LOGINShare
บทที่ 2 แรกเจอ
Last Updated:
2024-11-28 10:58:12"คุณอาใหญ่สวัสดีค่ะ" เสียงหวาน ๆ เรียกให้คนที่กำลังนั่งหันหลังอยู่หันขวับกลับไปมองทันที
ชายหนุ่มยอมรับทันทีที่เห็นหน้าว่าสาวน้อยคนนี้สวยและน่ารักแบบที่แม่ว่าจริง ๆ เธอใส่กางเกงยีนส์เอวต่ำสีดำรัดรูป สะโพกผาย เส้นร่องสิบเอ็ดที่หายเข้าไปในขอบกางเกงชัดเจนซิกแพคราง ๆ บ่งบอกว่าเธอเป็นคนที่ออกกำลังกายเป็นนิสัย ผิวสีแทนกรรมพันธุ์ของเธอแลดูสุขภาพดีเนียนละเอียดจนไร้ตำหนิ ไหล่กว้าง เสื้อกล้ามครอปสีขาวของเธอโชว์สัดส่วนที่ไม่ได้ใหญ่โตนักแต่สมส่วนอย่างน่ามอง ตากลมออกแววหวานประดับด้วยขนตางอนยาวเป็นแพรแทบจะจรดไรคิ้ว ปากนิดจมูกหน่อย แก้มป่อง ๆ ดูลงตัวไปทุกส่วน
"เฮ้ย...! น้องไหว้มึงน่ะ" สรัญตบไหล่น้องชายแรง ๆ เมื่อเห็นว่าผู้มาใหม่ยกมือไหว้ไปแล้ว 3 รอบแต่น้องชายยังนิ่งอยู่ จนชายหนุ่มสะดุ้งหลุดจากภวังค์
"อ๋อ... เอ่อ สวัสดีครับ" ชายหนุ่มกล่าวทักสาวสวยยิ้ม ๆ
"อือ... ไม่ไหว้แล้วนะ ไหว้เท่าพระแล้ว ทีแรกนึกว่าหูหนวกซะอีก" สาวสวยว่าพลางยกแก้วน้ำขึ้นดื่มทีเดียวหมดแก้ว ทำชายหนุ่มอึ้งกับคำทักของเธอ
"โรม นี่น้องเจ้าขาลูกสาวบุญธรรมลุงอัฐ น้องจะมาเรียนที่มหาลัยเดียวกับโรม เจ้าลูกนี่พี่โรมลูกชายคนเล็กของอาเอง พี่เขาเรียน ป.โทที่ ม. B อยู่น่ะลูก" คุณหญิงรวิดาแนะนำทั้ง 2 รู้จักกันซึ่งเจ้าขาก็พยักหน้านิ่ง ๆ แล้วมองหน้าชายหนุ่ม
"เอ่อ... ขอโทษครับ พวกผมจะเอาของเจ้าไว้ที่ไหนได้ครับ" ชายร่างใหญ่ผิวคล้ำเอ่ยถามยิ้ม ๆ ก่อนจะยกมือไหว้ทุกคนในห้องชนิดที่ไหว้ทีเดียวรอบห้อง
"อ้าว ลืมเลย จากัวร์พาอา ๆ เอาของไปไว้ห้องอาเจ้าหน่อยลูก ข้างห้องอาโรมนะครับ" คุณหญิงรวิดาเอ่ยกับหลานชาย แล้วหันไปสั่ง 2 ผู้ติดตามของหลานสาวที่ท่านเคยเห็นอยู่ที่บ้านของพี่ชาย "ระ ราน ตามจากัวร์ไปเลยลูก แล้วเรา 2 คนก็นอนนี่นะคืนนี้"
"โธ่... คุณอาครับ เรียกว่าเล็กกับน้อยก็ได้ครับ หรือ สุระกับสราญเถอะ" ไอ้หนุ่มร่างใหญ่โอดครวญ เรียกรอยยิ้มขำ ๆ กันในห้อง
"ระ ราน คืนนี้นอนกับเจ้านะ" หญิงสาวหันมาบอกผู้ติดตามที่เป็นทั้งพี่เลี้ยงและเพื่อนยิ้ม ๆ
"จะดีหรือลูก ให้พี่ ๆ เขาไปนอนที่ห้องรับรองก็ได้จะเบียดกันทำไม" คุณอาว่ากับหลานสาวยิ้ม ๆ
"ไม่เบียดหรอกค่ะ ปกติเวลาไปไหนเราก็จะนอนห้องเดียวกันอยู่แล้วค่ะผิดที่เจ้าไม่นอนคนเดียว" หญิงสาวว่าและเป็นเรื่องธรรมดาของเธอเพราะทั้ง 3 คนโตมาด้วยกัน สุระกับสราญเป็นพี่น้องลูกของคนงานไซต์ก่อสร้างที่มาสร้างโรงพักใหม่ เด็กทั้ง 2 ไม่ได้เรียนหนังสือต้องตามพ่อกับแม่ไปตามไซต์งานเรื่อย ๆ ท่านอัฐสงสารเลยขอไว้แล้วส่งเสียให้เรียนหนังสือและช่วยดูแลงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูแลลูกสาวบุญธรรมของท่านด้วย ทั้ง 3 เลยค่อนข้างสนิทกัน 2 คนนี้รักเจ้าขาเหมือนนายน้อยคนหนึ่งส่วนหญิงสาวเองก็รักและไว้ใจทั้ง 2 เหมือนพี่ชายที่คลานตามกันมา
"ไปครับเดี๋ยวจาพาไป" เด็กน้อยว่าพลางเดินมาช่วยลากกระเป๋าใบโตอย่างแข็งขัน "คืนนี้ขอจานอนกับอาเจ้าด้วยนะครับ" เด็กน้อยว่าพลางยิ้มตาหยีส่งให้ 2 หนุ่มที่พากันเดินขึ้นไปบนบ้าน
"แล้วพรุ่งนี้น้องจากัวร์ไม่ไปโรงเรียนหรือครับ" น้อยเอ่ยถามขึ้น
"ไปครับ ให้อาเล็ก อาน้อยไปส่งก็ได้ในห้องคุณพ่อมีชุดนักเรียนด้วยครับ" เด็กน้อยว่าเสียงแจ๋ว ๆ เดินขึ้นไปบนบ้าน
"เฮ้อ...ได้เพื่อนเล่นเพิ่มล่ะสิไอ้ตัวแสบ ต่อไปคงมาสิงที่บ้านคุณปู่ประจำนั่นล่ะ" สรัญว่ายิ้ม ๆ ทั้งยังชำเลืองมองหน้าน้องชายที่ตอนนี้เขายังมองหน้าสาวน้อยผู้มาใหม่นิ่ง ๆ
*กูต้องทักยังไงวะ ตอนเจอไอ้ตัวเล็กนั่นไอ้มาร์คแนะนำแล้วมันเด็ก 12 แต่นี่เด็ก 19 ... คนไม่เคยมีน้องคิดในใจพลางขมวดคิ้ว*
"เฮ้ย! มองมีปัญหาอะไรเหรอ เห็นจ้องนานแล้วนะจะถามไรก็ถาม ไม่ถามจะได้ไปฉี่" คนสวยว่าขึ้นพลางมองหน้ากลับ ทำคนที่กำลังคิดหาคำพูดถึงกับหน้าม้าน เธอเห็นโรมจ้องเธอมาซักพักแล้วเลยรอว่าจะถามอะไรแต่ไม่ถามซักทีและตอนนี้เธอก็อยากเข้าห้องน้ำมากด้วย
"เอ่อ... ปะ ไปเข้าห้องน้ำเถอะ แค่คิดว่าคุ้นหน้าน่ะ" โรมว่าขึ้น คนตัวเล็กไม่รอให้บอกซ้ำรีบลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำเหมือนคุ้นชินกับที่นี่มานาน ทั้ง ๆ โรมเองก็ไม่เคยเห็นหน้าเธอเลยซักครั้ง
"ไง น่ารักใช่มั้ย แม่บอกแล้วน่ารักเหมือนน้องขวัญน้องหวาน" คุณหญิงรวิดาพูดกับลูกชายคนเล็กยิ้ม ๆ
"หึ น่ารักมั้งครับ แต่ผมว่าไม่ควรจับรวมกันที่สุด" โรมว่าพลางยกยิ้มที่มุมปาก *จากอาการกูว่าแม่งคงดื้อน่าดู แล้วถ้ารวมกับ 2 ตัวนั่น บรรลัยจุก ๆ*
"น่ารักจะตายไป แม่ว่านะพามากินข้าวด้วยกันซักมื้อก็น่าจะดี เออ...เดือนหน้างานเลี้ยงสโมสรภริยานักธุรกิจนี่เนาะ แม่พาน้องเจ้าไปออกงานดีกว่า คุณหญิงว่านต้องพาน้องขวัญน้องหวานมาแน่ ๆ จีว่ายังไงลูก" คุณแม่ว่าอย่างอารมณ์ดีทั้งยังหันไปถามความเห็นลูกสะใภ้ยิ้ม ๆ
"ก็ดีนะคะคุณแม่ น้องเจ้าน่ารักขนาดนี้ แล้วจีจะได้ไม่เหงาด้วยค่ะ" จีน่าสนับสนุนเต็มที่
"เตรียมบรรลัยแน่พี่รัน ไอ้มาร์คได้บินมาถล่มร้านผมเอาซักวันแน่" ชายหนุ่มหันไปพูดกับพี่ชายพลางกลืนน้ำลายลงคอ
"เออ... พรุ่งนี้พาน้องไปซื้อเสื้อผ้า แล้ววันจันทร์พาไปลงทะเบียนด้วยนะ" คุณพ่อเอ่ยสั่งลูกชายเสียงนิ่ง "แล้วจ่ายค่าเทอมให้น้องด้วยล่ะ"
"อ้าว...แล้วทำไมต้องผมล่ะพ่อ ลุงอัฐไม่ได้ให้เงินน้องมาเหรอ" โรมร้องอ้าวขึ้นมาทันที
"ให้มา แต่พ่อสั่งให้แกจ่ายแกต้องจ่าย ทำไม? ทีกับสาว ๆ เปย์ไม่อั้นทีกับน้องกับนุ่งมันจะกี่ตังค์กัน" คุณศาสตราว่ากับลูกชายเสียงดัง
"คร้าบบบ.... ได้ครับ ไม่เห็นต้องเสียงดังเลยนี่นา งั้นผมว่าเรากินข้าวกันดีกว่าเนาะ ผมจะได้ไปร้าน" โรมเปลี่ยนเรื่องพลางถอนหายใจแล้วหันมองร่างบางที่ตอนนี้กำลังช่วยแม่บ้านจัดโต๊ะอาหารอย่างแข็งขัน แม่บ้านที่นี่มีคนอีสานด้วยและหญิงสาวเองก็คนอีสานการสื่อสารภาษาเดียวกันเลยทำให้เธอร่าเริงขึ้น ในขณะที่ 3 หนุ่มที่เดินขึ้นไปเก็บของด้านบนกำลังพูดคุยกันลงมา โดยมีเสียงของหลานชายตัวเล็กของบ้านนำมาก่อน
"อ้าว... อาก็นึกว่าหายไปไหน มาช่วยเขาจัดโต๊ะนี่เอง" คุณหญิงรวิดาว่าอย่างเอ็นดู
"พอดีแม่เขาทำแกงไก่บ้านใบมะขามอ่อนมาให้อาใหญ่ด้วยค่ะเลยมาอุ่น แล้วก็มีลาบหมูของโปรดพี่รันด้วยนะคะ" หญิงสาวว่าพลางหันมายิ้มให้อย่างน่ารัก
"โอ้... อาต้องพุงกางแน่เลย ฝีมือกับข้าวแม่เราสุดยอด แล้วนี่เล็กน้อยจะไปไหนนั่นลูก" คุณศาตราหันไปถาม 2 ผู้ติดตามของหลานสาว
"เราไปกินพร้อมลุงนวยครับ" เล็กหันมาตอบยิ้ม ๆ ถึงพวกเขา 2 คนจะถูกเลี้ยงมาเหมือนลูกเลี้ยงของท่านอัฐแต่พวกเขาก็คิดเสมอว่าไม่ควรทำตัวเสมอท่านเลยเลือกที่จะเจียมตัวแบบนั้นแทน
"อาเจ้าวันนี้จาจะนอนกับอาเจ้าล่ะ เมื่อกี้อาเล็กอาน้อยจัดที่นอนเรียบร้อยแล้วด้วย" เด็กน้อยว่าอย่างตื่นเต้น
"ไม่กลับบ้าน?" สรัญเอ่ยถามลูกชายขำ ๆ
"ไม่ครับ พรุ่งนี้อาเล็กอาน้อยจะพาออกกำลังกายด้วย"
"ไอ้เห่อ..." โรมว่าพลางเดินไปเขกหัวหลานชายอย่างหมั่นไส้ พอมีคนใหม่มาหลานชายตัวดีก็ลืมเขาไปทันทีเลย
"ทำไมล่ะ ก็อาเจ้าเล่นสนุกกว่าอาโรมนี่ คืนนี้เราจะนอนด้วยกันเชิญอาโรมไปร้านของอาโรมเลยครับ" เด็กน้อยว่าพร้อมทั้งไล่อาให้ไปร้านหน้าตาเฉย
"ไม่ไปเว้ย ทำไม?"
Related chapters
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 3 จากัวร์ตัวแสบ
"ไม่ไปเว้ย ทำไม?" คนตัวโตยืนหาเรื่องหลานชายที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ หญิงสาวไม่หยุด"ถอยห่างไปเลย (ว่าพลางผลักอาตัวเองออกห่างอาสาวคนสวย) อย่ามาใกล้อาเจ้าเลย" เด็กน้อยว่าพลางทำสีหน้าจริงจัง"ง่อ...หวงเฉย ไม่รักอาโรมแล้วงี้" อาหนุ่มเลิกคิ้วถามพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มรอคำตอบ"ไม่!" "หมื่นนึง" คนตัวโตเริ่มให้ราคาความรักกับหลานชาย"ก็งั้น ๆ" "สองหมื่น" โรมเพิ่มราคานิ่ง ๆ ทำเอาคนฟัง 2 คู่ปรับคุยกันถึงกับกลั้นขำ โรมมักจะหาเรื่องเปย์หลานชายแบบนี้เสมอแทนที่จะให้เป็นของเล่นแต่จะให้เป็นเงินเก็บแทนโดยให้เหตุผลว่าของเล่น เล่นแป๊บเดียวเดี๋ยวก็เบื่อแต่มีเงินในบัญชีโตขึ้นจะได้มีเงินไปเรียนต่อเมืองนอกเหมือนอามาร์ค (จากัวร์เคยร้องไห้ตามมาร์คเพื่อนของโรมตอนที่มาร์คกลับมาไทยแล้วโรมพาหลานไปส่งเพื่อนที่สนามบิน)"นิดนึงก็ได้" คนตัวเล็กว่าพลางเหล่ตามองรอราคาเพิ่ม"สามหมื่น เต็มที่" "สี่หมื่นจะยอมนอนด้วยเลยคืนนี้" หลานชายว่าพลางยักคิ้วอย่างเหนือกว่า"แหม... ไอ้งก อามีแค่สามหมื่นจะรักไม่รัก" "อย่ามาพูด พ่อบอกว่าอาโรมมีตังค์เยอะ นี่น้อยแล้วนะถ้าไม่โอเค จาขึ้นราคาได้อีกนะ" คนตัวเล็กกอดอกว่าสีหน้าจริงจัง"เค สี่หมื่นก็
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 4 ปกติหลานสาวแม่เค้าทำอะไร
ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำเอา 2 หนุ่มที่นั่งอยู่ที่ที่นอนปิคนิคมองหน้ากัน เล็กลุกเดินมาเปิดประตูพร้อม ๆ เจ้าขาเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี"ไผมา?" เสียงหญิงสาวเอ่ยถามพลางนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่มีเพียงครีมบำรุงวางอยู่แค่กระปุกเดียว"พี่โรม" เล็กตอบสั้น ๆ พร้อมกับเปิดประตูออกกว้างให้ชายหนุ่มเดินเข้ามา โรมมองที่นอนที่ 2 พี่น้องปูนอนฝั่งข้างหน้าต่างแล้วหันมองหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังทาครีมบำรุง ในแบบที่ทำเอาอึ้งเพราะไม่คิดว่าเธอจะทำอะไรง่ายขนาดนั้น คือกดครีมใส่มือแล้วลูบตั้งแต่หน้า ขาแขนตัวด้วยครีมกระบุกเดียวครั้งเดียวครบเรียบร้อย ขนาดเขาเป็นผู้ชายเขายังมีครีมมากกว่าเธอและยังแยกหน้ากับตัวเองออกจากกัน แต่เธอไม่! หญิงสาวปล่อยผมยาวสยายเต็มหลัง แล้วนั่งใช้แปรงหวีอันใหญ่สางเบา ๆ ก่อนจะใช้มือสางจนฟูสะบัดซ้ายขวาแล้วตลบจากด้านหลังไปด้านหน้าเปิดพัดลมจ่อแทนการใช้ไดร์ซึ่งไม่มั่นใจว่าเธอมีหรือเปล่า และเขาเองก็เป็นคนผมค่อนข้างยาวเหมือนกัน จึงคิดว่าถ้าน้องไม่มีเขาน่าจะหาให้เธอไว้ใช้บ้างเพราะถ้าผมไม่แห้งแล้วนอนโอกาสที่จะเป็นหวัดในตอนเช้าจะมีมาก"ไม่มีไดร์เหรอ?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถาม "พี่ให้ยืมได้นะ"
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 5 ป๋าเปย์
"แบบนี้ก็แสบน่าดูสิครับแม่" นายหนุ่มว่าพลางเหลือบมองขึ้นไปบนห้องที่ตอนนี้ได้ยินเสียงเจ้าขาหัวเราะร่วนไม่หยุด"ไม่หรอก แกก็เป็นไปตามวัยนั่นแหละแล้วอีกอย่างอยู่นั่นก็ไม่ค่อยมีเด็กผู้หญิงให้เล่นด้วยเด็ก ๆ มาซ้อมมวยก็มีแต่ผู้ชายซะส่วนใหญ่ เลยออกจะห้าว ๆ ไปนิดนึง แต่บทจะหวานน้องก็หวานมากนะ น่ารักแบบนี้แม่ชอบ" คุณหญิงรวิดาพูดกับลูกชายพลางตักข้าวเข้าปากแล้วชำเลืองมองสามีอย่างมีเลศนัย ขณะที่ได้ยินเสียงของเล็กกับน้อยเดินคุยกันลงมาด้านล่าง"เล็ก น้อย มากินข้าวด้วยกันสิลูก" คุณหญิงรวิดาเอ่ยเรียกกันเอง"พวกผมไปกินในครัวกับป้าแม่บ้านสะดวกกว่าครับ มีข้าวเหนียวด้วยเมื่อเช้าผมลุกขึ้นมาหุงไว้แล้วครับ" เล็กหันมาตอบยิ้ม ๆ "แล้วเจ้าล่ะ" โรมเอ่ยถามคนที่ยังไม่ลงมา"กำลังอาบน้ำครับ เพิ่งคุยกับพ่อใหญ่เสร็จครับ" น้อยหันมาตอบชายหนุ่มยิ้ม ๆ ซึ่งพ่อใหญ่ที่เขาเรียกก็คือท่านอัฐลุงของชายหนุ่มนั่นเอง แต่เด็ก ๆ ที่ท่านดูแลสอนมวยให้จะเรียกท่านว่าพ่อใหญ่กันหมดยกเว้น เจ้าขาที่ท่านให้เรียกว่าพ่อหรือพ่ออัฐมาตั้งแต่เด็ก ๆ "คุณอาขา วันนี้เจ้ากับระรานจะไปหาเพื่อนกันนะคะ คงจะกลับเย็น ๆ หรือดึก ๆ เลยค่ะ" เด็กสาวสะพายกระเป๋าใ
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 6 คนอยากอวด
"ป๋าจริงเว้ย พ่อไม่สงสัยแล้วทำไมเงินเก็บแกถึงไม่เยอะ ก็เอ็งเล่นแจกแบบนี้นี่เอง" คุณศาสตราขำกับความใจป้ำของลูกชาย"ใช่ที่ไหนล่ะครับพ่อ เงินเก็บผมก็ลงทุนมั้ยครับ แล้วเงินหุ้นที่บริษัทปันให้แต่ละปีผมก็ให้แม่จัดการมาตลอดไม่เคยยุ่งเกี่ยวนะ ผมก็แค่เสนอสิ่งที่ดี ๆ ให้เท่านั้น น้องเป็นผู้หญิงมันต้องดูแลมั้ย จะมอเตอร์ไซค์ไปมหาลัยงี้ จะออกไปอยู่ข้างนอกงี้ แต่ละอย่างมันปลอดภัยที่ไหน ขนาดไอ้ 2 แสบ แค่ขี่จักรยานยังพากันเทกระจาดศอกแตกให้ไอ้เทนบินด่วนจากเชียงใหม่ได้เลยนะครับ แล้วเกิดเจ้าขาเป็นอะไรไปลุงอัฐไม่บินด่วนมาเหยียบคอหอยเอาหรือไง" ชายหนุ่มให้เหตุผลยาวเหยียด ซึ่งพอดีกับเทนขับรถเข้ามาจอดในบ้าน"คุณพ่อคุณแม่ สวัสดีครับ" เทนเอ่ยทักทายพร้อมกับยกมือไหว้ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เพื่อน"มาเทนกินข้าวด้วยกันลูก" คุณศาสตราทักเพื่อนลูกชายยิ้ม ๆ"ผมเรียบร้อยมาแล้วครับพ่อ แล้วนี่มึงคุยกับคุณพ่อยังเรื่องรีสอร์ตตกลงว่าเอาไง" เทนตอบพ่อเพื่อนแล้วหันมาถามเพื่อน"ยังว่ะ แต่ไปดูก่อนถ้าราคาตามที่พูดก็ไม่มีปัญหานี่ กูพอมีเงินเก็บอยู่ไม่รบกวนพ่อกับแม่กูหรอก" โรมหันไปพูดกับเพื่อนพร้อมกับยกน้ำขึ้นดื่ม"รีสอร์ตอะไรหรือลูก" ค
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 7 เจ้าขาขายของ
"เฮ้ย! ได้ไงวะ นี่เราเจอก่อนนะ" แมงปอว่าเสียงดังอย่างไม่พอใจ"ราคาเป็นหมื่น สภาพบ้านนอกแบบนี้คงมีปัญญาจ่ายหรอก นู่น...งานเซลล์อยู่หน้าร้านนู่น อย่ามาสะเออะในร้าน" สาวสวยว่าพลางเบะปากมองเจ้าขาและเพื่อนตั้งแต่หัวจรดเท้าเหยียด ๆ"ก็ราคาแค่หมื่นมั้ยวะ บ้านนอกแล้วไง ปากแบบนี้อยากกราบตีนบ้านนอกมั้ยล่ะ" แมงปอว่าอย่างเหลืออดถึงพวกเธอจะเด็กบ้านนอกแต่เรื่องเงินแมงปอไม่เคยขัดสนเพราะเธอก็เป็นลูกสาวคนเล็กของกำนันดัง มีที่มรดกให้เช่าเป็นพันไร่ ถึงไม่ทำงานก็มีกินแถมเธอยังเป็นนักมวยค่าตัวแพงพอ ๆ กับเจ้าขาอีกด้วย"เฮ้ยมึง ใจเย็น..." เจ้าขาพูดกับเพื่อนรักเสียงหวานแล้วมองหน้าพนักงานและลูกค้าสาวสวยตัวแสบนิ่ง ๆ"ชุดนั้นเมื่อกี้มันอยู่ในมือเราแล้วเรากำลังจะลอง มีอีกชุดไซส์ s มั้ย" เจ้าขาชี้ไปที่ชุดที่หญิงสาวหยิบไปวางบนเคาน์เตอร์"มีค่ะ สักครู่ค่ะลูกค้า" พนักงานของร้านว่าขึ้นยิ้ม ๆ เตรียมจะเดินเลี่ยงไปหยิบอีกชุดมาให้"ชั้นไม่ใส่ชุดซ้ำกับอีบ้านนอกนี่นะ ถ้าแกเอามาให้มันลองฉันจะไม่ซื้อร้านแกอีก" หญิงสาวว่าขึ้นเสียงดังจนพนักงานชะงัก เพราะสาวคนนี้เคยมากับลูกชายคนเล็กของร้านและมาซื้อร้านนี้ประจำ (แต่ใช้ส่วนลดนะ)
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 8 น่ารักดีใช่มั้ยล่ะ
"สวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะคุณโรม แอลี่ไปลองนะคะ" สาวสวยว่าพลางทำท่าจะลุกขึ้นจากพนักเก้าอี้ไปลอง ทำให้คนตัวเล็กที่ไม่ได้เดินมานั่งตวัดตามองหน้าโรมอย่างเอาเรื่องทันที"ผมเปลี่ยนใจ ผู้จัดการเอาชุดพวกนี้ส่งที่บ้านผม บอกว่าของคุณเจ้าขา " โรมบอกผู้จัดการแล้วลุกขึ้นยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองหน้าคนตัวเล็กนิ่ง ๆ"บ้านคุณโรม? หรือคะ" ผู้จัดการสาขาทวนพลางหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่สลับกันไปมาอึ้ง ๆ"ครับ บ้านผม แล้วนี่คือคุณเจ้าขา ต่อไปเธอมาก็ให้เกียรติเธอด้วย แล้วอย่าให้ผมได้ยินอีกว่าที่ร้านนี้เลือกปฏิบัติ" ชายหนุ่มว่าเสียงนิ่งแล้วกวาดตามองรอบร้านก่อนจะสบตากลมโตของคนที่กำลังมองเขาอยู่"แล้วบอกทุกสาขาว่าต่อไปไม่มีใครมีส่วนลดอะไรในชื่อผมถ้าผมไม่ได้มา แล้วห้ามผู้หญิงคนนี้เข้ามาระรานอะไรในร้านผมอีก" ว่าพลางตวัดตามองสาวสวยที่นั่งข้าง ๆ เมื่อครู่เหยียด ๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าหญิงสาวที่ตัวเองเรียกว่าน้องยิ้ม ๆ "พอใจมั้ยครับ""ยัง! ทีหลังก็สอนกีให้ดี ๆ ระวังจะเจ็บตัวโดยใช่เหตุ" หญิงสาวออกคำสั่งแล้วจับมือเพื่อนเตรียมจะเดินออกนอกร้าน เมื่อเห็น 2 หนุ่มเล็กน้อยเดินถือของเข้ามา"เดี๋ยว... (โรมว่าพลางคว้าข้อมือบางเอาไว้จ
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 9 ไม่เป็นไร
"เรามาดูเสื้อนักศึกษา มีไซส์ s ให้ลองมั้ยคะ พอดีว่าร้านข้างล่างไม่สะดวก" เจ้าเขาถามยิ้ม ๆ"มีน่ะมี แต่ลองแล้วต้องซื้อนะคะน้อง แล้วร้านเราของแบรนด์ไม่มีตัวละร้อยนะ" พนักงานสาวพูดเสียงนิ่ง แต่ไม่ยอมขยับตัวเดินไปหยิบเสื้อมาให้เธอลอง"รู้ค่ะ อ่านออกแล้วตกลงว่าจะให้ลองให้ซื้อมั้ยคะถ้าไม่จะได้ไปร้านอื่น" แมงปอตอบอย่างอารมณ์เสีย "คนพวกนี้ยังไงนะแค่เสื้อตัวไม่กี่บาททำยังกับตัวละแสนงั้นแหละ""ก็ดูสภาพน้องแล้วไม่น่าจะมีจ่ายนี่คะ งานเซลล์ชั้นล่างก็มีนะ" พนักงานคนเดิมว่าสวนขึ้นแล้วทำท่าจะเดินออกไปทางอื่น"เอ่อ... สวัสดีค่ะ คุณหนูอยากได้อะไรพี่หาให้ค่ะ" ผู้ชายเรียบร้อยเดินออกมาจากด้านในแล้วกระวีกระวาดพุ่งมาทันที เมื่อเห็น 2 สาว ที่สาขาข้างล่างเพิ่งส่งรูปมาให้ดูเมื่อไม่ถึง 5 นาทีมายืนอยู่ที่ร้านตัวเอง"เราอยากได้เสื้อนักศึกษาค่ะ พอดีว่าเห็นเนื้อผ้าที่ร้านข้างล่างแล้วแต่ยังไม่ได้ซื้อ เห็นว่าแบรนด์เดียวกันเลยคิดว่าผ้าไม่น่าจะต่างกัน" เจ้าขาว่าว่ายิ้ม ๆ จริง ๆ ทีแรกก็กะว่าจะไปซื้อเซลล์นั่นแหละแต่ตอนนี้โมโหแล้วเจอเด็กเจ้าของบัตรมากวนประสาท เลยกะจะรูดบัตรเล่นซะซักแสนครึ่งแสนเอาให้เหงื่อซึมกันไปเลย"ได้ส
Last Updated : 2024-11-28My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 10 คุณลาวัด?
"ขอบคุณมากนะคะที่มาอุดหนุน โอกาสหน้ามาใหม่นะคะ" โม้นาว่าเสียงหวานพร้อมกับคืนบัตรเครดิตให้หญิงสาวก่อนจะยื่นถุงเสื้อผ้ามาให้ยิ้ม ๆ"ขอบคุณมากค่ะ แล้วโอกาสหน้าไม่กลัวหนูมาไล่พนักงานพี่ออกหรือคะ ฮ่า ๆๆ" เจ้าขาว่าอย่างอารมณ์ดี "พวกเราไปแล้วค่ะขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะ" "สวัสดีค่ะ/ครับ" ว่าพลางยกมือไหว้ ก่อนที่ทั้ง 3 เพื่อนจะยกมือไหว้ตามอย่างนอบน้อมทำเอาโม้นาหน้าเหลอหลาเพราะไม่คิดว่าพวกเธอจะยกมือไหว้พนักงานกันแบบนี้ "สะ...สวัสดีค่ะ" โม้นาขานรับพรางไหว้ย่อเข่าอ่อน..."ระราน พวกแกซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย" แมงปอถามขึ้นทันทีที่พ้นร้าน เมื่อเห็น 2 ศรีพี่น้องซื้อของเต็มไม้เต็มมือ"ซื้อเสื้อผ้าไปให้พ่อกับแม่น่ะ กะว่าก่อนเปิดเทอมจะกลับบ้านแล้วก็ซื้อรองเท้าใหม่คนละคู่ เมื่อเช้ามีป๋าให้ตังค์มาต้องใช้ซะหน่อย" น้อยตอบยิ้ม ๆ"อ๋อ... งั้นเราไปชั้น 5 กันก่อน คุณอาฝากไปเอากระเป๋าที่สั่งไว้กลับบ้านด้วย" เจ้าขาพยักหน้าพร้อมทั้งบอกเพื่อนอย่างนึกได้"งั้น ปะ หวังว่าร้านนั้นคงไม่เหยียดเราอีกนะ ต่อไปกูจะมาห้างกูต้องบอกพ่อขายนาซื้อเบนซ์ล่ะ แล้วหาเกิบงาม ๆ ใส่แทนไอ้ผ้าใบตราดาวนี่" แมงปอว่าพลางยกรองเท้าให้เพื่อนดู"จะยากอะไ
Last Updated : 2024-11-28
Latest chapter
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 25 บางอย่างอาจไม่ใช่แบบที่คิด
มหาวิทยาลัยบีร่างบางลงมาจากรถสปอร์ตคันสวยเดินฉับ ๆ มานั่งกระแทกลงข้างเพื่อนแล้วจ้องหน้าอาร์ตอย่างเอาเรื่อง"จ้องคักแท้ มีไรโทรให้มาแต่เช้า" เพื่อนชายถามพร้อมกับจ้องหน้ากลับ"มึงบอกแม่บ่ เรื่องที่มีเรื่องที่รีสอร์ตเมื่อวานกูเกือบโดนคันเบ็ด ดีนะพี่โรมมาทันโดนแทนกูไปเต็ม ๆ เลย" เจ้าขาว่าพร้อมกับคว้าคอเสื้อเพื่อนง้างหมัดเต็มที่"เฮ้ย! โนครับ โน บอกก็โดนด้วยสิครับ ไม่ได้บอกล้านเปอร์ครับเพื่อน" อาร์ตรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีพร้อมกับมองหน้าแมงปอที่นั่งอยู่ตรงข้าม"อย่ามามองกูค่ะ บอกก็โดนหมู่ กูไม่ได้โง่นะอาร์ตจะได้ปากหาคันเบ็ดน่ะ" แมงปอปฏิเสธเสียงดังอีกคน"แล้วใครปากดีวะ จับได้นะแม่จะหักคอเลยคอยดู" ว่าพลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างโกรธเคือง"แล้วพี่โรมเป็นไงมั่ง" อาร์ตถามขึ้นอย่างนึกได้"เป็นไงก็ได้มา 1 ริ้วน่ะสิ ผิวพี่แกยิ่งขาว ๆ อยู่ เมื่อคืนกูขอดูขึ้นคูแดงอย่างใหญ่แบบน่ากลัวเลยมึง""แม่ใหญ่ก็โหดไป๊...เอะอะฟาด เอะอะฟาด ตีไม่ได้เกรงใจนักมวยเบอร์ต้นของค่ายอย่างพวกเราเลย" แมงปอว่าขึ้นพลางทำหน้ามุ่ย"จะเกรงเพื่อ? ขนาดพ่อให
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 24 โดนตีแทนน้อง
คฤหาสน์คุณหญิงรวิดารถครอบครัวคันใหญ่วิ่งเข้ามาจอดภายในที่จอดรถของบ้าน ซึ่งมีรถคันสีดำยี่ห้อเดียวกันแต่คนละรุ่นจอดอยู่ก่อน คนตัวเล็กยิ้มแป้นลืมวีรกรรมของตัวเองเมื่อเช้าเสียสนิท"พ่อกับแม่มาล่ะ คิดถึงอยู่พอดี ไม่ได้เจอหน้าตั้งเป็นเดือน" ว่าพลางเปิดประตูลงจากรถแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านอย่างดีใจ"แม่จ๋า พ่อจ๋า เจ้ามาแล้วจ้า..." เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับเสียงก้าวฉับ ๆ เข้าไปในบ้านอย่างอารมณ์ดี ทำเอาคนที่นั่งสนทนากับน้องสาวและน้องเขยสามีอยู่ในห้องนั่งเล่นถึงกับเปลี่ยนสีหน้าจากยิ้มแย้มเป็นบึ้งตึงขึ้นมาทันที "อุ่ย!" เด็กดื้ออุทานเมื่อเห็นหน้าแม่แล้วหันไปทักคุณอาทั้ง 2 เสียงหวาน "คุณอาใหญ่ อาหญิงสวัสดีค่ะ" ยกมือไหว้แล้วโผเข้ากอดรวบแขนคุณแม่ทั้ง 2 ข้างแน่น ๆ กดหอมที่แก้มฟอดใหญ่ก่อนจะซบหน้าลงที่บ่าอย่างออดอ้อน "คิดถึงแม่ใหญ่เตือนจังเยย...มาคนเดียวหรือคะ""มากับพ่อ พ่อเข้าประชุมด่วน ปล่อยกอดแม่แล้วลุกขึ้น" คำตอบและคำสั่งของคุณแม่ทำเอาสาวสวยถึงกับเสียวสันหลังขึ้นมาทันที"ทำไมทำเสียงแบบนั้นล่ะคะ ไม่คิดถึงเจ้าแบบที่เจ้าคิดถึงแม่บ้างเลยเหรอ?" เสียงอ้อนของลูกสาวทำเอา
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 23 วันหลังไม่ใส่นวมอย่าต่อยใคร
"รับจ็อบเหรอ มึงรึปล่าวที่รับจ็อบ กูอยู่ของกูดี ๆ แล้วนะ หิวตีนแต่เช้าว่างั้น" ว่าพลางเดินเข้าหาแล้วคว้าคอเสื้อรุ่นพี่กระชากเข้าหาตัวอย่างแรง"ว้าย!!" มิลลี่อุทานอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่ารุ่นน้องจะกล้าทำอะไรตนต่อหน้าคนมากมายขนาดนั้น (มากมายก็คือเด็กที่มารับน้องนั่นแหละเพราะคุณพี่เขาปิดรีสอร์ตให้เลยจ้า)"ทำเป็นวี้ดว้าย คิดว่าคนเยอะแล้วกูไม่กล้ารึไง?" ว่าพลางมองหน้าอย่างเอาเรื่อง"ปล่อยนะ กูจะฟ้องคุณโรม""กูต่อให้มึงฟ้องพ่อคุณโรมนู่น คนในนี้เขาเห็นกันหมดว่ากูทำอะไรอยู่ มึงมาหาเรื่องกูก่อน กูต้องเกรงใจมั้ย" เจ้าขาว่าเสียงดังไม่ได้สนใจ รปภ. และผู้จัดการรีสอร์ตที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามา"ปล่อยกูนะ!" มิลลี่ตะคอกใส่หน้าทั้งยังมองหาคนช่วยสีหน้าเลิ่กลั่ก แต่เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นเพื่อนรักของเจ้าขาทั้ง 2 คนและผู้จัดการรีสอร์ตที่เมื่อวันก่อนเพิ่งฉีกหน้าคู่นอนของเธอไป เธอเลยเลือกที่จะเงียบไว้ก่อน"กูจะบอกให้ นอกจากบนเวทีแล้วคนอย่างกูไม่ปล่อยใครระรานกูได้ ถึง 2รอบแบบนี้หรอก นี่กูใจเย็นที่สุดแล้ว" ว่าพลางเงื้อกำปั้นสุดแขน ในขณะที่โรมที่ลูกน้อง
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 22 ใครเปลี่ยนชุดให้
รุ่งเช้า"เฮ้ย! อิป๋าตื่น..." เจ้าขาลืมตาตื่นแล้วต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังกอดชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ข้าง ๆ ไว้แน่น แล้วลุกขึ้นนั่งเขย่าตัวคนข้าง ๆ ให้ตื่นตาม"อะไรเนี่ยเจ้า พี่เพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมง จะปลุกทำไมเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองก่อนจะค่อย ๆ ลืมตามองหน้าคนนั่งข้าง ๆ"เจ้ามานอนห้องได้ไง?""อ้าว? ...ก็เมื่อคืนพี่ถามว่าจะมานอนที่บ้านมั้ย เจ้าบอกว่ามาพี่ก็พามาไง นี่เมาจนลืมเลยเหรอ" คนตัวโตเอ่ยถามพร้อมกับจ้องหน้าเด็กขี้เมานิ่ง ๆ"อ้าว เหรอ แหะ เจ้าคงลืมแหละ" คนตัวเล็กว่าพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ก่อนจะก้มมองชุดที่ตัวเองใส่ ซึ่งก็คือเสื้อยืดตัวใหญ่แค่ตัวเดียวและมันก็ไม่ใช่เสื้อเธอ "เฮ้ย! หยะ...อย่าบอกนะว่า ป๋าเปลี่ยนชุดให้เจ้าน่ะ อี๋...อิป๋า อิคนลามก อิคนฉวยโอกาส อิคน..." ว่าไปจับหมอนพาดไปแบบไม่ยั้ง"โอ๋ย... จะตีให้ตายก่อนค่อยฟังรึปล่าวเนี่ย พี่ให้แม่บ้านมาเปลี่ยนให้เว้ย ไม่ได้เปลี่ยนเอง โวยวายไปได้" ชายหนุ่มว่าพลางจับหมอนที่กำลังจะทุบลงมาอีกรอบไว้แน่น"อ๋อ...เหรอ" ว่าเสียงอ่อย ๆ "แล้วเพื่อนเจ้าล่ะ นอนที
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 21 ชวนเพื่อนไปนอนกับผู้ชาย
"พี่ตัดสินใจแทนเจ้าของเขาไม่ได้หรอก เขามีสิทธิ์ที่จะให้ใครเข้าหรือออกก็ได้ การที่ไม่มีเต็นท์ซัก 3-4 หลังมันไม่ได้ทำให้ครอบครัวของเจ้าจนลงหรอก ขนาดให้ใช้สถานที่ฟรีเขายังไม่สะเทือนเลย น้องมันไม่แสดงตัวเพราะไม่อยากอยู่เหนือคนอื่น ไม่อยากใช้สิทธิ์ทั้ง ๆ ที่มันทำได้ แล้วไอ้เชี้ยนี่ล่ะ (ชี้ไปที่วัตร) อ้างว่าเป็นหลานผู้จัดการ หลอกแดกเหล้าเพื่อนมาบนรถบอกจะให้เข้าพักในบ้านมีส่วนลดให้ เรื่องนี้ทำให้มหาลัยเสื่อมเสีย ยังไงกูต้องแจ้งทางมหาลัยให้ปรับตกกิจกรรมมึง" โฟกัสว่าขึ้นยืดยาวพร้อมทั้งยิ้มเย็นใส่หน้ารุ่นน้อง"วันนี้พี่โรมจะมามั้ยครับพี่ยะ" โฟกัสหันไปถามปิยะ 4 สาวที่ได้ยินถึงกับหูผึ่งทันที"ถ้ารู้ว่าน้องมีเรื่องต้องมาแน่ครับ คุณโรมทั้งรักทั้งห่วงน้องมาก" ปิยะเอ่ยตอบยิ้ม ๆ"แกได้ยินมั้ยคุณโรมจะมา เราขอคุณโรมเข้าพักก็ได้" 1ในเพื่อนของมิลลี่ว่าอย่างมีความหวัง "ลี่แกออกไปก่อนเถอะนะ วันนี้พวกเราจะรอคุณโรมที่นี่""ผมว่าอย่ารอเลยดีกว่าครับ ถ้าน้องว่าไงคุณโรมก็ไม่เคยขัด เชิญครับ" ปิยะหันไปพูดกับกลุ่มสาวแล้วผายมืออีกครั้งก่อนที่จะพยักหน้าเรียกการ์ดที่อยู่บริเวณนั้นให้มาจัดก
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 20 มีสิทธิ์แต่ไม่อวด
รีสอร์ตริมทะเล....รถบัสคันใหญ่ 3 คันวิ่งเข้ามาจอดที่ลานจอดรถด้านหน้ารีสอร์ต ที่นี่ถือว่าเป็นรีสอร์ตขนาดใหญ่มีทั้งเป็นอาคาร 4 ชั้นหันหน้าออกหาชายทะเลสามารถมองวิวทะเลได้ทุกห้อง แบบบ้านพักส่วนตัวที่มีเป็นหลังนับสิบหลัง และมีลานกางเต็นท์ด้านข้างที่กว้างพอ ๆ กับพื้นที่ส่วนเป็นอาคาร สามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้มากกว่าสามร้อยเต็นท์ช่วงเทศกาล มีหน้าหาดที่กว้างยาวเหมาะแก่การทำกิจกรรมเอาท์ดอร์เป็นอย่างมาก และยังมีบริการกีฬาทางน้ำให้นักท่องเที่ยวที่เข้ามาพักได้เลือกเล่นหลายอย่างอีกด้วย"ว้าว... สวยมาก" วุ้นเส้นที่ลงรถมาคนแรกในกลุ่มพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น "เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าที่นี่มีลานกลางเต็นท์ด้วย เรามาตั้งหลายรอบไม่เห็นมีวะ" แมงปอที่ลงมาจากรถพูดขึ้นเหมือนพูดกับตัวเอง"แมงกับเจ้าเคยมาเหรอ" วุ้นเส้นถามขึ้นตาใสทันที"อือ... พ่อเคยพามาเที่ยวน่ะ" เจ้าขาตอบเพื่อนใหม่ยิ้ม ๆ"ทำเป็นอวดว่าเคยมา แค่ดูรูปในเพจก็รู้มะ ทุเรศ" สาวรุ่นพี่ที่เธอจำได้ว่าเคยนั่งอยู่กับโรมวันที่เธอไปร้าน ลงมาจากรถอีกคันว่าขึ้นพร้อมทั้งเบะปากใส่อย่างน่าหมั่นไส้"เอ๋า...อินี่แหม กูได้คุยกับมึงมั้ยคะ" เจ้าขาถามขึ้นพร้อมกับเท้าเอวมอง
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 19 น้องสาว
"เจ้า! ถ้าดื้อพี่จะบอกคุณลุงกับคุณป้านะ" ชายหนุ่มขู่หวังว่าเธอจะกลัว แต่..."ก็บอกดิ มีเบอร์พ่อรึเปล่าล่ะหรือจะเอาไลน์ เบอร์แม่มีหรือยังเอามือถือมาดิเดี๋ยวเม็มให้" เด็กดื้อหันมาท้าพลางแบมือขอมือถือจะให้เบอร์พ่อเบอร์แม่ แล้วเบะปากเตรียมจะเดินออกจากห้องอีกรอบ"เจ้าขา! พี่บอกว่า หยุด! แล้วกลับมาใส่เสื้อก่อนเดี๋ยวนี้" ชายหนุ่มว่าพลางคว้าเอวบางแต่คว้าพลาดทำให้เจ้าขาเปิดประตูผัวะออกไปที่ห้องทำงานของชายหนุ่มด้านนอกทันที"อุ่ย... เพียบ" หญิงสาวอุทานพร้อมกับทำหน้าแหย ๆ ให้กับคนที่อยู่ในห้องนั้น แน่นอนว่าช่วงเกือบเที่ยงแบบนี้ผู้ช่วยและผู้จัดการร้านจะเข้ามาเคลียร์บัญชีประจำวันเป็นปกติ และวันนี้ผู้จัดการรีสอร์ตของเขาเอาเอกสารเรื่องทางมหาลัยขอใช้สถานที่ในการรับน้องของคณะบริหารมาให้พิจารณา ซึ่งเขาก็ยินดีและเป็นสปอนเซอร์ให้ในฐานะศิษย์เก่า คนตัวเล็กค่อย ๆ ถอยหลังมาพิงอกแกร่งของลูกชายคุณอาที่เดินไปยืนซ้อนหลังเธอก่อนจะค่อย ๆ ผลักประตูปิด แต่ก็โดนมือใหญ่เอื้อมมาจากทางด้านหลังผลักไว้ไม่ให้ปิด "ยังไงคราวนี้ จะออกไปชุดนี้หรือจะไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย" เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก"แล้วทำไมไม่
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 18 ห้ามใส่ชุดนี้อีก
"ไม่! เจ้าจะลงไปหาเพื่อน""ไปเปิดประตูห้องนั้นแล้วเข้าไปนอน" โรมออกคำสั่งพร้อมกับชี้ไปที่ประตูที่เชื่อมไปอีกห้อง ที่เป็นห้องนอนตัวเอง"ไม่นอน!" "หรือจะให้พี่พานอน" เสียงห้วนสวนขึ้นทันทีพร้อมกับจ้องตาเด็กดื้อนิ่ง ๆ "ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนให้ส่าง ค่อยกลับบ้านพร้อมพี่""ก็เจ้า..." "หรือจะให้พี่อาบน้ำให้ แล้วทีหลังถ้าเห็นใส่แบบนี้อีก พี่จะบอกลุงอัฐ" ชายหนุ่มเท้าเอวขู่คนตัวเล็กไม่หยุด"ฟ้องเลย กลัวที่ไหนล่ะ ดีซะอีกจะได้ขอพ่อไปอยู่ข้างนอก แล้วถ้ารู้ว่าพี่โรมอยู่นี่เจ้าไม่มาหรอก" คนตัวเล็กว่าหน้าบึ้งทั้งยังกอดอกหันหลังให้งอน ๆ*เฮ้อ... นั่นไง งอนกูไง สูตรสำเร็จจริง ๆ เดี๋ยวน้ำตาก็มาอีก 2 ตัวว่าหนักแล้วเจอเจ้าเข้าไปคูณ 10 ล่ะมั้งกูเนี่ย ...* ชายหนุ่มคิดในใจพลางถอนหายใจก่อนจะเดินไปลูบผมสลวยทางด้านหลัง"แล้วจะไม่เจอพี่ได้ไง นี่มันร้านพี่ พี่ก็ต้องอยู่ร้านอยู่แล้ว แล้วนี่ก็ห้องทำงานพี่ พี่ปิดร้านเสร็จพี่ก็นอนนี่ เข้าไปนอนรอนะครับเดี๋ยวปิดร้านแล้วพี่พากลับบ้าน" ชายหนุ่มพยายามอธิบายอย่างใจเย็นทั้งยังหลอกล่อให้คนตัวเล็กยอมเข้าไปนอนรอในห้อง เพื่อที่ตัวเองจะได้ทำงานโดยไม่ต้องระแวงว่าเจ้าขาจะแ
My sister วุ่นรัก น้องสนิท บทที่ 17 เสื้อไปไหน
"สวัสดีครับน้องเจ้าขา" มาร์คเอ่ยทักยิ้ม ๆ"ยาย ๆ หลบดิ๊ ป๋า ๆ ชิดในดิ๊" เด็กดื้อว่าพลางตบที่ไหล่โรมให้ขยับชิดด้านใน สาวสวยขยับชิดด้านนอก จับบ่าโรมแล้วก้าวขาข้ามพนักโซฟาจากด้านหลังปีนมาด้านหน้าทำท่าจะหัวทิ่มลงที่โต๊ะกลางโชคดีที่โรมคว้าเอวไว้ได้ทันแล้วรั้งลงมานั่งที่ตักตัวเองแล้วมองหน้าสวยดุ ๆ"ทำอะไรไม่ระวังเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก ทำไมเจ้าดื้อแบบนี้เนี่ย" ชายหนุ่มว่าพลางมองหน้าแล้วโอบเอวร่างบางไว้เบา ๆ *เฮ้อ...คิดจะกลัวใครมั่งมั้ยวะเนี่ย แล้วเสื้อนี่ออกจากบ้านมันใส่ไม่ได้หรือไงวะ ขอบจริง ๆ นะเกาะอกเนี่ย*"อ้าว? ก็เมื่อกี้ป๋าบอกเจ้าว่าให้มานั่งดี ๆ ก็มานั่งดี ๆ นี่ไง เจ้าดื้อตรงไหน พี่ว่าเจ้าดื้อมั้ยคะ" เด็กดื้อตอบตาใสพลางหันไปถามมาร์คที่นั่งอยู่โซฟาใกล้ ๆ"ไม่ดื้อเลยครับ เจ้าเชื่อฟังดีมาก" มาร์คตอบน้องสาวเพื่อนขำ ๆ"นั่นไง ใส่ร้ายเจ้าว่ะ" คนตัวเล็กบนตักว่าพลางจิ้มนิ้วเรียวที่สันจมูกโรมแรง ๆ จนหน้าหัน"คุณโรมคะ..." "นี่ชะนีป๋าเหรอ" เจ้าขาถามสวนขึ้นทันทีพลางชี้ไปที่สาวเซ็กซี่ที่นั่งอยู่โซฟาตัวเดียวกัน"รู้แล้วก็ลุกออกจากตักคุณโรมได้แล้ว ไม่มีมารยาทเอาซะเลย" หญิงสาวว่าเสียงดังอย่างไม่พอใจ พนั
