"ทำไมนายถึงไม่ชอบผู้หญิงเหรอ?" ฉันเอียงคอถามผู้ชายร่างกายกำยำที่ยืนอยู่ตรงหน้า "ทำไม? ฉันต้องตอบเธอด้วยล่ะ" เขาปรายตามองหน้าฉัน ก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น "ก็นับอยากรู้ค่ะ" "หึ! เพราะผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่เชื่อถือไม่ได้ไงล่ะ"
View Moreวันเวลาผ่านไปหลายปี เซลีนกับวิคเตอร์แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอย่างมีความสุข บุตรชายกับบุตรสาวของเธอ ตอนนี้ได้ 12 ขวบ ทั้งสองมีบุตรชายเพิ่มมาอีก 1 คนคือคริสเตียน อายุ6ขวบ"วันนี้เฮียจะทำอาหารให้เซย์กินนะ" วิคเตอร์เอ่ยในขณะที่ทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง"ไม่เอา เฮียทำเละเหมือนคราวนั้นจะทำยังไง?" เธอท้วงเพราะทวิคเตอร์เข้าครัวทีไรเขาจะทำครัวเละเทะทุกครั้ง"ไม่หรอก เฮียไม่ทำเละเทะแน่นอน""เฮียมั่นใจหรอคะ?""มั่นใจสิครับ รับรองครั้งนี้ไม่มีผิดพลาดแน่นอน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกอดรัดร่างบางของเซลีนมากกว่าเดิม"ลุกเถอะ ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ เงียบกันเชียว""อยู่กับแม่นั่นแหละ แม่เขาดูเด็กๆดีจะตาย ยิ่งพ่อโจเซฟนะยิ่งเห่อหลานมาก รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก" วิคเตอร์เอ่ยแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเซลีนอยู่หลายครั้ง เขารักเธอมาก เขารักเธอที่สุด รักสุดหัวใจ"งั้นลุกเถอะค่ะ เฮียจะไปทำกับข้าวให้เซย์กินไม่ใช่เหรอคะ? ลุกสิคะเซย์หิวแล้ว" เซลีนผลักวิคเตอร์ลุกขึ้น เธอจะมาเกาะไข่มุกกับวิคเตอร์แทบทุกเดือน วิคเตอร์จะมาที่เกาะไข่มุกบ่อย เพราะต้องมาดูแลผลผลิตของเขานั่นแหละ ถึงเธอจะไม่อยากใ
"วันนี้แม่จะเล่านิทานให้ฟังนะคะ" เซลีนเอ่ยพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานออกมา"ครับ วันนี้คริสดีใจที่สุดเลยครับ" เขาเอ่ยกับมารดาด้วยความดีใจวันนี้เป็นวันแรกที่เขาจะได้ฟังนิทานจากแม่ของเขา"แม่ก็ดีใจที่ได้อ่านให้ลูกฟังนะคะ วันนี้เราจะอ่านนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า""ดีๆค่ะอลิซชอบฟัง" อลิซปรบมือตัวเองอย่างดีใจ พร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียงเล็ก คริสโตเฟอร์กับอลิซนอนคนละเตียง แต่อยู่ในห้องเดียวกันแกรก! เสียงเปิดประตูเข้ามา เป็นวิคเตอร์ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่นๆ 2 แก้ว"ดื่มนมกันคนละแก้วนะครับ จะได้โตเร็วๆ จะได้นอนหลับฝันดี""ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับรับนมจากมือของวิคเตอร์คนละแก้วแล้วดื่มแต่โดยดี"อร่อยไหมครับ""อร่อยที่สุดเลยค่ะ" อลิซเอ่ยแล้วยิ้มให้วิคเตอร์ เซลีนเดินไปนั่งลงบนเตียงกับคริสโตเฟอร์ในขณะที่วิคเตอร์นั่งบนเตียงของอลิซ"เริ่มเลยนะคะ""เริ่มเลยครับ""กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...." เซลีนเล่านิทานให้บุตรทั้สองฟัง ในขณะที่วิคเตอร์จ้องใบหน้าหวานของเซลีนสลับกับจ้องใบหน้าบุตรทั้งสองไปมา เขารู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ห
"อ้าววิคเตอร์เซลีนมาตั้งแต่ตอนไหน?" มัดไหมเอ่ยถาม ในขณะที่เดินมาพร้อมกับโจเซฟ ในมือถือจานขนมมาให้หลานทั้งสองด้วย"เพิ่งมาถึงครับ" วิคเตอร์อุ้มอลิซขึ้นในอ้อมแขน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ"แม่ว่าเราไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ตรงนี้แดดเริ่มแรงแล้ว" เซลีนเอ่ยกับบุตรชายพร้อมกับคลายกอด"ครับ" เด็กน้อยพยักหน้าพร้อมกับจับมือมารดาเดินไปที่โต๊ะแต่โดยดี ใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่นไม่น้อยเลย เมื่อได้จับมือของเซลีน ในที่สุดเขาจะมีมารดาเหมือนคนอื่น เพื่อนจะได้ไม่ล้อเขาอีกแล้ว"มานั่งตักแม่ดีกว่านะครับ" เซลีนว่าพลางหย่อนกายลงเก้าอี้แล้วอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งตัก"พ่อกับแม่มีเรื่องอะไร จะสารภาพกับผมไหมครับ""เรื่องอะไร ไม่มี้!" มัดไหมเอ่ยเสียงสูง"เสียงสูงเชียวนะครับ" วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ"ลูกอยากรู้อะไรก็ถามมาเลย พ่อพร้อมที่จะตอบเสมอกับเรื่องที่ลูกคาใจ" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"เรื่องที่เซลีนยังไม่ตาย ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอไม่ตาย ทั้งที่ผมเห็นว่าเธอตายและถูกถอดเครื่องมือออกจนหมดแล้ว" วิคเตอร์มั่นใจว่าตอนนั้นเธอเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ"อ๋อ เรื่องนั้นพ่อจะเล่าให้ฟังเอง"ย
หลังจากที่ทำความสะอาดห้องครัวเสร็จแล้ว วิคเตอร์จับมือของเซลีนเดินออกมาจากห้องครัว เขาเดินมาจนถึงหลุมศพของนับดาว เขามองก่อนจะยิ้มให้เซลีน"นี่คือหลุมศพของนับดาว""คุณฝังไว้ที่นี่เหรอ?""ใช่ แต่ข้างในโลงมันว่างเปล่า" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกุมมือเธอไว้แน่นๆ"เฮียเปิดดูข้างในเหรอคะ? ถึงรู้ว่าข้างในโลงมันว่างเปล่า""เฮียเจอกับเซย์ที่ร้านบิงซู เฮียก็รู้ได้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรที่หักมุมเเน่ๆ มันทำให้เฮียมั่นใจว่านับดาวยังไม่ตาย เฮียเลยให้ลูกน้องมาขุดหลุมฝังศพอย่างเร่งด่วน และมันก็เป็นอย่างที่เฮียคิดจริงๆ ข้างในนั้นมันว่างเปล่า เฮียเลยต้องทวงเมียคืน แล้วค่อยเคลียร์กับพ่อแม่ทีหลัง" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เซลีน"อ๋อ โลงมันว่าง เฮียเลยมั่นใจว่าเซย์คือนับดาว""ที่จริงเฮียมั่นใจมากตั้งเเต่เฮียเจอเซย์ครั้งแรก เฮียแค่อยากมั่นใจมากกว่าเดิม และมันก็จริงอย่างที่เฮียคิด เฮียเองก็โง่อยู่ตั้งนาน เฮียน่าจะมาเปิดโลงดูตั้งแต่ตอนแรก""นั่นสิ ทำไมเฮียไม่ทำ""เฮียโง่ล่ะมั้ง ฮ่าๆ ถ้ารู้เร็วกว่านี้ก็คงดี เฮียคงตามหาเซย์แล้ว""ช่างมันเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว เราฝังนับดาวไว้ในนั้นแล้ว ก็
เซลีนนั่งรับประทานอาหารกับวิคเตอร์อย่างเงียบๆ เขาจ้องมองเธออยู่นานก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อตัดความเงียบบนโต๊ะอาหาร ซึ่งตอนนี้ทางฝ่ายต่างไม่พูดอะไร"อร่อยจัง""อืม" เธอพยักหน้าเบาๆก่อนจะตักอาหารเข้าปาก เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สิ่งที่เธอคิดมันก็วนเวียนแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้น ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมาเธอเคยทำผิดทำเรื่องเลวร้ายกับคนบนเกาะและเขา เธอเคยเป็นบ้าเธอเคยถูกผลักตกเขาจนบาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่ได้คุณมัดไหมกับคุณโจเซฟ ส่งตัวไปรักษาที่เมืองนอก เธอคงไม่มีโอกาสได้มานั่งอยู่ตรงนี้เธอใช้เวลารักษาเป็นปี รักษาอาการบาดเจ็บร่างกายบอบช้ำอย่างหนัก เธอรอดมาได้ก็เพราะเธออยากจะกลับมามองหน้าลูกอีกครั้ง แต่กว่าจะหายเป็นปกติเธอต้องผ่าตัดหลายครั้ง และทำกายภาพบำบัดเป็นปี ที่ผ่านมาเธอคิดถึงบุตรอีกคนของเธอมาก ถึงแม้คริสโตเฟอร์จะไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเห็นหน้าเขา เธอเห็นหน้าเขาอยู่ตลอด เห็นเพราะแม่มัดไหมและพ่อโจเซฟเคยวีดีโอคอลหาอลิซบ่อยๆ แล้วเอารูปคริสโตเฟอร์ให้เธอดู"รีบกินเถอะนับดาว กินเสร็จฉันจะพาไปเกาะไข่มุก ไปหาใครบางคน""พาไปหาใครคะ" เธอเอียงคอเอ่ยถามเขาในขณะที่ตักอ
แสงแดดอุ่นๆแผ่เข้ามากระทบร่าง วิคเตอร์กะพริบตาถี่ๆให้เข้ากับแสง เขาหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆเขา ซึ่งตอนนี้กำลังนอนหลับสนิทเขากะจะขย้ำแม่กวางสาวทั้งคืน แต่เจ้าหล่อนดันเป็นลมไปเสียก่อน เขาก็เลยต้องพามาพักที่บ้านต้นไม้ ถ้าเธอไม่เป็นลมก่อน คงได้เห็นดีกันเป็นแน่"นับดาว""...""นับดาว""คุณเซลีนครับ""อื้อ"วิคเตอร์ใช้มือจับที่ต้นแขนของเธอเบาๆ แต่ต้องชักมือกลับอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิร่างกายของหญิงสาวที่นอนข้างๆเขาร้อนจี๋"ฉิบหายไหมล่ะ"วิคเตอร์รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงมาหยิบเอากะละมังใบเล็กในห้องครัวใส่น้ำ แล้วมาเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมา พร้อมกับยาลดไข้"เล่นพิเรนทร์จนได้เรื่องไอ้วิคเตอร์เอ้ย!!"เพราะเขาคิดพิเรนทร์outdoorกับเธออยู่ข้างนอก โดนลมโดนน้ำค้างบวกกับร่างกายเหนื่อยล้าจากการที่เขาเล่นบทสวาทกับเธอ ตั้งแต่เช้าจนค่ำตอนกลางคืนก็เกือบทั้งคืนอีก เธอก็เลยล้มป่วยไป"โอ้ยยยย ไอ้วิคเตอร์ ล่อเธอจนป่วยเลยเหรอเนี่ยเวรกรรมจริงๆ ปล่อยให้ความเงี่ยนบังตา ทำเธอล้มป่วยเลยไอ้เวร" เข้าก่นด่าตัวเอง แล้วหยิบผ้าคุณหนูผืนเล็กจุ่มน้ำบิดมาดแล้วเริ่มเช็ดตัว ให้เธอเบาๆ
วิคเตอร์ถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เซลีนถึงกลับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เมื่อเช้าจนถึงตอนเย็นเขาก็จัดเธอจนสลบไสล มาถึงตอนนี้เขายังจะพาเธอมา Outdoor อีก เขามันบ้าไปแล้วเธอมองท่าทางของเขาอย่างตื่นตระหนกก่อนจะรีบหยัดกายลุกขึ้น แล้วรีบวิ่งทันที ถ้าเขาจัดการเธออีกครั้ง เธอคงได้ฌาปนกิจหมีตัวเองเป็นแน่"คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ? วันนี้แหละฉันจะจัดการเธอจนเช้าเลย""ไอ้คนบ้า!!" เธอหันไปตะโกนด่าเขา ก่อนจะรีบวิ่งด้วยความเร็ว แต่ไม่วายเสียงฝีเท้าหนักๆวิ่งตามเธอมาติดๆ"วันนี้ยังไงก็หนีผัวไม่พ้นหรอกที่รัก วิ่งวอร์มร่างกายก่อนก็ได้ ร่างกายจะได้ร้อนระอุแล้วฟิตเจอริ่งกันมันๆ มันคงจะฟินน่าดูเลยใช่ไหมฮ่าๆๆ" วิคเตอร์หัวเราะอย่างชอบใจวิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ"กรี๊ดดด!!" เธอกรีดร้องออกมาทันที เมื่อร่างบางของเธอถูกคว้าลอยละลิ่วไปประทะอกแกร่งของวิคเตอร์ ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิด จนเธอสัมผัสถึงแท่งบางอย่างดันก้นงอนงามของเธอ"จะไปไหนนับดาว""ไอ้บ้า!""ถึงจะบ้าก็ผัวเธอนะนับดาว เมื่อก่อนเธอเป็นบ้า เดี๋ยวตอนนี้ฉันจะเป็นบ้าให้เธอดูแล้วกัน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับจมูกที่ซอกคอของเธอ กลิ่นหอมอ่อนอ่อนท
วิคเตอร์พาเธอไปแสดงบทรักเกือบทุกที่ในห้อง ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะตู้เตียง วิคเตอร์พาเธอท่องมาหมด จนมาจบที่เตียงเล่นเอาเธอขาสันพับๆ เหนื่อยหอบอ่อนล้าอ่อนเพลียกันเลยทีเดียวหลังจากที่จบบทรักเร่าร้อน เธอกับเขาก็สลบไสลจนถึงเย็น พอรู้สึกตัวเธอรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วปรายตามองผู้ชายที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงกายท่อนบนของวิคเตอร์เปลือยเปล่าพ้นผ้าห่ม มันเต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างนี้ดูแลตนเองเป็นอย่างดี เธอมองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเม้มปากเป็นเส้นตรงเธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้าอย่างเบามือ เธอจะไม่ยอมให้เขาพรากลูกของเธอไปแน่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง"คิดว่าได้ฉันแล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆเหรอนับดาว"ยังไม่ทันที่เธอจะหยิบชุดออกมาจากตู้เสียงอันทรงพลังของวิคเตอร์ก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ จนเธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ รีบหันไปมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงทันที"ฉันจะไปหรือไม่ไป มันก็ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย นายมันคนเลวที่บังคับขืนใจฉัน"เธอแหวใส่อย่างเหลืออด เขามันผู้ชายเฮงซวยที่ชอบใช้กำลังบังคับขืนใจเธอ เธอไม่ได้ยินยอมพร้อมใจมีอะไรกับเขาด้วยซ้
"อื้อ" ริมฝีปากร้อนทาบทับลงริมฝีปากนุ่ม มืออีกข้างปล่อยข้อมือของเธอออกแล้วหยิบเชือกที่เขาเตรียมเอาไว้มามัดข้อมือเธอไว้กับหัวเตียง"กรี๊ดดด! จะมามัดฉันทำไม?" เมื่อปากเป็นอิสระเธอก็กรีดร้องทันที เขาไม่มีสิทธิ์มามัดหรือมากระทำกับเธอแบบนี้"เธอมันฤทธิ์เยอะ ถีบฉันตกเตียงตอนขึ้นสวรรค์ทำไง?" วิคเตอร์พูดเสียงเรียบ เขาแทรกร่างกลางหว่างขาของหญิงสาว ก่อนจะกระตุกเชือกชุดคลุมออก เเล้วค่อยๆสอดมือเข้าไปในชุดคลุมของเธอทันที"กรี๊ดดด!แกจะทำอะไรไอ้บ้า!""เปล่าสักหน่อย""เปล่าอะไรในเมื่อแกกำลังทำ""หึ!""กรี๊ดดด ช่วยด้วยย!! ช่วยฉันด้วยค่ะ!" เธอตะโกนเสียงดัง กลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มบนร่างตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆชุดคลุมของเธอถูกแยกสาปเสื้อออก เผยเห็นอกสล้างกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะที่เธอหายใจ ยิ่งพยายามดิ้นเขาก็ยิ่งชอบใจเขาจูบเพื่อให้เธอหยุดร้อง ริมฝีปากหนาบดขยี้อย่างรุนแรง ชายหนุ่มข่มอารมณ์พุ่งพล่านตนเองเอาไว้สุดฤทธิ์ ร่างกายสมส่วนด้านล่าง ถูกเสียดสีกับดอกไม้งาม ยิ่งเธอดิ้นไปมา แก่นกายของเขามันยิ่งขยายใหญ่ดันเนื้อผ้า
เทพบุตรทวงแค้นบทที่1ท่ามกลางความวุ่นวายในเมืองใหญ่ บรรยากาศยามค่ำคืน ดวงไฟมากมายถูกเปิดส่องสว่างไปทั่ว รถยนต์ยังคงวิ่งขวักไขว่ราวกับถนนเส้นนี้ไม่เคยหยุดพักท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองใหญ่นี้ ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควันจนมองไม่เห็นดาวที่พรั่งพราวอยู่บนท้องฟ้าท้องฟ้าที่ถูกฉาบด้วยสีนิล กลับกลายเป็นสีเทาเพราะถูกปกคลุมด้วยฝุ่นควันแทนถึงจะมืดค่ำแล้วผู้คนก็ยังไม่ได้หยุดพัก บ้างก็ยังทำงาน บ้างก็เลิกงานแล้ว ชีวิตทุกคนล้วนแตกต่างกัน และทุกคนต้องต่อสู้ดิ้นรนกันไปตกดึกของคืนนั้นปัง! ปัง! ปัง!“อ้ากกก!!”เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเสียงปืนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ในยามราตรีนี้ไร้ซึ่งแสงจันทร์สาดส่อง และที่แห่งนี้เป็นซอยเปลี่ยว ไร้ซึ่งรถยนต์สัญจรชายผู้ที่ถูกคมกระสุน พยายามตะเกียกตะกายหนีเพื่อให้หลุดพ้น ร่างกายของเขามันเจ็บร้าว ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะพยุงกายให้ลุกขึ้นตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก้าวเดินอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าทรงพลัง ในมือถือมัจจุราชสีดำมันวาวเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่พยายามตะเกียกตะกายหนีอย่างใจเย็นและวันนี้เขาจะส่งมันไปทัวร์นรกเอง“อย่าทำผมเลย ผมมีลูกเมียที่ต้องดูแล อย่าฆ่า...
Comments