ตอนที่26 ล้มป่วย

“คุณเอส...คุณเป็นอะไรคะ...ช่วยด้วยค่ะใครอยู่ข้างนอกช่วยด้วยค่ะ”

โรงพยาบาลXXX

เมื่อเหล่าบอดี้การ์ดวิ่งเข้ามาตามเสียงเรียกของนายหญิงของพวกเค้าก็พากันหามเจ้านายหนุ่มของพวกเขาส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วทานตะวันเองใจเสียอยู่ไม่น้อยไม่คิดว่าคนที่แข็งแรงอย่างชายหนุ่มนั้นจะมาวูบเอาดื้อๆแบบนี้

20 นาทีผ่านไป

เมื่อเอริคมาถึงโรงพยาบาลทีมหมอก็เข้าดูอาการชายหนุ่มอย่างรวดเร็วพร้อมให้น้ำเกลือเพื่อบำรุงเพราะเอริคอยู่ในภาวะที่อ่อนเพลียมากเนื่องจากชายหนุ่มโหมงานหนักตั้งแต่กลับมาจากไทยเพราะเขาต้องดูแลงานเกือบทั้งหมดรวมถึงงานของน้องชายของเขาด้วยในตอนนี้นั่นเอง

“คุณเอริคเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”

ทานตะวันนั่งคุยกับหมอที่รักษาชายหนุ่มเป็นการส่วนตัวเธอรู้สึกเป็นห่วงชายหนุ่มอย่างมากเธออยากรู้อาการของเขาว่าเขานั้นเป็นอะไรกันแน่เพราะคนที่น่าจะแข็งแรงอย่างชายหนุ่มไม่น่าจะเป็นอะไรง่ายๆนี่เขาคงเป็นหนักจริงๆ

“คุณเอริคมีอาการอ่อนเพลียอย่างมากเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอครับดูได้จากตุ่มน้ำที่ขึ้นตามตัวเพราะภูมิคุ้มกันบกพร่องต้องใช้สเตียรอยด์ในการรักษาและอาหารเสริมร่วมด้วยหมอคิดว่าอยู่ดูอาการสักสองสามวันก็น่าจะกลับได้แล้วครับ..แต่ต่อจากนี้ต้องให้คนไข้พักผ่อนให้เพียงพอและทานอาหารให้ครบห้าหมู่ด้วยนะครับ”

“ค่ะคุณหมอ”

ทานตะวันหน้าเสียนิดหน่อยที่ชายหนุ่มนั้นท่าทางจะเป็นหนักอย่างที่เธอนั้นคิดจริงๆเธอเองตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็ไม่ค่อยได้เจอกับเขาเลยเธอจึงไม่รู้ว่าชายหนุ่มนั้นใช้ชีวิตอย่างไรในตอนทำงานเขาคงโหมงานหนักโดยที่ไม่ได้ใส่ใจจะดูแลตัวเองเป็นแน่ถึงได้เป็นแบบนี้

“เป็นยังไงบ้างคะ”

หลังจากที่ทานตะวันคุยกับหมอเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจึงเดินเข้ามหาชายหนุ่มที่นอนอยู่ในห้องวีไอพีของโรงพยาบาลเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มฟื้นขึ้นแล้วเธอจึงเข้าไปถามอาการของเขาว่าตอนนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้าง

“โอเคขึ้นแล้วครับ”

เอริคอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเข้ามาถามไถ่อาการของเขาชายหนุ่มอารมณ์ดีอยู่ไม่น้อยที่หญิงสาวนั้นมีท่าทีที่เป็นห่วงเขาอยู่บ้าง

“ที่คุณกลับดึกๆดื่นๆทุกวันคงจะเหนื่อยมากเลยนะคะคุณหมอบอกว่าคุณค่อนข้างที่จะอ่อนเพลียตอนคุณทำงานคุณทานอะไรบ้างหรือเปล่าคะคุณเอสหมอบอกว่าต่อไปนี้คุณต้องพักผ่อนให้เพียงพอและทานอาหารให้ครบห้าหมู่ด้วย”

ทานตะวันมานั่งที่ข้างเตียงของชายหนุ่มตอนนี้เขาใส่เสื้อผ้าของทางโรงพยาบาลที่จัดเตรียมไว้สำหรับคนไข้ที่เป็นแขนสั้นเธอจึงเห็นตามเนื้อตัวของเขาว่าเป็นตุ่มน้ำใสๆตามตัวค่อนข้างที่จะเยอะแต่ก็ไม่ถึงกับเยอะมากตอนนี้หญิงสาวมีอาการสงสารคนตรงหน้าอยู่มากและนึกตำหนิเขาอยู่ในใจว่าเขาควรที่จะดูแลตัวเองบ้าไม่ใช่ห่วงแต่งานอย่างเดียว

พร้อมบอกอาการของเขาที่เธอได้คุยกับคุณหมอมาแล้วว่าเขาเป็นอะไรและควรที่จะดูแลตัวเองอย่างไรนั่นเองและถามไถ่ถึงเรื่องอาหารการกินในตอนที่เขาทำงานว่าเขาทานอะไรบ้างร่างกายถึงได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ

“อืมม..ก็พวกแฮมเบอร์เกอร์หรือบางวันก็ลืมทานเพราะมันยุ่ง”

เอริครู้ตัวดีว่าพฤติกรรมการดูแลตัวองของเขามันห่วยมากแต่เพราะเขาคิดว่าเขานั้นแข็งแรงดีจึงทานแต่พวกฟาสฟู้ดและบางวันก็ลืมทานอาหารไปเลยเพราะงานมันยุ่งจริงๆ

“อย่างนี้นี่เอง...เอาเป็นว่าเดี๋ยวตะวันจะเป็นคนดูแลเรื่องอาหารของคุณเองก็แล้วกันนะคะ”

เมื่อทานตะวันรู้ว่าตัวการที่ทำให้เขานั้นเป็นแบบนี้เพราะอะไรเธอจึงคิดว่าเธอนั้นก็ควรที่จะดูแลเรื่องนี้ให้เขาไปด้วยเสียจะดีกว่าเพราะว่าเธอเห็นว่าชายหนุ่มนั้นงานยุ่งจริงๆอีกอย่างลูกนองก็มีแต่ผู้ชายคงจะไม่ได้ใส่ใจเรื่องแบบนี้ให้เจ้านายของพวกเขาสักเท่าไรต่อไปนี้เธอจึงคิดว่าเธอจะดูแลเรื่องอาหารการกินและเวลาพักผ่อนของเขาเอง

“เป็นห่วงผมด้วยเหรอ”

เอริคยิ้มจนหน้าบานเหมือนคนที่ไม่มีอาการป่วยเพราะเขาเห็นว่าหญิงสาวนั้นมีท่าทีที่ใส่ใจกับเขาอย่างมากซึ่งเขาอยากให้เธอเป็นแบบนี้กับเขามานานแล้วชายหนุ่มคิดในใจว่าถ้ารู้แบบนี้เขาคงจะป่วยไปตั้งนานแล้วหละ

“เอ่อ...เปล่าซะหน่อย..คือถ้าหากว่าคุณเป็นอะไรสักคนบริษัทคงวุ่นวายน่าดู...”

ทานตะวันที่ถูกชายหนุ่มโพร่งถามแบบตรงๆแบบนี้หญิงสาวเลยทำตัวไม่ถูกจะว่าห่วงก็ห่วงชายหนุ่มแต่จะให้เธอตอบออกไปมันก็ดูจะเสียฟอร์มเธอไปหน่อยจึงโบ้ยไปว่าหากชายหนุ่มเป็นอะไรไปพนักงานในบริษัทของเขาคงลำบากและวุ่นวายน่าดูนั่นเอง

5วันต่อมา

หลังจากที่เอริคนอนพักรักษาตัวอยู่ที่รงพยาบาลอยู่สี่ห้าวันก็มีทานตะวันคอยดูแลอยู่ตลอดไม่ห่างไม่ว่าจะเป็นอาหารการกินหญิงสาวทำเองทั้งหมดเพื่อให้ปลอดภัยและมีประโยชน์ต่อชายหนุ่มทั้งหมดเธอขอคำปรึกษาวิธีการดูแลชายหนุ่มและการจัดอาหารให้ชายหนุ่มทานจากคุณหมออยู่บ่อยๆที่มีโอกาสและตอนนี้ชายหนุ่มก็กลับบ้านได้แล้วเพราะอาการเริ่มดีขึ้นมากเพราะมีทั้งหมอรักษาที่ดีแถมมีคนดูแลดีทำให้เขาฟื้นได้เร็วนั่นเอง

“คุณเอสคะอาหารเรียบร้อยแล้วค่ะ...ไปอาบน้ำก่อนสิคะ”

“โอเคครับคุณภรรยา”

ทานตะวันมองชายหนุ่มที่นั่งจิบน้ำอยู่ที่เครื่องออกกำลังกายหลังจากที่เขาออกกำลังกายเสร็จก็นั่งพักให้เหงื่อแห้งหญิงสาวทำอาหารเสร็จพอดีเลยให้เขาไปอาบน้ำจะได้มาทานอาหารให้ตรงเวลาตอนนี้ทานตะวันดูแลสุขภาพของชายหนุ่มอยู่ตลอดไม่ว่าจะเป็นให้เขาตื่นและนอนเป็นเวลาทานอาหารให้ตรงเวลาและให้ครบห้าหมู่แถมยังให้ชายหนุ่มจัดสรรเวลาเผื่อไว้ออกกำลังกายด้วยที่เธอทำไปทั้งหมดก็เพื่อสุขภาพที่ดีของชายหนุ่มนั่นเอง

ถ้าเป็นคนอื่นมาบังคับเขาทุกอย่างแบบนี้ชายหนุ่มคงไม่ทำแน่นอนแต่นี่มันเป็นเพราะคนที่สั่งเป็นหญิงสาวสุดที่รักของเขานั่นเองเขาเลยยอมทุกอย่างเพราะรู้ว่าเธอนั้นเป็นห่วงเขาอยู่ไม่น้อยแม้ตอนนี้จะปากแข็งไม่ยอมเสียฟอร์มยอมรับก็ตามจากการกระทำของเธอทุกอย่างมันทำให้เขามีความสุขอย่างมากเขาชอบที่เธอเอาใจใส่เขาแบบนี้

“ฝีมือตะวันอร่อยที่สุดในโลกเลยครับ”

“ผักลวกนี่เหรอคะ...”

ทานตะวันเห็นชายหนุ่มพึ่งจะตักผักลวกเข้าปากกับข้าวเปล่าเธอไม่เห็นว่ามันจะน่าอร่อยตรงไหนแต่เขากลับมีทีท่าว่ามันอร่อยมากเหมือนได้ทานสเต็กเนื้อฉันดีแบบนั้น

“ไม่ใช่แค่ผักลวก...ข้าวเปล่าในจานที่คุณตักให้ยังอร่อยเลย”

เอริคหันมามองหน้าหญิงสาวพร้อมบอกกับเธอว่าไม่ว่าเธอจะทำอะไรให้เขาทานมันก็อร่อยทั้งนั้นขอแค่เป็นฝีมือของเธอ

“เหรอคะ...งั้นก็ทานเยอะๆเลยนะคะเดี๋ยวตะวันทำผักลวกให้คุณทานทุกวันเลยดีไหมคะ”

ทานตะวันรู้ว่าชายหนุ่มพูดเพื่อเอาใจเธอหญิงสาวเลยแกล้งบอกกับเขาว่าเธอนั้นจะทำเมนูที่เขาบอกว่าอร่อยให้ทานมันทุกวันเลยดูซิว่าชายหนุ่มนั้นยังจะบอกว่าอร่อยอยู่หรือเปล่าเธอรู้สึกว่าเขานั้นชอบยอเธอเกินไปเสียจริง

“อ๋อ...เอ่อ..เปลี่ยนบ้างก็ได้ตะวัน”

เอริคนั้นเริ่มมีสีหน้าที่เจื่อนลงทันทีเธอรู้ว่าอาหารที่เธอทำตอนนี้มันมีประโยชน์รสชาติมันก็พอทานได้แต่จะให้เขาทานทุกวันมันก็คงจะไม่ไหว