คำโปรย ...ถ้าพี่ชวนเจ้ากับเพื่อนไปนอนที่บ้าน ก็ไม่ปฏิเสธใช่มั้ย" "โห...พ่อ ชวนขนาดนี้ ถามอาจารย์ก่อนว่าได้มั้ย นี่ไม่ได้ใจง่ายนะ แต่ถ้าปฏิเสธก็น่าเกลียด...อาจารย์เจ้คะ! คืนนี้หนูพาเพื่อนไปนอนกับผู้ชายได้มั้ย.... แนะนำเรื่อง โรม รวัช หนุ่มหล่อ อารมณ์ดี ทายาทคนเล็กของบริษัทสิ่งทอยักษ์ใหญ่ติดอันดับต้น ๆ ของไทย ด้วยความที่เขาเป็นคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสกับคนทั่วไปเสมอ แต่ ใครจะรู้ว่าภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มนั้น มีความกดดันมหาศาลซ่อนอยู่ ด้วยความที่เขาเป็นลูกคนเล็กจึงถูกเปรียบเทียบกับพี่ชายและบรรดาเพื่อน ๆ เสมอ เลยกลายเป็นคนไม่ได้เรื่องที่สุดในครอบครัว แถมทำตัวไม่เอาอ่าว วัน ๆ อยู่แต่ร้านเหล้า เฝ้าผับบาร์ไร้อนาคตในสายตาของแม่ แต่...ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น เจ้าขา จันทร์เจ้าขา สาวน้อยภูธรจากอีสาน นักมวยหน้าหวานฝีมือดีที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพและพักอยู่ที่บ้านของผู้เป็นอาซึ่งก็คือ น้องสาวของพ่อบุญธรรมและเป็นแม่ของชายหนุ่ม เธอเป็นเด็กดื้อ และ ซน เพราะโตมาในค่ายมวยของพ่อ แต่สิ่งหนึ่งที่เธออยากมีนั่นก็คือพี่ชายดี ๆ ซักคน...
View More"เออ...เว้ย! ใจนักเลงใช้ได้เลยว่ะ ทำเองมาขอโทษเอง กูล่ะชอบหัวใจหลานกูจริง ๆ แล้วมาบอกแบบนี้แล้วจะทำยังไงต่อไปล่ะ" ท่านอัฐตบเข่าฉาดอย่างชอบใจพร้อมกับหัวเราะเหมือนไม่ใช่ร้ายแรง แต่ในใจก็แอบแกว่งเมื่อมองสีหน้าเรียบนิ่งของภรรยาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ"ก็...ยังไม่รู้เลยครับแต่ว่ามาบอกก่อน เพราะผมคิดว่าวัน 2 วันนี้ไอ้รันมันต้องบอกแม่แน่ ตอนมันเอาเอกสารที่ผมไปดีลกับลูกค้ามาให้ผมเซ็นแล้วมันได้ยินเสียงเจ้าอยู่ในห้อง" โรมบอกสิ่งที่ตัวเองคาดคิดและรู้นิสัยของพี่ชายดี "อืม...เอาไงดีล่ะแม่มึง คันเบ็ดมั้ย" ท่านอัฐพยักหน้าแล้วหันไปถามภรรยาเหมือนปรึกษา"โอ๊ะ! นี่ก็จะให้โหดตลอด เดี๋ยวคนอื่นจะว่าเตือนไม่ดีเอาล่ะ จะทำไงได้ล่ะคะ ในเมื่อมันถอยไม่ได้แล้วนี่เขาได้กันไปแล้วไม่ใช่ยังไม่ได้ แล้วมาบอกแบบนี้คิดจะทำยังไงต่อไปล่ะลูก" คุณนายเตือนตาหันไปโวยสามีเสียงดังแล้วหันมาถามหลานชายสามีอีกโทนเสียง"ผมพร้อมรับผิดชอบสิ่งที่ผมทำครับป้า ตอนนี้ผมไม่มีภาระ ไม่มีคนผูกพันธ์หรือคบหา หนี้สินก็ใช้หมดแล้ว ผมสามารถส่งน้องเรียนได้สูงที่สุดเท่าที่น้องต้องการและดูแลให้อยู่ดีสุขสบายได้ไม่ขัดสนครับ" ชายหนุ่มเอ่ยตอบตามความคิดตัวเอง"แค
ค่ายมวยไทยพ่อใหญ่อัฐรถกระบะโอเพ่นแคปสัญชาติตะวันตกป้ายแดง วิ่งเข้ามาจอดหน้าประตูทางเข้าช่วงที่ฟ้าเมืองอีสานกำลังโพล้เพล้สีเทาปนส้มทางฝั่งทิศตะวันตกสวยเหมือนกับภาพวาด เด็กในค่ายกำลังจับคู่ฝึกซ้อมมวยไทยในโรงซ้อมและบนเวที และมีบางส่วนกำลังออกกำลังกายกับอุปกรณ์ที่มีมากมายกลางลาน ชายร่างใหญ่ผิวสีแทนเดินออกมาจากโรงซ้อมแล้วหยุดมองชายร่างสูงที่เปิดประตูลงมาจากรถ ก่อนจะยิ้มกว้างทันที่เห็นหน้ารีบยกมือไหว้พร้อมกับวิ่งไปเปิดประตูใหญ่ออกเพื่อให้ชายหนุ่มขับรถเข้ามาจอดบริเวณเต็นท์ที่ทำไว้จอดรถ ที่มีมอเตอร์ไซค์และจักรยานจอดอยู่หลายคัน"พี่โรม สวัสดีครับ มายังไงมืดค่ำครับนี่ พ่อใหญ่เพิ่งกลับเข้าบ้านไปกี๊นี้เอง" สุระหรือเล็กรีบเอ่ยทักอย่างดีใจ"ก็มาหลง ๆ น่ะ รู้แต่ว่าอยู่จังหวัดอะไร ก็มาเลย ถามทางมาเรื่อย ๆ เลยค่ำหน่อย" ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับมองเข้าไปในโรงซ้อม"เดือนหน้ามีชกครับพี่ พวกบนเวทีมันต้องขึ้นเปรียบ เห็นพ่อใหญ่บอกว่าเจ้ากับฟ่างก็จะขึ้นด้วยเป็นคู่โชว์เปิดกับปิดงานประจำปี ผู้ว่าเค้าขอ" สุระว่ายิ้ม ๆ "เออ...เมื่อกี๊บอกว่าถามทางมา ทำไมพี่ไม่ถามไอ้เจ้ามาทีเดียวเลยล่ะ ปักหมุดก็วิ่งตามจีมาเลย ไม
Rome partที่ห้างดังไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่นัก รถสปอร์ตสีขาวคันเล็กวิ่งเข้ามาจอดชั้นใต้ดิน ชายร่างสูงโปร่งก้าวลงมาจากรถพร้อมกับสาวสวยหน้าออกลูกครึ่งจีนเปิดประตูลงมาจากรถอีกฝั่ง"โรม ยูเป็นอะไรเนี่ย อยู่ ๆ ก็ขับรถไปลากไอออกมาจากออฟฟิศให้พนักงานมองเนี่ย" ฟางฉีก้าวลงจากรถพร้อมกับบ่นเพื่อนพึมพำ มองค้อนอย่างน่ารัก ซึ่งฟางฉีถือเป็นเพื่อนผู้หญิงที่โรมสนิทที่สุดเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไม่เคยคิดอะไรกับโรมด้วยเหตุผลบางอย่าง (เธอไม่ชอบผู้ชาย และมีแฟนแล้ว เป็นสาวหล่อมาดดีดีกรีไม่ธรรมดาแต่ยังเปิดเผยไม่ได้เพราะทางบ้านของเธอยังไม่เปิดกว้างเรื่องนี้)"น่า...วันนี้ไอจะไปต่างจังหวัดแล้ว ช่วยเพื่อนหน่อยนะ" ว่าพลางดันหัวเพื่อนตัวเล็กเดินเข้าประตูห้างแล้วขึ้นลิฟต์แก้วไปยังชั้น 4 ที่เป็นชั้นของจิวเวลรี่ทั้งหมด"แหนะ ๆๆ จะไปต่างจังหวัดแต่พาไอมาร้านเพชรทำไมไม่ทราบคะ อย่าบอกนะว่าจะซื้อเพชรให้ไอเป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าน่ะ ไม่เอานะเว้ยเหลืออีกตั้งเดือน เดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์" หญิงสาวว่าพลางหันมาชี้หน้าเพื่อนชายคนเดียวของเธออย่างล้อเลียน"อย่าเว่อร์...พามาให้เลือกแหวนให
ทันทีที่เสียงประตูปิดลง หญิงสาวที่นั่งอยู่ที่เตียงนอนใหญ่ด้วยชุดนอนที่เป็นเพียงเสื้อยืดตัวเดียวของเจ้าของห้อง รีบลุกขึ้นโผเข้ามากอดเอวชายหนุ่มเอาไว้แน่น ร่างบางซบลงที่อกแกร่งพร้อมกับลูบหลังปลอบใจเบา ๆ ทุกคำพูดที่โรมและสรัญคุยกัน เธอได้ยินชัดเจนไม่มีตกหล่น ถึงเธอจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็พอจะจับข้อความได้ว่าสรัญนำเอกสารบางอย่างมาให้โรมเซ็น แต่โรมไม่ยอมเซ็นและยังสั่งห้ามให้สรัญและครอบครัวของเขามาวุ่นวายกับคนในห้องซึ่งก็คือเธอ และจากสิ่งที่เธอได้ยินเธอก็พอรู้ว่าโรมถูกครอบครัวและพี่ชายเอาเปรียบมามากและไม่รู้ว่าเกิดขึ้นนานแค่ไหนแล้ว ซึ่งคนที่มีจิตใจอ่อนไหวอย่างเจ้าขารู้สึกสงสารชายหนุ่มจับใจ จนพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ และเธอก็เพิ่งเข้าใจว่าทำไมพ่อบุญธรรมของเธอถึงยอมที่จะซื้อคอนโดให้ออกมาอยู่เองทั้งที่แต่แรกอยากให้ไปพักอยู่กับน้องสาวของท่านเพื่อความปลอดภัย"พี่ไม่เป็นไร พี่โอเค" เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับยกมือขึ้นลูบผมหญิงสาวเบา ๆ"ทำไมพี่ถึงไม่เซ็นเอกสารที่พี่รันเอามาให้คะ" เจ้าขาเอ่ยถามพร้อมกับเงยหน้าขึ้นสบตาเป็นคำถาม"มันเป็นสัญญาทาสน่ะ ถ้าพี่เซ็นพี่ต้
"วันนี้บอกว่าจะไปปิดคอร์สบ่ายทำไมถึงไปเดินเล่นที่ห้าง" เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับถอดถอนนิ้วเรียวออกจากร่องสาวแล้วหยัดตัวลุกขึ้นถอดเสื้อกับกางเกงของตัวเองออกเหลือเพียงบอกเซอร์สีเข้มตัวเดียว ก่อนจะหันมาจับคนตัวเล็กลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อเธอออกโยนลงพื้นข้างเตียง แล้วจ้องสบตากับหญิงสาวไม่กระพริบ การกระทำของโรมที่เปลี่ยนกระทันหันทำคนที่ตามไม่ทันกระพริบตาปริบ ๆ มองคนตรงหน้าตาแป๋วพอ ๆ กับตาลูกแมว และมันก็น่ารักน่าเอ็นดูจนคนที่กำลังโมโหโกรธเธอต่อไม่ลงไปมากกว่านี้อีก"พี่กำลังถามเจ้าอยู่นะ" ร่างสูงหันมาสบตาพยายามทำหน้าดุใส่คนตัวเล็กเต็มที่ *แม่งเอ้ย...แล้วมองแบบนี้โกรธต่อไม่ได้เลยกู* "....""เจ้า อย่าทำให้พี่โมโหมากกว่านี้นะ พี่กำลังถามเจ้าอยู่ว่าผู้หญิงคนนั้นใคร?" ชายหนุ่มเอ่ยถามในขณะที่ใจเต้นรัวด้วยความกลัวคำตอบ ".....""เฮ้อ..." ถอนหายใจพร้อมกับก้าวขึ้นเตียงแล้วรั้งคนตัวเล็กมาซบอก กดจมูกลงที่กลางหน้าผากเบา ๆ แล้วช้อนอุ้มขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะกอดเอาไว้อย่างหวงแหน "ฮึบ! ตัวเล็ก ๆ เอาส่วนไหนมาหนักเนี่ย หื้ม..." คนตัวโตเอ่ยถามพร้อมกับกดหอมที่แก้มแรง ๆ แล้วมองหน้าหญิงสาวนิ่ง ๆ"ถ้าไม่ยอมพูดพี่จะโทรหาล
หลังเลิกเรียนเจ้าขารีบกลับบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วขออนุญาตพ่อกับแแม่ไปนอนห้องเพื่อนและอยู่ส่งท่านกลับต่างจังหวัด เพราะมีลูกน้องคนสนิทของท่านอัฐมาขับรถให้ซึ่งท่านก็ไม่ว่าอะไรเพราะช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สอบ และพรุ่งนี้เธอก็ปิดคอร์สไปเรียบร้อยแล้วทั้งยังบอกอีกว่าวันเสาร์นี้เพื่อนของเธอจะมาติวหนังสือที่บ้าน เพราะโรมจะติวให้ก่อนไปต่างจังหวัดวันจันทร์ ซึ่งก็ตรงกับช่วงที่เธอสอบพอดี และเมื่อสอบเสร็จเธอก็จะกลับต่างจังหวัดพร้อมกับอาร์ตเพื่อนชายต่างคณะและแมงปอเพื่อนของเธอ ก่อนกลับท่านอัฐสั่งกำชับทุกคนไม่ให้เจ้าขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ และได้บอกหญิงสาวว่าถ้าสอบเสร็จให้เก็บของไปฝากไว้ที่ห้องของแมงปอเพราะเปิดเทอมท่านจะซื้อคอนโดให้เพราะแม่ของเธอเกรงใจคุณอาซึ่งเธอก็ไม่ได้สงสัยอะไรต่อ.... @Ro me barหญิงสาวขับรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของตัวเองมาจอดที่ร้านของชายหนุ่มพร้อมกับมองไปที่ที่จอดรถที่ชายหนุ่มจอดประจำแต่ไม่เห็นทำให้หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วเดินไปทางหน้าร้านเพื่อรอให้คนรู้จักพาเธอเข้าไป"อ้าว น้องเจ้ามาหาคุณโรมหรือครับ" อาร์ที่เพิ่งจอดรถหน้าร้านถามยิ้ม ๆ"ใช่ค่ะ ไลน์ไปบอกให้มาหา" หญิงส
"ผูกบ้าอะไรล่ะ บัตรบัญชีหุ้นผมหักทิ้งตั้งแต่อยู่ ปี 2 แล้ว จะเก็บไว้ทำซากอะไรขนาดรูดซื้อกางเกงนักศึกษายังไม่ได้เลย ผมต้องยืมเงินไอ้มาร์คจ่ายค่าชุดนักศึกษาแค่ไม่กี่พัน แล้วบัตรที่ผมให้น้องถือมันเป็นบัตรพรีเมียม vip ที่เขาส่งการ์ดเชิญมาให้ ผมต้องบินไปทำเองที่สาขาใหญ่ที่อเมริกาโน่น" โรมสวนขึ้นเสียงดัง แต่คนฟังถึงกับอ้าปากค้าง (บัตรที่ทำสาขาในไทยจะขอบเงิน แต่บัตรที่ทำสาขาใหญ่เป็นขอบทองและมีข้อกำหนดวงเงินและสิทธิต่าง ๆ ที่มากกว่า แต่คนส่วนมากจะไม่ค่อยสังเกตจึงเข้าใจว่าเป็นบัตรเดียวกัน แต่คนจะทำที่สาขาใหญ่ได้ต้องได้การ์ดเชิญเท่านั้น)"ทำไม?" "ไม่ถามคุณหญิงรวิดาภรรยาท่านดอกเตอร์ล่ะครับ ว่าตัดบัตรผมทำไม แล้วบอกว่าให้หุ้นผมแต่บัญชีหุ้นเป็นบัญชีออมทรัพย์มีเงินในบัญชีแค่ 400 บาทในปีปัจจุบัน หุ้นเชี้ยไรครับท่านได้ปีละ 80 บ. ทั้ง ๆ ที่ปีที่แล้วหุ้นโรงทอได้กำไรเกือบพันล้าน ไอ้รันได้พิเศษจากคณะกรรมการเกือบ 50 ล้าน ภรรยาท่านก็ให้มันเพิ่มอีกครึ่งนึงที่ได้จากเงินปันผล แล้วผมได้ 80 บ.นี่เหรอ แล้วที่ท่านให้ไอ้รันมันไปคุยงานสเปนเบิกงบให้มันไปเท่าไหร่ครับ มันพาเมียกับแม่ยายไปเที่ยวญี่ปุ่นนู่น สั่งให้ผมไปแท
"จริงเหรอโรม ผมว่าคุณมองมากกว่าความเป็นญาตินะ" คู่สัญญาที่เป็นถึงประธานใหญ่และตอนนี้ก็กลายเป็นเพื่อนสนิทอีกคนที่เดินทางมาต่อสัญญาด้วยตัวเองว่ายิ้ม ๆ"หึ! ตาคมเหมือนกันนะนี่คุณหวา จริง ๆ แล้วผมคิดว่าผมชอบเธอนะ แต่ติดตรงที่เธอไม่ชอบผู้ชาย" ชายหนุ่มเอ่ยตอบเสียงเศร้า ๆ"เฮ้ย น้องเขายังไม่เจอของจริง ลองให้รู้จักของจริงดูก่อน" คุณหวาว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก"พี่ชาย อย่าสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำสิคะ นี่คาสโนว่าระดับตำนานเลยนะ แต่ดูเหมือนตอนนี้แผ่วแล้วหรือตายด้านไปแล้วนะโรม" ฟางฉีเอ่ยกับลูกพี่ลูกน้องแล้วหันมาล้อเพื่อนชายยิ้ม ๆ"อย่าพูดนะฟาง แล้วนี่ทานเสร็จหรือยังจะไปซื้อเสื้อฝากคุณแม่ไม่ใช่หรือ" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องสนทนา ฟางฉียิ้มกว้างแล้วพยักหน้าทันที ก่อนจะเรียกพนักงานเช็คบิลแล้วพากันเดินไปที่ร้านเสื้อผ้าของที่บ้านโรมบนชั้นเดียวกัน………//………."โห...เหมาะมากเลยตี้รัก สม็อกหลังใส่ได้ยาว ๆ เลยไม่อึดอัดด้วย สีก็น่ารักว่ามั้ยวุ้น" เสียงหวาน ๆ ที่ดังออกมาจากโซนเสื้อผ้าผู้หญิงทำให้โรมขมวดคิ้วแล้วรั้งแขนเพื่อนสาวให้เข้าร้านพร้อมกับผายมือเชิญคู่สัญญายิ้ม ๆ"เข้าร้านนี้ก็ได้ฟาง ปะ หวา"
มหาวิทยาลัย บี.ร่างบางในชุดกางเกงวอร์มเสื้อคณะขับรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่เข้ามาจอดที่จอดรถหน้าตึกคณะบริหาร แล้วเดินเข้าไปหา 2 เพื่อนที่นั่งรออยู่ใต้ตึก"เจ้า มาซะทีนะ ไม่อ่านไลน์เลย อาจารย์เลื่อนเป็นบ่าย 3 เลิก 5 โมงเย็นค่ะ พวกกูกำลังจะไปห้างแล้วเนี่ย" แมงปอว่าพลางเท้าคางมองหน้าเพื่อนเซ็ง ๆ"มองรถที่กูเอามาด้วยค่ะ กูเอามอเตอร์ไซค์มาค่ะเพื่อน กูรีบมากินข้าวเที่ยงกับพวกมึงเนี่ย" เจ้าขาตอบพร้อมกับชี้มือไปที่รถตัวเอง ข้าวเที่ยงสำหรับเพื่อนแต่ก็คือข้าวเช้าสำหรับเธอเลยล่ะ"อ้าวแล้วจะไปห้างได้ไงล่ะ ไปแท็กซี่เจ้าเอารถจอดไว้นี่?" วุ้นเส้นว่าขึ้น เจ้าขามองหน้าเพื่อนงง ๆ "ไปห้างทำไมน่ะ?" *แม่ง... กูยิ่งไม่อยากเดินอยู่ ขัดยอกไปหมดแล้วเนี่ย ดีนะวันนี้ใส่เสื้อพละไม่งั้นงามไส้* ปากถามอย่างแต่ในใจคิดไปอีกอย่าง"วันนี้พี่ตี้มาไง ลืมเหรอไหนบอกว่าเมื่อคืนโทรหามึงแล้ว" แมงปอตอบพร้อมกับมองหน้าเพื่อนงง ๆ "เออว่ะ ลืมสนิทเลยว่ะ งั้นเดี๋ยวพวกมึงขึ้นแท็กซี่ไปห้างกูเอารถไปเปลี่ยนดีกว่ากลับเย็นด้วย" เจ้าขาว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าเพื่อน"จ่ะ คันใหญ่มากมั้งรถมึงอ่ะ 2 เบาะ ขี่คอกันติคะ ไปเอารถบักอาร์ตนู่น" แมงปอว่าพลา
"โรม วันนี้อย่าเพิ่งออกไปข้างนอกนะ รอกินข้าวเย็นด้วยกันก่อน" เสียงคุณหญิงรวิดาเอ่ยสั่งลูกชายคนเล็กดังมาจากห้องนั่งเล่น ขณะที่คนถูกเรียกกำลังจะย่องออกจากบ้าน "แม่ครับ ลืมหรือเปล่าผมต้องไปเปิดร้านนะครับ" ชายหนุ่มหันมาตอบคุณแม่เสียงอ้อน โรม หรือ รวัช เป็นลูกชายคนเล็กของคุณหญิงรวิดากับคุณศาตราประธานบริษัทสิ่งทอยักษ์ใหญ่ของไทย เขาเป็นเจ้าของร้านอาหารกึ่งผับชื่อดังกลางเมืองที่บังคับซื้อต่อมาจากพี่ชาย หนุ่มเจ้าสำราญไม่เอางานของที่บ้านถึงแม้พ่อกับแม่จะประเคนหุ้นให้ถึง 20% "แม่สั่งแกก็ต้องอยู่ วันนี้ลุงอัฐจะมาส่งน้องสาวเรามาเรียนที่นี่ด้วย จะได้รู้จักกัน" คุณศาสตราว่าขึ้นขณะที่กำลังสนใจข่าวการเมืองอยู่ที่หน้าจอทีวี"น้องสาวหรือครับ ลุงอัฐมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะครับพ่อ" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถามทันที เพราะลุงอัฐที่ว่าคือพี่ชายของแม่เป็นนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่อยู่ทางภาคอีสาน ครองตัวเป็นโสดตั้งแต่เขาจำความได้และไม่เคยได้ยินข่าวว่ามีลูกมีเมีย กลับบ้านที่กรุงเทพทุกปีก็ไม่เคยมีใครมาด้วย"มีสิจ๊ะ น่ารักมากเชียวล่ะ แม่เห็นว่าโรมอยากจะมีน้องเหมือนมาร์คกับศิลาแม่เลยจะให้น้องมาอยู่ด้วย ต่อไปโรมจะได้มีน้องให้ดูแ...
Comments