Chapter 29: CRAZY LOVE

STEFF'S POV

Hindi ko alam kung anong meron sa araw na 'to at puro na lang sakit ng ulo at inis ang dinaranas ko ngayon. Kanina lang, hindi pa man sumisikat si haring araw ay minalas na ako sa biglaang pagsulpot ni Cloud sa unit ko. Dahil kasi roon ay hindi ako nakapag-whole set kay Leyla. At dinagdagan pa niya ng isang nakakabwisit na ideya na pagpapakasal ko kay Vier para lang magampanan niya ang pagiging ama niya sa kanilang anak.

Tsk! What a crazy idea, right?

At gusto pa talagang ipasa sakin ang kanyang responsibilidad huh. Napailing-iling na lang tuloy ako nang maalala ko 'yon. I'm not yet a fool to claim his miserable life and put it into my own miserably living hell life!

At ngayon naman ay nagmamadali akong lumuwas ng Maynila dahil sa pagsugod umano ni Mommy sa walang kwenta kong ama para lang ipilit NA NAMAN rito na ipakilala na kami sa madla dahil pamilya niya rin daw kami. Like wow!

Bakit ba ang daming nababaliw pagdating sa pag-ibig na 'yan? It's just nonsense!

Matatalino naman sila. Si Cloud. My mom. Matatalino sila. Pero bakit pagdating sa pag-ibig parang nawawala 'ata 'yung mga utak nila. Ano 'yon pang-balanse? Tsk, buti na lang at 'di ako gaanong nabiyayaan ng katalinuhan. Kung hindi ay baka mahanay pa ako sa kanila na mga baliw sa pag-ibig.

Mabilis akong bumaba ng sasakyan nang makarating na ako sa bahay ni mommy dito sa Makati na ibinigay sa kanya ng magaling kong ama bilang sustento. O mas tama sigurong sabihin na abuloy niya sa pagmamahal ni Mommy.

"Steffano, mabuti naman at andito ka na," hinihingal na bungad sa akin ni Manang Linda na marahil ay narinig ang pagdating ng sasakyan ko at nagmadaling sumalubong sa akin.

"Asan si mommy, manang?"

"Puntahan mo na lang sa kwarto anak." Sa tono pa lang ng pagsasalita ng matandang katiwala namin ay alam ko nang hindi maganda ang dadatnan ko. Nagmadali akong pumanhik papunta sa kwarto ni mommy at nadurog ang puso ko sa nadatnan ko.

She's too drunk at nakalupaypay sa sahig habang walang tigil na humahagulhol para sa walang kwentang lalaking 'yon. Galit na galit ako, hindi lang sa ama ko but also to her. Bakit ba hindi na lang niya kalimutan ang lalaking 'yon na in the first place, ay hindi naman niya matatawag na kanya.

She hugged me tight nang lapitan ko siya at patuloy na umiyak sa balikat ko. At agad kong naramdaman ang pagtulo na rin ng luha ko na kaagad ko ring tinuyo ng mga palad ko.

"Bakit na naman ba kasi," painis kong saad habang inaalalayan siyang makatayo at makarating sa kanyang kama. Pero ang totoo n'yan, awang-awa na ako sa kanya. Ganito siyang palagi kapag nagkikita sila ng ama ko. Para naman kasi siyang laging bago sa sitwasyon niya, sa sitwasyon namin sa ama ko. "H'wag–"

Nahinto ako sa sasabihin ko nang mahawi ko ang kanyang buhok. Tumatabing iyon kanina sa kanyang pisngi kaya hindi ko agad napansin na namamaga pala iyon. Pinilit niya pang ibalik ang buhok niya sa mukha, dahilan para lalo ko pa iyong hawiin at tumambad sa akin ang pasa sa may labi niya.

"Anong ginawa niya sa'yo?." Pinakalma ko ang tono ko pero alam kong alam niya kung gaano na ako kagalit sa nangyari sa kanya at nag-iwas ng tingin sa akin.

And Cloud wants me to make it up with Vier using that b**lsh*t's name and power? Hell NO!

For goodness's sake!

Hindi ko kayang tagalan na makita ang mommy sa ganoong sitwasyon kaya pinainom ko na lang siya ng pampatulog at dumeretso na muna sa kusina para magpalamig. Sinubukan akong hainan ni Manang ng hapunan but I decline. Sa halip ay ang naka-stock na alak ni Mom ang pinagdiskitahan ko.

Sounds familiar right?

Cloud was in this situation a while ago. And now, it's me. But I'm not as crazy as my brother. Hindi ko pag-aaksayahan ng panahon ang mga walang kwentang tao na sa kasamaang-palad ay parte pa rin ng buhay namin.

Bakit ko naman gagawin 'yun kung pwede ko namang ibahin ang daan ko palayo sa mga ganoong tao?

'Kung sana naging mas matapang lang si mom at kinaya niyang labanan ang baliw niyang pagmamahal,' sa isip ko habang nakatulala sa kawalan.

I really hate drama so I just snatched my phone out of my pocket at nag-scroll sa aking social media. 'Hoping anyone's available to be with tonight to ease the pain i side. Pero mukhang sama ng loob, galit at inis lang talaga ang dala ng araw na 'to para sa akin as I was welcomed by Abigaile's post.

"Buhay ka pa pala," tiim-bagang kong saad habang nakatutok ang mga mata ko sa screen. Well, wala naman akong masamang tinapay kay Abi. She's actually a nice person and an unforgettable lady to be with. Sadyang nakakasira lang talaga sa view ng picture na pinost niya ang lalaking nakapwesto sa may likuran niya. Na sa tingin ko ay hindi naman niya kasama at napa-extra lang talaga sa larawan.

What a ridiculous photo bomber!

Hinding-hindi ko makakalimutan ang pagmumukha ng hambog na 'yon.

Medyo malabo na 'yung kuha sa bandang likuran dahil na rin siguro sa pagtama ng ilaw kung saan naroon si Abi, so, I zoomed in the photo. Para kasing may kasama itong babae and he looked so into her.

It's me , Steffano, of course I know it when a man gets drunk into a woman.

At hindi ko inexpect ang nakita ko. Pinunasan ko pa ng ilang ulit ang screen ng cellphone ko just to make sure na hindi ako nagkakamali. And it's really her.

"Wow!," I exclaimed out of disappointment. Si Vier nga ang kasama ng hi**yu**k at pinakamayabang na taong nakilala ko, si Hector Mendez.

Cloud and I first met him sa naganap na competition sa culinary way back. May pangalan ang pamilya Mendez sa iba't-ibang uri business sa buong bansa kaya naimbitahan ang lokong 'to taste our newly crafted dishes that time pero halos isuka niya iyon na ikinapahiya naming dalawa ni Cloud sa buong food fair event na 'yon. He even gave us trash words as his comments to our dish.

Yun pa naman 'yung time na medyo nakakabuo na kami ng pangalan sa mundong balak namin pasukin. And this guy tried to wreck us. And I think he likes Viers.

Nitong umaga lang, naiinis ako sa idea ni Cloud na i-ship ako kay Vier, but now, I think, that's a great thing to do.

But I will never use my father's name to do it. I can do it on my own!