เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-08 00:06:42ผ่านไปอีกสองสัปดาห์
ร่างอรชรของนับดาวเดินเข้าไปในไนท์คลับแห่งหนึ่ง หญิงสาวหาข้อมูลมาตลอด1อาทิตย์ ทำให้ทราบมาว่า วิคเตอร์จะมาที่ไนท์คลับแห่งนี้ หญิงสาวกวาดสายตาไปทั่วบริเวณ ผู้คนมากหน้าหน้าตาต่างขยับกายไปมา พร้อมกับเสียงเพลงดังกึกก้องเข้าไปในโสตประสาท
นัยน์ตากลมโตจ้องมอง ชายหนุ่มที่ยืนอยู่พร้อมกับลูกน้องสามคน นับดาวแต่งหน้าเข้มเพื่อปกปิดตัวตน หวังว่าเขาจะจำหล่อนไม่ได้ เรือนร่างอรชรของหญิงสาว อยู่ในชุดเซ็กซี่ ยั่วยวน ขยี้ใจนักท่องราตรีหนุ่มมิใช่น้อย
ผู้คนต่างจ้องมองไปที่ร่างของในชุดเซ็กซี่ของนับดาวอย่างจาบจ้วง หญิงสาวกลับไม่ได้สนใจสายตาหื่นกามของชายเหล่านั้น
แต่ทว่าเธอสนใจชายหนุ่มที่ปรายตามมามองที่เธอไม่ต่างกันมากกว่า
เขาดูนิ่งเหมือนไม่มีพิษมีภัย แต่สายตาคมกริบเย็นชาคู่นั้น มีความความป่าเถื่อน ราวกับซาตานร้ายซ่อนอยู่
แต่ถึงจะดูโหดร้าย แต่ก็น่าค้นหาในเวลาเดียวกัน…
หญิงสาวเดินนวยนาดเข้าไปหาเป้าหมาย นัยน์ตากลมโตจ้องมอง แล้วฉีกยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ถ้าเขาสนใจเธอ คงต้องตกหลุมพรางที่เธอขุดไว้เป็นแน่
“คุณค่ะ” มือเรียวเล็กยื่นหมายจะจับแขนของวิคเตอร์ ใบหน้าของเขาเรียบนิ่ง ไม่แสดงความรู้สึกใด ๆออกมาทางสีหน้า
“อย่ามายุ่งกับฉัน” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้สัมผัสตัวเขา เสียงห้าวกระด้างก็ดังขึ้น เขาใช้มือล้วงกระเป๋ากางเกง จ้องมองหน้านับดาวอย่างไม่สบอารมณ์
“นะ… นับแค่จะมาชวนคุณไปดื่มด้วยกัน” นับดาวพูดเสียงสั่นเล็กน้อย พยายามข่มความกลัวที่ซ่อนอยู่ภายในใจเอาไว้สุดฤทธิ์ ก้อนเนื้อที่อกซ้ายเต้นรัวกระหน่ำ จนแทบทะลุออกมานอกอก
“ฉันไม่จำเป็นต้องดื่มกับผู้หญิงอย่างเธอ” น้ำเสียงกดต่ำของวิคเตอร์ ทำเอานับดาวหวาดหวั่น ภาพเหตุการณ์วันนั้นเธอจำได้แม่น วันที่เขาไล่ยิงเธอ
เขาน่ากลัว โหดร้าย และป่าเถื่อน
แต่ถึงเขาจะน่ากลัว ในโซเชียลกลับติดแฮชแท็ก 'ได้ลองสักครั้งจะยอมตาย' คนเหี้ยมโหดกลับกระชากใจสาวน้อยสาวใหญ่อยู่ไม่ใช่น้อย สาวค่อนประเทศกับติดแฮชแท็กนี้ให้เขา ใบหน้าของเขาหล่อเหลาคมคายขนาดนี้ ไม่แปลกหรอกที่สาว ๆ จะคลั่งไคล้
ถึงกระนั้นเขาก็ขึ้นชื่อในด้านความเหี้ยมโหด จนได้ฉายา ฆ่าคนมากกว่าก้อนหินบนเกาะ แต่ก็มีสาว ๆใจกล้าบางคนเข้าหาเขา แต่ก็ต้องกระเจิงไปแทบทุกราย
นับดาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อเรียกกำลังใจตนเอง ก่อนจะคลี่ยิ้มให้เขา หล่อนต้องทำได้สิ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้ หล่อนถอยไม่ได้แล้ว
“สุภาพบุรุษอย่างคุณ ปฏิเสธสุภาพสตรีผู้อ่อนหวานไร้พิษภัยแบบนี้เหรอคะ” นับดาวยิ้มอย่างสดใสให้เขา ซึ่งขัดกับในใจที่ตอนนี้เต้นไม่เป็นส่ำ
“หึ”
“รู้ไหมสาวน้อย ว่าเธอกำลังเดินเข้ามาหาพญามัจจุราช” เสียงชายชุดดำเอ่ยขึ้น
“ถ้าพญามัจจุราชหล่อขนาดนี้ ฉันก็พร้อมจะยอมตาย ไปเป็นทาสพญามัจจุราชผู้ยิ่งใหญ่ค่ะ”
“ฉันว่าเธอรีบไปก่อนนายฉันจะหมดความอดทนกับเธอ”
“ถ้าไม่ล่ะคะ” นับดาวเดินเข้าไปใกล้วิคเตอร์มากกว่าเดิม นัยน์ตากลมโตประสานนัยน์ตาคมกริบสีน้ำตาลเข้ม จ้องมองหน้าเขาอย่างท้าทาย
“ฉันก็จะลากเธอออกไปไงล่ะ”
“ชูว์” วิคเตอร์ยกมือห้ามลูกน้อง ในเมื่อเธอกำลังท้าทายเขา ชายหนุ่มก็พร้อมจะสนองให้
“ครับนาย”
“ในเมื่อเธออยากดื่มกับฉัน ฉันก็จะดื่มกับเธอ” วิคเตอร์กล่าวอย่างเยือกเย็น รั้งร่างบางของนับดาวเข้ามาประทะอกแกร่ง
“เชิญที่โต๊ะดีกว่าค่ะ”
“หึ เสริมไปจัดการให้กูสิ”
“ได้ครับนาย” เสริมเอ่ยอย่างสำรวมพร้อมกับส่งซิกให้สม ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกัน ส่วนพลเดินออกมารออยู่อีกด้าน
“ปะ… ปล่อยนับได้แล้วค่ะ” นับดาวใช้มือยันหน้าอกของเขาเบาๆ กลิ่นกายหอมๆ มันทำให้นับดาวรู้สึกใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แพนขนตากะพริบถี่ จ้องมองใบหน้าคม ริมฝีปากหยักแสยะยิ้มมุมปาก ท่อนแขนแข็งแรง รัดร่างบางแน่นกว่าเดิม
“ปล่อยทำไม? ในเมื่อเธอจงใจยั่วฉัน” เสียงห้าวกระด้างของบุรุษตรงหน้า ทำเอานับดาวหวั่นใจไม่น้อย ใบหน้าคมคาย ไหล่กว้างทรงพลัง เรียวขาบึกบึน ลุคเถื่อน ๆ แค่ได้กลิ่นกายของบุรุษเพศอย่างเขา หญิงสาวก็รู้สึกเสียววาบไปถึงท้องน้อย
ทั้งที่คนสูงใหญ่ตรงหน้า ยังไม่ได้ทำอะไรเธอ นับดาวกลับรู้สึกแบบนั้นขึ้นมา อย่างมิอาจห้ามได้
“นับแค่จะชวนคุณไปดื่ม แต่ถ้าคุณไม่ดื่มก็ไม่เป็นไรค่ะ นับขอตัวก่อนนะคะ”
“หึ” วิคเตอร์ยกมือแตะที่แก้มของนับดาว สายตามองต่ำลงมาที่เนิ่นอกขาวๆ ที่อวดสายตาเขาอยู่ตอนนี้ คนถูกมองถึงกับหน้าแดงราวกับผลเชอร์รี่สุก
สายตาโลมเลียของเขา ราวกับกำลังเปลืองผ้าเธอออก แล้วใช้มือบีบเคล้นไปที่ทรวงอกขนาดใหญ่โตกว่ามาตรฐานของนับดาว
นับดาวสูดหายใจเข้าปอด แล้วลอบยิ้มมุมปาก ตอนนี้เหมือนเหยื่อกำลังติดกับหล่อน
“ขอตัวนะคะ” นับดาวเอ่ยอย่างมีจริตจกร้าน เธอใช้มือเล็กๆ แกะมือใหญ่ของเขาออก
“มาชวนฉันดื่มไม่ใช่เหรอ?” วิคเตอร์จ้องดวงหน้าหวาน
“ค่ะ แต่ในเมื่อคุณไม่อยากดื่ม นับก็จะไม่ขัดคุณ”
“งั้นฉันจะดื่ม เราไปกันเถอะ ฉันจองห้องวีไอพีไว้แล้ว” เขาจับสะโพกเธอแน่น บังคับให้หญิงสาวเดินตาม
นับดาวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง มองหน้าของวิคเตอร์อยู่บ่อยครั้ง แต่พอเท้าเล็กๆของนับดาวก้าวเข้าไปในห้อง ร่างบางของเธอก็ลอยหวือประทะโซฟาอย่างแรง
“โอ๊ยยยย” ร่างสูงใหญ่ตามมาพร้อมกับกระชากผมเธอให้เงยขึ้น
“คิดว่าฉันจะจำเธอไม่ได้เหรอ?” น้ำเสียงเย็นเฉียบ แววตาลุกวาวราวกับมีเปลวไฟแผดเผา วิคเตอร์กระชากผมเธอให้เชิดหน้ามากกว่าเดิม
“มะ…มันเรื่องอะไรกัน?”
“ฉันจำเธอได้ตั้งแต่เข้ามาแล้ว บอกฉันมา ใครส่งเธอมา”
“มะ…ไม่มีใครส่งมาทั้งนั้น วันนั้นนับ… นับแค่รถเสีย ถ้านายโกรธเรื่องที่นับปาก้อนหินใส่รถคุณนับขอโทษ” นับดาวเอ่ยเสียงสั่นเครือ ร่างกายสั่นเทิ้มจนไม่อาจห้ามปรามได้
“ฉันต้องเชื่อใช่ไหม?”
“ต้องเชื่อ เพราะนับพูดคำจริง”
“หึ! เธอรู้ไหมว่าฉันฟังคำพูดแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วน คิดว่ามาเป็นสายแล้วฉันจะไม่รู้เหรอ?”
“นับไม่ได้เป็นสายอะไรทั้งนั้นค่ะ”
“ฉันต้องเชื่อใช่ไหม?” วิคเตอร์พูดก่อนจะคลายมือที่ดึงผมนับดาว
“นับพูดความจริง” หญิงสาวพูดย้ำ ได้แต่ภาวนาในใจให้เขาเชื่อ
“หึ” วิกเตอร์แค่นหัวเราะในลำคอเบาๆราวกับมันเป็นเรื่องตลกขบขัน แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องตลกเลยแม้แต่น้อย
ความฮึกเหิมในใจของนับดาวในตอนแรกหายวับไปกับตา เมื่อได้เห็นการกระทำอันแสนป่าเถื่อนนั้น เขาฉลาด และไม่ได้ตกหลุมพรางของเธอแม้แต่น้อย
“นะ…นับขอตัวนะคะ” นับดาวพูดอย่างอกสั่นขวัญแขวน เธอต้องพาตัวเองระเห็จออกไปห้องนี้เสียก่อน เพราะตอนนี้นับดาวรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย
“เธออยากดื่มกับฉันไม่ใช่เหรอ?” วิคเตอร์กระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนเทไวน์ราคาแพงยื่นให้หญิงสาว นับดาวทำหน้าฉงนก่อนใช้มือสั่นเทายื่นรับแต่โดยดี
นับสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ในเมื่อเขาดูอ่อนลงแล้ว เธอเดาความคิดของเขาไม่ออก ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ นับดาวมองเครื่องดื่มแล้วกระดกมันลงคอ
“นับดื่มแล้วค่ะ”
“ที่เข้าหาฉันเพราะต้องการมาดื่มไวน์ใช่ไหม?”
“ปะ... เปล่า เอ่อ… นับนับ… เอ่อ นับอยากได้งาน คุณมีงานให้นับทำไหมคะ?”
“อยากทำงานกับฉันงั้นเหรอ?”
“ชะ… ใช่ค่ะ” นับดาวตอบตะกุกตะกัก เมื่อถูกสายตาคมของคนตรงหน้าจ้องมอง
“ถ้าฉันให้งานเธอทำ เธอมีอะไรมาแลก” วิคเตอร์เอ่ยอย่างใจเย็น เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาพร้อมกับพ่นควันขาวลอยคลุ้ง
“แล้วนายอยากได้อะไรล่ะ”
“ตัวเธอ”
“นับแค่อยากได้งานค่ะ นับเพิ่งถูกที่ทำงานเก่าไล่ออก นับไม่รู้จะไปทำงานที่ไหน” หญิงสาวแสร้งทำตัวให้น่าสงสาร วิคเตอร์จ้องเข้าไปในนัยน์ตาคู่สวยของหญิงสาว เขาแสยะยิ้มก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น
“เสียใจด้วยนะ ฉันรับเธอทำงานด้วยไม่ได้ ฉันมองตาเธอฉันก็รู้แล้ว ตอนนี้เธอกำลังโกหก”
“นับไม่ได้โกหกจริงๆนะคะ” นับดาวพูดพลางส่ายหน้าปฏิเสธ
“ไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร แต่ฉันอยากให้เธอรีบไปก่อนที่ฉันจะไม่ใจดีกับเธอ” เขาเค้นเสียงกดต่ำ นับดาวครุ่นคิดก่อนจะเดินออกไป เธอควรจะไปตั้งหลักก่อน วันนี้มันยังไม่ใช่วันของเธอ
“วันนี้นายมาแปลก” เสริมกระซิบกระซาบคุยกันกับสม
“แปลกยังไงวะ?” สมขมวดคิ้วเชิงสงสัย
“นายใจดีที่ปล่อยผู้หญิงคนนั้นไป ปกติไม่เห็นจะพูดดีๆกับใคร”
“เออจริง”
“หุบปากก่อนที่พวกมึงจะไม่ได้หุบ” พลว่าก่อนจะเดินเข้าไปหาเจ้านาย ผ่านไปสักพักคนที่นัดวิคเตอร์ก็มา ทั้งสองเจรจาเรื่องของ ก็แยกย้ายกันกลับ
“กลับเลยไหมครับนาย”
“อืม” วิคเตอร์พูดเสียงเรียบก่อนจะเดินออกมาจากห้อง
นับดาวเดินออกมาจากไนท์คลับอย่างโล่งใจ ถึงจะไม่สำเร็จแต่เขาก็ไม่รุนแรงกับเธอมาก
“เอาวะ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วคงต้องยอม” หญิงสาวกดโทรศัพท์หาใครบางคน ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ
“นายครับ มีคนกำลังถูกทำร้ายครับนาย” พลเอ่ยขณะขับรถแล้วมองไปข้าง ๆ ถนน วิคเตอร์ปรายตามองเพียงนิดแล้วเสมองอย่างอื่นแทน
“ช่างมันสิ มีของล็อตใหญ่ที่ต้องไปเคลียร์”
“นายครับ!!” พลเอ่ยอย่างตกใจ เมื่อหญิงสาววิ่งหนีชายชุดดำก่อนจะวิ่งมาตัดหน้ารถของวิคเตอร์อย่างจัง
“โครม!!”
“เชี้ย! ขับรถภาษาอะไรของมึงวะ”
“ขอโทษครับนาย”
“แล้วมึงชนอะไร?”
“ผมขับรถชนคนขับนาย”
“เหยียบแม่งไปเลยสิ” วิคเตอร์เอ่ยอย่างไม่อย่างโมโห เขาหยิบปืนแล้วลงจากรถยิงใส่ชายชุดดำทันที
“มึงอยากตายใช่ไหม?”
ปัง! ปัง!
ชายทั้งสองหลบอย่างว่องไว กระสุน1นัดพุ่งเข้าที่ท้องชายคนนั้น แต่กลับไม่เป็นอะไร ชายทั้งสองวิ่งหลบแต่ไม่เป็นอะไรเลย
วิคเตอร์ก้าวไปที่หน้ารถช้า ๆ ร่างบางของหญิงสาวที่ขอดื่มกับเขานอนสลบเหมือดอยู่หน้ารถ ชายหนุ่มมองแล้วทำท่าลังเลอยู่สักพักก่อนจะอุ้มร่างบางของหญิงสาวขึ้นสู่อ้อมแขน
“เชี่ย! ต้องมาลำบากกูอีก” วิคเตอร์อุ้มหญิงสาวเข้าไปในรถ
“เอาไปส่งโรงพยาบาลใช่ไหมนาย”
“หึ เอาไปบ้าน แล้วให้ไอ้หมอมาตรวจเอาแล้วกัน”
“ครับ” ลูกน้องกล่าวรับคำ เขาลอบมองเจ้านายอยู่บ่อยครั้ง ก่อนจะยิ้มมุมปากเบา ๆ
บทที่เกี่ยวข้อง
เทพบุตรทวงแค้น บทที่4
วิคเตอร์อาบน้ำแต่งตัวในห้อง ในขณะที่หมอพุทธิพงษ์ หรือหมอพุทธ รักษาอาการบาดเจ็บของนับดาว เขาเคยรักษาอาการบาดเจ็บของพ่อโจเซฟ ทำให้เขาได้รู้จักกับวิคเตอร์“เอาเธอไปโรงพยาบาลดีกว่าไหม?” พุทธิพงษ์เอ่ยกับวิคเตอร์ อาการบาดเจ็บของหญิงสาวที่นอนนิ่งบนเตียงมีไม่มาก แต่เขากลัวเธอช้ำในมากกว่า“มึงจะเอาไปก็ได้นะ กูจะไปเคลียร์ของล็อตใหม่” วิคเตอร์เอ่ยเสียงเรียบ ไม่ได้สนใจอะไรในตัวของเธอมากมายนัก“เฮ้อ!” หมอหนุ่มพ่นลมหายใจออกมา จะพาไปมันก็พาไปได้ แต่เขาอยากถามเพื่อความแน่ใจ ในเมื่อรถของวิคเตอร์ขับชนเธอ พุทธิพงษ์ก็อยากให้วิคเตอร์รับผิดชอบมากกว่านี้“กูไปแล้ว มึงจัดการให้ด้วยแล้วกัน” วิคเตอร์เอ่ยแล้วเดินออกไปข้างนอก ขณะที่พุทธิพงษ์จะช้อนกายหญิงสาวขึ้น เธอก็รู้สึกตัวพอดี“คุณเป็นใครคะ?” นับดาวเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า เขาอยู่ในชุดกาวน์สีขาวสะอาดตา พุทธิพงษ์มองใบหน้าสวยหวานของนับดาว ก่อนจะยิ้มให้เธอเบา ๆ เขารู้สึกเบาใจขึ้นมา เมื่อได้เห็นหญิงสาวรู้สึกตัวแล้ว และอาการไม่น่าเป็นห่วง“ผมเป็นหมอ”“หมอเหรอคะ?” หญิงสาวเอียงหน้าถาม“ครับ คุณรู้สึกปวดหัว คลื่นไส้ไหมครับ”“ไม่ค่ะ แค่เจ็บหลังนิดหน่อย” หญิงสาวยิ้มพลางต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่5
“นับยังไม่พร้อมเลยนะคะ” นับดาวพูดหน้าตาตื่น“แต่ฉันพร้อมแล้ว ถ้าเธออยากทำงานกับฉัน เธอต้องยอม”“เอ่อ...”“งั้นก็กลับไปซะ ฉันไม่ไว้ใจเธอ คนที่ฉันจะเอาไว้ทำงานด้วย คือคนที่ฉันทำให้ฉันได้ทุกอย่าง”วิคเตอร์พูดเสียงห้วน นับดาวได้แต่ครุ่นคิด ถ้าเธอไม่ยอม สิ่งที่เธอทำมามันจะสูญเปล่าทันที ซึ่งเธอยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้“นับยอมก็ได้ค่ะ” นับดาวพูดเสียงสั่น พยายามสูดหายใจลึก ๆ เอาวะ! ครั้งสองครั้งมันคงไม่สึกเหรออะไรหรอก ถึงแม้จะเสียสิ่งที่หวงแหนมาตลอดชีวิต แต่ถ้ามันแลกกับการทลายที่ผลิตยานรกได้ เธอก็ยินดีทำ เพราะถ้าสำเร็จพ่อเธอจะลาออกจากงานที่เคยทำ เธอจะได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดอย่างมีความสุข“ดี”เขาใช้มือประคองใบหน้าสวยหวานของเธอ ก่อนจะบดเคล้าริมฝีปากหนาลงริมฝีปากบางของหญิงสาว นับดาวตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อถูกชายหนุ่มจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากร้อนนั้นทาบทับริมฝีปากเธอ เขาบดเคล้าดูดดื่มสลับหนักเบา ร่างกายของเธอกับเบาโหวงราวกับล่องลอยอยู่บนอากาศเมื่อเห็นนับดาวนิ่งไปวิคเตอร์ก็ยิ่งย่ามใจ ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากนุ่มแสนหวานจุมพิตแสนหวานนั้น นับดาวถึงกับตัวสั่นเทาราวกับคนโด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่6
“สวยจัง”บ้านบนเขาเป็นอะไรที่น่ารักมากในสายตาของนับดาว เธอเดินสำรวจมันอย่างพึงพอใจ ระเบียงกว้างยื่นออกไป ทำให้เห็นทิวทัศน์บนเกาะอย่างชัดเจน มันสวยงามสมกับชื่อเกาะไข่มุกเสียจริง“ชอบเหรอ?” วิคเตอร์เอ่ยถามเสียงราบเรียบ มองตามร่างบางของนับดาว ที่กำลังหยิบจับสิ่งของขึ้นมาดู เธอทำตัวราวกับเป็นเด็กที่พบเจอของเล่นชิ้นใหม่“ชอบค่ะ” นับดาวเอ่ยตอบ พลางฉีกยิ้มให้ชายหนุ่ม รอยยิ้มแสนหวานนั้นทำเอาเขาตะลึงงันไปชั่วขณะ“ถ้าชอบ เราอยู่สักเดือนเป็นไง?”“นับอยู่ได้เหรอคะ?” เธอถามแล้วเสหน้าไปมองทิวทัศน์เบื้องหน้า บรรยากาศยามนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน“ได้สิ ฉันอนุญาต” น้ำเสียงราบเรียบนั้นเอื้อนเอ่ยออกมา นับดาวหันไปมองเขาอย่างไม่อย่างเชื่อหูตัวเอง เธอรู้สึกว่าอะไรมันง่ายไปเสียหมด ดู ๆไปเขาไม่ได้เป็นคนใจร้ายอย่างที่เธอคิด ข่าวลือที่ว่าเขาโหดร้าย มันอาจจะแค่ข่าวที่คนพูดเกินจริงเท่านั้นหรือไม่? เขาอาจจะสร้างกำแพงขึ้นเพื่อปกปิดความอ่อนแอในหัวใจของเขาก็เป็นได้“นายเคยรู้สึกโดดเดี่ยวทั้งที่มีผู้คนอยู่รอบกายไหม?”“ฉันเป็นมาตลอด” เขาทอดสายตามองภาพเบื้องหน้า ชีวิตของเขามันอันตราย จนแทบไม่อยากเข้าใกล้ใคร เขากลัวทุกคนจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่7
“เขาทำอะไรกันคะ” นับดาวเอ่ยถามพร้อมกับชี้นิ้ว เมื่อเห็นกลุ่มผู้หญิงนั่งรวมกันเป็นกลุ่ม ข้างกายมีกล่องใบเล็ก ๆ วางเรียงรายอยู่“เขาหารายได้เสริมกัน หลังจากเก็บใบต้นบีบี พวกผู้หญิงก็จะมาร้อยเปลือกหอยกัน อาชีพเสริมกลุ่มแม่บ้านน่ะ”วิคเตอร์ตอบเสียงราบเรียบพร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตที่เขาสวมใส่ออก เขาไม่ชอบใจนักที่เห็นร่างของนับดาว มีเพียงบิกินี่ปกปิดของสงวนเพียง 2 ชิ้นเท่านั้นเขาเองนึกแปลกใจกับความรู้สึกของตัวเองอยู่เหมือนกัน ทำไมเขาถึงไม่ชอบให้คนอื่นจ้องมองร่างของเธอนอกจากตัวของเขาเอง“นับอยากไปดูจังค่ะ”“ฉันจะพาไปดู แต่เธอต้องใส่เสื้อก่อน”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันก็แค่ชุดว่ายน้ำตอนที่นับอยู่เมืองนอก นับก็ใส่แบบนี้ประจำนะคะเวลาที่ไปเที่ยวทะเล”“แต่ในเมื่อเธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันจะไม่ยอมให้เธอใส่ชุดแบบนี้เดินไปทั่วเกาะแน่ ถ้าเธอจะใส่ เธอต้องใส่ให้ฉันดูคนเดียว”“อะไรของนายเนี่ย”“มาเดี๋ยวฉันใส่ให้” เขาพูดพร้อมกับสวมเสื้อให้นับดาว“ขอบคุณค่ะที่ใส่เสื้อให้” นับดาวเขย่งเท้าก่อนจะจุมพิตริมฝีปากหยักนั้นอย่างแผ่วเบา หัวใจที่แข็งแกร่งอ่อนยวบลงทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กันกับเธอทั้งที่เขาพยายามเก็บซ่อนความร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่8
ณ บ้านบนเขา...“ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันนับดาว”“มีร้านก๋วยเตี๋ยวด้วยเหรอคะ?” นับดาวจ้องวิคเตอร์ด้วยนัยน์ตากลมโต ริมฝีปากปากฉีกยิ้มให้เขา“มีสิ อร่อยด้วยไปกินกันเถอะ”“ขอนับนอนพักอีกนิดได้ไหมคะ? นับยังเหนื่อยอยู่เลย” เธอซุกหน้ากับอกแกร่งของวิคเตอร์“งั้นไม่ต้องไป เรามาทำเรื่องอย่างว่ากันอีกดีกว่า”“ไม่เอา นับไม่พักแล้ว เราไปกินก๋วยเตี๋ยวกันเถอะค่ะ”“แน่ใจเหรอ? ว่าอยากจะไปแล้ว”“นับอยากไปแล้วค่ะ นับอยากกินแล้ว” หญิงสาวรีบดีดตัวลุกขึ้น ถ้าถูกเขาทำเรื่องอย่างว่าอีกครั้ง ตอนเย็นถึงจะได้ออกจากห้องเป็นแน่“งั้นไปกัน จะใส่บิกินี่ไปเลยก็ได้นะ วันนี้อนุญาตให้ใส่ แต่ตอนไปกินก๋วยเตี๋ยวใส่ผ้าคุมไปด้วย เดี๋ยวจะพาไปเล่นน้ำ”“ค่ะ วันนี้ใจดีจังเลย” นับดาวหอมแก้มชายหนุ่มเบา ๆ ก่อนจะลุกไปใส่บิกินี่“พร้อมยัง?”“พร้อมแล้วค่ะ”นับดาวกับวิคเตอร์จับมือกันเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว เวลาที่เธออยู่กับเขา มันอบอุ่นมาก เขาเองก็เหมือนคนทั่วไป ไม่มีพิษสงอะไร“ถ่ายรูปกัน” วิคเตอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคู่กับนับดาว ทั้งคู่ยิ้มให้กล้อง นับดาวหอมแก้มเขาเบา ๆ ความรู้สึกของเธอตอนนี้ไม่ได้เสแสร้งเหมือนแต่ก่อนแล้ว เธออยากหอมแก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่9
นับดาวนั่งหน้าเครียด ปลายสายเองก็เงียบไปไม่ต่างกัน ความรู้สึกที่มีต่อวิคเตอร์มันไม่เหมือนก่อน เธอมั่นใจว่าตอนนี้เธอกำลังรักเขา“นับขออยู่กับเขาสักคืนนะคะพ่อ ตอนเช้านับจะรีบออกจากเกาะแต่เช้า”(“ได้ เธอลูกต้องรีบออกมานะ”) ปลายสายเอ่ยเสียงแข็งกระด้าง บ่งบอกว่าไม่พอใจอย่างมาก ที่เธอไม่ออกจากเกาะตั้งแต่คืนนี้ตามคำสั่ง“ค่ะ นับจะรีบไปแต่เช้า” นับดาวกดวางก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียง ในขณะที่วิคเตอร์กำลังหลับปุ๋ยเหมือนเด็กเธอลูบใบหน้าคมคายของเขาอย่างแผ่วเบา ตอนนี้เธอไม่อาจปฏิเสธหัวใจตัวเองได้แล้วว่าเธอรักเขา ถึงแม้ว่าเธอ กับเขาจะอยู่ด้วยกันเพียง1เดือน มันกลับทำให้นับดาวรักเขา ราวกับรักกันมานานแรมปี“นับรักนายนะวิคเตอร์” นับดาวพูดเสียงเบาพร้อมกับจุมพิตที่แก้มสากของชายหนุ่ม เธอเลือกไม่ได้แล้ว เขาคือคนที่เธอให้ใจ และอีกฝ่ายคือผู้มีพระคุณ เธอไม่สามารถ เลือกชายหนุ่มผู้ที่มอบความสุขให้เธอได้ เมื่อมันขัดกับเจตนารมณ์ของบิดาที่ให้เธอมาล้วงความลับ และพรุ่งนี้บิดาของเธอต้องการทลายยานรกของเขา ซึ่งเธอขัดไม่ได้เลยมันผิดที่เธอเอง ผิดที่เธอยอมทำงานนี้ให้บิดา ผิดที่เธอเข้ามาหลอกลวงเขา และผิดที่เธอพลั้งเผลอใจไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่10
นับดาวหันกลับไปมองวิคเตอร์น้ำตานองหน้า เธอรู้สึกเจ็บปวด เเละไม่อยากจะเรื่องมันเป็นแบบนี้เลย“หมายความว่ายังไงนับดาว” วิคเตอร์เอ่ยถามหญิงสาว เขาไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่อ่อนหวานสดใสอย่างเธอ จะทำเรื่องเลวทรามแบบนี้กับเขาได้เพียงแค่ลมปากของชายสารเลวที่พ่นออกมา เขาไม่อยากจะเชื่อ ถ้าไม่ได้รู้จักปากของผู้หญิงที่เขารัก ด้วยตนเอง“นะ… นับขอโทษ” นับดาวเอ่ยเสียงแผ่วเบา น้ำตาไหลพราก ต่อคำขอโทษเป็นล้านคำในตอนนี้ก็ไม่อาจทดแทน สิ่งที่เขาได้รับและสิ่งชาวบ้านสูญเสียได้“สุดท้ายมันก็คือความจริงสินะ เธอทำกับฉัน กับชาวบ้านบนเกาะได้ยังไง?” วิคเตอร์เอ่ยออกมาอย่างเสียใจระคนเจ็บแค้น คนที่เขารักกลับทำเรื่องเลวทรามได้อย่างเลือดเย็น แววตาของชายหนุ่มสั่นระริก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นประกายกล้าเธอเข้ามาหลอกลวงเขา เธอเข้ามาทำให้เขาหลงรัก เธอเข้ามาทำให้เขาเสียใจ... และเธอมาเพื่อทำลายเขา...“นับขอโทษ นับไม่ยากให้มันเป็นแบบนี้” หญิงสาวละล่ำละลักบอกกับชายหนุ่ม แต่คำพูดหรือลมปากของเธอ มันราวกับมีดด้ามยาวแทงลึกเข้าในหัวใจเขาปัง! ปัง!“อ้ากก” กระสุนปืนพุ่งเข้าใส่ร่างของวิคเตอร์ จนล้มไปกองกับพื้น ชายที่ยิงเขาคือคนสารเลวคนน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่11
"เป็นอย่างไรบ้างลูก ฮึก" มัดไหมเอ่ยถามบุตรชายน้ำตานองหน้า ถึงแม้จะโล่งใจบ้างแล้วที่ชายหนุ่มไม่ได้เสียชีวิตตามที่เป็นข่าว แต่เธอก็เจ็บปวดที่เห็นคนที่เป็นแก้วตาดวงใจเจ็บหนักอยู่ดี เธอฟูมฟักเลี้ยงดูมาอย่างดี จะตีสักครั้งยังไม่เคยเธอไม่เคยต้องการให้บุตรชายทำเรื่องผิดกฎหมายเลยแม้แต่น้อย แต่บุตรชายของเธอเต็มใจทำเอง ซึ่งห้ามปรามอย่างไรก็ไม่ฟัง"เจ็บครับ เจ็บกายและใจ" เขาเอ่ยเสียงสั่น น้ำตาคลอหน่วย แผลที่กายว่าเจ็บแล้ว ยังไม่เจ็บเท่าแผลใจของเขาตอนนี้ ในสมองคิดถึงแต่หน้าของคนทรยศ คนที่มาทำให้เขารัก และมาทำให้เขาแค้น"เดี๋ยวพ่อจัดการมันเอง" โจเซฟกำหมัดแน่นเอ่ยอย่างเคียดแค้น คนที่มันคิดลองดีกับเขา มันต้องไปตายดีแน่ มันทำร้ายบุตรชายของเขายังไม่พอ มันยังทำร้ายคนบนเกาะ ชาวบ้านที่เป็นผู้บริสุทธิ์อย่างเลือดเย็น เขาไม่มีทาง ที่จะปล่อยให้มันเสวยสุขแน่ๆ เขาจะทำให้มันได้รู้ ว่าเจ็บจนต้องร้องขอความตายมันเป็นอย่างไร"ปล่อยมันไปก่อนครับพ่อ เอาไว้ผมหายดี ผมจะไปทวงแค้นมันเอง""ตอนนี้พ่อแค้นมันมาก พ่ออยากจะลากมันมาสับให้ละเอียด" โจเซฟกัดฟันกรอด นัยน์ตาโชติช่วงไปด้วยเพลิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08
บทล่าสุด
เทพบุตรทวงแค้น ตอนพิเศษ
วันเวลาผ่านไปหลายปี เซลีนกับวิคเตอร์แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอย่างมีความสุข บุตรชายกับบุตรสาวของเธอ ตอนนี้ได้ 12 ขวบ ทั้งสองมีบุตรชายเพิ่มมาอีก 1 คนคือคริสเตียน อายุ6ขวบ"วันนี้เฮียจะทำอาหารให้เซย์กินนะ" วิคเตอร์เอ่ยในขณะที่ทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง"ไม่เอา เฮียทำเละเหมือนคราวนั้นจะทำยังไง?" เธอท้วงเพราะทวิคเตอร์เข้าครัวทีไรเขาจะทำครัวเละเทะทุกครั้ง"ไม่หรอก เฮียไม่ทำเละเทะแน่นอน""เฮียมั่นใจหรอคะ?""มั่นใจสิครับ รับรองครั้งนี้ไม่มีผิดพลาดแน่นอน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกอดรัดร่างบางของเซลีนมากกว่าเดิม"ลุกเถอะ ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ เงียบกันเชียว""อยู่กับแม่นั่นแหละ แม่เขาดูเด็กๆดีจะตาย ยิ่งพ่อโจเซฟนะยิ่งเห่อหลานมาก รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก" วิคเตอร์เอ่ยแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเซลีนอยู่หลายครั้ง เขารักเธอมาก เขารักเธอที่สุด รักสุดหัวใจ"งั้นลุกเถอะค่ะ เฮียจะไปทำกับข้าวให้เซย์กินไม่ใช่เหรอคะ? ลุกสิคะเซย์หิวแล้ว" เซลีนผลักวิคเตอร์ลุกขึ้น เธอจะมาเกาะไข่มุกกับวิคเตอร์แทบทุกเดือน วิคเตอร์จะมาที่เกาะไข่มุกบ่อย เพราะต้องมาดูแลผลผลิตของเขานั่นแหละ ถึงเธอจะไม่อยากใ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่42
"วันนี้แม่จะเล่านิทานให้ฟังนะคะ" เซลีนเอ่ยพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานออกมา"ครับ วันนี้คริสดีใจที่สุดเลยครับ" เขาเอ่ยกับมารดาด้วยความดีใจวันนี้เป็นวันแรกที่เขาจะได้ฟังนิทานจากแม่ของเขา"แม่ก็ดีใจที่ได้อ่านให้ลูกฟังนะคะ วันนี้เราจะอ่านนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า""ดีๆค่ะอลิซชอบฟัง" อลิซปรบมือตัวเองอย่างดีใจ พร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียงเล็ก คริสโตเฟอร์กับอลิซนอนคนละเตียง แต่อยู่ในห้องเดียวกันแกรก! เสียงเปิดประตูเข้ามา เป็นวิคเตอร์ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่นๆ 2 แก้ว"ดื่มนมกันคนละแก้วนะครับ จะได้โตเร็วๆ จะได้นอนหลับฝันดี""ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับรับนมจากมือของวิคเตอร์คนละแก้วแล้วดื่มแต่โดยดี"อร่อยไหมครับ""อร่อยที่สุดเลยค่ะ" อลิซเอ่ยแล้วยิ้มให้วิคเตอร์ เซลีนเดินไปนั่งลงบนเตียงกับคริสโตเฟอร์ในขณะที่วิคเตอร์นั่งบนเตียงของอลิซ"เริ่มเลยนะคะ""เริ่มเลยครับ""กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...." เซลีนเล่านิทานให้บุตรทั้สองฟัง ในขณะที่วิคเตอร์จ้องใบหน้าหวานของเซลีนสลับกับจ้องใบหน้าบุตรทั้งสองไปมา เขารู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ห
เทพบุตรทวงแค้น บทที่41
"อ้าววิคเตอร์เซลีนมาตั้งแต่ตอนไหน?" มัดไหมเอ่ยถาม ในขณะที่เดินมาพร้อมกับโจเซฟ ในมือถือจานขนมมาให้หลานทั้งสองด้วย"เพิ่งมาถึงครับ" วิคเตอร์อุ้มอลิซขึ้นในอ้อมแขน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ"แม่ว่าเราไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ตรงนี้แดดเริ่มแรงแล้ว" เซลีนเอ่ยกับบุตรชายพร้อมกับคลายกอด"ครับ" เด็กน้อยพยักหน้าพร้อมกับจับมือมารดาเดินไปที่โต๊ะแต่โดยดี ใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่นไม่น้อยเลย เมื่อได้จับมือของเซลีน ในที่สุดเขาจะมีมารดาเหมือนคนอื่น เพื่อนจะได้ไม่ล้อเขาอีกแล้ว"มานั่งตักแม่ดีกว่านะครับ" เซลีนว่าพลางหย่อนกายลงเก้าอี้แล้วอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งตัก"พ่อกับแม่มีเรื่องอะไร จะสารภาพกับผมไหมครับ""เรื่องอะไร ไม่มี้!" มัดไหมเอ่ยเสียงสูง"เสียงสูงเชียวนะครับ" วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ"ลูกอยากรู้อะไรก็ถามมาเลย พ่อพร้อมที่จะตอบเสมอกับเรื่องที่ลูกคาใจ" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"เรื่องที่เซลีนยังไม่ตาย ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอไม่ตาย ทั้งที่ผมเห็นว่าเธอตายและถูกถอดเครื่องมือออกจนหมดแล้ว" วิคเตอร์มั่นใจว่าตอนนั้นเธอเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ"อ๋อ เรื่องนั้นพ่อจะเล่าให้ฟังเอง"ย
เทพบุตรทวงแค้น บทที่40
หลังจากที่ทำความสะอาดห้องครัวเสร็จแล้ว วิคเตอร์จับมือของเซลีนเดินออกมาจากห้องครัว เขาเดินมาจนถึงหลุมศพของนับดาว เขามองก่อนจะยิ้มให้เซลีน"นี่คือหลุมศพของนับดาว""คุณฝังไว้ที่นี่เหรอ?""ใช่ แต่ข้างในโลงมันว่างเปล่า" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกุมมือเธอไว้แน่นๆ"เฮียเปิดดูข้างในเหรอคะ? ถึงรู้ว่าข้างในโลงมันว่างเปล่า""เฮียเจอกับเซย์ที่ร้านบิงซู เฮียก็รู้ได้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรที่หักมุมเเน่ๆ มันทำให้เฮียมั่นใจว่านับดาวยังไม่ตาย เฮียเลยให้ลูกน้องมาขุดหลุมฝังศพอย่างเร่งด่วน และมันก็เป็นอย่างที่เฮียคิดจริงๆ ข้างในนั้นมันว่างเปล่า เฮียเลยต้องทวงเมียคืน แล้วค่อยเคลียร์กับพ่อแม่ทีหลัง" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เซลีน"อ๋อ โลงมันว่าง เฮียเลยมั่นใจว่าเซย์คือนับดาว""ที่จริงเฮียมั่นใจมากตั้งเเต่เฮียเจอเซย์ครั้งแรก เฮียแค่อยากมั่นใจมากกว่าเดิม และมันก็จริงอย่างที่เฮียคิด เฮียเองก็โง่อยู่ตั้งนาน เฮียน่าจะมาเปิดโลงดูตั้งแต่ตอนแรก""นั่นสิ ทำไมเฮียไม่ทำ""เฮียโง่ล่ะมั้ง ฮ่าๆ ถ้ารู้เร็วกว่านี้ก็คงดี เฮียคงตามหาเซย์แล้ว""ช่างมันเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว เราฝังนับดาวไว้ในนั้นแล้ว ก็
เทพบุตรทวงแค้น บทที่39
เซลีนนั่งรับประทานอาหารกับวิคเตอร์อย่างเงียบๆ เขาจ้องมองเธออยู่นานก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อตัดความเงียบบนโต๊ะอาหาร ซึ่งตอนนี้ทางฝ่ายต่างไม่พูดอะไร"อร่อยจัง""อืม" เธอพยักหน้าเบาๆก่อนจะตักอาหารเข้าปาก เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สิ่งที่เธอคิดมันก็วนเวียนแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้น ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมาเธอเคยทำผิดทำเรื่องเลวร้ายกับคนบนเกาะและเขา เธอเคยเป็นบ้าเธอเคยถูกผลักตกเขาจนบาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่ได้คุณมัดไหมกับคุณโจเซฟ ส่งตัวไปรักษาที่เมืองนอก เธอคงไม่มีโอกาสได้มานั่งอยู่ตรงนี้เธอใช้เวลารักษาเป็นปี รักษาอาการบาดเจ็บร่างกายบอบช้ำอย่างหนัก เธอรอดมาได้ก็เพราะเธออยากจะกลับมามองหน้าลูกอีกครั้ง แต่กว่าจะหายเป็นปกติเธอต้องผ่าตัดหลายครั้ง และทำกายภาพบำบัดเป็นปี ที่ผ่านมาเธอคิดถึงบุตรอีกคนของเธอมาก ถึงแม้คริสโตเฟอร์จะไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเห็นหน้าเขา เธอเห็นหน้าเขาอยู่ตลอด เห็นเพราะแม่มัดไหมและพ่อโจเซฟเคยวีดีโอคอลหาอลิซบ่อยๆ แล้วเอารูปคริสโตเฟอร์ให้เธอดู"รีบกินเถอะนับดาว กินเสร็จฉันจะพาไปเกาะไข่มุก ไปหาใครบางคน""พาไปหาใครคะ" เธอเอียงคอเอ่ยถามเขาในขณะที่ตักอ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่38
แสงแดดอุ่นๆแผ่เข้ามากระทบร่าง วิคเตอร์กะพริบตาถี่ๆให้เข้ากับแสง เขาหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆเขา ซึ่งตอนนี้กำลังนอนหลับสนิทเขากะจะขย้ำแม่กวางสาวทั้งคืน แต่เจ้าหล่อนดันเป็นลมไปเสียก่อน เขาก็เลยต้องพามาพักที่บ้านต้นไม้ ถ้าเธอไม่เป็นลมก่อน คงได้เห็นดีกันเป็นแน่"นับดาว""...""นับดาว""คุณเซลีนครับ""อื้อ"วิคเตอร์ใช้มือจับที่ต้นแขนของเธอเบาๆ แต่ต้องชักมือกลับอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิร่างกายของหญิงสาวที่นอนข้างๆเขาร้อนจี๋"ฉิบหายไหมล่ะ"วิคเตอร์รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงมาหยิบเอากะละมังใบเล็กในห้องครัวใส่น้ำ แล้วมาเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมา พร้อมกับยาลดไข้"เล่นพิเรนทร์จนได้เรื่องไอ้วิคเตอร์เอ้ย!!"เพราะเขาคิดพิเรนทร์outdoorกับเธออยู่ข้างนอก โดนลมโดนน้ำค้างบวกกับร่างกายเหนื่อยล้าจากการที่เขาเล่นบทสวาทกับเธอ ตั้งแต่เช้าจนค่ำตอนกลางคืนก็เกือบทั้งคืนอีก เธอก็เลยล้มป่วยไป"โอ้ยยยย ไอ้วิคเตอร์ ล่อเธอจนป่วยเลยเหรอเนี่ยเวรกรรมจริงๆ ปล่อยให้ความเงี่ยนบังตา ทำเธอล้มป่วยเลยไอ้เวร" เข้าก่นด่าตัวเอง แล้วหยิบผ้าคุณหนูผืนเล็กจุ่มน้ำบิดมาดแล้วเริ่มเช็ดตัว ให้เธอเบาๆ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่37
วิคเตอร์ถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เซลีนถึงกลับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เมื่อเช้าจนถึงตอนเย็นเขาก็จัดเธอจนสลบไสล มาถึงตอนนี้เขายังจะพาเธอมา Outdoor อีก เขามันบ้าไปแล้วเธอมองท่าทางของเขาอย่างตื่นตระหนกก่อนจะรีบหยัดกายลุกขึ้น แล้วรีบวิ่งทันที ถ้าเขาจัดการเธออีกครั้ง เธอคงได้ฌาปนกิจหมีตัวเองเป็นแน่"คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ? วันนี้แหละฉันจะจัดการเธอจนเช้าเลย""ไอ้คนบ้า!!" เธอหันไปตะโกนด่าเขา ก่อนจะรีบวิ่งด้วยความเร็ว แต่ไม่วายเสียงฝีเท้าหนักๆวิ่งตามเธอมาติดๆ"วันนี้ยังไงก็หนีผัวไม่พ้นหรอกที่รัก วิ่งวอร์มร่างกายก่อนก็ได้ ร่างกายจะได้ร้อนระอุแล้วฟิตเจอริ่งกันมันๆ มันคงจะฟินน่าดูเลยใช่ไหมฮ่าๆๆ" วิคเตอร์หัวเราะอย่างชอบใจวิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ"กรี๊ดดด!!" เธอกรีดร้องออกมาทันที เมื่อร่างบางของเธอถูกคว้าลอยละลิ่วไปประทะอกแกร่งของวิคเตอร์ ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิด จนเธอสัมผัสถึงแท่งบางอย่างดันก้นงอนงามของเธอ"จะไปไหนนับดาว""ไอ้บ้า!""ถึงจะบ้าก็ผัวเธอนะนับดาว เมื่อก่อนเธอเป็นบ้า เดี๋ยวตอนนี้ฉันจะเป็นบ้าให้เธอดูแล้วกัน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับจมูกที่ซอกคอของเธอ กลิ่นหอมอ่อนอ่อนท
เทพบุตรทวงแค้น บทที่36
วิคเตอร์พาเธอไปแสดงบทรักเกือบทุกที่ในห้อง ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะตู้เตียง วิคเตอร์พาเธอท่องมาหมด จนมาจบที่เตียงเล่นเอาเธอขาสันพับๆ เหนื่อยหอบอ่อนล้าอ่อนเพลียกันเลยทีเดียวหลังจากที่จบบทรักเร่าร้อน เธอกับเขาก็สลบไสลจนถึงเย็น พอรู้สึกตัวเธอรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วปรายตามองผู้ชายที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงกายท่อนบนของวิคเตอร์เปลือยเปล่าพ้นผ้าห่ม มันเต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างนี้ดูแลตนเองเป็นอย่างดี เธอมองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเม้มปากเป็นเส้นตรงเธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้าอย่างเบามือ เธอจะไม่ยอมให้เขาพรากลูกของเธอไปแน่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง"คิดว่าได้ฉันแล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆเหรอนับดาว"ยังไม่ทันที่เธอจะหยิบชุดออกมาจากตู้เสียงอันทรงพลังของวิคเตอร์ก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ จนเธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ รีบหันไปมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงทันที"ฉันจะไปหรือไม่ไป มันก็ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย นายมันคนเลวที่บังคับขืนใจฉัน"เธอแหวใส่อย่างเหลืออด เขามันผู้ชายเฮงซวยที่ชอบใช้กำลังบังคับขืนใจเธอ เธอไม่ได้ยินยอมพร้อมใจมีอะไรกับเขาด้วยซ้
เทพบุตรทวงแค้น บทที่35
"อื้อ" ริมฝีปากร้อนทาบทับลงริมฝีปากนุ่ม มืออีกข้างปล่อยข้อมือของเธอออกแล้วหยิบเชือกที่เขาเตรียมเอาไว้มามัดข้อมือเธอไว้กับหัวเตียง"กรี๊ดดด! จะมามัดฉันทำไม?" เมื่อปากเป็นอิสระเธอก็กรีดร้องทันที เขาไม่มีสิทธิ์มามัดหรือมากระทำกับเธอแบบนี้"เธอมันฤทธิ์เยอะ ถีบฉันตกเตียงตอนขึ้นสวรรค์ทำไง?" วิคเตอร์พูดเสียงเรียบ เขาแทรกร่างกลางหว่างขาของหญิงสาว ก่อนจะกระตุกเชือกชุดคลุมออก เเล้วค่อยๆสอดมือเข้าไปในชุดคลุมของเธอทันที"กรี๊ดดด!แกจะทำอะไรไอ้บ้า!""เปล่าสักหน่อย""เปล่าอะไรในเมื่อแกกำลังทำ""หึ!""กรี๊ดดด ช่วยด้วยย!! ช่วยฉันด้วยค่ะ!" เธอตะโกนเสียงดัง กลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มบนร่างตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆชุดคลุมของเธอถูกแยกสาปเสื้อออก เผยเห็นอกสล้างกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะที่เธอหายใจ ยิ่งพยายามดิ้นเขาก็ยิ่งชอบใจเขาจูบเพื่อให้เธอหยุดร้อง ริมฝีปากหนาบดขยี้อย่างรุนแรง ชายหนุ่มข่มอารมณ์พุ่งพล่านตนเองเอาไว้สุดฤทธิ์ ร่างกายสมส่วนด้านล่าง ถูกเสียดสีกับดอกไม้งาม ยิ่งเธอดิ้นไปมา แก่นกายของเขามันยิ่งขยายใหญ่ดันเนื้อผ้า
