(ZELYN PART)“ซีรีน..”พี่พายุหมุนโทรศัพท์มาให้รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้วของวันนี้จนฉันต้องย้ายที่นั่งทำงานจากข้างนอกมาอยู่โต๊ะเดียวกับพี่พายุ โดยที่ไม่กลัวว่าใครจะสงสัยเพราะเขาเรียกฉันเข้ามาบ่อยเหลือเกิน“ถ้าเป็นลูกค้าพี่ก็รับๆไปเถอะซีรีนไม่ได้ว่าอะไร”“ไม่เอาอ่ะคนนี้เป็นผู้หญิง ซีรีนคุยเถอะบอกว่าเป็นเลขาพี่มารับโทรศัพท์แทน”“แต่นี่มันเบอร์ส่วนตัวนะ..”คำว่าเบอร์ส่วนตัวทำฉันฉุกคิด เพราะปกติไม่มีใครให้เบอร์ส่วนตัวกับลูกค้าหรอก แล้วยิ่งเป็นพี่พายุด้วย แต่ทำไมลูกค้าผู้หญิงพวกนี้ถึงมีZELYN : เลขาคุณพายุรับสายค่ะ…. : ทำไมคุณพายุไม่มารับเอง ไปบอกเขาว่าฉันเคซี่ลูกค้าคนสำคัญโทรมาZELYN : คุณพายุติดคุยงานอยู่ค่ะมารับสายไม่ได้ มีอะไรแจ้งดิฉันก่อนได้เลยนะคะคำว่าลูกค้าคนสำคัญทำเอาฉันหันมองพี่พายุเพราะลูกค้าคงไม่กล้าพูดแทนตัวเองแบบนี้ถ้าคู่ค้าอีกคนไม่ให้สถานะเขาแบบนั้นเคซี่ : งั้นฝากบอกให้เขาติดต่อฉันกลับมาด้วยตัวเองแล้วกัน เพราะเรื่องระหว่างฉันกับเขาฝากเลขาแบบเธอไม่ได้จริงๆติ๊ด..!!! ฉันกดวางสายแล้วพยักหน้าให้คนตรงหน้าอธิบาย สายนี้ไม่ใช่สายแรกที่โทรมาพูดแบบนี้กับฉัน“เคซี่..??”“อ๋อ…เคซี่คือลู
(ZELYN PART)อุ้ป อ๊อก !!!! รีสอร์ตที่พี่พายุเลือกฉันไม่คิดว่ามันจะอยู่ลึกขนาดนี้ กว่าจะมาถึงทำฉันเมารถจนคลื่นใส่ไปหมด“ไหวไหมซีรีน”“อึก..”ฉันหันไปมองพี่พายุแบบหมดแรงสุดๆ มันทั้งเวียนหัวและคลื่นใส่ จนพี่พายุต้องมาประคองไปห้องพัก“เดี๋ยวพี่ต้องออกไปทำงาน ซีรีนพักผ่อนอยู่ในห้องนะเดี๋ยวพี่รีบกลับมา”“ต้องไปเลยหรอคะ”“อื้ม บอกแล้วว่ามันเรื่องด่วนจริงๆ”พี่พายุเข้ามาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบเอกสารแล้วจะออกไปเลย จนฉันไม่เข้าใจว่าต้องรีบอะไรขนาดนั้น“แต่ซีรีนไม่อยากอยู่คนเดียว ซีรีนไปด้วยได้ไหมคะซีรีนไม่ได้เป็นอะไรแล้ว”“ไม่ได้ มันอันตราย”พี่พายุพูดพร้อมหยิบปืนออกมาจากกระเป๋าเดินทาง ขนาดฉันเป็นคนจัดกระเป๋ายังไม่รู้เลยว่ามันไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง เพราะที่ฉันหยิบใส่มีแค่เสื้อผ้าของพี่พายุ“ดะ เดี๋ยวนะคะแค่ไปคุยเรื่องที่ดิน ทำไมต้องพกปืนไปด้วยล่ะคะ มันเรื่องอะไรกันแน่พี่พายุ”“ไม่มีอะไร พี่แค่พกเอาไว้ป้องกันตัวเฉยๆ”พี่พายุเอาปืนเน็บไว้ข้างหลังแล้วทำหน้าเหมือนไม่มีอะไร แต่บ้านฉันทำอสังหามาก่อนรู้ดีว่ามันต้องมีอะไรระหว่างพี่พายุกับเจ้าของถิ่นที่นี่แน่ๆ“ซีรีนไม่ให้พี่พายุไป”ฉันดึงมือพี่พายุไว้ไม่ย
(ZELYN PART)“อ๊ะส์ อื้อ”ฉันค่อยๆขยับตัวเพื่อให้แก่นกายของพี่พายุหลุดออกจากร่องสาว มันอยู่ในนั้นตั้งแต่เมื่อคืนไม่หลุดออกมาเลย“หึ่ม…จะไปไหน”พี่พายุดึงฉันไปกอดไว้ ทำให้แก่นกายที่หลุดไปแล้วกลับมาเสียดสีที่ก้นอีก“ซีรีนจะไปอาบน้ำ พี่พายุนอนต่อนะคะเดี๋ยวซีรีนจัดการอาหารเช้าเสร็จจะมาปลุก”“ครับ จูบหน่อย”พี่พายุพูดทั้งๆที่ไม่ลืมตา คงเหนื่อยจากการทำงานทั้งวันไหนจะกลับมาทำรักกับฉันทั้งคืนอีกฉันก้มลงไปจูบพี่พายุเบาๆเพราะตัวเองยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลย ก่อนจะลุกมาจัดการตัวเองและสั่งอาหารเช้าให้พี่พายุ“ขอบคุณนะครับเมีย!!”พี่พายุใส่ชุดคลุมอาบน้ำเดินมากอดฉันจากด้านหลัง“บอกแล้วไงคะ ว่าสามเดือนเราถึงจะมีสถานะกัน”“หึ…ไม่รู้จะรอทำไมตั้งสามเดือน เมื่อคืนซีรีนยังเรียกพี่ว่าผัวอยู่เลย”“เวลานั้นไม่นับค่ะ”ก็ถ้าฉันไม่พูดแบบนั้นพี่พายุก็ไม่ยอมเอาแก่นกายเข้ามาในร่องฉันนะสิ“วันนี้ซีรีนอยากออกไปไหนไหม”“พี่พายุไม่ต้องทำงานหรอ”“ก็มีเอกสารที่คุณสรส่งมาให้นิดหน่อย พาซีรีนออกไปเที่ยวก่อนค่อยกลับมาทำก็ได้”คำว่านิดหน่อยของพี่พายุไม่มีอยู่จริง เพราะหลังจากที่ฉันได้มาเป็นผู้ช่วยเลขาเขาเกือบสามเดือนรู้เล
(ZELYN PART)“พะ พี่พายุ จะตามเข้ามาทำไมคะซีรีนจะอาบน้ำ”“พี่อาบด้วย ขี้เกียจรอซีรีนอาบน้ำนาน”“งั้นพี่พายุก็อาบก่อน”“จะเสียเวลาทำไมล่ะ อาบด้วยกันนี่แหละ”พี่พายุดันฉันเข้ามาในห้องน้ำโดยไม่ถามเลยว่าฉันอยากอาบกับเขาไหม“ซีรีนมีเวลาไม่มากนะคะ”“รู้หรอว่าพี่จะทำอะไร”พี่พายุพูดพร้อมถอดเสื้อผ้าไปด้วย หน้าตาหื่นแบบนี้งานเขาเสร็จหมดแล้วสินะ“ไม่รู้ค่ะ แต่ซีรีนมีเวลาไม่มาก น้ำส้มพึ่งโทรมาบอกว่าอยู่ๆอาจารย์ก็เรียกสอบบัญชีด่วน ซีรีนมาช่วยงานพี่พายุที่นี่หนังสือก็ไม่มีให้อ่าน”“นี่…ซีรีนลืมไปแล้วหรอ ว่าพี่จบเกียรตินิยมคณะบริหารมานะ แค่บัญชีตัวเดียวพี่ติวให้ก็ได้ เผลอๆเข้าใจมากกว่าซีรีนไปนั่งอ่านหนังสืออีก”“อืม…พี่พายุจะติวให้ซีรีนหรอคะ”ฉันรู้ว่าเขาหัวดีมากๆแต่ทุกครั้งที่ฉันเคยขอให้เขาติวให้พี่พายุก็จะปฏิเสธตลอด แต่ครั้งนี้กับมาเสนอตัวเองซ่ะงั้น“ครับ แต่มีข้อแม้ว่า…ตอนนี้ซีรีนต้องตามใจพี่”“ได้สิคะ ขอแค่พี่พายุยอมติวให้ซีรีนอะไรก็ได้ทั้งนั้น”“โอเค งั้นเริ่มเลยครับ สิบน้ำแลกกับการติว”“สิบน้ำเลยหรอคะ ซีรีนจะไหวไหมนะ”ฉันปลดผ้าขนหนูที่คลุมตัวออกแล้วไปยืนอยู่ใต้ฝักบัว ก่อนจะเปิดน้ำให้ไหลผ่านตั
(ZELYN PART)06.30 น.“อึก อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ”ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ฉันโดนพี่พายุจับกระแทกไปไม่รู้กี่ครั้ง จนฟ้าสว่างคาตา 10 น้ำที่ว่าไว้พี่พายุไม่ได้พูดเล่น เขาทำแบบนั้นจริงๆ“หึ่ม ซีรีนอ๊าส์ เสียวโว้ย!!”“พะ พี่พายุซีรีนจะไม่ไหวแล้ว อื้อ”“อดทนนะครับ น้ำสุดท้ายแล้ว!! จะ อื้อ ครบตามสัญญาแล้ว อู้ยยย เสียวหัวโว้ย!!”พั่บ พั่บ พั่บ“อื้อ อื้อ เด้งขึ้นมาหน่อยซีรีน เด้งเอวขึ้นมาพี่จะเสร็จแล้ว อู่ยยย ซี๊ดดด”“อิ๊ อิ๊ อ๊ะส์ พี่พายุ เสียว เสียวไม่ไหวแล้ว”ฉันโน้มคอพี่พายุลงมาให้หน้าเราใกล้กัน แล้วเด้งสะโพกใส่พี่พายุไม่ยั้ง ก่อนจะปล่อยน้ำรักดูดแก่นกายพี่พายุถี่ๆ ส่วนหลังจากนั้นเกิดอะไรต่อฉันไม่รับรู้อะไรแล้ว-คอนโด พายุ-ฉันไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปนานเท่าไหร่ รู้สึกตัวอีกทีก็ปวดหัวจนแทบจะระเบิด แค่ลืมตายังทำไม่ได้เลยผลของการอดนอนทั้งคืน แถมยังหักโหมใช้พลังงานเยอะอีก“ตื่นแล้วหรอ”ฉันควานมือไปทั่วเพราะมันปวดจนลืมตาไม่ได้ จนพี่พายุมาจับมือไว้“อื้อ ปวดหัวจัง”ฉันรู้สึกถึงความเย็นตรงกรอบหน้าเพราะมือพี่พายุค่อยนวดระหว่างคิ้วและเปลือกตาให้“แค่คืนเดียวหมดแรงขนาดนี้เลยหรอ”“ทั้งวันทั้งคืนต่าง
(ZELYN PART)04.00 น.ฉันนั่งรอพี่พายุจนเกือบเช้าแต่เขาก็ยังไม่กลับมา ข้อความหรือโทรมาซักสายก็ไม่มี ครั้งนี้ฉันคิดแล้วว่าจะคุยกันให้เข้าใจฉันจะไม่หนีเหมือนครั้งที่แล้ว ถ้าจะจบก็จบกันตรงนี้แบบไม่มีอะไรค้างคาติ๊ดๆ ผลัก !!! (เสียงเปิดประตูด้วยรหัสผ่าน)“ซีรีน!! ทำไมยังไม่นอน นี่นั่งรอพี่ทั้งคืนเลยหรอ ขอโทษนะครับกลับดึกแต่ไม่ได้โทรบอก”พี่พายุทำน้ำเสียงปกติเดินเข้ามาด้วยสภาพเสื้อผ้ายับยู่ยี่ น้ำตาฉันไหลออกมาอีกครั้ง เขาหายไปทั้งคืนแล้วยังกลับมาสภาพนี้อีก“งานเลี้ยงเลิกดึกจังเลยนะคะ”“ซะ ซีรีน…”พี่พายุชะงักไปนิดนึงเมื่อเห็นน้ำตาของฉัน“อย่ามาโดนตัวซีรีน”พี่พายุมานั่งข้างๆแล้วทำท่าจะจับตัวฉัน แต่ฉันเบี่่ยงตัวหนี ภาพที่เขาเอาหน้าไปซุกที่ซอกคอยัยป้ามีนาทำฉันรู้สึกขยะแขยงพี่พายุ“ซีรีนเป็นอะไรโกรธหรอ พี่ขอโทษ”“ซีรีนถามตรงๆพี่พายุไปไหนมาทำไมกลับมาป่านนี้”“กะ…ก็งานเลี้ยงของบริษัทไง”“งั้นซีรีนให้พี่ดูนี่”ฉันกดส่งภาพจากมือถือไปที่ทีวี จะได้เห็นกันชัดๆไปเลย“อื้อ ตรงนี้ไม่ได้นะคะพายุอ๊ะส์ ไปที่รถมี…”ที่จริงวีดีโอมีต่อมากกว่านั้นแต่ฉันทนดูต่อไม่ไหวเลยกดปิด แล้วหันมามองคนข้างๆว่าเขาจะอธิบายว่าอ
(ZELYN PART)ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ คำๆนี้ใช้ได้เสมอ ตั้งแต่ออกมาจากคอนโดพี่พายุวันนั้นฉันก็กลับมาอยู่บ้านและเลี่ยงทุกอย่างที่จะทำให้เราเจอ ซึ่งมันก็ทำได้มาตลอดจนวันนี้พี่ซีนบังคับให้ฉันไปหาพี่พายุเป็นเพื่อน“ยัยน้องอีกสองวันไปเริ่มงานที่บริษัทเฮียพายุได้เลยนะ ทางนู้นจัดออฟฟิศกับทีมงานไว้ให้แล้ว”“เราไม่ต้องใช้คนของเราหรอ ซีรีนไม่อยากไปเริ่มทำความรู้จักกับทีมใหม่”“อืม…ตอนแรกพี่ก็แย้งไปแล้ว แต่เฮียพายุบอกว่าทีมนี้ซีรีนรู้จักเป็นอย่างดี เพราะเคยทำงานด้วยกันมาแล้ว”ฉันเดาไม่ออกเลยว่าจะเป็นใครเพราะทีมที่ฉันรู้จักก็เป็นคนของพี่พายุ และเขาไม่น่าจะให้มาทำงานกับฉัน“บริษัทเรื่องการออกแบบและก่อสร้างพี่เตรียมไว้ให้ซีรีนหมดแล้ว ถึงวันเริ่มงานซีรีนก็เรียกเขามาคุยได้เลย”“ค่ะ”พี่ซีนอธิบายขอบข่ายงานที่ฉันต้องทำคร่าวๆบอกเลยว่าหินสุดๆสำหรับนักศึกษาจบใหม่แบบฉันที่ยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว…-ตกเย็น-“ซีรีนกลับมาแล้วก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วลูกวันนี้ป้าลินชวนเราไปกินข้าวเย็นที่บ้าน ฉลองที่เราสองบ้านกำลังจะทำธุรกิจด้วยกัน”“ซีรีนไม่ไปได้ไหมคะม๊าวันนี้ซีรีนเหนื่อยม๊ากกก!!”ฉันเน้นคำว่ามา
(ZELYN PART)ฟู่วว !!~กว่าฉันจะเอาตัวเองออกมาจากห้องพี่พายุได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เปลืองตัวไปเยอะมากทั้งจูบทั้งหอม“ไหนบอกจะรีบกลับมาพักไงลูกทำไมกลับมาป่านนี้”“ม๊าขา..”ฉันหน้ามุ้ยใส่ม๊าเพราะรู้ว่าม๊ารู้เรื่องอยู่แล้วแต่ไม่คิดจะช่วยฉันเลย“หายโกรธพี่พายุหรือยังลูก ม๊าว่าวันนี้พี่พายุน่าสงสารมากเลยนะตอนที่หนูรู้ความจริงแล้วแต่ยังไม่หายโกรธ”“ใครเป็นลูกม๊ากันแน่คะเนี่ยทำไมม๊าเข้าข้างพี่พายุจังเลย เขานอกใจลูกม๊านะคะ”“หึ่ม…ลูกจะเอาอะไรกับคนเมา รู้ไหมว่าถ้าม๊าคิดแบบหนูป่านนี้คงเลิกกับป๊าไปนานแล้ว นักธุรกิจรูปหล่อเป็นเหยื่อให้ลูกค้าสาวๆเป็นเรื่องปกติ”“ไม่ปกตินะคะม๊า พี่พายุเมาจนไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น แถมถ้าพี่ซีนไปไม่ทันป่านนี้พี่พายุก็ได้เมียเพิ่มไปแล้ว”“ก็ถ้าซีรีนอยากเป็นหนึ่งเดียว ก็เลิกโกรธพี่พายุซ่ะแล้วต่อไปนี้หนูก็ต้องดูแลพี่พายุมากขึ้น ไม่ใช่โกรธก็ไม่คุยกับพี่เขาแบบนี้ มันเป็นการเปิดช่องว่างให้คนอื่นเข้ามารู้ไหม”“ไม่ค่ะ!! ซีรีนจะดัดนิสัยพี่พายุเอาให้เข็ดจนไม่กล้ากินเหล้าอีกเลย”“แล้วถ้าพี่พายุเขาเปลี่ยนใจซ่ะก่อนล่ะ”“…”ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย แต่จะให้ฉันทำยังไงภาพยัยป้าม
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ
(ZELYN)1 ปีต่อมา…“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”“คร้าบบบ”“พี่วายุล่ะครับ”“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเราGRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับ
(PHAYU)“ท้องนี้ซีรีนใช้ร่างกายไปพอสมควรเลยอาจจะต้องให้ยานอนหลับนานหน่อยเพื่อบังคับให้ซีรีนพักผ่อนยาว ๆแต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิวกับหมอเรื่องน้ำนมไว้ให้แล้วรู้ว่าซีรีนซีเรียสเรื่องนี้”“ครับ”ผมนั่งอยู่เป็นเพื่อนซีรีนจนพี่หมอทำแผลเสร็จและย้ายซีรีนไปที่ห้องพักฟื้นชั่วคราวก่อนที่จะพาไปที่ห้องพักจริงที่เราจองไว้ แล้วแอบเเว๊บมาหาเจ้าแฝด‘อุแง้ แง้ แง้’“ร้องทำไมครับลูกไม่ต้องกลัวนะคุณพ่ออยู่ตรงนี้”ผมยืนอยู่ซักพักเซลลาก็ร้องดังขึ้นมา ผมรีบล้างมือด้วยแอลกอฮอล์แล้วยื่นมือลงไปให้ลูกจับเหตุการณ์นี้เหมือนเดจาวูเพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อหกปีที่แล้วกับแฝดชายวายุวาโยจำได้ว่าตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวไปหมด“งะ แง้”
(ZELYN)เนื้อ นม ไข่..ฉันได้ยินสามคำนี้แล้วรู้สึกคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องกินวนไปวนมาทุกวันตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลได้เกือบเดือนแล้ว ท้องก็แก่พร้อมจะคลอดเต็มที จากที่น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์แค่ไม่กี่โลตอนนี้ก็ทะลุ15กิโลไปเรียบร้อย ตัวบวมเต็มเตียงจนพี่พายุขึ้นมากอดไม่ได้แล้ว“อาหารเที่ยงมาแล้วครับ”“มีไข่อีกไหมคะ”ที่ถามนี่ไม่ได้อยากกินนะแต่รู้สึกแขยงจนไม่อยากเห็นมันแล้ว เบื่อสุด ๆเพราะกินทุกวันทุกมื้อตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา แต่บางวันถ้าลูก ๆอยู่ด้วยในมื้อเย็นฉันก็แอบให้วายุวาโยช่วยกินเพราะแม่ไม่ไหวแล้ว“มีครับ สองใบพร้อมนมสดหนึ่งแก้ว”พี่พายุเข็นอาหารกลางวันเข้ามาให้ วันนี้มีสเต็กปลาไข่ต้มและนมแพะอีกหนึ่งแก้วใหญ่