ยัยล้มละลายกับประตูสู่การค้าทะลุมิติ

ยัยล้มละลายกับประตูสู่การค้าทะลุมิติ

last updateLast Updated : 2024-12-10
By:   เยว่รั่วซิงเหอ  Updated just now
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
Not enough ratings
40Chapters
5views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

คนอื่นจบการศึกษาแล้วตกงาน แต่เฉินจินเยว่จบการศึกษาแล้วล้มละลาย พอตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตนเองต้องสืบทอดหนี้สินนับหลายล้าน ส่วนน้องชายก็ขโมยเงินสดทั้งหมดและหอบหนีไปต่างประเทศ ทางด้านคุณปู่เพื่อหลบหนีจากดอกเบี้ยอันเกินอัตรา จึงได้ส่งของเก๊โบราณจำนวนหนึ่งมาให้เธอ พร้อมกับประชาสัมพันธ์ไปทั่ว...อย่างไรก็ตามของเก๊โบราณเหล่านี้ก็ไม่ใช่ของปลอมไปเสียหมด ทั้งยังบังเอิญช่วยเธอเปิดประตูแห่งตลาดการค้าทะลุมิติอีกด้วย ซึ่งองค์ชายผู้ตกอับที่ต้องทนหนาวและหิวโหย ณ ชายแดนก็ได้เดินผ่านประตูเข้ามายังในโรงงาน และเห็นเสื้อโค้ทที่ขายไม่ออกของเธอเข้าด้วยดวงตาอันเป็นประกาย พร้อมรีบยกกล่องของโบราณของแท้มาหลายกล่องและพูดขึ้นว่า ข้าเอาเหมาหมดนี่ หัวหน้าเผ่าดึกดำบรรพ์ได้เห็นเครื่องมือการผลิตที่ทันสมัยเหล่านั้น ก็ยื่นรากโสมป่าพันปีอันใหญ่มาให้ ส่วนทายาทเศรษฐีจากโลกอนาคตที่เดินผ่านมาโดยบังเอิญ ก็ทำหน้าตาตื่นตาตื่นใจ พร้อมมอบเครื่องมือป้องกันตัวที่ทันสมัยให้เธอมามากมาย แล้วอุ้มเอาผลไม้และผักสดที่เธอเพิ่งไปเก็บจากไร่มากลับไป...ไปๆ มาๆ โรงงานเล็กๆ ที่ล้มละลายนี้ไม่เพียงแต่ไม่ปิดตัวลง แต่กลับมีคำสั่งซื้อมากขึ้นเรื่อยๆ เฉินจินเยว่จึงต้องขยายโรงงานไปยังเมืองหลวง และสุดท้ายก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งประเทศ สำหรับญาติที่เห็นแก่ตัว กับคนที่มาตามจีบสุดพิลึกกึกกือล่ะ ให้ไปให้ไกลๆ เท่าที่จะทำไกลได้เลย เมื่อเห็นว่าธุรกิจดีขึ้นเรื่อยๆ ก็มีคนมาขายขนมจีบให้เธอเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน จนทำให้เจ้าพ่อที่คอยปกป้องเธอไม่สามารถนั่งนิ่งเฉยได้อีกต่อไป "คุณเฉิน ผมมีโปรเจกต์เกี่ยวกับชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณ อยากจะคุยกับคุณสักหน่อย"

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1

วันนี้ก็เป็นสิบวันแล้วที่เฉินจินเยว่ผู้นี้ต้องเป็นหนี้สินอันเนื่องมาจากพินัยกรรมฉบับนั้น จากนักศึกษาที่มีผลการเรียนดีเด่นในสาขาเอกโบราณคดีของมหาวิทยาลัยณ เมืองหลวงใหญ่อย่างเธอ ต้องกลายมาเป็นผู้สืบทอดโรงงานที่มีหนี้สินนับหลายล้าน พ่อแม่ทำธุรกิจล้มละลายจนฆ่าตัวตายด้วยความสิ้นหวัง ก่อนจะทิ้งหนี้สินก้อนโตพร้อมทั้งพินัยกรรมฉบับหนึ่งเอาไว้ซึ่งเนื้อหาของพินัยกรรมได้เขียนเอาไว้ว่า เงินสดพร้อมบ้านหลังเก่า มอบให้แก่เฉินเจี๋ยผู้เป็นบุตรชาย ส่วนโรงงานกับสินค้าที่ขายไม่ออกเหล่านั้น มอบให้กับบุตรสาวเฉินจินเยว่และทันทีที่ปู่กับย่ารับรู้ถึงเรื่องพินัยกรรม ก็ได้โอนเงินสด และจัดการให้เฉินเจี๋ยออกนอกประเทศไป โดยทิ้งให้เธอต้องเผชิญหน้ากับเจ้าหนี้และพนักงานเพียงลำพัง……"คุณเฉิน คุณอย่าโทษที่เราแล้งน้ำใจเลยนะ นี่ก็ผ่านมาตั้งเจ็ดวันแล้ว มันก็ถึงเวลาที่ควรจะให้คำตอบกับเราแล้วใช่ไหมล่ะครับ คนงานหลายร้อยคนด้านล่างยังต้องกินต้องใช้อยู่นะครับ""บ้านพักตากอากาศของพวกคุณมีตั้งสองสามหลัง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเงินเดือนน้อยนิดแค่นี้จะจ่ายไม่ไหวน่ะ""คือว่า เมื่อกี้คุณปู่ยังส่งของโบราณมาให้คุณอยู่เลย แล้วยังบอก

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
40 Chapters
บทที่ 1
วันนี้ก็เป็นสิบวันแล้วที่เฉินจินเยว่ผู้นี้ต้องเป็นหนี้สินอันเนื่องมาจากพินัยกรรมฉบับนั้น จากนักศึกษาที่มีผลการเรียนดีเด่นในสาขาเอกโบราณคดีของมหาวิทยาลัยณ เมืองหลวงใหญ่อย่างเธอ ต้องกลายมาเป็นผู้สืบทอดโรงงานที่มีหนี้สินนับหลายล้าน พ่อแม่ทำธุรกิจล้มละลายจนฆ่าตัวตายด้วยความสิ้นหวัง ก่อนจะทิ้งหนี้สินก้อนโตพร้อมทั้งพินัยกรรมฉบับหนึ่งเอาไว้ซึ่งเนื้อหาของพินัยกรรมได้เขียนเอาไว้ว่า เงินสดพร้อมบ้านหลังเก่า มอบให้แก่เฉินเจี๋ยผู้เป็นบุตรชาย ส่วนโรงงานกับสินค้าที่ขายไม่ออกเหล่านั้น มอบให้กับบุตรสาวเฉินจินเยว่และทันทีที่ปู่กับย่ารับรู้ถึงเรื่องพินัยกรรม ก็ได้โอนเงินสด และจัดการให้เฉินเจี๋ยออกนอกประเทศไป โดยทิ้งให้เธอต้องเผชิญหน้ากับเจ้าหนี้และพนักงานเพียงลำพัง……"คุณเฉิน คุณอย่าโทษที่เราแล้งน้ำใจเลยนะ นี่ก็ผ่านมาตั้งเจ็ดวันแล้ว มันก็ถึงเวลาที่ควรจะให้คำตอบกับเราแล้วใช่ไหมล่ะครับ คนงานหลายร้อยคนด้านล่างยังต้องกินต้องใช้อยู่นะครับ""บ้านพักตากอากาศของพวกคุณมีตั้งสองสามหลัง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเงินเดือนน้อยนิดแค่นี้จะจ่ายไม่ไหวน่ะ""คือว่า เมื่อกี้คุณปู่ยังส่งของโบราณมาให้คุณอยู่เลย แล้วยังบอก
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 2
เธอวางเครื่องประดับหยกชิ้นนั้นลงบนกลางโต๊ะอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเดินเข้าไปเอาเสื้อผ้าที่จัดแสดงโชว์ออกมาจากชั้นวางจากนั้นก็ค่อยๆสวมใส่ลงบนร่างกายทีละตัว โดยเริ่มจากเสื้อกันหนาวสเวตเตอร์ไปจนถึงเสื้อคลุมผ้าฝ้ายรวมทั้งทำการแนะนำและเสนอขายทีละตัว"คุณสามารถมั่นใจในคุณภาพของโรงงานของเราได้เลยค่ะ สินค้าล็อตนี้เดิมทีเป็นสินค้าที่ลูกค้ารายใหญ่ต้องการ ราคาไม่ใช่ถูกๆ และทุกชิ้นก็ล้วนเลือกใช้วัสดุคุณภาพดีทั้งนั้นเลยค่ะ..."เมื่อเสื้อกันหนาวถูกสวมลงบนเรือนร่าง ดวงตาของเจียงฉีอันก็ดูเลิ่กลั่กขึ้นมาทันทีเสื้อผ้าที่นี่ ช่างเน้นสัดส่วนรูปร่างเกินไปแล้วแต่เขาก็ไม่อาจจะละสายตาได้เพราะเสื้อคลุมนี้มันอัศจรรย์ยิ่งนักเพียงแค่รูดสิ่งเล็กๆ ชิ้นนั้นแค่ครู่เดียว เสื้อผ้าก็ปิดล็อคเข้าด้วยกันแล้วเขาขยับนิ้วมือเล็กน้อย เพราะอยากจะเอื้อมมือไปสัมผัสส่วนที่ปิดล็อคเสื้อคลุมบุผ้าฝ้ายนี้เอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าจู่ๆ เขาก็ผงะ และไม่ขยับอยู่กับที่ไปชั่วครู่เสียอย่างนั้นเฉินจินเยว่สังเกตเห็นสายตาที่จับจ้องมาของเขา จึงใช้มือข้างหนึ่งจับเสื้อผ้าเอาไว้ และใช้มืออีกข้างรูดซิปเลื่อนขึ้นลง"มันเนียนลื่นมาก คุณไม่ต
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 3
เจียงฉีอันที่เดินออกมาจากร้านค้า ก็รู้สึกได้ถึงความหนาวที่โผล่กระทบเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับก้าวออกจากฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น ไปสู่ฤดูหนาวอันแน่นหนาเขาอดที่จะตัวสั่นสะท้านขึ้นมาไม่ได้พร้อมกับความสับสนเล็กน้อยที่ผุดขึ้นมาราวกับฝันไปแต่ความรู้สึกของสัมผัสที่มั่นคงในมือ บอกให้เห็นถึงความเป็นจริงของเรื่องนี้ และเขาก็ได้ซื้อเสื้อผ้าสำเร็จรูปในร้านนั้นมาจริงๆ..."ฝ่าบาท! ในที่สุดฝ่าบาทก็ออกมา! หากหาตัวฝ่าบาทไม่เจอ พวกเราจักต้องไปรายงานต่อท่านแม่ทัพเซียว!" น้ำเสียงของผู้ติดตามเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก"ท่านซื้อเสื้อผ้ามาได้จริงๆ หรือขอรับ?" ใน ในร้านนี่เหรอขอรับ?" ผู้ติดตามอีกคนชี้ไปยังร้านที่อยู่ด้านหลังเขาด้วยความตกใจเจียงฉีอันพยักหน้าผู้ติดตามตกใจมากขึ้นไปอีก "แต่พวกเราทุกคนเพิ่งเข้าไปในนั้น และเห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรอยู่ด้านในเลยนะขอรับ!"เจียงฉีอัน "..."เขาหันกลับไปมองดูร้านค้าที่อยู่ข้างหลังอย่างลืมตัว ประตูนั้นแง้มเปิดเอาไว้เล็กน้อย แต่ภายในกลับมืดมัว และมองไม่เห็นสิ่งใดเลยความสุขและความตื่นเต้นที่เพิ่งได้ซื้อของมานั้นหายไปหมดสิ้นแล้วในขณะนี้ หลงเหลือแต่ความรู้สึกขนลุกเอ
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 4
"แน่นอนว่าฉันก็เป็นเหมือนคุณค่ะ!" แววตาของเฉินจินเยว่เต็มไปด้วยความสงสัย "แต่ก่อนหน้านี้คุณเข้ามายังไง? และออกไปยังไงคะ? ทำไมคนอื่นถึงไม่เห็นคุณเดินไปเลย?""เจ้าไม่รู้ว่าข้าเข้ามาได้เยี่ยงไร?" เจียงฉีอันไม่อยากจะเชื่อ "เจ้าไม่ใช่เจ้าของร้านหรอกหรือ?""…"ในระหว่างที่ต่างฝ่ายต่างหยั่งเชิงกันเป็นเวลานานกว่าสิบนาที ทั้งสองฝ่ายก็ได้รู้เบื้องลึกของอีกฝ่ายโดยคร่าวๆแต่ก็ต้องตกอยู่ในความเงียบที่ไม่มีที่สิ้นสุด"อาณาจักรเจียงเหรอ?"เฉินจินเยว่มั่นใจว่าในคลังความรู้ของตนนั้น ไม่เคยมีราชวงศ์นี้ปรากฏอยู่เลยเธอสอบถามเขาอย่างรอบคอบว่า "คุณบอกว่าคุณเป็นองค์ชายหกของอาณาจักรเจียง ซึ่งถูกส่งไปยังชายแดน แล้วเจอกับพายุหิมะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในรอบศตวรรษ และขณะที่กำลังตระเวนหาเสบียงคุณก็เดินเข้ามาในห้องทำงานของฉันโดยบังเอิญ และคิดว่าฉันเป็นคนนำพาคุณเข้ามาในนี้งั้นเหรอคะ?"เจียงฉีอันสะอึกไปราวกับมีก้อนอะไรติดอยู่ตรงลำคอ และอดที่จะชี้แจงแถลงไขออกไปไม่ได้ว่า "มิใช่ถูกส่งตัวมา เป็นการอาสามาเองในนามของฝ่าพระบาท เพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจในชายแดน!"เขามั่นใจว่า เขาเลือกแนะนำเฉพาะเรื่องที่รู้จักกันดีในเข
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 5
เมื่อได้เห็นใบหน้าของคนที่ตนเกลียดนั้น เซียวเฉิงหยู่ก็เกือบจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจจากนั้นก็รีบก้าวไปข้างหน้า แล้วดึงเขาเข้ามาสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะจ้องมองมาที่มวยผมอันหละหลวมของเขา "ปิ่นปักผมของท่านล่ะ? เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้?"พูดจบ สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่เสื้อผ้ากองโตที่อยู่ข้างๆการที่อยู่ดีๆ ก็เห็นใครบางคนออกมาจากห้องนั้น มันทำให้แม่ทัพเซียวตกใจเป็นอย่างยิ่งแต่เขาก็ยังพอมีสติอยู่จากนั้นเสียงตวาดก็ดังขึ้น "เซียวเฉิงหยู่!"เซียวเฉิงหยู่รู้สึกตัว แล้วรีบปล่อยมือที่จับตัวเขาเอาไว้ "ฝ่าบาทโปรดอภัย!"และแม้ว่าจะพูดออกมาเช่นนี้ แต่ดวงตาคู่นั้นก็ยังคงสอดส่องมองมาที่อีกฝ่ายอย่างสนอกสนใจ สลับกับเหลือบมองไปยังเสบียงที่สูงเหมือนดั่งเนินเล็กๆ ที่ไม่อาจละเลยไปได้ราวกับรอคำอธิบายอยู่เจียงฉีอันที่รู้สึกสบายอกสบายใจอยู่ ก็ไม่ได้โกรธเลยแม้แต่น้อย "พวกเจ้ารอสักประเดี๋ยวนะ ข้าจะไปขนย้ายสินค้าก่อน แล้วจักอธิบายให้พวกเจ้าฟังในภายหลัง"คนทั้งหลายยังไม่ทันได้กลับคืนสติจากเสบียงที่เต็มรถ ก็กลับได้ยินคำนี้ขึ้นมาเสียก่อนยังมีสินค้าอีกงั้นรึ?!"ข้าจะเข้าไปกับท่าน!" เซียวเฉิงหยู่พูด
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 6
ผู้เฒ่าเฉียนรับมาอย่างระมัดระวัง และเปิดออกทีละชิ้นๆสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ งานที่ทำมาอย่างประณีต สภาพก็สมบูรณ์ และมันก็มาจากยุคเดียวกันกับหยกโบราณจริงๆเขาพูดโพล่งออกมาโดยไม่คิดว่า "ทำไมเมื่อตอนบ่ายคุณไม่เอาให้ผมไปพร้อมกันเลยล่ะ?"เฉินจินเยว่อ้าปากเตรียมจะแก้ตัว ศาสตราจารย์เหยียนก็พูดเสียงเย็นชาว่า "ให้โดนคุณหลอกอีกอะเหรอ?"ผู้เฒ่าเฉียน "..."ตาเฒ่าเหยียนไอ้เจ้านี่!เราสองคนรู้จักมักจี่กันมาครึ่งค่อนชีวิต ดันมาสอนให้นักเรียนตัวเองระวังตัวกับผมเนี่ยนะ!เสียใจนะ!แต่ความเสียใจอยู่ได้ไม่ถึงสองนาที เขามองดูศาสตราจารย์เหยียนที่อยู่ข้างๆ กำลังสังเกตสิ่งของนั่นอย่างจริงจัง แล้วกดถ่ายรูปพร้อมส่งออกไป เสียงราวสัญญาณเตือนดังขึ้นในใจเขา"แหวนหยกทรงยิงธนูนี่ ไหนเธอลองพูดซิเธอคิดว่าไง" จู่ๆ ศาสตราจารย์เหยียนที่เพิ่งส่งรูปเสร็จก็เอ่ยถามเฉินจินเยว่"…"เฉินจินเยว่ไม่คิดเลยว่าจะทำธุรกิจยังต้องมาสอบอีกเธอทำได้เพียงอธิบายคร่าวๆ สองสามประโยคเกี่ยวกับรูปลักษณ์และงานฝีมือศาสตราจารย์เหยียนพยักหน้า "เธอพูดได้ถูกต้อง รูปลักษณ์งดงาม ลวดลายหน้าสัตว์ใช้เทคนิคแกะสลักแบบเส้นบางประณีต บ
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 7
เฉินจินเยว่หน้าซีดเผือด แอบหลบเข้าไปในซอยมืดอย่างเงียบเชียบแม้จะวิ่งออกมาจากชุมชนแล้ว ร่างกายของเธอก็ยังคงสั่นไม่หยุดบ้านทั้งหมดถูกขายทอดตลอดไปแล้วที่พักแห่งนี้เธอเพิ่งเช่า มีเพียงพ่อแม่เท่านั้นที่เคยมาพอนึกถึงสีหน้าดุดันของพวกผู้ชายเมื่อครู่ ความหนาวเย็นก็แผ่ซ่านไปทั่วร่าง งั้นที่พวกเขาขนของเก่าไปที่บริษัทอย่างเปิดเผยวันนี้ ไม่ใช่แค่เพื่อให้คนงานเห็นแต่เพื่อให้พวกเจ้าหนี้เงินกู้นอกระบบเห็นด้วยสินะ?ดี!ก็ดี!คนตระกูลเฉินเลือดเย็นเหมือนกันหมด งั้นอย่าโทษเธอที่ไร้เมตตาแล้วกัน!เฉินจินเยว่จองที่พักโรงแรม หลังอาบน้ำเสร็จ เธอกลับนอนไม่หลับพลิกตัวไปมา สุดท้ายตัดสินใจไปที่โรงงานทันที คิดหาวิธีจัดส่งของในวันพรุ่งนี้…อีกฝั่ง ณ ค่ายทหารเหล่าทหารต่างดีใจจนลืมตัว ลืมไปหมดว่าเคยดูถูกองค์ชายจากเมืองหลวงผู้ไม่ได้เรื่องคนนี้ แต่ละคนรุมล้อมถามเขาเรื่องร้านค้าจากนั้นพวกเขาก็ได้รู้ว่า เจ้าของร้านเป็นสตรีผู้เลอโฉม และในร้านของเธอนั้นอบอุ่นราวกับฤดูใบไม้ผลินอกจากร้านค้าแล้ว เธอยังมีโรงงานเล็ก ๆ ที่สามารถผลิตเสื้อกันหนาวจำนวนมากได้อีกด้วย..."นั่นมันดินแดนที่เหล่าเทพอยู่หรืออย่างไร
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 8
ภาพที่มองมืดบอดไปหมด มันมืดมิดจริงๆนะรอบๆ มืดมิดจนไม่เห็นอะไรเลยมีแสงเลือนรางส่องมาจากประตูใหญ่ข้างหลัง ทำให้เขามองเห็นการตกแต่งภายในร้าน มันไม่ใช่ร้านเดิมที่เขาเจอเมื่อวานนี้เลยเขาตื่นตระหนกอย่างมาก เขากำมือที่ที่จับรถเข็นแน่น จนเส้นเลือดที่ข้อมือปูดขึ้นนี่มันเรื่องอะไรกัน?เขาไม่สามารถเข้าไปร้านนั้นได้แล้วหรือ?หลังจากนี้จะเข้าไปไม่ได้อีกหรือยังไม่ถึงเวลาเข้าไป?ในช่วงเวลานั้น ความคิดมากมายพุ่งเข้ามาในหัวของเขา เขาถึงกับสงสัยว่าเมื่อวานนี้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นแค่ความฝันทันใดนั้น เสียงดนตรีที่แปลกประหลาดและไพเราะดังขึ้น...เฉินจินเยว่ถูกปลุกจากเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ เธอจับโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างรำคาญๆ แต่เมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอว่า ‘คุณปู่’ สมองที่มึนๆงงๆก็ได้สติขึ้นมา"ฮัลโหล?"เธอกดรับสายอย่างขี้เกียจๆเสียงอ่อนโยนและห่วงใยดังมาจากปลายสาย "จาวตี้ ได้ยินว่าเมื่อวานหลานไม่ได้กลับบ้านเหรอ? เงินเดือนคนงานจ่ายหมดแล้วเหรอ?"นอกหน้าต่างฟ้าเพิ่งจะส่าง เธอลุกขึ้นเปิดไฟอย่างง่วง ๆ พร้อมพูดเสียงเย็นชาว่า "คุณปู่แก่แล้วเลอะเลือนหรือไงคะ? หนูเปลี่ยนชื่อแล้วนะ"เมื่
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 9
เจียงฉีอันนิ่งชะงัก สายตาพร่าเลือนเพราะรอยยิ้มสดใสนั่นจากนั้นก็เห็นเฉินจินเยว่ลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว "คุณออกไปก่อน อีกห้านาทีค่อยกลับเข้ามา!"เจียงฉีอันกำลังจะถามว่าห้านาทีนี่นานแค่ไหน แต่เธอพุ่งออกไปราวสายลม และทันทีที่เธอก้าวพ้นประตู เขาก็ถูกพลังที่มองไม่เห็นผลักออกมาเซียวเฉิงหยู่กำลังสั่งการลูกน้องอยู่ที่หน้าประตูอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยแต่เมื่อเห็นเจียงฉีอันเข้าออกหลายรอบ ทั้งที่เป็นฤดูหนาว แต่เหงื่อกลับซึมออกมาที่หน้าผาก เขาก็มีความรู้สึกมากมายในใจเขาแตกต่างจากองค์ชายองค์อื่นๆบางที เขาอาจไม่ควรระบายความโกรธต่อราชสำนักใส่เขาเมื่อได้เห็นเจียงฉีอันออกมาอีกครั้ง เขาไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายมามือเปล่า รีบก้าวเข้าไปหาแล้วพูดว่า "ฝ่าบาท ลองพาผู้ใต้บังคับบัญชาเข้าไปลองดูอีกครั้งเถอะพ่ะย่ะค่ะ!"เจียงฉีอันหันไปมองเขา สายตาเหม่อลอย "เจ้ารู้ไหมว่าห้านาทีมันนานแค่ไหน?"เซียวเฉิงหยู่ "???"เฉินจินเยว่อุ้มข้าวของเดินไปที่ออฟฟิศวางของไว้บนโต๊ะทำงานมันคือบ้านไม้สองห้องที่ไม่สมบูรณ์ ขอบประตูอยู่ใกล้กับรั้วไม้ไผ่ และใช้รั้วไม้ไผ่มาเชื่อมต่อกับประตูใหญ่อีกทีเธอยื่นนิ้วอ
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
บทที่ 10
บ่ายสามโมงเฉินจินเยว่ไปจ่ายภาษีที่สำนักงานสรรพากร แล้วก็ไปรับคน จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปบ้านของลุงรอง"ในที่สุดคุณก็เลือกขอความช่วยเหลือทางกฎหมายสักที ศาสตราจารย์เหยียนดีใจมากเลยนะ" ชายหนุ่มพูดกับเฉินจินเยว่ด้วยท่าทีที่สุภาพและยิ้มเบาๆ"ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไป ฉันก็ไม่ทันตั้งตัวเหมือนกันค่ะ"เฉินจินเยว่ที่นั่งฝั่งข้างคนขับรู้สึกเกร็งเล็กน้อย "เรื่องแค่นี้ต้องรบกวนท่านมาถึงที่นี่ จริงๆ แล้วน่าเกรงใจมากเลยค่ะ"เมื่อคืนนี้เธอติดต่อศาสตราจารย์เหยียน ขอให้เขาช่วยแนะนำทนายความที่น่าเชื่อถือให้แต่เธอไม่คิดว่าศาสตราจารย์เหยียนจะเอาตัวพ่ออย่าง ฉางหงป๋อ ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองมาให้เธอเขาเชี่ยวชาญในเรื่องคดีจัดการทรัพย์สินคดีที่เขาทำนั้นอัตราชนะสูงถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์"ไม่เป็นไรเลยครับ คุณเป็นนักเรียนคนโปรดของศาสตราจารย์เหยียน แถมประธานโจวก็ฝากฝังไว้กับผมด้วย""ประธานโจวเหรอคะ?"เฉินจินเยว่สงสัยเล็กน้อยฉางหงป๋อหันหน้ามามองเธอทีหนึ่ง "โจวยี้ฉวน ลูกค้าเธอไง?"เฉินจินเยว่ "..."เธอจำไม่ได้ว่าทั้งเธอและเฉินเจี้ยนกั๋วจะมีลูกค้ารายใหญ่แซ่โจวด้วยอ๋อใช่แล้ว เมื่อวานตอนอาจ
last updateLast Updated : 2024-12-10
Read more
DMCA.com Protection Status