Share

ตอนที่23 ลูกค้าคนสำคัญ

“คุณทานตะวันมาถึงแล้วครับคุณเอส”

ลูคัสรับสายที่โทรตรงมาจากล็อบบี้พร้อมเดินมาบอกเจ้านายหนุ่มของเขาที่กำลังแต่งตัวอยู่ว่าหญิงสาวที่เขาต้องการพบนั้นเธอเดินทางมาถึงแล้ว

“ดี...ส่งรถไปรับเธอมาที่นี่ได้เลย”

เอริคที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและติดกระดุมอยู่หน้ากระจกยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมสั่งกับลูคัสว่าให้คนพาหญิงสาวมาที่นี่ได้เลยเพราะเขาต้องการคุยกับเธอที่นี่

บ้านที่เขาพักนั้นค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัวและห่างจากตัวโรงแรมมากก็เพาะว่าเขาเลือกที่ที่แพงที่สุดและส่วนตัวที่สุดนั่นเองเพราะเขาเตรียมการเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้วยังไงวันนี้เขาก็ต้องทำให้ทานตะวันรู้ว่าเมื่อเขาเลือกเธอแล้วอย่าหวังว่าทั้งชีวิตของเธอจะหนีเขาพ้น

“ครับคุณเอส”

 “เดี๋ยว..”

“ครับคุณเอส???”

ลูคัสรับปากคนเป็นเจ้านายพร้อมจะเดินออกไปสั่งให้ทีมบอดี้การ์ดไปรับทานตะวันมาที่นี่แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียกของเจ้านายหนุ่ม

“นายว่าฉันดูโอเคหรือยังลุค”

เอริคมีอาการประหม่าเล็กน้อยพร้อมมองหน้าลูคัสและถามลูกน้องของเขาว่าเขานั้นดูดีหรือยังเพราะเขาอยากจะดูดีที่สุดเมื่อเจอกับหญิงสาวนั่นเอง

“ดูดีมากเลยครับคุณเอส”

ลูคัสยิ้มให้เจ้านายหนุ่มของเขาพร้อมยกนิ้วให้เจ้านายหนุ่มของเขาเป็นการให้กำลังใจเขาสัมผัสได้ว่าตอนนี้เจ้านายหนุ่มของเขานั้นมีอาการประหม่าอยู่เล็กน้อยเพราะว่าจะได้เจอหญิงสาวที่รักนั่นเองเขาก็พึ่งเคยเห็นอาการที่เสียอาการเพราะจะเจอหญิงสาวแบบนี้ของเจ้านายหนุ่มของเขาอยู่เหมือนกันไม่คิดว่าเขานั้นจะมีมุมแบบนี้ด้วย

“อ่อ..โอเค”

เมื่อเอริคได้รับคำตอบอย่างพอใจแล้วเขาจึงหันมาส่องกระจกต่อเพื่อจัดแต่งเสื้อผ้าและทรงผมของเขาอีกนิดหน่อยเพื่อรอหญิงสาวนั่นเอง

“คุณผู้หญิงคะคุณเอเดนส่งรถมารับคุณไปคุยที่บ้านพักค่ะ”

“บ้านพัก...เอ่อ..ค่ะ”

“เชิญทางนี้ค่ะ”

พนักงานประชาสัมพันธ์ที่อยู่หน้าเคาเตอร์เดินมาบอกทานตะวันให้เดินตามเธอไปที่รถที่เอเดนนั้นส่งมารับเธอไปคุยที่บ้านพักเพราะบ้านพักของคนที่หญิงสาวจะคุยด้วยนั้นอยู่ห่างจากที่ล็อบบี้อยู่ประมาณครึ่งกิโลเพราะเขาเลือกที่พักเป็นโซนที่ส่วนตัวที่สุดและแพงที่สุดของที่นี่อีกด้วย

ทานตะวันเริ่มชักใจไม่ดีว่าเธอนั้นไปคุยงานคนเดียวแถมยังไปคุยที่บ้านพักกับลูกค้าผู้ชายที่ไม่เคยเห็นหน้าอีกหญิงสาวเองชักเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไรถ้าเธอรู้ว่าต้องไปคุยที่บ้านพักของเขาเธอคงให้ทนุคนขับรถของบริษัทอยู่ด้วยแล้ว

“เชิญครับคุณเอเดนอยู่ด้านใน”

“ค่ะ”

เมื่อทานตะวันมาถึงทีมบอดี้การ์ดก็เดินนำเธอมาในบ้านพักหลังใหญ่แล้วบอกกับเธอว่าลูกค้าที่เธอจะคุยด้วยนั้นรออยู่ด้านในแล้วพร้อมเดินออกไปทิ้งให้เธอนั้นยืนอยู่หน้าห้องคนเดียว

หญิงสาวกำลังชั่งใจอยู่ว่าจะเปิดประตูเข้าไปตอนนี้เลยดีไหมเพราะตอนนี้ใจของหญิงสาวเต้นรัวจนแทบจะออกมาอยู่ด้านนอกอยู่แล้วไม่เข้าใจว่านายเอเดนอะไรนี่ต้องหาที่คุยกับเธอได้ลึกลับขนาดนี้

แต่เมื่อนึกถึงผลประโยชน์ของบริษัทหญิงสาวเลยจำใจต้องเคาะประตูและเปิดเข้าไปอย่างจำใจอีกใจก็กลัวอีกใจก็อยากขายงานได้ตอนนี้เธอช่างสงสารตัวเองเหลือเกิน

ก๊อกๆๆๆ

“สวัสดีค่ะดิฉันทานตะวันมาจากบริษัทXXXค่ะ”

ทานตะวันเดินเข้ามาด้านในช้าๆพร้อมจ้องมองคนที่กำลังนั่งหันหลังให้เธออยู่หญิงสาวรู้สึกได้ว่าเธอนั้นคุ้นกับคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเธอมากแต่หญิงสาวเองก็สะบัดความคิดออกจากหัวเพราะคนที่เธอจะมาคุยงานด้วยที่นั่งอยู่ตรงหน้านี้คงไม่ใช่คนที่เธอคิดหรอก

“สวัสดีเช่นกันครับทานตะวัน”

เอริคค่อยๆหมุนเก้าอี้หันมาหาหญิงสาวอย่างช้าๆพร้อมยิ้มทักทายหญิงสาวอย่างอารมณ์ดีผิดกับหญิงสาวที่มีอาการเหมือนเห็นผีอย่างไงอย่างงั้น

“ค..คุณ..เอสส”

ทานตะวันถึงกับอ้าปากค้างพร้อมยกมือปิดปากและเตรียมตัวที่จะเดินออกจากห้องนี้ไปทันทีในที่สุดสิ่งที่เธอไม่อยากให้เกิดมันก็เกิดขึ้นจนได้ทำไมเขาต้องตามมารังควานเธอถึงที่นี่ด้วยหญิงสาวคิดในใจ

“ถ้าคุณเดินอีกก้าวเดียวบริษัทของคุณเสียลูกค้าทั้งหมดแน่”

เอริคโพร่งออกไปก่อนที่หญิงสาวนั้นจะเดินหนีเขาไปไกลกว่านี้เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั้นหยุดชะงักจากคำประกาศิตของเขาชายหนุ่มจึงนั่งยิ้มเยาะชอบใจที่สามารถบังคับเธอได้

“นี่คุณเอส...คุณเลิกทำนิสัยเจ้าเล่ห์แบบนี้ได้ไหม”

ทานตะวันถึงกับต้องหยุดฝีเท้าพร้อมหันมาต่อว่าชายหนุ่มให้กับความเจ้าเล่ห์ของเขาเธอเสียความรู้สึกที่เคยให้เขาตอนนั้นชะมัดที่เคยหลงคิดว่าเขานั้นเป็นคนดีที่แท้ก็กลิ้งกลอกเป็นที่หนึ่ง

“เดินกลับมาหาผมดีๆแล้วมานั่งตรงนี้...ไม่อย่างนั้นลูกค้าที่จะทำการซื้อขายกับบริษัทของนายคงไทยหายหมดแน่”

เอริคเดินมานั่งบนตะทำงานของเขาอย่างสง่าพร้อมจับเก้าอี้บอกให้หญิงสาวกลับมานั่งพร้อมประกาศว่าหากเธอไม่ยอมมาแต่โดยดีจะเกิดอะไรขึ้นด้วยสีหน้าของผู้ชนะ

“ชอบบังคับ...เผด็จการ”

ทานตะวันบ่นอุกแต่เธอก็ต้องจำใจเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้ที่ชายหนุ่มบอกให้เธอนั้นมานั่งเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะทำอย่างที่พูดจริงเธอไม่อยากให้คนที่มีบุญคุณกับเธอต้องเดือดร้อนนั่นเอง

“ถ้าคุณทำตัวน่ารักๆกับผม...ผมจะยอมทุ่มทุนซื้อขายกับบริษัทของคงไทย...แต่คุณก็ต้องมาทำงานออกแบบเสื้อผ้าให้แบรนด์ของผมด้วย”

เอริคก้มลงไปกระซิบข้างหูของหญิงสาวที่นั่งหน้าหงิกหน้างอเพราะไม่พอใจในการกระทำของเขาอยู่พร้อมทั้งยังย่นข้อเสนอว่าหากหญิงสาวทำตัวน่ารักๆกับเขา..เขาเองก็จะยอมลงทุนกับบริษัทของเธอและหญิงสาวแต่มีข้อแม้อีกอย่างว่าหญิงสาวนั้นก็ต้องมาทำงานให้กับแบรนด์ของเขาโดยตรงด้วยเหมือนกัน

“ไม่...ทำไมคุณต้องเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานด้วย”

ทานตะวันไม่พอใจอย่างมากที่ชายหนุ่มใช้เรื่องงานมาบีบบังคับเธอเพราะเรื่องส่วนตัวอันที่จริงเขาควรที่จะแยกแยะ

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status