ตอนที่35 ลูกพ่อ

3 เดือนต่อมา

01.00 น.

“โอ้ะ..โอ้ยย..คุณเอสคะ...”

ทานตะวันรู้สึกเจ็บท้องขึ้นมากะทันหันเอรู้ว่านี่น่าจะเป็นอาการของคนเจ็บท้องคลอดเพราะเธอได้เข้ารับการอบรมกับคุณหมอและพยาบาลมาแล้วหญิงสาวพยายามหายใจเข้าออกลึกๆพร้อมเรียกชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่ข้างๆเธอให้รู้สึกตัว

“อือ...อืม...เป็นอะไรครับตะวัน”

เอริคยังมีอาการงัวเงียจากการปลุกของหญิงสาวพร้อมหันมาถามเธอว่าเป็นอะไรหรือเปล่าถึงได้ปลุกเขากลางึกแบบนี้

“ตะวันเจ็บท้องค่ะ”

“ฮะ...!!”

เมื่อได้ยินว่าหญิงสาวบอกกว่าเจ็บท้องชายหนุ่มที่กำลังมีตาสะลึมสะลืออยู่นั้นกลับเบิกตาโพรงพร้อมพาหญิงสาวไปส่งโรงพยาบาลทันทีตอนนี้อาการง่วงนอนหายไปหมดเหลือแต่อาการตื่นเต้นที่จะได้เห็นหน้าลูกแล้วนั่นเอง

โรงพยาบาลXXX

ลูคัสใช้เวลาขับรถไม่นานก็พาทั้งสองมาถึงโรงพยาบาลเมื่อมาถึงแล้วพยาบาลกพาหญิงสาวไปตรวจที่ด้านในทันทีว่าตอนนี้ปากมดลูกนั้นเปิดกี่เซ็นแล้วและเธอนั้นพร้อมที่จะคลอดเองหรือเปล่า

10 นาทีผ่านไป

“ตอนนี้ภรรยาผมเป็นอย่างไรบ้างครับหมอ”

เอริครีบเดินเข้าไปคุยกับหมอที่พึ่งเดินออกมาจากห้องตรวจหญิงสาวเขาอยากรู้ว่าอาการของเธอตอนนี้นั้นเป็นอย่างไรบ้างและเธอนั้นพร้อมคลอดแล้วหรือยัง

“ปากมดลูกเธอยังเปิดไม่เต็มที่ค่ะตั้งรออีกสักพักพยาบาลกำลังเจาะถุงน้ำคร่ำให้เธออยู่ครับอีกสักพักก็น่าจะคลอดแล้วค่ะคุณพ่อเตรียมตัวเปลี่ยนชุดไปรอที่ห้องได้เลยนะคะ”

“ครับคุณหมอ”

หมอสาวบอกอาการของหญิงสาวให้เขาฟังพร้อมให้เขาไปเตรียมตัวเปลี่ยนชุดเพื่อที่จะได้เข้าห้องคลอด

10 นาทีต่อมา

ห้องคลอด

“อื้ออ....โอ้ยยย..”

“ตะวัน..ไหวไหมครับ”

เอริคเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาจึงมานั่งอยู่ข้างๆเตียงทำคลอดของทานตะวันชายหนุ่มทำได้แค่จับมือให้กำลังใจหญิงสาวที่นอนเบ่งคลอดอยู่เท่านั้นตอนนี้เขาสงสารเธอจับใจพึ่งเคยเห็นคนกำลังจะคลอดลูกต่อหน้ามันทรมานขนาดนี้เชียวหรือชายหนุ่มคิดในใจภาวนาว่าให้ลูกของเขานั้นออกมาเร็วๆคนเป็นแม่จะได้ไม่ต้องทรมานนานกว่านี้นั่นเอง

“ไหวค่ะ”

“คุณแม่เบ่งค่ะ”

“อื้อออออออ”

หมอสาวเห็นว่าหญิงสาวเริ่มมีลมเบ่งมาแล้วจึงบอกให้หญิงสาวพยายามเบ่งคลอดอีกครั้งตอนนี้ทานตะวันเหงื่อตกขาเริ่มชาไปหมด

“อดทนนะครับตะวัน”

เอริคซับเหงื่อให้หญิงสาวเพราะตอนนี้เหงื่อที่หน้าผากของเธอนั้นผุดขึ้นมาเยอะเหลือเกิน

“ลองเบ่งอีกครั้งค่ะ”

“อื้อออ....”

“เก่งมากค่ะคุณแม่น้องหัวออกมาแล้วค่ะ...เบ่งอีกครั้งนะคะ”

“อื้ออออออ”

ทานตะวันรวบรวมกำลังที่มีเบ่งคลอดลูกน้อยของเธอออกมาอย่างสุดแรงมือของเธอบีบมือของชายหนุ่มจนเป็นห้อเลือดแต่ชายหนุ่มก็หาได้เจ็บไม่เพราะเขารู้ว่าตอนนี้หญิงสาวเจ็บกว่าเขาหลายพันเท่าตอนนี้หัวของลูกเธอออกมาแล้วหมอจึงรีบให้เธอเบ่งอีกรอบเพื่อให้ตัวเด็กคลอดออกมา

“ยินดีด้วยค่ะคุณพ่อกับคุณแม่ได้ลูกชายนะคะ”

“แง้....แง้....ๆๆๆ”

เมื่อหญิงสาวเบ่งคลอดลูกของเธอออกมาเรียบร้อยแล้วหมอจึงจับเด็กชายตัวอ้วนชูขึ้นด้านบนพร้อมแสดงความยินดีกับหญิงสาวและชายหนุ่มที่เธอและเขาได้ลูกชายสมบูรณ์แข็งแรง

“ลูกพ่อ”

เอริคอธิบายโมเม้นในตอนนี้ไม่ถูกเขาละสายตาจากเด็กชายตัวกลมตรงหน้าของเขาไม่ได้เลยตอนนี้หมอกำลังตัดสายสะดือของลูกเขาอยู่ชายหนุ่มหันมายิ้มให้หญิงสาวที่นอนอมยิ้มเหนื่อยหอบอยู่ข้างๆพร้อมก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธอหนึ่งครั้งเขาเห็นว่าตอนนี้หญิงสาวก็มีน้ำตาคลอเหมือนเช่นเดียวกับเขาเช่นกันการได้เป็นพ่อคนมันรู้สึกดีแบบนี้นี่เองวันนี้เขาได้เข้าใจมันอย่างลึกซึ้งแล้ว

มอแกน

22.00 น.

วิลล์กำลังนั่งมองรูปภาพเก่าๆที่เขานั้นเคยใช้ชีวิตอยู่กับมิเชลเขาเปิดมันดูในมือถือวนไปวนมาเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วพักหลังมานี้วิลล์เอาแต่ทำงานเมื่อกลับมาบ้านเขาก็เอาแต่นั่งคิดมากเพราะตอนนี้ปัญหาของเขานั้นมันมาทีเดียวหลายเรื่องรวมๆกันทั้งบริษัทที่มียอดขายตกต่ำเขาทำใจที่เรื่องนี้มันอาจจะเป็นเวรกรรมของเขาที่ทำไม่ดีกับคนอื่นไว้มากตอนนี้เขาเลยเหลือตัวคนเดียวจริงๆสถานการณ์แบบนี้เขาอยากให้มิเชลอยู่ข้างๆเขาที่สุดแต่มันก็เป็นไปได้แค่ความคิดเท่านั้น

“นายห่วงเธอขนาดนี้ทำไมไม่เข้าไปหาเธอบ้างล่ะครับผมว่าหกเดือนที่ผ่านมาอะไรๆมันอาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้นะครับคุณมิเชลอาจจะเห็นใจนายบ้างก็ได้”

ฮานที่คอยดูแลเจ้านายหนุ่มของเขาอยู่ตลอดรู้สึกสงสารคนเป็นนายจับใจเพราะแต่ละวันเจ้านายหนุ่มของเขาต้องแบกรับปัญหามากมายที่ต้องตามแก้กลับมาบ้านก็ต้องมานั่งทุกข์ใจคิดถึงหญิงสาวที่รักของเขาแทบทุกวันอีกต่างหากเขาเห็นว่าเป็นแบบนี้มานานร่วมหกเดือนแล้ว

วันนี้เขาจึงเสนอความเห็นให้เจ้านายของเขาได้ฟังว่าให้เขานั้นทำตามหัวใจของตัวเองได้แล้วไม่แน่สถานการณ์ตอนนี้อาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้หญิงสาวอาจจะเลิกแค้นเคืองเจ้านายหนุ่มของเขาแล้วก็เป็นได้

“ฉันรู้ว่านายห่วงฉันขอบคุณมากนะฮาน...” 

วิลล์รู้ว่าที่ฮานพูดกับเขาแบบนั้นเพราะเป็นห่วงเขานั่นเองอย่างน้อยเขาก็มีฮานอีกคนที่คอยเป็นห่วงเขาแต่ตอนนี้เขาเองคิดว่าเวลามันอาจจะยังไม่นานพอที่จะทำให้หญิงสาวหายขุ่นเคืองเขาเพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาเอาแต่บังคับขู่เข็ญเธอมาตลอดเขากลัวว่าหากเขาเข้าไปหาเธอตอนนี้เธออาจจะทำตามคำขู่ของเธอในตอนนั้นก็ได้ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาคงเจ็บกว่านี้หลายเท่า

แค่เขารู้ว่าเธออยู่ที่บ้านพักของเขาอย่างปลอดภัยและสบายดีก็พอแล้วถึงแม้หญิงสาวจะไม่ให้เขาติดต่ออะไรกับลูกน้องที่อยู่ที่นั่นเพราะไม่อยากให้รู้ความเคลื่อนไหวของเธอเลยก็ตาม

“นี่ครับนายมันอาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้นายตัดสินใจไปหาเธอเร็วขึ้น..ผมขอตัวครับ”

ฮานหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลวางไว้ตรงหน้าของเจ้านายหนุ่มของเขามันคือข้อมูลในบางอย่างของหญิงสาวซึ่งถ้าเจ้าของเขาได้เปิดดูแล้วมันอาจจะทำให้เจ้านายหนุ่มของเขานั้นตัดสินใจอะไรๆได้เร็วขึ้นและอาจจะมีผลดีกว่าที่คิดพร้อมขอตัวออกไปพักผ่อนทันทีทิ้งให้เจ้านายหนุ่มของเขาทำหน้าสงสัยอยู่กับซองเอกสารตรงหน้า