ตอนที่9 แผนการยื้อหญิงสาว

“จริงสิตะวันต้องตอบแทนคุณที่คุณช่วยตะวัน...คุณเอสต้องการอะไรบอกตะวันมาได้เลยนะคะเพราะตะวันคิดว่าตะวันจะอยู่ที่นี่อีกไม่นานก็จะกลับไทยแล้วค่ะ”

ทานตะวันลืมไปเสียสนิทเพราะมัวแต่ดีใจว่าเธอนั้นต้องตอบแทนชายหนุ่มที่ช่วยเหลือเธอเพราะจะให้เขาช่วยเธอฟรีๆไม่ได้อย่างน้อยก็ขอให้เขาบอกกับเธอมาว่าเขานั้นต้องการอะไรถ้าเธอทำให้เขาได้เธอก็เต็มใจที่จะทำ

“อะไรนะครับ...เอ่อ..”

เอริคถึงกับใจหายวาบไปไม่เป็นเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวจะพูดเรื่องที่จะกลับบ้านของเธอเร็วขนาดนี้

“คุณเอสอยากให้ตะวันตอบแทนอะไรคะ...”

ทานตะวันเห็นว่าชายหนุ่มยังมีท่าทีที่อ้ำอึ้งอยู่เธอจึงย้ำถามเขาอีกรอบเพื่อให้ชายหนุ่มนั้นบอกความต้องการของเขามา

“เอ่อ...คือผมไม่รู้ว่าเรื่องที่ผมขอมันจะทำให้คุณลำบากใจไหมนะครับแต่ผมอยากให้คุณอยู่เที่ยวที่นี่เป็นเพื่อนผมอีกสักพัก”

เอริคอยากจะบอกกับเธอตอนนี้ว่าเขาอยากให้เธอมาลองคบกับเขาดูจะได้ไหมจริงๆแต่มันก็ทำไม่ได้เขากลัวว่าเธอจะคิดว่าเขานั้นฉวยโอกาสกับเธอน่ะสิจึงแสร้งหาเรื่องเพื่อที่จะยื้อเวลาให้เธออยู่ที่นี่อีกสักพักก็น่าจะพอมีเวลาทำคะแนนกับเธอได้อยู่

“ตะวันยินดีค่ะ...”

ทานตะวันคิดว่าหากอยู่ที่นี่ต่ออีกสักนิดก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะเงินของเธอนั้นก็ยังพอมีที่จะเที่ยวอยู่ได้และมันยังเป็นความต้องการของชายหนุ่มที่เธอจะทำให้เขาได้เธอพร้อมยินดี

“จริงเหรอครับแล้ว...คุณจะไม่มีปัญหากับที่ทำงานเหรอครับ”

เอริคยิ้มกริ่มอยู่ในใจเพราะว่าเขายังพอมีเวลาทำคะแนนกับเธอได้อีกพรางแสร้งถามหญิงสาวเรื่องงานที่ทำทั้งที่เขาก็รู้อยู่แล้วว่าเธอลาออกจากงานซ้ำเธอเองก็ไม่มีพ่อแม่ให้ต้องดูแลอีกแบบนี้เธอคงจะอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายๆ

“ไม่หรอกค่ะตะวันลาออกแล้วอยู่เที่ยวกับคุณอีกสักพักก็คงจะไม่เป็นอะไร”

หญิงสาวตอบพร้อมอมยิ้มให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ

“อืมม...แล้วปกติคุณทำงานอะไรเหรอครับ”

เอริคยังหาเรื่องคุยกับหญิงสาวเรื่องงานต่อเพราะเขานั้นมีแผนการอยู่ในใจนั่นเองเขารู้ทุกอย่างว่าหญิงสาวเคยทำงานอะไรและเรียนจบอะไรมาและสิ่งที่เขารู้มามันช่างเหมาะเจาะกับตำแหน่งที่บริษัทของเขาอีกเสียด้วย

“ตะวันเป็นดีไซน์เนอร์ค่ะ”

“อ๋อ...ผมพอจะมีเพื่อนที่รู้จักเค้าทำงานอยู่ในบริษัทของในเมืองนี้เป็นบริษัทของแบรนด์เสื้อผ้าแบรนด์หนึ่งเค้านำเข้าผ้าไทยด้วยนะครับเห็นบอกว่าอยากได้ดีไซน์เนอร์อยู่พอดี”

เอริคลองสนอทางเลือกให้กับหญิงสาวดูเพราะเขาคิดว่าเธออาจจะชอบในข้อเสนอของเขาก็ได้

“ตะวันคิดว่าตะวันคงจะไม่มีฝีมือที่จะทำงานให้แบรนด์ดังๆได้หรอกค่ะ”

ทานตะวันคิดว่าเธอเป็นแค่ดีไซน์เนอร์ตัวเล็กๆจะไปสู้กับช่างฝีมือระดับแบรนด์ดังได้อย่างไรแต่อีกใจก็คิดว่าถ้าหากเธอทำมันได้มันก็เป็นความสำเร็จอีกอย่างหนึ่งของชีวิตที่เธอเคยฝันและมันก็ทำให้ได้รายได้ที่มากมายตามมาอีกด้วย

“ผมเชื่อในตัวคุณนะครับตะวันอีกอย่างมันเป็นงานที่คุณถนัดแล้วก็รายได้ดีด้วยผมเชื่อในฝีมือคุณนะครับตะวัน”

เอริคเริ่มหน้าเสียที่หญิงสาวไม่เห็นด้วยแต่มีหรือเรื่องการโน้มน้าวของเขาจะไม่สำเร็จเขารีบกุมมือเธอเอาไว้พร้อมบอกให้เธอนั้นเชื่อมั่นในตัวเองเขาไม่ได้อวยเธอแต่เขาเชื่อจริงๆว่าคนที่มุ่งมั่นอย่างหญิงสาวจะทำทุกอย่างให้ออกมาดีได้ดูจากที่เธอมุมานะในการตามหาน้องสาวของเธอแม้ว่าต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองลำบากลำบนขนาดไหนเธอเองก็ยอมทำ

“ขอบคุณนะคะคุณเอสที่ช่วยกำลังใจตะวัน...อืมม...ตะวันจะลองดูก็ได้ค่ะ”

ทานตะวันที่กำลังลังเลอยู่ในใจเมื่อได้รับคำให้กำลังใจจากชายหนุ่มเธอก็มีแรงฮึดสู้ขึ้นได้เธอมองชายหนุ่มด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าขอบคุณเขาอย่างมากเพราะถึงแม้เธอจะเจอกับเขาได้ไม่นานแต่เธอก็ได้รับพลังบวกจากชายหนุ่มอยู่ตลอดเธอคิดว่าชายหนุ่มช่างเป็นเพื่อนที่ดีมากๆคนนึงที่เธอเคยเจอมาเลย

“ดีมากเลยครับ...งั้นเอาเป็นว่าเรื่องนั้นผมจะจัดการบอกเพื่อนผมให้แต่ตอนนี้คุณต้องเที่ยวเป็นเพื่อนผมก่อนนะครับ”

เอริคบีบมือหญิงสาวอย่างให้กำลังใจที่เธอคิดถูกอีกทั้งเขาก็ยังดีใจที่เขาสามารถโน้มน้าวเธอได้สำเร็จอีกด้วยทำให้เขารู้ว่าเธอนั้นจะต้องอยู่ที่นี่ต่อแบบยาวๆเขาสบายใจเรื่องนี้แล้วตอนนี้เขาแค่อยากจะพาหญิงสาวไปเที่ยวที่ที่เขาอยากจะไปเท่านั้นเองแล้วหลังจากนี้ค่อยว่ากันเรื่องงานของเธอต่อ

“โอเคค่ะ...เราจะไปที่ไหนกันดีคะ”

“ที่แรกที่ผมจะพาคุณเที่ยวก็คือTotally Thames”

ที่ที่เอริคจะพาหญิงสาวเที่ยวที่แรกก็คืองานประจำปีของคนที่นี่นั่นเองนานแล้วที่เขาไม่ได้เที่ยวงานแบบนี้ครั้งล่าสุดคือก่อนที่พ่อเขาจะเสียเมื่อหลายปีก่อนแต่เมื่อเขาต้องครอบคลุมดูแลกิจการแทบทั้งหมดก็ไม่ได้มีเวลาที่จะคิดเรื่องเที่ยวเลยแต่เมื่อเจอกับหญิงสาวเขาอยากพาเธอไปกับในที่ที่เขาอยากไปและอยากมีเวลาที่ดีๆด้วยกัน

“อ๋อ..ตะวันเคยได้ยินค่ะ..ตะวันก็อยากไปเหมือนกัน”

ทานตะวันเคยได้ยินชื่อเทศกาลงานประจำปีนี้มานานแล้วเธอเองก็อยากจะได้ลองสัมผัสมันสักครั้งในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วเธอก็คงต้องคว้าเอาไว้ก่อน

เทศกาลTotally Thames คือ งานประจำปีที่สำคัญงานหนึ่งของชาวลอนดอนจัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำที่เป็นที่รักที่สุดของชาวเมืองสนุกสนานไปกับกิจกรรมที่มีขึ้นตลอดทั้งเดือนเช่นเทศกาลศิลปะริมน้ำกิจกรรมชุมชนการแข่งเรือพายนิทรรศการด้านประวัติศาสตร์และวรรณคดีกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อม

3 วันต่อมา

“555..สนุกจังเลยค่ะคุณเอส”

“เหนื่อยไหมครับตะวันเดินเที่ยวทั้งวันเลย”

เอริคพาทานตันเดินเที่ยวงานประจำปีแทบทั้งวันทั้งสองดูสนิทสนมกันมากขึ้นเพราะว่ายิ้มหัวเราะด้วยกันบ่อยจนดูเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาคู่หนึ่งจากสายตาที่คนอื่นมองมา

ชายหนุ่มเห็นว่าวันนี้เขานั้นพาหญิงสาวเดินเที่ยวแทบทั้งวันเขาจึงเอ่ยถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่าเธอนั้นมีอาการเหนื่อยบ้างหรือเปล่าเพราะถ้าเธออยากจะกลับเขาก็พร้อมที่จะพาเธอกลับเสมอความสุขของการเที่ยวตอนนี้ของเขามันไม่ได้อยู่ที่การอยากมาเที่ยวที่นี่แล้วแต่มันอยู่ที่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของหญิงสาวมากกว่า