เพราะบังเอิญไปเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นของท่านอธิการเข้า จึงทำให้เธอตกที่นั่งลำบาก อีกทั้งทางครอบครัวยังประสบปัญหาหนัก จึงต้องยอมรับข้อเสนอที่ท่านอธิการยื่นมา "คุณจะได้เรียนฟรีจนจบ และผมก็จะเลี้ยงดูคุณทุกเดือน"
View More"อ่อย...อ้ะ...แด๊ดดี้ขา""ว่าไงเด็กดีเสียวใช่ไหม...อ่า...ลูกชุบดูสิ หอยลูกชุบมันกินแท่งเนื้อแด๊ดดี้อร่อยเชียว ตอดดีเป็นบ้า อ้า" เสียงกระเส่าเอ่ยบอก พร้อมกับขยับเอวพาแท่งเนื้อเคลื่อนตัวออกมาให้หญิงสาวได้เห็นว่าร่องสวาทตอดรัดแท่งเนื้อดีขนาดไหนลูกชุบขมิบรูสวาทรัดแน่นเมื่อเห็นว่าความใหญ่โตขยับเขยื้อนเคลื่อนตัวเข้าออกในรูสวาทของเธออย่างช้าๆ ความคับแน่นชวนอึดอัดขยับเขยื้อนเข้าออกไม่ขาดสายกลีบดอกสองข้างพลิ้วไหวเข้าออกตามแรงขับเคลื่อนที่เริ่มเคลื่อนตัวแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอมองตามแทบไม่ทัน ความดุดันความร้อนแรงของปรมะทำให้เธอร้องครวญครางออกมาไม่ขาดสาย"อี้...อ้ะ...อืม...เสียวแด๊ดดี้ขาชุบเสียว” ปรมะไม่ได้สนใจเสียงร้องครางแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั้นกระหน่ำความดุดันเข้าใส่ผนังอ่อนนุ่มอย่างบ้าคลั่งเอวสอบขยับเข้าออกไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยหรือหมดแรง ยังเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วยซ้ำไม่สนใจว่าเอกสารที่วางกองอยู่จะร่วงหล่น แม้แต่แก้วกาแฟที่ลูกชุบนำมาวางไว้ให้ก่อนหน้าก็ไม่สนใจ"อ้า...แด๊ดดี้ก็เสีย
หลังจากตกลงคบหาดูใจเป็นแฟนกัน ก็ผ่านมาร่วมเดือนเห็นจะได้ ทว่าเมื่ออยู่ที่มหาวิทยาลัย ทั้งสองคนก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนดังที่ผ่านมา ไม่ได้แสดงออกชัดเจนว่าทั้งคู่คือแฟนกันเหตุผลที่ยังทำตัวเช่นเดิมไม่ได้มาจากปรมะ แต่มาจากลูกชุบเองต่างหาก ที่ไม่อยากเปิดเผยต่อคนอื่นในมหาวิทยาลัย เพราะเป็นห่วงภาพลักษณ์ของปรมะจะเสียหาย อาจจะมีข่าวลือไปในทางเสื่อมเสีย ที่อธิการบดีของมหาวิทยาลัย มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนักศึกษาซึ่งปรมะก็ได้บอกลูกชุบไปแล้วว่าไม่เป็นไร ชายหนุ่มไม่ได้ห่วงเรื่องภาพลักษณ์ถึงขนาดนั้น และอีกอย่างชายหนุ่มก็อยากให้เกียรติลูกชุบเช่นกัน แต่ลูกชุบก็ยังยืนกรานที่จะทำเช่นนั้น ปรมะจึงต้องปล่อยเลยตามเลย“แอบเอากาแฟมาวางไว้อีกแล้วเหรอ แด๊ดดี้บอกแล้วไงครับว่าไม่ต้อง” เมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ก็เห็นว่าคนที่เพิ่งแยกกันเมื่อไม่กี่นาที ก่อนถึงหน้ามหาวิทยาลัย กำลังวางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะทำงานลูกชุบหันมายิ้มให้ เดินเข้ามาสวมกอดร่างกำยำของปรมะ พร้อมกับหอมแก้มสากชายหนุ่มไปฟอดใหญ่“ชุบอยากทำให้แด๊ดดี้นี่คะ”“ดื้อนักนะเรา”
คนที่เพิ่งเสร็จสมไปได้ไม่นาน เมื่อถูกความใหญ่โตกระแทกเข้ามาจนสุดลำรัก ก็ถึงกลับแตกทะลักออกมาอีกรอบ ทว่าปรมะกลับไม่ได้สนใจ ยิ่งเพิ่มความเร็วและแรงมากขึ้นเสียด้วยซ้ำ“อ่อย...อี้... อืม...เสียวมากค่ะ...อื้อ ชุบเสียว” ปรมะยกยิ้ม ยิ่งลูกชุบบอกว่าเสียว ชายหนุ่มยิ่งมีพละกำลัง เอวสอบกระแทกเข้าออกรัวเร็ว ด้วยความมันและความเสียวไม่ต่างกันก้มมองจุดประสานกลางกาย ยิ่งมีอารมณ์ความกระสัน เมื่อร่องเสียวอ้าอมความใหญ่โตจนปากมัน น้ำหวานเคลือบแท่งเนื้อมันวาว กลีบดอกสองข้างปลิ้นเข้าปลิ้นออก ตามจังหวะการกระแทก“โอ้ มันตอดแรงมากลูกชุบ เสียวหัวไปหมดแล้วนะ”"ชุบก็เสียวเหมือนกันค่ะ"“อ้า...อย่าขมิบสิ แด๊ดดี้จะแตกเอานะ”“อ้ะ...อื้อ...ก็แด๊ดดี้ทำชุบเสียว...อี้...นะ นี่น่า”ปรมะจับร่างบางลงยืนที่พื้น หมุนลูกชุบให้หันหน้าเข้าหากระจก จับขาเรียวพาดบนขอบเคาน์เตอร์ล้างหน้า จากนั้นก็เสียบแท่งเนื้อเข้ารูที่อ้าออกช้าๆลูกชุบปรือตาหวานฉ่ำที่เต็มไปด้วยไฟราคะ มองดูตัวเองกำลังถูกปรมะกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ ใบหน้าทั้งของต
ปรมะใช้ผ้าเช็ดตัวซับน้ำที่หยดอยู่ตามลำตัว ให้คนตัวเล็กที่ยืนตัวแดงซ่านอยู่ตรงหน้า หลังจากชายหนุ่มอาบน้ำถูสบู่ ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อย เหลือบสายตามองรอยช้ำที่แขนของลูกชุบก็รู้สึกผิดขึ้นมา ใบหน้าคมโน้มต่ำจุมพิตลงบนรอยนั้นย้ำๆ“ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ ขอโทษจริงๆ” ประคองใบหน้างามไว้ ใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเนียน และเกลี่ยปอยผมที่หลุดร่วงมาคลอเคลียใบหน้าไปทัดใบหูให้ ลูกชุบยิ้มหวานให้คนที่ยืนหน้าเศร้า สายตาแสดงความรู้สึกผิดออกมาตามที่เอ่ย“แด๊ดดี้สัญญาว่าจะไม่ทำให้ลูกชุบเจ็บตัวแบบนี้อีก” ลูกชุบโอบกอดเอวสอบ ขยับตัวเข้าหาเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มสาก“ไม่ต้องคิดมากนะคะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ชุบขอแค่แด๊ดดี้ใจดีกับชุบก็พอ ไม่ทำเหมือนที่ผ่านมาอีก”“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น แด๊ดดี้สัญญา”ลูกชุบยิ้มหวาน รั้งใบหน้าคมลงมารับจูบจากตัวเอง ขบเม้มเรียวปากหยักทั้งบนและล่าง มือบางเลื่อนลงมาหยอกเย้ากับยอดอกสีน้ำตาล สะกิดนิ้วลงไปรัวเร็วจนแข็งเป็นไต พาให้ปรมะเสียววาบตรงยอดอกและลำรัก จนเริ่มแข็งขึงบดเบียดกับหน้าท้องแบนราบ“อื้อ&rd
ความอบอุ่นที่ได้รับมาตลอดทั้งคืน ทำให้ลูกชุบนอนหลับสบายจนถึงเช้า ร่างบางขยับตัวซุกเข้าหาความอบอุ่น วงแขนเล็กโอบกระชับคนที่นอนข้างกายอย่างลืมตัว ซุกหน้าเข้ากับอกกว้างแต่เพียงครู่เดียว ดวงตาก็เบิกกว้างกะพริบตาปริบๆ เมื่อเห็นคนที่นอนเคียงข้าง รีบขยับตัวออกห่าง แต่กลับถูกคนที่นอนเคียงข้างตวัดวงแขนรั้งร่างบางเข้าหา จนต้องยกมือขึ้นมายันแผ่นอกกว้างไว้"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถามงัวเงีย ทั้งที่ตายังหลับ เพราะหลังจากที่ลูกชุบละเมอ ปรมะก็นั่งเฝ้า คอยเช็ดตัวให้ทั้งคืนได้นอนก็เกือบเช้า"ปล่อยค่ะ" พยายามแกะมือออกจากเอวตัวเองแต่ปรมะกลับไม่ปล่อย มิหนำซ้ำยังพลิกตัวขึ้นคร่อมหญิงสาวไว้ สอดประสานนิ้วมือกับหญิงสาวตรึงไว้กับเตียงนอน หมดหนทางที่ลูกชุบจะผลักไสหรือหนีไปไหน ชนหน้าผากของตัวเองกับหน้าผากคนตัวเล็ก"ตัวไม่ร้อนแล้วนี่" ลูกชุบหน้าขึ้นสีเรื่อกับการวัดไข้ของคนด้านบน รีบเมินหน้าหลบสายตาชายหนุ่มไปอีกทาง ปรมะจึงเชยคางมนให้หันมาหากัน“ยังไม่หายโกรธฉันหรือไง” ดวงตากลมโต จ้องมองชายหนุ่มด้วยความสับสนแกมน้อยใจเมื่อวานปรมะต่อว่าเธอเสียยกใหญ
ปรมะมองตามร่างบางจนประตูห้องน้ำปิดลง ลมหายใจอุ่นพ่นออกมาเบาๆ ความรู้สึกผิดกระแทกเข้าที่ใจครั้งแล้วครั้งเล่ายิ่งหวนคิดไปถึงน้ำตาของหญิงสาวที่ไหลออกมาก็ยิ่งรู้สึกผิด ไม่น่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเลยจริงๆ เขาน่าจะใจเย็นให้มากกว่านี้เสียหน่อย มือหนายกขึ้นลูบหน้าตัวเองด้วยความเครียด กระแทกลมหายใจออกมาอีกครั้งลูกชุบนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ภายในห้องน้ำ เสียงสะอื้นไห้คละเคล้ากับหยาดน้ำตา ที่รินไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง สองมือโอบกอดเข่าตัวเองไว้เธอเสียใจที่ตัวเองถูกด้อยค่า เสียใจที่ปรมะดูถูก เสียใจที่เขากระทำกับเธอเหมือนเธอไม่มีความรู้สึกหากเลือกได้ เธอก็ไม่อยากมาอยู่ในสภาพแบบนี้เหมือนกันเขาคิดว่าเธอมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้หรือไง เขาคิดว่าเธอไม่ทรมานใช่ไหม เธอต้องเอาตัวเข้าแลกเป็นหลักประกัน เพื่อให้เขามั่นใจว่าเธอจะไม่หนีหายไปไหน ยอมให้ตัวเองไร้ศักดิ์ศรีเธอผิดเหรอ?ไม่รู้ว่าใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานแค่ไหน ปล่อยให้ตัวเองนั่งเปียกน้ำ จมอยู่กับน้ำตาจนพอใจ ลูกชุบจึงอาบน้ำและเมื่อก้าวขาออกมาจากห้องน้ำ ร่างบางที่อยู่ในชุด
เมื่อเข้ามาในห้องนอน ปรมะลากลูกชุบมายังเตียงนอน เหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงจนหญิงสาวจุกเล็กน้อย ก่อนชายหนุ่มจะยืนมองด้วยสายตาเกรี้ยวโกรธโมโห"ถอดชุดออกสิ แล้วมาทำหน้าที่นางบำเรอให้ฉัน""คุณมันบ้า""ก็เธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันเป็นบ้า ถอดเสื้อผ้าออก!!" เอ่ยสั่งเสียงดัง ในขณะที่มือก็จัดการเสื้อผ้าของตัวเองเช่นกันลูกชุบน้ำตาคลอเบ้า มือที่สั่นเทาค่อยๆ ยกมือขึ้นมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกาย แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ดั่งใจ คนใจร้ายจึงเป็นคนกระชากชุดนักศึกษา ออกจากร่างงามเสียเอง จนผิวขาวเกิดรอยแดงจากการเสียดสีของเนื้อผ้า"จำเอาไว้ว่าเธอคือของฉัน อย่าแรดไปอ่อยผู้ชายคนไหน""ชุบไม่ได้อ่อย ชุบกับพี่ต้นไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณกับอาจารย์โรสต่างหากที่มีอะไรกัน""อย่าดึงคนอื่นมาเกี่ยว และอย่ามาเรียกชื่อมันให้ฉันได้ยิน เพราะมันจะยิ่งทำให้ฉันอารมณ์เสียมากขึ้น"พูดจบก็ประกบริมฝีปากบดขยี้เรียวปากของลูกชุบ รุนแรงป่าเถื่อนไม่มีความอ่อนโยนแต่อย่างใด มีแต่อารมณ์โมโหต้องการเอาชนะยิ่งลูกชุบเม้มปากแน่น สะบัดหน้าหนีสองมือผลักไสชายหนุ่มออกห่าง ปรมะก็ยิ่งบดขยี
ความหงุดหงิดไม่พอใจ สะสมมาตั้งแต่เริ่มทานอาหารจนทานเสร็จ ปรมะแทบไม่มีอารมณ์ทานอาหารด้วยซ้ำ เพราะเอาแต่มองลูกชุบสนทนากับต้นดูเหมือนทั้งคู่จะสนิทสนมกันเกินเหตุจนน่าหมั่นไส้ พานให้ทานอะไรไม่ลงเอาเสียเลย แม้กระทั่งตอนนี้ที่กำลังจะกลับ ต้นยังคงร่ำลากับลูกชุบ จนปรมะต้องข่มอารมณ์ไว้ นับหนึ่งถึงสิบในใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งและที่ทำให้ปรมะหงุดหงิดมากที่สุด คงเป็นเพราะลูกชุบก็สนทนาตอบกลับต้นเช่นกัน คุยกับผู้ชายคนอื่นเหมือนที่ตรงนี้ไม่มีเขานั่งอยู่"ผมขอเบอร์น้องลูกชุบหน่อยได้ไหมครับ" ลูกชุบอึกอักไปชั่วครู่ ส่วนปรมะนั้นหน้าตึงขึ้นมาทันควัน หันขวับมองลูกชุบตาขวาง โรสที่นั่งสังเกตการณ์ก็อมยิ้มออกมา"นี่อย่าบอกนะคะ ว่าต้นหลงเสน่ห์ความน่ารักของลูกชุบเขาให้แล้ว เพราะขนาดอาจารย์ยังคิดว่าลูกชุบน่ารักเลยค่ะ จริงไหมคะพี่เสือ" หันมาเติมเชื้อไฟใส่คนที่นั่งอยู่ข้างกัน ใบหน้าปรมะตอนนี้บอกบุญไม่รับเลยจริงๆ"ก็ถ้าผู้หญิงง่าย ผู้ชายก็อยากได้ทั้งนั้นล่ะครับ" เพราะความหงุดหงิด ที่เห็นผู้ชายเข้ามาพัวพันลูกชุบหรืออาจจะเพราะความหึงหวงในใจลึกๆ ทำให้ปรมะเอ่ยออกไปแบบไม่คิ
หลังจากเหตุการณ์ที่โรสเห็นวันนั้น หญิงสาวก็เริ่มเข้าหาปรมะมากยิ่งขึ้น และในขณะเดียวกัน ก็เริ่มหาทางกันไม่ให้ลูกชุบเข้าใกล้ปรมะ อีกทั้งยังหาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แกล้งลูกชุบอีกด้วย“อาจารย์รู้ว่ามาห้องนี้มีนักเรียนทุนด้วยใช่ไหมคะ ไม่ทราบว่าใครเอ่ย” ลูกชุบหันมองจีน่า สองเพื่อนรักมองกันและกันอย่างไม่ไว้ใจโรสนัก ก่อนจีน่าจะพยักหน้าให้ลูกชุบยกมือขึ้น“หนูเองค่ะ”“ลูกชุบเองเหรอ การที่จะได้ทุนมาเรียนที่นี่แสดงว่าต้องเก่งมากแน่ๆ งั้นลูกชุบลองออกมาทำโจทย์ข้อนี้ให้เพื่อนดูหน่อยสิจ๊ะ” ลูกชุบหันมองจีน่าอีกครั้ง เป็นอันแน่ชัดว่าเธอกำลังถูกโรสกลั่นแกล้งแต่ก็ใช่ว่าลูกชุบจะไม่ยอมทำตามคำสั่ง หญิงสาวเดินไปด้านหน้า และทำตามคำสั่งของอาจารย์โรส และที่สำคัญลูกชุบสามารถทำได้ถูกต้องเสียด้วยสิ ยิ่งทำให้โรสไม่ชอบใจมากกว่าเดิม“แล้วข้อนี้ล่ะ ลูกชุบพอจะหาคำตอบได้ไหม”คนอยากแกล้งยังไม่ยอมเลิกรา เพราะหลังจากนั้นลูกชุบก็ถูกเรียกให้ตอบคำถามอยู่หลายต่อหลายครั้ง มิหนำซ้ำยังถูกโรสไหว้วานให้รวบรวมชีทจากเพื่อนร่วมห้อง เอาไปส่งที่ห้อง
"อ่อย...งือ...แรง...อ้ะ แรงๆ เลยค่ะ ชุบ...ซี้ด...จะไม่ไหว"เสียงหวานร้องครวญครางปานใจจะขาด ใบหน้างามของหญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปีในชุดนักศึกษา กำลังถูกชายหนุ่มหน้าตาดีอยู่ในชุดสูทเรียบหรู ทว่าเป้ากางเกงกลับถูกรูดซิปลง เพื่อให้แท่งเนื้อใหญ่ กระแทกรูสวาทของหญิงสาว ที่ยืนโก้งโค้งตรงหน้าในช่วงเวลาเที่ยงวัน ภายในห้องทำงานของอธิการบดีหนุ่ม เจ้าของมหาวิทยาลัย“อืม...โคตรแน่นเลยลูกชุบ...อ่า...ยิ่งใกล้จะเสร็จ ยิ่งตอดดีชะมัด”“ก็ชุบเสียว...ไม่ไหวแล้วค่ะ...อ้าย” ร่างบอบบางยืนสั่นสะท้านตัวเกร็งกระตุก สองแขนยันโต๊ะทำงานเพื่อพยุงตัวเองให้ยืนต่อไหว แม้ตอนนี้แข้งขาแทบอ่อนแรงลง จนยืนต่อแทบไม่ไหวแล้วก็ตาม“อ้ะ...อืม...ตอดตุบๆ เลยนะ เอามันฉิบหาย โคตรฟิต ฉันจะแตกแล้วชุบ...อีกนิดเดียว” แท่งเนื้อใหญ่ยาว จ้วงแทงเข้าใส่รูสวาทที่เยิ้มด้วยน้ำหวาน จนเกิดเสียงดังแจะๆ ผสมกับเสียงเนื้อกระทบกัน ดังตับๆ ในช่วงสุดท้าย ก่อนชายหนุ่มจะอัดกระแทกเข้าใส่ครั้งสุดท้ายเต็มแรง“นั่งลงอ้าปาก” เสียงแหบพร่าร้องสั่งลูกชุบรีบทรุดตัวลงนั่ง อ้าปากรองรับน้ำเชื้อของชายหนุ่มเข้าปาก โดยไม่นึกรังเกียจ กลืนกินลงคอจนหมด และยังไล่เลียทำความสะอา...
Comments