หญิงสาวนั่งหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์อยู่บนโซฟาตัวเดิม เมื่อวานไม่นึกว่าจะเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาอีกทีมาคอสก็หนีไปทำงานอีกแล้ว เพราะฉะนั้นคืนนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่หลับไปก่อนเด็ดขาด
" ขอกาแฟอีกแก้วค่ะ " เคทร้องเรียกให้สาวใช้มาเติมกาแฟ แน่นอนว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งโดปกาแฟอยู่บนโซฟา เพื่อที่จะรอให้ชายหนุ่มกลับมา ดูซิว่าวันนี้ใครจะทนไม่ไหวก่อนกัน ฮึ่ม! " เติมอีกหรอคะ แต่ว่านายหญิงดื่มไปหลายแก้วแล้วนะคะ " สาวใช้เอ่ยเตือน " ไม่เป็นไรหรอกมารีน ไม่ว่ายังไงก็ตามวันนี้ฉันจะไม่หลับก่อนเด็ดขาด " คราวนี้เธอมุ่งมั่นและตั้งใจมาก เพราะทนกับพฤติกรรมของชายหนุ่มไม่ไหวแล้ว " ค่ะ ค่ะ แต่ระวังคืนนี้จะนอนไม่หลับเอานะคะ " ถึงแม้จะบ่นไปพลางแต่สาวใช้คนสวยก็ยังรินกาแฟใส่แก้วให้อยู่ดี " ขอบใจจ๊ะ เสร็จแล้วเธอก็ไปพักผ่อนได้เลยนะ เดี๋ยวฉันอยู่เอง " เคทเอ่ยปากไล่สาวใช้คนสวยให้ไปพักผ่อนเมื่อหันไปเห็นนาฬิกาบอกเวลา 5 ทุ่มกว่าแล้ว " ค่ะ " เมื่อไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน คฤหาสน์หลังใหญ่ก็ดูเงียบเหงาลงทันที ปกติแล้วคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็มีเพียง มาคอส เคทและแม่นมอาวุโสเท่านั้น ส่วนสาวใช้จะมีที่พักหลังคฤหาสน์ และสำหรับบอดี้การ์ดจะได้รับอนุญาตให้เข้ามาก็ต่อเมื่อมาคอสสั่งเท่านั้น หญิงสาวเดินไปเดินมาสักพัก จนเวลาล่วงเลยไปจนจะตี 2 ร่างสูงก็ยังไม่กลับมาสักที หญิงสาวเริ่มหน้างอด้วยความโมโห ดีๆๆ ถ้าจะกลับมาดึกขนาดนี้ก็นอนนอกบ้านไปเลยแล้วกัน ว่าแล้วเธอก็เดินตึงตังขึ้นไปบนห้องอย่างหมดความอดทน ในขณะที่ร่างบางนอนอยู่บนเตียงและใกล้จะหลับลงแล้วนั้นก็มีเสียงไขลูกปิดประตูเข้ามาในห้อง ฝีเท้าหนักๆเดินมาหยุดที่ข้างเตียง ก่อนที่ฟูกนอนจะยุบยวบจากการนั่งของใครบางคน มือหนาลูบไล้ใบหน้าสวยอย่างแผ่วเบา พร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดให้จนถึงอก จากนั้นก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้นอีก หญิงสาวลืมตาขึ้นมองในความมืด แสงจันทร์ที่ส่องผ่านหน้าต่างพอจะให้เธอเห็นได้เรือนรางว่าคนๆนี้คือมาคอส ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆด้วยใบหน้าที่อิดโรยจนเธอค่อนข้างตกใจ มาคอสไปทำอะไรมาถึงได้ดูโทรมขนาดนี้ ร่างสูงเตรียมจะลุกขึ้นเพื่อเดินออกไปแต่กลับถูกมือบางดึงไว้เสียก่อน มาคอสหันมามองอย่างตกใจ ดวงตากลมโตส่องแสงระยิบระยับในความมืด มาคอสรีบสลับมือเธอออกอย่างรวดเร็ว " ทำไมยังไม่นอน " ชายหนุ่มถามเธอ แต่ใบหน้ากลับหันออกไปมองนอกหน้าต่าง " คุณหลบหน้าฉันหรอ " เคทถามคำถามที่ค้างอยู่ในใจมาหลายวัน " เปล่า ฉันแค่งานยุ่ง " มาคอสปฏิเสธ " คุณคุยกับใคร คุยกับต้นไม้นอกหน้าต่างรึไง " เคทพูดอย่างอารมณ์เสีย แค่หน้าเธอยังไม่มองเลย แล้วมาบอกว่าไม่ได้หลบหน้า เฮอะ! เชื่อก็บ้าล่ะ " ฉันจะไปนอนแล้ว " เมื่อหมดคำที่จะพูดชายหนุ่มก็ตัดบทหนีแบบดื้อๆทันที " เดี๋ยว จะไปไหน " เคทดึงมือหนาไว้ไม่ให้ไปไหนได้ " ปล่อย.. " " ไม่ปล่อย " " ถ้าไม่ปล่อยฉันจะเรียกให้บรูซเข้ามาจับเธอโยนออกไปนอกคฤหาสน์ " เขาขู่ไม่จริงจังนัก ป่านนี้บรูซหัวถึงหมอนก็คงหลับไปแล้ว จะเอาอะไรมาได้ยินเสียงเรียกของเขา " เรียกสิ เรียกเลย " หญิงสาวท้าทาย ร่างสูงเม้มปากแน่นมองหญิงสาวแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ ดีจริงๆ เดี๋ยวนี้ไม่คิดจะกลัวกันแล้วใช่ไหม " ไม่เรียกใช่ไหม งั้นนั่งลงเลย นั่งลงเดี๋ยวนี้ " ร่างบางพยายามดึงแขนชายหนุ่ม ในขณะที่มาคอสเองก็พยายามสลัดมือเธอออกเช่นกัน " ปล่อย " " ไม่ปล่อย " ไม่พูดเปล่า ร่างบางยังดึงให้มาคอสล้มลงมาที่เตียง ส่วนตัวเองก็ขยับขึ้นไปนั่งทับชายหนุ่มทันที " เฮ้ยย! ทำอะไรของเธอเนี้ย " ชายหนุ่มตกใจในการกระทำของหญิงสาว ปกติเธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน " สอบสวนผู้ร้ายปากแข็งไง " สอบสวนผู้ร้ายปากแข็งอะไรกัน ที่ทำอยู่เนี้ยมันจะทำให้อย่างอื่นแข็งไปด้วยน่ะสิ มาคอสโอดครวญในใจ ร่างสูงใช้พละกำลังที่เหนือกว่าพลิกร่างบางให้ออกไปจากตัว ส่วนเขาเองก็รีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มาคอสจะเดินไปไหนได้ไกลเคทก็ดึงมือชายหนุ่มให้เขาล้มมาคล่อมร่างเธอไว้ จากนั้นใช้มือสองข้างคล้องศีรษะชายหนุ่มให้โน้มลงมาประกบริมฝีปากของเธอ เคทเลียนแบบที่มาคอสทำด้วยการใช้ลิ้นเล็กสอดเข้าไปในปากของชายหนุ่ม ทำให้สติของร่างสูงแทบกระเจิง มือหนาสอดเข้าหลังศีรษะหญิงสาวเพื่อดึงเธอมาจูบได้ง่ายขึ้น ริมฝีปากหนาดูดดึงความอวบอิ่มอย่างหื่นกระหาย สิ่งที่หญิงสาวหยิบยื่นให้เหมือนเป็นน้ำกลางทะเลทราย ที่ทำให้คนอดอยากมานานกระโดดเข้าหาทันที พอหญิงสาวจูบตอบแล้วเริ่มใช้มือเล็กๆลูบไล้ไปทั่วๆเรือนร่างของเขามาคอสก็แทบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ อยากร่วมรักกับเธอเดี๋ยวนี้ให้สมกับที่อดอยากมานาน ปกติชายหนุ่มไม่ใช่คนเรื่องมากในการมีเซ็กส์ ขอแค่ถูกใจไม่ว่าใครก็ได้ทั้งนั้น แต่เมื่อได้ลิ้มลองรสชาดของหญิงสาวขึ้นมา เขากลับกลายเป็นคนติดเรือนร่างของเธอจนงอมแงม ไม่สามารถมีเซ็กส์กับคนอื่นได้อีก มาคอสหยุดการกระทำของหญิงสาวไว้ก่อนที่สติเขาจะกระเจิงไปมากกว่านี้ ร่างสูงคร่ามทับร่างของเธอไว้ ล็อกมือทั้งสองข้างไว้ที่เหนือศีรษะ จากนั้นค่อยๆถอนจูบออกอยากเสียดาย " เธอเป็นใคร " อยู่ๆมาคอสก็เอ่ยคำถามแปลกๆขึ้นมา " คุณถามอะไรแปลกๆ คุณไม่รู้จักฉันรึไง " " ถ้างั้นฉันจะถามเธอใหม่ เธอใช่ แคร์ คอทลิน รึเปล่า " ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเมื่อได้ยินคำถาม หรือว่ามาคอสจะรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว .แสงไฟสว่างจ้าสาดส่องไปทั่วงาน หยดน้ำที่เกาะบนดอกกุหลาบสีขาวเมื่อกระทบแสงไฟส่องแสงระยิบระยับเป็นประกาย ภาพที่แสนสวยงาม บรรยากาศที่อบอุ่น บวกกับผู้คนมากหน้าหลายตาที่หลั่งไหลกันเข้ามาร่วมแสดงความยินดี ช่างเป็นความทรงจำที่น่ายินดีสำหรับคู่บ่าวสาว ฉับพลันประตูบานใหญ่ก็เปิดขึ้น เรียวขายาวระหงเดินก้าวออกมา บนกายประดับด้วยชุดเดรสยาวสีขาวสะอาด ผมดำขลับถูกม้วนขึ้นไปกลางศีรษะ แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าเนื่องจากบนศีรษะถูกคลุมด้วยผ้าบางๆสีขาวไว้ แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าสาวน่าจะเป็นหญิงสาวที่งดงามมากคนหนึ่ง " เจ้าสาวเดินเข้ามาในงานแล้ว ไหนเจ้าบ่าวล่ะ " เสียงซุบซิบดังมาจากบรรดาแขกเรื่อ " นั่นสิ.ได้ข่าวว่างานนี้ฝั่งตระกูลลูอิซเอ่ยปากขอแต่งงานกับตระกูลคอทลินเองไม่ใช่หรอ " " เธอไม่รู้อะไรน่ะสิ ที่ตระกูลลูอิซขอแต่งงานก็เพราะแค้นน่ะสิ " " ตายแล้ว!! แค้นเรื่องอะไรกัน " " ก็เรื่องลูกสาวคนเล็กของตระกูลลูอิซที่แต่งเข้าไปในตระกูลคอทลินน่ะสิ ได้ข่าวว่าตายอย่างปริศนา ตระกูลลูอิซโกรธมาก " " ถ้าอย่างนั้น การแต่งงานวันนี้ก็เพื่อแก้แค้นน่ะสิ
รถหรูเลื่อนเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์หลังงาม หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่างรถเพื่อดูทิวทัศน์ภายนอก บ้านหลังนี้ขนาดเนื้อที่น่าจะหลายไร่ เพราะนอกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งเด่นอยู่กลางเนื้อที่แล้ว ยังมีบ้านหลังเล็กๆ ถูกสร้างขึ้นมาโดยรอบคำนวนคร่าวๆ น่าจะหลายสิบหลังผลั๊วะ!!" มองอะไร " เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นหลังจากประตูรถเปิดออก เคทสะดุ้งตกใจ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ" เปล่า "" มองว่าเธอจะเข้ามาสูบอะไรในบ้านฉันไปได้บ้างน่ะหรอ อย่าฝันไปเลยดีกว่า "เคทตวัดสายตาไปมองอย่างไม่พอใจ เขากำลังสบประมาทเธอ" ฉันไม่เคยอยากได้อะไรที่เป็นของลูอิซสักอย่าง เพราะอะไรรู้ไหม "เคทเลิกคิ้วขึ้นถาม" เพราะว่าฉันรังเกียจ " พูดจบปากบางก็ยกขึ้นอย่างมีชัยที่ได้ยั่วโมโหคนตรงหน้าสำเร็จ" รังเกียจก็ดี ยิ่งรังเกียจฉันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เพราะเธอก็จะได้คนที่เธอรังเกียจอย่างฉันไปเป็นผัวยังไงล่ะ " พูดจบมาคอสก็เอื้อมมือไปกระชากร่างบางให้ลงมาจากรถ พร้อมกับลากเข้าไปในบ้านอย่างไม่ปรานี" ปล่อย!! ปล่อยฉัน!! " เคทดิ้นเพื่อหนีเอาตัวรอด สถานะการตอนนี้เลวร้ายกว่าที่เธอคิด แรกเริ่มเธอคิดว่าตระกูลลูอิ
" เอามือออก " มาคอสสั่งร่างบางนอนนิ่งไม่เคลื่อนไหวแถมยังกำเสื้อที่อกตัวเองแน่น มาคอสจิ๊ปากอย่างขัดใจก่อนจะก้มลงมากระชากคอเสื้อเธออย่างแรง ชุดเจ้าสาวบางเบาแทบจะปลิ้วติดไปกับมือแกร่ง ดึงรั้งจนเห็นเนินอกชัดเจน" มะ..ไม่ต้องๆ ฉันถอดเอง " ร่างบางเห็นท่าไม่ดีจึงรีบบอก " งั้นก็ถอดสิ "" คุณก็ลุกออกไปสิ ฉันถอดไม่สะดวก " ร่างสูงดันตัวออกไปยืนที่ข้างเตียง มือกอดอกยืนมองหญิงสาวที่พยายามถอดชุดเจ้าสาวออกจากตัว ยังไม่ทันที่จะเห็นอะไรไปมากกว่านั้นร่างบางก็หันกลับมาพร้อมกลับเหวี่ยงสิ่งที่อยู่ในมือกระแทกศีรษะชายหนุ่มอย่างจังเพล้ง!!ร่างสูงเซไปหลายก้าว แต่เนื่องจากร่างกายที่แข็งแกร่งจึงทำให้ไม่ล้มลงอย่างที่หญิงสาวหวังไว้ " เธอ... " มาคอสกัดฟันกรอดอย่างโมโห เลือดสีแดงฉานไหลมาเป็นทางตรงหางคิ้ว ร่างสูงปาดเลือดทิ้งอย่างไม่สนใจก่อนจะกระโจนเข้าหาหญิงสาวอย่างเหลืออด พอกันที..วันนี้เขาคงจะใจดีกับเธอมากเกินไปถึงได้กล้าขนาดนี้" กรี๊ดดดด มาคอส คุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง " เสียงเสื้อฉีกขาดดังพร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาว ซาตานร่างสูงไม่สนใจฟังสิ่งใดทั้งนั้น มือหนาดึงทึ้งชุดเจ้า
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากคอยดูสิว่าจะทนไปได้สักเท่าไหร่ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ เลื่อนลงไป เขาใช้ลิ้นเลียไปเรื่อยๆ จากยอดอกค่อยๆ ลงไปหาสะดือบุ๋ม จากนั้นไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนินสามเหลี่ยม เคทเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มากคนหนึ่ง เรือนร่างของหญิงสาวสวยสะพรั่งอวบอิ่มไปซะทุกส่วน ช่วงล่างที่งดงามไร้ตำหนิใดๆบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ได้เป็นอย่างดีสายตาคมกวดมองไปทั่วร่างงาม แค่เห็นก็ทำให้เลือดสูบฉีดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ท่อนเอ็นร้อนเริ่มแข็งขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ให้ตายสิ แค่เห็นแวบเดียวก็สามารถทำให้เขาเกิดอารมรณ์ขึ้นได้มากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้น่าจับสั่งสอนซะให้เข็ดชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนลากผ่านบริเวณเนินสามเหลี่ยม ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปสะกิดติ่งเล็กเบาๆจนร่างบางสะท้าน ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่กระจายไปอย่างรวดเร็ว" อะ อ่าา มาคอส อย่าา " มือบางเผลอขยุ่มผมดกหนาอย่างรุนแรงเพื่อปลอดปล่อยอารมณ์เสียวซ่าน มาคอสสูดริมฝีปากเมื่อรู้สึกเจ็บบริเวณที่ถูกดึง ตาคมดุจเหยี่ยวส่งสายตาคาดโทษไปให้หญิงสาวใต้ร่างก่อนจะใช้มือหนาตะบบเข้าที่บั้นท้ายงอนพร้อมกับขยำอย่างเอาแต่ใจผู้หญิงคนนี้น่าตายนัก!! กล้
" อ่าาาา " หญิงสาวครางออกมาอย่างเหลืออด มือบางดึงศีรษะทุยเข้ามาใกล้ทรวงอกของตนปรารถนาจะให้เขาปรนเปรอตัวเองมากขึ้น ชายหนุ่มก็ไม่ให้หญิงสาวรอคอยนานนักริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดปทุมถันพร้อมกับใช้ลิ้นตวัดไปด้วย ขณะเดียวกันด้านล่างก็ปรนเปรอไม่ให้ขาดขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่เร่งรีบ เจ๊าะแจ๊ะ...เจ๊าะแจ๊ะนิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกเร็วขึ้น เสียงเนื้อที่เสียดสีกันค่อยๆลดลงเมื่อแกนกลางของหญิงสาวเริ่มปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา " พอเธอมีอารมณ์แล้วน้ำเยอะดีจริงๆ " มาคอสพึงพอใจกับปฏิกิริยาตอบสนองจากร่างบางถึงแม้จะเป็นครั้งแรกแต่ก็กระตุ้นอารมณ์ ปรารถนาของเขาได้เป็นอย่างดีทีเดียว" อุ๊ยย..อะ..เจ็บ " ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำเข้ามาที่มากขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มสอดนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงแคบเพิ่มอีกหนึ่งนิ้วเพื่อที่จะได้ขยายทางเข้าให้สามารถรับขนาดลูกชายของเขาได้ ใบหน้าที่เริ่มแข็งเกร็งหยาดเหงื่อที่ค่อยๆไหลออกจากไรผมไปจนถึงกลางอกกำลังบ่งบอกถึงความอดทนที่ใกล้จะหมดลง ท่อนเอ็นแข็งกลางลำตัวตอนนี้กำลังดันตัวมากขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ความรู้สึกที่อยากจะปลดปล่อยไม่เคยมีมากขนาดนี้แม้จะผ
" ดะ เดี๋ยวก่อน " หญิงสาวพยายามร้องห้ามฉับพลันความอดทนของชายหนุ่มก็ขาดผึง เขาจับท่อนเอ็นจ่อที่ปากถ้ำก่อนจะดันพรวดเข้าไปทีเดียวครึ่งลำ" กรี๊ดดดดด โอ๊ยย...เจ็บ เจ็บ " ความเจ็บแล่นจากบริเวณกลางลำตัวขึ้นมาจนถึงสมอง ร่างบางรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายจะฉีกขาดออกเป็นสองท่อน มือเรียวสวยกางเล็บออกพร้อมกับจิกไปที่ต้นขาชายหนุ่มเพื่อให้เขาหยุดการกระทำ" อะ...เอาออกไปก่อน ฉันเจ็บ " มือบางตีต้นขาแกร่งไม่แรงนัก น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกจากหางตาแต่ก็มีเพียงเท่านั้น เธอไม่ได้ร้องห่มร้องไห้หรือตีโพยตีพายอะไร ซึ่งนับว่าเก่งมากแล้วเมื่อเทียบกับหญิงสาวคนอื่น" อย่าตี ฉันก็เจ็บเหมือนกัน อู้ยย " ชายหนุ่มพูดเสียงกระเส่า นอกจากขนาดลำท่อนที่ใหญ่โตของเขาแล้วหญิงสาวก็ยังบริสุทธิ์อยู่ การที่จะสอดใส่เข้าไปในช่องคับแคบของเธอยิ่งทำได้ยาก แล้วยิ่งหญิงสาวไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยก็ยิ่งทำให้เกิดการต่อต้านและทำให้โพรงมดลูกรัดท่อนเอ็นเขาแน่นขึ้นไปอีก" เจ็บ " ร่างบางพูดเพียงสั้นๆ ช้อนดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำเกาะอยู่จางๆขึ้นมองเขา ใจเเกร่งกระตุกวูบมือหนาประคองใบหน้างามก่อนจะใช้นิ้วโป้
จ๊าบบบมาคอสโน้มตัวลงไปมือหนาลูบไล้ผิวเนียนนุ่ม ก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบซอกคอหอมกรุ่นเป็นรางวัลให้คนเก่ง หญิงสาวนอนอ่อนระทวยพลางหอบหายใจอย่างหมดแรง เคทอยากจะขยับตัวหนีแต่ติดตรงที่ร่างสูงนอนทาบทับอยู่ด้านบน อีกทั้งตอนนี้เธอก็ไม่มีแรงจะขยับตัวไปไหนแล้ว กิจกรรมของชายหนุ่มสูบเอาเรี่ยวแรงพร้อมทั้งสติสัมปชัญญะหายไปหมด" ลุกขึ้น หันหลัง " มือหนาลูบไล้รูปร่างเย้ายวนไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟปรารถนาลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง" หันหลังทำไม " ร่างบางถามกลับอย่างฉงน" มาต่ออีกยกไง " มาคอสเลียริมฝีปากเหมือนกระหายเต็มที ทั้งๆที่เมื่อกี้เพิ่งปลดปล่อยความต้องการออกไปเคททำตาโต ก่อนจะส่ายหน้าดิ๊ก" ไม่! พอแล้ว ฉันเหนื่อย ไม่มีแรงแล้ว " ตาบ้านี่ เป็นเครื่องซอยรึไง ซอยถี่ไม่ยั้งแล้วยังจะมีหน้ามาขอต่อรอบสองอีก" ไม่ได้ ฉันบอกให้เธอพักแล้วรึไง ถ้าฉันไม่สั่งก็ห้ามหยุด "" ไอ้โรคจิต! " มือบางคว้าหมอนใบใหญ่ปาไปที่ใบหน้าหล่อเหลาทันทีชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดหมอนออกอย่างไม่ใส่ใจนัก ริมฝีปากหยักปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นจนหญิงสาวถึงกับขนลุกเกรียว " มะ มาคอส หยุดเลยนะ
ตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าหนังส้นหนากระทบพื้นหินอ่อนดังกึกก้อง มาคอสลืมตาตื่นขึ้นตามสัญชาตญาณ ดวงตาคมหันไปมองข้างตัวทันที ใบหน้าสวยหวานลอยเด่นอยู่ไม่ไกล เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอกำลังหลับสนิทร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นนั่งผิงหัวเตียงรู้สึกเมื่อยล้าจนไม่อยากตื่น สงสัยเมื่อคืนเขาจะหักโหมไปหน่อย พลั๊วะ!" นายครับ! " เสียงเปิดประตูของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น มาคอสสะดุ้งมือใหญ่ตวัดผ้าห่มคลุมแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่นอนอยู่บนเตียงอย่างรวดเร็ว" มีอะไร " เขาพยายามปรับสีหน้าให้เรียบเฉยที่สุด" เช้านี้มีตรวจสินค้าที่โกดังครับ " " สินค้า สินค้าตัวไหน " จำได้ว่าเมื่อวันก่อนแต่งงานเข้าเพิ่งตรวจดูสินค้าไปแล้วรอบนึง แล้วนี่มีสินค้าตัวไหนให้ต้องตรวจอีก" โกดัง 18 ครับ " ลูกน้องคนสนิทยืนกุมมือไว้ด้วยกัน ใบหน้าเรียบเฉยก้มลงต่ำเพื่อเตรียมรับอารมณ์ครุกรุ่นของคนเป็นนาย" โกดัง 18 นั่นมันโกดังที่ให้มาคัสดูแลไม่ใช่รึไง มีปัญหาอะไร ทำไมถึงต้องให้ฉันไปดูด้วยตัวเอง "เขาพูดถึงน้องชายอีกคนที่เกิดจากเมียคนที่ 2 ของพ่อ มาคัส ลูอิซ" คุณมาคัสไม่เข้าโกดังมาตั้งแต่เดือนที่แล้วแล้วครับ ตอนนี้สินค้าทางนั้นไม่มีคนตรวจส
หญิงสาวนั่งหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์อยู่บนโซฟาตัวเดิม เมื่อวานไม่นึกว่าจะเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาอีกทีมาคอสก็หนีไปทำงานอีกแล้ว เพราะฉะนั้นคืนนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่หลับไปก่อนเด็ดขาด" ขอกาแฟอีกแก้วค่ะ " เคทร้องเรียกให้สาวใช้มาเติมกาแฟ แน่นอนว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งโดปกาแฟอยู่บนโซฟา เพื่อที่จะรอให้ชายหนุ่มกลับมา ดูซิว่าวันนี้ใครจะทนไม่ไหวก่อนกัน ฮึ่ม!" เติมอีกหรอคะ แต่ว่านายหญิงดื่มไปหลายแก้วแล้วนะคะ " สาวใช้เอ่ยเตือน" ไม่เป็นไรหรอกมารีน ไม่ว่ายังไงก็ตามวันนี้ฉันจะไม่หลับก่อนเด็ดขาด " คราวนี้เธอมุ่งมั่นและตั้งใจมาก เพราะทนกับพฤติกรรมของชายหนุ่มไม่ไหวแล้ว" ค่ะ ค่ะ แต่ระวังคืนนี้จะนอนไม่หลับเอานะคะ " ถึงแม้จะบ่นไปพลางแต่สาวใช้คนสวยก็ยังรินกาแฟใส่แก้วให้อยู่ดี" ขอบใจจ๊ะ เสร็จแล้วเธอก็ไปพักผ่อนได้เลยนะ เดี๋ยวฉันอยู่เอง " เคทเอ่ยปากไล่สาวใช้คนสวยให้ไปพักผ่อนเมื่อหันไปเห็นนาฬิกาบอกเวลา 5 ทุ่มกว่าแล้ว " ค่ะ " เมื่อไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน คฤหาสน์หลังใหญ่ก็ดูเงียบเหงาลงทันที ปกติแล้วคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็มีเพียง มาคอส เคทและแม่นมอาวุโสเท่านั้น ส่วนสาวใช้จะมีที่พักหลังคฤหาสน์ และสำหรับบอดี้การ์ดจะได้ร
เเสงแดดอ่อนตอนเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหน้าอย่างสบายอารมณ์ หญิงสาวลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจซ้ายขวา ขาเรียวยาวเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ มือบางดันผ้าม่านทึบออกเพื่อเปิดทางให้แสงแดดส่องเข้ามามากขึ้นวันนี้อากาศดีจริงๆร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องเห็นสาวใช้กำลังเตรียมอาหารเช้ากันอย่างขมักเขม้น" รู้เรื่องรึเปล่าว่าเมื่อคืนนายท่านโกรธมากที่คุณมากาเร็ตเทน้ำใส่มือนายหญิง ถึงขั้นตามไปเอาเรื่องถึงคฤหาสน์เล็กเลยนะ " สาวใช้คนหนึ่งกระซิบกระซาบกับเพื่อนร่วมงาน" ตายจริง! แล้วคุณมากาเร็ตเป็นอะไรมากรึเปล่า " " เห็นว่าโดนน้ำร้อนลวกเหมือนที่นายหญิงโดน แต่ไม่รู้ว่าเจ็บมากน้อยแค่ไหนนะ เช้านี้คฤหาสน์เล็กยังไม่เปิดประตูให้ใครเข้าไปเลย "" ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ก็คุณมากาเร็ตทำนายหญิงก่อน " " ใช่ ถ้างั้นก็หมายความว่านายท่านอยู่ข้างนายหญิงน่ะสิ ถ้างั้นเรื่องเมื่อวานที่เราไม่ช่วยนายหญิงจะถูกลงโทษรึเปล่านะ " สาวใช้รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา" นั่นสิ " " อ่ะแฮ่ม " เคทกระแอมขัดจังหวะ" อรุณสวัสดิ์ค่ะนายหญิง " บรรดาสาวใช้รีบทำความเคารพเพราะกลัวความผิดที่ตน
ร่างสูงเดินตรงไปที่คฤหาสน์หลังเล็กด้วยอารมณ์โกรธ ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะอย่างเบิกบานใจของเจ้าของคฤหาสน์" วันนี้นะคะลูกสะใจมากเลย ป่านนี้ผิวหนังยัยนั่นคงถลอกปอกเปิกไปหมดล่ะ " มากาเร็ตหัวเราะเสียงดังหารู้ไม่ว่ากำลังจะนำภัยมาสู่ตัว" ทำไมลูกไม่เอาน้ำชาเทใส่หน้าไปเลยล่ะ หน้าสวยๆจะได้แหกไปเลย " ลิเดียพูดสนับสนุน" อุ้ย! นั่นสิค่ะ ลูกลืมคิดไป น่าเสียดายจริงๆรู้งี้เทราดหน้ามันจะดีกว่า " สิ้นเสียงพูดสองแม่ลูกก็หัวเราะอย่างชอบใจ คิดจะเข้ามาเป็นนายหญิงของตระกูลลูอิซไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นหรอก" กำลังพูดถึงใครอยู่หรอ ดูสนุกเชียว " เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขัดจังหวะขึ้น ลิเดียและมาการเร็ตหุบยิ้มฉับ เส้นขนพากันลุกเกรียวอย่างพร้อมเพรียง เพราะแค่ได้ยินเสียงก็รู้แล้วว่าเป็นใคร" มาคอส! " " ใช่..ฉันเอง ตกใจอะไรกัน " " ปะ เปล่า " มากาเร็ตปฏิเสธหน้าซีด" หรอ...วันนี้ฉันได้ยินเรื่องสนุกๆมาด้วยสิ รู้ไหมว่าเรื่องอะไร " ร่างสูงทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาหรู มือหนาลูบไล้โซฟาเนื้อดีอย่างแผ่วเบา สงสัยที่ผ่านมาเขาคงจะเลี้ยงพวกคนไร้ประโยชน์ไว้ดีเกินไปสินะ ให้กินดีอยู่ดีแต่กลับแว้งกัดเจ้าของ มันน่าจับถอนฟันให้ร
" เป็นไง เห็นแล้วรู้สึกตะลึงไปเลยใช่ม่ะ " มากาเร็ตถามอย่างภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ในบรรดาธุรกิจที่มีทั้งหมดของตระกูลเธอถูกมอบหมายให้รับผิดชอบธุรกิจอัญมณีและเพชรพลอย ตลอดจนเครื่องประดับทั้งหมดในร้านก็ต้องผ่านมือเธอทั้งนั้น" อ่ออ ก็ตะลึงอยู่พอสมควร " ตะลึงว่าไปสรรหาเพชรคุณภาพต่ำแบบนี้มาจากไหนกันน่ะสิไม่ว่า" เนี้ย เป็นบุญตาของเธอแล้วนะที่ได้เห็นเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ ใส่เลยสิเผื่อมันจะช่วยขับออร่าของความเป็นนายหญิงตระกูลลูอิซขึ้นมาได้บ้าง " มากาเร็ตแหน็บ" ไม่เป็นไรดีกว่าจ๊ะ พี่ว่าไว้ใส่วันหลังแล้วกันนะ " เคทรีบคว้ากล่องเครื่องเพชรมาปิดอย่างรวดเร็ว รับไม่ได้จริงๆกับการที่มาเห็นทั้งเพชรและการออกแบบที่ล้าสมัยขนาดนี้" ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวขึ้นไปพักข้างบนนะคะ " หญิงสาวเอ่ยขอตัวกลับก่อน ใจจริงวันนี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะออกไปพบเพื่อนซักหน่อย แต่สองแม่ลูกนี่ก็กลับทำเสียเรื่องเสียนี่" เดี๋ยวสิ ฉันกับแม่อุตส่ามาเยี่ยม เธอจะไม่เป็นเจ้าบ้านที่ดีเลี้ยงน้ำชากับขนมหน่อยหรอ " หะ! ฉันหูฝาดไปรึเปล่า สองแม่ลูกนี่อยากนั่งทานขนมกับเธอหรอ" อ่อออ เอางั้นก็ได้ ช่วยไปเตรียมน้ำชากับขนมทีจ๊ะ " เคทหันไปสั่งส
ตระกูลลูอิซเป็นตระกูลใหญ่ ในแวดวงธุรกิจไม่มีใครไม่รู้จักเนื่องจากผู้นำตะกูลคนก่อนได้นำพาตระกูลลูอิซเข้ามาบุกเบิกธุรกิจหลายประเภท ทั้งอสังหาริมทรัพย์ ห้างสรรพสินค้า รวมไปถึงอุปกรณ์แต่งตัว เครื่องประดับนำเข้า และอื่นๆอีกมากมายการทำธุรกิจที่หลากหลายในเมื่อก่อนอาจจะไม่เป็นปัญหาเพราะคนในตระกูลมีจำนวนมากจึงสามารถช่วยกันบริหารได้ แต่หลังจากนั้นไม่นานทายาทตระกูลลูอิซก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ ถึงแม้บิดาของผู้ตระกูลคนปัจจุบันจะมีภรรยาหลายคนแต่จำนวนทายาทนั้นก็นับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับแต่ก่อนหนึ่งในนั้นก็คือมากาเร็ต ลูกสาวคนโตของตระกูลลูอิซที่เกิดจากภรรยาคนที่ 2 พวกเธออาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซแต่ไม่ใช่คฤหาสน์ใหญ่ เนื่องจากตามกฎแล้วคฤหาสน์ใหญ่จะให้ผู้นำตระกูลและครอบครัวอยู่เท่านั้น ดังนั้นเมื่อสามีสิ้นชีพลงเธอกับลูกสาวก็จำเป็นต้องย้ายลงมาอยู่คฤหาสน์หลังเล็กแทน" คุณแม่คะคุณแม่ " หญิงสาวร่างบางแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีแดงสั้นคลุมทับด้วยเสื้อโค้ดสีแดงเดินเข้ามาในสวน " หืมม ว่าไงลูก " มารดาของเธอกำลังนั่งจิบชายามบ่ายรับอากาศเย็นหลังจากที่เพิ่งผ่านฝนมาเมื่อคืน" คุณแม่รู้ไหมว่าตึกใหญ่มีเรื่อง " มากาเร็ตเอ่ยถามขึ้
ช่วงเวลาเช้าตรูของทุกวันนายใหญ่เจ้าของบ้านจะต้องมาฝึกการต่อสู้เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับรับความเสี่ยงทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ธุรกิจที่ชายหนุ่มทำจะเป็นธุรกิจที่ขาวสะอาด แต่เมื่อเป็นเจ้าของธุรกิจก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะล่วงเกินผู้มีอำนาจใหญ่โตบางคนจนเกิดเรื่องทะเลาะหรือบาดหมางกันอยู่ร่ำไป เห็นได้จากการที่ตระกูลลูอิซมีบอดี้การ์ดฝีมือดีอยู่หลายร้อยคน ถ้าให้คนภายนอกมองเข้ามาก็เหมือนกับมาเฟียดีๆนี่เอง" วันนี้นายท่านยังไม่ลงมาหรอ " เสียงสาวใช้ที่ทำความสะอาดอยู่แถวโรงฝึกกระซิบกระซาบกัน ทุกเช้าเหล่าบรรดาสาวๆจะแย่งกันมาทำความสะอาดบริเวณนี้ เพราะนอกจากจะได้เห็นมัดกล้ามเนื้ออันเต่งตึงของนายท่านสุดหล่อแล้วก็ยังนับว่าเป็นการสร้างโอกาสให้ได้รับความโปรดปรานิีกด้วย ดีไม่ดีถ้านายท่านหลงรักเข้าอาจได้รับการยกย่องขึ้นเป็นเมียคนหนึ่ง ได้สบายไปทั้งชาติล่ะทีนี้" นั่นสิ ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เมื่อวานก็ไม่ได้มานะ " สาวใช้อีกคนพูดขึ้น เมื่อวานหล่อนก็ได้มาทำความสะอาดบริเวณนี้เหมือนกัน หลังจากตบตีแย่งชิงกับบรรดาสาวๆคนอื่น แต่ก็ต้องผิดหวังไปเพราะเมื่อวานอยู่ๆเจ้านายก็ตื่นสายทำให้พลาดเวลาการฝึกในตอนเช้า สร้าง
ชายหนุ่มใช้ริมฝีปากดูดที่ซอกคอขาวผ่องแรงๆทีนึง ในขณะที่นิ้วมือยาวก็บีบเคล้นเต้านมสองข้างอย่างสม่ำเสมอ" อืออออ " ร่างบางถึงกับครางออกมาเบาๆเมื่อมือหนาบีบกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ลุกโชนขึ้นมาคอสลูบไล้ผิวนวลเนียนลงมาจนถึงเอวสอบ เขาดึงชุดสีแดงที่ค้างอยู่บนเอวออกจนหลุดลงไปกองอยู่กับพื้น เหลือเพียงแพนตี้สีดำตัวจิ๋วที่ปกปิดเนินสามเหลี่ยม ร่างนวลเนียนช่างน่าดึงดูดและเย้ายวนใจชวนให้อยากลิ้มลองรสชาดอันหอมหวานอีกครั้ง ปลายนิ้วของชายหนุ่มเลื่อนลงไปสัมผัสจุดกลางลำตัวของหญิงสาวโดยที่ยังไม่ถอดแพนตี้ออก ความเปียกชื้นบริเวณนั้นบ่งบอกว่าเธอใกล้จะพร้อมสำหรับเขาแล้วนิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อย สะกิดส่วนปลายติ่งเสียวนิดหน่อยจนร่างบางสะท้านเผลอร้องครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้" อ่าาา มาคอสส " ร่างบางยกมือขึ้นเกี่ยวลำคอแกร่งเอาไว้เพื่อพยุงร่างของตัวเองไม่ให้ทรุดลงไปกองกับพื้นเสียก่อน ส่วนมืออีกข้างกุมมือชายหนุ่มไว้เพื่อให้ปรนเปรอร่างกายส่วนล่างของเธอมากขึ้น มาคอสทำตามคำขอด้วยการสะกิดติ่งเสียวไม่หยุด ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความเสี่ยวซ่านแล่นขึ้นมาจนถึงโสตประสาท เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นกลางบริเวณหน้าผากเพรา
มาคอสอุ้มร่างบางมาจนถึงห้องนอนของตน สิ่งแรกที่ทำเมื่อเหยียบเข้ามาในห้องคือตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อให้หญิงสาวได้ชำระร่างกายก่อน " ขอบคุณค่ะ " เมื่อร่างบางถูกวางลงบนพื้นเธอก็เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มทันที " อืม " มาคอสพยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่ยอมเดินจากไปซะที ร่างบางมองหน้าชายหนุ่มอย่างฉงน สักพักจึงเอ่ยถามขึ้นว่า " คุณไม่ออกไปข้างนอกหรอ " " ออกไปไหน " บ้านหลังนี้เป็นบ้านของเขา นี่ก็เป็นห้องของเขา จะให้ออกไปไหนได้ " ก็...ฉันจะอาบน้ำไง คุณจะมายืนทำอะไรอยู่ที่นี่ล่ะ " " อ่อ...ฉันก็จะช่วยเธออาบน้ำไงจะได้เสร็จเร็วๆ... " " หะ!! ไม่ต้องๆๆ ฉันอาบเองได้ " หญิงสาวรีบปฏิเสธพลางส่ายหน้ารัว " จะอายอะไรเมื่อคืนฉันก็ได้เห็นทุกซอกทุกมุมแล้วยังไม่ชินรึไง " ชินบ้าอะไรล่ะ เพิ่งเคยมีเซ็กส์ครั้งแรก จะให้เธอชินกับการแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นได้ยังไง " ไม่ได้ คุณจะบ้าหรอ " หญิงสาวกระชับเสื้อคลุมแน่น พลางปัดมือชายหนุ่มออกเป็นพัลวัน " อย่าดื้อสิ เธอไม่หนาวรึไง " ชายหนุ่มจับร่างบางหันหลังเข้าหาตัวแล้วดันไปจนติดกระจกบานใหญ่เพื่อจะได้หมดทางหนี มือหนาปลดผ้าคลุมออกอย่างชำนาญ วงแขนกว้างโอบเอวบางไว้จนแนบชิดกับกายแ
ซ่าาาา~ฝนห่าใหญ่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เสียงลมพัดตีเข้ามาในโสตประสาทของหญิงสาวจนใบหูอื้ออึงไปหมด ร่างบางเปียกปอนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนบวกกับอากาศที่หนาวและลมที่พัดผ่านมากระทบร่างก็ทำให้เธอสั่นสะท้านไปถึงข้างในไม่ต้องพูดถึงเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ที่ตอนนี้แทบจะปกปิดอะไรไม่มิด ยังดีที่มาคอสไล่บอดี้การ์ดออกไปนอกอาณาเขตคฤหาสน์หลังใหญ่จนหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นภาพที่เห็นคงไม่น่าดูชมนัก" นายครับ ฝนตกแล้วครับ " บรูซที่อยู่รับใช้นายระหว่างทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฝนตกโปรยปรายลงมา" แล้วยังไง " มาคอสเงยหน้าจากกองเอกสารส่งสายตาไม่พอใจไปให้" เปล่าครับ " บรูซรีบปฏิเสธพลางก้มหน้าลง เค้ายังไม่อยากขัดคำสั่งนายตอนนี้ ดีไม่ดีอาจเป็นเครื่องระบายอารมณ์เหมือนเพื่อนบอดี้การ์ดก็ได้" ออกไปหาอะไรร้อนๆมาให้กินหน่อย " ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม มือเรียวหนาดึงแว่นสายตาออกจากใบหน้า " ครับ " บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่งมาคอสมองตามจนร่างสูงลับหายไป เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหยุดที่ริมหน้าต่าง ชายหนุ่มชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่างเห็นร่างบางกำลังนั่งสั่นงันงกอยู่แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ ไม่แม้กระทั่งอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาเลยสัก