ตอนที่ 20 ทำหน้าที่ว่าที่ภรรยา (10น้ำ)

(ZELYN PART)

“ซีรีน..”

พี่พายุหมุนโทรศัพท์มาให้รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้วของวันนี้จนฉันต้องย้ายที่นั่งทำงานจากข้างนอกมาอยู่โต๊ะเดียวกับพี่พายุ โดยที่ไม่กลัวว่าใครจะสงสัยเพราะเขาเรียกฉันเข้ามาบ่อยเหลือเกิน

“ถ้าเป็นลูกค้าพี่ก็รับๆไปเถอะซีรีนไม่ได้ว่าอะไร”

“ไม่เอาอ่ะคนนี้เป็นผู้หญิง ซีรีนคุยเถอะบอกว่าเป็นเลขาพี่มารับโทรศัพท์แทน”

“แต่นี่มันเบอร์ส่วนตัวนะ..”

คำว่าเบอร์ส่วนตัวทำฉันฉุกคิด เพราะปกติไม่มีใครให้เบอร์ส่วนตัวกับลูกค้าหรอก แล้วยิ่งเป็นพี่พายุด้วย แต่ทำไมลูกค้าผู้หญิงพวกนี้ถึงมี

ZELYN : เลขาคุณพายุรับสายค่ะ

…. : ทำไมคุณพายุไม่มารับเอง ไปบอกเขาว่าฉันเคซี่ลูกค้าคนสำคัญโทรมา

ZELYN : คุณพายุติดคุยงานอยู่ค่ะมารับสายไม่ได้ มีอะไรแจ้งดิฉันก่อนได้เลยนะคะ

คำว่าลูกค้าคนสำคัญทำเอาฉันหันมองพี่พายุเพราะลูกค้าคงไม่กล้าพูดแทนตัวเองแบบนี้ถ้าคู่ค้าอีกคนไม่ให้สถานะเขาแบบนั้น

เคซี่ : งั้นฝากบอกให้เขาติดต่อฉันกลับมาด้วยตัวเองแล้วกัน เพราะเรื่องระหว่างฉันกับเขาฝากเลขาแบบเธอไม่ได้จริงๆ

ติ๊ด..!!! ฉันกดวางสายแล้วพยักหน้าให้คนตรงหน้าอธิบาย สายนี้ไม่ใช่สายแรกที่โทรมาพูดแบบนี้กับฉัน

“เคซี่..??”

“อ๋อ…เคซี่คือลูกค้าของพาคินแต่เขามาสนใจพี่ พี่เลยแค่ช่วยพาคินคุยงานแค่นั้น แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงมีเบอร์พี่ได้ สงสัยเอามาจากพาคิน”

“พี่พาคินจะกล้าให้เบอร์พี่พายุกับคนอื่นหรอคะ”

“ไม่ใช่แค่พาคิน พาขวัญก็เคยให้ เจ้าพวกนั้นกลัวว่าพี่จะอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิตเลยพยายามหาคู่ให้ ด้วยการให้จับคู่กับลูกค้าคนนู้นทีคนนี้ที แต่พี่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากคนนี้”

พี่พายุชี้มาที่ฉัน ถือว่าเหตุผลพอฟังได้ฉันเลยไม่ได้เอาเรื่อง คอยดูนะถ้าเมื่อไหร่ที่ไม่ใช่ลูกค้าน่าดูแน่ๆ

“ซีรีนเตรียมเคลียร์งานให้คุณสรได้เลยนะ พรุ่งนี้เราจะไปทะเลกัน”

“ไหนบอกอาทิตย์หน้าไงคะ”

“พอดีที่ดินมีปัญหานิดหน่อย พี่เลยต้องลงไปดูด่วน”

“หรอคะ”

ด่วนที่ว่าคือพรุ่งนี้ ดีนะที่ฉันเป็นแค่นักศึกษาฝึกงานเลยมีงานในมือไม่เยอะเท่าไหร่

-คืนก่อนวันเดินทาง-

ทุกครั้งเวลาเดินทางไปต่างจังหวัดฉันแทบไม่เคยจัดกระเป๋าเองเลย เพราะมันเป็นหน้าที่ของแม่บ้านกับหม่าม๊าทั้งสองคนชอบกลัวว่าฉันจะลืมของใช้จำเป็นดังนั้นเลยไม่ค่อยยอมให้ฉันทำเอง แต่ครั้งนี้ฉันไม่ได้อยู่ที่บ้านเหมือนเมื่อก่อนเลยต้องเริ่มจัดของเอง

“จัดของหรอ”

“ค่ะ”

ฉันหยิบทุกอย่างที่คิดว่าจะเอาไปและไม่น่าจะเอาไปมาวางไว้รอบๆตัวเพราะกลัวลืม แต่มันคงเยอะจนพี่พายุต้องเข้ามาถาม

ส่วนพี่พายุไม่รู้จัดของไปหรือยังเพราะตั้งแต่กลับมาเขาก็วุ่นวายกับเอกสารที่ต้องเอาไปอยู่ในห้องทำงาน

“พี่พายุ”

“ครับ”พี่พายุตอบทั้งๆที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง แสดงว่ายุ่งจริงๆ

“พี่จัดกระเป๋าหรือยัง”

“ยังเลย เดี๋ยวดึกๆพี่ค่อยจัดก็ได้เพราะของพี่มีแค่เสื้อผ้ากับของใช้ประจำนิดหน่อย”

พี่พายุหันมาตอบแล้วไปวุ่นวายกับเอกสารต่อ เพราะด้วยการเดินทางถูกเลื่อนมาเร็วขึ้นทำให้เอกสารสัญญาบางอย่างยังไม่เรียบร้อย

ฉันเดินไปเดินมาหยิบของลงกระเป๋าพร้อมวีดีโอคอลคุยกับหม่าม๊าไปด้วยกว่าจะเสร็จก็เป็นชั่วโมง

“ซีรีนเอาของรวมกันแล้วใส่ในกระเป๋าเดียวก็พอลูก ไปแค่ไม่กี่วันเอง เกรงใจพี่พายุต้องช่วยหนูยกกระเป๋า”

“มันจะพอหรอม๊า ซีรีนว่ามันไม่น่าพอนะคะ”

“หึ่ม…เชื่อม๊า บีกินนี่ที่หนูจะเอาไปใส่รวมกันไปเลยลูกเผลอๆเหลือที่ให้พี่พายุด้วยซ้ำ”

หม่าม๊ารู้เรื่องที่ฉันอยู่คอนโดเดียวกับพี่พายุแล้ว แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะถึงว่ามันก็ไม่ทันแล้วหม่าม๊าเลยแค่เตือนให้ป้องกัน แล้วถ้าเข้าใจกันดีเมื่อไหร่ก็ควรให้พี่พายุเข้าไปคุยกับป๊าแล้วก็พี่ซีนให้เป็นเรื่องเป็นราว

“พี่พายุจัดของเสร็จแล้วหรอลูก”

“ยังเลยค่ะ เดินทางกระทันหันมีเอกสารที่ต้องจัดการเยอะ ดึกๆคงได้ออกมาจัดกระเป๋ามั้งคะ”

“หรอ..!!งั้นทำไมซีรีนไม่จัดให้พี่พายุล่ะลูก ผู้ชายของคงไม่เยอะเท่าไหร่ไหนๆซีรีนก็รู้อยู่แล้วว่าพี่พายุต้องไปเจอใครบ้าง ยิ่งจัดง่ายเลย”

“จะดีหรอคะ แค่ของซีรีนยังต้องโทรหาหม่าม๊าเลย”

“ซีรีนทำได้ ตอนม๊าจัดกระเป๋าให้ป๊าครั้งแรกก็ยากเหมือนกันแต่เดี๋ยวก็ชิน อีกอย่างพี่พายุเดินทางบ่อยซีรีนก็ต้องหัดไว้เราจะได้ทำแทนพี่เขาได้ ถือว่าเป็นการฝึกทำหน้าภรรยาในอนาคตแล้วกัน”

หม่าม๊าบอกว่าถึงในอนาคตจะไม่ใช่พี่พายุแต่ยังไงฉันก็ทำหน้าที่นี้อยู่ดี ก็เลยให้ฝึกไว้

ฉันทำตามที่หม่าม๊าบอกตามขั้นตอน และก็เป็นอย่างที่ม๊าบอกของๆฉันมีแต่ชิ้นเล็กๆเพราะส่วนใหญ่ก็พวกชุดว่ายน้ำ กระเป๋าฝั่งเดียวก็พอยังเหลืออีกฝั่งให้พี่พายุแต่ก็ต้องไปถามเขาก่อนว่าจะใส่รวมในกระเป๋าฉันเลยไหม

“พี่พายุ ซีรีนจัดของให้พี่พายุแล้วนะคะ”

“หืม..!!เดี๋ยวนะพี่ได้ยินผิดหรือเปล่า ซีรีนเก็บกระเป๋าให้พี่หรอ”

พี่พายุวางเอกสารแล้วดึงฉันไปนั่งบนตัก

“หม่าม๊าบอกให้ทำ”

“ขอบคุณนะครับ”

จุ๊ป!!!พี่พายุขอบคุณด้วยการจูบแบบเร็วๆหนึ่งที

“ซีรีนมีเรื่องจะถาม พอดีกระเป๋าซีรีนยังพอมีที่เหลือแล้วพอประเมินจากสายตาแล้วน่าจะพอดีกับของพี่พายุ พี่พายุจะใส่รวมกับซีรีนเลยไหม จะได้ไม่ต้องเอากระเป๋าไปหลายใบ”

“ก็ได้ครับ !! ว่าแต่เป็นไปได้ไงซีรีนเหลือกระเป๋าไว้ให้พี่ด้วย ทั้งๆที่เราไปกันตั้งสี่วัน อย่าบอกนะว่า”

พี่พายุหลี่ตามองเหมือนจับผิด แต่ไหนๆตอนนี้ฉันก็ไม่ใช่คนที่ต้องวิ่งตามเขาแล้วจะพกบิกินนี่ไปกี่ตัวก็ได้

“บิกินนี่มันไม่ค่อยกินพื้นที่เท่าไหร่ อีกอย่างเครื่องสำอางค์ซีรีนก็มีไม่เยอะใส่กระเป๋าถือไปก็พอ”

“หึ…ไหนๆก็ห้ามไม่ได้แล้ว แต่การที่ซีรีนจะใส่บิกินนี่มันต้องมีค่าใช้จ่ายนะ เพราะร่างกายนี้มันเป็นของพี่”

“ของพี่ที่ไหนอย่าลืมสิคะว่าสัญญาของเราคือสามเดือน”

“ไม่สน ถ้าซีรีนไม่ยอมจ่ายก็อย่าหวังว่าพี่จะยอมให้ใส่”

“ก็ได้ๆซีรีนเอาไปทั้งหมด10ชุด คิดมาเลยว่าเท่าไหร่”

“10 น้ำ”

“หะ ห๊ะ!!”

การตีราคาของพี่พายุแปลกมากจนมือที่กำลังจะกดโอนเงินต้องชะงักแล้วหัวไปมองเขาที่ทำหน้าเจ้าเล่ห์อยู่

“แต่10น้ำเริ่มตอนถึงภูเก็ตนะครับ ที่คอนโดไม่นับ”

พี่พายุพูดจบก็อุ้มฉันขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงานแล้วจับขาฉันให้อ้าออก แล้วด้วยฉันใส่กระโปรงนักศึกษาอยู่มันเลยง่าย

“อ๊าส์ พะ พี่พายุ”

พี่พายุลุกขึ้นยืนแล้วใช้ปากดูดึงที่หน้าอกผ่านเสื้อขาวจนเกิดรอบเปียกเป็นวงๆ ก่อนจะใช้มือลงไปสัมผัสด้านล่าง ที่มีแค่กางเกงในกั้นแค่โดนนิ้วของพี่พายุเข้าไปก็สั่นไปทั้งตัวแล้ว

“หึ่ม…!! เห็นซีรีนใสชุดนักศึกษาทีไรเสี้ยนทุกทีเลย”

“อื้อออ งะ งั้น ต่อไปนี้ไม่ใส่แล้วดีไหมคะ”

“ก็ได้นะ ถอดหมดเลยก็น่าเอาดี”

“ซี๊ดดด ซีรีนไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซักหน่อย อ๊ะ อ๊าส์ พะ พี่พายุ”

แจะ แจะ

พี่พายุแหวกกางเกงในเข้าไปสัมผัสข้างใน ทั้งชักเข้าและชักออก ทำฉันเผลอขยับสะโพกตาม จนเกิดเสียง

“อยากเอาแล้ว ได้ไหมครับ”

“กะ ก็ต้องได้ไหม พี่ล้วงเข้าไปแล้วนี่”

พี่พายุโน้มตัวลงมาประกบปากจูบ ก่อนจะเลื่อนลงมาที่ซอกคอ โดยฉันไม่ทันได้สังเกตเลยว่าเขาควักแก่นกายออกมาตอนไหน รู้อีกทีมันก็มาถูอยู่ที่ปากร่องแล้ว

“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ เสียว อื้ออ”

“ฟู่ววว อยากให้เอาเข้าไหมครับ”

“อื้อ”ฉันทำได้แค่พยักหน้า แต่พี่พายุก็ลีลาไม่เอาเข้ามาซักที ทั้งๆที่พอเขาขยับน้ำของฉันมันก็แทบจะดูดแก่นกายเข้ามาอยู่แล้ว

“อ้อนก่อนแล้วพี่จะเอาเข้าให้”

“พะ พี่พายุ ซี๊ดดด พี่พายุขา เอาเข้ามานะคะซีรีนเสียวไม่ไหวแล้ว อยากได้พี่พายุ”

“หึ่ม..ตอนนี้พี่เป็นอะไรกับซีรีน”

“ฟะ แฟน”

“ไม่ใช่ครับ ถ้าเอาแก่นกายสอดเข้าไปในร่องได้แบบนี้ต้องเป็นผัว พี่คือผัวซีรีน”

“อ๊าส์”

พี่พายุพูดพร้อมเอาแก่นกายสอดเข้ามาแล้วโยกเอวช้าๆ

“หึ่ม แน่นมากที่รัก อู้ยย อื้อ”

“พะ พี่พายุ อิ๊ อ๊าส์”

พี่พายุขยับเข้าออกช้าๆแต่ดุดัน มือก็ปลดกระดุมชุดนักศึกษาของฉันออกแล้วบีบเคล้นหน้าอกฉันไปด้วย

พั่บ พั่บ พั่บ

“ชอบไหมครับ ผัวกระแทกเน้นๆแบบนี้”

“ซี๊ดด ด ชะชอบ เสียวจัง พี่พายุดูดนมให้หน่อยสิคะ”

“เรียกใหม่ครับ”

“อื้อ ผะ ผัวขา ดูดนมให้เมียหน่อย เมียเสียว มันแน่น”

ฉันยกมือขึ้นคล้องคอพี่พายุ แล้วแอ่นหน้าอกให้เขาดูด แต่พี่พายุดูดเหมือนโมโหอะไรมาจากไหน จนฉันรู้สึกเจ็บ

จ๊วบ แผล่บๆ

“อื้อ ผัวขา เร็วอีกนิดได้ไหมคะ เมียไม่ไหวแล้วจะเสร็จ”

“อื้อ อ่าส์ อย่าร่อนเดี๋ยวพี่แตกไปด้วย”

พี่พายุกดสะโพกฉันให้อยู่กับที่ส่วนเข้ากระเด้าช้าๆ ก่อนจะไล่ทำรอยที่คอและที่หน้าอก

“จะ เจ็บดูดเบาๆหน่อย อื้อ”

“อ้าขากว้างๆซีรีน”

พี่พายุจับขาฉันแหกออกแล้วขยับเข้ามาเพื่อให้มันกระแทกได้สนิทขึ้น ก่อนจะซอยใส่ร่องรัวๆ

ตับ ตับ ตับ

“อ๊า พะพี่พายุ อ๊า”

“ตอดแรงๆ ตอดอีก ซีรีน พี่จะแตกแล้ว อื้อ อื้อ”

“ผัวขา ซีรีนไม่ไหวแล้ว เสร็จแล้ว แตกแล้ว อร๊ายย”

ฉันขมิบแก่นกายพี่พายุรัวๆเพราะถึงฝั่งไปก่อนแต่ก็พยายามขยับช่วยเพราะพี่พายุยังไม่เสร็จ

“อื้อ โคตรมันส์ เมียเอาโคตรมัน จะเสร็จแล้ว แตกแล้ว แตกใส่ร่องเมียแล้ว อื้อ อู้ยยย อื้มมมม”

พี่พายุซอยแก่นกายถี่ๆจนสุดท้ายก็ปล่อยน้ำรักเข้ามาในร่องของฉัน น้ำพี่พายุเยอะมากจนฉันรู้สึกได้ว่ามันล้นออกมา ตามง่ามขา

“ซี๊ดดดดด ฟู่ววว หึ่ม”

พี่พายุอุ้มฉันไปนั่งตักเขาแล้วกอดฉันไว้ทั้งๆที่ตรงกลางของเรายังเชื่อมกันอยู่

“พะ พี่พายุ ซีรีนว่าเดี๋ยวเก้าอี้มันจะเปื้อนนะ”

“ช่างมันเดี๋ยวค่อยให้แม่บ้านมาทำความสะอาด”

“ไม่ได้ แบบนั้นแม่บ้านก็รู้พอดีสิว่าเราทำอะไรกัน”

“แล้วไง ผัวเมียเอากันแปลกตรงไหน”

พี่พายุพูดเหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่ในใจฉันคือมันบะได้เลย เดี๋ยวฉันต้องแอบมาทำความสะอาดก่อนแม่บ้านจะเข้ามา เรื่องส่วนตัวแบบนี้ฉันอาย…

.

.

.

.

NEXT EPISODE.