ตอนที่36 ปรับความเข้าใจ

“มิเชล”

วิลล์เปิดซองเอกสารตรงหน้าดูว่าฮานนั้นเอาอะไรมาวางไว้ให้เขาแล้วก็ไปเมื่อเปิดดูข้างในซองปรากฏว่าข้างในมีรูปถ่ายของหญิงสาวตอนที่อยู่โรงพยาบาลตอนที่เธอตรวจครรภ์และรูปอัลตร้าซาวด์ลูกในท้องของหญิงสาวอีกด้วยจากเอกสารที่เขาได้อ่านตอนนี้หญิงสาวก็ท้องได้ประมาณหกเดือนแล้วชายหนุ่มนั่งอึ้งอยู่พักใหญ่เขาไม่ยักรู้ว่าฮานนั้นไปเอาข้อมูลนี้มาจากไหนแต่ตอนนี้เขารู้สึกขอบคุณลูกน้องของเขาอย่างมากที่วันนี้ทำให้เขานั้นเขาได้รับข่าวดีที่สุดในตอนนี้เลย

เช้าวันต่อมา

“ฮานวันนี้ฉันไม่เข้าบริษัทนายจัดการงานแทนฉันด้วย”

“ครับนาย...โชคดีนะครับ”

“ขอบใจนายมากเรื่องเมื่อคืน”

“ครับ”

วิลล์ยกกระเป๋าใบใหญ่ออกมาจากบ้านตั้งแต่เช้าพร้อมบอกกับลูกน้องของให้ดูแลงานแทนเพราะวันนี้เขาต้องไปจัดการธุระส่วนตัวของเขาให้เรียบร้อยอีกทั้งยังไม่ลืมที่จะขอบคุณฮานจากการที่เก็บข้อมูลดีๆไว้ให้เขานั่นเอง

ตัวของฮานเองก็ดีใจกับเจ้านายของเขาที่เริ่มทำตามใจของตัวเองเสียทีเพราะเขาคิดว่ายังไงเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วการที่ทั้งสองคนได้คุยกันมันอาจจะเป็นเรื่องที่ดีก็ได้

บ้านพัก

มิเชลเดินออกมาจากห้องเพื่อที่จะมาดื่มนมบำรุงครรภ์ของเธอในตอนเช้าหญิงสาวทำแบบนี้เป็นประจำทุกวันนับตั้งแต่รู้ว่าตัวเองนั้นมีเจ้าตัวเล็กตอนนี้อายุครรภ์ของเธอก็ร่วมหกเดือนแล้วแต่หญิงสาวก็ไม่ยักจะบอกกับคนที่เป็นพ่อของลูกให้เขาได้รู้เพราะเธอเองยังไม่พร้อมที่จะบอกเขาน่ะสิ

หากถามเธอว่าระยะเวลาที่ผ่านมาการที่เธออยู่คนเดียวหญิงสาวคิดว่าหัวใจของเธอจะลืมเขาได้แต่ไม่เลยยิ่งเขารักษาสัญญากับเธอว่าจะไม่มาให้เห็นหน้าเธอก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าเขานั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วจริงๆแต่ที่เธอยังไม่ได้บอกเขาเพราะกลัวว่าเขานั้นจะเสียเวลามาดูแลเธอเพราะเธอนั้นพอจะรับรู้อยู่บ้างว่าที่บริษัทตอนนี้มีปัญหาแค่ไหน

ในใจของหญิงสาวก็แอบเป็นห่วงเขาอยู่เหมือนกันแต่เธอก็ทำได้แค่ส่งกำลังใจไปช่วยเขาและภาวนาอยู่ทุกคืนว่าให้บริษัทของเขานั้นพ้นวิกฤตไปอย่างเร็ววันเธอรู้ว่าชายหนุ่มเป็นคนที่จริงจังและเครียดกับงานมากและตอนนี้เขาก็คงจะนั่งเครียดอยู่ที่ทำงานของเขาเป็นแน่

“หืมม...ใครเป็นคนซื้อกันนะ”

มิเชลเดินคิดอะไรเพลินๆจนมาถึงตู้เก็บนมบำรุงของเธอในห้องครัวเมื่อเปิดออกมาก็เห็นว่ามีของบำรุงครรภ์ของเธอเต็มไปหมดไม่ว่าจะเป็นนมที่ซื้อไว้หลายกล่องอัดจนเต็มตู้และที่โต๊ะก็ยังมีทั้งผลไม้ที่มีประโยชน์อีกมากมายเธอคิดว่าน่าจะเป็นวีนาเมดที่ชายหนุ่มสั่งไว้ให้ดูแลเธอซื้อของมาไว้แต่ปกติแล้ววีนาจะไม่ซื้อของที่เธอไม่ได้สั่งนี่นาหญิงสาวคิดในใจ

“เอ่อ!!...คุณวิลล์”

“ผมขอกอดคุณสักพักได้ไหม”

มิเชลตกใจเล็กน้อยเมื่อจู่ๆก็มีคนมาสวมกอดเธอจากด้านหลังเมื่อเธอหันไปมองทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวจนรู้สึกได้เพราะคนที่มากอดเธอนั้นเป็นคนที่เธอพึ่งนึกถึงอยู่เมื่อครู่พอดีเธอไม่คิดว่าเขาจะเข้ามาที่นี่โดยที่ไม่ได้บอกเธอก่อนแล้วของนี่ก็น่าจะเป็นเขาซื้อมาสินะหญิงสาวคิดว่าเขาคงจะรู้เรื่องที่เธอนั้นกำลังจะมีลูกกับเขาแล้วถึงได้เข้ามาหาเธอที่นี่

หญิงสาวกำลังจะหันตัวมาหาชายหนุ่มแต่เขากลับบอกกับเธอว่าให้อยู่แบบนี้สักพักเพราะเขาอยากกอดเธอแบบนี้ให้หายคิดถึงและได้ผ่อนคลายความกังวลอีกด้วย

“ลูกเราน่าจะตัวใหญ่แล้วก็แข็งแรงมากเลยนะ...ดูสิดิ้นใหญ่เลย”

วิลล์กอดเอวหนากลมของหญิงสาวเขาใช้มือทั้งสองลูบสัมผัสวนไปมาเรื่อยพร้อมหลับตาพริ้มซบอยู่ที่หลังของเธอเมื่อสัมผัสได้สักครู่ก็รู้สึกได้ว่าเจ้าตัวเล็กกำลังดิ้นถีบสู้มือคนเป็นพ่ออย่างเขาอยู่ก็อมยิ้มเล็กน้อยตอนนี้เขารู้สึกดีเหลือเกินพร้อมบอกกับหญิงสาวว่าเจ้าตัวเล็กน่าจะแข็งแรงดีเพราะดิ้นแรงมากเลยทีเดียว

“เราไปนั่งคุยกันข้างนอกดีกว่าไหมคะ”

มิเชลเห็นว่าชายหนุ่มนั้นยืนกอดเธออยู่นานแล้วจนตอนนี้เธอเองก็เริ่มที่จะเมื่อยแล้วเหมือนกันจึงต้องเอ่ยปากบอกกับเขาว่าควรที่จะไปนั่งคุยกันข้างนอกจะดีกว่า

“ถ้าผมไม่รู้เองคุณคิดจะบอกผมเมื่อไรเรื่องลูก”

เมื่อทั้งสองมานั่งที่โซฟาที่ห้องนั่งเล่นวิลล์ก็ปิดประเด็นถามหญิงสาวเรื่องลูกทันทีว่าถ้าเขานั้นไม่รู้เองเธอจะบอกเขาเมื่อไรเขาไม่อยากจะคิดหากว่าฮานไม่บอกเขาอาจจะรู้ว่าตัวเองนั้นมีลูกตอนที่คลอดออกมาแล้วก็เป็นได้

“ก็มิเชลเห็นว่าคุณยุ่งอยู่กับงานนี่คะ”

มิเชลก้มหน้าลงพร้อมตอบชายหนุ่มว่าเธอนั้นไม่อยากรบกวนใจเขาสักเท่าไรเธอรู้ว่าตอนนี้เขานั้นเครียดอยู่กับงานอย่างมาก

“พูดแบบนี้แสดงว่าเป็นห่วงผม...หายโกรธผมแล้วใช่ไหม”

วิลล์ยิ้มออกเมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาวมันแสดงออกถึงความเป็นห่วงแสดงว่าตอนนี้เฮก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่ไม่ดีกับเขาแล้วด้วยความอยากรู้ว่าเขานั้นไม่ได้คิดไปเองจึงเอ่ยปากถามหญิงสาวขึ้นถึงความรู้สึกที่เธอนั้นมีต่อเขาในตอนนี้

“อันที่จริงพ่อกับแม่มิเชลมันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณมิเชลต่างหากที่ต้องขอโทษคุณที่เอาแต่ทิฐิส่วนเรื่องที่ผ่านมามิเชลทิ้งมันเป็นอดีตไปแล้วล่ะค่ะ”

มิเชลอยากบอกกับชายหนุ่มให้รู้ว่าตอนนี้เธอนั้นคิดยังไงความจริงระยะเวลาที่เธออยู่คนเดียวทำให้เธอนั้นคิดได้ว่าการที่ใช้ทิฐิในการตัดสินใจและเอาเรื่องอดีตมาคิดมากมันไม่ได้ส่งผลดีต่อตัวเธอเองเลยสักนิดสู้อยู่กับปัจจุบันอย่ามีความสุขจะดีกว่า

“ขอบคุณนะ...ขอบคุณมากที่มองข้ามการการะทำของผมต่อไปนี้ผมจะเป็นพ่อเป็นสามีที่ดีของคุณเอง”

“ค่ะ..”

วิลล์เข้าไปกอดหญิงสาวที่เธอนั้นยอมให้อภัยเขาเขาดีใจอย่างมากที่ได้รับโอกาสนี้จากเธอและสัญญากับตัวเองว่าต่อไปนี้เขาจะเป็นสามีและพ่อที่ดีเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกเขาจะใช้ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาเป็นบทเรียนและสั่งสอนลูกของเขาลูกของเขาจะได้ไม่ต้องเดินทางผิดแบบเขานั่นเอง

10 นาทีต่อมา

“แล้วนี่คุณไม่กลับไปทำงานเหรอคะเห็นว่าที่บริษัทกำลังมีปัญหา”

หลังจากที่ทั้งสองนั่งคุยกันถึงเรื่องลูกอยู่พักใหญ่มิเชลก็เห็นว่าวันนี้เป็นวันทำงานของชายหนุ่มแต่เขากลับมาอยู่ที่นี่แล้วงานที่เขาต้องจัดการเขาไม่ต้องรีบกลับไปดูหรืออย่างไรยิ่งตอนนี้ที่บริษัทมีปัญหาให้แก้ไม่เว้นแต่ละวันอีกด้วย