แสงไฟสว่างจ้าสาดส่องไปทั่วงาน หยดน้ำที่เกาะบนดอกกุหลาบสีขาวเมื่อกระทบแสงไฟส่องแสงระยิบระยับเป็นประกาย
ภาพที่แสนสวยงาม บรรยากาศที่อบอุ่น บวกกับผู้คนมากหน้าหลายตาที่หลั่งไหลกันเข้ามาร่วมแสดงความยินดี ช่างเป็นความทรงจำที่น่ายินดีสำหรับคู่บ่าวสาว ฉับพลันประตูบานใหญ่ก็เปิดขึ้น เรียวขายาวระหงเดินก้าวออกมา บนกายประดับด้วยชุดเดรสยาวสีขาวสะอาด ผมดำขลับถูกม้วนขึ้นไปกลางศีรษะ แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าเนื่องจากบนศีรษะถูกคลุมด้วยผ้าบางๆสีขาวไว้ แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าสาวน่าจะเป็นหญิงสาวที่งดงามมากคนหนึ่ง " เจ้าสาวเดินเข้ามาในงานแล้ว ไหนเจ้าบ่าวล่ะ " เสียงซุบซิบดังมาจากบรรดาแขกเรื่อ " นั่นสิ.ได้ข่าวว่างานนี้ฝั่งตระกูลลูอิซเอ่ยปากขอแต่งงานกับตระกูลคอทลินเองไม่ใช่หรอ " " เธอไม่รู้อะไรน่ะสิ ที่ตระกูลลูอิซขอแต่งงานก็เพราะแค้นน่ะสิ " " ตายแล้ว!! แค้นเรื่องอะไรกัน " " ก็เรื่องลูกสาวคนเล็กของตระกูลลูอิซที่แต่งเข้าไปในตระกูลคอทลินน่ะสิ ได้ข่าวว่าตายอย่างปริศนา ตระกูลลูอิซโกรธมาก " " ถ้าอย่างนั้น การแต่งงานวันนี้ก็เพื่อแก้แค้นน่ะสิ " " ฉันว่าน่าจะใช่ ไม่อย่างนั้นจะแต่งงานทำไม ลำพังแค่ตระกูลลูอิซที่ยิ่งใหญ่ก็สามารถจัดการตะกูลคอทลินได้แล้วเพียงแค่พลิกผ่ามือ " " น่าสงสารเจ้าสาว รู้ทั้งรู้ว่าแต่งเข้าไปยังไงก็อาจจะมีชีวิตรอดกลับมายาก แต่ก็ยังต้องแต่งเข้าไป " " นั่นน่ะสิ " เสียงกระซิบดังระงมไปทั่วงาน คำพูดทุกคนได้ยินเข้าโสตประสาททั้ง 2 ข้าง แต่เจ้าสาวก็ยังยืนนิ่งเฉยอยู่กลางเวทีอย่างสงบเสงี่ยม พลั๊ก!!! ฉับพลันประตูก็เปิดออกอย่างแรง ตามมาด้วยฝีเท้าหนักแน่นทรงพลัง ใบหน้าหล่อเหลาเรียบเฉย ไม่แสดงอาการใดๆ ด้านหลังของชายหนุ่มยังตามมาด้วยกลุ่มคนจำนวนมาก ที่คาดว่าน่าจะเป็นบอดีการ์ดประจำตัว เจ้าบ่าวเดินเข้ามากลางงาน พลางกวาดตามองไปรอบๆ โอลิเวอร์ คอทลิน ประมุขตระกูลคอทลิน กลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก ก่อนจะค่อยๆยืนขึ้นเพื่อทักทายว่าที่ลูกเขย " คุณมาคอส... " มาคอส ลูอิซ มองประมุขคอทลินด้วยหางตา ก่อนจะเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ ทิ้งให้โอลิเวอร์ขบฟันอย่างโมโหที่ถูกทำให้เสียหน้า ร่างหนาเดินขึ้นเวทีไปอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องมองไปที่ร่างบางที่กำลังจะเป็นผู้หญิงของเขาในไม่กี่นาทีข้างหน้า เท้ายาวก้าวไปหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว มือหนากำลังจะเชยคางมนขึ้นมาเพื่อให้มองหน้าได้อย่างชัดเจน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจ้าสาวดึงป้าคลุมหน้าออกด้วยตนเองก่อนจะเงยหน้าสบตาเขาอย่างไม่เกรงกลัว ใบหน้าสวยหวานปรากฏอยู่ในสายตาของมาคอส ลูอิซ ดวงตาสีดำสนิทจ้องมองตาสีเม็ดอัลมอนด์อย่างไม่มีใครยอมใคร ก่อนที่ชายหนุ่มจะกระตุกรอยยิ้มร้ายเรียกให้คนที่มองเห็นถึงกับขนลุกเกรียว " ยินดีต้อนรับเข้าสู่ตระกูลลูอิซ เจ้าสาวของฉัน " เสียงดังกังวานประกาศก้องก่อนที่มือหนาจะคว้าเอวบางยกร่างเล็กขึ้นพาดบ่าอย่างง่ายดาย " คุณจะทำอะไร! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ " เจ้าสาวหวีดร้องเล็กน้อยก่อนจะแย้ง " พาเธอเข้าสู่ตระกูลลูอิซไง " " แต่งานแต่งยังไม่เริ่ม คุณจะพาฉันออกไปแบบนี้ไม่ได้ " เคท คอทลิน เริ่มดิ้น " ทำไมจะไม่ได้ มีงานแต่งหรือไม่มีงานแต่งเธอก็ต้องไปกับฉันอยู่ดี พ่อเธอยกเธอให้ฉันแล้วสาวน้อย " เสียงหัวเราะในลำคอทำให้เคทขนลุกเกรียว มารร้ายในคราบซาตานอย่างเขาไม่สนใจกฎเกณฑ์อะไรทั้งนั้น ทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการ ถึงแม้งานแต่งครั้งนี้เธอจะเต็มใจมาเอง แต่ซาตานร้ายที่อยู่ตรงหน้าก็เกินกว่าที่เธอจินตนาการเอาไว้ เธอทราบดีว่าแต่งงานไปก็คงได้รับการดูแลที่ไม่ดีนัก หรืออาจจะถูกทรมานต่างๆนาๆ เพื่อระบายความเเค้นของตระกูลลูอิซ แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถใช้เรื่องนี้เป็นข้อต่อรองกับตระกูลคอทลินได้ บุญคุณครั้งนี้ตระกูลคอทลินต้องชดใช้ให้เธอเท่านั้น หญิงสาวเม้มปากแน่นรู้ดีว่าขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์จึงได้หยุดดิ้นรน มาคอสมองหญิงสาวอย่างแปลกใจ ก่อนจะกระดกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจทีเดียว " เธอคิดว่ากำลังจะได้เป็นนายหญิงของตระกูลลูอิซสินะ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก " " นายหญิงของตระกูลลูอิซหรอ หึ..น่าขำ คิดว่าคุณมีดีขนาดที่ชั้นต้องไขว่คว้ามาครอบครองรึไงกัน " คำพูดสบประมาททำให้มาคอสฉุนกึก เขาวางร่างบางลง มือหนาคว้าเข้าที่ปลายคางมนก่อนจะออกแรงบีบ " กล้าสบประมาทฉันคงไม่รู้สินะว่าจะเกิดอะไรขึ้น " " หึ..มาคอส ลูอิซ คุณมันก็แค่นี้แหละ เผื่อคุณจะไม่รู้ว่าไม่ได้มีผู้หญิงทุกคนหรอกนะที่อยากเข้าหาคุณ ผู้หญิงที่รังเกียจคุณก็มีเหมือนกัน " ร่างบางกระซิบเสียงเบา แม้ว่าเธอจะเต็มใจแต่งงานแทนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอพิสวาทซาตานอย่างเขาเสียเมื่อไหร่ ถ้าไม่ใช่ว่าเขาเองก็มีประโยชน์ต่อเธอไม่มีทางที่เธอจะเฉียดเข้าใกล้เด็ดขาด " เธอสินะ ผู้หญิงที่ว่า " ร่างสูงปรายยิ้มอย่างมารร้าย พลางเดาะลิ้นในปาก ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจกว่าที่คิด ก็ดี...จะได้สนุกหน่อย " ใช่ " " แคร์ คอทลิน เธอพยายามจะยั่วโมโหฉันใช่ไหม " เขาเรียกชื่อผู้หญิงอีกคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องสาวเธอ ใช่ เธอสวมรอยเป็นแคร์เพื่อแต่งงานเข้ามาในตระกูลลูอิซ " ใช่ " เธอตอบอย่างไม่ลังเล มาคอสยิ้มมุมปาก มือหนาดึงร่างบางเข้ามาใกล้ก่อนจะบดขยี้เรียวปากของเธออย่างรุนแรง " อื้อ.. " เคทดิ้นยกมือขึ้นทุบกลางหลังของมาคอสดังปักแต่ก็ไม่สะเทือนร่างสูงเท่าไหร่ มือหนาบีบปลายคางให้เธออ้าปากก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปอย่างตระกละตระกราม มืออีกข้างก็ล็อกหลังศรีษะเธอไม่ให้ดิ้นไปไหนได้ จูบที่แสนยาวนานทำให้เคทหายใจไม่ทั่วท้อง ก่อนที่เธอกำลังจะหมดแรงมาคอสก็พลักร่างบางออก ขาที่อ่อนแรงทำให้เคทถึงกับเข่าอ่อนกลางเวที เธอปลายตาขึ้นมองซาตานร้ายอย่างแค้นเคือง แต่กลับเรียกรอยยิ้มขบขันจากชายหนุ่มแทน เขาสนใจในตัวเธอซะเเล้ว แคร์ คอทลิน " พาเจ้าสาวของฉันกลับคฤหาสน์ วันนี้มีอะไรสนุกรออยู่อีกเยอะ " สิ้นคำสั่งบอดีการ์ดจำนวนหนึ่งก็กรูกันเข้ามากึ่งลากกึ่งพยุงร่างบางให้เดินออกไปพร้อมกัน ใครบอกว่านี่เป็นการรับเจ้าสาวกลับบ้านกัน นี่มันนักโทษชัดๆ แขกเรื่อพากันมองอย่างตกตะลึงที่เห็นเจ้าบ่าวพาเจ้าสาวเดินออกจากงานไปโดยที่งานยังไม่ทันเริ่ม " อ้อ...ไม่ต้องเสนอหน้าไปหาฉันที่ตระกูลลูอิซ ถ้าฉันไม่ได้เรียก ส่วนลูกสาวของนาย ฉันขอก็แล้วกัน หึ.." มาคอสพูดต่อหน้าโอลิเวอร์และภรรยาก่อนจะเดินออกจากงานไป ทิ้งให้คนจัดงานถึงกับหน้าเสีย กัดฟันอย่างโมโห . . .รถหรูเลื่อนเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์หลังงาม หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่างรถเพื่อดูทิวทัศน์ภายนอก บ้านหลังนี้ขนาดเนื้อที่น่าจะหลายไร่ เพราะนอกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งเด่นอยู่กลางเนื้อที่แล้ว ยังมีบ้านหลังเล็กๆ ถูกสร้างขึ้นมาโดยรอบคำนวนคร่าวๆ น่าจะหลายสิบหลังผลั๊วะ!!" มองอะไร " เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นหลังจากประตูรถเปิดออก เคทสะดุ้งตกใจ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ" เปล่า "" มองว่าเธอจะเข้ามาสูบอะไรในบ้านฉันไปได้บ้างน่ะหรอ อย่าฝันไปเลยดีกว่า "เคทตวัดสายตาไปมองอย่างไม่พอใจ เขากำลังสบประมาทเธอ" ฉันไม่เคยอยากได้อะไรที่เป็นของลูอิซสักอย่าง เพราะอะไรรู้ไหม "เคทเลิกคิ้วขึ้นถาม" เพราะว่าฉันรังเกียจ " พูดจบปากบางก็ยกขึ้นอย่างมีชัยที่ได้ยั่วโมโหคนตรงหน้าสำเร็จ" รังเกียจก็ดี ยิ่งรังเกียจฉันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เพราะเธอก็จะได้คนที่เธอรังเกียจอย่างฉันไปเป็นผัวยังไงล่ะ " พูดจบมาคอสก็เอื้อมมือไปกระชากร่างบางให้ลงมาจากรถ พร้อมกับลากเข้าไปในบ้านอย่างไม่ปรานี" ปล่อย!! ปล่อยฉัน!! " เคทดิ้นเพื่อหนีเอาตัวรอด สถานะการตอนนี้เลวร้ายกว่าที่เธอคิด แรกเริ่มเธอคิดว่าตระกูลลูอิ
" เอามือออก " มาคอสสั่งร่างบางนอนนิ่งไม่เคลื่อนไหวแถมยังกำเสื้อที่อกตัวเองแน่น มาคอสจิ๊ปากอย่างขัดใจก่อนจะก้มลงมากระชากคอเสื้อเธออย่างแรง ชุดเจ้าสาวบางเบาแทบจะปลิ้วติดไปกับมือแกร่ง ดึงรั้งจนเห็นเนินอกชัดเจน" มะ..ไม่ต้องๆ ฉันถอดเอง " ร่างบางเห็นท่าไม่ดีจึงรีบบอก " งั้นก็ถอดสิ "" คุณก็ลุกออกไปสิ ฉันถอดไม่สะดวก " ร่างสูงดันตัวออกไปยืนที่ข้างเตียง มือกอดอกยืนมองหญิงสาวที่พยายามถอดชุดเจ้าสาวออกจากตัว ยังไม่ทันที่จะเห็นอะไรไปมากกว่านั้นร่างบางก็หันกลับมาพร้อมกลับเหวี่ยงสิ่งที่อยู่ในมือกระแทกศีรษะชายหนุ่มอย่างจังเพล้ง!!ร่างสูงเซไปหลายก้าว แต่เนื่องจากร่างกายที่แข็งแกร่งจึงทำให้ไม่ล้มลงอย่างที่หญิงสาวหวังไว้ " เธอ... " มาคอสกัดฟันกรอดอย่างโมโห เลือดสีแดงฉานไหลมาเป็นทางตรงหางคิ้ว ร่างสูงปาดเลือดทิ้งอย่างไม่สนใจก่อนจะกระโจนเข้าหาหญิงสาวอย่างเหลืออด พอกันที..วันนี้เขาคงจะใจดีกับเธอมากเกินไปถึงได้กล้าขนาดนี้" กรี๊ดดดด มาคอส คุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง " เสียงเสื้อฉีกขาดดังพร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาว ซาตานร่างสูงไม่สนใจฟังสิ่งใดทั้งนั้น มือหนาดึงทึ้งชุดเจ้า
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากคอยดูสิว่าจะทนไปได้สักเท่าไหร่ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ เลื่อนลงไป เขาใช้ลิ้นเลียไปเรื่อยๆ จากยอดอกค่อยๆ ลงไปหาสะดือบุ๋ม จากนั้นไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนินสามเหลี่ยม เคทเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มากคนหนึ่ง เรือนร่างของหญิงสาวสวยสะพรั่งอวบอิ่มไปซะทุกส่วน ช่วงล่างที่งดงามไร้ตำหนิใดๆบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ได้เป็นอย่างดีสายตาคมกวดมองไปทั่วร่างงาม แค่เห็นก็ทำให้เลือดสูบฉีดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ท่อนเอ็นร้อนเริ่มแข็งขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ให้ตายสิ แค่เห็นแวบเดียวก็สามารถทำให้เขาเกิดอารมรณ์ขึ้นได้มากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้น่าจับสั่งสอนซะให้เข็ดชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนลากผ่านบริเวณเนินสามเหลี่ยม ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปสะกิดติ่งเล็กเบาๆจนร่างบางสะท้าน ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่กระจายไปอย่างรวดเร็ว" อะ อ่าา มาคอส อย่าา " มือบางเผลอขยุ่มผมดกหนาอย่างรุนแรงเพื่อปลอดปล่อยอารมณ์เสียวซ่าน มาคอสสูดริมฝีปากเมื่อรู้สึกเจ็บบริเวณที่ถูกดึง ตาคมดุจเหยี่ยวส่งสายตาคาดโทษไปให้หญิงสาวใต้ร่างก่อนจะใช้มือหนาตะบบเข้าที่บั้นท้ายงอนพร้อมกับขยำอย่างเอาแต่ใจผู้หญิงคนนี้น่าตายนัก!! กล้
" อ่าาาา " หญิงสาวครางออกมาอย่างเหลืออด มือบางดึงศีรษะทุยเข้ามาใกล้ทรวงอกของตนปรารถนาจะให้เขาปรนเปรอตัวเองมากขึ้น ชายหนุ่มก็ไม่ให้หญิงสาวรอคอยนานนักริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดปทุมถันพร้อมกับใช้ลิ้นตวัดไปด้วย ขณะเดียวกันด้านล่างก็ปรนเปรอไม่ให้ขาดขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่เร่งรีบ เจ๊าะแจ๊ะ...เจ๊าะแจ๊ะนิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกเร็วขึ้น เสียงเนื้อที่เสียดสีกันค่อยๆลดลงเมื่อแกนกลางของหญิงสาวเริ่มปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา " พอเธอมีอารมณ์แล้วน้ำเยอะดีจริงๆ " มาคอสพึงพอใจกับปฏิกิริยาตอบสนองจากร่างบางถึงแม้จะเป็นครั้งแรกแต่ก็กระตุ้นอารมณ์ ปรารถนาของเขาได้เป็นอย่างดีทีเดียว" อุ๊ยย..อะ..เจ็บ " ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำเข้ามาที่มากขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มสอดนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงแคบเพิ่มอีกหนึ่งนิ้วเพื่อที่จะได้ขยายทางเข้าให้สามารถรับขนาดลูกชายของเขาได้ ใบหน้าที่เริ่มแข็งเกร็งหยาดเหงื่อที่ค่อยๆไหลออกจากไรผมไปจนถึงกลางอกกำลังบ่งบอกถึงความอดทนที่ใกล้จะหมดลง ท่อนเอ็นแข็งกลางลำตัวตอนนี้กำลังดันตัวมากขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ความรู้สึกที่อยากจะปลดปล่อยไม่เคยมีมากขนาดนี้แม้จะผ
" ดะ เดี๋ยวก่อน " หญิงสาวพยายามร้องห้ามฉับพลันความอดทนของชายหนุ่มก็ขาดผึง เขาจับท่อนเอ็นจ่อที่ปากถ้ำก่อนจะดันพรวดเข้าไปทีเดียวครึ่งลำ" กรี๊ดดดดด โอ๊ยย...เจ็บ เจ็บ " ความเจ็บแล่นจากบริเวณกลางลำตัวขึ้นมาจนถึงสมอง ร่างบางรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายจะฉีกขาดออกเป็นสองท่อน มือเรียวสวยกางเล็บออกพร้อมกับจิกไปที่ต้นขาชายหนุ่มเพื่อให้เขาหยุดการกระทำ" อะ...เอาออกไปก่อน ฉันเจ็บ " มือบางตีต้นขาแกร่งไม่แรงนัก น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกจากหางตาแต่ก็มีเพียงเท่านั้น เธอไม่ได้ร้องห่มร้องไห้หรือตีโพยตีพายอะไร ซึ่งนับว่าเก่งมากแล้วเมื่อเทียบกับหญิงสาวคนอื่น" อย่าตี ฉันก็เจ็บเหมือนกัน อู้ยย " ชายหนุ่มพูดเสียงกระเส่า นอกจากขนาดลำท่อนที่ใหญ่โตของเขาแล้วหญิงสาวก็ยังบริสุทธิ์อยู่ การที่จะสอดใส่เข้าไปในช่องคับแคบของเธอยิ่งทำได้ยาก แล้วยิ่งหญิงสาวไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยก็ยิ่งทำให้เกิดการต่อต้านและทำให้โพรงมดลูกรัดท่อนเอ็นเขาแน่นขึ้นไปอีก" เจ็บ " ร่างบางพูดเพียงสั้นๆ ช้อนดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำเกาะอยู่จางๆขึ้นมองเขา ใจเเกร่งกระตุกวูบมือหนาประคองใบหน้างามก่อนจะใช้นิ้วโป้
จ๊าบบบมาคอสโน้มตัวลงไปมือหนาลูบไล้ผิวเนียนนุ่ม ก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบซอกคอหอมกรุ่นเป็นรางวัลให้คนเก่ง หญิงสาวนอนอ่อนระทวยพลางหอบหายใจอย่างหมดแรง เคทอยากจะขยับตัวหนีแต่ติดตรงที่ร่างสูงนอนทาบทับอยู่ด้านบน อีกทั้งตอนนี้เธอก็ไม่มีแรงจะขยับตัวไปไหนแล้ว กิจกรรมของชายหนุ่มสูบเอาเรี่ยวแรงพร้อมทั้งสติสัมปชัญญะหายไปหมด" ลุกขึ้น หันหลัง " มือหนาลูบไล้รูปร่างเย้ายวนไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟปรารถนาลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง" หันหลังทำไม " ร่างบางถามกลับอย่างฉงน" มาต่ออีกยกไง " มาคอสเลียริมฝีปากเหมือนกระหายเต็มที ทั้งๆที่เมื่อกี้เพิ่งปลดปล่อยความต้องการออกไปเคททำตาโต ก่อนจะส่ายหน้าดิ๊ก" ไม่! พอแล้ว ฉันเหนื่อย ไม่มีแรงแล้ว " ตาบ้านี่ เป็นเครื่องซอยรึไง ซอยถี่ไม่ยั้งแล้วยังจะมีหน้ามาขอต่อรอบสองอีก" ไม่ได้ ฉันบอกให้เธอพักแล้วรึไง ถ้าฉันไม่สั่งก็ห้ามหยุด "" ไอ้โรคจิต! " มือบางคว้าหมอนใบใหญ่ปาไปที่ใบหน้าหล่อเหลาทันทีชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดหมอนออกอย่างไม่ใส่ใจนัก ริมฝีปากหยักปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นจนหญิงสาวถึงกับขนลุกเกรียว " มะ มาคอส หยุดเลยนะ
ตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าหนังส้นหนากระทบพื้นหินอ่อนดังกึกก้อง มาคอสลืมตาตื่นขึ้นตามสัญชาตญาณ ดวงตาคมหันไปมองข้างตัวทันที ใบหน้าสวยหวานลอยเด่นอยู่ไม่ไกล เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอกำลังหลับสนิทร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นนั่งผิงหัวเตียงรู้สึกเมื่อยล้าจนไม่อยากตื่น สงสัยเมื่อคืนเขาจะหักโหมไปหน่อย พลั๊วะ!" นายครับ! " เสียงเปิดประตูของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น มาคอสสะดุ้งมือใหญ่ตวัดผ้าห่มคลุมแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่นอนอยู่บนเตียงอย่างรวดเร็ว" มีอะไร " เขาพยายามปรับสีหน้าให้เรียบเฉยที่สุด" เช้านี้มีตรวจสินค้าที่โกดังครับ " " สินค้า สินค้าตัวไหน " จำได้ว่าเมื่อวันก่อนแต่งงานเข้าเพิ่งตรวจดูสินค้าไปแล้วรอบนึง แล้วนี่มีสินค้าตัวไหนให้ต้องตรวจอีก" โกดัง 18 ครับ " ลูกน้องคนสนิทยืนกุมมือไว้ด้วยกัน ใบหน้าเรียบเฉยก้มลงต่ำเพื่อเตรียมรับอารมณ์ครุกรุ่นของคนเป็นนาย" โกดัง 18 นั่นมันโกดังที่ให้มาคัสดูแลไม่ใช่รึไง มีปัญหาอะไร ทำไมถึงต้องให้ฉันไปดูด้วยตัวเอง "เขาพูดถึงน้องชายอีกคนที่เกิดจากเมียคนที่ 2 ของพ่อ มาคัส ลูอิซ" คุณมาคัสไม่เข้าโกดังมาตั้งแต่เดือนที่แล้วแล้วครับ ตอนนี้สินค้าทางนั้นไม่มีคนตรวจส
สาวใช้ในชุดเมทจ้องมองร่างบางอย่างโกรธแค้น เธอเป็นคนโปรดของมาคอส มีความสัมพันธ์กับเขามาแล้วไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง แล้วทุกครั้งเธอก็ได้เข้ามาร่วมรักกับเขาในห้องนี้ แต่ไม่มีสักครั้งที่เธอจะได้หลับนอนกับเขา หลังจากเสร็จกิจชายหนุ่มก็จะไล่เธอออกมาทันที แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แค่เมียในนาม งานแต่งก็ล่มเสียด้วยซ้ำ หล่อนมาสิทธิ์อะไรขึ้นมานอนตรงนี้" แก! ลุกออกไปเดี๋ยวนี้ " มือบางจิกกระชากหมอนใบใหญ่ออก ตามด้วยการคว้าแขนหญิงสาวอีกคนให้ลงจากเตียง " โอ๊ยยย! ฉันเจ็บ " เพียงแค่ขยับตัวลงมาจากเตียงเคทก็เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ช่วงล่างของเธอระบมหนักเพราะผ่านศึกสงครามมาทั้งคืน ลำพังแค่ยืนเฉยๆยังปวดไปหมดทั้งตัว " สำออย แค่มีเซ็กส์มันจะเจ็บอะไรนักหนา รู้ไว้ซะว่าฉันเป็นคนโปรดของนาย แกไสหัวออกไปได้แล้ว! " พูดจบสาวใช้คนสวยก็โยนผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ให้หญิงสาวจากนั้นเปิดประตูบานใหญ่แล้วผลักร่างบางที่ยังยืนทรงตัวไม่ดีออกไป ร่างบางถลาไปกับพื้น เรียวขาคู่สวยกระแทกลงกับพื้นอย่างจังจนปรากฏเป็นรอยเขียวช้ำขึ้นมา" ตายแล้ว!! โมนา! เธอทำอะไรของเธอ " แม่นมอาวุโสเดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดีจึงตวาดดังลั่น " ทำอะไรคะคุณนม โมนาไม
" เป็นไง เห็นแล้วรู้สึกตะลึงไปเลยใช่ม่ะ " มากาเร็ตถามอย่างภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ในบรรดาธุรกิจที่มีทั้งหมดของตระกูลเธอถูกมอบหมายให้รับผิดชอบธุรกิจอัญมณีและเพชรพลอย ตลอดจนเครื่องประดับทั้งหมดในร้านก็ต้องผ่านมือเธอทั้งนั้น" อ่ออ ก็ตะลึงอยู่พอสมควร " ตะลึงว่าไปสรรหาเพชรคุณภาพต่ำแบบนี้มาจากไหนกันน่ะสิไม่ว่า" เนี้ย เป็นบุญตาของเธอแล้วนะที่ได้เห็นเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ ใส่เลยสิเผื่อมันจะช่วยขับออร่าของความเป็นนายหญิงตระกูลลูอิซขึ้นมาได้บ้าง " มากาเร็ตแหน็บ" ไม่เป็นไรดีกว่าจ๊ะ พี่ว่าไว้ใส่วันหลังแล้วกันนะ " เคทรีบคว้ากล่องเครื่องเพชรมาปิดอย่างรวดเร็ว รับไม่ได้จริงๆกับการที่มาเห็นทั้งเพชรและการออกแบบที่ล้าสมัยขนาดนี้" ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวขึ้นไปพักข้างบนนะคะ " หญิงสาวเอ่ยขอตัวกลับก่อน ใจจริงวันนี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะออกไปพบเพื่อนซักหน่อย แต่สองแม่ลูกนี่ก็กลับทำเสียเรื่องเสียนี่" เดี๋ยวสิ ฉันกับแม่อุตส่ามาเยี่ยม เธอจะไม่เป็นเจ้าบ้านที่ดีเลี้ยงน้ำชากับขนมหน่อยหรอ " หะ! ฉันหูฝาดไปรึเปล่า สองแม่ลูกนี่อยากนั่งทานขนมกับเธอหรอ" อ่อออ เอางั้นก็ได้ ช่วยไปเตรียมน้ำชากับขนมทีจ๊ะ " เคทหันไปสั่งส
ตระกูลลูอิซเป็นตระกูลใหญ่ ในแวดวงธุรกิจไม่มีใครไม่รู้จักเนื่องจากผู้นำตะกูลคนก่อนได้นำพาตระกูลลูอิซเข้ามาบุกเบิกธุรกิจหลายประเภท ทั้งอสังหาริมทรัพย์ ห้างสรรพสินค้า รวมไปถึงอุปกรณ์แต่งตัว เครื่องประดับนำเข้า และอื่นๆอีกมากมายการทำธุรกิจที่หลากหลายในเมื่อก่อนอาจจะไม่เป็นปัญหาเพราะคนในตระกูลมีจำนวนมากจึงสามารถช่วยกันบริหารได้ แต่หลังจากนั้นไม่นานทายาทตระกูลลูอิซก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ ถึงแม้บิดาของผู้ตระกูลคนปัจจุบันจะมีภรรยาหลายคนแต่จำนวนทายาทนั้นก็นับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับแต่ก่อนหนึ่งในนั้นก็คือมากาเร็ต ลูกสาวคนโตของตระกูลลูอิซที่เกิดจากภรรยาคนที่ 2 พวกเธออาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซแต่ไม่ใช่คฤหาสน์ใหญ่ เนื่องจากตามกฎแล้วคฤหาสน์ใหญ่จะให้ผู้นำตระกูลและครอบครัวอยู่เท่านั้น ดังนั้นเมื่อสามีสิ้นชีพลงเธอกับลูกสาวก็จำเป็นต้องย้ายลงมาอยู่คฤหาสน์หลังเล็กแทน" คุณแม่คะคุณแม่ " หญิงสาวร่างบางแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีแดงสั้นคลุมทับด้วยเสื้อโค้ดสีแดงเดินเข้ามาในสวน " หืมม ว่าไงลูก " มารดาของเธอกำลังนั่งจิบชายามบ่ายรับอากาศเย็นหลังจากที่เพิ่งผ่านฝนมาเมื่อคืน" คุณแม่รู้ไหมว่าตึกใหญ่มีเรื่อง " มากาเร็ตเอ่ยถามขึ้
ช่วงเวลาเช้าตรูของทุกวันนายใหญ่เจ้าของบ้านจะต้องมาฝึกการต่อสู้เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับรับความเสี่ยงทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ธุรกิจที่ชายหนุ่มทำจะเป็นธุรกิจที่ขาวสะอาด แต่เมื่อเป็นเจ้าของธุรกิจก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะล่วงเกินผู้มีอำนาจใหญ่โตบางคนจนเกิดเรื่องทะเลาะหรือบาดหมางกันอยู่ร่ำไป เห็นได้จากการที่ตระกูลลูอิซมีบอดี้การ์ดฝีมือดีอยู่หลายร้อยคน ถ้าให้คนภายนอกมองเข้ามาก็เหมือนกับมาเฟียดีๆนี่เอง" วันนี้นายท่านยังไม่ลงมาหรอ " เสียงสาวใช้ที่ทำความสะอาดอยู่แถวโรงฝึกกระซิบกระซาบกัน ทุกเช้าเหล่าบรรดาสาวๆจะแย่งกันมาทำความสะอาดบริเวณนี้ เพราะนอกจากจะได้เห็นมัดกล้ามเนื้ออันเต่งตึงของนายท่านสุดหล่อแล้วก็ยังนับว่าเป็นการสร้างโอกาสให้ได้รับความโปรดปรานิีกด้วย ดีไม่ดีถ้านายท่านหลงรักเข้าอาจได้รับการยกย่องขึ้นเป็นเมียคนหนึ่ง ได้สบายไปทั้งชาติล่ะทีนี้" นั่นสิ ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เมื่อวานก็ไม่ได้มานะ " สาวใช้อีกคนพูดขึ้น เมื่อวานหล่อนก็ได้มาทำความสะอาดบริเวณนี้เหมือนกัน หลังจากตบตีแย่งชิงกับบรรดาสาวๆคนอื่น แต่ก็ต้องผิดหวังไปเพราะเมื่อวานอยู่ๆเจ้านายก็ตื่นสายทำให้พลาดเวลาการฝึกในตอนเช้า สร้าง
ชายหนุ่มใช้ริมฝีปากดูดที่ซอกคอขาวผ่องแรงๆทีนึง ในขณะที่นิ้วมือยาวก็บีบเคล้นเต้านมสองข้างอย่างสม่ำเสมอ" อืออออ " ร่างบางถึงกับครางออกมาเบาๆเมื่อมือหนาบีบกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ลุกโชนขึ้นมาคอสลูบไล้ผิวนวลเนียนลงมาจนถึงเอวสอบ เขาดึงชุดสีแดงที่ค้างอยู่บนเอวออกจนหลุดลงไปกองอยู่กับพื้น เหลือเพียงแพนตี้สีดำตัวจิ๋วที่ปกปิดเนินสามเหลี่ยม ร่างนวลเนียนช่างน่าดึงดูดและเย้ายวนใจชวนให้อยากลิ้มลองรสชาดอันหอมหวานอีกครั้ง ปลายนิ้วของชายหนุ่มเลื่อนลงไปสัมผัสจุดกลางลำตัวของหญิงสาวโดยที่ยังไม่ถอดแพนตี้ออก ความเปียกชื้นบริเวณนั้นบ่งบอกว่าเธอใกล้จะพร้อมสำหรับเขาแล้วนิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อย สะกิดส่วนปลายติ่งเสียวนิดหน่อยจนร่างบางสะท้านเผลอร้องครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้" อ่าาา มาคอสส " ร่างบางยกมือขึ้นเกี่ยวลำคอแกร่งเอาไว้เพื่อพยุงร่างของตัวเองไม่ให้ทรุดลงไปกองกับพื้นเสียก่อน ส่วนมืออีกข้างกุมมือชายหนุ่มไว้เพื่อให้ปรนเปรอร่างกายส่วนล่างของเธอมากขึ้น มาคอสทำตามคำขอด้วยการสะกิดติ่งเสียวไม่หยุด ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความเสี่ยวซ่านแล่นขึ้นมาจนถึงโสตประสาท เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นกลางบริเวณหน้าผากเพรา
มาคอสอุ้มร่างบางมาจนถึงห้องนอนของตน สิ่งแรกที่ทำเมื่อเหยียบเข้ามาในห้องคือตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อให้หญิงสาวได้ชำระร่างกายก่อน " ขอบคุณค่ะ " เมื่อร่างบางถูกวางลงบนพื้นเธอก็เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มทันที " อืม " มาคอสพยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่ยอมเดินจากไปซะที ร่างบางมองหน้าชายหนุ่มอย่างฉงน สักพักจึงเอ่ยถามขึ้นว่า " คุณไม่ออกไปข้างนอกหรอ " " ออกไปไหน " บ้านหลังนี้เป็นบ้านของเขา นี่ก็เป็นห้องของเขา จะให้ออกไปไหนได้ " ก็...ฉันจะอาบน้ำไง คุณจะมายืนทำอะไรอยู่ที่นี่ล่ะ " " อ่อ...ฉันก็จะช่วยเธออาบน้ำไงจะได้เสร็จเร็วๆ... " " หะ!! ไม่ต้องๆๆ ฉันอาบเองได้ " หญิงสาวรีบปฏิเสธพลางส่ายหน้ารัว " จะอายอะไรเมื่อคืนฉันก็ได้เห็นทุกซอกทุกมุมแล้วยังไม่ชินรึไง " ชินบ้าอะไรล่ะ เพิ่งเคยมีเซ็กส์ครั้งแรก จะให้เธอชินกับการแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นได้ยังไง " ไม่ได้ คุณจะบ้าหรอ " หญิงสาวกระชับเสื้อคลุมแน่น พลางปัดมือชายหนุ่มออกเป็นพัลวัน " อย่าดื้อสิ เธอไม่หนาวรึไง " ชายหนุ่มจับร่างบางหันหลังเข้าหาตัวแล้วดันไปจนติดกระจกบานใหญ่เพื่อจะได้หมดทางหนี มือหนาปลดผ้าคลุมออกอย่างชำนาญ วงแขนกว้างโอบเอวบางไว้จนแนบชิดกับกายแ
ซ่าาาา~ฝนห่าใหญ่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เสียงลมพัดตีเข้ามาในโสตประสาทของหญิงสาวจนใบหูอื้ออึงไปหมด ร่างบางเปียกปอนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนบวกกับอากาศที่หนาวและลมที่พัดผ่านมากระทบร่างก็ทำให้เธอสั่นสะท้านไปถึงข้างในไม่ต้องพูดถึงเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ที่ตอนนี้แทบจะปกปิดอะไรไม่มิด ยังดีที่มาคอสไล่บอดี้การ์ดออกไปนอกอาณาเขตคฤหาสน์หลังใหญ่จนหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นภาพที่เห็นคงไม่น่าดูชมนัก" นายครับ ฝนตกแล้วครับ " บรูซที่อยู่รับใช้นายระหว่างทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฝนตกโปรยปรายลงมา" แล้วยังไง " มาคอสเงยหน้าจากกองเอกสารส่งสายตาไม่พอใจไปให้" เปล่าครับ " บรูซรีบปฏิเสธพลางก้มหน้าลง เค้ายังไม่อยากขัดคำสั่งนายตอนนี้ ดีไม่ดีอาจเป็นเครื่องระบายอารมณ์เหมือนเพื่อนบอดี้การ์ดก็ได้" ออกไปหาอะไรร้อนๆมาให้กินหน่อย " ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม มือเรียวหนาดึงแว่นสายตาออกจากใบหน้า " ครับ " บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่งมาคอสมองตามจนร่างสูงลับหายไป เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหยุดที่ริมหน้าต่าง ชายหนุ่มชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่างเห็นร่างบางกำลังนั่งสั่นงันงกอยู่แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ ไม่แม้กระทั่งอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาเลยสัก
" เกิดอะไรขึ้นครับนายหญิง " บรูซถามหน้าตาตื่น ยิ่งเมื่อได้เห็นภาพมาคอสที่โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า ยอมลงไม้ลงมือกับบอดี้การ์ดคนสนิทด้วยตัวเองก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น" ไม่ต้องถาม มาช่วยกันห้ามก่อน " เธอแทบจะทนแรงอันมหาศาลของมาคอสไม่ได้แล้ว ถ้าขืนปล่อยไว้อีกนิดเดียวคงได้ปลิวไปพร้อมกันนั่นแหละสิ้นเสียงคำสั่งของเจ้านายสาวเหล่าบอดี้การ์ดก็กรูกันเข้ามาห้ามทับ บางคนพยุงร่างอันสะบักสะบอมของออกัสให้ออกห่างจากผู้เป็นนาย ในขณะที่ทางฝั่งมาคอสเองนั้นผู้ที่เข้าไปห้ามปรามกลับมีเพียงบรูซบอดี้การ์ดคนสนิทกับนายหญิงสาวที่มีรูปร่างบอบบางเพียงคนเดียวหญิงสาวค้อนประหลับประเหลือก จร๊ะะะ...คนตัวโตขนาดนี้แต่คนห้ามกลับมีคนเดียว ดูฝั่งนู้นซิ เป็นผู้ถูกกระทำแท้ๆแต่กลับทำเหมือนเป็นนักโทษซะอย่างนั้น บ้านนี้เลี้ยงบอดี้การ์ดพวกนี้ด้วยอะไรเนี้ยถึงได้กลัวเจ้านายซะขนาดนี้" มึง! ไอ้ออกัส คิดจะตีท้ายครัวกู วันนี้กูจะเอามึงให้ตาย " ชายหนุ่มทำท่าจะถลาเข้าไปทำร้ายลูกน้องคนสนิทอีกรอบ แต่ติดตรงที่ร่างบางเดินเข้ามาขวางไว้ก่อน" พอกันที! เลิกบ้าได้แล้ว เค้าแค่เอาเสื้อคลุมมาให้ฉันยืมคุณจะอะไรนักหนา แล้วมันก็เป็นเหตุสุดวิสั
" มาคอส ทำไมคุณถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ " ร่างบางเอ่ยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ รังสีบางอย่างกำลังแผ่ออกมาจากร่างสูง ดูคล้ายยมทูตกำลังมาตามเอาชีวิตเธอ" ที่นี่บ้านฉัน ฉันจะอยู่ที่ไหนต้องรายงานเธอด้วยหรอ " เขาตอบห้วนๆ" เฮ้อ..ฉันผิดเองแหละที่ถาม " เคทถอนหายใจอย่างปลงๆ วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวันไม่อยากทะเลาะอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ ร่างบางจึงเดินเลี่ยงออกมาเพื่อกลับขึ้นห้อง ในมือถือถุงกระดาษที่ซื้อมาจากข้างนอกพะรุงพะรังไปหมด " จะไปไหน! ฉันอนุญาตให้เธอไปแล้วรึไง " มาคอสเอื้อมมือไปคว้าแขนร่างบางไว้ ดวงตาคมมองเสื้อคลุมที่เธอสวมใส่อยู่อย่างพิจารณา" เอาเสื้อใครมาใส่! " เขาจำได้ว่าเสื้อคลุมแบบนี้เขาเคยให้กับลูกน้องคนสนิทไปสองสามคนแล้วมันมาอยู่บนตัวหญิงสาวได้ยังไง" เสื้อนี่หรอ ฉันยืมบอดี้การ์ดคุณมาน่ะ "" ไอ้บอดี้การ์ดคนนั้นมันเป็นใคร! " มาคอสตวาดเสียงดังจนหญิงสาวสะดุ้งโหยง " คุณเป็นอะไร ทำไมต้องเสียงดังด้วย " " ฉันถาม..ว่ามันเป็นใคร " ชายหนุ่มพยายามกลั้นอารมณ์ที่คุกรุ่นภายในใจ เอ่ยปากถามอย่างใจเย็นอีกครั้ง" ไม่รู้ จำหน้าไม่ได้แล้ว " เคทรู้สึกถึงความผิดปกติเลยไม่ตอบตามความจริง เธอไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อน
หญิงชราเดินนำร่างบางมาส่งที่ห้องริมสุดในชั้น 2 ของคฤหาสน์ ทุกคนที่อาศัยอยู่ในตระกูลลูอิซต่างรู้ดีว่าชั้น 3 ทั้งชั้นจะเป็นอาณาเขตส่วนตัวของมาคอส ลูอิซ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปด้านบน ยกเว้นหญิงสาวบางคนที่มีอภิสิทธ์พิเศษ ถูกเรียกตัวไปปรนิบัติในห้องก็จะได้มีโอกาสเหยียบย่างเข้าไปเคทเดินไปริมหน้าต่างมือบางเปิดม่านบังแสงออกเพื่อให้สามารถมองเห็นวิวข้างนอกได้อย่างชัดเจน อืมม สมกับที่เป็นคฤหาสน์ราคาหลายสิบล้านวิวทิวทัศน์ภายนอกนับว่าสวยงามมากทีเดียวเมื่อสำรวจความเรียบร้อยภายในห้องแล้วหญิงสาวก็คว้าเสื้อคลุมตัวยาวมาสวมทับเสื้อสีแดงข้างใน สภาพชุดที่เธอใส่ตอนนี้ถ้าจะออกไปข้างนอกคงจะไม่ได้แน่นอน แล้วไหนจะบรรดารอยจ้ำสีแดงตามตัวที่ชายหนุ่มฝากไว้อีก ถ้ามีคนอื่นเห็นก็คงรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง" นายหญิงจะออกไปข้างนอกหรอครับ " เคทเดินออกมานอกคฤหาสน์ได้ไม่เท่าไหร่ก็ถูกผู้ชายสวมสูทสีดำหน้าตาหล่อเหลาเรียกไว้เสียก่อน" เอ่ออ คุณคือ.. " " ผมเป็นบอดี้การ์ดนายท่านชื่อออกัสครับ " เขาแนะนำตัวเอง" อ่อออค่ะ คุณออกัส พอดีฉันจะออกไปซื้อเสื้อผ้าสักหน่อย " เคทแจ้งความประสงค์" ต้องการให้ผมไปด