ตอนที่18 ที่ร้องเมื่อคืนคืออะไร

ตอนนี้เนื้อตัวของหญิงสาวมีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเพราะความหวานไปทั้งตัวของหญิงสาวนั่นเองจึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะดูดคลึงตามเนื้อตัวของหญิงสาวไม่ได้ที่เขาทำตามอารมณ์ของเขาได้ทั้งหมดในตอนนี้เพราะหญิงสาวนั้นไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านเขาจะมีก็แต่เสียงครางเบาๆเรียกอารมณ์ให้เขานั่นเอง

“ไม่ไหวแล้ว...อ้าส์”

ช่องทางรักที่บีบรัดแน่นของหญิงสาวที่มันบีบรัดตัวตนของชายหนุ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆทำให้เขานั้นรู้ว่าเธอได้เสร็จสมแล้วเขาเองก็ควบคุมมันไม่ได้เหมือนกันจึงต้องปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทุกหยาดหยดอย่างรวดเร็วนั่นเองทั้งที่เขานั้นก็ยังไม่หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อกิจกรรมรักนี้ต่อ

“ไม่นะ...ไอ้คนบ้า..ฮืออ”

ทานตะวันที่นอนเหนื่อยหอบอยู่นั้นรู้ว่าชายหนุ่มนั้นไม่ได้ป้องกันและกำลังจะปล่อยน้ำรักของเขาเข้ามาในตัวเธอหญิงสาวจึงต้องสั่นหัวห้ามชายหนุ่มอย่างพัลวันเพราะเธอกลัวผลที่มันจะตามมาแต่มันก็ไม่ทันแล้วเธอจึงก่นด่าเขาอย่างเจ็บใจและมีน้ำตาไหลรินลงมาอีกรอบและมีสายตาจิกมองที่ชายหนุ่มอย่างโมโห

“คนบ้าเหรอ...ขออีกรอบแล้วกัน”

“ม่ายยย....อื้มมมม”

เอริคไม่ได้สะท้านต่อคำพูดของหญิงสาวแต่อย่างใดเขาเห็นว่าเธอนั้นมีแรงที่จะด่าทอเขาเธอก็คงจะรับมือกับเขาได้อีกหลายรอบเป็นแน่เขาจึงเริ่มการรัวสะโพกใส่เธอใหม่อีกครั้งโดยไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยจนเสียงครางของทั้งคู่นั้นดังไปจนค่อนคืนบทรักของชายหนุ่มจึงสงบลงแล้วเขาจึงใช้ผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวหญิงสาวที่นอนนิ่งอยู่แล้วจัดการกับตัวเขาเองแล้วกลับมานอนกอดหญิงสาวไปจนเช้า

เช้าวันต่อมา

“...ต่อไปนี้ผมจะดูแลคุณเองจะให้คุณอยู่อย่างสบาย...ผมรู้สึกดีกับคุณมากจริงๆนะครับ”

เอริคนอนกอดหญิงสาวที่นอนร้องให้สะอื้นเล็กๆอยู่ที่เตียงนอนในเมื่อเขานั้นได้กระทำการสอนบทรักให้หญิงสาวเมื่อคืนแล้วเขาเองพร้อมรับผิดชอบเธอเสมอชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวเอาไว้พร้อมกับกับเธออีกว่าต่อไปนี้เขานั้นจะเป็นคนดูแลเธอเองเพราะทรัพย์สมบัติที่เขามีอยู่นั้นสามารถเลี้ยงเธอได้ยังรุ่นลูกรุ่นหลานเลยก็ว่าได้

“..............”

ทานตะวันยังคงเงียบนิ่งมีแต่เสียงสะอื้นเล็กๆที่แผ่วออกมาและไม่ยอมโต้ตอบอะไรกับชายหนุ่มพร้อมทั้งสะบัดมือออกจากชายหนุ่มอย่างรังเกียจเพราะเธอยังโกรธเรื่องเมื่อคืนที่เขากล้าทำแบบนั้นกับเธออยู่ไม่หาย

“เป็นเมียผมมันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยหรือไง”

เอริครู้ว่าหญิงสาวคงจะโกรธเขามันแน่อยู่แล้วแต่เขานั้นก็ไม่ได้ทิ้งขว้างเธอเป็นของเล่นเขาพร้อมรับผิดชอบเธออีกอย่างเขาก็ไม่ใช่นักสืบกระจอกๆคนที่เธอเคยรู้จักด้วยเขาเป็นถึงประธานใหญ่ควบคุมกิจการทั้งหมดในเครือมาติเนสอันที่จริงเธอควรจะดีใจด้วยซ้ำ

“จะพาตะวันไปไหน...ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ”

จู่ๆชายหนุ่มก็ลุกขึ้นมารวบตัวเธออุ้มขึ้นด้วยท่าเจ้าสาวหญิงสาวเลยจำต้องยอมปริปากพูดกับชายหนุ่มเพราะอยากรู้ว่าเขานั้นจะพาเธอไปที่ไหนอีก

“ผมจะพาคุณไปอยู่ที่ที่มันสบายกว่านี้ไง...”

เอริครวบตัวหญิงสาวที่กำลังจะต่อต้านแต่เรี่ยวแรงเธอตอนนี้น่าจะไม่มีมากนักเพราะเขาไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิดยังอุ้มเธอเดินออกไปได้อย่างสบายๆพร้อมบอกกับเธอว่าเขานั้นจะพาเธอไปอยู่ที่ที่มันสบายกว่านี้

“ตะวันไม่ไป...ปล่อยตะวันไม่อยากเห็นหน้าคุณ”

ทานตะวันใช้เรี่ยวแรงที่มีดิ้นหนีชายหนุ่มแต่เหมือนเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยพร้อมกัดฟันพูดกับชายหนุ่มด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่ไม่พอใจว่าเธอไม่ไปไหนทั้งนั้นแล้วก็ไม่อยากจะเห็นหน้าของชายหนุ่มอีกด้วย

“คุณก็รู้ว่าสั่งผมไม่ได้”

เอริคอมยิ้มเล็กน้อยที่แม่สาวจอมพยศมีสีหน้าที่เหวี่ยงวีนอย่างเห็นได้ชัดแต่เขามองมันว่าน่ารักมากกว่าหญิงสาวเวลาโกรธแก้มจะป่องออกมาจนเขาอยากจะเอื้อมมือไปหยิกแก้มเธอเล่นเสียจริงแต่ติดที่เขาต้องคอยประคองอุ้มเธอไว้อยู่นั่นเอง

เพี๊ยะๆๆๆ ปั้กกกก

“นี่ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ...”

“โอ้ยยย....ผมเจ็บนะ”

ทานตะวันยังคงใช้มือตบตีจิกข่วนไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มเพราะว่าเขานั้นไม่ยักที่จะยอมปล่อยเธอตามที่เธอบอกเสียทีจนชายหนุ่มต้องเบี่ยงหน้าหลบมือของเธอพัลวันพร้อมบอกกับเธอว่าเขาก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันที่เล่นข่วนหน้ากันแบบนี้

“โอ้ยยย”

เมื่อเอริคอุ้มหญิงสาวมาถึงรถตู้คันหรูที่ลูคัสเปิดประตูไว้ให้แล้วเขาจึงวางเธอลงที่ในรถตู้ทันทีจนก้นหญิงสาวไปกระแทกกับเบาะของรถแต่ถึงเบาะจะนิ่มยังไงมันก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บที่กลางกายของเธออยู่ดีเพราะตอนนี้มันยังระบมอยู่มาก

“มานั่งบนตักผม”

เอริครีบเข้ามานั่งที่ข้างๆหญิงสาวเขาเห็นสีหน้าเหยเกและท่านั่งที่ไม่ถนัดของเธอทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอยังเจ็บส่วนนั้นอยู่มากนั่นเองจึงบอกให้เธอมานั่งบนตักของเขาจะดีกว่าถึงแม้มันจะไม่ช่วยให้เธอหายเจ็บได้เลยแต่ก็ยังดีกว่านั่งที่เบาะตรงนั้น

“ไม่”

ทานตะวันยังปฏิเสธเขาทั้งๆที่เธอก็นั่งไม่สบายเท่าไร

“ดื้อจริงๆ...นั่งบนนี้จะได้ไม่เจ็บ”

“จะพาตะวันไปไหน”

เอริคจำต้องใช้แขนแกร่งของเขารวบตัวหญิงสาวขึ้นมานั่งที่ตักของเขาพร้อมกอดรัดเอาไว้ในขณะที่รถกำลังวิ่งอยู่คราแรกหญิงสาวก็เหมือนจะขืนตัวเล็กน้อยแต่เธอรู้สึกว่ามันสามารถทำให้เธอไม่ค่อยรู้สึกเจ็บได้หญิงสาวจึงยอมนั่งอยู่บนนั้นพร้อมถามชายหนุ่มอีกครั้งว่าตกลงเขาจะพาเธอไปไหนกันแน่ตอนนี้เธอไม่ค่อยจะไว้ใจชายหนุ่มสักเท่าไร

“ก็บอกว่าจะพาไปอยู่ที่ที่มันสบายกว่านี้ไงให้สมกับคนที่เป็นเมียผม”

เอริคอมยิ้มมุมปากพร้อมบอกกับหญิงสาวว่าที่ที่เขาจะพาเธอไปมันจะสบายกว่าบ้านพักหลังเล็กๆที่นี่หลายร้อยเท่าให้เอได้อยู่สบายสมกับเป็นภรรยาของเขานั่นเอง

“ตะวันไม่ใช่เมียคุณ”

ทานตะวันมองชายหนุ่มตาเขียวเธอไม่ชอบให้เขาพูดแบบนี้เลยอีกทั้งสิ่งที่เขาทำกับเธอตัวเธอเองนั้นไม่ได้เต็มใจด้วยซ้ำ

“แล้วไอ้ที่ร้องอยู่ใต้ร่างผมเมื่อคืนเค้าเรียกว่าอะไร”

เอริคยังไม่หยุดแกล้งหญิงสาวโดยการพูดย้ำเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาเมื่อคืนที่ผ่านมาทำเอาหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวปั้นหน้าไม่ถูกเพราะรู้สึกอายคำพูดที่ชายหนุ่มพูดออกมา

“นี่คุณเอส...หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”

ทานตะวันที่นั่งหน้าชาอยู่บนตักของชายหนุ่มที่เปล่าประกาศว่าเธอเป็นเมียเขาโดยที่ไม่อายคนที่ขับรถอยู่ข้างหน้าแม้แต่น้อยจนหญิงสาวต้องสั่งให้เขาหยุดพูดเพราะเธอรู้สึกอายคนอื่นที่อยู่บนรถด้วยกันที่นี่ตอนนี้