Chapter 17: The Plan

CLOUD'S POV

"You're kidding, right?," ani Steffano habang dismayadong nakapamay-awang sa harapan ko. Mukhang hinihintay niya na sabihin ko na nagbibiro lang ako. Pero hindi iyon nangyari kaya ganoon na lamang ang paghilamos niya sa pinagmamalaki niyang mukha. Habang nanatili naman akong nakatitig sa kanya at naghihintay rin sa isasagot niya.

 Hindi na 'ko nabigla pa sa naging reaksyon niya sa mga sinabi ko. Kahit naman ako ay hindi rin makapaniwalang hinihiling ko ang pabor na ito sa kanya. Kaso wala na akong maisip na iba pang paraan.

 I need to get Vier out of my life and take care of my son at the same time. And Steffano is the only man I know na pwedeng makatulong sa 'kin.

 He's the master playboy as everyone knows but he's actually more than that. He even has more influence and money than I have. He can even have power if he wants to.

 He is the only son of the honorable Senator Ferdinand Ramirez and his father's too willing to give him everything and anything he wants. Ayaw lang niyang tanggapin ang lahat ng binibigay nito para na rin daw makaiwas sa anumang masamang bato na maaaring ipukol sa kanya ng una nitong pamilya. Kaya nagtitiis na lang siya sa pagiging sous-chef ng Jupiter's. After all, ang gusto at nagpapasaya lang naman daw sa kanya ay ang pagluluto at kuntento na siyang maging tao sa kusina.

 Ilang malalim na buntung-hininga ang

kanyang pinakawalan bago muling nagsalita. "Are you sure about this Cloud?," tanong niya sa seryosong tono. "I will do everything for you because your a great friend but…" aniya na tila nag-aalinlangan pa rin.

 Sa totoo lang ay hindi ako komportable sa ganitong set up. Hindi kasi ako sanay na humihingi ng tulong, kahit pa kay Steffano. Mas sanay ako na ako ang gumagawa ng mga kailangan kong gawin. But this thing's different. 

"Sabi ko, paiibigin ko si Vier pero wala naman akong balak na seryosohin siya bro," reklamo niya.

"Hindi mo naman siya kailangang seryosohin Steff. You just have to make her feel na mahal mo siya. It's your forte, right?," sabi ko na sa pagkakataong iyon ay ikinailing niya. "She's after wealth…."

 Maging ako ay napailing na rin nang sabihin ko iyon. Hindi ko pa rin siguro tanggap na ganoon pala siyang klaseng babae. We grew up sa iisang komunidad  at akala ko'y lubos ko na siyang nakilala, ngunit hindi pala.

 Four years ago, sakto lang ang pamumuhay ko at sinabi niya sakin na wala na ang anak namin. Pero ngayon na nalaman niyang naiangat ko na ang aking sarili sa sosyedad, bigla siyang lumalapit sa akin at mukhang balak pang gamitin ang anak namin para maibalik lang ang dati.

 A pain struck inside me again but I shrugged it off. Hindi ko na 'yon dapat pang maramdaman. 

"Pakitaan mo lang siya ng makikinang na bagay, siguradong mapapaamo mo na siya," dagdag ko pa na parang labas lang naman sa ilong. "Gusto ko lang na masubaybayan ko pa rin ang anak ko,"

 He sighed at what I said. "Bakit 'di mo na lang kasi aminin kay Tiffany ang totoo Cloud. Mahal ka naman niya and I'm sure in no time ay matatanggap din niya si George."

"That's impossible," I seriously stated na agad niyang naunawaan. Kilala rin naman niya ang personality ni Tiffany.

"What about the PhilDance?," pag-iiba niya sa topic. "Ilang ulit mo 'yung tinanggihan but now…."

"I will ruin her life with it," I said full of madness. "PhilDance is one of her great dreams kaso hindi niya 'yun naachieve dati kaya sigurado akong pinaghandaan niya 'to ngayon ng husto and it will surely break her heart kapag natalo sila." I smirked nang maalala ko kung gaano kakumpyansa si Alvin na mananalo sila dahil daw ang pinakamagaling na si Vier ang choreographer ng grupo.

"Akala ko ba naka-move on ka na sa babaing 'yon?"

"Sa pagmamahal ko sa kanya, oo, pero hindi sa sakit na dinulot niya Steff. And I need to get even. 'Pag nagawa ko na 'yon, saka ko lang tuluyang mabubura sa sistema ko ang lahat ng sakit na naramdaman ko dahil sa kanya."

VIER'S POV

 Nakahingi na 'ko ng tawad kay Francis at na-explain ko na rin sa kanya na nangyari lang 'yung nangyari dahil sa sobrang frustration ko at wala ng iba. Of course, galit na galit siya. Inasahan ko na naman iyon dahil isang malaking sampal sa pride niya bilang lalaki ang paghalik at pagkatapos ay pagtanggi ko sa kanyang pagmamahal.

 Buti na nga lang at marunong siyang maghandle ng emosyon at hindi niya dinadala ang galit niya sa aming practice. Kung nagkataon, baka ikasira iyon ng paghahanda namin at baka ikatalo pa ng Tropical. Isang bagay na hindi ko aasahan sa pagkakataong ito.

 Tatlong araw na lang at magaganap na ang pinakahihintay at pinaghahandaan naming competition. Naperfect na namin ang lahat ng stunts, movements at choreography. Maging ang music na gagamitin namin ay masasabing kong dramatically intense na siyang magbibigay ng kakaibang buhay sa inihanda naming world-class performance.

'We will surely own that night.'

 Hindi ko napigilan ang mapangiti ng at kiligin sa naisip. 

"Miss Vier, tara na daw po sabi ni madam," excited na tawag sa 'kin ni Aira.

"Sige. Susunod na ako," sagot ko naman at mabilis na kinuha ang bag ko at bumaba na.

"Tropical for the win!," malakas na cheer ni Alvin sa grupo.

"For the win," sabay-sabay naming sagot bago kami umalis.

 Papunta kami ngayon sa theatre kung saan gaganapin ang PhilDance para sa briefing at para na rin maipakita sa mga kalahok ang space for the performances. Ginagawa ito para makapag-adjust ang mga kalahok at ang mga routine nila kung hindi man iyon pupwede sa stage na nakalaan para sa isasagawang kompetisyon.

 We are too prepared pero syempre kinakabahan pa rin lalo na nang makita na namin ang mga grupong makakalaban namin. 

 Pamilyar sa akin ang ilan sa mga grupong naroroon. Napanood ko na kasi sila sa ilang national at international na kompetisyon at masasabi kong nakakahanga talaga ang galing at estilo nila sa pagsasayaw pero inexpect ko na na makakalaban namin sila kaya inaral ko na galawan nila at hinigitan iyon sa choreo na ginawa ko. At isa iyon sa masasabi kong advantage namin sa kanila.

 Baguhan lang ang aming grupo sa ganito kalaking kompetisyon kaya walang masyadong nakakaalam sa aming kakayahan sa pagsasayaw. Hindi rin naman nag-aaksaya ang malalaking grupo na alamin pa ang kakayahan ng mga katulad namin na NO-NAMER pa sa industriya kaya wala silang anumang ideya tungkol sa amin. Hindi tulad nila na isang click mo lang sa computer ay lalabas na ang lahat ng naging performances kaya't madali lang silang aralin at TALUNIN.