ตอนที่ 33 โดนเปิดโปงที่จัตุรัสกลางเมือง 3/3

นักพรตผู้นั้นไม่กักเก็บความเกลียดชังที่มีในตัวเขาเลยสักนิด ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาเริ่มพากันรุมล้อมจ้องมองเรื่องสนุกตรงหน้า หลิวซีซวนได้แต่ส่ายหัวเมื่อเจอตาแก่ดื้อด้านไม่ยอมคน เขามองเลยนักพรตเหลียงไปทางด้านหลังก็พบว่าเสนาบดีเซี่ยนั้นกำลังยืนมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยสีหน้าสาสมใจ

“ท่านนักพรต ข้าก็มีความรู้ความเชี่ยวชาญที่สืบทอดมาในตระกูลหลิว ตระกูลของข้านั้นมีผู้ที่ทำคุณงามความดีให้กับบ้านเมืองมากมาย ตัวข้าเองก็ช่วยเหลือหน่วยตงฉางที่เมืองเหิงเยว่ ถึงจะเป็นเกอ ข้าก็สร้างแต่คุณงามความดี ไม่เคยทำเรื่องชั่วช้า ท่านนักพรตได้โปรดวางใจ”

เขาลองใช้ไม้อ่อนกล่อมตาแก่ตรงหน้า ดูเหมือนว่าพอเขาเอ่ยอ้างถึงตระกูลของตนเอง อีกฝ่ายจะมีท่าทีอ่อนลงไปไม่น้อย ต้องขอบคุณบรรพบุรุษเหลือเกินที่สร้างคุณงามความดีจนคนรุ่นหลังยังเกรงใจ ทว่าจู่ๆ กลับมีเสียงแหลมของหญิงสาวสูงศักดิ์คนคุ้นเคย ดังขึ้นมาท่ามกลางฝูงชน

“ไม่เคยทำเรื่องชั่วช้าหรือ ช่างน่าขันเหลือเกิน เหตุใดเจ้าถึงพูดออกมาได้” 

เซี่ยอ้ายเหม่ยปรากฏตัวขึ้นมาท่ามกลางฝูงชนที่ยืนรุมล้อมกันอย่างแออัด หญิงสาวในเวลานี้ราวกับมีเพลิงไฟแผดเผาไปทั้งร่าง ดวงตากลมมองมาที่อดีตเพื่อนรักอย่างเกลียดชัง ยิ่งเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังไปได้ดีโดยที่สามีของเธอยังต้องคอยวิ่งตามก็ยิ่งโกรธแค้น

เหอซีซวน เจ้ามันเกิดมาเพื่อจองเวรข้าโดยแท้

“ทุกคนจงฟังข้า เกอผู้นี้เป็นพวกนักต้มตุ๋นหลอกลวง มันก็คือเหอซีซวน บุตรเกอของคหบดีเหอชางที่ประพฤติชั่วคบชู้ ยั่วยวนบ่าวชายในบ้าน เกอที่คบชู้นั้นจัดเป็นพวกต่ำช้าเลวทราม สมควรตาย”

หลิวซีซวนถึงกับสูดลมหายใจลึก เมื่อเจอกับคู่ปรับคนเดิม เมื่อก่อนสหายผู้นี้อาจจะแทงเขาตายได้ในดาบเดียวได้ แต่เวลานี้เขาคือหลิวซีซวน หาใช่เหอซีซวนผู้โง่เง่าคนเดิม

เขาเหลือบสายตาไปมองทางเสนาบดีเซี่ยที่มองเหตุการณ์วุ่นวายด้วยสีหน้าพอใจ ช่างเป็นบิดาที่รักบุตรยิ่งนัก เห็นบุตรสาวกำลังตะโกนโวยวายเสียงดัง ก็หาได้สนใจภาพลักษณ์ไม่ ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจฉีกหน้าหลิวซีซวนกลางจัตุรัสกลางเมืองแห่งนี้

“ฮูหยินถาน ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าแซ่หลิว มาจากเหิงเยว่”

“ไม่จริง เจ้าคือเหอซีซวน เจ้ากลับมาเพื่อยั่วยวนสามีของข้า เจ้ามันนางจิ้งจอกร่านสวาท ชอบแย่งสามีของผู้อื่น สารเลว”

“นี่ท่านพูดถึงข้าหรือ” หลิวซีซวนถึงกับหลุดขำออกมา เพราะยิ่งพูดก็เหมือนกับยิ่งเข้าตัวเอง

“นี่เจ้า..”

“หืม ข้านึกว่าท่านพูดถึงตัวเองเสียอีก ข้าได้ยินว่าเหอซีซวนออกจากเมืองหลวงไปไม่นานท่านก็แต่งให้กับใต้เท้าถานแล้ว หากไม่ได้คบหากันมาก่อนก็นับว่าใต้เท้าถานช่างตัดใจจากภรรยาเก่าได้เร็วยิ่งนัก” เขามองเซี่ยอ้ายเหม่ยด้วยสายตาเยาะเย้ยไม่เกรงกลัว ก่อนจะก้าวขึ้นมาอยู่ตรงหน้าหญิงสาว

เซี่ยอ้ายเหม่ยนั้นตั้งใจจะมาเปิดโปงหลิวซีซวนที่ได้รับหน้าที่สำคัญให้มันอับอายและหนีจากไป และถ้าจะให้ดี ควรจะต้องให้ราชสำนักลงโทษที่มันทำเรื่องเสื่อมเสีย แต่กลับผิดคาดเมื่ออีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย

ดวงตาของหญิงสาวสั่นระริก ในอกรู้สึกหวาดหวั่นไม่น้อย หลิวซีซวนคนนี้ไม่เหมือนกับเหอซีซวนสหายอ่อนแอของเธอแม้แต่น้อย เกอผู้นี้ดูเหมือนคนที่เข้มแข็งและพร้อมจะชนทุกปัญหา

“เจ้า..เจ้าไม่ต้องพูดมาก เจ้าทำผิด ทุกคนเป็นพยานได้ ชาวบ้านหลายคนก็คุ้นหน้าคุ้นตาเจ้าดี เจ้าคิดว่าเจ้าปลอมตัวเป็นคนใหม่ แล้วผู้คนจะลืมความชั่วของเจ้าหรือ เหอซีซวน เกอแพศยา คนแบบนี้จะมาทำพิธีปัดรังควานให้กับพวกเราได้อย่างไร จริงหรือไม่ ทุกคน” 

ยามเมื่อเห็นว่าเป็นเรื่องผัวเมียน่าสนุกนั้น ชาวบ้านก็เพียงแค่รับชมอย่างสนุกสนาน แต่เมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันกับทุกคนอย่างเรื่องการทำพิธีบวงสรวง ชาวบ้านหลายคนถึงกับมีปฏิกิริยาต่อต้านอย่างรุนแรง

หากว่าเกอผู้นี้เป็นเกอสกปรกมั่วโลกีย์จริง ทวยเทพอาจจะพิโรธจนลงทัณฑ์ทุกคนในเมืองก็เป็นได้

“พวกเราไม่ต้องการเกอคบชู้เป็นผู้ทำพิธีสำคัญ โปรดมอบหน้าที่ให้กับผู้อื่น”

“ใช่ แต่เดิมหน้าที่นี้เป็นของบุรุษ เหตุใดไต้ซือหูจากไห่โอวถึงไม่มาทำพิธีสำคัญกัน”

“หากเกอผู้นี้ทำพิธี บ้านเมืองคงลุกเป็นไฟ แม้แต่ซื่อสัตย์กับสามียังทำไม่ได้ กาลกิณีจริงๆ”

เสียงก่นด่ามาจากทุกทิศทุกทาง แต่หลิวซีซวนเวอร์ชันนี้หน้าหนาเกินกว่าจะวิ่งหนีออกไปร้องไห้ เจอด่าแค่นี้นับว่าเด็กๆ เมื่อเทียบกับตอนที่เขาโดนแอนตี้แฟนด่าในโลกเก่า

“ข้าขอชี้แจง ข้าแซ่หลิวจากเหิงเยว่ หาใช่เหอซีซวน ต้องขออภัยฮูหยินถานที่ใบหน้าข้านั้นงดงาม ละม้ายกับเหอซีซวนผู้เป็นญาติห่างๆ ข้าทำให้ฮูหยินต้องหึงหวงที่สามีจนออกอาการขนาดนี้ หากจะโทษก็ต้องโทษใบหน้าที่งดงามเกินไปจนทำให้สามีของท่านหวนนึกถึงอดีตภรรยา” หลิวซีซวนยกยิ้มหวาน ก่อนจะเอ่ยคำพูดบาดใจ

“เช่นนี้ ไม่ได้แปลว่าใต้เท้าถานยังไม่ลืมภรรยาคนเก่าหรือ”