STEFFANO'S POV
Nasanay ako na nasa akin lang parati ang spotlight at atensyon ng mga kababaihan. But tonight, magpapaubaya muna ako. Yes. You heard it right. Ibibigay ko muna ang gabing ito kay Cloud at sa kanyang plano. And I must admit, medyo lumamang talaga siya sa 'kin ngayong gabi. He looked awesome tonight. Mukhang pinaghandaan talaga ng loko ang gabing ito to make all the girls go crazy over him. Especially this woman next to me. At hindi naman siya nabigo. Kitang-kita ko kung pa'nong tila huminto ang mundo ni Vier pagkakita sa kanya. She was greatly impressed by his presence alone gaya ng ibang mga babae rito na ngayon ay nakatuon ang atensyon sa kanya. I was never into romance movies or what, but I think ganito 'yung pakiramdam ng nanonood ng mga romantic dramas. I can even feel the tension between them nang magtama ang mga mata nila at parang ayaw putulin ng kahit na sino sa kanila ang titigan na iyon.Pero, di ba't galit si Cloud kay Vier?"Wow! May plot twist kaya 'tong lovestory nila?," napatawa na lang ako sa loob-loob ko sa naisip habang inaaral ang mga reaksyon nila. Sa palagay ko kasi ay may nararamdaman pa rin si itong kaibigan ko sa ex niya. It's just that, dinurog niya ng husto ang puso ni Cloud way back kaya natabunan na 'yung pagmamahal niya para kay Vier at napaltan na ng matinding galit sa puso niya. At ngayong nalaman na niya ang totoo…..'Wait! So, ako 'yung plot twist?' Oh, of course not. That can't be. I am destined to be the male lead of my own story. Hindi ako pang-supporting character lang sa magulo at komplikado nilang lovestory. Abala pa 'ko sa pag-iisip at pag-aanalisa ng mga bagay-bagay tungkol sa dal'wang ito at sa maaaring kahantungan ng mga desisyon nila sa buhay nang mahagip ng mata ko si Tiffany kasama ang ama niya na si Don Benjamin del Fuerte, ang pinakamayamang don ng Ilocos region. Isa sila sa mga bigating panauhin sa event na 'to bilang ang The Lux Hotel na pagmamay-ari nila ang isa sa mga main sponsor ng PhilDance competition ngayong taon. They really are the gold stuff of Ilocos. Nagbigay lang ng maiksing pahayag ang presidente ng pamunuan ng mananayaw ng bansa at agad ding sinimulan ang pinakaaabangan ng lahat. Sunod-sunod na pumailanlang ang magkakaiba at malalakas na sounds na kadalasan na'ng ginagamit ng mga performers para ma-hype ang mga manonood sa kanilang performance. Sa totoo lang ay wala akong hilig sa panonood ng mga ganito dahil sa babae lang naman umiikot ang mundo ko. But to my surprise, hindi naman pala masyadong nakaka-bored ang mga ganitong events. I even found myself na kinakabahan sa mga pama*** na routines ng mga dancers and waiting for more. Hindi ko akalain na ganito na pala kagagaling ang mga Pinoy pagdating sa linya ng pagsasayaw. "Magaling sila ha," komento ko nang matapos ang ikalimang grupo."Hintayin mo ang Tropical. Siguradong mapapatayo ka d'yan sa kinauupuan mo," confident na sabi ng baklang kasama ni Vier habang pumapalakpak din sa katatapos lamang na grupo."Tama. Hintayin mo ang grupo namin," saad naman ni Vier na abot-tenga pa ang ngiti. Medyo nakaramdam tuloy ako ng guilt. Marami-rami na rin akong nasaktang babae dahil sa taglay kong charisma pero ni minsan ay 'di ko pa nagawang sumira ng pangarap ng iba. At ito ang mangyayari ngayong gabi. Hindi maikakaila sa kanila na buong-buo ang kanilang kumpyansa na sila ang magwawagi ngayong gabi. Maybe, they have prepared the greatest and the best dance of their lives, pero hindi pa rin nila maiuuwi ang kampyonato. At nakaplano na iyon. Malas lang ng grupo ng Tropical dahil madadamay pati ang pangarap nila sa paghihiganti ni Cloud sa choreographer nila. Nakadama tuloy ako ng awa para sa kanila at sa kanilang pangarap."Let's welcome on our stage," panimula ng host," Ang ikapitong grupo na nakapasok sa finals, the Tropical Dancers!" Kasunod nito ang malakas na palakpakan mula sa audience. At ang madilim na stage ay bahagya nang nagliwanag habang nakatutok ang spotlights sa mga babaeng miyembro ng grupo na nanginginang sa suot nila na modern outfit ng mga babae habang sumasayaw sa hiphop style ang inedit na musika ng 'Amakabogera'. They all look sexy sa kanilang suot, but for the first time ay hindi doon natuon ang atensyon ko kundi sa kanilang pagsasayaw. The way they move and keep their bodies moved and sync with their music really amazed me. They look powerful on stage and getting fiercer and fiercer as the beat goes up nang bigla na lang mawalan ng ilaw sa stage at maging ang ilaw ay nawala rin. Napakunot ang noo ko. Ang mga manonood naman ay nagsimula na ring magkaingay. 'Eto ba ang plano niya?,' sa isip ko habang nalilitong tinignan ang walang emosyong hitsura ni Cloud sa judge's table.Boom!"Whoah!" iisang reaksyon ng lahat na nagulat sa biglaang pag-on ng lahat ng ilaw sa stage na binalot na ng fog at sinabayan ng bahagyang madramang sound. Makapanindig balahibo rin ang malakas na pagbagsak ng mga male dancers nila sa stage mula sa itaas habang nagpapakitang gilas ang tatlong pares sa makapanindig balahibong aerial dance. "Woooohhh!!," hiyawan ng mga manonood na napatayo pa nga ng bitawan ng mga lalaking dancers ang mga babae sa ere at hayaan ang mga ito na sumayaw na ang tanging humahawak lang sa kanilang katawan ay ang manipis na telang hawak nila. Idagdag pa ang malakas na musika na inihahataw naman ng mga mananayaw sa ibaba na hindi rin nagpapatalo sa kanilang routines at movements. Hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa stage at ganoon din ang ibang manonood habang parang kinakabahan na humahanga sa kanilang pagtatanghal. Talaga nga palang kahanga-hanga ang kanilang grupo and they deserve to win. They actually exceed my expectation."Congrats," pagbati ko kay Vier na umiiyak na ng mga sandaling habang pinapanood ang kanilang grupo sa entablado"Thank you," aniya na patuloy pa rin sa pagluha na para bang nagdiriwang na sa magandang kinalabasan ng kanilang pinaghirapan.'Dadamayan na lang kita sa inyong pagkatalo,' sa isip ko na lang habang iniisip ang magiging reaksyon niya sa pag-announce ng panalo.VIER'S POV Hindi ko na napigilan ang mapaiyak sa magandang kinahinatnan ng matindi at araw-araw naming pagpapagod para dito sa pinakaaasam naming laban. They did great! At sobrang saya ko dahil parte ako ng nababanaag ko na tagumpay ng Tropical. Makikita ito sa naging reaksyon ng crowd at maging ng mga judges na napatayo pa mula sa kanilang upuan dahil sa napanood nilang talento na hindi inasahan ng lahat. Sa sobrang tuwa ay mangiyak-ngiyak pa kaming nagkayakapan ni Alvin habang tumatalon-talon pa na akala mo'y kami na nga ang nanalo. Limang grupo pa ang nag-perform pagkatapos ng Tropical pero hindi sila nakatanggap ng hiyawan na kasing-lakas ng cheer na natanggap ng aming grupo mula sa crowd. Maging ang mga naunang grupo ay hindi ko rin nakitaan ng malakas na dating. Kumbaga, alam na this! Halos hatinggabi na nang matapos magtanghal ang lahat ng grupo. At dumating na nga ang oras na pinakahihintay naming lahat. Ang awarding."And we have come to an end," panimula ng host ng com
CLOUD'S POV The panel of judges were also called on stage to take photos kasama ang mga nanalong grupo ngayong gabi. At hindi kasama do'n ang grupo nina Vier. At dahil doon ay nakaramdam ako ng bahagyang tuwa sa likod ng isip ko as I smile for the cameras. But I still can't believe what just happened. Masyadong maganda ang ginawa nilang piece at magaling din ang kanilang mga members kaya't tiyak na mapupulaan ako at paghihinalaan ng mga staff kung bibigyan ko sila ng masyadong mababang score gaya ng nais ko sanang gawin. The least I have done was to give them a score not low enough, but not high enough either to win the title. Ahh, whatever happened. Ang mahalaga ay hindi sila nanalo tulad ng gusto ko. At nasisiguro kong durog na durog ngayon si Vier. Ayon pa naman kay Steffano ay asang-asa daw at kampante ang buong team ng Tropical na sila ang uuwing panalo ngayong gabi. That thing painted a grin on my lips. Mas masakit pa namang matalo sa laban na inakala mong ikaw na ang pana
CLOUD'S POVHindi ko akalain na muli ko pang mararamdaman ang ganitong kasiyahan matapos ang ilang taon kong pagsisintir sa kinahinatnan ng relasyon namin ni Vier. At isang boses lang pala ang muling magpaparamdam sa akin nito. Ang maliit at cute na boses ni George mula sa kabilang linya nitong cellphone ni Vier. Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko habang tahimik ko siyang pinapakinggan kahit pa nga ang lahat ng sinasabi niya ay patungkol sa reklamo niya sa naging resulta ng naging competition na sinalihan ng mommy niya. But, I don't mind the words, ang mahalaga sakin ay ang marinig ko siya sa unang pagkakataon. Naramdaman ko pa nga ang pamamasa ng mga mata ko sa labis na tuwa.'Ganito pala ang pakiramdam na maging ama,' sa isip-isip ko habang ineenjoy ang sandaling ito na hindi ko inaasahang mangyayari ngayong gabi. Pero hindi rin nagtagal ang kasiyahan ko nang magpaalam na siya at sabihing tatawagan na lang daw niya ang ina kapag tapos na ito sa kausap.'Sana pala a
VIER'S POV Nagpahuli na ako sa pag-uwi dahil hindi ko alam kung paano ko masisikmurang harapin ang lahat ng kasamahan ko habang alam ko na ang dahilan ng pagkatalo namin ay ang matinding galit sakin ni Cloud. Bagay na wala naman silang kinalaman pero pangarap nila ang naging kabayaran. Passed two na rin ng madaling araw nang makauwi ako. At dinig kong patuloy pa ring nagdidiskusyon sina Alvin at Francis sa may kusina patungkol sa naging resulta ng kompetisyon at sa kinasapitan ng aming grupo."Hindi kaya nilaglag tayo nung ha**p na Cloud na 'yon?," nanggigigil na saad ni Francis. At tama siya. Nilaglag nga kami ni Cloud. At ang rason ay walang iba kundi ako at ang mga ka**ngahang ginawa ko sa kanya. Hindi ko na pinakinggan ang buo nilang pag-uusap. Sobra na kasi ang guilt na nararamdaman ko na pinabibigat pa ng naging pagtatalo namin kanina ni Cloud. Ni hindi ko pa rin maisip kung paano ko siya makakausap ng matino patungko kay George at kung bakit kinailangan niyang i-deny ang pag
TIFFANY'S POV I can see guilt and fear all over her face habang nililinaw ko sa kanya kung ano at sino ako sa buhay ng lalaking minsan na palang naging kanya. But, past is past. At ngayon ay ako na ang nagmamay-ari kay Cloud. She's now out of the picture."Pina-imbestigahan mo ba ako?," dismayado niyang tanong matapos kong sabihin sa kanya ang lahat-lahat ng nalaman ko patungkol sa kanya. And I can't help but cackle at that foolish question from this foolish person in front of me."Isn't it obvious?," I said, raising my eyebrows wickedly. The fact that I actually have to do it messed up my pride pero kinailangan ko pa ring gawin after a bit of suspicion and proof. Cloud's not a womanizer type, unlike his best friend Steff. He doesn't even want to mingle and have some time with ladies kahit pa nga sa mga kaibigan kong babae o sa kahit na sino pang nabibilang sa alta sosyedad na kagaya ko. Ayon sa kanya, he just doesn't feel comfortable being with other ladies. But he's not gay just
VIER'S POV Gusto kong isipin na lang na masama pala ang ugali ng babaeng ito at ang magandang ugali ay ipinapakita lang niya sa tuwing nariyan si Cloud. Pero hind eh. Totoo naman kasi ang lahat ng sinasabi niya at isinasampal lang niya sakin ngayon ang totoo. Kasi, ano nga bang naging ambag ko sa buhay ni Cloud? Wala! Alam ko ang mga pangarap at ambisyon niya sa buhay. Alam kong lahat ng 'yon pero wala akong nagawa o naitulong man lang sa kanya para makahakbang patungo sa nais niyang buhay. Naging makasarili kasi ako. Puro na lang ako at kasiyahan ko ang nasa isip ko noon. Masakit man isipin at tanggapin, pero tama si Tiffany. Na katawan ko lang ang tanging naipagkaloob ko kay Cloud. Kaya nga may George na nag-eexist ngayon 'di ba."Here's your order ma'am," sabi ng manager na siya pa mismong nagdala ng order namin."Thank you," ani Tiffany na may maaliwalas na ngiti na muli sa kanyang mukha. Napangiti rin ang manager nang iabot na niya ang bayad na tatlong libo para lang sa inord
CLOUD'S POV"Oh whoah whoah!," iiling-iling niyang tugon habang pagak na tumatawa. "I never thought you'll go this crazy brother," sabi pa niya at patay-malisyang ibinaling na ang kanyang atensyon sa kape niya na dinere-deretso niya ang pag-inom kahit umuusok pa iyon."Steffano, I'm serious!," pagtataas ko na ng aking tono. I'm crazy? Yes, I am! And I am not willing to give up anything right now! Not Tiffany, my dreams nor my son na inakala kong matagal nang nawala."HELL NO 'BRO!," madiin niyang pagtutol sa nais ko sanang gawin niya para sa 'kin. And I expected it. Pero desperado na ako eh and I won't take it as an answer. I can't!"Look 'bro, 'di ba sabi ko nga sa'yo, pa-iibigin ko tapos sasaktan ko agad. Pero sabi mo seryosohin ko?," aniya na unti-unti na ring nagtataas ng boses niya sa akin. "Cloud, hindi pa nga ako pumapayag dun sa hinihiling mo eh. Tapos ngayon kasal na? You're impossible 'bro!," dismayado niyang saad. "I know… I understand na marami ka nang pinagdaanan and you
CAROL'S POV Kaibigan ko 'tong si Vier at mahal ko naman siya. Pero kulang na lang ay ing**ngod ko na ang pagmumukha niya ngayon sa inidoro sa panggigigil habang walang humpay kong hin***mas ang likod niya dito sa maliit na cubicle ng ladies' room dito sa bar. Halos kalahating oras na kami rito at halos kalahating oras ko na ring tinitiis ang mabahong amoy ng pinaghalo-halong alak na ininom niya kanina. "Jusko naman kasi Vier! Ano bang naisipan mo at nagpakalasing ka ng ganyan? 'Kala mo naman kaya," paulit-ulit kong panenermon sa kanya kasabay ng labas-bituka niyang pagtatawag ng uwak dito sa loob."Tara na," pag-aaya niya matapos na i-flush ang nakakadiri at nangangamoy niyang suka. Kaso lang ay hindi pa man siya nakakatayo ay muli na naman bumulwak ang 'di maubos-ubos na alak na inilaman niya sa kanyang sikmura."Ayyst naman," irita kong pag-angal. Sa kawalan kasi niya ng balanse at biglaang pagbuga niya ng kanyanf 4th session dito sa banyo. Napasapo na lang tuloy ako sa noo ko. Pa
VIER'S POV Mabait itong si Ericka. Alam ko 'yon dahil unang kita ko pa lamang sa kanya ay nakagaanan ko kaagad siya ng loob.Gayunpaman ay hindi pa rin mababago ng kabaitan niya ang katotohanan na asawa niya pa rin si Archie Mendez, the worst Mendez I know."I know what happened," aniya nang makaupo kami sa dulong table dito sa restaurant. Dito na kami pumwesto para na rin hindi marinig na mga tao rito ang pag-uusapan namin. Nakaupo ako sa upuan na nakaharap kina Miss Claire at madalas na mahagip ng tingin ko ang pagmamasid niya sa amin ni Ericka. Lalo na sa akin. Parang nag-aalab ang mga tinging ipinupukol niya sa akin kaya sinikap kong panatilihing kalmado ang aking sarili. Iyon ay kahit pa mukhang alam ko na kung ano ang tinutukoy nitong si Ericka na nais niyang pag-usapan."Medyo ano kasi….," panimula ko na may halo pang pag-aalinlangan sa mga salitang maaari kong gamitin para ilarawan ang asawa niya sa harapan niya. "Medyo mabalasik pala 'yang asawa mo," pagtatapat ko sa kanya
VIER'S POV Late na akong naihatid ni Hector nang nagdaang gabi kaya dumiretso na ako sa kwarto at agad din namang nakatulog. Nagmamadali rin akong bumaba at napasarap naman ako ng tulog at hindi ko na namalayaan ang oras. Mag-aalas otso na pala kasi at laking pagtataka ko nang maabutan ko pa sa kusina ang mga kapatid ko. At abalang-abala pa sa pagtulong kay inay sa paggagayak nito ng almusal."Anong meron?," nakangiwi kong tanong sa mga ito."Maupo ka na lang d'yan," seryosong saad ni Allen matapos akong ipaghila ng aking uupuan. Lalo tuloy akong nahiwagaan sa kinikilos ng mgabkapatid ko kaya bumaling na lang ako kay inay na nang mga sandaling iyon ay abala naman sa isinasangag na kanin."'Nay, anong–""Saglit lang anak ha. Matatapos na ako rito," putol niya sa sasabihin ko. "Tophe, 'yung kape," baling niya kay Kristoph na bigla na lang sumulpot sa harapan ko at inihapag sa akin ang bagong timplang kape."Ano na namang meron?," tanong ko kay Tophe pero hindi ako pinansin at pinuntah
AUTHOR'S POV FLASHBACK, 2017 Magkakapit-bahay lamang sina Cloud at ang mag-bestfriend na sina Carol at Vier kaya naman naging close ang tatlo sa isa't-isa. Mas matanda si Cloud nang dalawang taon sa dalawang babae kaya naman kuya ang turing nila sa kanya. Kung minsan ay pinangangaralan din sila ni Cloud sa tuwing may mga kalokohan silang nagagawa na lagi din naman nilang pinapakinggan. Bukod pa doon ay si Cloud din ang nagsisilbing protektor, bodyguard at chaperon nila sa tuwing aabutin sila ng madaling-araw sa kung saang lugar kapag may mga dance contest silang sinasalihan. Hindi rin naman pulos ka-seryosohan lang itong si Cloud sa kanila. Paminsan-minsan ay kasama din nila ito sa kaharutan at kasama sa masasayang sandali ng kanilang kalokohan. Ang hindi alam ni Vier ay nagsimula na palang makaramdam ng malalim na pagtingin sa kanya si Cloud. Ngunit dahil na rin sa kawalan niya ng self-confidence ay hinayaan na lang niya sa sarili ang damdaming iyon at pinagpapasalamat na lama
VIER'S POV Hindi ko akalain na ganito ang magiging reaksyon ni Hector sa ibinunyag ko sa kanya kanina. Hindi lang pala siya basta-bastang gentleman lang, malawak din ang kanyang pang-unawa at hindi na niya minasama pa ang naging bunga ng aking nakaraang pagmamahal. Tunay nga siguro ang kasabihan na may bahagharing naghihintay sa dulo ng bawat bagyong ating pagdadaanan. At siya ang bahagharing iyon. Matapos kasi ang lahat-lahat ng sakit at pagluha ko, eh heto kami ngayon at masaya pa rin at magkasamang ineenjoy ang view dito sa mataas na bahagi ng Tagaytay habang mahigpit na magkayakap. Matapos ang madamdamin naming pag-uusap kanina ay niyaya na niya ako rito para naman daw makapag-unwined ako. Masyado na raw kasi yatang nai-stress ang kanyang reyna sa mga bagay-bagay. Idagdag pa ang hindi masyadong magandang unang pagkikita namin ng kanyang pamilya. Nawala na rin daw umano ang kilig ambiance sa inihanda niyang surprise lunch kanina na pambawi pala niya sa akin sa ginawa ng kany
VIER'S POV"Iwan n'yo na muna kami," pakiusap ko sa dalawang violinist na agad namang tumalima nang imuwestra sila ni Hector papalabas ng hall."Hon…," sambit niya habang nananatili pa rin ang kanyang mga kamay sa kamay ko. "Hon, please don't leave me," pagsusumamo niya kasabay ng tuluyan na ngang pagbagsak ng kanyang mga luha. Itinaas ko ang mga palad ko sa mukha niya para ako na mismo ang magpunas sa mga luhang iyon na lalo lang nagpapabigat sa aking damdamin. Napakabuti niyang tao at hindi niya deserve ang lumuha at masaktan nang dahil sa katulad ko."H'wag kang umiyak, please," pakiusap ko sa kanya na may panginginig pa sa aking boses na dala na rin ng takot at guilt sa loob ko. Ramdam ko rin na malapit nang bumagsak ang luha ko sa sobrang pagkahabag sa aking nobyo pero alam ko rin na kailangan kong maging matapang sa sandaling ito dahil kung hindi, paano ko pa tatanggapin ang posibleng reaksyon niya sa ipagtatapat ko?"May, may kailangan ka munang malaman Hector," saad ko na ti
CLOUD'S POV"Hello?," tugon ko nang isang unknown number ang bigla na lamang tumawag sa kalagitnaan pa naman ng pagluluto ko."Cloud, ano na ha?," iritadong tugon nito mula sa kabilang linya. Hindi ko alam kung matatawa ako sa bungad niya sa aking iyon o ano kaya napahilamos na lang ng mukha. Sinenyasan ko na rin si Kevin, ang isa pang chef dito para siya na ang magpatuloy sa niluluto ko"Ang sabi natulog ka raw sa kwarto ni– hmmm–ano," aniya na iniwasan na lang ang pagbanggit sa pangalan ni Vier. Sa pagkakaalam ko ay magkasama sila ngayon sa trabaho at malamang na alam ng lahat ng kanilang katrabaho ang relasyon ni Vier sa kanilang big boss."Anong nangyari ha? Meron ba?," pag-uusisa pa niya."Tsk tsk tsk, hindi ka pa rin talaga nagbabago Carol. Masyado ka pa ring usisera," sagot ko sa kanya habang hindi maiwasan ang matawa sa aming usapan."Ang bagal mo kasi eh," napahinto na ako sa sinabi niyang iyon. "Kung mas napaaga ka lang, eh 'di sana may comeback 'yung KAYO 'di ba?," panenerm
VIER'S POV Archie Mendez. Sino nga ba naman ang hindi hahanga sa kanya? Magaling siya pagdating sa pagpapatakbo ng negosyo. Sa pagkakaalam ko ay siya ang naging dahilan kung bakit mabilis ang naging pagbulusok ng pangalan ng mga Mendez sa industriya na kanilang ginagalawan ngayon. Hindi rin maikakaila ang mga pisikal niyang katangian na higit na angat kung ikukumpara ng kahit sino sa mga lalaking modelo sa bansa. Matangos na ilong. Maganda at mapang-akit na pares ng mga mata. A chiselled cheekbones. Name it! Hindi pa kasama rito ang angkin niyang talino na higit pang nakadaragdag sa kanyang appeal. Ngunit ano ba ang silbi ng lahat ng magagandang katangian niyang iyon kung sa likod ng kahanga-hanga niyang anyo ay nagtatago pala ang isang bulok na pagkatao. Iyan lang ang tanging itinakbo ng isip ko mula nang paalisin niya ang kasama ko kanina na si Grace at maiwan kaming dalawa. Ibinilin niya rin kay Grace na h'wag na h'wag nitong babanggitin kay Hector na magkasama kami ng
VIER'S POV Matapos ang mga nakakapraning na pangyayari nang nagdaang araw ay nagpapasalamat pa rin ako na nagising ako na may katinuan na sa utak ko. And that's all thanks to Cloud. Kung wala marahil siya sa tabi ko kagabi, nunca na makatulog o maka-idlip man lang ako. Lumabas na ako ng kwarto kahit alam kong namamaga pa ang mga mata ko. Balak ko sanang dumiretso sa banyo para sana makapaghilamos muna bago ako humarap kina inay pero hindi ko na iyon nagawa nang agad akong takamin ng mabangong amoy ng arroz caldo sa kusina. Napasugod tuloy ako roon at nakaligtaan ko na ang paghihilamos. Bukod kasi sa napakasarap ng amoy ng arroz caldo ma iyon, ay sadyang kumakalam na rin ang sikmura ko dahil wala pa akong kinakain mula pa kagabi kaya deadma na lang ako sa mugto kong mata o sa kung ano pang hitsura ko ngayon. Ang importante ngayon ay malamnan ko na 'tong nananawagan kong tiyan. "O, buti naman gising ka na," bati sa akin ni Carol na animo'y nasa magandang trono niya habang tila sa
CLOUD'S POV Sumaglit lang ako sa kusina para iinit ang pulutan namin na sisig na medyo nagsesebo na. Naisipan ko na ring saglit na magpahinga at idukdok ang ulo ko sa maliit na mesa roon dahil mukhang sumisipa na 'ata ang ininom kong alak sa ulo ko. Pero kasabay ng pagtakas ko sa alak ay ang muli ring pagdaan ng imahe ni Vier sa isipan ko. Halos mag-uumaga na pero wala pa ring Vier na nagpapakita dito sa bahay nila. What else would I think had happened? O baka hanggang ngayon ay nangyayari pa rin. "Sh*t!," impit kong pagmumura habang mariin na nakakuyumos ang mga kamao ko sa ibabaw ng mesa habang tumatakbo sa utak ko ang mga posibleng nagaganap sa kanila ngayon. Parang bumabaligtad ang sikmura ko, isipin ko pa lang ang ganoong bagay na hindi naman imposible. Hindi ko 'yata kakayanin na makita silang dalawa na magkasama at masaya. Hindi ko rin kayang tanggapin na ngayon ay pag-aari na siya ng ibang lalaki at hindi na ako ang nagmamay-ari ng puso niya. Tumayo na ako sa aking k