“เฮ้อ.....อือ...โอเค”
หัวใจของมิเชลนั้นแทบจะเต้นสั่นออกมาด้านนอกเพราะจู่ๆเขาก็ให้เวลาเธอคิดเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นหญิงสาวคิดว่าจะลงพยายามหาข้อต่อรองดูเผื่อว่าจะได้ผลแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจที่จะฟังเธอแม้แต่น้อยทำให้หญิงสาวนั้นต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกัดฟันตอบตกลงชายหนุ่มไปอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำตาเม็ดเล็กเริ่มไหลมาอาบแก้มแต่เธอก็พยายามปาดมันออกไปเพื่อไม่ให้เขานั้นเห็นความอ่อนแอของเธอนั่นเอง
“มันต้องอย่างนี้สิ...งั้นเรามาเริ่มกันเลย”
วิลล์อมยิ้มแล้วหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาที่โลมเลียพร้อมเดินจูงมือของหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนของเธอทันที
“ดะ..เดี๋ยวฉันยังไม่พร้อม”
มิเชลไม่คิดว่าชายหนุ่มจะบ้าคลั่งอารมณ์ร่วมรักกับเธอในตอนนี้และเดี๋ยวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอทำใจบ้างเลยหรืออย่างไร
“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม”
วิลล์ผลักหญิงสาวลงกับเตียงนอนของเธอพร้อมทาบทับที่ตัวหญิงสาวลงช้าๆอย่างไม่เร่งรีบเพราะยังไงหญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้ด้วยข้อตกลงกันนั่นเอง
“อื้ออ..”
วิลล์บดจูบหญิงสาวอย่างนุ่มนวลเนิ่นนานเสียจนหญิงสาวมีอาการอ่อนระทวยให้เขาอย่างเห็นได้ชัดเพราะการด้อยประสบการณ์เรื่องนี้ของเธอทำให้เมื่อเจอสัมผัสที่แปลกใหม่แล้วยากที่จะควบคุมมันนั่นเอง
“อื้มมมม...รสจูบของเธอไม่ได้เรื่องสักเท่าไรเลย”
วิลล์ถอนจูบพร้อมจ้องหน้าคนที่กำลังสูดหายใจเข้าอย่างเหนื่อยหอบพร้อมบอกกับเธอว่ารสจูบของเธอนั้นมันช่างไม่ได้เรื่องและไม่รู้งานเอาเสียเลยเขาคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเธอนั้นไม่ได้เต็มใจกับเขาสักเท่าไรเลยมีอาการแบบนี้หากจะคิดไปว่าเธอไม่เคยนั้นมันคงเป็นไปได้ยากแต่เขาเองก็ไม่เคยเห็นเธอคบกับผู้ชายคนไหนเหมือนกัน
“อื้ออ..อื้มมมมม”
ชายหนุ่มประกบจูบหญิงสาอีรอบพลางคิดไปในใจว่าสิ่งที่เขาคิดมันถูกหรือมันผิดกันแน่ว่าเธอนั้นคงจะผ่านมือชายมาบ้างแล้วเพราะเธอก็ไม่ใช่เด็กๆแถมยังหนีออกจากบ้านใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวอีกต่างหากแต่อีกแค่นิดเดียวการกระทำของเขาในวันนี้มันก็จะทำให้เขานั้นได้รับรู้อยู่ดีว่าเธอนั้นเคยหรือไม่เคยกันแน่
วิลล์ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าทีละชิ้นของเขาอย่างช้าๆเพื่อเรียกอารมณ์รักให้หญิงสาวแต่เธอนั้นกลับมีท่าทีที่ไม่สนใจกับหุ่นอันบึกบึนและเซ็กซี่ของเขาแม้แต่น้อยเพราะหญิงสาวนั้นเบือนหน้าหนีเลี่ยงที่จะมองเขาอยู่ตลอดเวลามันทำให้เขาเสียอารมณ์อยู่ไม่น้อยเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่สนใจที่จะดำเนินตามเกมของเขาชายหนุ่มจึงไม่ลีลาที่จะปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มเนื้อตัวของเขาและเธอให้ออกไปให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะดำเนินกิจกรรมรักครั้งนี้ทันที
“อย่ามองนะ”
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังเอาแต่จ้องด้วยสายตาโลมเลียตามเนื้อตัวของเธอมิเชลเลยมีอาการหน้าร้อนผ่าวนิดหน่อยพร้อมบอกให้เขาเลิกมองเธอแบบนั้นได้แล้วเธออยากให้เรื่องนี้มันจบไปเร็วๆเสียทีเธอจะคิดว่ามันเป็นฝันร้ายของเธอไม่กี่คืนก็แล้วกัน
“จะหวงทำไมเดี๋ยวทุกอย่างมันก็เป็นของผมทั้งหมด”
วิลล์อมยิ้มเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้หญิงสาวและโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูของเธออย่างเสียงแหบพร่าเพราะสัดส่วนของเธอมันช่างเร้าใจเขาอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวจะมีรูปร่างที่สวยงามเพียงนี้ต่อจากนี้เขาคงไม่รีรออะไรอีกต่อไปเพราะแท่งอุ่นร้อนที่อยู่ด้านล่างมันพร้อมสำหรับการทำให้หญิงสาวได้มีความสุขแล้ว
“อืมมม..อื้อ..อือ”
วิลล์กดริมฝีปากพรมจูบไปทั่วเนื้อตัวของหญิงสาวจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของจนหญิงสาวนั้นเกิดอาการวาบหวามแปลกๆและมีเสียงครางในลำคอเล็กน้อยเมื่อดูดกลืนความหวานจากตัวหญิงสาวที่นอนนิ่งไม่ต่อต้านจนหนำใจแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆแทรกกลางระหว่างลำตัวของหญิงสาวพร้อมใช้แท่งร้อนจ่อที่ช่องทางรักของหญิงสาวพร้อมกดดันแท่งร้อนเข้าไปหวังว่าจะปลดปล่อยความสุขอย่างเต็มที่กับหญิงสาวเสียที
“โอ้ยยยย...อื้มมม.”
เมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่พยามยามเข้ามาในกลางกายของเธออย่างยากลำบากพร้อมมากับความเจ็บปวดมิเชลนั้นจึงต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บและแทบจะหยุดหายใจในช่วงจังหวะนั้น
“ไม่เคยทำไมไม่บอกหืม”
สัมผัสแรกที่วิลล์นั้นส่งเจ้าแท่งร้อนของเขาเข้าไปสัมผัสช่องทารักของหญิงสาวเขารู้สึกได้ถึงเยื่อบางๆและความคับแน่นสัมผัสนั้นทำให้เขาฉีกยิ้มก้างออกมาอย่างภูมิใจเขารู้ตัวแล้วว่าตอนนี้เขานั้นเป็นคนแรกของเธอและภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกเขาเริ่มจะไม่แน่ใจแล้วล่ะสิว่าเขานั้นจะปล่อยเธอไปได้ตามสัญญาหรือเปล่า
จุ๊บบ
“อื้อมม”
วิลล์จุมพิตที่หน้าผากหญิงสาวที่เริ่มมีเหงื่อผุดมาเล็กน้อยพร้อมเริ่มรุกรานที่โพรงปากหวานๆของหญิงสาวเพื่อให้เธอนั้นรู้สึกได้ผ่อนคลายเปลี่ยนเบี่ยงเบนจุดสนใจจากความเจ็บได้บ้าง
กิจกรรมรักของทั้งสองดำเนินมาได้พักใหญ่จนหญิงสาวเริ่มที่จะเปลี่ยนจากความเจ็บเป็นความสุขสมแทนอย่างควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เป็นเพราะบทรักที่ชักนำหญิงสาวจากชายหนุ่มนั่นเอง
“มิเชล...ไม่..ไม่ไหว...อื้อ...อร้ายยยยย”
ตอนนี้มิเชลควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างที่สุดเพราะเธอรู้สึกเสียวเสียจนเกร็งไปทั้งตัวจนบิดตัวไปมาพร้อมส่งเสียงร้องออกมาอย่างเสียวซ่านเพราะบทรักของชายหนุ่มทำให้เธอนั้นเสร็จสมไปเป็นที่เรียบร้อยตอนนี้สมองของหญิงสาวนั้นโล่งไปหมดพร้อมนอนหายใจเหนื่อยหอบหลับตาพริ้มโดยที่ไม่สนว่าบนตัวของเธอนั้นก็ยังมีชายหนุ่มที่กำลังดำเนินกิจกรรมของเขาไปเรื่อยๆ
“ไม่รอผมเลยนะ....อ้าส์”
วิลล์พูดกับหญิงสาวด้วยเสียงแหบพร่าเขาดีใจที่สามารถทำให้หญิงสาวมีความสุขจนเสร็จสมได้ชายหนุ่มจึงรีบเร่งจังหวะตัวเองเพื่อตามเธอไปให้เร็วที่สุดพร้อมปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นอัดแน่นไปในโพรงรักของหญิงสาวทั้งหมดอีกด้วยคืนนี้เขาจะพอแค่นี้ก่อนเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะระบมจากการร่วมรักครั้งแรกไว้ตอนเช้าค่อยว่ากันอีกที
ที่วิลล์นั้นพยายามตามอยู่ใกล้มิเชลตลอดและหาข้อบังคับกับเธอต่างๆนาๆไม่ใช่เพราะว่าอยากแกล้งเธอแต่เป็นเพราะเขารู้สึกในใจว่าชอบอยู่ใกล้กับหญิงสาวต่างหากแต่หาวิธีเข้าหาหญิงสาวดีๆไม่ได้นั่นเองเพราะด้วยความที่ถูกเลี้ยงแบบตามใจมาตลอดจึงทำให้เขาเป็นคนที่ง้อคนไม่เป็นแถมยังเป็นคนชอบเอาชนะและชอบบังคับที่หนึ่งจึงทำให้มิเชลไม่ชอบนิสัยของชายหนุ่มมากๆนั่นเองหญิงสาวจึงพยายามอยู่ห่างเขามากที่สุดแต่โลกก็ชอบเล่นตลกทำให้ทั้งสองวนเวียนมาเจอกันได้ตลอด
เช้าวันต่อมา“จะไปไหน”วิลล์รู้สึกตัวตื่นเพราะหญิงสาวที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขานั้นกำลังขยับตัวเพื่อที่จะลุกหนีเขาออกไปชายหนุ่มจึงรั้งตัวหญิงสาวเอาไว้พร้อมถามเธอด้วยน้ำเสียงงัวเงียของคนที่พึ่งตื่นนอนว่าเธอนั้นจะไปไหน“ปล่อย...”มิเชลหันมามองหน้าชายหนุ่มที่กำลังรั้งตัวเธอเอาไว้ไม่ให้ลุกจากเตียงพร้อมบอกให้เขานั้นปล่อยแขนเธอเพราะเมื่อเขานั้นได้สิ่งที่เขาต้องการจากตัวเธอแล้วเขาก็ไม่ควรที่จะมายุ่มย่ามกับตัวเธออีก“คุณทำให้ผมตื่นแต่เช้าเลยรู้ไหม”“นี่...ไม่นะ...อื้มมม...”วิลล์ที่มองเห็นแผ่นหลังขาวเนียนและเนินอกของหญิงสาวที่มันโผล่ออกมาจากผ้าห่มด้วยแสงแดดที่มันส่องผ่านม่านเข้ามาทำให้ตอนนี้ตัวของหญิงสาวนั้นน่ามองไปอีกเท่าตัวจนเขาอดที่จะรวบตัวเธอมานอนใต้ร่างเขาอีกไม่ได้มิเชลนั้นถึงกับมีสีหน้าที่ตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอรู้ว่าในตอนนี้มันจะเกิดเรื่องอะไรกับเธอจึงใช้มือทั้งสองดันแผงอกของเขาให้ห่างออกจากตัวของเธออย่างเร็วที่สุดพร้อมปฏิเสธชายหนุ่มด้วยการสั่นหัวไปมาเป็นการร้องขอเพราะเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บระบมจากเรื่องเมื่อคืนอยู่ไม่หายแต่ชายหนุ่มนั้นก็หาได้สนใจไม่เขาอยากจะปลดปล่อยกับเธอในตอน
“ไม่มีคนอยู่เลยนี่นา”ทานตะวันแง้มประตูห้องลองดูอยู่ว่าข้างนอกนั้นมีใครอยู่หรือเปล่าเมื่อเห็นว่าไม่มีใครเธอจึงค่อยๆเดินออกมาที่หน้าประตูพร้อมมองซ้ายมองขวาและแอบเหลือบดูด้านนอกว่าชายหนุ่มนั้นยังนั่งอยู่ตรงที่เดิมอีกหรือเปล่าเมื่อกวาดสายตาออกไปเธอเห็นว่าเหมือนฝันของเธอที่คิดว่าจะออกไปจากที่นี่แล้วหนีชายหนุ่มนั้นสลายไปกับตาเพราะว่าข้างนอกนั้นมีทีมบอดี้การ์ดยืนอยู่ทั่วทุกมุม“อุ้ยย...ขอโทษค่ะ”“ฟ้า”ทานตะวันที่กำลังยืนด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าประตูห้องลองนั้นจู่ๆก็มีหญิงสาวถอยหลังเข้ามาเดินชนประตูของเธอเข้าเมื่อหญิงสาวคนนั้นหันกลับมาขอโทษทานตะวันเธอจึงร้องเรียกชื่อของหญิงสาวตรงหน้าอย่างดีใจที่เจอคนรู้จักเพราะปลายฟ้านั้นเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่สมัยมัธยมจนถึงมหาลัยเมื่อเรียนจบแล้วก็แยกย้ายกันหางานทำพึ่งเจอกันวันนี้นี่แหละช่างเป็นโชคดีของทานตะวันเสียจริง“อ้าวตะวันมาเที่ยวที่อังกฤษเหมือนกันเหรอ”ปลายฟ้าหันมาถามทานตะวันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะเธอก็ดีใจเหมือนกันที่เจอเพื่อนสาวที่ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว“มานี่กับฉัน”ทานตะวันมองซ้ายมองขวาพร้อมกับดึงตัวหญิงสาวเข้ามาในห้องลองเสื้อผ้า“เดี๋ยวๆอะไร”ปล
“คุณทานตะวันมาถึงแล้วครับคุณเอส”ลูคัสรับสายที่โทรตรงมาจากล็อบบี้พร้อมเดินมาบอกเจ้านายหนุ่มของเขาที่กำลังแต่งตัวอยู่ว่าหญิงสาวที่เขาต้องการพบนั้นเธอเดินทางมาถึงแล้ว“ดี...ส่งรถไปรับเธอมาที่นี่ได้เลย”เอริคที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและติดกระดุมอยู่หน้ากระจกยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมสั่งกับลูคัสว่าให้คนพาหญิงสาวมาที่นี่ได้เลยเพราะเขาต้องการคุยกับเธอที่นี่บ้านที่เขาพักนั้นค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัวและห่างจากตัวโรงแรมมากก็เพาะว่าเขาเลือกที่ที่แพงที่สุดและส่วนตัวที่สุดนั่นเองเพราะเขาเตรียมการเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้วยังไงวันนี้เขาก็ต้องทำให้ทานตะวันรู้ว่าเมื่อเขาเลือกเธอแล้วอย่าหวังว่าทั้งชีวิตของเธอจะหนีเขาพ้น“ครับคุณเอส” “เดี๋ยว..”“ครับคุณเอส???”ลูคัสรับปากคนเป็นเจ้านายพร้อมจะเดินออกไปสั่งให้ทีมบอดี้การ์ดไปรับทานตะวันมาที่นี่แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียกของเจ้านายหนุ่ม“นายว่าฉันดูโอเคหรือยังลุค”เอริคมีอาการประหม่าเล็กน้อยพร้อมมองหน้าลูคัสและถามลูกน้องของเขาว่าเขานั้นดูดีหรือยังเพราะเขาอยากจะดูดีที่สุดเมื่อเจอกับหญิงสาวนั่นเอง“ดูดีมากเลยครับคุณเอส”ลูคัสยิ้มให้เจ้านายหนุ่มของเขาพร้อมยกนิ้วให
“ก็แล้วแต่ถ้าคุณไม่ยอมก็ลองคิดดูนะว่าบริษัทของคงไทยจะเสียหายเท่าไรแล้วพนักงานในบริษัทอีกเป็นร้อยจะอยู่อย่างไงก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะคุณภรรยา”ฟอดดดดเอริคเห็นท่าทีที่ปฏิเสธของหญิงสาวแล้วเขาจำต้องพูดให้เธอได้คิดว่าหากเธอไม่ยอมทำตามบริษัทคงไทยจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็อยู่ที่เธอตัดสินใจเพียงคนเดียวพร้อมทั้งกดจมูกหอมแก้มหญิงสาวคนที่เขาคิดถึงมานานในตอนที่เธอกำลังเผลอเพราะนั่งคิดอยู่ด้วย“นี่คุณเอส”ทานตะวันแทบหันหน้าหนีชายหนุ่มไม่ทันที่จู่ๆเขาก็มาฉวยโอกาสกับเธอตอนนี้เธอเลยมอบสายตาพิฆาตฟาดไปที่หนาของเขาหนึ่งทีแต่ก็ไม่เห็นชายหนุ่มจะสะทกสะท้านกลัวแม้แต่น้อยกลับนั่งอมยิ้มจ้องหน้าเธอไม่หยุด“ผมให้เวลาคุณคิดหนึ่งคืนแล้วผมจะเอาคำตอบตอนเช้า...แต่ถ้าคุณคิดผิดคงไทยและพนักงานในบริษัทเค้าคงมีจุดจบที่น่าสงสาร”เอริคเข้าไปกอดหญิงสาวที่กำลังจะลุกหนีเขาไปอีกรอบอยู่ในอ้อมอกพร้อมกระซิบข้างหูของเธออีกรอบย้ำให้เธอนั้นตัดสินใจดีๆเพราะเขานั้นพูดจริงทำจริงฟอดดดดดจุ๊บบ“ผมคิดถึงคุณที่สุดเลยตะวัน...แสบมากนะที่กล้าหนีผมมา”เมื่อเห็นหญิงสาวได้แต่เงียบทำหน้าบึ้งตึงอยู่ในอ้อมกอดของเขาชายหนุ่มจึงทั้งกอดทั้งหอมเธออย่างคนที่
“หยุดพูดแล้วฟังผม...ผมดูออกว่ามันไม่ได้อยากเป็นแค่พี่น้องกับคุณเพราะฉะนั้นคุณก็อยู่ห่างๆมันไว้”เอริคไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้พูดจบประโยคเขาดูออกว่าคงไทยคิดยังไงกับหญิงสาวจากที่เคยคุยกันและภาพที่เห็นเขาเป็นผู้ชายเขาดูออกเขาจึงต้องสั่งให้หญิงสาวสุดที่รักของเขาอยู่ห่างจากคงไทยมากเท่าไรก็ยิ่งดีที่สุด“อย่ามาสั่งตะวัน...ตะวันโตแล้วคิดเองได้ว่าใครดีหรือใครไม่ดีถ้าพี่ไทยชอบตะวันจริงก็ไม่เสียหายที่ตะวันจะเปิดใจให้คนดีๆอย่างเค้าเพราะเค้าไม่เคยหลอกลวงตะวัน”ทานตะวันตอกกลับชายหนุ่มด้วยคำประชดประชันเพราะหลายครั้งแล้วที่ชายหนุ่มนั้นสั่งเธออย่างเอาแต่ใจและไร้เหตุผลใจจริงของเธอนั้นไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วเพียงแค่พูดประชดชายหนุ่มให้รู้ไว้ว่าเขานั้นไม่มีสิทธิ์ห้ามการกระทำของเธอ“หึ่!!...คำก็พี่ไทยสองคำก็พี่ไทย...อย่าหวังว่ามันจะได้มาเจ๊าะแจ๊ะกับคุณอีกเลย”เอริครู้สึกระคายหูกับชื่อที่หญิงสาวเรียกคงไทยเสียเหลือเกินมันดูสนิทเกินหน้าเกินตาของเขาเกินไปทั้งที่เขาเป็นสามีของเธอหญิงสาวยังไม่เคยเรียกเขาแบบนี้มาก่อนเลยความน้อยใจบวกกับอารมณ์หึงทำให้ชายหนุ่มนั้นอยากแสดงให้เธอได้รู้อีกครั้งว่าทุกอย่างในตัวเธอนั้นมันเป็น
“คุณเอส...คุณเป็นอะไรคะ...ช่วยด้วยค่ะใครอยู่ข้างนอกช่วยด้วยค่ะ”โรงพยาบาลXXXเมื่อเหล่าบอดี้การ์ดวิ่งเข้ามาตามเสียงเรียกของนายหญิงของพวกเค้าก็พากันหามเจ้านายหนุ่มของพวกเขาส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วทานตะวันเองใจเสียอยู่ไม่น้อยไม่คิดว่าคนที่แข็งแรงอย่างชายหนุ่มนั้นจะมาวูบเอาดื้อๆแบบนี้20 นาทีผ่านไปเมื่อเอริคมาถึงโรงพยาบาลทีมหมอก็เข้าดูอาการชายหนุ่มอย่างรวดเร็วพร้อมให้น้ำเกลือเพื่อบำรุงเพราะเอริคอยู่ในภาวะที่อ่อนเพลียมากเนื่องจากชายหนุ่มโหมงานหนักตั้งแต่กลับมาจากไทยเพราะเขาต้องดูแลงานเกือบทั้งหมดรวมถึงงานของน้องชายของเขาด้วยในตอนนี้นั่นเอง“คุณเอริคเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”ทานตะวันนั่งคุยกับหมอที่รักษาชายหนุ่มเป็นการส่วนตัวเธอรู้สึกเป็นห่วงชายหนุ่มอย่างมากเธออยากรู้อาการของเขาว่าเขานั้นเป็นอะไรกันแน่เพราะคนที่น่าจะแข็งแรงอย่างชายหนุ่มไม่น่าจะเป็นอะไรง่ายๆนี่เขาคงเป็นหนักจริงๆ“คุณเอริคมีอาการอ่อนเพลียอย่างมากเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอครับดูได้จากตุ่มน้ำที่ขึ้นตามตัวเพราะภูมิคุ้มกันบกพร่องต้องใช้สเตียรอยด์ในการรักษาและอาหารเสริมร่วมด้วยหมอคิดว่าอยู่ดูอาการสักสองสามวันก็น่าจะกลับได้แล้วครับ..แต่
มอแกน20.00 น.“ดี..ใช้จังหวะนี้เปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเราตัดหน้าได้เลย”เมื่อวิลล์ได้รับรายงานจากฮานว่าตอนนี้ประธานใหญ่ของมาติเนสกำลังอยู่ในช่วงรักษาตัวเขาคิดว่าจะใช้จังหวะนี้ในการเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ตัดหน้าอีกฝั่งเป็นแผนการตลาดในการเรียกลูกค้ามาทางฝั่งเค้านั่นเองเพราะทุกครั้งแบรนด์ของเขาและมาติเนสจะเปิดตัวไล่เลี่ยกันหรือไม่ก็พร้อมกันทำให้ผลที่ได้ไม่ค่อยดีสำหรับฝั่งเขาเท่าไรนัก“ครับนาย”ฮานรับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มพร้อมหันหลังจะดินออกไปทันทีแต่ก็ต้องชะงักเพราะเห็นมิเชลนั้นเดินเข้ามาด้านในและเธอก็น่าจะได้ยินสิ่งที่เขาคุยกับเจ้านายหนุ่มด้วย“เมื่อไรคุณจะเลิกชิงดีชิงเด่นกับมาติเนสซะที”มิเชลเห็นว่าวิลล์เลิกรากับฝั่งนั้นมานานแล้วแต่มันไม่ใช่เลยถ้าเธอไม่ได้ยินกับหูตัวเองเธอก็คิดว่าเขาคงจะปรับปรุงตัวแล้วแต่ตอนนี้เธอคิดผิดเธอไม่เข้าใจว่าเขาจะแข่งขันกับมาติเนสอะไรนักหนาต่างคนต่างตั้งใจทำผลงานของตัวเองไม่ดีกว่าหรืออย่างไร“ฮานออกไปก่อน”“ครับ”วิลล์ปัดมือพร้อมบอกให้ฮานออกไปก่อนเพราะเขานั้นจะต้องคุยเรื่องนี้กับหญิงสาวเป็นการส่วนตัว“มันเรื่องของผมคุณไม่เกี่ยว”วิลล์ไม่เข้าใจว่าหญิงสาวนั้นจะจ
“ฝีมือคุณใช่ไหม”มิเชลค่อยๆหันมาหาชายหนุ่มเธอตัวสั่นเล็กน้อยเพราะความโมโหหญิงสาวกำมือแน่นพร้อมถามชายหนุ่มว่าเรื่องที่เกิดนั้นเป็นฝีมือของชายหนุ่มใช่หรือไม่เพราะเมื่อคืนเขานั้นพึ่งมีปากเสียงกับเธอจึงทำให้เธอนั้นคิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจากว่าชายหนุ่มเป็นคนสั่งการ“คุณพูดเรื่องอะไร”ตอนนี้คิ้วของวิลล์ขมวดชนกันในทันทีเพราะเขานั้นไม่เข้าใจในสิ่งที่หญิงสาวพูดอีกทั้งยังตกใจในสีหน้าที่ซีดเผือดและมีน้ำตาของหญิงสาวตอนนี้อีกด้วย“ที่พ่อแม่ฉันโดนรถชนเสียชีวิต...ฮือ..ฮือ..มันฝีมือคุณใช่ไหม...ฮือๆๆๆๆ”มิเชลรู้สึกไม่ชอบสีหน้าชายหนุ่มที่ทำท่าทางเหมือนไม่รู้อะไรเอาเสียเลยเธอแน่ใจว่ายังไงมันก็เป็นฝีมือของเขาแน่นอนพร้อมบอกเรื่องที่เขาอยากจะรู้ให้เขาฟังว่าที่เธอมีอาการเป็นแบบนี้เพราะอะไร“คุณพูดอะไรผมไม่รู้เรื่อง”วิลล์ถึงกับแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยินข่าวร้ายเกี่ยวกับครอบครัวของเธอจากปากหญิงสาวพร้อมยังตกใจที่เธอมากล่าวหาเขาอีกด้วยตอนนี้เขายืนยันกับเธอได้คำเดียวว่าเขานั้นไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเพราะเขาไม่คิดที่จะทำร้ายพ่อแม่ของหญิงสาวเพื่อประชดเธอมานานแล้วและยังจัดหาที่อยู่ให้พ่อแม่ของหญิงสาวอยู่อย่างสบายอีกด้วย