Chapter 31: THE SUITORS

VIER'S POV

 Minsan talaga naweweirduhan na 'ko sa kapatid kong 'to eh. Alam kong magaling siyang bumasa ng tao. Minsan nga ay inaasar ko pa siya na papasa na siyang face reader sa sobrang galing niya eh.

Pero talaga ba? 

Si Hector, hindi katiwa-tiwala?

'Yung mukhang 'yon na parang anghel?

 Nagsimula na tuloy ako sa pagkuwestyon sa judgment ko sa karakter ng mga tao sa paligid ko. Gano'n ba talaga kahina ang senses ko pagdating sa ganoong bagay?

 Nasa ganoong pag-iisip pa 'ko nang bigla ko na lang marinig ang pagtawa ni inay na ngayon ay nasa sala para i-entertain muna si Hector habang inaayos ko ang aking sarili. Silang dalawa lang ni Hector ang naroroon kaya sigurado akong si Hector ang nakapagpatawa kay inay ng ganoon. 

 Pero sa pagkakaalala ko, hindi naman magaling na joker itong si Hector base na rin sa hirit niya sa 'min ni Carol kagabi.

'Hmm, mukhang nagbaon ng matino at click na hirit itong si Mr. Gentleman ah,' sa isip ko at 'di ko maiwasan ang mapangiti dahil don. Simpleng effort lang 'yon but it matters to me. Feeling ko tuloy ay napaka-espesyal ko ng dahil doon.

 Hindi na naalis ang ngiti sa labi ko habang puno ng excitement ang dibdib na lumapit na ako sa kanila. Only to be welcomed by his presence.

"Steffano?"

 Halos mag-isang linya ang kilay ko sa pagkakita ko sa kanya. Siya pala ang kausap ng inay at hindi si Hector. Kaya naman pala ganun na lang ang pagbabala sa akin ni Allen kanina. Tingin pa lang naman kasi talaga ay hindi na talaga ito mapagkakatiwalaan. At alam ko 'yon sa simula pa lang.

 First time kaming nagkita nitong si Steffano nang nagpunta ako sa restaurant ni Cloud at parang karelasyon o kalandian niya 'yung isang waitress doon na napagtanungan ko. At matapos ang ilang araw lang ang lumipas ay tila nagpapalipad hangin na sa akin ang damuho at may pagpunta pa sa tinutuluyan namin sa Ilocos.

"Nay, 'kala ko ba si Hector ang bisita?," may tono ng pagkadismayang tanong ko kay inay. Pero bago pa man siya makasagot ay inunahan na siya ni Steff.

"Ayaw mo ba 'kong makita?," aniya na may himig pa na para bang nagtatampo. 

 Medyo na-offend 'ata sa sinabi ko at napahiya. Na-guilty tuloy ako. 

"Hindi naman sa gano'n," biglang bawi ko at iginiya siyang maupo muli. Umupo na rin ako sa may katapat nitong upuan. "Ang sabi kasi ni Inay ay si Hector ang.."

"Boyfriend mo?," biglang tanong niya. 

"Ah hindi. Ano kasi–" 

 Hindi pa 'ko natatapos sa sasabihin ko nang makita ko na ang bulto ni Hector sa may pintuan. Medyo natigilan pa nga ako sa pustura niya ngayon.

 Halata sa kanya sa ayos niya na talagang pinaghandaan niya ang pagpunta dito. He looks so neat and clean sa suot niyang white long sleeves. Idagdag pa rito ang ubod-tamis niyang ngiti nang magtama ang aming mga tingin.

 Sheez! Hindi ko mapigilan na hindi makaramdam ng kilig sa ilang sandaling iyon na tila bumuo ng ugnayan ang aming mga mata.

 Ngayon ko lang rin napansin ang medyo mahaba niyang curly at blonde na buhok na umaabot hanggang sa kanyang balikat. Nakatali yata kasi iyon kagabi o baka sadyang medyo ba**ag na din ako sa alak kaya hindi ko iyon napansin. Pero hindi siya mukhang madumi o ad*k ng dahil doon. He actually looks like a rockstar that will rock my world. Haha.

"Medyo napa-overdressed ka 'ata bro," biglang pag-aangas na puna ni Steff sa suot ng kapapasok pa lang na si Hector na ikinasira ng magandang moment namin. "Hindi ka ba naiinitan sa suot mo? Ang init ng panahon oh," dagdag pa niya habang pakunwaring nagpupunas ng pawis sa may noo kahit wala naman.

 Tama naman siya sa mainit na panahon pero pake ba niya kung pormal na tao itong si Hector? Hindi kagaya niyang pumunta na lang basta dito sa bahay ng wala man lang pasabi nang naka-maong shorts, simpleng shirt lang at sneakers lang. Medyo feeling close ha.

"Maupo ka muna Hector," sabi ko na lang sa kanya at baka mapika pa siya sa kahanginan nitong si Steff at umalis pa.

"Didiretso na rin kasi ako sa trabaho pagkagaling ko rito kaya eto," kalmado at napapangiti na lang na sagot niya sa pamumuna nitong aking bwisita.

"Ahh, so you work?," tanong pa ni Steff.

"Yes. Sa Makati," simpleng sagot lang nitong si Hector.

 Buti na lang at kalmado lang siyang tao at marunong magtiis sa ugali ng kagaya nitong si Steff na ka-aga-aga ay pinapakita na ang kanyang tunay na kulay.

"I see," anito at tumingin sa kanyang relo. "It's already 9. Mahaba-haba pa naman ang byahe mo. Hindi ka pa ba aalis?," maya-maya pa ay diretsahan na niyang saad. 

 Napakawalang-hiya talaga!

"Ah, baka gusto niyo munang magkape? O juice? Anong gusto n'yo?," offer ko para lang sana naman ay mahinto ang pagyayabang nitong si Istepano.

"Kape na lang sakin," walang kaabog-abog na sagot nitong si Steff. At talagang sumagot ha. "Dito kay working boy, juice na lang. Para naman mapreskuhan siya sa pagbiyahe niya, right?," aniya kay Hector na tinanguan lang ng huli.

"Bakit ka nga pala nandito Steff?," tanong ko sa sobrang pagkainis ko na sa kanya.

 Noon siya umayos ng pagkakaupo mula sa kaninang pagkakade-kwatro niyang posisyon na akala mo ay siya ang may-ari nitong pamamahay namin. Bigla ring nagbago ang ekspresyon ng mukha nito. Mula sa kaninang maangas ay naging tila sweet boy na ang loko habang nakatitig sa akin.

 Sanay na sanay talaga.

"Binisita ko kasi si Mommy, kaya naisipan na rin kitang puntahan dito since hindi na kita makikita sa Ilocos," sagot niya na may halong pagpapa-cute gamit ang malamyos niyang mga tingin.

 Pero imbes na madala o kiligin sa kanyang inaasta, ay lalo lang akong nabwisit. 

"Ipagtimpla ko na muna kayo ng maiiinom," sabi ni inay at iniwan na ako sa dalawang ito. Pakiramdam ko tuloy ay may kasama akong isang anghel at isang de**ny*. Alam n'yo na siguro kung sino ang sino.

"Kausap ko pala kanina si Carol d'yan sa labas. Gusto daw niyang pumasok sa steakbar. Would you like to join her?," tanong sakin ni Hector na parang alok na rin. At saktong-sakto iyon para hindi naman ako matengga lang dito sa bahay.

"Tamang-tama 'yon. Wala–"

"Ahh, sabi ni nanay Ester kakagising mo lang daw. Siguro dapat mag-almusal ka muna Vier. Here," saad ni Steffano at itinulak palapit sa akin ang isang box na nakapatong sa mesa. "It's a freshly baked choco chips na hinanda ko talaga para sayo. Masarap 'yan i-pair sa kape," aniyang pangiti-ngiti pa na sadyang nakakabwisit. Halata namang nananadya na eh.

"Eto at magpainit na muna kayo," sabi ni inay habang ipinapatong ang mga tinimplang kape para sa amin. Pero parang mas mainit pa sa mga kapeng iyon ang mainit ko nang ulo.

"So?--"

"Bro, mag-almusal na muna tayo," muling putol ni Steff sa sasabihin ni Hector.

 ANG KAPAL!