Nang magising si Amella mula sa matagal na pagkahimlay, natagpuan na lang niya ang kanyang sarili na walang alaala sa kanyang nakaraan. Ni-mukha niya ay bago sa kanyang mga mata. Maging ang sariling pangalan ay hindi siya pamilyar. Maging ang sarili niya hindi niya kilala. Hindi niya alam kung saan siya magsisimulang hanapin ang sarili, lalo na nang malaman niyang ikinasal na siya sa isang lalaking nagngangalang Christian. At lalong gumulo ang mundo niya nang lumitaw si Hade sa buhay niya. Ang kanyang buhay ay naging magulo at puno ng mga katanungan. Sino si Hade? Bahagi nga ba siya ng nakaraan niya? Ginugulo ng lalaki ang kanyang diwa pati na rin ang kanyang puso. "Ang Dalawang Mukha sa loob ng iisang katauhan"
View MoreIsang katok ang pumukaw sa diwa ni Hade mula sa malalim na pag-iisip. "Come in." Bumungad sa kanya si Franklin nang bumukas ang pinto ng kanyang office. Inangat niya ang paningin sa kanyang assistant."Boss heto na po ang mga files na hinihingi mo akin nu'n isang araw," lahad nito sa ibabaw ng mesa niya. "Thank you." "You're welcome Boss." Tumalikod na ito at lumabas ng silid. Kinuha ang folder at binuksan. Tumambad sa kanyang paningin ang isang larawan ng babae, kasunod ay ang mga personal records nito. "Amella Mondragon, that is her name." Binasa pa niya ang ibang pang record nito. Nalukot ang kanyang noo. "This is odd?" Nagsalubong ang kilay ni Hade na ini-isa isa ang mga dokumento. The woman suffered from Dissociative Amnesia 2 years ago. She got it from a car accident. Kasal ito kay Attorney Velez ngunit naghiwalay rin. Hindi siya makapaniwala sa kanyang nabasang impormasyon. Sana alam niya ito noon pa. How come he was so fool? Now, nakadama siya ng awa matapos mabasa ang
NANGINGINIG na niyakap ko ang aking sarili habang naka-upo. Pasimpleng pinahid ko ang mga luha sa pisngi.Hindi ko alam kung paano ako lalabas dito na ganito ang aking hitsura?Punit ang pang-itaas na bahagi ng suot kong gown. Ano ang idadahilan ko kay Shane?Ano ba ang problema ng Hade na iyon at basta na lang ako sinugod. Hindi ko talaga mahulaan ang takbo ng utak ng lalaki. Nagugulo pa lalo ang utak ko ng dahil sa ginawa nito.Nang mahimasmasan ay pinilit kong ibalik ang kompiyansa sa sarili. May naririnig akong mga yapag papalapit sa kinaroroonan ko. Napahalukipkip ako sa isang sulok ayaw ko na may makakita sa akin ng ganito ang ayos.Makalipas ang ilang segundo ay lantad sa aking paningin ang paa ng isang panauhin na nakatayuo sa aking harapan.Nang tiningala ko ang may-ari ng bulto nagulat ako sa imaheng bumungad sa aking mga mata."C-christian!" sambit ko, bakas sa mukha ko ang pagkagulat."Amella." Nilahad ng binata ang kanang palad sa harapan ko. His eyes travelled all over m
MATAMAN akong nakamasid sa madla mula sa isang sulok na hindi abot ng liwanag mula sa ilaw ng bulwagan. Hawak ang isang kopita ng wine ay paminsa-minsa'y sinisimsim ko iyon.There, nakita ko si Shane na masayang nakihalubilo sa mga kakilala sa isang pagtitipon. Kasal ng isa sa kaklase nito noon at sinama ako ng pinsan upang magpalipas ng kabagutan.Nakasuot ako ng isang eleganteng puting gown na may simpleng tabas. Hindi masyadong nakakaagaw ng mata. Lahat ng mga panauhin ay magagara at bigatin.Masaya ang mga bisita na sumasayaw at sumasabay sa malamyang musika na pumainlang sa buong paligid. Madaming mga tao ngunit ni-isa do'n ay wala akong kakilala. Isa akong estranghero sa pagtitipon na dinaluhan ko.. Naninibughong muli kong sinimsim ang alak sa kopita. Napangiwi ako ng kaunti nang malasahan ang pait niyon. Dama ko ang pagdaloy ng mainit na likido mula sa bibig ko pababa sa aking lalamunan.Panay buntong hininga ko na lang dahil wala naman akong makaka-usap. Lihim ko lang na sinu
ANG pagsara ng pinto ang pumukaw sa aking katinuan. Blangkong titig ang pinukol ko doon.Hindi ko namamalayan ang kusang pagbalong ng mga luha ko sa mga mata kung bakit ay hindi ko alam. Dapat makadama ako ng hiya at pandidiri sa sarili ko dahil sa pag-ayaw ni Hade sa nais ko sanang mangyari ngunit taliwas ang naramdaman ko ngayon. I felt disappointed. Napayakap ako sa sarili saka malaya kong pinakawalan ang mga luha. Hindi ko malaman kung bakit nakadama ako ng kahungkagan sa pagkakataon ito. Mas lalo akong napahikbi nang marinig ko ang ugong ng makina ng sasakyan na papalayo nang papalayo. He left after all.Isang mapait na ngiti ang sumilay sa aking labi. At sino naman ako para pagtuonan ng pansin ng lalaki? Nahihibang ka ba Amella?Wala naman kaming kaugnayan sa isa't isa. Hindi ko rin malaman kung bakit gano'n na lang ang kagustuhan kong may mangyari sa amin kanina na kung tutuusin sa mismong dati kong asawa na si Christian ay hindi ko maipa-ubaya ang sarili, kay Hade pa talaga
"AMELLA!" Naging mabilis ang kilos ni Hade na sinalo ang babae. Saka do'n din niya napagtantong nag-aapoy ng lagnat si Amella. Sobrang ingat niya itong sinandal sa kanyang balikat habang ang kanang braso niya ay nakasuporta sa likod nito. Walang puas pa rin ang pagpatak ng ulan at mahigit isang oras na silang nanatili sa munting silungan. Kung mananatili pa sila ng ilang minuto hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa babae.Hindi man niya maamin sa sarili pero may kaunting pag-alala siyang nadarama para dito. Maingat niyang pinangko ang babae. Plano niyang lisanin ang lugar. The woman needs help. Hindi nagdadalawang isip ay sinulong ni Hade ang maulan na kalangitan. Karga karga ang babae ay patakbo niyang nilisan ang shed. Halos isang kilometro pa ang kanyang lalakarin patungo sa antigong bahay. Hindi na alintana ng binata ang butil ng ulan o kapwa mababasa silang pareho, ang mahalaga ay mabigyan niya ang babae ng pangunahing lunas. While holding her in his arms, hindi maintid
NILIBOT ni Hade sa kanyang paningin sa walang katapusang ektarya ng lupain na punong puno ng mga iba't ibang klase at makulay na mga bulaklak. The fragrance of the flowers invaded all over the place. Napasarap at nakakalma sa pakiramdam ang halimuyak ng bulaklak lalo na ang Camelia. Ang lugar na ito ay isa sa pinakamahalaga sa kanya. Ang lugar ay nagpapa-alala sa kanya sa dating niyang nobya. Hindi niya man ito naibigay sa kanya noong buhay pa ang babae pero isa ito sa dahilan kung bakit nagpatuloy siya sa buhay. Ang lugar na ito ay puno ng kanilang alaala. Mga halakhak at tawanan animo'y malinaw pa rin sa kanyang diwa at puso. Sa tuwing magagawi siya rito pakiramdam niya ay nandito lang ang babaeng mahal niya at kasama niya. Ang mga bulaklak sa farm na ito ang nagsisilbing daan upang madama niya pa rin ang pagmamahal nito sa kanya. She once said to him that her favorite flower is Camelia—which means longing for your loved one. Heto nga at pinuno niya ang farm ng Camelia kung saan
Present. . . PUNGAS-PUNGAS na bumangon ako mula sa aking mahimbing na pagkatulog. Gaya ng mga nagdaang gabi ay dinalaw na naman ako ng kakaiba kong panaginip. And there is this certain diamond ring na palaging laman ng panaginip ko. Ang singsing ay sobrang pamilyar sa 'kin na parang nakita ko na ngunit hindi ko lang maalala kung saan at kailan ko nakita iyon. Malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan. Hindi ko malaman pero netong nagdaang mga araw ay sunod-sunod ang pagpapakita sa aking ng mesteryosong lalaki sa aking panaginip. Hindi ko maiintindihan at maipaliwanag at mas lalong hindi ko matagpi-tagpi ang mga pangyayari. Matamlay na bumangon ako mula sa kama at saka binaling ang aking paningin sa maliit na orasan na nakapatong sa bedside table na nakahelera sa tabi. 8:00 A.M. Tumalima agad ako upang magshower nang makarinig ako ng katok mula sa labas ng pinto ng aking silid. "Inday Amella, handa na po ang agahan," si Manang Norma tagaluto namin. "Opo, manang susunod na
ISANG malalim na hininga ang aking pinakawalan. Naupo ako sa harapan ng eleganteng salamin sa loob ng aming silid. Hinanda ko ang sarili upang matulog. Upon seeing my own reflection on the mirror I felt so strange. Pakiramdam ko hindi ko kilala ang babae sa salamin. Hindi ako pamilyar sa kanya. Kahit na pagmamay-ari ko ang mukhang ito bagaman parang hindi ako ang panauhin na nakikita ko sa harapan. Mahigit isang taon na ang nakalipas simula na mangyari ang aksidente pero hanggang ngayon wala pa rin akong maalala sa mga pangyayari sa nakaraan ko. Nang magising ako mula sa coma ay may mga tao na nagpakilala sa akin. Sila daw ang aking pamilya. Hanggang sa kalaunan ay natutunan ko din silang pakisamahan at mahalin lalo na si mommy Patricia ang aking ina na nagbigay sa akin ng lakas araw-araw. And here is Christian. He is my husband, a loving husband. Nang magising ako mula sa matagal na pagkakahimlay bukod kay mommy Patricia ay siya ang unang tao na nasilayan ng mga mata ko. Pakilal
2 years ago "Take it easy, let's take it slowly..dahan dahan lang," dinig kong pahayag ng isang boses babae habang may mga kamay na dahan dahang tumanggal sa bandahe na nakataping sa buo kong mukha. Hindi ako gumalaw nanatili akong naka-upo sa ibabaw ng malambot na espasyo. Wala akong mahagilap na mga imahe. Pawang dilim ang aking nakikita. Hinintay kong matapos ang pagtanggal ng bandahe. Hindi ko alam kung buhay pa ba ako o nasa kabilang mundo."Malapit na, kaunti na lang," anito.Unti unti akong nakadama ng malamig na hangin na tumama sa aking batok at panga. Sanhi iyon ng unti unting pagkatanggal sa nakabuhol na bandahe.Ilang saglit ang nakalipas ay malaya na ang aking mukha. Dama ko ang kalayaan na halos apat na buwang nakatago sa ilalim ng kadiliman. Hindi ako nangahas na buksan ang aking mga mata. Takot ako na makita ang malupit na realidad. Nanginginig ang aking mga kalamnan. Malakas ang bundol ng aking dibdib kung bakit ay wala akong mahanap ang rason. "Dalhin n;yo ang sal
MATAMAN kong sinuyod ang aking repleksiyon sa harap ng eleganteng salamin sa loob ng silid. Nanginginig na inangat ko ang mga daliri at inabot ang sarili kong hitsura. Bawat linya at detalye ay pilit kong inaalala. Pilit kong kinalap sa aking diwa. May maganda akong hugis ng mata na sinamahan ng malalantik na pilikmata. Ang aking ilong ay may katamtamang tangos at labi na katamtamang pouty at sadyang natural na mapupula. Mikinis din ang aking pisngi at kutis porcelana. Malaperpekto ang taglay kong ganda ngunit kahit anong piga ko ng aking utak ay sawi kong mahanap ang sarili. Hindi ko kilala ang babae sa salamin. Ni munting parte ng hitsura nito ay hindi ako pamilyar. Walang bahagi nito na nagpa-alala sa'kin sa nakaraan. Kuyom ang palad ay mariin kong naipikit ang mga mata. Naninibughong napabuga ako ng hininga. Hindi ko namamalayan ang munting butil ng luha na kumawala sa gilid ng aking mga mata. Lihim akong napatanong sa aking sarili. Sino ba talaga ako?
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments