เร็วอีกได้ไหมคะ ซีรีนไม่ไหวแล้ว อร๊ายย”

ซีรีนพูดพร้อมส่ายสะโพกไปมา

เพี๊ยะ

“ตัวแสบ จะแร่งให้พี่เสร็จให้ได้เลยใช่ไหม หึ่ม”

ครั้งนี้ผมรู้ตัวเลยว่าควบคุมไม่ได้ทั้งๆที่เสร็จไปก่อนแล้วหนึ่งน้ำ แต่ทำไงได้ตอนนี้เวลาก็ไม่พอแล้วผมต้องเข้าประชุมบอร์ดบริหารที่เร่งเข้ามา

“อร๊ายย พี่พายุ อื้อ”

ผมตัดสินใจเปลี่ยนท่าให้ซีรีนนอนหงายเหมือนเดิมแล้วใส่แก่นกายเข้าไปใหม่ ก่อนจะซอยแก่นกายเข้าออกถี่ๆ

ตับ ตับ ตับ

“พะ พี่พายุ ซะ ซีรีนจะไม่ไหวแล้ว”

ซีรีนอ้าขาออกกว้างทำให้ผมขยับเข้าไปได้ใกล้ขึ้น

“พร้อมกันนะซีรีน อื้อ โอ๊ะ”

ผมกดเอวซีรีนแล้วซอยแรงๆในจังหว่ะสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักใส่ร่องซีรีน

“โอ๊ะ พะ พี่พายุ กรี๊ด”

“อ๊าาา อิ๊ อู้ยยยย”

ผมกดแช่แก่นกายเพื่อให้น้ำรักอยู่ในร่องซีรีนให้นานที่สุด ทั้งๆที่ก็รู้ว่าตอนนี้ซีรีนกินยาคุมอยู่

“เอาออกได้แล้วไหมคะ”

“ซี๊ดดด อู้ยยย”

ผมค่อยๆถอนกายออก แล้วจัดการทำความสะอาดให้ซีรีนเพราะเจ้าเมียเด็กของผมเอาแต่นอนอ้าขาไม่ทำอะไรเลย

“พี่ไปประชุมนะครับ ถ้าเหนื่อยก็นอนอยู่ในนี้เดี๋ยวพี่บอกคุณสรให้ว่าซีรีนไม่สบาย”

“ค่ะ”

ผมจัดการห่มผ้าให้เมียเด็กแล้วมาจัดการเอกสารข้างนอกรอเวลาเข้าประชุม…

-ตกเย็น-

“สรจัดการสั่งเซ็ตอาหารญี่ปุ่นตามที่บอสสั่งเรียบร้อยแล้วนะคะ ถ้าอาหารมาส่งรีเซ็บชั่นข้างล่างจะเป็นคนเอาขึ้นมาให้ สรขอตัวออกไปพบลูกค้าข้างนอกก่อนค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

ผมประชุมลากยาวตั้งแต่บ่ายจนเย็น พอเข้ามาถึงห้องเมียเด็กของผมยังหลับไปตื่นอยู่บนเตียง เลยคิดว่าจะทำงานของซีรีนให้เสร็จที่นี่เลย

“ทำไมไม่ปลุกเลยคะ”

“ก็เห็นซีรีนกำลังหลับสบาย ตื่นแล้วหิวไหมครับ”

“…”ซีรีนพยักหน้าก่อนจะทิ้งตัวลงที่โซฟา

“อาหารกำลังมาส่งรอหน่อยนะ”

ผมหยิบเอกสารของมหาลัยซีรีนออกมาเริ่มเขียน ที่จริงผมส่งไปให้ใครในแผนกทำก็ได้ แต่คนนี้พิเศษผมอยากเขียนให้ด้วยตัวเอง

“พี่พายุทำงานให้ซีรีนอยู่หรอ”

“ครับ!!”

ซีรีนไม่รู้เดินมาตอนไหนอยู่ก็มายืนอยู่ข้างๆ

“กลัวพี่จะเขียนให้ไม่ดีหรือไง จ้องอยู่ได้”

ผมดึงซีรีนให้มานั่งตักแล้วให้ดูไปเลย ว่าผมเขียนอะไรลงไปบ้าง A4ทั้งแผ่น ชมเมียทั้งนั้นเลย

ก๊อกๆ

“จะไปไหน”

“มีคนมา”

“ไอ้ภัทรแค่เอาอาหารขึ้นมาให้ ไม่ต้องไปไหนหรอก”

ผมกดปลดล็อกประตูผ่านระบบอัตโนมัต และผมรู้เพราะสั่งภัทรไว้ว่าให้มันเป็นคนจัดการให้ และมันก็รู้เรื่องของผมกับซีรีนแล้วดังนั้นไม่มีอะไรต้องปิดบัง

“ให้วางตรงไหนครับบอส”

ไอ้ภัทรพอเห็นซีรีนนั่งอยู่กับผมแซว ส่วนยัยตัวเล็กไม่รู้จะอายอะไรก้มหน้างุดอยู่ที่ซอกคอผม

“บนหัวฉันมั้ง เอาของวางแล้วรีบๆออกไปได้แล้วไป”

ไอ้ภัทรจัดการวางของเรียบร้อยก็เดินออกไปแต่ไม่วายส่งสายตามาแซว

“ไอ้ภัทรออกไปแล้วครับ”

“พี่พายุ คราวหลังห้ามทำแบบนี้แล้วนะ ซีรีนไม่รู้จะมองหน้าพี่ภัทรอย่างไงแล้ว”

“ทำไม!! เมียนั่งเฝ้าผัวทำงานปกติจะตาย”

ผมพาซีรีนมากินอาหารที่สั่งไว้ เห็นซีรีนกินอย่างมีความสุขผมก็พลอยสุขตามไปด้วย

“ตกลงตอนนี้เราดีกันแล้วใช่ไหมครับ”

“…”ซีรีนหันมามองแต่ไม่ตอบ

“ซีรีน”

“ซีรีนขอดูความประพฤติพี่พายุก่อนได้ไหมคะ ถ้าหลังจากนี้ภายใน…แค่สามเดือนถ้าพี่พายุทำให้ซีรีนกลับมาไว้ใจอีกได้เราค่อยกลับมาคบกันแบบจริงจัง”

“ไม่ต้องรอถึงสามเดือนหรอก เพราะยังไงซีรีนก็ต้องกลับมาเชื่อใจและไว้ใจพี่ได้อีกแน่นอน”

“อย่าพึ่งมั่นใจค่ะ เพราะถ้าระหว่างนี้มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาอีกซีรีนไม่ให้โอกาสพี่พายุแล้วนะคะ”

“ครับผม!! งั้นต่อไปนี้ไม่ว่าพี่จะต้องทำงานกับใครก็ตามที่เป็นผู้หญิงพี่จะถามซีรีนทุกครั้ง ถ้าซีรีนไม่โอเคต่อให้ต้องสูญเงินเท่าไหร่พี่ก็ยอม”

การลงโทษครั้งนี้มันทำให้ผมรู้แล้วจริงๆว่าผมรักเธอคนนี้แค่ไหน เงินกี่สิบล้านมันก็แลกเวลาที่เสียไปกลับมาไม่ได้ ดังนั้นผมเลือกความรู้สึกของเธอคนนี้มากกว่าเงินหรืออะไรทั้งหมด…

.

.

.

.

NEXT EPISODE..