มอแกน
20.00 น.
“ดี..ใช้จังหวะนี้เปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเราตัดหน้าได้เลย”
เมื่อวิลล์ได้รับรายงานจากฮานว่าตอนนี้ประธานใหญ่ของมาติเนสกำลังอยู่ในช่วงรักษาตัวเขาคิดว่าจะใช้จังหวะนี้ในการเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ตัดหน้าอีกฝั่งเป็นแผนการตลาดในการเรียกลูกค้ามาทางฝั่งเค้านั่นเองเพราะทุกครั้งแบรนด์ของเขาและมาติเนสจะเปิดตัวไล่เลี่ยกันหรือไม่ก็พร้อมกันทำให้ผลที่ได้ไม่ค่อยดีสำหรับฝั่งเขาเท่าไรนัก
“ครับนาย”
ฮานรับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มพร้อมหันหลังจะดินออกไปทันทีแต่ก็ต้องชะงักเพราะเห็นมิเชลนั้นเดินเข้ามาด้านในและเธอก็น่าจะได้ยินสิ่งที่เขาคุยกับเจ้านายหนุ่มด้วย
“เมื่อไรคุณจะเลิกชิงดีชิงเด่นกับมาติเนสซะที”
มิเชลเห็นว่าวิลล์เลิกรากับฝั่งนั้นมานานแล้วแต่มันไม่ใช่เลยถ้าเธอไม่ได้ยินกับหูตัวเองเธอก็คิดว่าเขาคงจะปรับปรุงตัวแล้วแต่ตอนนี้เธอคิดผิดเธอไม่เข้าใจว่าเขาจะแข่งขันกับมาติเนสอะไรนักหนาต่างคนต่างตั้งใจทำผลงานของตัวเองไม่ดีกว่าหรืออย่างไร
“ฮานออกไปก่อน”
“ครับ”
วิลล์ปัดมือพร้อมบอกให้ฮานออกไปก่อนเพราะเขานั้นจะต้องคุยเรื่องนี้กับหญิงสาวเป็นการส่วนตัว
“มันเรื่องของผมคุณไม่เกี่ยว”
วิลล์ไม่เข้าใจว่าหญิงสาวนั้นจะจ้องแต่ปกป้องอีกฝ่ายทำไมนักหนาแทนที่จะเข้าข้างเขาเพราะตอนนี้เขานั้นขึ้นชื่อได้ว่าเป็นสามีของเธอ
“เพราะคุณนิสัยแบบนี้ไงถึงไม่มีใครรัก”
เมื่อมิเชลเห็นว่าชายหนุ่มนั้นแสดงพฤติกรรมเอาแต่ใจและอยากเอาชนะที่แก้ไม่หายออกมาด้วยความเหลืออดเธอจึงต่อว่าบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มหวังว่าเขาจะสำนึกบ้าง
“โอ้ยย”
“ไม่รักก็ไม่ต้องรัก”
เมื่อคำต่อว่าของหญิงสาวเหมือนใบมีดกรีดที่กลางหัวใจของเขาจนเป็นแผลใหญ่คำพูดของเธอมันทำให้เขานั้นชะงักเล็กน้อยเขาจะไม่รู้สึกเจ็บมากเท่านี้เลยถ้าคนที่พูดไม่ใช่หญิงสาวที่เขานั้นมอบใจให้เธอไปเสียแล้วพร้อมเข้าไปบีบที่หัวไหล่หญิงสาวอย่างแรงจนของในมือหญิงสาวหล่นจนเธอนั้นร้องออกมาเพราะความเจ็บและพูดประชดเธอกลับไปอย่างขัดกับข้างในหัวใจของเขาอย่างมากประมาณว่าเขาก็ไม่ได้ขอให้ใครมารัก
“นี่อะไร”
วิลล์สังเกตเห็นว่าของที่หญิงสาวถือเอาไว้นั้นเป็นซองยาเมื่อมันหล่นออกจากถุงลงมาเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวนั้นทานยาอะไรมันเป็นยาคุมกำเนิดนั่นเองเขาคิดไว้ในใจอยู่แล้วว่าทำไมหญิงสาวจึงไม่ตั้งครรภ์เสียทีทั้งที่เขาก็ไม่เคยป้องกันอะไรเลยแถมอยู่กับเธอบ่อยด้วยซ้ำตอนนี้ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเพราะเขาไม่ค่อยพอใจหญิงสาวเท่าไรนัก
“เอามานี่นะ”
มิเชลรีบเอื้อมมือไปหยิบของสำคัญจากในมือของชายหนุ่มอย่างรวดเร็วแต่ทว่าชายหนุ่มนั้นไม่ยอมคืนให้เธอแต่โดยดีนั่นเองจึงทำให้หญิงสาวนั้นจำต้องแผดเสียงใส่เขาเป็นการออกคำสั่งเพราะเธอจะต้องใช้มัน
“ใช้มันทำไม”
วิลล์กำแผงยาแน่นเขารู้ว่าหญิงสาวใช้ยานี้เพื่ออะไรแต่เขาอยากให้หญิงสาวตอบเขามาจากปากของเธอตรงๆว่าเธอต้องการใช้มันทำไมทั้งๆที่เขาเคยสั่งห้ามเธอแล้วว่าไม่ให้ใช้เพราะเขามีปัญญารับผิดชอบผลที่มันจะตามมาอยู่แล้ว
“ฉันไม่อยากท้องกับคุณฉันไม่อยากให้ลูกฉันเกิดมามีพ่อเอาแต่ใจนิสัยเสียขี้อิจฉาแบบคุณ”
มิเชลสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วมองที่ดวงตาชายหนุ่มอย่างจริงจังพร้อมบอกเหตุผลที่เธอคิดอยู่ในใจอย่างเสียงดังฟังชัดให้เขาได้รู้ตัวนั่นเองว่าเธอนั้นเกลียดนิสัยแบบนี้ของเขาแค่ไหน
“ดี...แล้วคุณจะผมเป็นพ่อของลูกคุณแน่นอน”
วิลล์ยกยิ้มเล็กน้อยทั้งที่ในใจนั้นเจ็บปวดยิ่งเธอไม่อยากให้เขาเป็นพ่อของลูกเธอมากเท่าไรเขาก็จะยัดเยียดสิ่งนี้ให้เธอมากเท่านั้นพร้อมแกะแผงยาในมือของเขาทิ้งลงถังขยะจนหมดเกลี้ยงต่อหน้าต่อตาของหญิงสาวที่ยืนน้ำตาซึมอยู่
“นี่...ทำอะไร...ฉันต้องใช้มันนะ”
มิเชลรีบเข้าไปแย่งแผงยาที่ชายหนุ่มกำลังทิ้งมันจนหมดแต่ก็ไม่สำเร็จอีกทั้งยังโดนชายหนุ่มกอดรัดเอาไว้อีกด้วย
“คืนนี้ไม่ต้องใช้และก็คืนต่อๆไปด้วย”
วิลล์พูดกับหญิงสาวเสียงแข็งว่าเขานั้นจะไม่ให้เธอใช้ยานี้อีกต่อไปให้มันรู้กันไปเลยว่าถ้าเธอท้องลูกของเขานั้นเธอจะตายไหมเขาไม่รู้ว่าเธอจะจงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนาทั้งที่ช่วงหลังๆมานี้เขานั้นดีกับเธอสารพัดอีกทั้งก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนให้เธอนั้นเจ็บช้ำน้ำใจเลยด้วย
“ปล่อย”
“อยู่เฉยๆ”
วิลล์ลากหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนแสนรักของเขาที่เขาใช้นอนกับเธอแทบทุกคืนและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้พักเป็นอิสระตลอดทั้งคืนแน่เขามั่นใจว่าอีกไม่ช้าเขาคงได้ลูกสมใจอยากแน่แม้ว่าคนที่เขาอยากให้เป็นแม่ของลูกจะไม่เต็มใจก็ตาม
“อร้ายยยย”
“ขอให้คุณรู้เอาไว้ว่ายังไงคุณก็ต้องมีลูกให้ผม”
“อร้ายยยย....ฮือๆๆ”
ชายหนุ่มจัดการกับหญิงสาวอย่างบ้าคลั่งเขาไม่สนเสียงกรีดร้องหรือแรงต่อต้านอะไรจากเธอทั้งนั้นเขาจัดการร่างกายหญิงสาวให้เปล่าเปลือยนำไปก่อนพร้อมทั้งของตัวเองอย่างรวดเร็วและไม่รีรอที่จะเริ่มกิจกรรมรักโดยขาดการเล้าโลมเพราะความตั้งใจของเขาตอนนี้ก็คือการที่จะมีลูกกับเธอให้ได้แล้วเขาจะรอดูวันที่เธอหนีไปจากเขาไม่ได้เพราะมีพันธะต่อกันอยู่
เช้าวันต่อมา
Rrrrrrrrrrrr
“อะไรนะคะ”
ตุ้บบ
มิเชลรับตื่นมารับโทรศัพท์ตั้งแต่เช้าด้วยอาการงัวเงียเพราะยังเพลียกับเรื่องเมื่อคืนที่เธอเจออยู่ไม่หายเมื่อได้ยินข่าวร้ายจาปลายสายเธอถึงกับเบิกตาโพรงนิ่งงันมือไม้สั่นจนมือถือร่วงลงไปกระแทกกับพื้นตอนนี้หญิงสาวนั่งตัวแข็งทื่อน้ำตาคลอเบ้าเพราะข่าวที่เธอได้ยินนั้นมันเหมือนกระชากวิญญาณเธอออกจากร่าง
หญิงสาวได้รับสายจากตำรวจท้องที่ว่าพ่อกับแม่ของเธอเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตตอนนี้ศพอยู่ที่โรงพยายาบาลให้หญิงสาวมาติดต่อด่วน
“เป็นอะไรมิเชล”
วิลล์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงของมือถือล่วงลงกับพื้นเขาจงหันมาถามหญิงสาวที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ว่าเธอเป็นอะไรเพราะเขาสังเกตเห็นว่ามือถือของเธอนั้นล่วงไปครู่หนึ่งแล้วแต่ไม่ยักจะเห็นหญิงสาวนั้นก้มลงไปเก็บได้แต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกจนเขาอดสงสัยไม่ได้
“ฝีมือคุณใช่ไหม”มิเชลค่อยๆหันมาหาชายหนุ่มเธอตัวสั่นเล็กน้อยเพราะความโมโหหญิงสาวกำมือแน่นพร้อมถามชายหนุ่มว่าเรื่องที่เกิดนั้นเป็นฝีมือของชายหนุ่มใช่หรือไม่เพราะเมื่อคืนเขานั้นพึ่งมีปากเสียงกับเธอจึงทำให้เธอนั้นคิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจากว่าชายหนุ่มเป็นคนสั่งการ“คุณพูดเรื่องอะไร”ตอนนี้คิ้วของวิลล์ขมวดชนกันในทันทีเพราะเขานั้นไม่เข้าใจในสิ่งที่หญิงสาวพูดอีกทั้งยังตกใจในสีหน้าที่ซีดเผือดและมีน้ำตาของหญิงสาวตอนนี้อีกด้วย“ที่พ่อแม่ฉันโดนรถชนเสียชีวิต...ฮือ..ฮือ..มันฝีมือคุณใช่ไหม...ฮือๆๆๆๆ”มิเชลรู้สึกไม่ชอบสีหน้าชายหนุ่มที่ทำท่าทางเหมือนไม่รู้อะไรเอาเสียเลยเธอแน่ใจว่ายังไงมันก็เป็นฝีมือของเขาแน่นอนพร้อมบอกเรื่องที่เขาอยากจะรู้ให้เขาฟังว่าที่เธอมีอาการเป็นแบบนี้เพราะอะไร“คุณพูดอะไรผมไม่รู้เรื่อง”วิลล์ถึงกับแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยินข่าวร้ายเกี่ยวกับครอบครัวของเธอจากปากหญิงสาวพร้อมยังตกใจที่เธอมากล่าวหาเขาอีกด้วยตอนนี้เขายืนยันกับเธอได้คำเดียวว่าเขานั้นไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเพราะเขาไม่คิดที่จะทำร้ายพ่อแม่ของหญิงสาวเพื่อประชดเธอมานานแล้วและยังจัดหาที่อยู่ให้พ่อแม่ของหญิงสาวอยู่อย่างสบายอีกด้วย
โรงพยาบาลXXXหลังจากที่หญิงสาวถึงมือหมอแล้วเธออยู่ในห้องฉุกเฉินเกือบสองชั่วโมงชายหนุ่มที่นั่งรอผลการตรวจของหมดด้วยความใจจดใจจ่ออยู่ที่หน้าห้องตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรแล้วเพราะตอนนี้เขานั้นรู้สึกเป็นห่วงเธอเหลือเกินเขาไม่เข้าใจว่าเธอจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรเช้าวันต่อมาหลังจากที่หญิงสาวอยู่ในห้องฉุกเฉินประมาณสามชั่วโมงของเมื่อคืนเธอก็พ้นขีดอันตรายแต่ก็ต้องให้เลือดและน้ำเกลือเพื่อให้เธอฟื้นตัวได้เร็วและยังต้องคอยดูอาการที่โรงพยาบาลอีกระยะเพราะเมื่อร่างกายหายดีแล้วก็ยังกลับไม่ได้เพราะจิตใจข้างในนั้นของเธอยังบอบช้ำอยู่ต้องให้เธออยู่รักษากับจิตแพทย์ระยะหนึ่ง10.00 น.“มิเชล...คุณทำแบบนี้ทำไม”หลังจากที่หมอตรวจอาการของมิเชลเสร็จเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มจึงถือโอกาสนี้เข้ามาคุยกับเธอดูว่าเธอทำแบบนี้ต้องการอะไรเพราะมันมีแต่เสียกับเสียเขาอยากให้เธอรับรู้ได้ว่าหัวใจเขานั้นสลายแค่ไนเมื่อเห็นเธอนอนเจ็บปางตายอยู่ต่อหน้าเขาเองไม่อยากเห็นภาพแบบนั้นอีกต่อไปถ้าเขาทำอะไรให้เธอสบายใจขึ้นได้เขาก็พร้อมจะทำทุกอย่างแล้วตอนนี้เขาพร้อมจริงๆ“ทำไมไม่ปล่อยให้ฉันตาย”มิเชลไม่ได้สนใจคำถามของชายหนุ่มแม้แต่น้อยตอนน
มาติเนสทานตะวันคอยดูแลเรื่องอาหารการกินให้ชายหนุ่มอยู่ไม่ห่างการที่ทั้งสองได้ดูแลกันและกันทำให้ทานตะวันนั้นรู้สึกรักและผูกพันธ์ชายหนุ่มมากขึ้นแต่ก็ยังปากแข็งอยู่ดีเธอคอยดูพฤติกรรมของชายหนุ่มอยู่ตลอดว่าเขานั้นจริงใจกับเธอแค่ไหนหญิงสาวคิดว่าเวลาที่ผ่านมาเธอเริ่มมั่นใจแล้วว่าชายหนุ่มนั้นต้องการเพียงแค่เธอคนเดียวจริงๆแต่เธอก็ยังต้องดัดนิสัยเขาโดยการไม่ให้ได้อะไรมาง่ายๆโดยเฉพาะใจเธอถึงเขาจะได้มันมาแล้วเขาก็ควรได้เรียนรู้ว่าควรจะได้ทุกอย่างมาอย่างถูกต้องไม่ใช่ใช้เล่ห์ใช้กลเพื่อให้ได้มันมาอย่างที่เคยทำกับเธอคราแรก“ทำอะไรอยู่เหรอครับหน้าเคร่งเครียดเชียว”เอริคเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งจ้องอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อย่างเคร่งเครียดเขาเดินมาจับที่ไหล่ของเธอพร้อมถามว่าเธอทำอะไรถึงได้เคร่งเครียดขนาดนี้ท่าทางจะเป็นงานหิน“คือตะวันออกแบบชุดที่อยากให้ฉีกไปจากแบบเดิมที่ตะวันเคยทำแต่ว่าลองวาดโครงออกมามันก็ไม่ถูกใจเสียทีเลยค่ะ”ทานตะวันนั่งวาดแบบอยู่ทั้งวันแต่เมื่อแบบที่เธอวาดเสร็จแล้วนั้นหญิงสาวคิดว่ามันยังไม่ใช่สำหรับเธอเสียทีจนเธอแก้ไปแก้มาอยู่หลายรอบและตอนนี้สมองเธอก็เริ่มที่จะคิดอะไรไม่ออกแล้วด้วยเนื่
“เอาเป็นว่าตอนนี้ผมจะเก็บมันไว้ก่อนผมเชื่อว่ามันต้องมีวันที่คุณรับแหวนวงนี้ไปจากผมอย่างเต็มใจ”เอริคบอกกับหญิงสาวเป็นนัยๆถึงเรื่องแหวนแต่เขาก็ยังเผยไม่หมดว่ามันเป็นเรื่องอะไรเขามั่นใจว่าอีกไม่นานหญิงสาวจะต้องเต็มใจรับแหวนวงนี้จากเขาเป็นแน่“อาหารมาแล้วทานเถอะค่ะเดี๋ยวเลยเวลาอาหารนะคะ”ทานตะวันทำท่าไม่สนใจที่ชายหนุ่มพูดเธอเบนความสนใจมาที่อาหารตรงหน้าพร้อมบอกให้ชายหนุ่มรีบทานเพราะเดี๋ยวจะเลยเวลาอาหารเย็นนั่นเองวันต่อมา“..ที่นี่สวยมากเลยค่ะ..”เมื่อเรือใกล้ที่จะเข้าฝั่งทานตะวันถึงกับต้องวิ่งมาชมวิวที่หัวเรือแล้วหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเพราะธรรมชาติที่นี่ช่างสวยงามสะกดสายตาของเธอเหลือเกินจนอดเอ่ยปากชมภาพตรงหน้าไม่ได้เธอไม่ยักรู้ว่าจะมีที่สวยๆเหมือนในหนังที่สร้างขึ้นแบบนี้ด้วย“คุณชอบหรือเปล่า”เอริคเดินมาโอบกอดที่หลังของหญิงสาวเขาเห็นอาการของเธอก็ดูออกว่าหญิงสาวนั้นชอบขนาดไหนเขาเลือกที่ไม่ผิดจริงๆ“ชอบมากเลยค่ะ...ที่นี่มีคนอยู่ด้วยเหรอคะ”ทานตะวันตอบชายหนุ่มแต่สายตานั้นก็ยังหยุดจับต้องภาพตรงหน้าไม่ได้ตอนนี้พอเรือเทียบทาเรือเล็กๆเธอเห็นคนเดินไปมาจึงถามชายหนุ่มว่ามีคนใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ด้วยเ
“ผมว่าผมถือดีกว่านะ”เอริคเห็นว่าแขนของเขานั้นยาวกว่าหญิงสาวอยู่มากเลยคิดว่าเขาเป็นคนถือจะดีเสียกว่าเพราะจะได้ภาพที่มุมว้างขึ้นนั่นเอง“ค่ะ”ฟอด“คุณเอส”ทานตะวันที่กำลังยิ้มให้กล้องอยู่นั้นเธอต้องตกใจเพราะจู่ๆชายหนุ่มก็หันหน้ามาหอมเธอฟอดใหญ่โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเฮทั้งตกใจทั้งเขินไปในคราเดียวกันรูปในกล้องเธอรู้เลยว่ามันต้องเป็นหน้าของเธอตกใจโดยมีชายหนุ่มหอมแก้มเธออยู่เป็นแน่“แกล้งตะวันอีกแล้วนะคะ”ทานตะวันตอนนี้ปั้นสีหน้าไม่ถูกไม่รู้จะเขินหรือไม่พอใจดีแต่ตอนนี้หน้าเธอนั้นแดงเป็นลูกตำลึงจนชายหนุ่มเห็นได้ชัดพร้อมบ่นชายหนุ่มว่าเขานั้นชอบหาเรื่องแกล้งเธออยู่เรื่อย“น่ารักดีออก..เก็บไว้ให้ลูกเราดูไง”เอริคเปิดรูปที่พึ่งถ่ายเมื่อครู่ให้หญิงสาวนั้นดูพร้อมบอกกับเธอว่ารูปนี้ออกจะน่ารักเขาไม่ได้ตั้งใจแกลงเธอแค่อยากมีรูปที่ดูหวานๆแค่นั้นเองพร้อมแอบกระซิบคนที่ยืนหน้าแดงอยู่ข้างๆเขาว่าจะเก็บเอาไว้ให้ลูกดูอีกด้วย“คุณเอส...ตะวันไม่คุยด้วยแล้ว”จากที่ทานตะวันนั้นเขินเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกลับเขินหนักขึ้นไปอีกเพราคำพูดของชายหนุ่มเธอทำตัวไปถูกเลยจำต้องเดินหนีเขาออกไปจากตรงนั้นทันที“จะไปไหน...”เอริครี
“ค่ะ...คุณเอส”ทานตะวันน้ำตาคลอพร้อมยื่นมือซ้ายให้ชายหนุ่มเธอพร้อมแล้วที่จะให้เขานั้นดูแลเธอไปตลอดชีวิตและเธอก็ยังมีชีวิตน้อยๆในท้องที่จะให้เขาได้ดูแลอีกด้วย“ขอบคุณนะครับตะวัน..ผมรักคุณมากเลยรู้ไหม”“ตะวันก็รักคุณค่ะ...แต่คุณจะดูแลแค่ตะวันคนเดียวก็คงไม่ได้”เอริครีบสวมแหวนให้หญิงสาวพร้อมลุกขึ้นมากอดเธอเอาไว้อย่างแนบแน่นด้วยอาการดีใจทานตะวันเองก็เช่นกันเธอมีความสุขที่สุดเลยไม่คิดว่าเขาจะตามตื๊อเธอจนมีวันนี้ได้พร้อมบอกกับชายหนุ่มว่าหากเขานั้นจะดูแลเธอคนเดียวเห็นทีคงจะไม่ได้เสียแล้ว“คุณกำลังหมายถึงอะไรผมไม่เข้าใจ”เอริคผละกอดจากหญิงสาวพร้อมมองหน้าของเธอเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดสักเท่าไร“นี่ค่ะ”ทานตะวันหยิบผลการตั้งครรภ์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเธอมาให้ชายหนุ่มดูสองอันเป็นคำตอบว่าสิ่งที่เธอพูดเมื่อครู่กับเข้านั้นมันคืออะไร“นี่เรากำลัง...จะมีลูกกก...ลูกเรา...เย่!!”“55555...คุณเอสเบาๆค่ะ”เอริคมือสั่นเล็กน้อยเมื่อหยิบผลตรวจครรภ์จากมือหญิงสาวมาดูตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าที่เธอพูดมันคืออะไรชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างภูมิใจต่อไปนี้เขาจะเป็นพ่อคนแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์แล้ว
ชายหนุ่มพอจะเดาออกว่าไอ้สีสันที่หลากหลายของลายผ้านี้เธอคงจะได้ไอเดียมาจากสิ่งที่เขาพาเธอไปดูวันนี้เป็นแน่แต่โดยรวมถือว่าเขาชอบอย่างมากและเขาคิดว่าหากนำเสนอบนบอร์ดประชุมทุกคนต้องเห็นด้วยในเสื้อผ้าคอลเลคชั่นที่หญิงสาวออกแบบเป็นแน่“ค่ะ...พวกเค้าช่วยตะวันได้ไอเดียเยอะเลยค่ะ”ทานตะวันหันมายิ้มให้ชายหนุ่มที่เขารู้ทันเธอว่าได้ไอเดียมาจากไหนเธอหวังว่านี่มันจะเป็นมิติใหม่ของแบรนด์ที่จะจับกลุ่มการตลาดแบบไหม่ที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นผลดีต่อแบรนด์อีกด้วย“แต่ว่าผมอยากให้ตะวันพักจากการทำงานทั้งหมดแล้วเอาเวลาดูแลครรภ์ดีกว่าเนอะเรื่องต่อจากนี้เดี๋ยวผมกับทีมจะจัดการเอง”เอริคเห็นว่าตอนนี้หญิงสาวตั้งท้องอ่อนๆเขาไม่อยากให้เธอทำงานอะไรทั้งสิ้นถ้าเธอออกแบบเสร็จแล้วต่อไปเขาจะเป็นคนสานต่อเรื่องนี้เองเพราะเขาอยากให้เธอได้พักเอาเวลาดูแลตัวเองกับลูกที่อยู่ในท้องจะดีกว่า“อืมม...แต่ตะวันอยากลงมืองานนี้ด้วยตัวเองนะคะ..นะคะคุณเอสไม่อย่างนั้นตะวันคงเครียดแย่”ทานตะวันหน้าบูดขึ้นทันทีเธอคิดไว้แล้วว่าชายหนุ่มต้องห้ามเธอทำงานแน่นอนรู้แบบนี้เธอค่อยบอกกับเขาเรื่องลูกดีกว่าหญิงสาวรู้ว่าชายหนุ่มเป็นห่วงแต่เธอเองรู้ว่าเธอทำ
3 เดือนต่อมา01.00 น.“โอ้ะ..โอ้ยย..คุณเอสคะ...”ทานตะวันรู้สึกเจ็บท้องขึ้นมากะทันหันเอรู้ว่านี่น่าจะเป็นอาการของคนเจ็บท้องคลอดเพราะเธอได้เข้ารับการอบรมกับคุณหมอและพยาบาลมาแล้วหญิงสาวพยายามหายใจเข้าออกลึกๆพร้อมเรียกชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่ข้างๆเธอให้รู้สึกตัว“อือ...อืม...เป็นอะไรครับตะวัน”เอริคยังมีอาการงัวเงียจากการปลุกของหญิงสาวพร้อมหันมาถามเธอว่าเป็นอะไรหรือเปล่าถึงได้ปลุกเขากลางึกแบบนี้“ตะวันเจ็บท้องค่ะ”“ฮะ...!!”เมื่อได้ยินว่าหญิงสาวบอกกว่าเจ็บท้องชายหนุ่มที่กำลังมีตาสะลึมสะลืออยู่นั้นกลับเบิกตาโพรงพร้อมพาหญิงสาวไปส่งโรงพยาบาลทันทีตอนนี้อาการง่วงนอนหายไปหมดเหลือแต่อาการตื่นเต้นที่จะได้เห็นหน้าลูกแล้วนั่นเองโรงพยาบาลXXXลูคัสใช้เวลาขับรถไม่นานก็พาทั้งสองมาถึงโรงพยาบาลเมื่อมาถึงแล้วพยาบาลกพาหญิงสาวไปตรวจที่ด้านในทันทีว่าตอนนี้ปากมดลูกนั้นเปิดกี่เซ็นแล้วและเธอนั้นพร้อมที่จะคลอดเองหรือเปล่า10 นาทีผ่านไป“ตอนนี้ภรรยาผมเป็นอย่างไรบ้างครับหมอ”เอริครีบเดินเข้าไปคุยกับหมอที่พึ่งเดินออกมาจากห้องตรวจหญิงสาวเขาอยากรู้ว่าอาการของเธอตอนนี้นั้นเป็นอย่างไรบ้างและเธอนั้นพร้อมคลอดแล้วหรือยัง