ตอนที่31 พาเที่ยวพักผ่อน

“เอาเป็นว่าตอนนี้ผมจะเก็บมันไว้ก่อนผมเชื่อว่ามันต้องมีวันที่คุณรับแหวนวงนี้ไปจากผมอย่างเต็มใจ”

เอริคบอกกับหญิงสาวเป็นนัยๆถึงเรื่องแหวนแต่เขาก็ยังเผยไม่หมดว่ามันเป็นเรื่องอะไรเขามั่นใจว่าอีกไม่นานหญิงสาวจะต้องเต็มใจรับแหวนวงนี้จากเขาเป็นแน่

“อาหารมาแล้วทานเถอะค่ะเดี๋ยวเลยเวลาอาหารนะคะ”

ทานตะวันทำท่าไม่สนใจที่ชายหนุ่มพูดเธอเบนความสนใจมาที่อาหารตรงหน้าพร้อมบอกให้ชายหนุ่มรีบทานเพราะเดี๋ยวจะเลยเวลาอาหารเย็นนั่นเอง

วันต่อมา

“..ที่นี่สวยมากเลยค่ะ..”

เมื่อเรือใกล้ที่จะเข้าฝั่งทานตะวันถึงกับต้องวิ่งมาชมวิวที่หัวเรือแล้วหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเพราะธรรมชาติที่นี่ช่างสวยงามสะกดสายตาของเธอเหลือเกินจนอดเอ่ยปากชมภาพตรงหน้าไม่ได้เธอไม่ยักรู้ว่าจะมีที่สวยๆเหมือนในหนังที่สร้างขึ้นแบบนี้ด้วย

“คุณชอบหรือเปล่า”

เอริคเดินมาโอบกอดที่หลังของหญิงสาวเขาเห็นอาการของเธอก็ดูออกว่าหญิงสาวนั้นชอบขนาดไหนเขาเลือกที่ไม่ผิดจริงๆ

“ชอบมากเลยค่ะ...ที่นี่มีคนอยู่ด้วยเหรอคะ”

ทานตะวันตอบชายหนุ่มแต่สายตานั้นก็ยังหยุดจับต้องภาพตรงหน้าไม่ได้ตอนนี้พอเรือเทียบทาเรือเล็กๆเธอเห็นคนเดินไปมาจึงถามชายหนุ่มว่ามีคนใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ด้วยเหรอเพราะมันเป็นพื้นที่ที่ห่างไกลความสะดวกสบายพอสมควร

“ใช่ผมให้พวกเค้าดูแลที่นี่แทนผมมีคนงานอยู่ที่นี่ประมาณสามสิบกว่าคน..รวมทั้งมีแพทย์พยาบาลประจำที่นี่ด้วยนะ”

“แล้วพวกอาหารการกินขิงที่นี่ล่ะคะพวกเค้าเอาจากไหน”

“ผมให้ลูกน้องส่งมาให้บ้างและคนที่นี่ก็ออกหาของทะเลกันบ้างพวกเค้าอยู่กันได้อย่างสบายผมไม่ปล่อยให้พวกเค้าอดกันหรอกเพราะพวกเค้าดูแลที่นี่เป็นอย่างดี”

“ลุคนายเอากระเป๋าไปเก็บได้เลยนะเดี๋ยวฉันพาตะวันไปเดินดูรอบๆก่อน”

เมื่อลงจากเรือได้เอริคก็ให้ลูคัสขนของไปเก็บก่อนเพราะว่าเขาจะพาหญิงสาวเดินชมรอบๆที่นี่เสียหน่อยเพราะดูว่าหญิงสาวคงจะมีคำถามที่จะถามเขามากมายอยู่ในหัวเขาจึงคิดว่าจะเดินคุยกับเธอไปสักพักก่อนอีกอย่างคนที่นี่จะได้จัดเตรียมสิ่งที่เขาต้องการให้เรียบร้อยไม่มีสะดุดอีกด้วย

“ครับคุณเอส”

20 นาทีต่อมา

“มีเปลด้วยตะวันขอนั่งพักตรงนี้นะคะ”

เมื่อเดินมาได้สักพักทานตะวันก็สังเกตเห็นว่ามีต้นไม้ใหญ่ที่มีเปลหวายใหญ่ผูกติดเอาไว้เธอเลยจะขอนั่งพักชมวิวตรงนี้สักพักเธอกะว่าจะเก็บภาพสวยๆนี้ไว้ให้มากที่สุดเพราะนานๆทีเธอจะได้มีโอกาสมาเที่ยวที่แบบนี้นั่นเอง

“ได้สิงั้นผมขอนั่งด้วยคนนะ”

“ค่ะ”

เอริคเข้าไปนั่งข้างๆหญิงสาวพร้อมใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้อย่างหลวมๆตอนนี้ทั้งสองไม่ได้มีบทสนธนาต่อกันแต่ชายหนุ่มกลับชอบอยู่แบบนี้เพราะเขาคิดว่ามันก็รู้สึกดีไปอีกแบบที่ได้ลอบแอบมองหญิงสาวนั่งยิ้มตลอดเวลาอยู่ใกล้เขามองไปข้างหน้าก็อดยิ้มตามหญิงสาวไม่ได้เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ผ่อนคลายที่ดีที่สุดจริงๆอยู่กับความเงียบฟังเสียงคลื่นรับลมทะเลมองภาพวิวสวยๆข้างๆคนที่รักมันช่างมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

30 นาทีผ่านไป

“หืมม”

เอริคนั้นรู้สึกได้ว่าตัวของหญิงสาวเริ่มอ่อนและเอนมาพิงที่ไหล่ของเขาทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวน่าจะหลับลงไปแล้วนั้นเองเขาอมยิ้มเล็กๆพร้อมจูบไปที่หัวของหญิงสาวเบาๆหนึ่งทีพร้อมรวบตัวเธอขึ้นมานอนบนเปลหวายผืนใหญ่และเขาเองก็นอนอยู่ข้างๆเธออีกด้วย

ชายหนุ่มปล่อยตัวหลับไปตามหญิงสาวโมเม้นแบบนี้เขานั้นอยากเก็บไว้เล่าให้ลูกของเขาและเธอฟังเสียจริงแบนี้เขาต้องรีบมีลูกกับเธอเสียแล้วสิชายหนุ่มคิดในใจพร้อมอมยิ้มมุมปากเล็กน้อยและปิดเปลือกตาลงหลับตามหญิงสาวไป

“อืมม”

เนิ่นนานไปเกือบสองชั่งโมงที่ทังสองนั้นนอนหลับกันไปตอนนี้หญิงสาวเริ่มรู้สึกตัวตื่นเพราะว่ารู้สึกเมื่อตัวนั้นเอง

“ตื่นแล้วเหรอ”

เอริคตื่นมาพร้อมกับหญิงสาวเพราะรู้สึกว่าหญิงสาวที่นอนทับหน้าอกของเขาอยู่นั้นกำลังขยับตัว

“นี่ตะวันเผลอหลับไปเหรอคะ”

ทานตะวันหันหน้าไปถามชายหนุ่มที่นอนโอบหลังของเธออยู่ว่าเธอนั้นเผลอหลับไปตอนไหนเพราะเธอไม่รู้ตัวเลยอีกอย่างเธอน่าจะหลับนานแล้วด้วยเพราะตอนนี้เริ่มจะไม่มีแดดแล้ว

“คุณคงจะเพลียจากการนั่งเรือน่ะ...นอนต่อสิวิวตอนนี้กำลังสวยเลย”

เอริคยิ้มให้หญิงสาวพร้อมบอกกับเธอว่าที่เธอเผลอหลับไปก็เพราะคงจะเพลียจากการเดินทางเขารั้งให้หญิงสาวที่กำลังจะลุกขึ้นมานอนต่อบอกให้เธอนอนดูวิวตอนนี้ก่อนเพราะมันสวยงามคนละแบบกว่าตอนกลางวัน

“สวยจริงๆด้วยค่ะ”

ทานตะวันหันมามองวิวตรงหน้าตามที่ชายหนุ่มบอกตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มที่จะไม่มีแดดแล้วมันสวยงมคนละแบบกับภาพที่เธอมองก่อนที่จะหลับไปจริงๆทำให้ตอนนี้เธออดที่จะกดชัตเตอร์ภาพตรงหน้าไม่ได้

“ถ่ายแต่วิวตรงหน้าไม่เห็นคุณอยากจะถ่ายรูปกับผมบ้างเลย”

เอริคแอบมองหญิงสาวที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับการถ่ายรูปเขาเลยคิดขึ้นได้ว่าตั้งแต่รู้จักกันมาหญิงสาวกบเขานั้นยังไม่ได้มีรูปคู่กันสักรูปเลยจึงพูดแกมประชดหญิงสาวว่าเธอสนใจแต่ภาพวิวไม่ยักจะสนจ่ายรูปกับเขาบ้างเลย

“คุณเอสอยากถ่ายรูปเหรอคะ...ลุกขึ้นไปยืนสิคะเดี๋ยวตะวันจะถ่ายให้”

ทานตะวันที่ไม่ทันได้ฟังทายหนุ่มพูดเธอได้ยินว่าชายหนุ่มพูดว่าเขาอยากถ่ายรูปเธอเลยให้เขาลุกขึ้นไปยืนและเธอก็ลุกยืนขึ้นเพื่อที่จะถ่ายรูปให้เขานั้นเอง

“ผมหมายถึงรูปคู่ของเรานะตะวัน...เราบังไม่เคยมีรูปคู่กันเลย”

เอริคลุกขึ้นมายิ้มให้คนตรงหน้าพร้อมบอกกับเธอให้ฟังชัดๆว่าเขาอยากมีรูปคู่กับเธอเมื่อครู่นี้หญิงสาวคงจะไม่ทันได้ฟังเป็นแน่

“อ๋อ..เอ่อ..มาตรงนี้สิคะ”

ทานตะวันเคอะเขินเล็กน้อยที่ชายหนุ่มบอกว่าอยากถ่ายรูปคู่กับเธอเธอนึกขึ้นได้ว่าตั้งแต่เธอและเขารู้จักกันมาจนตอนนี้ก็มาถึงจุดที่เธอปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอและเขาเป็นสามีภรรยากันตามนิตินัยและพฤตินัยถึงแม้คราแรกเธอจะไม่ได้เต็มใจก็ตามแต่ตอนนี้เธอนั้นก็เริ่มเปิดใจให้เขาบ้างเพราะเห็นว่าชายหนุ่มเป็นคนดีคนหนึ่งแต่ติดตรงที่เขาได้เธอมาเพราะความเจ้าเล่ห์นั่นเอง

และเขาก็ยังไม่เคยถ่ายรูปคู่กันเลยสักครั้งจริงๆอย่างที่เขาบอกหญิงสาวเลยบอกให้เขานั้นมายืนข้างๆเธอพร้อมหมุนหน้าจอกล้องมาตรงหน้าของเธอเพื่อให้มองภาพที่กำลังจะถ่ายได้นั่นเอง