คืนแรกก็เริ่มหวั่นไหวซะแล้ว

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าหนังส้นหนากระทบพื้นหินอ่อนดังกึกก้อง มาคอสลืมตาตื่นขึ้นตามสัญชาตญาณ ดวงตาคมหันไปมองข้างตัวทันที ใบหน้าสวยหวานลอยเด่นอยู่ไม่ไกล เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอกำลังหลับสนิท

ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นนั่งผิงหัวเตียงรู้สึกเมื่อยล้าจนไม่อยากตื่น สงสัยเมื่อคืนเขาจะหักโหมไปหน่อย 

พลั๊วะ!

" นายครับ! " เสียงเปิดประตูของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น มาคอสสะดุ้งมือใหญ่ตวัดผ้าห่มคลุมแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่นอนอยู่บนเตียงอย่างรวดเร็ว

" มีอะไร " เขาพยายามปรับสีหน้าให้เรียบเฉยที่สุด

" เช้านี้มีตรวจสินค้าที่โกดังครับ " 

" สินค้า สินค้าตัวไหน " จำได้ว่าเมื่อวันก่อนแต่งงานเข้าเพิ่งตรวจดูสินค้าไปแล้วรอบนึง แล้วนี่มีสินค้าตัวไหนให้ต้องตรวจอีก

" โกดัง 18 ครับ " ลูกน้องคนสนิทยืนกุมมือไว้ด้วยกัน ใบหน้าเรียบเฉยก้มลงต่ำเพื่อเตรียมรับอารมณ์ครุกรุ่นของคนเป็นนาย

" โกดัง 18 นั่นมันโกดังที่ให้มาคัสดูแลไม่ใช่รึไง มีปัญหาอะไร ทำไมถึงต้องให้ฉันไปดูด้วยตัวเอง "

เขาพูดถึงน้องชายอีกคนที่เกิดจากเมียคนที่ 2 ของพ่อ มาคัส ลูอิซ

" คุณมาคัสไม่เข้าโกดังมาตั้งแต่เดือนที่แล้วแล้วครับ ตอนนี้สินค้าทางนั้นไม่มีคนตรวจสอบจึงไม่สามารถปล่อยออกสู่ตลาดได้ ผมเห็นว่าถ้ายังไม่ปล่อยอีกเราจะเสียหายหลายสิบล้าน เลยมารบกวนนายให้ไปตรวจดูด้วยตัวเองครับ " ชายหนุ่มค่อยๆอธิบายสาเหตุของเรื่องอย่างระมัดระวัง ตอนนี้เขากำลังใช้สายตาประเมินว่าเจ้านายของเขาจะยังเห็นงานสำคัญที่สุดเหมือนเดิม หรือมีสิ่งอื่นเข้ามาแทนที่แล้วกันแน่

" มองอะไร! " มาคอสตวาดเสียงดังเมื่อเห็นสายตาของลูกน้องคนสนิทกำลังเผื่อแผ่ไปยังร่างบางที่นอนข้างๆด้วย

" เปล่าครับ " 

" ออกไปรอข้างนอก เดี๋ยวฉันตามลงไป " 

" ครับ " เมื่อลูกน้องคนสนิทเดินจากไปแล้วมาคอสก็หันกลับมามองร่างที่นอนอยู่ข้างกาย ในใจเกิดความลังเลบางอย่างขึ้นมา เขารู้สึกหงุดหงิดที่เพียงแค่คืนเดียวหญิงสาวก็เข้ามามีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของเขาได้ มือหนาจึงเอื้อมไปดึงชายผ้าห่มขึ้นปิดใบหน้างามจนมิดก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างหัวเสีย

" รถพร้อมแล้วครับนาย " บรูซ ลูกน้องคนเดิมเดินเข้ามารายงานเมื่อเห็นร่างสูงของเจ้านายเดินออกมาจากห้องนอน

" อืม ไปกันเลย " เขาพยักหน้ารับ

" แล้ว...คุณแคร์ล่ะครับ " บรูซถามถึงเจ้าสาวคนสวยของเจ้านาย ถ้าพูดให้ถูกก็คือนายหญิงเล็กของตระกูลลูอิซ

" ผู้หญิงคนนั้นทำไม " มาคอสเลิกคิ้วถาม

" นายจะปล่อยให้เธอนอนอยู่ที่นี่หรอครับ " ตั้งแต่เขาเข้ามาทำงานที่นี่สิบปีที่แล้ว ไม่เคยมีวันไหนที่เจ้านายจะให้ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ด้วยนอนค้างที่ห้องนอนใหญ่ ลำพังแค่พากลับมาทำกิจกรรมที่ห้องนอนก็น้อยเต็มที ต้องเป็นคนที่เด็ดและเจ้านายชอบจริงๆถึงจะมีสิทธิ์นั้น

เหมือนร่างสูงจะค่อยๆนึกอะไรออก เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันไปเรียกแม่นมอาวุโสที่เลี้ยงดูเขามาแต่เกิด

" นายเรียกป้าหรอคะ " หญิงร่างท้วมอายุประมาณ 60 ปี เดินเข้ามาหาพร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้ม เธอดูเป็นคนใจดีไม่มีพิษสงใดๆ

" ถ้าผู้หญิงคนนั้นตื่นแล้ว แม่นมช่วยพาเธอกลับไปที่ห้องด้วยนะครับ " มาคอสค่อนข้างเคารพหญิงชราอยู่มากโข แม้แต่การพูดจาก็สุภาพขึ้น

" นายหญิงน่ะหรอคะ ทำไมนายไม่ให้เธออยู่ที่ห้องล่ะคะ " 

" เธอควรอยู่ในที่ของตัวเองครับป้า " หญิงชราพยักหน้าอย่างเข้าใจ เหตุการณ์เมื่อปีที่แล้วสร้างรอยเเผลใหญ่ไว้มากทีเดียว เมื่อน้องสาวที่เกิดจากพ่อแม่เดียวกันของมาคอสเกิดตายจากไปกระทันหันหลังจากแต่งงานกับผู้ชายคนโตของตระกูลคอทลินได้ไม่เท่าไหร่ แรกทีเดียวมาคอสไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ เพราะนอกจากเจ้าบ่าวจะมีนิสัยก้าวร้าว รุนแรง และยังเจ้าชู้อาจจะทำให้น้องสาวของเขาเสียใจได้ในอนาคต แต่เมื่อหญิงสาวยืนกรานที่จะแต่งงานเขาก็เลยจำใจยอมรับไป คิดว่าถ้าอีกไม่นานน้องหย่ากลับมาเขาก็จะเป็นคนเลี้ยงดูน้องเอง แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะได้ยินข่าวร้ายจากครอบครัวน้องเขยแทน จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่าตระกูลคอทลินพาลูกชายคนโตไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน จนต้องออกอุบายหลอกล่อให้น้องสาวของหมอนั่นมาแต่งงานด้วย

" ป้าเข้าใจค่ะ เดี๋ยวป้าแจ้งให้นะคะ " 

มาคอสพยักหน้ารับก่อนจะออกเดินทางไปพร้อมลูกน้องคนสนิทและบอร์ดี้การ์ดอีกกลุ่มหนึ่ง 

พูดถึงเรื่องความยิ่งใหญ่ของธุรกิจตระกูลลูอิซภายใต้การบริหารของผู้นำตระกูลรุ่นปัจจุบัน มาคอส ลูอิซ ถ้ามีคนยกย่องให้เขาเป็นที่ 2 ก็คงไม่มีใครกล้าพูดว่าตัวเองเป็นที่ 1 มาคอสถูกอบรมเลี้ยงดูมาอย่างทายาทผู้สืบทอดของตระกูลแม้ว่าพ่อของเขาหรือผู้นำตระกูลรุ่นก่อนจะประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้ทำให้ตระกูลลูอิซเกิดการสั่นคลอนแต่อย่างใด ยังคงอำนาจและความแข็งแกร่งสืบมาภายการการนำของลูกชายคนโตที่เกิดจากภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย แม้ว่าจริงๆแล้วบรรดาลูกหลานตระกูลลูอิซที่เกิดจากภรรยาคนอื่นๆจะมีมากมายแต่ถ้าให้พูดถึงคนที่สามารถฝากชีวิตคนทั้งตระกูลได้คงมีแค่ลูกชายคนโตเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีความสามารถนั้น 

ดังนั้นตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบันไม่มีวันไหนเลยที่เขาไม่ทำเพื่อคนในตระกูล 

หลังจากชายหนุ่มเจ้าของห้องนอนสุดหรูก้าวออกจากคฤหาสต์ตะกูลลูอิซไปได้ไม่เท่าไหร่ ร่างบางที่นอนพักอยู่ในห้องก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงแก้วน้ำแตกกระจาย ตามมาด้วยเสียงแหลมบาดแก้วหูที่ตะโกนกรีดร้องอยู่ตรงหน้าเธอ

" กรี๊ดดดดด ทำไมแกยังนอนอยู่ตรงนี้!! " หญิงสาวในชุดเมทสีขาวดำยืนกรีดร้องพร้อมยกมือชี้นิ้วไปที่ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง

เคทขยับตัวด้วยความอ่อนล้าแม้แต่ตาก็ไม่ยอมเปิดขึ้นมองว่าใครเป็นคนมารบกวนการนอนของเธอ มือบางดึงหมอนใบใหญ่ขึ้นมาปิดหูพลางหลับตาพริ้มต่อ 

วันนี้เธอรู้สึกปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมดจนไม่อยากลุกขึ้นไปทำอะไร แล้วยิ่งไม่ต้องพูดช่วงล่างที่ระบมหลังจากถูกใช้งานมาอย่างหนัก กว่ามาคอสจะยอมปล่อยให้เธอนอนก็เล่นไปเกือบสว่าง ดีที่ว่าอย่างน้อยๆเธอก็อึดพอที่จะไม่สลบคาเตียงไปก่อนล่ะนะ ไม่งั้นคงเป็นเรื่องขันให้หมอนั่นได้ล้อไปอีกนาน