LOGINShare
บทที่40
Last Updated:
2025-03-08 00:27:52
Related chapters
เทพบุตรทวงแค้น บทที่41
"อ้าววิคเตอร์เซลีนมาตั้งแต่ตอนไหน?" มัดไหมเอ่ยถาม ในขณะที่เดินมาพร้อมกับโจเซฟ ในมือถือจานขนมมาให้หลานทั้งสองด้วย"เพิ่งมาถึงครับ" วิคเตอร์อุ้มอลิซขึ้นในอ้อมแขน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ"แม่ว่าเราไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ตรงนี้แดดเริ่มแรงแล้ว" เซลีนเอ่ยกับบุตรชายพร้อมกับคลายกอด"ครับ" เด็กน้อยพยักหน้าพร้อมกับจับมือมารดาเดินไปที่โต๊ะแต่โดยดี ใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่นไม่น้อยเลย เมื่อได้จับมือของเซลีน ในที่สุดเขาจะมีมารดาเหมือนคนอื่น เพื่อนจะได้ไม่ล้อเขาอีกแล้ว"มานั่งตักแม่ดีกว่านะครับ" เซลีนว่าพลางหย่อนกายลงเก้าอี้แล้วอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งตัก"พ่อกับแม่มีเรื่องอะไร จะสารภาพกับผมไหมครับ""เรื่องอะไร ไม่มี้!" มัดไหมเอ่ยเสียงสูง"เสียงสูงเชียวนะครับ" วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ"ลูกอยากรู้อะไรก็ถามมาเลย พ่อพร้อมที่จะตอบเสมอกับเรื่องที่ลูกคาใจ" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"เรื่องที่เซลีนยังไม่ตาย ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอไม่ตาย ทั้งที่ผมเห็นว่าเธอตายและถูกถอดเครื่องมือออกจนหมดแล้ว" วิคเตอร์มั่นใจว่าตอนนั้นเธอเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ"อ๋อ เรื่องนั้นพ่อจะเล่าให้ฟังเอง"ย
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่42
"วันนี้แม่จะเล่านิทานให้ฟังนะคะ" เซลีนเอ่ยพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานออกมา"ครับ วันนี้คริสดีใจที่สุดเลยครับ" เขาเอ่ยกับมารดาด้วยความดีใจวันนี้เป็นวันแรกที่เขาจะได้ฟังนิทานจากแม่ของเขา"แม่ก็ดีใจที่ได้อ่านให้ลูกฟังนะคะ วันนี้เราจะอ่านนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า""ดีๆค่ะอลิซชอบฟัง" อลิซปรบมือตัวเองอย่างดีใจ พร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียงเล็ก คริสโตเฟอร์กับอลิซนอนคนละเตียง แต่อยู่ในห้องเดียวกันแกรก! เสียงเปิดประตูเข้ามา เป็นวิคเตอร์ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่นๆ 2 แก้ว"ดื่มนมกันคนละแก้วนะครับ จะได้โตเร็วๆ จะได้นอนหลับฝันดี""ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับรับนมจากมือของวิคเตอร์คนละแก้วแล้วดื่มแต่โดยดี"อร่อยไหมครับ""อร่อยที่สุดเลยค่ะ" อลิซเอ่ยแล้วยิ้มให้วิคเตอร์ เซลีนเดินไปนั่งลงบนเตียงกับคริสโตเฟอร์ในขณะที่วิคเตอร์นั่งบนเตียงของอลิซ"เริ่มเลยนะคะ""เริ่มเลยครับ""กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...." เซลีนเล่านิทานให้บุตรทั้สองฟัง ในขณะที่วิคเตอร์จ้องใบหน้าหวานของเซลีนสลับกับจ้องใบหน้าบุตรทั้งสองไปมา เขารู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ห
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น ตอนพิเศษ
วันเวลาผ่านไปหลายปี เซลีนกับวิคเตอร์แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอย่างมีความสุข บุตรชายกับบุตรสาวของเธอ ตอนนี้ได้ 12 ขวบ ทั้งสองมีบุตรชายเพิ่มมาอีก 1 คนคือคริสเตียน อายุ6ขวบ"วันนี้เฮียจะทำอาหารให้เซย์กินนะ" วิคเตอร์เอ่ยในขณะที่ทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง"ไม่เอา เฮียทำเละเหมือนคราวนั้นจะทำยังไง?" เธอท้วงเพราะทวิคเตอร์เข้าครัวทีไรเขาจะทำครัวเละเทะทุกครั้ง"ไม่หรอก เฮียไม่ทำเละเทะแน่นอน""เฮียมั่นใจหรอคะ?""มั่นใจสิครับ รับรองครั้งนี้ไม่มีผิดพลาดแน่นอน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกอดรัดร่างบางของเซลีนมากกว่าเดิม"ลุกเถอะ ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ เงียบกันเชียว""อยู่กับแม่นั่นแหละ แม่เขาดูเด็กๆดีจะตาย ยิ่งพ่อโจเซฟนะยิ่งเห่อหลานมาก รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก" วิคเตอร์เอ่ยแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเซลีนอยู่หลายครั้ง เขารักเธอมาก เขารักเธอที่สุด รักสุดหัวใจ"งั้นลุกเถอะค่ะ เฮียจะไปทำกับข้าวให้เซย์กินไม่ใช่เหรอคะ? ลุกสิคะเซย์หิวแล้ว" เซลีนผลักวิคเตอร์ลุกขึ้น เธอจะมาเกาะไข่มุกกับวิคเตอร์แทบทุกเดือน วิคเตอร์จะมาที่เกาะไข่มุกบ่อย เพราะต้องมาดูแลผลผลิตของเขานั่นแหละ ถึงเธอจะไม่อยากใ
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่1
เทพบุตรทวงแค้นบทที่1ท่ามกลางความวุ่นวายในเมืองใหญ่ บรรยากาศยามค่ำคืน ดวงไฟมากมายถูกเปิดส่องสว่างไปทั่ว รถยนต์ยังคงวิ่งขวักไขว่ราวกับถนนเส้นนี้ไม่เคยหยุดพักท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองใหญ่นี้ ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควันจนมองไม่เห็นดาวที่พรั่งพราวอยู่บนท้องฟ้าท้องฟ้าที่ถูกฉาบด้วยสีนิล กลับกลายเป็นสีเทาเพราะถูกปกคลุมด้วยฝุ่นควันแทนถึงจะมืดค่ำแล้วผู้คนก็ยังไม่ได้หยุดพัก บ้างก็ยังทำงาน บ้างก็เลิกงานแล้ว ชีวิตทุกคนล้วนแตกต่างกัน และทุกคนต้องต่อสู้ดิ้นรนกันไปตกดึกของคืนนั้นปัง! ปัง! ปัง!“อ้ากกก!!”เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเสียงปืนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ในยามราตรีนี้ไร้ซึ่งแสงจันทร์สาดส่อง และที่แห่งนี้เป็นซอยเปลี่ยว ไร้ซึ่งรถยนต์สัญจรชายผู้ที่ถูกคมกระสุน พยายามตะเกียกตะกายหนีเพื่อให้หลุดพ้น ร่างกายของเขามันเจ็บร้าว ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะพยุงกายให้ลุกขึ้นตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก้าวเดินอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าทรงพลัง ในมือถือมัจจุราชสีดำมันวาวเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่พยายามตะเกียกตะกายหนีอย่างใจเย็นและวันนี้เขาจะส่งมันไปทัวร์นรกเอง“อย่าทำผมเลย ผมมีลูกเมียที่ต้องดูแล อย่าฆ่า
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่2
ร่างบางของนับดาวมองตามรถที่วิ่งผ่านหน้าของเธออย่างโมโห ภายในใจได้แต่ก่นด่ารถสปอร์ตสุดหรูที่ขับผ่านเธอไป โดยไม่เหลียวแลหรือเอ่ยถามเธอแม้แต่น้อย“จอดหน่อยค่ะ”“ช่วยฉันด้วย”“ช่วยฉันด้วย”“ไอ้บ้าเอ้ย!!” นับดาวตะเบ็งเสียงดัง แต่ทว่ารถสปอร์ตไม่ยอมจอดเลย เธอหยิบก้อนหินแล้วปาใส่อย่างโมโห และมันได้ผล รถคันนั้นยอมจอด พร้อมกับชายหน้าตาคมคายเดินลงมาจากรถ“มึงอยากตายใช่ไหม?” วิคเตอร์ย่างสามขุมเข้าไปหานับดาว แววตาลุกวาวด้วยไฟโทสะ ที่พร้อมจะแผดเผาคนตรงหน้าให้ไหม้เป็นจุณปัง! ปัง! ปัง!“กรี๊ดดด” หญิงสาวกรีดร้องรีบถอยแล้วหันหลังวิ่งหลบกระสุนกลับมาที่รถของตนเอง แสงไฟรถของเธอสาดส่องทำให้เห็นหน้าเขาอย่างชัดเจน ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย แต่ทว่าป่าเถื่อน ใจของเธอเต้นโครมครามราวกับกองชุด มันทั้งหวาดหวั่น และหวาดกลัวสุดขีด“นายครับ” พลพยายามห้ามปรามเจ้านาย เมื่อได้เห็นการกระทำอันบ้าระห่ำ ถ้าเขาไม่ห้าม คนที่จะตายคือหญิงสาวตรงหน้านี่แน่นอน“ไอ้พล มึงไปรอที่รถ กูจะยิงแม่งให้ตายห่าไปเลย” วิคเตอร์สบถออกมาอย่างเกรี้ยวกราด เดินเข้าไปหานับดาว เธอรีบวิ่งไปหลบที่ท้ายรถ ถ้าเขายังไม่หยุด เธอจะวิ่งลงข้างทาง“นายหญิงรออยู่ครับ
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่3
ผ่านไปอีกสองสัปดาห์ร่างอรชรของนับดาวเดินเข้าไปในไนท์คลับแห่งหนึ่ง หญิงสาวหาข้อมูลมาตลอด1อาทิตย์ ทำให้ทราบมาว่า วิคเตอร์จะมาที่ไนท์คลับแห่งนี้ หญิงสาวกวาดสายตาไปทั่วบริเวณ ผู้คนมากหน้าหน้าตาต่างขยับกายไปมา พร้อมกับเสียงเพลงดังกึกก้องเข้าไปในโสตประสาทนัยน์ตากลมโตจ้องมอง ชายหนุ่มที่ยืนอยู่พร้อมกับลูกน้องสามคน นับดาวแต่งหน้าเข้มเพื่อปกปิดตัวตน หวังว่าเขาจะจำหล่อนไม่ได้ เรือนร่างอรชรของหญิงสาว อยู่ในชุดเซ็กซี่ ยั่วยวน ขยี้ใจนักท่องราตรีหนุ่มมิใช่น้อยผู้คนต่างจ้องมองไปที่ร่างของในชุดเซ็กซี่ของนับดาวอย่างจาบจ้วง หญิงสาวกลับไม่ได้สนใจสายตาหื่นกามของชายเหล่านั้นแต่ทว่าเธอสนใจชายหนุ่มที่ปรายตามมามองที่เธอไม่ต่างกันมากกว่าเขาดูนิ่งเหมือนไม่มีพิษมีภัย แต่สายตาคมกริบเย็นชาคู่นั้น มีความความป่าเถื่อน ราวกับซาตานร้ายซ่อนอยู่แต่ถึงจะดูโหดร้าย แต่ก็น่าค้นหาในเวลาเดียวกัน…หญิงสาวเดินนวยนาดเข้าไปหาเป้าหมาย นัยน์ตากลมโตจ้องมอง แล้วฉีกยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ถ้าเขาสนใจเธอ คงต้องตกหลุมพรางที่เธอขุดไว้เป็นแน่“คุณค่ะ” มือเรียวเล็กยื่นหมายจะจับแขนของวิคเตอร์ ใบหน้าของเขาเรียบนิ่ง ไม่แสดงความรู้สึก
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่4
วิคเตอร์อาบน้ำแต่งตัวในห้อง ในขณะที่หมอพุทธิพงษ์ หรือหมอพุทธ รักษาอาการบาดเจ็บของนับดาว เขาเคยรักษาอาการบาดเจ็บของพ่อโจเซฟ ทำให้เขาได้รู้จักกับวิคเตอร์“เอาเธอไปโรงพยาบาลดีกว่าไหม?” พุทธิพงษ์เอ่ยกับวิคเตอร์ อาการบาดเจ็บของหญิงสาวที่นอนนิ่งบนเตียงมีไม่มาก แต่เขากลัวเธอช้ำในมากกว่า“มึงจะเอาไปก็ได้นะ กูจะไปเคลียร์ของล็อตใหม่” วิคเตอร์เอ่ยเสียงเรียบ ไม่ได้สนใจอะไรในตัวของเธอมากมายนัก“เฮ้อ!” หมอหนุ่มพ่นลมหายใจออกมา จะพาไปมันก็พาไปได้ แต่เขาอยากถามเพื่อความแน่ใจ ในเมื่อรถของวิคเตอร์ขับชนเธอ พุทธิพงษ์ก็อยากให้วิคเตอร์รับผิดชอบมากกว่านี้“กูไปแล้ว มึงจัดการให้ด้วยแล้วกัน” วิคเตอร์เอ่ยแล้วเดินออกไปข้างนอก ขณะที่พุทธิพงษ์จะช้อนกายหญิงสาวขึ้น เธอก็รู้สึกตัวพอดี“คุณเป็นใครคะ?” นับดาวเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า เขาอยู่ในชุดกาวน์สีขาวสะอาดตา พุทธิพงษ์มองใบหน้าสวยหวานของนับดาว ก่อนจะยิ้มให้เธอเบา ๆ เขารู้สึกเบาใจขึ้นมา เมื่อได้เห็นหญิงสาวรู้สึกตัวแล้ว และอาการไม่น่าเป็นห่วง“ผมเป็นหมอ”“หมอเหรอคะ?” หญิงสาวเอียงหน้าถาม“ครับ คุณรู้สึกปวดหัว คลื่นไส้ไหมครับ”“ไม่ค่ะ แค่เจ็บหลังนิดหน่อย” หญิงสาวยิ้มพลางต
Last Updated : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่5
“นับยังไม่พร้อมเลยนะคะ” นับดาวพูดหน้าตาตื่น“แต่ฉันพร้อมแล้ว ถ้าเธออยากทำงานกับฉัน เธอต้องยอม”“เอ่อ...”“งั้นก็กลับไปซะ ฉันไม่ไว้ใจเธอ คนที่ฉันจะเอาไว้ทำงานด้วย คือคนที่ฉันทำให้ฉันได้ทุกอย่าง”วิคเตอร์พูดเสียงห้วน นับดาวได้แต่ครุ่นคิด ถ้าเธอไม่ยอม สิ่งที่เธอทำมามันจะสูญเปล่าทันที ซึ่งเธอยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้“นับยอมก็ได้ค่ะ” นับดาวพูดเสียงสั่น พยายามสูดหายใจลึก ๆ เอาวะ! ครั้งสองครั้งมันคงไม่สึกเหรออะไรหรอก ถึงแม้จะเสียสิ่งที่หวงแหนมาตลอดชีวิต แต่ถ้ามันแลกกับการทลายที่ผลิตยานรกได้ เธอก็ยินดีทำ เพราะถ้าสำเร็จพ่อเธอจะลาออกจากงานที่เคยทำ เธอจะได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดอย่างมีความสุข“ดี”เขาใช้มือประคองใบหน้าสวยหวานของเธอ ก่อนจะบดเคล้าริมฝีปากหนาลงริมฝีปากบางของหญิงสาว นับดาวตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อถูกชายหนุ่มจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากร้อนนั้นทาบทับริมฝีปากเธอ เขาบดเคล้าดูดดื่มสลับหนักเบา ร่างกายของเธอกับเบาโหวงราวกับล่องลอยอยู่บนอากาศเมื่อเห็นนับดาวนิ่งไปวิคเตอร์ก็ยิ่งย่ามใจ ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากนุ่มแสนหวานจุมพิตแสนหวานนั้น นับดาวถึงกับตัวสั่นเทาราวกับคนโด
Last Updated : 2025-03-08
Latest chapter
เทพบุตรทวงแค้น ตอนพิเศษ
วันเวลาผ่านไปหลายปี เซลีนกับวิคเตอร์แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอย่างมีความสุข บุตรชายกับบุตรสาวของเธอ ตอนนี้ได้ 12 ขวบ ทั้งสองมีบุตรชายเพิ่มมาอีก 1 คนคือคริสเตียน อายุ6ขวบ"วันนี้เฮียจะทำอาหารให้เซย์กินนะ" วิคเตอร์เอ่ยในขณะที่ทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง"ไม่เอา เฮียทำเละเหมือนคราวนั้นจะทำยังไง?" เธอท้วงเพราะทวิคเตอร์เข้าครัวทีไรเขาจะทำครัวเละเทะทุกครั้ง"ไม่หรอก เฮียไม่ทำเละเทะแน่นอน""เฮียมั่นใจหรอคะ?""มั่นใจสิครับ รับรองครั้งนี้ไม่มีผิดพลาดแน่นอน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกอดรัดร่างบางของเซลีนมากกว่าเดิม"ลุกเถอะ ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ เงียบกันเชียว""อยู่กับแม่นั่นแหละ แม่เขาดูเด็กๆดีจะตาย ยิ่งพ่อโจเซฟนะยิ่งเห่อหลานมาก รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก" วิคเตอร์เอ่ยแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเซลีนอยู่หลายครั้ง เขารักเธอมาก เขารักเธอที่สุด รักสุดหัวใจ"งั้นลุกเถอะค่ะ เฮียจะไปทำกับข้าวให้เซย์กินไม่ใช่เหรอคะ? ลุกสิคะเซย์หิวแล้ว" เซลีนผลักวิคเตอร์ลุกขึ้น เธอจะมาเกาะไข่มุกกับวิคเตอร์แทบทุกเดือน วิคเตอร์จะมาที่เกาะไข่มุกบ่อย เพราะต้องมาดูแลผลผลิตของเขานั่นแหละ ถึงเธอจะไม่อยากใ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่42
"วันนี้แม่จะเล่านิทานให้ฟังนะคะ" เซลีนเอ่ยพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานออกมา"ครับ วันนี้คริสดีใจที่สุดเลยครับ" เขาเอ่ยกับมารดาด้วยความดีใจวันนี้เป็นวันแรกที่เขาจะได้ฟังนิทานจากแม่ของเขา"แม่ก็ดีใจที่ได้อ่านให้ลูกฟังนะคะ วันนี้เราจะอ่านนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า""ดีๆค่ะอลิซชอบฟัง" อลิซปรบมือตัวเองอย่างดีใจ พร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียงเล็ก คริสโตเฟอร์กับอลิซนอนคนละเตียง แต่อยู่ในห้องเดียวกันแกรก! เสียงเปิดประตูเข้ามา เป็นวิคเตอร์ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่นๆ 2 แก้ว"ดื่มนมกันคนละแก้วนะครับ จะได้โตเร็วๆ จะได้นอนหลับฝันดี""ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับรับนมจากมือของวิคเตอร์คนละแก้วแล้วดื่มแต่โดยดี"อร่อยไหมครับ""อร่อยที่สุดเลยค่ะ" อลิซเอ่ยแล้วยิ้มให้วิคเตอร์ เซลีนเดินไปนั่งลงบนเตียงกับคริสโตเฟอร์ในขณะที่วิคเตอร์นั่งบนเตียงของอลิซ"เริ่มเลยนะคะ""เริ่มเลยครับ""กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...." เซลีนเล่านิทานให้บุตรทั้สองฟัง ในขณะที่วิคเตอร์จ้องใบหน้าหวานของเซลีนสลับกับจ้องใบหน้าบุตรทั้งสองไปมา เขารู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ห
เทพบุตรทวงแค้น บทที่41
"อ้าววิคเตอร์เซลีนมาตั้งแต่ตอนไหน?" มัดไหมเอ่ยถาม ในขณะที่เดินมาพร้อมกับโจเซฟ ในมือถือจานขนมมาให้หลานทั้งสองด้วย"เพิ่งมาถึงครับ" วิคเตอร์อุ้มอลิซขึ้นในอ้อมแขน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ"แม่ว่าเราไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ตรงนี้แดดเริ่มแรงแล้ว" เซลีนเอ่ยกับบุตรชายพร้อมกับคลายกอด"ครับ" เด็กน้อยพยักหน้าพร้อมกับจับมือมารดาเดินไปที่โต๊ะแต่โดยดี ใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่นไม่น้อยเลย เมื่อได้จับมือของเซลีน ในที่สุดเขาจะมีมารดาเหมือนคนอื่น เพื่อนจะได้ไม่ล้อเขาอีกแล้ว"มานั่งตักแม่ดีกว่านะครับ" เซลีนว่าพลางหย่อนกายลงเก้าอี้แล้วอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งตัก"พ่อกับแม่มีเรื่องอะไร จะสารภาพกับผมไหมครับ""เรื่องอะไร ไม่มี้!" มัดไหมเอ่ยเสียงสูง"เสียงสูงเชียวนะครับ" วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ"ลูกอยากรู้อะไรก็ถามมาเลย พ่อพร้อมที่จะตอบเสมอกับเรื่องที่ลูกคาใจ" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"เรื่องที่เซลีนยังไม่ตาย ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอไม่ตาย ทั้งที่ผมเห็นว่าเธอตายและถูกถอดเครื่องมือออกจนหมดแล้ว" วิคเตอร์มั่นใจว่าตอนนั้นเธอเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ"อ๋อ เรื่องนั้นพ่อจะเล่าให้ฟังเอง"ย
เทพบุตรทวงแค้น บทที่40
หลังจากที่ทำความสะอาดห้องครัวเสร็จแล้ว วิคเตอร์จับมือของเซลีนเดินออกมาจากห้องครัว เขาเดินมาจนถึงหลุมศพของนับดาว เขามองก่อนจะยิ้มให้เซลีน"นี่คือหลุมศพของนับดาว""คุณฝังไว้ที่นี่เหรอ?""ใช่ แต่ข้างในโลงมันว่างเปล่า" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกุมมือเธอไว้แน่นๆ"เฮียเปิดดูข้างในเหรอคะ? ถึงรู้ว่าข้างในโลงมันว่างเปล่า""เฮียเจอกับเซย์ที่ร้านบิงซู เฮียก็รู้ได้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรที่หักมุมเเน่ๆ มันทำให้เฮียมั่นใจว่านับดาวยังไม่ตาย เฮียเลยให้ลูกน้องมาขุดหลุมฝังศพอย่างเร่งด่วน และมันก็เป็นอย่างที่เฮียคิดจริงๆ ข้างในนั้นมันว่างเปล่า เฮียเลยต้องทวงเมียคืน แล้วค่อยเคลียร์กับพ่อแม่ทีหลัง" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เซลีน"อ๋อ โลงมันว่าง เฮียเลยมั่นใจว่าเซย์คือนับดาว""ที่จริงเฮียมั่นใจมากตั้งเเต่เฮียเจอเซย์ครั้งแรก เฮียแค่อยากมั่นใจมากกว่าเดิม และมันก็จริงอย่างที่เฮียคิด เฮียเองก็โง่อยู่ตั้งนาน เฮียน่าจะมาเปิดโลงดูตั้งแต่ตอนแรก""นั่นสิ ทำไมเฮียไม่ทำ""เฮียโง่ล่ะมั้ง ฮ่าๆ ถ้ารู้เร็วกว่านี้ก็คงดี เฮียคงตามหาเซย์แล้ว""ช่างมันเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว เราฝังนับดาวไว้ในนั้นแล้ว ก็
เทพบุตรทวงแค้น บทที่39
เซลีนนั่งรับประทานอาหารกับวิคเตอร์อย่างเงียบๆ เขาจ้องมองเธออยู่นานก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อตัดความเงียบบนโต๊ะอาหาร ซึ่งตอนนี้ทางฝ่ายต่างไม่พูดอะไร"อร่อยจัง""อืม" เธอพยักหน้าเบาๆก่อนจะตักอาหารเข้าปาก เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สิ่งที่เธอคิดมันก็วนเวียนแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้น ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมาเธอเคยทำผิดทำเรื่องเลวร้ายกับคนบนเกาะและเขา เธอเคยเป็นบ้าเธอเคยถูกผลักตกเขาจนบาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่ได้คุณมัดไหมกับคุณโจเซฟ ส่งตัวไปรักษาที่เมืองนอก เธอคงไม่มีโอกาสได้มานั่งอยู่ตรงนี้เธอใช้เวลารักษาเป็นปี รักษาอาการบาดเจ็บร่างกายบอบช้ำอย่างหนัก เธอรอดมาได้ก็เพราะเธออยากจะกลับมามองหน้าลูกอีกครั้ง แต่กว่าจะหายเป็นปกติเธอต้องผ่าตัดหลายครั้ง และทำกายภาพบำบัดเป็นปี ที่ผ่านมาเธอคิดถึงบุตรอีกคนของเธอมาก ถึงแม้คริสโตเฟอร์จะไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเห็นหน้าเขา เธอเห็นหน้าเขาอยู่ตลอด เห็นเพราะแม่มัดไหมและพ่อโจเซฟเคยวีดีโอคอลหาอลิซบ่อยๆ แล้วเอารูปคริสโตเฟอร์ให้เธอดู"รีบกินเถอะนับดาว กินเสร็จฉันจะพาไปเกาะไข่มุก ไปหาใครบางคน""พาไปหาใครคะ" เธอเอียงคอเอ่ยถามเขาในขณะที่ตักอ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่38
แสงแดดอุ่นๆแผ่เข้ามากระทบร่าง วิคเตอร์กะพริบตาถี่ๆให้เข้ากับแสง เขาหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆเขา ซึ่งตอนนี้กำลังนอนหลับสนิทเขากะจะขย้ำแม่กวางสาวทั้งคืน แต่เจ้าหล่อนดันเป็นลมไปเสียก่อน เขาก็เลยต้องพามาพักที่บ้านต้นไม้ ถ้าเธอไม่เป็นลมก่อน คงได้เห็นดีกันเป็นแน่"นับดาว""...""นับดาว""คุณเซลีนครับ""อื้อ"วิคเตอร์ใช้มือจับที่ต้นแขนของเธอเบาๆ แต่ต้องชักมือกลับอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิร่างกายของหญิงสาวที่นอนข้างๆเขาร้อนจี๋"ฉิบหายไหมล่ะ"วิคเตอร์รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงมาหยิบเอากะละมังใบเล็กในห้องครัวใส่น้ำ แล้วมาเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมา พร้อมกับยาลดไข้"เล่นพิเรนทร์จนได้เรื่องไอ้วิคเตอร์เอ้ย!!"เพราะเขาคิดพิเรนทร์outdoorกับเธออยู่ข้างนอก โดนลมโดนน้ำค้างบวกกับร่างกายเหนื่อยล้าจากการที่เขาเล่นบทสวาทกับเธอ ตั้งแต่เช้าจนค่ำตอนกลางคืนก็เกือบทั้งคืนอีก เธอก็เลยล้มป่วยไป"โอ้ยยยย ไอ้วิคเตอร์ ล่อเธอจนป่วยเลยเหรอเนี่ยเวรกรรมจริงๆ ปล่อยให้ความเงี่ยนบังตา ทำเธอล้มป่วยเลยไอ้เวร" เข้าก่นด่าตัวเอง แล้วหยิบผ้าคุณหนูผืนเล็กจุ่มน้ำบิดมาดแล้วเริ่มเช็ดตัว ให้เธอเบาๆ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่37
วิคเตอร์ถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เซลีนถึงกลับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เมื่อเช้าจนถึงตอนเย็นเขาก็จัดเธอจนสลบไสล มาถึงตอนนี้เขายังจะพาเธอมา Outdoor อีก เขามันบ้าไปแล้วเธอมองท่าทางของเขาอย่างตื่นตระหนกก่อนจะรีบหยัดกายลุกขึ้น แล้วรีบวิ่งทันที ถ้าเขาจัดการเธออีกครั้ง เธอคงได้ฌาปนกิจหมีตัวเองเป็นแน่"คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ? วันนี้แหละฉันจะจัดการเธอจนเช้าเลย""ไอ้คนบ้า!!" เธอหันไปตะโกนด่าเขา ก่อนจะรีบวิ่งด้วยความเร็ว แต่ไม่วายเสียงฝีเท้าหนักๆวิ่งตามเธอมาติดๆ"วันนี้ยังไงก็หนีผัวไม่พ้นหรอกที่รัก วิ่งวอร์มร่างกายก่อนก็ได้ ร่างกายจะได้ร้อนระอุแล้วฟิตเจอริ่งกันมันๆ มันคงจะฟินน่าดูเลยใช่ไหมฮ่าๆๆ" วิคเตอร์หัวเราะอย่างชอบใจวิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ"กรี๊ดดด!!" เธอกรีดร้องออกมาทันที เมื่อร่างบางของเธอถูกคว้าลอยละลิ่วไปประทะอกแกร่งของวิคเตอร์ ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิด จนเธอสัมผัสถึงแท่งบางอย่างดันก้นงอนงามของเธอ"จะไปไหนนับดาว""ไอ้บ้า!""ถึงจะบ้าก็ผัวเธอนะนับดาว เมื่อก่อนเธอเป็นบ้า เดี๋ยวตอนนี้ฉันจะเป็นบ้าให้เธอดูแล้วกัน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับจมูกที่ซอกคอของเธอ กลิ่นหอมอ่อนอ่อนท
เทพบุตรทวงแค้น บทที่36
วิคเตอร์พาเธอไปแสดงบทรักเกือบทุกที่ในห้อง ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะตู้เตียง วิคเตอร์พาเธอท่องมาหมด จนมาจบที่เตียงเล่นเอาเธอขาสันพับๆ เหนื่อยหอบอ่อนล้าอ่อนเพลียกันเลยทีเดียวหลังจากที่จบบทรักเร่าร้อน เธอกับเขาก็สลบไสลจนถึงเย็น พอรู้สึกตัวเธอรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วปรายตามองผู้ชายที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงกายท่อนบนของวิคเตอร์เปลือยเปล่าพ้นผ้าห่ม มันเต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างนี้ดูแลตนเองเป็นอย่างดี เธอมองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเม้มปากเป็นเส้นตรงเธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้าอย่างเบามือ เธอจะไม่ยอมให้เขาพรากลูกของเธอไปแน่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง"คิดว่าได้ฉันแล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆเหรอนับดาว"ยังไม่ทันที่เธอจะหยิบชุดออกมาจากตู้เสียงอันทรงพลังของวิคเตอร์ก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ จนเธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ รีบหันไปมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงทันที"ฉันจะไปหรือไม่ไป มันก็ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย นายมันคนเลวที่บังคับขืนใจฉัน"เธอแหวใส่อย่างเหลืออด เขามันผู้ชายเฮงซวยที่ชอบใช้กำลังบังคับขืนใจเธอ เธอไม่ได้ยินยอมพร้อมใจมีอะไรกับเขาด้วยซ้
เทพบุตรทวงแค้น บทที่35
"อื้อ" ริมฝีปากร้อนทาบทับลงริมฝีปากนุ่ม มืออีกข้างปล่อยข้อมือของเธอออกแล้วหยิบเชือกที่เขาเตรียมเอาไว้มามัดข้อมือเธอไว้กับหัวเตียง"กรี๊ดดด! จะมามัดฉันทำไม?" เมื่อปากเป็นอิสระเธอก็กรีดร้องทันที เขาไม่มีสิทธิ์มามัดหรือมากระทำกับเธอแบบนี้"เธอมันฤทธิ์เยอะ ถีบฉันตกเตียงตอนขึ้นสวรรค์ทำไง?" วิคเตอร์พูดเสียงเรียบ เขาแทรกร่างกลางหว่างขาของหญิงสาว ก่อนจะกระตุกเชือกชุดคลุมออก เเล้วค่อยๆสอดมือเข้าไปในชุดคลุมของเธอทันที"กรี๊ดดด!แกจะทำอะไรไอ้บ้า!""เปล่าสักหน่อย""เปล่าอะไรในเมื่อแกกำลังทำ""หึ!""กรี๊ดดด ช่วยด้วยย!! ช่วยฉันด้วยค่ะ!" เธอตะโกนเสียงดัง กลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มบนร่างตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆชุดคลุมของเธอถูกแยกสาปเสื้อออก เผยเห็นอกสล้างกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะที่เธอหายใจ ยิ่งพยายามดิ้นเขาก็ยิ่งชอบใจเขาจูบเพื่อให้เธอหยุดร้อง ริมฝีปากหนาบดขยี้อย่างรุนแรง ชายหนุ่มข่มอารมณ์พุ่งพล่านตนเองเอาไว้สุดฤทธิ์ ร่างกายสมส่วนด้านล่าง ถูกเสียดสีกับดอกไม้งาม ยิ่งเธอดิ้นไปมา แก่นกายของเขามันยิ่งขยายใหญ่ดันเนื้อผ้า
