ตอนที่27 ยิ่งเกลียดยิ่งชอบ

มอแกน

20.00 น.

“ดี..ใช้จังหวะนี้เปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเราตัดหน้าได้เลย”

เมื่อวิลล์ได้รับรายงานจากฮานว่าตอนนี้ประธานใหญ่ของมาติเนสกำลังอยู่ในช่วงรักษาตัวเขาคิดว่าจะใช้จังหวะนี้ในการเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ตัดหน้าอีกฝั่งเป็นแผนการตลาดในการเรียกลูกค้ามาทางฝั่งเค้านั่นเองเพราะทุกครั้งแบรนด์ของเขาและมาติเนสจะเปิดตัวไล่เลี่ยกันหรือไม่ก็พร้อมกันทำให้ผลที่ได้ไม่ค่อยดีสำหรับฝั่งเขาเท่าไรนัก

“ครับนาย”

ฮานรับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มพร้อมหันหลังจะดินออกไปทันทีแต่ก็ต้องชะงักเพราะเห็นมิเชลนั้นเดินเข้ามาด้านในและเธอก็น่าจะได้ยินสิ่งที่เขาคุยกับเจ้านายหนุ่มด้วย

“เมื่อไรคุณจะเลิกชิงดีชิงเด่นกับมาติเนสซะที”

มิเชลเห็นว่าวิลล์เลิกรากับฝั่งนั้นมานานแล้วแต่มันไม่ใช่เลยถ้าเธอไม่ได้ยินกับหูตัวเองเธอก็คิดว่าเขาคงจะปรับปรุงตัวแล้วแต่ตอนนี้เธอคิดผิดเธอไม่เข้าใจว่าเขาจะแข่งขันกับมาติเนสอะไรนักหนาต่างคนต่างตั้งใจทำผลงานของตัวเองไม่ดีกว่าหรืออย่างไร

“ฮานออกไปก่อน”

“ครับ”

วิลล์ปัดมือพร้อมบอกให้ฮานออกไปก่อนเพราะเขานั้นจะต้องคุยเรื่องนี้กับหญิงสาวเป็นการส่วนตัว

“มันเรื่องของผมคุณไม่เกี่ยว”

วิลล์ไม่เข้าใจว่าหญิงสาวนั้นจะจ้องแต่ปกป้องอีกฝ่ายทำไมนักหนาแทนที่จะเข้าข้างเขาเพราะตอนนี้เขานั้นขึ้นชื่อได้ว่าเป็นสามีของเธอ

“เพราะคุณนิสัยแบบนี้ไงถึงไม่มีใครรัก”

เมื่อมิเชลเห็นว่าชายหนุ่มนั้นแสดงพฤติกรรมเอาแต่ใจและอยากเอาชนะที่แก้ไม่หายออกมาด้วยความเหลืออดเธอจึงต่อว่าบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มหวังว่าเขาจะสำนึกบ้าง

“โอ้ยย”

“ไม่รักก็ไม่ต้องรัก”

เมื่อคำต่อว่าของหญิงสาวเหมือนใบมีดกรีดที่กลางหัวใจของเขาจนเป็นแผลใหญ่คำพูดของเธอมันทำให้เขานั้นชะงักเล็กน้อยเขาจะไม่รู้สึกเจ็บมากเท่านี้เลยถ้าคนที่พูดไม่ใช่หญิงสาวที่เขานั้นมอบใจให้เธอไปเสียแล้วพร้อมเข้าไปบีบที่หัวไหล่หญิงสาวอย่างแรงจนของในมือหญิงสาวหล่นจนเธอนั้นร้องออกมาเพราะความเจ็บและพูดประชดเธอกลับไปอย่างขัดกับข้างในหัวใจของเขาอย่างมากประมาณว่าเขาก็ไม่ได้ขอให้ใครมารัก

“นี่อะไร”

วิลล์สังเกตเห็นว่าของที่หญิงสาวถือเอาไว้นั้นเป็นซองยาเมื่อมันหล่นออกจากถุงลงมาเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวนั้นทานยาอะไรมันเป็นยาคุมกำเนิดนั่นเองเขาคิดไว้ในใจอยู่แล้วว่าทำไมหญิงสาวจึงไม่ตั้งครรภ์เสียทีทั้งที่เขาก็ไม่เคยป้องกันอะไรเลยแถมอยู่กับเธอบ่อยด้วยซ้ำตอนนี้ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเพราะเขาไม่ค่อยพอใจหญิงสาวเท่าไรนัก

“เอามานี่นะ”

มิเชลรีบเอื้อมมือไปหยิบของสำคัญจากในมือของชายหนุ่มอย่างรวดเร็วแต่ทว่าชายหนุ่มนั้นไม่ยอมคืนให้เธอแต่โดยดีนั่นเองจึงทำให้หญิงสาวนั้นจำต้องแผดเสียงใส่เขาเป็นการออกคำสั่งเพราะเธอจะต้องใช้มัน

“ใช้มันทำไม”

วิลล์กำแผงยาแน่นเขารู้ว่าหญิงสาวใช้ยานี้เพื่ออะไรแต่เขาอยากให้หญิงสาวตอบเขามาจากปากของเธอตรงๆว่าเธอต้องการใช้มันทำไมทั้งๆที่เขาเคยสั่งห้ามเธอแล้วว่าไม่ให้ใช้เพราะเขามีปัญญารับผิดชอบผลที่มันจะตามมาอยู่แล้ว

“ฉันไม่อยากท้องกับคุณฉันไม่อยากให้ลูกฉันเกิดมามีพ่อเอาแต่ใจนิสัยเสียขี้อิจฉาแบบคุณ”

มิเชลสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วมองที่ดวงตาชายหนุ่มอย่างจริงจังพร้อมบอกเหตุผลที่เธอคิดอยู่ในใจอย่างเสียงดังฟังชัดให้เขาได้รู้ตัวนั่นเองว่าเธอนั้นเกลียดนิสัยแบบนี้ของเขาแค่ไหน

“ดี...แล้วคุณจะผมเป็นพ่อของลูกคุณแน่นอน”

วิลล์ยกยิ้มเล็กน้อยทั้งที่ในใจนั้นเจ็บปวดยิ่งเธอไม่อยากให้เขาเป็นพ่อของลูกเธอมากเท่าไรเขาก็จะยัดเยียดสิ่งนี้ให้เธอมากเท่านั้นพร้อมแกะแผงยาในมือของเขาทิ้งลงถังขยะจนหมดเกลี้ยงต่อหน้าต่อตาของหญิงสาวที่ยืนน้ำตาซึมอยู่

“นี่...ทำอะไร...ฉันต้องใช้มันนะ”

มิเชลรีบเข้าไปแย่งแผงยาที่ชายหนุ่มกำลังทิ้งมันจนหมดแต่ก็ไม่สำเร็จอีกทั้งยังโดนชายหนุ่มกอดรัดเอาไว้อีกด้วย

“คืนนี้ไม่ต้องใช้และก็คืนต่อๆไปด้วย”

วิลล์พูดกับหญิงสาวเสียงแข็งว่าเขานั้นจะไม่ให้เธอใช้ยานี้อีกต่อไปให้มันรู้กันไปเลยว่าถ้าเธอท้องลูกของเขานั้นเธอจะตายไหมเขาไม่รู้ว่าเธอจะจงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนาทั้งที่ช่วงหลังๆมานี้เขานั้นดีกับเธอสารพัดอีกทั้งก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนให้เธอนั้นเจ็บช้ำน้ำใจเลยด้วย

“ปล่อย”

“อยู่เฉยๆ”

วิลล์ลากหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนแสนรักของเขาที่เขาใช้นอนกับเธอแทบทุกคืนและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้พักเป็นอิสระตลอดทั้งคืนแน่เขามั่นใจว่าอีกไม่ช้าเขาคงได้ลูกสมใจอยากแน่แม้ว่าคนที่เขาอยากให้เป็นแม่ของลูกจะไม่เต็มใจก็ตาม

“อร้ายยยย”

“ขอให้คุณรู้เอาไว้ว่ายังไงคุณก็ต้องมีลูกให้ผม”

“อร้ายยยย....ฮือๆๆ”

ชายหนุ่มจัดการกับหญิงสาวอย่างบ้าคลั่งเขาไม่สนเสียงกรีดร้องหรือแรงต่อต้านอะไรจากเธอทั้งนั้นเขาจัดการร่างกายหญิงสาวให้เปล่าเปลือยนำไปก่อนพร้อมทั้งของตัวเองอย่างรวดเร็วและไม่รีรอที่จะเริ่มกิจกรรมรักโดยขาดการเล้าโลมเพราะความตั้งใจของเขาตอนนี้ก็คือการที่จะมีลูกกับเธอให้ได้แล้วเขาจะรอดูวันที่เธอหนีไปจากเขาไม่ได้เพราะมีพันธะต่อกันอยู่

เช้าวันต่อมา

Rrrrrrrrrrrr

“อะไรนะคะ”

ตุ้บบ

มิเชลรับตื่นมารับโทรศัพท์ตั้งแต่เช้าด้วยอาการงัวเงียเพราะยังเพลียกับเรื่องเมื่อคืนที่เธอเจออยู่ไม่หายเมื่อได้ยินข่าวร้ายจาปลายสายเธอถึงกับเบิกตาโพรงนิ่งงันมือไม้สั่นจนมือถือร่วงลงไปกระแทกกับพื้นตอนนี้หญิงสาวนั่งตัวแข็งทื่อน้ำตาคลอเบ้าเพราะข่าวที่เธอได้ยินนั้นมันเหมือนกระชากวิญญาณเธอออกจากร่าง

หญิงสาวได้รับสายจากตำรวจท้องที่ว่าพ่อกับแม่ของเธอเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตตอนนี้ศพอยู่ที่โรงพยายาบาลให้หญิงสาวมาติดต่อด่วน

“เป็นอะไรมิเชล”

วิลล์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงของมือถือล่วงลงกับพื้นเขาจงหันมาถามหญิงสาวที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ว่าเธอเป็นอะไรเพราะเขาสังเกตเห็นว่ามือถือของเธอนั้นล่วงไปครู่หนึ่งแล้วแต่ไม่ยักจะเห็นหญิงสาวนั้นก้มลงไปเก็บได้แต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกจนเขาอดสงสัยไม่ได้