Chapter 21: SEE YOU CRY

CLOUD'S POV

 The panel of judges were also called on stage to take photos kasama ang mga nanalong grupo ngayong gabi. At hindi kasama do'n ang grupo nina Vier.

 At dahil doon ay nakaramdam ako ng bahagyang tuwa sa likod ng isip ko as I smile for the cameras. But I still can't believe what just happened. 

 Masyadong maganda ang ginawa nilang piece at magaling din ang kanilang mga members kaya't tiyak na mapupulaan ako at paghihinalaan ng mga staff kung bibigyan ko sila ng masyadong mababang score gaya ng nais ko sanang gawin. The least I have done was to give them a score not low enough, but not high enough either to win the title.

 Ahh, whatever happened. Ang mahalaga ay hindi sila nanalo tulad ng gusto ko. At nasisiguro kong durog na durog ngayon si Vier. Ayon pa naman kay Steffano ay asang-asa daw at kampante ang buong team ng Tropical na sila ang uuwing panalo ngayong gabi.

 That thing painted a grin on my lips. Mas masakit pa namang matalo sa laban na inakala mong ikaw na ang panalo.

 Bumaling ako sa kinauupuan nila kanina para sana makita ang sakit sa mga mata ni Vier at laking dismaya ko nang hindi ko siya makita roon. Tanging sina Alvin at Francis ang natirang lugmok sa kanilang mga pwesto. Nandoon pa din naman si Steff pero tanging pagkibit lang ng balikat naisagot sa akin ng tignan ko siya.

"Love," tawag sa 'kin ni Tiffany nang mapansin marahil na out of focus ako. Pero nang tingnan ko siya ay nasa harapan ko na rin pala ang ama niyang si don Benjamin. 

"Ah, good evening sir," pagbati ko rito ng nakangiti while I'm actually cursing at the back of my mind. I should've sounded more confident than how I acted.

"So, how's your restaurant doing?," diretsahang tanong niya sa malamyang tono na kinasanayan ko na rin naman. I have meet him several times and he's always like that.

"It's fine sir," sagot ko sa mas matatag na tinig. "And I'm also planning for its 3rd franchise," dagdag ko pa na mukhang hindi naman ikinatuwa ng don. He just smirked at the thought that almost brought lines on my forehead.

"You should stop investing your precious time and effort on putting up another branch of Jupiter's," pahayag nito na sadyang ikinadismaya ko , though I still managed to face him accordingly. 

 Jupiter's Ring is not just a business para sa 'kin. Isa itong malaking pangarap noon na naisakatuparan ko. Ito rin ang nagbalik ng kumpyansa ko sa sarili mula sa pagkakalugmok about my past. It isn't just a piece of cake for me gaya ng nais ipamukha sa akin ngayon ng ama ng nobya ko.

"You don't have to impress me with your crafts," sabi niya na direktang nakatitig sa mga mata ko na para bang may nakapaloob na pagbabanta sa bawat salitang binibigkas niya. "You just need to be my daughter's loyal and supportive man," aniya at tinapik na lang ako sa balikat saka tumalikod para umalis na.

 Nanliit akong bigla sa mga sinabi niya. Alam ko naman na malayo pa ako sa estado ng kanilang pamilya, but I am sailing! And my dreams and I are moving. Bagay na marahil ay hindi kayang makita ng mga kagaya niyang nasa tuktok na.

"See you later," bulong ni Tiffany bago ako hagkan sa labi at mabilis ding tumalikod kasama ng kanyang ama.

'Mabuti na lang at 'di siya kagaya ng kanyang ama,' naisip ko habang pinagmamasdan silang papalayo. 

 Nang makaalis sila ay bumaba na ako ng stage at naglakad papunta sa kinauupuan kanina nina Steff. Pero wala na ito roon. Maging sina Alvin ay nakaalis na rin.

"Sh*t," impit kong mura habang parang t**g*ng hinahanap sa paligid si Vier. Para na 'kong nahihibang dahil lang sa hindi ko siya makita.

 Gusto ko lang naman siyang makitang masaktan sa nangyari ngayong gabi. Gusto kong makita sa mga mata niya 'yung sakit na ipinadanas niya noon sa akin. Iyon lang naman sana ang gusto ko.

 Pakiramdam ko ay nag-oover react na ako, but what can I do? This night will never be complete kung hindi ko siya makikita.

 Mabilis akong tumakbo palabas ng theatre at nagpalinga-linga sa kumpulan at siksikan ng mga tao na kanina ay pumuno sa loob.

VIER'S POV

"Yes baby, I'm really really fine. Don't worry about me huh," pagkukumbinsi ko kay George kahit pa kabaligtaran no'n ang nararamdaman ko. 

 Agad silang tumawag ni Miss Cynthia nang mai-announce na ang nanalo ngayong gabi. May live broadcast din kasi ang PhilDance sa social media kaya nasaksihan rin nila ang buong kaganapan at apektado rin sila sa kinahinatnan ng laban ng aming grupo. Especially, my George.

"Competition's like that baby. Some wins but some losses," kunwaring pagpapaintindi ko na lang sa kanya ng bagay na alam kong alam na niya. 

"But mom, your group deserves to win. I saw it," giit niya.

"Yeah, but—,"

  Naputol ang pakikipag-usap ko sa kanya nang biglang may humablot sa cellphone ko mula sa aking likuran. Hindi ko iyon inaasahan kaya hindi rin ako kaagad na naka-react. Masyado ring malakas ang pwersa ng taong iyon kaya hindi na 'ko nakapalag at napahawak na lang ako ng mahigpit sa bag ko na hindi naman nito pinag-interesan. Marahil ay natakot rin ito na makagawa ng eksenas lalo pa't sa gitna ng karamihan ng tao rito ngayon.

 Nang ma-realize iyon, ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na lingunin ang pinanggalingan ng snatcher. At laking gulat ko nang ang seryosong mukha ni Cloud ang mabungaran ko. 

 Nakatapat sa tenga niya ang cellphone ko at nakikinig lang sa kung anumang sinasabi ni George sa kabilang linya.

"Uh, hi," aniya matapos ang ilang saglit.

 Bahagya siyang lumingon sa akin ngunit agad ding ibinalik ang atensyon sa telepono. "She's here. She's talking to someone and told me to hold her phone," pagsisinungaling pa niya. "I'm Cloud," pagpapakilala niya rito.

 Nanatili lang akong nakatitig sa kanya. Masyado ng napuno ang dibdib ko ng halo-halo at mabibigat na emosyon ngayong gabi at sumasakit na rin ang ulo ko sa dami ng iniisip ko magmula ng pumunta kami dito sa venue hanggang sa pagdating niya at maging sa pagiging miyembro niya ng judges.

 Wala akong pakialam kung anuman ang balak niyang sabihin sa anak namin.

"No. No, I'm not your dad," matinding pagtanggi niya kay George na lalong nagpakulo ng dugo ko. "I'm your dad's friend."

 Ilang saglit pa ay natapos na ang kanilang usapan at hindi ko na napigilan ang mga kamay sa pagsampal sa kanya.