“อร้ายยยย”
ปึ้กกๆๆๆ เพี๊ยะๆๆๆ
ทานตะวันเองได้แต่ส่งเสียงแผดร้องออกมาเพราะไม่พอใจในการกระทำของเขาที่ดูท่าว่าจะไม่หยุดง่ายๆเมื่อเธอเห็นว่าเขานั้นกำลังสนใจอยู่กับการฉีกเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มของเธออยู่นั้นหญิงสาวจึงรวบรวมกำลังจากแขนทั้งสองข้างทั้งตบตีจิกข่วนชายหนุ่ม
“อื้มมมม”
เมื่อมือหนาของเอริคดึงบราของหญิงสาวออกไปได้สองเต้างามก็โผล่ประจักษ์แกสายตาของเขาสองเต้ากลมกลึงที่เต็มไม้เต็มมือมันล่อตาล่อใจให้เขาอดที่จะใช้ปากดูดเม้มคลึงเล่นไม่ได้เสียจริงเมื่อเห็นดังนั้นแล้วเขาก็ไม่รีรอใช้ปากครอบคลุมยอดเต้างามดูดคลึงเล่นอย่างหิวกระหายมืออีกข้างก็ไม่ได้อยู่เฉยเขาใช้ให้มันมีประโยชน์โดยการบีบคลึงเล่นสร้างอารมณ์วาบหวามให้เขาและหญิงสาวไปในตัวอีกด้วย
“อร้ายยยย...อื้มมมม”
การกระทำที่ป่าเถื่อนของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บที่หน้าอกทั้งสองจึงร้องออกมาและตามด้วยเสียงกัดปากครางเบาๆเพราะรู้สึกวาบหวามแปลกๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนหญิงสาวเตือนตัวเองว่าเธอจะเผลอใจกับคนที่จะขืนใจเธอไม่ได้
เพี๊ยะ
เพล้งงงงงงง
หญิงสาวมือของเธอจิกที่ผมของชายหนุ่มขึ้นมาให้เขาหลุดจากการดูดคลึงเล่นที่ของสงวนของเธอเสียทีและใช้มืออีกข้างฟาดไปที่ใบหน้าของเขาอย่างแรงจนเกิดเป็นรอยแดงทั้งห้านิ้วบนหน้าชายหนุ่ม
ตอนนี้เอริคยังจ้องหน้าหญิงสาวด้วยสายตาที่มีความโกรธอยู่แต่เขาไม่ได้พูดอะไรและกำลังจะเข้าจู่โจมเธออีกรอบทานตะวันจึงเอื้อมมือไปหยิบโคมไฟที่หัวเตียงแล้วตั้งใจว่าจะฟาดไปที่หัวของชายหนุ่มอย่างจงใจเพราะเธอคิดว่านี่คือวิธีที่จะรอดจากเงื้อมือของคนบ้าคลั่งตอนนี้ได้ยังดีที่เอริคนั้นเอี้ยวตัวหลบได้ทันไม่อย่างนั้นเขาคงสลบอยู่ตรงนี้เป็นแน่ดูจากความใหญ่ของโคมไฟ
“ตะวัน”
เอริคไม่คิดว่าหญิงสาวจะใจกล้าเหวี่ยงโคมไฟมาที่เขาชายหนุ่มหันไปมองหญิงสาวที่กำลังถดตัวหนีจากเขาอย่างหวาดกลัวชายหนุ่มใช้มือหนาของเขาดึงข้อเท้าของหญิงสาวกลับมาหาเขาโดยที่เธอนั้นไม่ทันตั้งตัวทำให้ตอนนี้หญิงสาวนั้นมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาอีกรอบและครั้งนี้เขาก็จะไม่รีรออะไรต่อไปเพราะกลัวว่าเหตุการณ์เสี่ยงตายของเขาเมื่อครู่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง
“อื้มมมมม”
เอริคใช้มือข้างซ้ายของเขารวบมือหญิงสาวเอาไว้ทั้งสองข้างเพื่อที่เธอนั้นจะได้เลิกตบตีจกข่วนเขาเสียทีมืออีกข้างก็ใช้ดึงสิ่งกีดขวงระหว่างตัวเขาและตัวหญิงสาวให้ออกไปจนหมดสิ้นตอนนี้มังกรยักษ์ของเขามันผงาดเต็มที่แล้วเขาไม่เล้าโลมอะไรหญิงสาวเพิ่มทั้งสิ้นเพราะดูท่าแม่สาวเจ้าคงจะไม่หยุดต่อต้านเขาง่ายๆ
กึก
“อร๊ายยยยยย...คุณจะฆ่าตะวันหรือไง...ฮือ..อืออ..”
เอริคใช้เจ้ามังกรที่มันผงาดเต็มที่ของเขานั้นจ่อกดไปที่ช่องทางรักของหญิงสาวแต่มันก็เข้าได้เพียงแค่ครึ่งเดียวหญิงสาวก็กรีดร้องออกมาด้วยความทรมานเพราะเธอคิดว่าตัวเธอนั้นคงรับตัวตนของเขาไม่ไหวและตอนนี้เธอก็ไม่ได้เต็มใจเลยสักนิดตอนนี้น้ำตาของเธอมันเริ่มเอ่อล้นออกมา
หญิงสาวเริ่มหายใจไม่เป็นจังหวะเพราะเธอนั้นทั้งเจ็บทั้งจุกหญิงสาวก็พึ่งรู้วันนี้นี่เองว่าการมีสัมพันธ์ของหญิงสาวมันไม่ได้มีความสุขอย่างที่ใครต่อใครเขาพูดกันตอนนี้เหมือนชายหนุ่มนั้นใช้มีดกรีดช่องทางรักของเธออยู่อย่างไงอย่างงั้นมันทรมานจนเธอต้องสะอื้นออกมา
“ผมขอโทษ...อื้ออ...อ้าส์”
เอริคสัมผัสได้ว่านี่เป็นครั้งแรกของหญิงสาวและดุจากเลือดที่มันเริ่มไหลออกมาเล็กน้อยเขาดีใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอเขารู้ว่าตอนนี้หญิงสาวรู้สึกอย่างไรแต่เขาคงหยุดมันไม่ได้เพราะอารมณ์ของเขามันมาถึงขนาดนี้แล้วอีกอย่างเขาก็ยังทำไม่สำเร็จจนถึงเป้าหมายของเขาโดยการปล่อยลูกๆของเขาเข้าไปอยู่ในตัวหญิงสาวนั่นเองเขาเชื่อว่าบทรักของเขามันจะช่วยให้เธอคลายความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดีตอนนี้ก็เหลือแค่ให้หญิงสาวนั้นได้ปรับตัวเท่านั้น
พลั้กกกก
เขาพยายามกดเจ้ามังกรที่ดูมันจะใหญ่เกินตัวของหญิงสาวเขาไปจนมิดแล้วกดแช่เอาไว้พร้อมสบถเสียงสั่นด้วยความเสียวซ่านเพราะช่องทางรักที่คับแน่นของหญิงสาวที่กำลังบีบรัดตัวตนของเขาอยู่นั้นมันช่างเร้าอารมณ์ของเขายิ่งนัก
“อื้อออ....อร้ายยย..ตะวันเจ็บปล่อยตะวันเถอะ”
ทานตะวันแทบหยุดหายใจเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็ทำให้เธอนั้นทั้งเจ็บทั้งจุกอีกเท่าตัวโดยการดันท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวของเธอจนสุดตอนนี้เธอรับมันไม่ไหวจริงๆเพราะเธอรู้สึกเจ็บเกินทนจนต้องร้องขอชายหนุ่มทั้งน้ำตาให้เขานั้นปล่อยเธอเสียที
“ไม่...ผมปล่อยคุณไปไม่ได้”
เอริคไม่สนใจในคำพูดของหญิงต่อให้เธอขอร้องเขายังไงในตอนนี้เขาก็ปล่อยเธอไปไม่ได้อยู่ดีตอนนี้ชายหนุ่มค่อยๆพาเจ้ามังกรของเขาเข้าออกที่ช่องทางรักของหญิงสาวอย่างนุ่มนวลเพื่อให้ช่องทางรักของหญิงสาวนั้นได้เริ่มการปรับตัวเขาเองก็ใช้มือทั้งสองกอบกุมสองเต้างามคลึงเล่นอย่างมันมือพร้อมส่งริมฝีปากดูดคลึงส่งลิ้นร้ายเข้าไปตักตวงความหวานจากปากของหญิงสาวเพื่อเรียกอารมณ์ของเธอและให้หญิงสาวผ่อนคลายลงนั่นเอง
“อื้อ...ฮือออ..อืมม..”
เนิ่นนานอยู่พักใหญ่ที่เอริคนั้นเล้าโลมหญิงสาวที่นอนตัวอ่อนอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างไร้เรี่ยวแรงสะโพกของชายหนุ่มก็ทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆมือและปากของเขาก็ยังไม่หยุดที่จะตักตวงความสุขจากตัวหญิงสาวจนตอนนี้ทานตะวันนั้นมีเริ่มที่จะเคลิ้มตามชายหนุ่มเพราะบทรักที่ชายหนุ่มมอบให้เธอตอนนี้นั้นมันทำให้เธอเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองและยังบังคับตัวเองไม่ได้อีกด้วยหญิงสาวมีครางเบาๆอยู่บ้างแต่ก็ยังปนกับเสียงสะอื้นอยู่เล็กน้อยแต่เสียงของเธอนั้นมันก็ยังทำหน้าที่เรียกอารมณ์ให้ชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี
“อ้าส์...มันแน่น...อื้ออมม”
เอริคสบถเสียงแหบพร่าและยังครางอยู่ในลำคอเพราะช่องทางรักของหญิงสาวนั้นมันสร้างความสุขให้เขาอย่างดีมากจนไม่อยากหยุดกิจกรรมรักครั้งนี้เสียเลยแรงถาโถมจากสะโพกของเขาที่เคลื่อนเป็นจังหวะทำให้สองเต้างามที่เขาจ้องมองมันอยู่นั้นสั่นกระเพื่อมตามแรงของเขาได้อย่างสวยงามจนไม่อยากจะละสายตาและน่าดูดคลึงเล่นอย่างไม่มีอิ่มเสมือนเด็กที่หิวโหยนมของแม่นั่นเอง
ตอนนี้เนื้อตัวของหญิงสาวมีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเพราะความหวานไปทั้งตัวของหญิงสาวนั่นเองจึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะดูดคลึงตามเนื้อตัวของหญิงสาวไม่ได้ที่เขาทำตามอารมณ์ของเขาได้ทั้งหมดในตอนนี้เพราะหญิงสาวนั้นไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านเขาจะมีก็แต่เสียงครางเบาๆเรียกอารมณ์ให้เขานั่นเอง“ไม่ไหวแล้ว...อ้าส์”ช่องทางรักที่บีบรัดแน่นของหญิงสาวที่มันบีบรัดตัวตนของชายหนุ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆทำให้เขานั้นรู้ว่าเธอได้เสร็จสมแล้วเขาเองก็ควบคุมมันไม่ได้เหมือนกันจึงต้องปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทุกหยาดหยดอย่างรวดเร็วนั่นเองทั้งที่เขานั้นก็ยังไม่หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อกิจกรรมรักนี้ต่อ“ไม่นะ...ไอ้คนบ้า..ฮืออ”ทานตะวันที่นอนเหนื่อยหอบอยู่นั้นรู้ว่าชายหนุ่มนั้นไม่ได้ป้องกันและกำลังจะปล่อยน้ำรักของเขาเข้ามาในตัวเธอหญิงสาวจึงต้องสั่นหัวห้ามชายหนุ่มอย่างพัลวันเพราะเธอกลัวผลที่มันจะตามมาแต่มันก็ไม่ทันแล้วเธอจึงก่นด่าเขาอย่างเจ็บใจและมีน้ำตาไหลรินลงมาอีกรอบและมีสายตาจิกมองที่ชายหนุ่มอย่างโมโห“คนบ้าเหรอ...ขออีกรอบแล้วกัน”“ม่ายยย....อื้มมมม”เอริคไม่ได้สะท้านต่อคำพูดของหญิงสาวแต่อย่างใดเขาเห็นว่าเธอนั้นมีแรงท
บ้านมอแกน“เธออยู่ที่ไหน”วิลล์นั่งดื่มไวน์ราคาแพงอยู่ที่โซฟาหรูที่บ้านหลังใหญ่ของเขาเมื่อเห็นว่าฮานมือขวาของเขากำลังเดินเข้ามาเขาจึงถามหาบุคคลที่เขาต้องการพบทันที“ตอนนี้เธออยู่ที่เพนท์เฮ้าส์เธอครับ”ฮานตั้งใจจะเข้ามารายงานเรื่องนี้กับนายใหญ่ของบ้านเรื่องนี้พอดี“ดีนายรออยู่ที่นี่เดี๋ยวฉันไปหาเธอเอง”วิลล์ตั้งใจว่าวันนี้ยังไงเขานั้นก็ต้องพบหน้าหญิงสาวให้ได้เพราะเธอบ่ายเบี่ยงกับการเรียกพบของเขามาหลายวันแล้วหลังจากที่เขาให้ลูกน้องของเขาไปประกันตัวเธอออกมาพร้อมใช้อำนาจในการจัดการของเขาเพื่อให้เธอหลุดคดี“ครับนาย”เพนท์เฮ้าส์มิเชลติ๊งต่องงงงง“คุณวิลล์”มิเชลที่กำลังเตรียมตัวจะเข้านอนเพราะมันดึกมากแล้วเธอแปลกใจนิดหน่อยที่มีคนมากดออดที่ห้องของเธอเมื่อเปิดประตูออกมาเห็นว่าเป็นใครเธอถึงกับมีสีหน้าที่ซังกะตายอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอไม่ได้อยากเจอคนที่มาหาเธอสักเท่าไร“จะหลบหน้าผมอีกนานแค่ไหน”วิลล์เดินแทรกตัวเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องรับแขกเพนท์เฮ้าส์ของหญิงสาวพร้อมจ้องไปที่หญิงสาวที่กำลังเดินตามเขาเข้ามาว่าทำไมเธอถึงพยายามที่จะหลบหน้าเขา“คุณจะมาช่วยมิเชลทำไม...มิเชลทำงานพลาดต้องขอโทษด้วยงานนี้
“เฮ้อ.....อือ...โอเค”หัวใจของมิเชลนั้นแทบจะเต้นสั่นออกมาด้านนอกเพราะจู่ๆเขาก็ให้เวลาเธอคิดเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นหญิงสาวคิดว่าจะลงพยายามหาข้อต่อรองดูเผื่อว่าจะได้ผลแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจที่จะฟังเธอแม้แต่น้อยทำให้หญิงสาวนั้นต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกัดฟันตอบตกลงชายหนุ่มไปอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำตาเม็ดเล็กเริ่มไหลมาอาบแก้มแต่เธอก็พยายามปาดมันออกไปเพื่อไม่ให้เขานั้นเห็นความอ่อนแอของเธอนั่นเอง“มันต้องอย่างนี้สิ...งั้นเรามาเริ่มกันเลย”วิลล์อมยิ้มแล้วหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาที่โลมเลียพร้อมเดินจูงมือของหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนของเธอทันที“ดะ..เดี๋ยวฉันยังไม่พร้อม”มิเชลไม่คิดว่าชายหนุ่มจะบ้าคลั่งอารมณ์ร่วมรักกับเธอในตอนนี้และเดี๋ยวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอทำใจบ้างเลยหรืออย่างไร“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม”วิลล์ผลักหญิงสาวลงกับเตียงนอนของเธอพร้อมทาบทับที่ตัวหญิงสาวลงช้าๆอย่างไม่เร่งรีบเพราะยังไงหญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้ด้วยข้อตกลงกันนั่นเอง“อื้ออ..”วิลล์บดจูบหญิงสาวอย่างนุ่มนวลเนิ่นนานเสียจนหญิงสาวมีอาการอ่อนระทวยให้เขาอย่างเห็นได้ชัดเพราะการด้อยประสบการณ์เรื่องนี้ของเธอทำให้เมื่อเจอสัม
เช้าวันต่อมา“จะไปไหน”วิลล์รู้สึกตัวตื่นเพราะหญิงสาวที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขานั้นกำลังขยับตัวเพื่อที่จะลุกหนีเขาออกไปชายหนุ่มจึงรั้งตัวหญิงสาวเอาไว้พร้อมถามเธอด้วยน้ำเสียงงัวเงียของคนที่พึ่งตื่นนอนว่าเธอนั้นจะไปไหน“ปล่อย...”มิเชลหันมามองหน้าชายหนุ่มที่กำลังรั้งตัวเธอเอาไว้ไม่ให้ลุกจากเตียงพร้อมบอกให้เขานั้นปล่อยแขนเธอเพราะเมื่อเขานั้นได้สิ่งที่เขาต้องการจากตัวเธอแล้วเขาก็ไม่ควรที่จะมายุ่มย่ามกับตัวเธออีก“คุณทำให้ผมตื่นแต่เช้าเลยรู้ไหม”“นี่...ไม่นะ...อื้มมม...”วิลล์ที่มองเห็นแผ่นหลังขาวเนียนและเนินอกของหญิงสาวที่มันโผล่ออกมาจากผ้าห่มด้วยแสงแดดที่มันส่องผ่านม่านเข้ามาทำให้ตอนนี้ตัวของหญิงสาวนั้นน่ามองไปอีกเท่าตัวจนเขาอดที่จะรวบตัวเธอมานอนใต้ร่างเขาอีกไม่ได้มิเชลนั้นถึงกับมีสีหน้าที่ตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอรู้ว่าในตอนนี้มันจะเกิดเรื่องอะไรกับเธอจึงใช้มือทั้งสองดันแผงอกของเขาให้ห่างออกจากตัวของเธออย่างเร็วที่สุดพร้อมปฏิเสธชายหนุ่มด้วยการสั่นหัวไปมาเป็นการร้องขอเพราะเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บระบมจากเรื่องเมื่อคืนอยู่ไม่หายแต่ชายหนุ่มนั้นก็หาได้สนใจไม่เขาอยากจะปลดปล่อยกับเธอในตอน
“ไม่มีคนอยู่เลยนี่นา”ทานตะวันแง้มประตูห้องลองดูอยู่ว่าข้างนอกนั้นมีใครอยู่หรือเปล่าเมื่อเห็นว่าไม่มีใครเธอจึงค่อยๆเดินออกมาที่หน้าประตูพร้อมมองซ้ายมองขวาและแอบเหลือบดูด้านนอกว่าชายหนุ่มนั้นยังนั่งอยู่ตรงที่เดิมอีกหรือเปล่าเมื่อกวาดสายตาออกไปเธอเห็นว่าเหมือนฝันของเธอที่คิดว่าจะออกไปจากที่นี่แล้วหนีชายหนุ่มนั้นสลายไปกับตาเพราะว่าข้างนอกนั้นมีทีมบอดี้การ์ดยืนอยู่ทั่วทุกมุม“อุ้ยย...ขอโทษค่ะ”“ฟ้า”ทานตะวันที่กำลังยืนด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าประตูห้องลองนั้นจู่ๆก็มีหญิงสาวถอยหลังเข้ามาเดินชนประตูของเธอเข้าเมื่อหญิงสาวคนนั้นหันกลับมาขอโทษทานตะวันเธอจึงร้องเรียกชื่อของหญิงสาวตรงหน้าอย่างดีใจที่เจอคนรู้จักเพราะปลายฟ้านั้นเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่สมัยมัธยมจนถึงมหาลัยเมื่อเรียนจบแล้วก็แยกย้ายกันหางานทำพึ่งเจอกันวันนี้นี่แหละช่างเป็นโชคดีของทานตะวันเสียจริง“อ้าวตะวันมาเที่ยวที่อังกฤษเหมือนกันเหรอ”ปลายฟ้าหันมาถามทานตะวันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะเธอก็ดีใจเหมือนกันที่เจอเพื่อนสาวที่ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว“มานี่กับฉัน”ทานตะวันมองซ้ายมองขวาพร้อมกับดึงตัวหญิงสาวเข้ามาในห้องลองเสื้อผ้า“เดี๋ยวๆอะไร”ปล
“คุณทานตะวันมาถึงแล้วครับคุณเอส”ลูคัสรับสายที่โทรตรงมาจากล็อบบี้พร้อมเดินมาบอกเจ้านายหนุ่มของเขาที่กำลังแต่งตัวอยู่ว่าหญิงสาวที่เขาต้องการพบนั้นเธอเดินทางมาถึงแล้ว“ดี...ส่งรถไปรับเธอมาที่นี่ได้เลย”เอริคที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและติดกระดุมอยู่หน้ากระจกยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมสั่งกับลูคัสว่าให้คนพาหญิงสาวมาที่นี่ได้เลยเพราะเขาต้องการคุยกับเธอที่นี่บ้านที่เขาพักนั้นค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัวและห่างจากตัวโรงแรมมากก็เพาะว่าเขาเลือกที่ที่แพงที่สุดและส่วนตัวที่สุดนั่นเองเพราะเขาเตรียมการเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้วยังไงวันนี้เขาก็ต้องทำให้ทานตะวันรู้ว่าเมื่อเขาเลือกเธอแล้วอย่าหวังว่าทั้งชีวิตของเธอจะหนีเขาพ้น“ครับคุณเอส” “เดี๋ยว..”“ครับคุณเอส???”ลูคัสรับปากคนเป็นเจ้านายพร้อมจะเดินออกไปสั่งให้ทีมบอดี้การ์ดไปรับทานตะวันมาที่นี่แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียกของเจ้านายหนุ่ม“นายว่าฉันดูโอเคหรือยังลุค”เอริคมีอาการประหม่าเล็กน้อยพร้อมมองหน้าลูคัสและถามลูกน้องของเขาว่าเขานั้นดูดีหรือยังเพราะเขาอยากจะดูดีที่สุดเมื่อเจอกับหญิงสาวนั่นเอง“ดูดีมากเลยครับคุณเอส”ลูคัสยิ้มให้เจ้านายหนุ่มของเขาพร้อมยกนิ้วให
“ก็แล้วแต่ถ้าคุณไม่ยอมก็ลองคิดดูนะว่าบริษัทของคงไทยจะเสียหายเท่าไรแล้วพนักงานในบริษัทอีกเป็นร้อยจะอยู่อย่างไงก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะคุณภรรยา”ฟอดดดดเอริคเห็นท่าทีที่ปฏิเสธของหญิงสาวแล้วเขาจำต้องพูดให้เธอได้คิดว่าหากเธอไม่ยอมทำตามบริษัทคงไทยจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็อยู่ที่เธอตัดสินใจเพียงคนเดียวพร้อมทั้งกดจมูกหอมแก้มหญิงสาวคนที่เขาคิดถึงมานานในตอนที่เธอกำลังเผลอเพราะนั่งคิดอยู่ด้วย“นี่คุณเอส”ทานตะวันแทบหันหน้าหนีชายหนุ่มไม่ทันที่จู่ๆเขาก็มาฉวยโอกาสกับเธอตอนนี้เธอเลยมอบสายตาพิฆาตฟาดไปที่หนาของเขาหนึ่งทีแต่ก็ไม่เห็นชายหนุ่มจะสะทกสะท้านกลัวแม้แต่น้อยกลับนั่งอมยิ้มจ้องหน้าเธอไม่หยุด“ผมให้เวลาคุณคิดหนึ่งคืนแล้วผมจะเอาคำตอบตอนเช้า...แต่ถ้าคุณคิดผิดคงไทยและพนักงานในบริษัทเค้าคงมีจุดจบที่น่าสงสาร”เอริคเข้าไปกอดหญิงสาวที่กำลังจะลุกหนีเขาไปอีกรอบอยู่ในอ้อมอกพร้อมกระซิบข้างหูของเธออีกรอบย้ำให้เธอนั้นตัดสินใจดีๆเพราะเขานั้นพูดจริงทำจริงฟอดดดดดจุ๊บบ“ผมคิดถึงคุณที่สุดเลยตะวัน...แสบมากนะที่กล้าหนีผมมา”เมื่อเห็นหญิงสาวได้แต่เงียบทำหน้าบึ้งตึงอยู่ในอ้อมกอดของเขาชายหนุ่มจึงทั้งกอดทั้งหอมเธออย่างคนที่
“หยุดพูดแล้วฟังผม...ผมดูออกว่ามันไม่ได้อยากเป็นแค่พี่น้องกับคุณเพราะฉะนั้นคุณก็อยู่ห่างๆมันไว้”เอริคไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้พูดจบประโยคเขาดูออกว่าคงไทยคิดยังไงกับหญิงสาวจากที่เคยคุยกันและภาพที่เห็นเขาเป็นผู้ชายเขาดูออกเขาจึงต้องสั่งให้หญิงสาวสุดที่รักของเขาอยู่ห่างจากคงไทยมากเท่าไรก็ยิ่งดีที่สุด“อย่ามาสั่งตะวัน...ตะวันโตแล้วคิดเองได้ว่าใครดีหรือใครไม่ดีถ้าพี่ไทยชอบตะวันจริงก็ไม่เสียหายที่ตะวันจะเปิดใจให้คนดีๆอย่างเค้าเพราะเค้าไม่เคยหลอกลวงตะวัน”ทานตะวันตอกกลับชายหนุ่มด้วยคำประชดประชันเพราะหลายครั้งแล้วที่ชายหนุ่มนั้นสั่งเธออย่างเอาแต่ใจและไร้เหตุผลใจจริงของเธอนั้นไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วเพียงแค่พูดประชดชายหนุ่มให้รู้ไว้ว่าเขานั้นไม่มีสิทธิ์ห้ามการกระทำของเธอ“หึ่!!...คำก็พี่ไทยสองคำก็พี่ไทย...อย่าหวังว่ามันจะได้มาเจ๊าะแจ๊ะกับคุณอีกเลย”เอริครู้สึกระคายหูกับชื่อที่หญิงสาวเรียกคงไทยเสียเหลือเกินมันดูสนิทเกินหน้าเกินตาของเขาเกินไปทั้งที่เขาเป็นสามีของเธอหญิงสาวยังไม่เคยเรียกเขาแบบนี้มาก่อนเลยความน้อยใจบวกกับอารมณ์หึงทำให้ชายหนุ่มนั้นอยากแสดงให้เธอได้รู้อีกครั้งว่าทุกอย่างในตัวเธอนั้นมันเป็น