Chapter 14: WITH THE FAMILY

VIER'S POV

Maaga kong pinuntahan ang address na ibinigay sa 'kin ni Cloud sa pamamagitan ng text na siyang address pala ng kanilang bahay dito sa Ilocos. Dito raw kami magkita para na rin makaiwas sa mga mapanirang issue na maaring makarating pa kay Tiffany.

"Tuloy na po kayo ma'am. Bababa na rin daw po si sir Cloud," anang kasambahay na sumalubong sa akin kanina nang balikan ako sa may gate matapos kumpirmahin kay Cloud ang tungkol sa pagdating ko.

Ilang minuto pa lang akong naghihintay sa sala ay bumaba na si Cloud na mukhang kagigising lang dahil medyo magulo pa ang buhok nito at namumungay pa ang mga matang mukhang kulang pa sa tulog.

Napangiti ako sa loob ko at 'di ko naiwasan ang biglang pagbilis ng tibok ng puso ko sa pagkakita ko sa kanya sa ganoon niyang anyo. Wala pa ring nagbago sa kanya. Simple pa rin siya pero nag-multiply 'ata ang appeal niya.

He's now well-postured than before na dahilan para mas mapansin ang kanyang katangkaran. Also, his broad shoulders and wide chest are showing up sa suot nitong manipis na white t-shirt making him more attractive. Sexily attractive.

"You're too early," he said in a husky voice that made him even sexier.

'Stop it, Vier! Ang aga-aga ganyan na ang takbo ng utak mo!,' paninita ko sa sarili dahil sa berdeng takbo ng isip ko ng mga sandaling iyon.

"Oh, may bisita ka pala Cloud," anang ginang na kagagaling lang sa isang kwarto. Mestiza ito at sa tingin ko'y nasa mid-50's. Malawak ang ngiting iginawad niya sa akin na siya namang ginantihan ko rin ng ngiti.

"Magandang umaga po," tumayo ako bilang paggalang sa kanya. "Pasensya na po sa abala," nahihiya kong bati rito dahil hindi ko pa naman siya kilala. Hindi rin naman nag-abala si Cloud na ipakilala ako kaya abot-abot tuloy ang hiyang nararamdaman ko.

"Naku, hindi ka abala hija. Saluhan mo na rin kami sa breakfast ha. Tamang-tama at nagluto ako ng miki," wika niya na mas lumawak pa ang ngiti sa akin bago kami muling iniwan roon.

"Si tita Lanie," pagpapakilala ni Cloud nang makaalis na ang babae.

"Ti-ta? Asawa ng papa mo?," pagkaklaro ko na siyang tinanguan niya.

"Ah," tanging nasabi ko. "Gusto ko palang mag-sorry sa nangyari nung nakaraan–."

"Aling nakaran Vier?," tanong niya. Wala akong makitang emosyon sa mukha niya but his tone says it all. Galit siya. "'Yung nangyari ba sa restaurant, 'yung bigla mong pang-iwan sa 'kin o 'yung—." Naitutop niya na ang labi sa huling sasabihin.

Pero kahit 'di pa man niya 'yon itinuloy ay alam na alam ko ang nilalaman no'n.

"Cloud–"

"I just want to end everything about us Vier kaya kita pinapunta dito," seryoso niyang pahayag. "Let's cut ties at 'wag na 'wag ka nang pupunta sa restaurant ko na para bang close tayo," tiim-bagang niyang babala sa akin habang nanlilisik ang mga matang nakatitig sa akin. Naihilamos pa niya ang mga palad sa mukha at tila nagpipigil ng matinding galit niya sa akin. "Whatever happened in the past, let's forget about it. As you can see, I am living a great life now. Please don't drag me down again."

Totoo naman lahat ng sinabi niya pero masakit pa rin. Ganito pala kasakit ang marinig ang totoo, lalo na kung manggagaling ito sa taong pinakamamahal mo. Para akong dinidikdik sa kinatatayuan ko at hindi ko naiwasan ang mapaluha sa harapan niya. Agad ko iyong pinunasan. Kasalanan ko rin naman kaya naririto ako sa sitwasyon ko ngayon.

"Gu–," I cleared my throat first matapos 'kong pumiyok bago ko pa man masabi ang dapat niyang malaman. "Gusto ko lang malaman mo ang tungkol kay.. kay George."

Huminto ako at pinakatitigan ang kanyang reaksyon. I saw nothing.

'Syempre naman 'no. Paano naman siya magre-react, eh hindi naman niya kilala si George.'

"Your baby?," he mockingly asked.

"Alam mo?," nakakunot ang noo na balik-tanong ko sa kanya.

"Wow Vier! You really think that you can fool us? Me?," sarkastiko niyang tugon at saka tiningnan ako nang may panghuhusga sa kanyang mga mata.

"Kelan pa? Pa'no mo nalaman?," sunod-sunod kong tanong pero 'di na niya masagot nang makalapit sa amin ang lalaking kahawig na kahawig niya. Must be his dad.

"May bisita ka pala anak," anito at saka nakangiting tinapunan ako ng pansin.

"Halina kayo rito," muling pagyayaya ni tita Lanie. Tatanggi sana ako pero wala na 'kong nagawa nang lapitan niya 'ko para hilahin sa dining area.

Sumunod naman sa amin si Cloud at ang papa niya.

Nang makadulog na kami sa hapag-kainan ay hindi ko maiwasan na hindi matakam sa sinasabi ni tita Lanie na miki. Hindi pa 'ko nakakakain nito pero sa tingin at amoy pa lang ay talaga namang magugutom ka na. Idagdag pa ang maayos na pagkakahanda nito at umuusok-usok pa.

"Kaya siguro naisipan kong maghanda ng espesyal na almusal, kasi may darating tayong bisita," magiliw na pagsisimula ni tita Lanie sa usapan.

"Pagpasensyahan mo na 'tong asawa ko, hija. Bihira lang kasing magdala ng bisita itong si Cloud saka ang mga kapatid n'ya kaya natutuwa siyang may iba kaming kasalo ngayon," anang papa niya.

"Saka boring rin kasi na puro lalaki lang ang kasama mo sa bahay," pagbibiro pa ng stepmother ni Cloud na nginitian ko lang.

Mukhang maayos naman ang samahan nila pero hindi ko pa rin maiwasang ma-awkward-an sa sitwasyon ko.

Well, nasa harap ko lang naman ngayon ang ama ni Cloud na mula pagkabata ay kinamumuhian na niya, ang asawa nito na sa pagkakatanda ko ay ang siyang dahilan kung bakit iniwan siya ng ama niya at si Cloud na nananahimik lang sa tabi ko habang kumakain at parang hindi ako nakikita.

"Ano nga'ng pangalan mo hija?," tanong sa 'kin ni sir Alberto, ang papa niya.

"You don't have to know," malamig na sagot ni Cloud bago pa man ako makapagsalita. "Hindi n'yo na rin naman siya makikita after today. So, why bother?"

"Cloud," pigil sa kanya ng kanyang madrasta dahil sa harap-harapang pambabastos niya sa akin.

"Kain na lang tayo," pag-iiba ng kanyang ama sa usapan.

"Alam mo magaan ang loob ko sa 'yo," masayang wika muli ni tita Lanie sa akin habang kumakain kami. "Ngayon lang kita nakita pero pakiramdam ko magkakasundo tayo."

Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa roon. Ibig bang sabihin eh pareho kami ng ugali?

Hindi maikakaila ang maganda niyang pakikitungo sa akin but that doesn't mean na mabuti siyang tao. She stole Cloud's father from his mother na naging dahilan ng matinding lungkot sa buhay ni Cloud.

"I'm done. Please excuse us." Bigla ay hinila na lang ako ni Cloud palabas ng dining.

"Pwede ka nang umalis," aniya matapos marahas na bitawan ang braso ko sa harapan ng bahay.

Napatitig na lang ako sa kanya dahil sa pagkabigla. Nakabawi na lang ako nang talikuran niya ako. Dali-dali kong kinuha ang box sa bag ko at binalikan ko siya para harangin.

"Gusto ka na niyang makita," sabi ko habang inaabot sa kanya ang box na naglalaman ng pictures ni George mula noong nasa sinapupunan ko pa lang siya hanggang sa ngayon.