เขายื่นคำขาดให้ส่งหญิงสาวคนหนึ่งในตระกูลคอทลินไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใครบ้างจะไม่รู้ว่านี่เป็นกับดัก ไม่มีทางที่ตระกูลคอทลินจะส่งลูกสาวสุดที่รักไปเด็ดขาด ดังนั้นใครจะเหมาะสมไปมากกว่าลูกนอกกฏหมายกัน
View Moreซ่าาาา~ฝนห่าใหญ่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เสียงลมพัดตีเข้ามาในโสตประสาทของหญิงสาวจนใบหูอื้ออึงไปหมด ร่างบางเปียกปอนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนบวกกับอากาศที่หนาวและลมที่พัดผ่านมากระทบร่างก็ทำให้เธอสั่นสะท้านไปถึงข้างในไม่ต้องพูดถึงเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ที่ตอนนี้แทบจะปกปิดอะไรไม่มิด ยังดีที่มาคอสไล่บอดี้การ์ดออกไปนอกอาณาเขตคฤหาสน์หลังใหญ่จนหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นภาพที่เห็นคงไม่น่าดูชมนัก" นายครับ ฝนตกแล้วครับ " บรูซที่อยู่รับใช้นายระหว่างทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฝนตกโปรยปรายลงมา" แล้วยังไง " มาคอสเงยหน้าจากกองเอกสารส่งสายตาไม่พอใจไปให้" เปล่าครับ " บรูซรีบปฏิเสธพลางก้มหน้าลง เค้ายังไม่อยากขัดคำสั่งนายตอนนี้ ดีไม่ดีอาจเป็นเครื่องระบายอารมณ์เหมือนเพื่อนบอดี้การ์ดก็ได้" ออกไปหาอะไรร้อนๆมาให้กินหน่อย " ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม มือเรียวหนาดึงแว่นสายตาออกจากใบหน้า " ครับ " บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่งมาคอสมองตามจนร่างสูงลับหายไป เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหยุดที่ริมหน้าต่าง ชายหนุ่มชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่างเห็นร่างบางกำลังนั่งสั่นงันงกอยู่แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ ไม่แม้กระทั่งอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาเลยสัก
" เกิดอะไรขึ้นครับนายหญิง " บรูซถามหน้าตาตื่น ยิ่งเมื่อได้เห็นภาพมาคอสที่โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า ยอมลงไม้ลงมือกับบอดี้การ์ดคนสนิทด้วยตัวเองก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น" ไม่ต้องถาม มาช่วยกันห้ามก่อน " เธอแทบจะทนแรงอันมหาศาลของมาคอสไม่ได้แล้ว ถ้าขืนปล่อยไว้อีกนิดเดียวคงได้ปลิวไปพร้อมกันนั่นแหละสิ้นเสียงคำสั่งของเจ้านายสาวเหล่าบอดี้การ์ดก็กรูกันเข้ามาห้ามทับ บางคนพยุงร่างอันสะบักสะบอมของออกัสให้ออกห่างจากผู้เป็นนาย ในขณะที่ทางฝั่งมาคอสเองนั้นผู้ที่เข้าไปห้ามปรามกลับมีเพียงบรูซบอดี้การ์ดคนสนิทกับนายหญิงสาวที่มีรูปร่างบอบบางเพียงคนเดียวหญิงสาวค้อนประหลับประเหลือก จร๊ะะะ...คนตัวโตขนาดนี้แต่คนห้ามกลับมีคนเดียว ดูฝั่งนู้นซิ เป็นผู้ถูกกระทำแท้ๆแต่กลับทำเหมือนเป็นนักโทษซะอย่างนั้น บ้านนี้เลี้ยงบอดี้การ์ดพวกนี้ด้วยอะไรเนี้ยถึงได้กลัวเจ้านายซะขนาดนี้" มึง! ไอ้ออกัส คิดจะตีท้ายครัวกู วันนี้กูจะเอามึงให้ตาย " ชายหนุ่มทำท่าจะถลาเข้าไปทำร้ายลูกน้องคนสนิทอีกรอบ แต่ติดตรงที่ร่างบางเดินเข้ามาขวางไว้ก่อน" พอกันที! เลิกบ้าได้แล้ว เค้าแค่เอาเสื้อคลุมมาให้ฉันยืมคุณจะอะไรนักหนา แล้วมันก็เป็นเหตุสุดวิสั
" มาคอส ทำไมคุณถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ " ร่างบางเอ่ยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ รังสีบางอย่างกำลังแผ่ออกมาจากร่างสูง ดูคล้ายยมทูตกำลังมาตามเอาชีวิตเธอ" ที่นี่บ้านฉัน ฉันจะอยู่ที่ไหนต้องรายงานเธอด้วยหรอ " เขาตอบห้วนๆ" เฮ้อ..ฉันผิดเองแหละที่ถาม " เคทถอนหายใจอย่างปลงๆ วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวันไม่อยากทะเลาะอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ ร่างบางจึงเดินเลี่ยงออกมาเพื่อกลับขึ้นห้อง ในมือถือถุงกระดาษที่ซื้อมาจากข้างนอกพะรุงพะรังไปหมด " จะไปไหน! ฉันอนุญาตให้เธอไปแล้วรึไง " มาคอสเอื้อมมือไปคว้าแขนร่างบางไว้ ดวงตาคมมองเสื้อคลุมที่เธอสวมใส่อยู่อย่างพิจารณา" เอาเสื้อใครมาใส่! " เขาจำได้ว่าเสื้อคลุมแบบนี้เขาเคยให้กับลูกน้องคนสนิทไปสองสามคนแล้วมันมาอยู่บนตัวหญิงสาวได้ยังไง" เสื้อนี่หรอ ฉันยืมบอดี้การ์ดคุณมาน่ะ "" ไอ้บอดี้การ์ดคนนั้นมันเป็นใคร! " มาคอสตวาดเสียงดังจนหญิงสาวสะดุ้งโหยง " คุณเป็นอะไร ทำไมต้องเสียงดังด้วย " " ฉันถาม..ว่ามันเป็นใคร " ชายหนุ่มพยายามกลั้นอารมณ์ที่คุกรุ่นภายในใจ เอ่ยปากถามอย่างใจเย็นอีกครั้ง" ไม่รู้ จำหน้าไม่ได้แล้ว " เคทรู้สึกถึงความผิดปกติเลยไม่ตอบตามความจริง เธอไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อน
หญิงชราเดินนำร่างบางมาส่งที่ห้องริมสุดในชั้น 2 ของคฤหาสน์ ทุกคนที่อาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซต่างรู้ดีว่าชั้น 3 ทั้งชั้นจะเป็นอาณาเขตส่วนตัวของมาคอส ลูอิซ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปด้านบน ยกเว้นหญิงสาวบางคนที่มีอภิสิทธ์พิเศษ ถูกเรียกตัวไปปรนิบัติในห้องก็จะได้มีโอกาสเหยียบย่างเข้าไปเคทเดินไปริมหน้าต่างมือบางเปิดม่านบังแสงออกเพื่อให้สามารถมองเห็นวิวข้างนอกได้อย่างชัดเจน อืมม สมกับที่เป็นคฤหาสน์ราคาหลายสิบล้านวิวทิวทัศน์ภายนอกนับว่าสวยงามมากทีเดียวเมื่อสำรวจความเรียบร้อยภายในห้องแล้วหญิงสาวก็คว้าเสื้อคลุมตัวยาวมาสวมทับเสื้อสีแดงข้างใน สภาพชุดที่เธอใส่ตอนนี้ถ้าจะออกไปข้างนอกคงจะไม่ได้แน่นอน แล้วไหนจะบรรดารอยจ้ำสีแดงตามตัวที่ชายหนุ่มฝากไว้อีก ถ้ามีคนอื่นเห็นก็คงรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง" นายหญิงจะออกไปข้างนอกหรอครับ " เคทเดินออกมานอกคฤหาสน์ได้ไม่เท่าไหร่ก็ถูกผู้ชายสวมสูทสีดำหน้าตาหล่อเหลาเรียกไว้เสียก่อน" เอ่ออ คุณคือ.. " " ผมเป็นบอดี้การ์ดนายท่านชื่อออกัสครับ " เขาแนะนำตัวเอง" อ่อออค่ะ คุณออกัส พอดีฉันจะออกไปซื้อเสื้อผ้าสักหน่อย " เคทแจ้งความประสงค์" ต้องการให้ผมไปด
สาวใช้ในชุดเมทจ้องมองร่างบางอย่างโกรธแค้น เธอเป็นคนโปรดของมาคอส มีความสัมพันธ์กับเขามาแล้วไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง แล้วทุกครั้งเธอก็ได้เข้ามาร่วมรักกับเขาในห้องนี้ แต่ไม่มีสักครั้งที่เธอจะได้หลับนอนกับเขา หลังจากเสร็จกิจชายหนุ่มก็จะไล่เธอออกมาทันที แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แค่เมียในนาม งานแต่งก็ล่มเสียด้วยซ้ำ หล่อนมาสิทธิ์อะไรขึ้นมานอนตรงนี้" แก! ลุกออกไปเดี๋ยวนี้ " มือบางจิกกระชากหมอนใบใหญ่ออก ตามด้วยการคว้าแขนหญิงสาวอีกคนให้ลงจากเตียง " โอ๊ยยย! ฉันเจ็บ " เพียงแค่ขยับตัวลงมาจากเตียงเคทก็เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ช่วงล่างของเธอระบมหนักเพราะผ่านศึกสงครามมาทั้งคืน ลำพังแค่ยืนเฉยๆยังปวดไปหมดทั้งตัว " สำออย แค่มีเซ็กส์มันจะเจ็บอะไรนักหนา รู้ไว้ซะว่าฉันเป็นคนโปรดของนาย แกไสหัวออกไปได้แล้ว! " พูดจบสาวใช้คนสวยก็โยนผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ให้หญิงสาวจากนั้นเปิดประตูบานใหญ่แล้วผลักร่างบางที่ยังยืนทรงตัวไม่ดีออกไป ร่างบางถลาไปกับพื้น เรียวขาคู่สวยกระแทกลงกับพื้นอย่างจังจนปรากฏเป็นรอยเขียวช้ำขึ้นมา" ตายแล้ว!! โมนา! เธอทำอะไรของเธอ " แม่นมอาวุโสเดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดีจึงตวาดดังลั่น " ทำอะไรคะคุณนม โมนาไม
ตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าหนังส้นหนากระทบพื้นหินอ่อนดังกึกก้อง มาคอสลืมตาตื่นขึ้นตามสัญชาตญาณ ดวงตาคมหันไปมองข้างตัวทันที ใบหน้าสวยหวานลอยเด่นอยู่ไม่ไกล เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอกำลังหลับสนิทร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นนั่งผิงหัวเตียงรู้สึกเมื่อยล้าจนไม่อยากตื่น สงสัยเมื่อคืนเขาจะหักโหมไปหน่อย พลั๊วะ!" นายครับ! " เสียงเปิดประตูของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น มาคอสสะดุ้งมือใหญ่ตวัดผ้าห่มคลุมแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่นอนอยู่บนเตียงอย่างรวดเร็ว" มีอะไร " เขาพยายามปรับสีหน้าให้เรียบเฉยที่สุด" เช้านี้มีตรวจสินค้าที่โกดังครับ " " สินค้า สินค้าตัวไหน " จำได้ว่าเมื่อวันก่อนแต่งงานเข้าเพิ่งตรวจดูสินค้าไปแล้วรอบนึง แล้วนี่มีสินค้าตัวไหนให้ต้องตรวจอีก" โกดัง 18 ครับ " ลูกน้องคนสนิทยืนกุมมือไว้ด้วยกัน ใบหน้าเรียบเฉยก้มลงต่ำเพื่อเตรียมรับอารมณ์ครุกรุ่นของคนเป็นนาย" โกดัง 18 นั่นมันโกดังที่ให้มาคัสดูแลไม่ใช่รึไง มีปัญหาอะไร ทำไมถึงต้องให้ฉันไปดูด้วยตัวเอง "เขาพูดถึงน้องชายอีกคนที่เกิดจากเมียคนที่ 2 ของพ่อ มาคัส ลูอิซ" คุณมาคัสไม่เข้าโกดังมาตั้งแต่เดือนที่แล้วแล้วครับ ตอนนี้สินค้าทางนั้นไม่มีคนตรวจส
จ๊าบบบมาคอสโน้มตัวลงไปมือหนาลูบไล้ผิวเนียนนุ่ม ก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบซอกคอหอมกรุ่นเป็นรางวัลให้คนเก่ง หญิงสาวนอนอ่อนระทวยพลางหอบหายใจอย่างหมดแรง เคทอยากจะขยับตัวหนีแต่ติดตรงที่ร่างสูงนอนทาบทับอยู่ด้านบน อีกทั้งตอนนี้เธอก็ไม่มีแรงจะขยับตัวไปไหนแล้ว กิจกรรมของชายหนุ่มสูบเอาเรี่ยวแรงพร้อมทั้งสติสัมปชัญญะหายไปหมด" ลุกขึ้น หันหลัง " มือหนาลูบไล้รูปร่างเย้ายวนไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟปรารถนาลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง" หันหลังทำไม " ร่างบางถามกลับอย่างฉงน" มาต่ออีกยกไง " มาคอสเลียริมฝีปากเหมือนกระหายเต็มที ทั้งๆที่เมื่อกี้เพิ่งปลดปล่อยความต้องการออกไปเคททำตาโต ก่อนจะส่ายหน้าดิ๊ก" ไม่! พอแล้ว ฉันเหนื่อย ไม่มีแรงแล้ว " ตาบ้านี่ เป็นเครื่องซอยรึไง ซอยถี่ไม่ยั้งแล้วยังจะมีหน้ามาขอต่อรอบสองอีก" ไม่ได้ ฉันบอกให้เธอพักแล้วรึไง ถ้าฉันไม่สั่งก็ห้ามหยุด "" ไอ้โรคจิต! " มือบางคว้าหมอนใบใหญ่ปาไปที่ใบหน้าหล่อเหลาทันทีชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดหมอนออกอย่างไม่ใส่ใจนัก ริมฝีปากหยักปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นจนหญิงสาวถึงกับขนลุกเกรียว " มะ มาคอส หยุดเลยนะ
" ดะ เดี๋ยวก่อน " หญิงสาวพยายามร้องห้ามฉับพลันความอดทนของชายหนุ่มก็ขาดผึง เขาจับท่อนเอ็นจ่อที่ปากถ้ำก่อนจะดันพรวดเข้าไปทีเดียวครึ่งลำ" กรี๊ดดดดด โอ๊ยย...เจ็บ เจ็บ " ความเจ็บแล่นจากบริเวณกลางลำตัวขึ้นมาจนถึงสมอง ร่างบางรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายจะฉีกขาดออกเป็นสองท่อน มือเรียวสวยกางเล็บออกพร้อมกับจิกไปที่ต้นขาชายหนุ่มเพื่อให้เขาหยุดการกระทำ" อะ...เอาออกไปก่อน ฉันเจ็บ " มือบางตีต้นขาแกร่งไม่แรงนัก น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกจากหางตาแต่ก็มีเพียงเท่านั้น เธอไม่ได้ร้องห่มร้องไห้หรือตีโพยตีพายอะไร ซึ่งนับว่าเก่งมากแล้วเมื่อเทียบกับหญิงสาวคนอื่น" อย่าตี ฉันก็เจ็บเหมือนกัน อู้ยย " ชายหนุ่มพูดเสียงกระเส่า นอกจากขนาดลำท่อนที่ใหญ่โตของเขาแล้วหญิงสาวก็ยังบริสุทธิ์อยู่ การที่จะสอดใส่เข้าไปในช่องคับแคบของเธอยิ่งทำได้ยาก แล้วยิ่งหญิงสาวไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยก็ยิ่งทำให้เกิดการต่อต้านและทำให้โพรงมดลูกรัดท่อนเอ็นเขาแน่นขึ้นไปอีก" เจ็บ " ร่างบางพูดเพียงสั้นๆ ช้อนดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำเกาะอยู่จางๆขึ้นมองเขา ใจเเกร่งกระตุกวูบมือหนาประคองใบหน้างามก่อนจะใช้นิ้วโป้
" อ่าาาา " หญิงสาวครางออกมาอย่างเหลืออด มือบางดึงศีรษะทุยเข้ามาใกล้ทรวงอกของตนปรารถนาจะให้เขาปรนเปรอตัวเองมากขึ้น ชายหนุ่มก็ไม่ให้หญิงสาวรอคอยนานนักริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดปทุมถันพร้อมกับใช้ลิ้นตวัดไปด้วย ขณะเดียวกันด้านล่างก็ปรนเปรอไม่ให้ขาดขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่เร่งรีบ เจ๊าะแจ๊ะ...เจ๊าะแจ๊ะนิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกเร็วขึ้น เสียงเนื้อที่เสียดสีกันค่อยๆลดลงเมื่อแกนกลางของหญิงสาวเริ่มปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา " พอเธอมีอารมณ์แล้วน้ำเยอะดีจริงๆ " มาคอสพึงพอใจกับปฏิกิริยาตอบสนองจากร่างบางถึงแม้จะเป็นครั้งแรกแต่ก็กระตุ้นอารมณ์ ปรารถนาของเขาได้เป็นอย่างดีทีเดียว" อุ๊ยย..อะ..เจ็บ " ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำเข้ามาที่มากขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มสอดนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงแคบเพิ่มอีกหนึ่งนิ้วเพื่อที่จะได้ขยายทางเข้าให้สามารถรับขนาดลูกชายของเขาได้ ใบหน้าที่เริ่มแข็งเกร็งหยาดเหงื่อที่ค่อยๆไหลออกจากไรผมไปจนถึงกลางอกกำลังบ่งบอกถึงความอดทนที่ใกล้จะหมดลง ท่อนเอ็นแข็งกลางลำตัวตอนนี้กำลังดันตัวมากขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ความรู้สึกที่อยากจะปลดปล่อยไม่เคยมีมากขนาดนี้แม้จะผ
แสงไฟสว่างจ้าสาดส่องไปทั่วงาน หยดน้ำที่เกาะบนดอกกุหลาบสีขาวเมื่อกระทบแสงไฟส่องแสงระยิบระยับเป็นประกาย ภาพที่แสนสวยงาม บรรยากาศที่อบอุ่น บวกกับผู้คนมากหน้าหลายตาที่หลั่งไหลกันเข้ามาร่วมแสดงความยินดี ช่างเป็นความทรงจำที่น่ายินดีสำหรับคู่บ่าวสาว ฉับพลันประตูบานใหญ่ก็เปิดขึ้น เรียวขายาวระหงเดินก้าวออกมา บนกายประดับด้วยชุดเดรสยาวสีขาวสะอาด ผมดำขลับถูกม้วนขึ้นไปกลางศีรษะ แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าเนื่องจากบนศีรษะถูกคลุมด้วยผ้าบางๆสีขาวไว้ แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าสาวน่าจะเป็นหญิงสาวที่งดงามมากคนหนึ่ง " เจ้าสาวเดินเข้ามาในงานแล้ว ไหนเจ้าบ่าวล่ะ " เสียงซุบซิบดังมาจากบรรดาแขกเรื่อ " นั่นสิ.ได้ข่าวว่างานนี้ฝั่งตระกูลลูอิซเอ่ยปากขอแต่งงานกับตระกูลคอทลินเองไม่ใช่หรอ " " เธอไม่รู้อะไรน่ะสิ ที่ตระกูลลูอิซขอแต่งงานก็เพราะแค้นน่ะสิ " " ตายแล้ว!! แค้นเรื่องอะไรกัน " " ก็เรื่องลูกสาวคนเล็กของตระกูลลูอิซที่แต่งเข้าไปในตระกูลคอทลินน่ะสิ ได้ข่าวว่าตายอย่างปริศนา ตระกูลลูอิซโกรธมาก " " ถ้าอย่างนั้น การแต่งงานวันนี้ก็เพื่อแก้แค้นน่ะสิ...
Comments