เข้าสู่ระบบ
เมียสวมรอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20
18
แชร์:
รายงาน
มโนราห์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำตามสิ่งที่แม่ต้องการ คือเป็นเมียสวมรอยของผู้พันกองทัพ ที่จริงแล้วผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยไม่ใช่เธอ แต่เป็นพี่สาวต่างมารดา ___________ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทุบลงแผ่นหลังของคนที่นั่งหันหลังให้ แบบโมโหจนลืมตัว "ออกไป" "เธอจะโมโหให้ฉันทำไม เรากำลังคุยกันด้วยเหตุผล อยากให้ท่านนายพลได้ยินนักหรือไง" "เหตุผลบ้าบออะไรของคุณ ใครเขาจะบ้าไปมั่วเหมือนที่คุณทำล่ะ" "เธอไม่รู้เหรอว่าเรื่องแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้" "ฉันไม่ได้โกหก ฉันไม่เป็นเหมือนคุณแล้วกัน" เอาสิ! ขนาดเขายังคิดว่าเราไม่บริสุทธิ์เราก็มีสิทธิ์คิดว่าเขาไม่บริสุทธิ์เหมือนกัน แต่ดูแล้วเขาก็คงเป็นแบบที่เธอคิด คนร่างสูงยืนขึ้นจากที่นั่งอยู่ แล้วถอดกางเกงชั้นในที่มีติดตัวอยู่แค่ตัวเดียวออก "คุณจะทำอะไร" กำลังทะเลาะกันอยู่แท้ๆ อยู่ดีๆ ก็ลุกถอดกางเกงใครจะไม่สงสัยล่ะ "ก็จะพิสูจน์สิ่งที่เธอพูดไง" "พิสูจน์? พิสูจน์ยังไง??" "ก็บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ผู้ชายพิสูจน์ได้" มโนราห์รีบขยับไปจนชิดผนังห้องอีกฝั่งหนึ่ง จะบ้าแล้วหรือไง จะเสียตัวทั้งทีต้องมาเสียเพราะเรื่องบ้าๆ ที่จะพิสูจน์เนี่ยนะ "กลับมา" "ไม่" ชายหนุ่มที่ร่างกายไม่มีอะไรปิดบัง คลานเข่าขึ้นบนเตียงเพื่อเข้าไปใกล้เธอ "กรี๊ด อืมมม" ขณะที่มโนราห์กำลังจะกรีดร้อง แต่ถูกเขาปิดปากด้วยมือ "จะร้องทำไมเดี๋ยวพ่อเธอก็ได้ยิน" "อือ อืม!" หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก "กลัวฉันจะรู้ความจริงเหรอ" "ไม่กลัว" "ไม่กลัวก็ให้พิสูจน์สิ" "คุณจำคำที่ดูถูกฉันไว้ให้มาก คุณจำไว้ให้ดี" เธอทำตัวไม่ดีตรงไหน ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเธอต้องสำส่อนด้วย แม้แต่แม่แท้ๆ ก็ยังคิดเหมือนผู้ชายคนนี้เลย
ดูเพิ่มเติมบทล่าสุด
เมียสวมรอย บทที่ 110
ริมฝีปากหนาบดขยี้จูบลงมาจนอีกฝ่ายตั้งรับไม่ทัน หลายปีแล้วที่ไม่ได้รับสัมผัสแบบนี้จากชายคนที่เธอโหยหา ญาณินขัดขืนอยู่ครู่หนึ่งก็นิ่งไป เพราะอีกใจต้องการสิ่งนี้จากเขามากพอเห็นว่าเธอไม่ขัดขืนแล้ว ศิลาก็ยกใบหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อมองดูเธอให้ชัด"เธอกลับมาอีกทำไม อยากเห็นฉันตายต่อหน้าเลยใช่ไหม" ศิลาคิดว่าถ้าเธอมาเพราะเรื่องลูกมันยังคงมีอีกหลายวิธี แต่นี่เหมือนเธอกลับมายั่วอารมณ์ให้เขาคลั่งอีกครั้งจากที่หลับตาอยู่ดวงตางามก็ค่อยๆ ลืมขึ้นช้าๆญาณินไม่ได้ตอบเพียงแค่หลบสายตาเขา มือเรียวจับคอเสื้อของตัวเองขยับเข้าเพื่อปิดหน้าอกไว้"ฉันจะลงไปนอนข้างล่างค่ะ" หญิงสาวกำลังจะลุกขึ้น แต่คนที่คร่อมร่างเธออยู่ไม่ได้ขยับออกให้ก็เลยลุกไม่ได้"เธอยังไม่ตอบฉันเลย""ถ้าฉันพูดคุณจะเชื่อเหรอคะ""ก็ลองพูดมาก่อนสิ""ฉันกลับมาเพราะพ่อคุณให้ข้อเสนอที่ดี อึบ" หญิงสาวตกใจอยู่ดีๆ คนที่คร่อมร่างเธออยู่ก็ดีดตัวขึ้นอย่างแรงแบบโมโหแต่ขณะที่เธอกำลังจะลุกตามขึ้นไป ก็ถูกเขาจับให้นอนลงที่เดิมอีกครั้ง"เธอก็เลยยอมเลิกกับผู้ชายคนที่เธอบอกว่ารักนักรักหนาอย่างนั้นเหรอ""เรื่องนั้นมันผ่านมานานแล้ว""อย่าบอกนะว่าเธอเลิกกับผู้ชายค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 109
หรือว่าเขาจะเอาของเราไปทิ้ง คงไม่ใช่คนอื่นแน่ต้องเป็นคนที่อยู่ในห้องนี้แหละ หญิงสาวรีบออกมาจากห้องน้ำ ระหว่างที่เดินไปประตูก็ได้ชำเลืองมองไปดูคนที่ยังนอนอยู่บนเตียงก่อนจะเปิดประตูออกไป"พี่หาอะไรหรือเปล่าคะ" สาริศาเห็นญาณินไปเปิดดูถังขยะ"เปล่าค่ะ" เปล่าแต่ก็ยังคงมองดูในถังนั้นอยู่"เปล่าแล้วพี่หาอะไรล่ะคะ""ไม่มีอะไรค่ะ" เธอปิดถังขยะไว้แล้วก็เดินเข้าไปในครัว "??" ก่อนที่จะเข้าไปในครัวสายตานั้นหันมองไปดูตรงข้างเครื่องซักผ้าเล็กน้อย ก็เห็นว่ามีชุดชั้นในตัวเองตากอยู่ตรงนั้นญาณินหันกลับมามองสาริศาทันที คงนี่สินะที่เธอถามว่าหาอะไร "ขอบคุณคุณริศามากนะคะ""ค่ะ" สาริศาตอบรับแบบงงๆ คิดว่าญาณินคงจะขอบคุณเรื่องที่ตัวเองดูแลหลานให้เที่ยงวันนั้น..โชคดีอยู่บ้านหลังนี้ไม่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายอะไร เพราะวันนั้นสาริศาออกไปซื้อของมาให้ส่วนของลูกชายจนครบหมดแล้ว ขาดแต่ก็ของเธอนั่นแหละ ถ้าจะขอยืมเงินก็ไม่กล้า กลัวสาริศาคิดว่าเพิ่งเจอหน้ากันก็จะมายืมเงินกันแล้วแต่ญาณินคิดว่าตัวเองคงพออยู่ได้ ..กลางคืนซักชุดชั้นในไว้ กลางวันก็นำมาใส่แบบนี้ไปก่อนที่ทำงานศิลา.."ไม่รอผู้พันออกไปทานข้าวด้วยกันหรือคะผู้กอง" เพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 108
"เทวินถ้าลูกยังงอแงแม่จะโกรธแล้วนะ" หญิงสาวไม่ได้หยุดถึงแม้ลูกจะร้องหาพ่อ เธอรีบอุ้มลูกเข้าบ้านไป เพราะรู้ดีว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไรก่อนที่สาริศาจะเดินตามหลังหลานชายเข้าไป อดมองดูหน้าพี่ชายและผู้หญิงที่มาหาพี่ชายไม่ได้"มาหาอาดีกว่าครับ""คุณริศาจะพาเทวินไปไหนคะ""พี่ไม่เห็นเหรอว่าหลานร้องไห้หาพ่อ""เดี๋ยวแกก็หายงอแงเองค่ะ""ผมยังไม่เล่นกับพ่อเลยครับ" เทวินหันไปอ้อนคุณอาบ้าง"เดี๋ยวอาพาออกไปเล่นกับพ่อหนูครับ""คุณริศาคะ" ญาณินเดินตามมาพอถึงประตูเธอก็หยุด เพราะไม่กล้าออกไปให้พวกเขาเห็น"พ่อครับ" จากที่ยืนคุยกับผู้กองฝ้ายอยู่พอได้ยินเสียงลูกชายศิลาก็หันกลับไปมอง"มาหาพ่อมา"ฝ้ายถึงกับหน้าเปลี่ยนสีเมื่อได้ยินเต็มสองหูว่าศิลาเรียกเด็กคนนั้นยังไงพอคุณอาคนสวยปล่อยลงเท่านั้นแหละ เทวินก็รีบวิ่งเข้าไป "พ่อครับ""ลูกชายผมเองครับ" ศิลาเห็นว่าฝ้ายมองเด็กก็เลยแนะนำให้รู้จัก"หน้าตาน่ารักน่าชังจังเลยนะคะ" ไม่มีใครรู้เลยว่าผู้พันศิลามีลูกโตขนาดนี้ ฝ้ายก็เป็นอีกคนที่ไม่รู้ ถึงว่าทำไมเขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย และเธอคนนั้นคงจะเป็นภรรยาที่อยู่ต่างจังหวัด..นี่คือความคิดของฝ้าย"เมื่อกี้กูได้ยินว่าอะไรนะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 107
สาริศารู้สึกว่าสิ่งที่พี่ชายพูดมามันดูแปลกๆ ถ้าพ่อไม่รู้จักกับภรรยาเก่าของพี่ชาย แล้วทำไมดึงเธอกับลูกเข้ามาข้องเกี่ยวเรื่องนี้ได้ล่ะ"พี่ญาณินคะ" หลังจากที่พี่ชายไปทำงานแล้วสาริศาก็กลับเข้ามาในบ้าน"คะ" ที่ญาณินมัวยุ่งอยู่กับในครัว เพราะกำลังเตรียมอาหารให้ลูกชาย และคิดว่าจะทำเผื่อคุณอาริศาของลูกด้วย"พี่รู้จักกับคุณพ่อนานหรือยังคะ""คะ?" ญาณินไม่คิดว่าสาริศาจะถามเรื่องนี้"คุณพ่อได้ขู่อะไรพี่ไหม""คุณริศากำลังพูดอะไรอยู่คะ""ริศารู้จักนิสัยพ่อดีกว่าใคร ถ้าพี่มีเรื่องไม่สบายใจคุยกับริสาได้ทุกเรื่องนะคะ""คือ.." ญาณินคิดว่าจะคุยดีไหม แต่คุยกับลูกสาวจะต่างอะไรคุยกับลูกชายท่านล่ะ ดีไม่ดีพูดไม่เข้าหูพวกเขา เธอคงลำบากมากกว่านี้แน่ "ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ"มันคงเรียกคืนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว ดูแค่สายตาที่เขามองเธอก็รู้แล้วว่าวันเวลาเก่าๆ คงย้อนกลับมาไม่ได้ คงมีแต่เธอนี่แหละที่ยังโหยหาความรักจากเขาอยู่เที่ยงวันนั้น..แกร็ก!"??" ผู้กองฝ้ายเข้ามาเพราะยังไม่เห็นผู้พันศิลาออกจากห้องทำงาน คิดว่าจะชวนไปทานข้าวเที่ยง แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าเขาเอนตัวนอนหลับอยู่กับเก้าอี้ทำงาน "อุ้ย ขอโทษค่ะ" ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 106
ที่ญาณินเดินช้าเพราะแปลกใจมันผิดปกติมาก เป็นไปไม่ได้ที่พ่อของเขาจะปล่อยเธอกับลูกออกมาง่ายๆแบบนี้แน่ แต่เธอจะทำยังไงได้ หันไปทางไหนก็ไม่มีที่ให้ปรึกษาให้คุยด้วย แล้วแต่โชคชะตาจะเล่นตลกกับชีวิตก็แล้วกัน คิดได้แบบนั้นหญิงสาวก็รีบก้าวเดินตามหลังทั้งสองไปกว่าจะเดินมาถึงรถ เท้าไม่รู้เหยียบอะไรมาบ้างแล้ว เพราะเธอไม่ได้ใส่รองเท้าเดินมาใกล้ก็เห็นว่าเขาเปิดประตูรอให้เธอเข้าไปก่อนจะได้วางลูกไว้กับตักแม่..หญิงสาวก็รีบขึ้นไปนั่ง"เราจะได้ไปจากที่นี่แล้วจริงๆ ใช่ไหมครับแม่ ผมดีใจจังเลย""นอนนะครับคนดี" เธอไม่อยากให้ลูกชายพูดเรื่องนั้น เพราะถึงยังไงเจ้าของบ้านหลังนั้นก็เป็นพ่อของเขา ระหว่างเธอกับลูกและพ่อถ้าให้เลือกเขาคงต้องเลือกพ่ออยู่แล้ว นี่แหละมันคืออีกปัญหาหนึ่งที่เธอไม่พูดอะไรเลย ถ้าพูดไปไม่มีหลักฐานก็จะถือว่าใส่ร้ายพ่อเขา พ่อใครใครก็รัก เธอจะว่าให้เขาก็ไม่ได้ ขนาดเธอที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อพ่อรถเคลื่อนตัวเพียงไม่นานเทวินก็หลับไป เธออุ้มลูกพาดไหล่ไว้ เพราะตัวเด็กยาวมากแล้วไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากของทั้งสองในระหว่างที่นั่งรถมาเลยแม้แต่น้อย เขาไม่ถามไม่พูด แล้วเธอจะพูดอะไรได้ล่ะ พอลูกหลับไปท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 105
เช้าวันอังคาร..ศิลาตื่นขึ้นมาก็ออกไปทำงานปกติ เขาไม่ต้องไปสนามฝึกทหารใหม่ เพราะกว่าจะถึงรอบอีกทีก็เดือนหน้า"กาแฟค่ะผู้พัน แต่ก่อนอื่นต้องทานอาหารเสริมก่อนนะคะ""อาหารเสริมเหรอครับ" ชายหนุ่มมองดูสิ่งที่ผู้กองฝ้ายเพิ่งจะนำมาวางลงบนโต๊ะทำงาน"ช่วงนี้ผู้พันดูสีหน้าไม่ค่อยดีสงสัยเป็นเพราะร่างกายอ่อนเพลีย อาหารที่เราทานเข้าไปบางทีอาจจะไม่เพียงพอกับความต้องการของร่างกายค่ะ""ตกลงคุณเป็นทหารหรือเป็นหมอกันแน่ครับเนี่ย""ฝ้ายพร้อมที่จะเป็นทุกอย่างให้ผู้พันค่ะ"ไม่ใช่ครั้งนี้ครั้งแรกหรอกที่ผู้กองฝ้ายเข้าหาผู้พันศิลา แต่ช่วงหลายวันมานี้ผู้กองฝ้ายเริ่มรุกหนักขึ้น เพราะอายุก็ไม่ใช่น้อยๆ กันแล้ว ถ้ายังคงปล่อยเวลาให้ผ่านไปกลัวว่าจะเสียเวลาในชีวิตไปเปล่าๆ"ขอบคุณมากนะครับ ผมขอทำงานก่อนนะ" ขณะที่คุยกับผู้หญิงคนนี้เขาอดคิดถึงผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ ที่ศิลาไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลยไม่ใช่เพราะยังรักฝังใจ แต่เพราะเขาไม่อยากให้ใครเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิตของเขาอีกแล้ว"ตอนเที่ยงไปทานข้าวด้วยกันนะคะ" แต่ก่อนที่จะออกไปฝ้ายพูดในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจเข้ามาหาเขา"ตอนเที่ยงเหรอครับ..ก็ได้ครับ"สายตาเขามองตามผู้หญิงที่เพิ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 104
อึก อึก จากที่ลูกร้องไห้ พอรถคันนั้นวิ่งไปจนลับสายตา คนที่ร้องไห้ก็คือแม่บ้าง ทำไมเขาถึงใจดำกับเธอและลูกมากเพียงนี้ถึงแม้เขาคิดว่าเธอเลว แต่นี่คือเลือดเนื้อเชื้อไขทำไมเขาถึงไม่ใยดีลูกเลย"แม่หยุดร้องนะครับผมไม่ร้องแล้ว" เทวินโทษตัวเองคิดว่าเป็นเพราะตัวเขาที่ทำให้แม่ร้องไห้ เด็กน้อยเอื้อมมือขึ้นไปซับน้ำตาให้กับแม่เบาๆ"แม่ขอโทษครับ" ถึงแม้เธอจะหยุดร้องแล้วแต่เสียงสะอื้นก็ยังคงมีอยู่[บ้านพักในกรม]กว่าเขาจะกลับมาถึงก็ดึกดื่นเที่ยงคืน เพราะระหว่างทางที่ขับรถมาเขาคิดอะไรหลายต่อหลายอย่าง"กูว่าแล้วต้องเป็นเสียงรถของมึง" ที่จริงซันเดย์หลับไปแล้วแต่พอได้ยินเสียงรถเขาก็สะดุ้งตื่น"แล้วน้องกูล่ะ""ไม่ต้องถามหารายนั้นหรอก ถ้าไฟไหม้กูคงต้องได้อุ้มน้องมึงวิ่ง""ขอบใจนะที่ดูแลน้องกู""เรื่องที่บ้านเป็นยังไงบ้าง" อุตส่าห์พูดให้เพื่อนขำแล้วแต่ศิลาดูจะไม่มีอารมณ์ร่วมเลย คงเป็นเรื่องปัญหาที่บ้านแน่"กูยังไม่อยากพูดตอนนี้""มึงจะไม่ลาออกจากราชการใช่ไหม""กูยังไม่รู้""มันเป็นงานที่มึงรักนะเว้ย มึงอย่ายอมแพ้ง่ายๆ สิ"เช้าวันจันทร์..วันนี้ซันเดย์ออกไปแต่เช้าหน่อย เพราะเขาต้องไปฝึกทหารใหม่ ..ส่วนศิลาก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 103
ตกลงเธอจะเอายังไงกันแน่ เพราะการกระทำและคำพูดเหมือนมันสวนทางกัน ถ้าเธออยากให้เขารับผิดชอบเด็กคนนี้จริง ทำไมเวลาเด็กจะเข้าหาเขาที่ไร เธอมีท่าทางที่แปลกเหมือนไม่อยากให้ใกล้ญาณินพยายามจะไม่สบตาเขา เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะอ่านแววตาเธอออก มือเรียวโอบกอดลูกไว้แน่นไม่ให้เด็กหันไปหาพ่อได้เพียงไม่นานเทวินก็หลับไปพร้อมกับพ่อ เพราะศิลาไม่ได้นอนมาทั้งคืน แต่คนที่หลับไม่ลงก็คือแม่ หัวใจเต้นแรงขนาดนี้หลับลงก็ไม่ใช่คนแล้วล่ะ หญิงสาวนอนมองใบหน้าที่เธอคิดถึงมาตลอดระยะเวลาหลายปี ใบหน้าเขายังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่แววตานั้นเปลี่ยนไปมาก ไม่สิ..ตอนที่เขาจากไปก็มีแววตาแบบนี้ที่มองเธออึก อึก เสียงสะอื้นดังออกมาเล็กน้อย หญิงสาวรีบปิดปากตัวเองไว้เพื่อไม่ให้มันเล็ดลอดออกมาได้เขาจะรู้ไหมว่าพ่อของเขาทำอะไรกับชีวิตเธอบ้าง แต่เขาคงไม่รู้หรอก เพราะภาพที่เห็นก่อนจากกันมันไม่น่าจดจำเลยแกร็ก.. เสียงประตูห้องค่อยๆ เปิดเข้ามากึก.. และมันก็ถูกปิดลงใหม่แบบเบามือที่สุดหญิงสาวแกล้งหลับตาลงตอนที่ประตูเปิดออก พอรู้สึกได้ว่าคนคนนั้นไม่ได้เข้ามาเธอถึงลืมตาขึ้นมองญาณินหายใจโล่งขึ้น ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนเปิดประตูเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 102
"แม่ครับ" พอแม่ปิดหูลูกไว้นานเข้าเด็กก็เริ่มอึดอัด และสงสัยว่าทำไมแม่ถึงต้องปิดหูตัวเองไว้ด้วย"แม่ขอโทษนะครับ" หญิงสาวยอมเอามือออก แล้วหยิกแก้มลูกเบาๆ เหมือนว่าเธอกำลังหยอกเขาอยู่ศิลามองภาพนั้นอยู่ครู่หนึ่งเขาตัดสินใจออกจากห้องไป เพราะสิ่งที่เห็นมันอาจเป็นแค่การแสดงของผู้หญิงที่มักมากหลายใจพอเขาออกจากห้องไปเท่านั้นแหละ ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลมาจากไหนบ้าง อุตส่าห์จะไม่ให้ลูกเห็นน้ำตาของตัวเองอีกแล้ว"แม่ร้องไห้อีกแล้ว""แม่รักหนูนะครับ""ผมก็รักแม่ครับ" ทั้งสองบอกรักกันแบบนี้แทบจะทุกวัน ทำให้อีกคนเหมือนไม่ขาดอะไรหญิงสาวมองตามหลังคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของลูกออกไป ถ้าเขาจะหันหลังให้เธออีกครั้งเธอจะทำอะไรได้ นอกจากรับชะตากรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ จะเรียกว่าไม่ได้ก่อก็ไม่ใช่เพราะเธอจนฐานะต่ำต้อยก็เลยไม่คู่ควรกับเขา"นอนนะครับคนดีของแม่""อยากกอดแม่ครับ" เวลานอนถ้าไม่ได้สัมผัสร่างกายของแม่เทวินนอนไม่ค่อยหลับ ขอให้ได้แค่กอดมือแม่ก็หลับได้แล้ว"แม่อยู่ข้างๆ หนูครับ นอนนะ" เขาไม่เห็นความน่ารักของลูกชายของเขาเลยเหรอ ใบหน้านี้เหมือนแกะออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกับพ่อเลย ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นทำไมศิลาจะม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20
การดูตัวอย่างฟรี
บทที่ 1
"แม่คะ" "หรือแกอยากเห็นแม่ตายตรงนี้""แต่ผู้หญิงที่เขาจะแนะนำในคืนนั้นไม่ใช่โมนาสักหน่อย""แกก็ทำให้มันใช่ซะสิ""แล้วฝ่ายนั้นเขาจะคิดยังไงล่ะคะ""ไหนๆ ก็เปิดตัวไปแล้ว จะคิดยังไงก็ช่างปะไร สังคมรู้กันหมดแล้วว่าลูกชายของท่านพลเอกเกษมราษฎร์ กำลังจะแต่งงานกับลูกสาวคนสวยของแม่""ชื่อเขาโมนาก็ยังไม่รู้ ชื่อของโมนาเขาก็ยังไม่รู้" "พี่เขาชื่อกองทัพหรือผู้พันกองทัพ อนาคตคงยืนอยู่ตำแหน่งเดียวกับพ่อ แกจับไว้ให้แน่นอย่าปล่อยมือเด็ดขาด" แพรวพราวคนเป็นแม่หมายถึงอนาคตของผู้พันกองทัพคงได้เป็นถึงพลเอกย้อนกลับไปในวันที่เปิดตัว..วันนั้นกองทัพคิดจะแนะนำเมขลาในฐานะผู้หญิงคนที่เขาเลือกจะแต่งงานด้วย ซึ่งมีบิดาคนเดียวกับมโนราห์หรือโมนา แต่แพรวพราวต้องการให้ลูกสาวได้ผู้ชายคนนี้เป็นสามี ก็เลยจับลูกสาวสวมรอยรีบชิงแนะนำไปก่อน จนทุกคนในงานเข้าใจว่าคนรักของกองทัพก็คือมโนราห์ฝ่ายชายไม่อยากให้ท่านพลเอกเรวทัตคนที่เป็นพ่อของมโนราห์เสียหน้า ก็เลยเงียบเพราะคิดว่าถ้าจบงานเลี้ยงในคืนนั้นแล้วทุกอย่างคงจบแต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น พอแพรวพราวหย่าขาดจากพลเอกเรวทัต ก็เลยให้ลูกสาวจับผู้พันกองทัพแทน "ถ้าแกไม่ทำตามที่แม่ต้องก...
Anda juga akan menyukai
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก440.9K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา317.2K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน301.2K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย277.3K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด270.5K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่223.7K views
หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน
ความคิดเห็น