ช่วงเวลาเช้าตรูของทุกวันนายใหญ่เจ้าของบ้านจะต้องมาฝึกการต่อสู้เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับรับความเสี่ยงทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ธุรกิจที่ชายหนุ่มทำจะเป็นธุรกิจที่ขาวสะอาด แต่เมื่อเป็นเจ้าของธุรกิจก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะล่วงเกินผู้มีอำนาจใหญ่โตบางคนจนเกิดเรื่องทะเลาะหรือบาดหมางกันอยู่ร่ำไป เห็นได้จากการที่ตระกูลลูอิซมีบอดี้การ์ดฝีมือดีอยู่หลายร้อยคน ถ้าให้คนภายนอกมองเข้ามาก็เหมือนกับมาเฟียดีๆนี่เอง
" วันนี้นายท่านยังไม่ลงมาหรอ " เสียงสาวใช้ที่ทำความสะอาดอยู่แถวโรงฝึกกระซิบกระซาบกัน ทุกเช้าเหล่าบรรดาสาวๆจะแย่งกันมาทำความสะอาดบริเวณนี้ เพราะนอกจากจะได้เห็นมัดกล้ามเนื้ออันเต่งตึงของนายท่านสุดหล่อแล้วก็ยังนับว่าเป็นการสร้างโอกาสให้ได้รับความโปรดปรานิีกด้วย ดีไม่ดีถ้านายท่านหลงรักเข้าอาจได้รับการยกย่องขึ้นเป็นเมียคนหนึ่ง ได้สบายไปทั้งชาติล่ะทีนี้ " นั่นสิ ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เมื่อวานก็ไม่ได้มานะ " สาวใช้อีกคนพูดขึ้น เมื่อวานหล่อนก็ได้มาทำความสะอาดบริเวณนี้เหมือนกัน หลังจากตบตีแย่งชิงกับบรรดาสาวๆคนอื่น แต่ก็ต้องผิดหวังไปเพราะเมื่อวานอยู่ๆเจ้านายก็ตื่นสายทำให้พลาดเวลาการฝึกในตอนเช้า สร้างความเสียดายให้แก่พวกเธอเป็นอย่างมาก วันนี้จึงขอมาแก้ตัวด้วยการได้เห็นเรือนร่างเปลือยของเจ้านายหนุ่มอีกสักครั้ง " จริงหรอ แปลกมาก ปกตินายท่านไม่เป็นแบบนี้นะ " " หรอว่าๆๆ " จู่ๆสาวใช้คนหนึ่งก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ " อะไรๆๆ " หญิงสาวคนอื่นรีบกรูกันเข้ามารอฟังคำตอบ " หรือว่าเจ้านายจะหลงนายหญิงที่เพิ่งแต่งงานเข้ามาจนไม่ออกมาจากห้องนอน " สาวใช้คนนั้นพูดข้อสันนิษฐานขึ้น " หรือว่าจะเล่นจ้ำจี้กันจนถึงเช้าจนไม่มีแรงลงขึ้นมาฝึก อร๊ายยย ฉันคงหมดสิทธิ์แล้วสิ " สาวใช้อีกคนชิงพูดขึ้นบ้างพลางร้องอย่างเสียดาย " พวกแกพูดบ้าอะไรกัน! " โมนาที่ยืนแอบฟังอยู่ไม่ไกลตวาดอย่างหัวเสีย หน็อยย ยัยปากไม่มีหูรูด พูดได้ยังไงว่านายท่านหลงผู้หญิงคนนั้นจนไม่ยอมออกจากห้อง ฉันไม่เชื่อพวกแกหรอก " นายท่านแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นก็แค่เป็นฉากบังหน้า จริงๆไม่ได้คิดจะเชิดชูบูชาอะไรด้วยซ้ำ แถมยังจะเอามาเพื่อทรมานเล่นต่างหาก พวกแกถ้าเจอแม่นั่นก็ไม่ต้องไปเคารพอะไร ก็แค่คนมาอาศัยอยู่ชั่วคราวจะอะไรนักหนา " โมนาร่ายยาวเป็นชุดก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งเป็นที่พักอาศัยของมาคอส " ยัยโมนาพูดจริงหรอ " สาวใช้ที่เหลือเริ่มกระซิบกระซาบกันอีกครั้ง " ยัยนี่ถึงจะขี้อิจฉาแต่ก็เป็นคนวงใน เชื่อไว้ก็ไม่เสียหาย " " อืมๆๆ " บรรดาสาวๆพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดนี้ ถ้าหากนายท่านไม่ได้หลงนายหญิงคนใหม่จริงๆล่ะก็ พวกเธอก็ยังมีโอกาสอยู่น่ะสิ ด้วยอารมณ์หึงหวงทำให้โมนาหน้ามืดตาลายเห็นเสือตัวเท่าหนู เธอเดินตึงตังขึ้นไปบนชั้น 3 แม้บอดี้การ์ดบางคนจะขวางเอาไว้หล่อนก็พลักกระเด็นออกไปจนหมด ด้วยอารมณ์ที่มาเหนือทุกสิ่งทำให้เธอตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนบานใหญ่เข้าไป สายตาดันไปสะดุดเข้ากับห้องนอนที่เละเทะกระจัดกระจาย เหมือนเพิ่งผ่านศึกใหญ่มา โมนารีบวิ่งไปที่เตียงนอนสีขาวสะอาดที่บัดนี้เป็นยิ่งกว่าสมรภูมิรบ เธอคุ้นเคยดีว่ามาคอสเป็นผู้ชายที่มีเซ็กส์ป่าเถื่อนแค่ไหน สภาพห้องแบบนี้เธอเห็นมานักต่อนัก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของห้องทำอะไรกันเมื่อคืน สาวใช้คนสวยมองไปที่ร่างหนาที่เธอเคยสัมผัส เขากำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง ข้างๆกันมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตาดีว่าเป็นใครนอนอยู่ด้วย " กรี๊ดดดดดดดด " โมนากรีดร้องดังก้องไปทั่วจนเจ้านายหนุ่มกับภรรยาสาวสะดุ้งตื่น เคทงัวเงียลุกขึ้นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนเธอจะเจอเข้ากับร่างของโมนาที่ยืนกรีดร้องเหมือนคนบ้าอยู่ โธ่เอ้ย ก็นึกว่าเกิดอะไรขึ้นที่แท้ก็ยัยโมนานี่เอง " หยุดเดี๋ยวนี้นะโมนา! " มาคอสตวาดเสียงดัง " ไม่หยุด โมนาไม่หยุด ฮือฮือ นายมานอนกับยัยนี่ได้ยังไง นายทำแบบนี้ได้ยังไง " สาวใช้คนสวยต่อว่าไปพลาง ร้องไห้ไปพลาง แต่ก็ไม่ได้ทำให้มาคอสรู้สึกเห็นอกเห็นใจใดๆทั้งสิ้น ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกรำคาญเสียมากกว่า " เธอหยุดแหกปากเดี๋ยวนี้เลยนะ! ไม่อย่างนั้นฉันจะให้บอดี้การ์ดมาลากตัวเธอออกไป! " เขาสั่งเสียงเด็ดขาด เมื่อคืนเขาใช้แรงกายแรงใจไปมาก กว่าจะได้นอนพักก็ปาไปเกือบเช้า ตอนนี้เขาต้องการการพักผ่อนไม่ใช่มานั่งฟังคนใช้แหกปากร้องโวยวาย มาคอสหันไปมองหน้าภรรยาสาว เธอทำสีหน้าอิดโรยเนื่องจากนอนไม่เต็มที่ ต้องโทษเขาที่เมื่อคืนเอาแต่ใจมากไปหน่อยทำให้หญิงสาวแทบไม่ได้พักผ่อน " นอนพักเถอะ อย่าไปสนใจ " เขาหันไปพูดกับภรรยาสาว เคทพยักหน้ารับแล้วเอนตัวลงนอนต่อ ปล่อยให้มาคอสเป็นคนจัดการกับเรื่องที่เหลือเพียงคนเดียว มาคอสลุกออกมาจากเตียงพาร่างของโมนาออกมาด้วย ก่อนจะโยนสาวใช้คนสวยไว้หน้าห้องนอน แล้วเรียกให้บอดี้การ์ดคนสนิทเข้ามา " พาโมนาออกไป ถ้าฉันไม่อนุญาตไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก ถ้าขัดคำสั่งให้ตีจนกว่าจะตาย " เขาสั่งเสียงเรียบ โมนากรีดร้องก่อนจะถลาเข้าไปกอดขาชายหนุ่มไว้ " นายขา นายจะทำแบบนี้กับโมนาไม่ได้ โมนาเป็นเมียนายนะ ฮือฮือ " ใบหน้างามอาบไปด้วยน้ำตาแห่งความเสียใจ " เธอไม่ใช่เมียฉัน! อย่าตะเกียกตะกายขึ้นมาแทนที่เมียฉัน เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ฉันเรียกมาใช้บริการตอนเงี่ยนก็เท่านั้นแหละ อย่าสำคัญตัวเองผิด ปล่อย! " พูดจบก็สะบัดขาออกจากการเกาะกุม " อ่ออ แล้วอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเมื่อวานเธอทำอะไรกับเมียฉัน วันนี้ฉันจะไม่เอาความแต่ต่อจากนี้ขอสั่งห้ามไม่ให้เธอขึ้นมาที่คฤหาสน์ใหญ่อีก ถ้าฉันเห็นฉันจะตีให้ตาย " พูดจบชายหนุ่มก็เดินกลับเข้าห้องไป ทิ้งให้ร่างบางนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นอย่างนั้น แก..นังแคร์! แกกล้าแย่งผัวฉัน คอยดูเถอะฉันจะจัดการกับแกยังไง บอดี้การ์ดมองหน้ากับเลิ่กลั่ก ก่อนจะตัดสินใจหิ้วปีกสาวใช้คนสวยออกไปจากหน้าห้องนาย ไม่อย่างนั้นถ้านายออกมาเห็นเข้าอาจจะโมโหอีกก็ได้ " พวกแกปล่อยช้านนน แกไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้ ฉันเป็นเมียนายนะ ปล่อยยย " . .ตระกูลลูอิซเป็นตระกูลใหญ่ ในแวดวงธุรกิจไม่มีใครไม่รู้จักเนื่องจากผู้นำตะกูลคนก่อนได้นำพาตระกูลลูอิซเข้ามาบุกเบิกธุรกิจหลายประเภท ทั้งอสังหาริมทรัพย์ ห้างสรรพสินค้า รวมไปถึงอุปกรณ์แต่งตัว เครื่องประดับนำเข้า และอื่นๆอีกมากมายการทำธุรกิจที่หลากหลายในเมื่อก่อนอาจจะไม่เป็นปัญหาเพราะคนในตระกูลมีจำนวนมากจึงสามารถช่วยกันบริหารได้ แต่หลังจากนั้นไม่นานทายาทตระกูลลูอิซก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ ถึงแม้บิดาของผู้ตระกูลคนปัจจุบันจะมีภรรยาหลายคนแต่จำนวนทายาทนั้นก็นับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับแต่ก่อนหนึ่งในนั้นก็คือมากาเร็ต ลูกสาวคนโตของตระกูลลูอิซที่เกิดจากภรรยาคนที่ 2 พวกเธออาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซแต่ไม่ใช่คฤหาสน์ใหญ่ เนื่องจากตามกฎแล้วคฤหาสน์ใหญ่จะให้ผู้นำตระกูลและครอบครัวอยู่เท่านั้น ดังนั้นเมื่อสามีสิ้นชีพลงเธอกับลูกสาวก็จำเป็นต้องย้ายลงมาอยู่คฤหาสน์หลังเล็กแทน" คุณแม่คะคุณแม่ " หญิงสาวร่างบางแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีแดงสั้นคลุมทับด้วยเสื้อโค้ดสีแดงเดินเข้ามาในสวน " หืมม ว่าไงลูก " มารดาของเธอกำลังนั่งจิบชายามบ่ายรับอากาศเย็นหลังจากที่เพิ่งผ่านฝนมาเมื่อคืน" คุณแม่รู้ไหมว่าตึกใหญ่มีเรื่อง " มากาเร็ตเอ่ยถามขึ้
" เป็นไง เห็นแล้วรู้สึกตะลึงไปเลยใช่ม่ะ " มากาเร็ตถามอย่างภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ในบรรดาธุรกิจที่มีทั้งหมดของตระกูลเธอถูกมอบหมายให้รับผิดชอบธุรกิจอัญมณีและเพชรพลอย ตลอดจนเครื่องประดับทั้งหมดในร้านก็ต้องผ่านมือเธอทั้งนั้น" อ่ออ ก็ตะลึงอยู่พอสมควร " ตะลึงว่าไปสรรหาเพชรคุณภาพต่ำแบบนี้มาจากไหนกันน่ะสิไม่ว่า" เนี้ย เป็นบุญตาของเธอแล้วนะที่ได้เห็นเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ ใส่เลยสิเผื่อมันจะช่วยขับออร่าของความเป็นนายหญิงตระกูลลูอิซขึ้นมาได้บ้าง " มากาเร็ตแหน็บ" ไม่เป็นไรดีกว่าจ๊ะ พี่ว่าไว้ใส่วันหลังแล้วกันนะ " เคทรีบคว้ากล่องเครื่องเพชรมาปิดอย่างรวดเร็ว รับไม่ได้จริงๆกับการที่มาเห็นทั้งเพชรและการออกแบบที่ล้าสมัยขนาดนี้" ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวขึ้นไปพักข้างบนนะคะ " หญิงสาวเอ่ยขอตัวกลับก่อน ใจจริงวันนี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะออกไปพบเพื่อนซักหน่อย แต่สองแม่ลูกนี่ก็กลับทำเสียเรื่องเสียนี่" เดี๋ยวสิ ฉันกับแม่อุตส่ามาเยี่ยม เธอจะไม่เป็นเจ้าบ้านที่ดีเลี้ยงน้ำชากับขนมหน่อยหรอ " หะ! ฉันหูฝาดไปรึเปล่า สองแม่ลูกนี่อยากนั่งทานขนมกับเธอหรอ" อ่อออ เอางั้นก็ได้ ช่วยไปเตรียมน้ำชากับขนมทีจ๊ะ " เคทหันไปสั่งส
ร่างสูงเดินตรงไปที่คฤหาสน์หลังเล็กด้วยอารมณ์โกรธ ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะอย่างเบิกบานใจของเจ้าของคฤหาสน์" วันนี้นะคะลูกสะใจมากเลย ป่านนี้ผิวหนังยัยนั่นคงถลอกปอกเปิกไปหมดล่ะ " มากาเร็ตหัวเราะเสียงดังหารู้ไม่ว่ากำลังจะนำภัยมาสู่ตัว" ทำไมลูกไม่เอาน้ำชาเทใส่หน้าไปเลยล่ะ หน้าสวยๆจะได้แหกไปเลย " ลิเดียพูดสนับสนุน" อุ้ย! นั่นสิค่ะ ลูกลืมคิดไป น่าเสียดายจริงๆรู้งี้เทราดหน้ามันจะดีกว่า " สิ้นเสียงพูดสองแม่ลูกก็หัวเราะอย่างชอบใจ คิดจะเข้ามาเป็นนายหญิงของตระกูลลูอิซไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นหรอก" กำลังพูดถึงใครอยู่หรอ ดูสนุกเชียว " เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขัดจังหวะขึ้น ลิเดียและมาการเร็ตหุบยิ้มฉับ เส้นขนพากันลุกเกรียวอย่างพร้อมเพรียง เพราะแค่ได้ยินเสียงก็รู้แล้วว่าเป็นใคร" มาคอส! " " ใช่..ฉันเอง ตกใจอะไรกัน " " ปะ เปล่า " มากาเร็ตปฏิเสธหน้าซีด" หรอ...วันนี้ฉันได้ยินเรื่องสนุกๆมาด้วยสิ รู้ไหมว่าเรื่องอะไร " ร่างสูงทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาหรู มือหนาลูบไล้โซฟาเนื้อดีอย่างแผ่วเบา สงสัยที่ผ่านมาเขาคงจะเลี้ยงพวกคนไร้ประโยชน์ไว้ดีเกินไปสินะ ให้กินดีอยู่ดีแต่กลับแว้งกัดเจ้าของ มันน่าจับถอนฟันให้ร
เเสงแดดอ่อนตอนเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหน้าอย่างสบายอารมณ์ หญิงสาวลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจซ้ายขวา ขาเรียวยาวเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ มือบางดันผ้าม่านทึบออกเพื่อเปิดทางให้แสงแดดส่องเข้ามามากขึ้นวันนี้อากาศดีจริงๆร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องเห็นสาวใช้กำลังเตรียมอาหารเช้ากันอย่างขมักเขม้น" รู้เรื่องรึเปล่าว่าเมื่อคืนนายท่านโกรธมากที่คุณมากาเร็ตเทน้ำใส่มือนายหญิง ถึงขั้นตามไปเอาเรื่องถึงคฤหาสน์เล็กเลยนะ " สาวใช้คนหนึ่งกระซิบกระซาบกับเพื่อนร่วมงาน" ตายจริง! แล้วคุณมากาเร็ตเป็นอะไรมากรึเปล่า " " เห็นว่าโดนน้ำร้อนลวกเหมือนที่นายหญิงโดน แต่ไม่รู้ว่าเจ็บมากน้อยแค่ไหนนะ เช้านี้คฤหาสน์เล็กยังไม่เปิดประตูให้ใครเข้าไปเลย "" ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ก็คุณมากาเร็ตทำนายหญิงก่อน " " ใช่ ถ้างั้นก็หมายความว่านายท่านอยู่ข้างนายหญิงน่ะสิ ถ้างั้นเรื่องเมื่อวานที่เราไม่ช่วยนายหญิงจะถูกลงโทษรึเปล่านะ " สาวใช้รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา" นั่นสิ " " อ่ะแฮ่ม " เคทกระแอมขัดจังหวะ" อรุณสวัสดิ์ค่ะนายหญิง " บรรดาสาวใช้รีบทำความเคารพเพราะกลัวความผิดที่ตน
แสงไฟสว่างจ้าสาดส่องไปทั่วงาน หยดน้ำที่เกาะบนดอกกุหลาบสีขาวเมื่อกระทบแสงไฟส่องแสงระยิบระยับเป็นประกาย ภาพที่แสนสวยงาม บรรยากาศที่อบอุ่น บวกกับผู้คนมากหน้าหลายตาที่หลั่งไหลกันเข้ามาร่วมแสดงความยินดี ช่างเป็นความทรงจำที่น่ายินดีสำหรับคู่บ่าวสาว ฉับพลันประตูบานใหญ่ก็เปิดขึ้น เรียวขายาวระหงเดินก้าวออกมา บนกายประดับด้วยชุดเดรสยาวสีขาวสะอาด ผมดำขลับถูกม้วนขึ้นไปกลางศีรษะ แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าเนื่องจากบนศีรษะถูกคลุมด้วยผ้าบางๆสีขาวไว้ แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าสาวน่าจะเป็นหญิงสาวที่งดงามมากคนหนึ่ง " เจ้าสาวเดินเข้ามาในงานแล้ว ไหนเจ้าบ่าวล่ะ " เสียงซุบซิบดังมาจากบรรดาแขกเรื่อ " นั่นสิ.ได้ข่าวว่างานนี้ฝั่งตระกูลลูอิซเอ่ยปากขอแต่งงานกับตระกูลคอทลินเองไม่ใช่หรอ " " เธอไม่รู้อะไรน่ะสิ ที่ตระกูลลูอิซขอแต่งงานก็เพราะแค้นน่ะสิ " " ตายแล้ว!! แค้นเรื่องอะไรกัน " " ก็เรื่องลูกสาวคนเล็กของตระกูลลูอิซที่แต่งเข้าไปในตระกูลคอทลินน่ะสิ ได้ข่าวว่าตายอย่างปริศนา ตระกูลลูอิซโกรธมาก " " ถ้าอย่างนั้น การแต่งงานวันนี้ก็เพื่อแก้แค้นน่ะสิ
รถหรูเลื่อนเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์หลังงาม หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่างรถเพื่อดูทิวทัศน์ภายนอก บ้านหลังนี้ขนาดเนื้อที่น่าจะหลายไร่ เพราะนอกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งเด่นอยู่กลางเนื้อที่แล้ว ยังมีบ้านหลังเล็กๆ ถูกสร้างขึ้นมาโดยรอบคำนวนคร่าวๆ น่าจะหลายสิบหลังผลั๊วะ!!" มองอะไร " เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นหลังจากประตูรถเปิดออก เคทสะดุ้งตกใจ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ" เปล่า "" มองว่าเธอจะเข้ามาสูบอะไรในบ้านฉันไปได้บ้างน่ะหรอ อย่าฝันไปเลยดีกว่า "เคทตวัดสายตาไปมองอย่างไม่พอใจ เขากำลังสบประมาทเธอ" ฉันไม่เคยอยากได้อะไรที่เป็นของลูอิซสักอย่าง เพราะอะไรรู้ไหม "เคทเลิกคิ้วขึ้นถาม" เพราะว่าฉันรังเกียจ " พูดจบปากบางก็ยกขึ้นอย่างมีชัยที่ได้ยั่วโมโหคนตรงหน้าสำเร็จ" รังเกียจก็ดี ยิ่งรังเกียจฉันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เพราะเธอก็จะได้คนที่เธอรังเกียจอย่างฉันไปเป็นผัวยังไงล่ะ " พูดจบมาคอสก็เอื้อมมือไปกระชากร่างบางให้ลงมาจากรถ พร้อมกับลากเข้าไปในบ้านอย่างไม่ปรานี" ปล่อย!! ปล่อยฉัน!! " เคทดิ้นเพื่อหนีเอาตัวรอด สถานะการตอนนี้เลวร้ายกว่าที่เธอคิด แรกเริ่มเธอคิดว่าตระกูลลูอิ
" เอามือออก " มาคอสสั่งร่างบางนอนนิ่งไม่เคลื่อนไหวแถมยังกำเสื้อที่อกตัวเองแน่น มาคอสจิ๊ปากอย่างขัดใจก่อนจะก้มลงมากระชากคอเสื้อเธออย่างแรง ชุดเจ้าสาวบางเบาแทบจะปลิ้วติดไปกับมือแกร่ง ดึงรั้งจนเห็นเนินอกชัดเจน" มะ..ไม่ต้องๆ ฉันถอดเอง " ร่างบางเห็นท่าไม่ดีจึงรีบบอก " งั้นก็ถอดสิ "" คุณก็ลุกออกไปสิ ฉันถอดไม่สะดวก " ร่างสูงดันตัวออกไปยืนที่ข้างเตียง มือกอดอกยืนมองหญิงสาวที่พยายามถอดชุดเจ้าสาวออกจากตัว ยังไม่ทันที่จะเห็นอะไรไปมากกว่านั้นร่างบางก็หันกลับมาพร้อมกลับเหวี่ยงสิ่งที่อยู่ในมือกระแทกศีรษะชายหนุ่มอย่างจังเพล้ง!!ร่างสูงเซไปหลายก้าว แต่เนื่องจากร่างกายที่แข็งแกร่งจึงทำให้ไม่ล้มลงอย่างที่หญิงสาวหวังไว้ " เธอ... " มาคอสกัดฟันกรอดอย่างโมโห เลือดสีแดงฉานไหลมาเป็นทางตรงหางคิ้ว ร่างสูงปาดเลือดทิ้งอย่างไม่สนใจก่อนจะกระโจนเข้าหาหญิงสาวอย่างเหลืออด พอกันที..วันนี้เขาคงจะใจดีกับเธอมากเกินไปถึงได้กล้าขนาดนี้" กรี๊ดดดด มาคอส คุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง " เสียงเสื้อฉีกขาดดังพร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาว ซาตานร่างสูงไม่สนใจฟังสิ่งใดทั้งนั้น มือหนาดึงทึ้งชุดเจ้า
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากคอยดูสิว่าจะทนไปได้สักเท่าไหร่ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ เลื่อนลงไป เขาใช้ลิ้นเลียไปเรื่อยๆ จากยอดอกค่อยๆ ลงไปหาสะดือบุ๋ม จากนั้นไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนินสามเหลี่ยม เคทเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มากคนหนึ่ง เรือนร่างของหญิงสาวสวยสะพรั่งอวบอิ่มไปซะทุกส่วน ช่วงล่างที่งดงามไร้ตำหนิใดๆบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ได้เป็นอย่างดีสายตาคมกวดมองไปทั่วร่างงาม แค่เห็นก็ทำให้เลือดสูบฉีดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ท่อนเอ็นร้อนเริ่มแข็งขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ให้ตายสิ แค่เห็นแวบเดียวก็สามารถทำให้เขาเกิดอารมรณ์ขึ้นได้มากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้น่าจับสั่งสอนซะให้เข็ดชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนลากผ่านบริเวณเนินสามเหลี่ยม ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปสะกิดติ่งเล็กเบาๆจนร่างบางสะท้าน ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่กระจายไปอย่างรวดเร็ว" อะ อ่าา มาคอส อย่าา " มือบางเผลอขยุ่มผมดกหนาอย่างรุนแรงเพื่อปลอดปล่อยอารมณ์เสียวซ่าน มาคอสสูดริมฝีปากเมื่อรู้สึกเจ็บบริเวณที่ถูกดึง ตาคมดุจเหยี่ยวส่งสายตาคาดโทษไปให้หญิงสาวใต้ร่างก่อนจะใช้มือหนาตะบบเข้าที่บั้นท้ายงอนพร้อมกับขยำอย่างเอาแต่ใจผู้หญิงคนนี้น่าตายนัก!! กล้
เเสงแดดอ่อนตอนเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหน้าอย่างสบายอารมณ์ หญิงสาวลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจซ้ายขวา ขาเรียวยาวเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ มือบางดันผ้าม่านทึบออกเพื่อเปิดทางให้แสงแดดส่องเข้ามามากขึ้นวันนี้อากาศดีจริงๆร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องเห็นสาวใช้กำลังเตรียมอาหารเช้ากันอย่างขมักเขม้น" รู้เรื่องรึเปล่าว่าเมื่อคืนนายท่านโกรธมากที่คุณมากาเร็ตเทน้ำใส่มือนายหญิง ถึงขั้นตามไปเอาเรื่องถึงคฤหาสน์เล็กเลยนะ " สาวใช้คนหนึ่งกระซิบกระซาบกับเพื่อนร่วมงาน" ตายจริง! แล้วคุณมากาเร็ตเป็นอะไรมากรึเปล่า " " เห็นว่าโดนน้ำร้อนลวกเหมือนที่นายหญิงโดน แต่ไม่รู้ว่าเจ็บมากน้อยแค่ไหนนะ เช้านี้คฤหาสน์เล็กยังไม่เปิดประตูให้ใครเข้าไปเลย "" ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ก็คุณมากาเร็ตทำนายหญิงก่อน " " ใช่ ถ้างั้นก็หมายความว่านายท่านอยู่ข้างนายหญิงน่ะสิ ถ้างั้นเรื่องเมื่อวานที่เราไม่ช่วยนายหญิงจะถูกลงโทษรึเปล่านะ " สาวใช้รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา" นั่นสิ " " อ่ะแฮ่ม " เคทกระแอมขัดจังหวะ" อรุณสวัสดิ์ค่ะนายหญิง " บรรดาสาวใช้รีบทำความเคารพเพราะกลัวความผิดที่ตน
ร่างสูงเดินตรงไปที่คฤหาสน์หลังเล็กด้วยอารมณ์โกรธ ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะอย่างเบิกบานใจของเจ้าของคฤหาสน์" วันนี้นะคะลูกสะใจมากเลย ป่านนี้ผิวหนังยัยนั่นคงถลอกปอกเปิกไปหมดล่ะ " มากาเร็ตหัวเราะเสียงดังหารู้ไม่ว่ากำลังจะนำภัยมาสู่ตัว" ทำไมลูกไม่เอาน้ำชาเทใส่หน้าไปเลยล่ะ หน้าสวยๆจะได้แหกไปเลย " ลิเดียพูดสนับสนุน" อุ้ย! นั่นสิค่ะ ลูกลืมคิดไป น่าเสียดายจริงๆรู้งี้เทราดหน้ามันจะดีกว่า " สิ้นเสียงพูดสองแม่ลูกก็หัวเราะอย่างชอบใจ คิดจะเข้ามาเป็นนายหญิงของตระกูลลูอิซไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นหรอก" กำลังพูดถึงใครอยู่หรอ ดูสนุกเชียว " เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขัดจังหวะขึ้น ลิเดียและมาการเร็ตหุบยิ้มฉับ เส้นขนพากันลุกเกรียวอย่างพร้อมเพรียง เพราะแค่ได้ยินเสียงก็รู้แล้วว่าเป็นใคร" มาคอส! " " ใช่..ฉันเอง ตกใจอะไรกัน " " ปะ เปล่า " มากาเร็ตปฏิเสธหน้าซีด" หรอ...วันนี้ฉันได้ยินเรื่องสนุกๆมาด้วยสิ รู้ไหมว่าเรื่องอะไร " ร่างสูงทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาหรู มือหนาลูบไล้โซฟาเนื้อดีอย่างแผ่วเบา สงสัยที่ผ่านมาเขาคงจะเลี้ยงพวกคนไร้ประโยชน์ไว้ดีเกินไปสินะ ให้กินดีอยู่ดีแต่กลับแว้งกัดเจ้าของ มันน่าจับถอนฟันให้ร
" เป็นไง เห็นแล้วรู้สึกตะลึงไปเลยใช่ม่ะ " มากาเร็ตถามอย่างภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ในบรรดาธุรกิจที่มีทั้งหมดของตระกูลเธอถูกมอบหมายให้รับผิดชอบธุรกิจอัญมณีและเพชรพลอย ตลอดจนเครื่องประดับทั้งหมดในร้านก็ต้องผ่านมือเธอทั้งนั้น" อ่ออ ก็ตะลึงอยู่พอสมควร " ตะลึงว่าไปสรรหาเพชรคุณภาพต่ำแบบนี้มาจากไหนกันน่ะสิไม่ว่า" เนี้ย เป็นบุญตาของเธอแล้วนะที่ได้เห็นเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ ใส่เลยสิเผื่อมันจะช่วยขับออร่าของความเป็นนายหญิงตระกูลลูอิซขึ้นมาได้บ้าง " มากาเร็ตแหน็บ" ไม่เป็นไรดีกว่าจ๊ะ พี่ว่าไว้ใส่วันหลังแล้วกันนะ " เคทรีบคว้ากล่องเครื่องเพชรมาปิดอย่างรวดเร็ว รับไม่ได้จริงๆกับการที่มาเห็นทั้งเพชรและการออกแบบที่ล้าสมัยขนาดนี้" ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวขึ้นไปพักข้างบนนะคะ " หญิงสาวเอ่ยขอตัวกลับก่อน ใจจริงวันนี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะออกไปพบเพื่อนซักหน่อย แต่สองแม่ลูกนี่ก็กลับทำเสียเรื่องเสียนี่" เดี๋ยวสิ ฉันกับแม่อุตส่ามาเยี่ยม เธอจะไม่เป็นเจ้าบ้านที่ดีเลี้ยงน้ำชากับขนมหน่อยหรอ " หะ! ฉันหูฝาดไปรึเปล่า สองแม่ลูกนี่อยากนั่งทานขนมกับเธอหรอ" อ่อออ เอางั้นก็ได้ ช่วยไปเตรียมน้ำชากับขนมทีจ๊ะ " เคทหันไปสั่งส
ตระกูลลูอิซเป็นตระกูลใหญ่ ในแวดวงธุรกิจไม่มีใครไม่รู้จักเนื่องจากผู้นำตะกูลคนก่อนได้นำพาตระกูลลูอิซเข้ามาบุกเบิกธุรกิจหลายประเภท ทั้งอสังหาริมทรัพย์ ห้างสรรพสินค้า รวมไปถึงอุปกรณ์แต่งตัว เครื่องประดับนำเข้า และอื่นๆอีกมากมายการทำธุรกิจที่หลากหลายในเมื่อก่อนอาจจะไม่เป็นปัญหาเพราะคนในตระกูลมีจำนวนมากจึงสามารถช่วยกันบริหารได้ แต่หลังจากนั้นไม่นานทายาทตระกูลลูอิซก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ ถึงแม้บิดาของผู้ตระกูลคนปัจจุบันจะมีภรรยาหลายคนแต่จำนวนทายาทนั้นก็นับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับแต่ก่อนหนึ่งในนั้นก็คือมากาเร็ต ลูกสาวคนโตของตระกูลลูอิซที่เกิดจากภรรยาคนที่ 2 พวกเธออาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซแต่ไม่ใช่คฤหาสน์ใหญ่ เนื่องจากตามกฎแล้วคฤหาสน์ใหญ่จะให้ผู้นำตระกูลและครอบครัวอยู่เท่านั้น ดังนั้นเมื่อสามีสิ้นชีพลงเธอกับลูกสาวก็จำเป็นต้องย้ายลงมาอยู่คฤหาสน์หลังเล็กแทน" คุณแม่คะคุณแม่ " หญิงสาวร่างบางแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีแดงสั้นคลุมทับด้วยเสื้อโค้ดสีแดงเดินเข้ามาในสวน " หืมม ว่าไงลูก " มารดาของเธอกำลังนั่งจิบชายามบ่ายรับอากาศเย็นหลังจากที่เพิ่งผ่านฝนมาเมื่อคืน" คุณแม่รู้ไหมว่าตึกใหญ่มีเรื่อง " มากาเร็ตเอ่ยถามขึ้
ช่วงเวลาเช้าตรูของทุกวันนายใหญ่เจ้าของบ้านจะต้องมาฝึกการต่อสู้เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับรับความเสี่ยงทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ธุรกิจที่ชายหนุ่มทำจะเป็นธุรกิจที่ขาวสะอาด แต่เมื่อเป็นเจ้าของธุรกิจก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะล่วงเกินผู้มีอำนาจใหญ่โตบางคนจนเกิดเรื่องทะเลาะหรือบาดหมางกันอยู่ร่ำไป เห็นได้จากการที่ตระกูลลูอิซมีบอดี้การ์ดฝีมือดีอยู่หลายร้อยคน ถ้าให้คนภายนอกมองเข้ามาก็เหมือนกับมาเฟียดีๆนี่เอง" วันนี้นายท่านยังไม่ลงมาหรอ " เสียงสาวใช้ที่ทำความสะอาดอยู่แถวโรงฝึกกระซิบกระซาบกัน ทุกเช้าเหล่าบรรดาสาวๆจะแย่งกันมาทำความสะอาดบริเวณนี้ เพราะนอกจากจะได้เห็นมัดกล้ามเนื้ออันเต่งตึงของนายท่านสุดหล่อแล้วก็ยังนับว่าเป็นการสร้างโอกาสให้ได้รับความโปรดปรานิีกด้วย ดีไม่ดีถ้านายท่านหลงรักเข้าอาจได้รับการยกย่องขึ้นเป็นเมียคนหนึ่ง ได้สบายไปทั้งชาติล่ะทีนี้" นั่นสิ ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เมื่อวานก็ไม่ได้มานะ " สาวใช้อีกคนพูดขึ้น เมื่อวานหล่อนก็ได้มาทำความสะอาดบริเวณนี้เหมือนกัน หลังจากตบตีแย่งชิงกับบรรดาสาวๆคนอื่น แต่ก็ต้องผิดหวังไปเพราะเมื่อวานอยู่ๆเจ้านายก็ตื่นสายทำให้พลาดเวลาการฝึกในตอนเช้า สร้าง
ชายหนุ่มใช้ริมฝีปากดูดที่ซอกคอขาวผ่องแรงๆทีนึง ในขณะที่นิ้วมือยาวก็บีบเคล้นเต้านมสองข้างอย่างสม่ำเสมอ" อืออออ " ร่างบางถึงกับครางออกมาเบาๆเมื่อมือหนาบีบกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ลุกโชนขึ้นมาคอสลูบไล้ผิวนวลเนียนลงมาจนถึงเอวสอบ เขาดึงชุดสีแดงที่ค้างอยู่บนเอวออกจนหลุดลงไปกองอยู่กับพื้น เหลือเพียงแพนตี้สีดำตัวจิ๋วที่ปกปิดเนินสามเหลี่ยม ร่างนวลเนียนช่างน่าดึงดูดและเย้ายวนใจชวนให้อยากลิ้มลองรสชาดอันหอมหวานอีกครั้ง ปลายนิ้วของชายหนุ่มเลื่อนลงไปสัมผัสจุดกลางลำตัวของหญิงสาวโดยที่ยังไม่ถอดแพนตี้ออก ความเปียกชื้นบริเวณนั้นบ่งบอกว่าเธอใกล้จะพร้อมสำหรับเขาแล้วนิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อย สะกิดส่วนปลายติ่งเสียวนิดหน่อยจนร่างบางสะท้านเผลอร้องครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้" อ่าาา มาคอสส " ร่างบางยกมือขึ้นเกี่ยวลำคอแกร่งเอาไว้เพื่อพยุงร่างของตัวเองไม่ให้ทรุดลงไปกองกับพื้นเสียก่อน ส่วนมืออีกข้างกุมมือชายหนุ่มไว้เพื่อให้ปรนเปรอร่างกายส่วนล่างของเธอมากขึ้น มาคอสทำตามคำขอด้วยการสะกิดติ่งเสียวไม่หยุด ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความเสี่ยวซ่านแล่นขึ้นมาจนถึงโสตประสาท เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นกลางบริเวณหน้าผากเพรา
มาคอสอุ้มร่างบางมาจนถึงห้องนอนของตน สิ่งแรกที่ทำเมื่อเหยียบเข้ามาในห้องคือตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อให้หญิงสาวได้ชำระร่างกายก่อน " ขอบคุณค่ะ " เมื่อร่างบางถูกวางลงบนพื้นเธอก็เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มทันที " อืม " มาคอสพยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่ยอมเดินจากไปซะที ร่างบางมองหน้าชายหนุ่มอย่างฉงน สักพักจึงเอ่ยถามขึ้นว่า " คุณไม่ออกไปข้างนอกหรอ " " ออกไปไหน " บ้านหลังนี้เป็นบ้านของเขา นี่ก็เป็นห้องของเขา จะให้ออกไปไหนได้ " ก็...ฉันจะอาบน้ำไง คุณจะมายืนทำอะไรอยู่ที่นี่ล่ะ " " อ่อ...ฉันก็จะช่วยเธออาบน้ำไงจะได้เสร็จเร็วๆ... " " หะ!! ไม่ต้องๆๆ ฉันอาบเองได้ " หญิงสาวรีบปฏิเสธพลางส่ายหน้ารัว " จะอายอะไรเมื่อคืนฉันก็ได้เห็นทุกซอกทุกมุมแล้วยังไม่ชินรึไง " ชินบ้าอะไรล่ะ เพิ่งเคยมีเซ็กส์ครั้งแรก จะให้เธอชินกับการแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นได้ยังไง " ไม่ได้ คุณจะบ้าหรอ " หญิงสาวกระชับเสื้อคลุมแน่น พลางปัดมือชายหนุ่มออกเป็นพัลวัน " อย่าดื้อสิ เธอไม่หนาวรึไง " ชายหนุ่มจับร่างบางหันหลังเข้าหาตัวแล้วดันไปจนติดกระจกบานใหญ่เพื่อจะได้หมดทางหนี มือหนาปลดผ้าคลุมออกอย่างชำนาญ วงแขนกว้างโอบเอวบางไว้จนแนบชิดกับกายแ
ซ่าาาา~ฝนห่าใหญ่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เสียงลมพัดตีเข้ามาในโสตประสาทของหญิงสาวจนใบหูอื้ออึงไปหมด ร่างบางเปียกปอนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนบวกกับอากาศที่หนาวและลมที่พัดผ่านมากระทบร่างก็ทำให้เธอสั่นสะท้านไปถึงข้างในไม่ต้องพูดถึงเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ที่ตอนนี้แทบจะปกปิดอะไรไม่มิด ยังดีที่มาคอสไล่บอดี้การ์ดออกไปนอกอาณาเขตคฤหาสน์หลังใหญ่จนหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นภาพที่เห็นคงไม่น่าดูชมนัก" นายครับ ฝนตกแล้วครับ " บรูซที่อยู่รับใช้นายระหว่างทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฝนตกโปรยปรายลงมา" แล้วยังไง " มาคอสเงยหน้าจากกองเอกสารส่งสายตาไม่พอใจไปให้" เปล่าครับ " บรูซรีบปฏิเสธพลางก้มหน้าลง เค้ายังไม่อยากขัดคำสั่งนายตอนนี้ ดีไม่ดีอาจเป็นเครื่องระบายอารมณ์เหมือนเพื่อนบอดี้การ์ดก็ได้" ออกไปหาอะไรร้อนๆมาให้กินหน่อย " ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม มือเรียวหนาดึงแว่นสายตาออกจากใบหน้า " ครับ " บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่งมาคอสมองตามจนร่างสูงลับหายไป เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหยุดที่ริมหน้าต่าง ชายหนุ่มชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่างเห็นร่างบางกำลังนั่งสั่นงันงกอยู่แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ ไม่แม้กระทั่งอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาเลยสัก
" เกิดอะไรขึ้นครับนายหญิง " บรูซถามหน้าตาตื่น ยิ่งเมื่อได้เห็นภาพมาคอสที่โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า ยอมลงไม้ลงมือกับบอดี้การ์ดคนสนิทด้วยตัวเองก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น" ไม่ต้องถาม มาช่วยกันห้ามก่อน " เธอแทบจะทนแรงอันมหาศาลของมาคอสไม่ได้แล้ว ถ้าขืนปล่อยไว้อีกนิดเดียวคงได้ปลิวไปพร้อมกันนั่นแหละสิ้นเสียงคำสั่งของเจ้านายสาวเหล่าบอดี้การ์ดก็กรูกันเข้ามาห้ามทับ บางคนพยุงร่างอันสะบักสะบอมของออกัสให้ออกห่างจากผู้เป็นนาย ในขณะที่ทางฝั่งมาคอสเองนั้นผู้ที่เข้าไปห้ามปรามกลับมีเพียงบรูซบอดี้การ์ดคนสนิทกับนายหญิงสาวที่มีรูปร่างบอบบางเพียงคนเดียวหญิงสาวค้อนประหลับประเหลือก จร๊ะะะ...คนตัวโตขนาดนี้แต่คนห้ามกลับมีคนเดียว ดูฝั่งนู้นซิ เป็นผู้ถูกกระทำแท้ๆแต่กลับทำเหมือนเป็นนักโทษซะอย่างนั้น บ้านนี้เลี้ยงบอดี้การ์ดพวกนี้ด้วยอะไรเนี้ยถึงได้กลัวเจ้านายซะขนาดนี้" มึง! ไอ้ออกัส คิดจะตีท้ายครัวกู วันนี้กูจะเอามึงให้ตาย " ชายหนุ่มทำท่าจะถลาเข้าไปทำร้ายลูกน้องคนสนิทอีกรอบ แต่ติดตรงที่ร่างบางเดินเข้ามาขวางไว้ก่อน" พอกันที! เลิกบ้าได้แล้ว เค้าแค่เอาเสื้อคลุมมาให้ฉันยืมคุณจะอะไรนักหนา แล้วมันก็เป็นเหตุสุดวิสั