ทานตะวันถึงกับต้องหันไปมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่โกรธจริงจังพร้อมบอกให้ขั้นหยุดที่จะมาสั่งเธอเสียทีเธอโตแล้วเธอคิดเองได้และเขาก็ไม่ได้มีสิทธิ์มาตัดสินใจอะไรแทนเธอด้วยและตอนนี้เธอจึงพูดประชดให้เขาได้รู้ว่าเธอนั้นรู้ความจริงแล้วว่าเขานั้นเป็นใครชายหนุ่มจะได้รู้ตัวว่าเธอนั้นไม่ได้โง่ให้เขาหลอกอีกต่อไปแล้ว
“ตะวัน...”
เอริคถึงกับตะลึงนิ่งงันเขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะรู้เรื่องนี้เร็วขนาดนี้คงไม่พ้นฝีมือของวิลล์อีกเป็นแน่
“ออกไปให้พ้นหน้าตะวัน...ตะวันหวังว่าคุณคงจะล้อเล่นกับตะวันมามากพอแล้วแต่ก็ขอบคุณเรื่องที่ผ่านมานะคะที่คุณยังอุตส่าห์ช่วยตามหาน้องสาวตะวัน...เราจะหย่ากันให้เร็วที่สุดแล้วตะวันจะกลับบ้าน”
ทานตะวันเห็นว่าชายหนุ่มเถียงอะไรไม่ออกเมื่อเธอพูดสิ่งที่เธอนั้นรู้ออกมาพร้อมไล่ให้เขาไปให้พ้นหน้าเธอเพราะเธอเกลียดคนโกหกและเกลียดการที่เป็นตัวตลกในสายตาของคนอื่นแต่ก็ยังต้องขอบคุณเขาที่ไม่รู้ว่าเขาจะใช้วิธีไหนก็ตามเพื่อตามหาน้องสาวของเธอให้เธอนั้นได้รู้ว่าน้องสาวของเธอยังมีชีวิตอยู่และอยู่ที่ไหนนั่นเอง
“ไม่ได้นะตะวันผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น...ผมชอบคุณเหตุผลที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะผมอยากอยู่ใกล้คุณ”
เอริครีบเข้าไปใช้แขนแกร่งทั้งสองจับไหล่ของหญิงสาวเอาไว้เขาไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลยเขาไม่ชอบที่หญิงสาวไล่เขาแบบนี้ชายหนุ่มพยายามอธิบายว่าเรื่องที่ทำไปทั้งหมดเพราะว่าเขานั้นชอบเธอ
“แล้วทำไมไม่ใช้ความจริงใจเข้าหาตะวันล่ะคะ...ตะวันเกลียดที่สุดคือคนโกหกนี่ถ้าตะวันไม่รู้จักคุณวิลล์ตะวันคงโง่ไปอีกนาน”
ทานตะวันอึ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขาเธอคิดว่าหากเขาชอบเธอจริงๆทำไมจึงไม่ใช้ความจริงใจเข้าหาเธอแถมยังปิดบังตัวตนถ้าเธอไม่รู้ความจริงจากปากของวิลล์เธอก็คงจะโง่ให้เขาหลอกไปอีกนาน
“คุณไม่รู้หรอกว่าคุณที่คุณคิดว่ามันดีมันจะเลวขนาดไหน”
เอริคไม่ชอบที่สุดคือการที่หญิงสาวยกความดีความชอบเรื่องนี้ให้กับวิลล์เท่ากับที่เขาทำดีกับเธอมาทั้งหมดวิลล์เป็นฝ่ายได้คะแนนเรื่องนี้จากเธอไปเต็มๆอย่าหวังว่าเขาจะยอมเขาจำเป็นต้องบอกให้เธอรู้ว่าวิลล์นั้นไม่ได้หวังดีกับหญิงสาวในแบบที่เธอคิดแต่จะให้เขาอธิบายให้เธอนั้นเชื่อมันก็คงยาก
“ใช่ค่ะ...ขนาดตะวันคิดว่าคุณดีกับตะวันมันยังมีแต่เรื่องหลอกลวงที่ปนอยู่ด้วยเลย”
ทานตะวันอยากจะหัวเราะออกมาใส่หน้าชายหนุ่มเต็มทนแต่ติดตรงที่ตอนนี้เธอหัวเราะไม่ออกนั่นเองชายหนุ่มนั้นช่างต่อว่าคนอื่นโดยที่ไม่ดูการกระทำของตัวของเขาเองเสียเลย
“ผมอยากจะบอกให้คุณเลิกยุ่งเลิกคบกับมันซะ”
ด้วยความโมโหและความเผด็จการของเอริคเขาแผดเสียงใส่หญิงสาวออกคำสั่งให้เธอนั้นเลิกยุ่งกับวิลล์ด้วยสีหน้าที่จริงจังจนลืมไปว่าหญิงสาวนั้นไม่ใช่คนที่อยู่ในการปกครองของเขา
“ก็บอกแล้วไงคะว่าอย่ามาสั่งตะวัน...ขอบอกตรงนี้เลยนะคะว่าตะวันจะไม่เลิกคบกับคุณวิลล์แน่นอน”
ทานตะวันรู้สึกเกลียดท่าทางและสีหน้าของชายหนุ่มตอนนี้อย่างมากเธอไม่ใช่เด็กที่ใครจะมาสั่งได้ง่ายๆและไม่ใช่คนที่ชายหนุ่มจะมากดขี่ง่ายๆอีกด้วย
“ไปถึงไหนกันแล้วล่ะเจอกันไม่กี่วันมันก็มาหาคุณถึงบ้านแถมยังกอดกันกลมอีก”
ด้วยอารมณ์หึงรุนแรงของเอริคทำให้หมาในปากของเขามันออกมาวิ่งไล่กัดหญิงสาวโดยห้ามไม่ได้
“นี่คุณเอส...หยุดพุดแบบนี้เลยนะคะ...ถ้าไม่รู้จักตะวันดีพออย่ามาดูถูกตะวัน...ออกไป...ออกไปเดี๋ยวนี้เลย”
ทานตะวันไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มต้องมาดูถูกเธอขนาดนี้ด้วยเธอไม่รู้ว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าเธอเจอกับวิลล์และรู้จกกันนานเท่าไรแต่สิ่งที่เธอจะบอกกับเขาก็คืออย่ามาดูถูกเธอเพราะคนอย่างเธอไม่ชอบให้ใครมาหยามศักดิ์ศรีเมื่อไม่พอใจอะไรในตัวเธอก็อย่ามายุ่งกับเธอก็แค่นั้นด้วยอารมณ์โมโหของหญิงสาวเพราะไม่พอใจในคำพูดของชายหนุ่มเธอเลยแผดเสียงไล่เขาออกไปให้ห่างเธอเช่นกัน
“ผมไม่ไป”
เอริคเกลียดการโดนปฏิเสธจากหญิงสาวในตอนนี้ที่สุดในเมื่อเธออยากให้เขาไปคิดเหรอว่าคนอย่างเขานั้นจะยอมง่ายๆเขาทุ่มเทกับเธอมาจนถึงตอนนี้แล้วเขาจะไม่ยอมเสียเธอไปอย่างแน่นอน
“ว้าย...ปล่อยตะวันเดี๋ยวนี้นะคุณจะทำแบบนี้กับตะวันไม่ได้นะ”
เอริคอุ้มหญิงสาวที่กำลังดีดดิ้นเพื่อให้หลุดจากพันธนาการของเขาเข้าไปในห้องนอนของเธอพร้อมเหวี่ยงเธอลงที่เตียงนอนหญิงสาวนั้นถึงกับตัวสั่นเทาเล็กน้อยเมื่อเห็นอาการที่น่ากลัวของชายหนุ่มเธอรู้ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นเพราะเธอไม่ใช่เด็กๆแล้วหญิงสาวจึงพูดเตือนสติชายหนุ่มให้เขารู้ตัวว่าเขานั้นจะมาทำแบบนี้กับเธอไม่ได้
“ผมจะทำให้คุณเป็นของผมอย่าหวังว่าใครหน้าไหนมันจะพรากคุณไปจากผมได้อีกเลย”
เอริคใช้น้ำหนักตัวของเขานั้นทาบทับตัวของหญิงสาวเอาไว้พร้อมถอดเสื้อของเขาเองออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นกล้ามเป็นมัดๆและแผงอกที่บึกบึนของเขาที่กังยุบขึ้นยุบลงเพราะหายใจแรงด้วยอารมณ์ที่โกรธ
“นี่...ปล่อยย..อื้มม..ปล้อยยยย!!!”
ทานตะวันรู้สึกว่าตอนนี้ชายหนุ่มเหมือนคนที่กำลังบ้าคลั่งด้วยความโกรธและตอนนี้เขานั้นก็กำลังทำให้เธอกลัวอย่างมากอีกด้วยหญิงสาวพยายามดิ้นขลุกขลักทั้งๆที่มีร่างของชายหนุ่มนั้นทาบทับอยู่
เธอต้องคอยเบือนหน้าหลบชายหนุ่มที่กำลังจะล่วงเกินเธออย่างพัลวันแต่ยังไงก็สู้แรงของเขาไม่ได้อยู่ดีเธอจึงโดนชายหนุ่มตักตวงความหวานจากปากของเธอหลายต่อหลายครั้งแต่ละครั้งมันเหมือนจะสูบวิญญาณของตัวเธอนั้นออกไปเสียจนหมดเมื่อมีจังหวะที่หลุดพันธนาการจากการล่วงล้ำริมฝีปากของเธอของชายหนุ่มหญิงสาวก็แผดเสียงให้เขานั้นปลดปล่อยตัวเธอจากเรื่องบ้าๆนี้เสียทีเพราะเธอไม่ชอบการบีบบังคับ
แคว้กก
เอริคใช้ความไวของมือแกร่งของเขาฉีกถลกเสื้อของเธอลงมาจนขาดวิ่นเผยให้เห็นบราสีหวานด้านในพร้อมดึงมันทิ้งอย่างไม่ใยดีและไม่ห่วงว่าหญิงสาวจะมีรอยบาดหรือไม่ตอนนี้แรงหึงบวกกับอารมณ์โมโหของเขานั้นมันทำให้เขาหน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว
“อร้ายยยย”ปึ้กกๆๆๆ เพี๊ยะๆๆๆทานตะวันเองได้แต่ส่งเสียงแผดร้องออกมาเพราะไม่พอใจในการกระทำของเขาที่ดูท่าว่าจะไม่หยุดง่ายๆเมื่อเธอเห็นว่าเขานั้นกำลังสนใจอยู่กับการฉีกเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มของเธออยู่นั้นหญิงสาวจึงรวบรวมกำลังจากแขนทั้งสองข้างทั้งตบตีจิกข่วนชายหนุ่ม“อื้มมมม”เมื่อมือหนาของเอริคดึงบราของหญิงสาวออกไปได้สองเต้างามก็โผล่ประจักษ์แกสายตาของเขาสองเต้ากลมกลึงที่เต็มไม้เต็มมือมันล่อตาล่อใจให้เขาอดที่จะใช้ปากดูดเม้มคลึงเล่นไม่ได้เสียจริงเมื่อเห็นดังนั้นแล้วเขาก็ไม่รีรอใช้ปากครอบคลุมยอดเต้างามดูดคลึงเล่นอย่างหิวกระหายมืออีกข้างก็ไม่ได้อยู่เฉยเขาใช้ให้มันมีประโยชน์โดยการบีบคลึงเล่นสร้างอารมณ์วาบหวามให้เขาและหญิงสาวไปในตัวอีกด้วย“อร้ายยยย...อื้มมมม”การกระทำที่ป่าเถื่อนของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บที่หน้าอกทั้งสองจึงร้องออกมาและตามด้วยเสียงกัดปากครางเบาๆเพราะรู้สึกวาบหวามแปลกๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนหญิงสาวเตือนตัวเองว่าเธอจะเผลอใจกับคนที่จะขืนใจเธอไม่ได้เพี๊ยะเพล้งงงงงงงหญิงสาวมือของเธอจิกที่ผมของชายหนุ่มขึ้นมาให้เขาหลุดจากการดูดคลึงเล่นที่ของสงวนของเธอเสียทีและใช้มืออีกข้างฟาดไป
ตอนนี้เนื้อตัวของหญิงสาวมีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเพราะความหวานไปทั้งตัวของหญิงสาวนั่นเองจึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะดูดคลึงตามเนื้อตัวของหญิงสาวไม่ได้ที่เขาทำตามอารมณ์ของเขาได้ทั้งหมดในตอนนี้เพราะหญิงสาวนั้นไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านเขาจะมีก็แต่เสียงครางเบาๆเรียกอารมณ์ให้เขานั่นเอง“ไม่ไหวแล้ว...อ้าส์”ช่องทางรักที่บีบรัดแน่นของหญิงสาวที่มันบีบรัดตัวตนของชายหนุ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆทำให้เขานั้นรู้ว่าเธอได้เสร็จสมแล้วเขาเองก็ควบคุมมันไม่ได้เหมือนกันจึงต้องปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทุกหยาดหยดอย่างรวดเร็วนั่นเองทั้งที่เขานั้นก็ยังไม่หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อกิจกรรมรักนี้ต่อ“ไม่นะ...ไอ้คนบ้า..ฮืออ”ทานตะวันที่นอนเหนื่อยหอบอยู่นั้นรู้ว่าชายหนุ่มนั้นไม่ได้ป้องกันและกำลังจะปล่อยน้ำรักของเขาเข้ามาในตัวเธอหญิงสาวจึงต้องสั่นหัวห้ามชายหนุ่มอย่างพัลวันเพราะเธอกลัวผลที่มันจะตามมาแต่มันก็ไม่ทันแล้วเธอจึงก่นด่าเขาอย่างเจ็บใจและมีน้ำตาไหลรินลงมาอีกรอบและมีสายตาจิกมองที่ชายหนุ่มอย่างโมโห“คนบ้าเหรอ...ขออีกรอบแล้วกัน”“ม่ายยย....อื้มมมม”เอริคไม่ได้สะท้านต่อคำพูดของหญิงสาวแต่อย่างใดเขาเห็นว่าเธอนั้นมีแรงท
บ้านมอแกน“เธออยู่ที่ไหน”วิลล์นั่งดื่มไวน์ราคาแพงอยู่ที่โซฟาหรูที่บ้านหลังใหญ่ของเขาเมื่อเห็นว่าฮานมือขวาของเขากำลังเดินเข้ามาเขาจึงถามหาบุคคลที่เขาต้องการพบทันที“ตอนนี้เธออยู่ที่เพนท์เฮ้าส์เธอครับ”ฮานตั้งใจจะเข้ามารายงานเรื่องนี้กับนายใหญ่ของบ้านเรื่องนี้พอดี“ดีนายรออยู่ที่นี่เดี๋ยวฉันไปหาเธอเอง”วิลล์ตั้งใจว่าวันนี้ยังไงเขานั้นก็ต้องพบหน้าหญิงสาวให้ได้เพราะเธอบ่ายเบี่ยงกับการเรียกพบของเขามาหลายวันแล้วหลังจากที่เขาให้ลูกน้องของเขาไปประกันตัวเธอออกมาพร้อมใช้อำนาจในการจัดการของเขาเพื่อให้เธอหลุดคดี“ครับนาย”เพนท์เฮ้าส์มิเชลติ๊งต่องงงงง“คุณวิลล์”มิเชลที่กำลังเตรียมตัวจะเข้านอนเพราะมันดึกมากแล้วเธอแปลกใจนิดหน่อยที่มีคนมากดออดที่ห้องของเธอเมื่อเปิดประตูออกมาเห็นว่าเป็นใครเธอถึงกับมีสีหน้าที่ซังกะตายอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอไม่ได้อยากเจอคนที่มาหาเธอสักเท่าไร“จะหลบหน้าผมอีกนานแค่ไหน”วิลล์เดินแทรกตัวเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องรับแขกเพนท์เฮ้าส์ของหญิงสาวพร้อมจ้องไปที่หญิงสาวที่กำลังเดินตามเขาเข้ามาว่าทำไมเธอถึงพยายามที่จะหลบหน้าเขา“คุณจะมาช่วยมิเชลทำไม...มิเชลทำงานพลาดต้องขอโทษด้วยงานนี้
“เฮ้อ.....อือ...โอเค”หัวใจของมิเชลนั้นแทบจะเต้นสั่นออกมาด้านนอกเพราะจู่ๆเขาก็ให้เวลาเธอคิดเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นหญิงสาวคิดว่าจะลงพยายามหาข้อต่อรองดูเผื่อว่าจะได้ผลแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจที่จะฟังเธอแม้แต่น้อยทำให้หญิงสาวนั้นต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกัดฟันตอบตกลงชายหนุ่มไปอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำตาเม็ดเล็กเริ่มไหลมาอาบแก้มแต่เธอก็พยายามปาดมันออกไปเพื่อไม่ให้เขานั้นเห็นความอ่อนแอของเธอนั่นเอง“มันต้องอย่างนี้สิ...งั้นเรามาเริ่มกันเลย”วิลล์อมยิ้มแล้วหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาที่โลมเลียพร้อมเดินจูงมือของหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนของเธอทันที“ดะ..เดี๋ยวฉันยังไม่พร้อม”มิเชลไม่คิดว่าชายหนุ่มจะบ้าคลั่งอารมณ์ร่วมรักกับเธอในตอนนี้และเดี๋ยวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอทำใจบ้างเลยหรืออย่างไร“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม”วิลล์ผลักหญิงสาวลงกับเตียงนอนของเธอพร้อมทาบทับที่ตัวหญิงสาวลงช้าๆอย่างไม่เร่งรีบเพราะยังไงหญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้ด้วยข้อตกลงกันนั่นเอง“อื้ออ..”วิลล์บดจูบหญิงสาวอย่างนุ่มนวลเนิ่นนานเสียจนหญิงสาวมีอาการอ่อนระทวยให้เขาอย่างเห็นได้ชัดเพราะการด้อยประสบการณ์เรื่องนี้ของเธอทำให้เมื่อเจอสัม
เช้าวันต่อมา“จะไปไหน”วิลล์รู้สึกตัวตื่นเพราะหญิงสาวที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขานั้นกำลังขยับตัวเพื่อที่จะลุกหนีเขาออกไปชายหนุ่มจึงรั้งตัวหญิงสาวเอาไว้พร้อมถามเธอด้วยน้ำเสียงงัวเงียของคนที่พึ่งตื่นนอนว่าเธอนั้นจะไปไหน“ปล่อย...”มิเชลหันมามองหน้าชายหนุ่มที่กำลังรั้งตัวเธอเอาไว้ไม่ให้ลุกจากเตียงพร้อมบอกให้เขานั้นปล่อยแขนเธอเพราะเมื่อเขานั้นได้สิ่งที่เขาต้องการจากตัวเธอแล้วเขาก็ไม่ควรที่จะมายุ่มย่ามกับตัวเธออีก“คุณทำให้ผมตื่นแต่เช้าเลยรู้ไหม”“นี่...ไม่นะ...อื้มมม...”วิลล์ที่มองเห็นแผ่นหลังขาวเนียนและเนินอกของหญิงสาวที่มันโผล่ออกมาจากผ้าห่มด้วยแสงแดดที่มันส่องผ่านม่านเข้ามาทำให้ตอนนี้ตัวของหญิงสาวนั้นน่ามองไปอีกเท่าตัวจนเขาอดที่จะรวบตัวเธอมานอนใต้ร่างเขาอีกไม่ได้มิเชลนั้นถึงกับมีสีหน้าที่ตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอรู้ว่าในตอนนี้มันจะเกิดเรื่องอะไรกับเธอจึงใช้มือทั้งสองดันแผงอกของเขาให้ห่างออกจากตัวของเธออย่างเร็วที่สุดพร้อมปฏิเสธชายหนุ่มด้วยการสั่นหัวไปมาเป็นการร้องขอเพราะเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บระบมจากเรื่องเมื่อคืนอยู่ไม่หายแต่ชายหนุ่มนั้นก็หาได้สนใจไม่เขาอยากจะปลดปล่อยกับเธอในตอน
“ไม่มีคนอยู่เลยนี่นา”ทานตะวันแง้มประตูห้องลองดูอยู่ว่าข้างนอกนั้นมีใครอยู่หรือเปล่าเมื่อเห็นว่าไม่มีใครเธอจึงค่อยๆเดินออกมาที่หน้าประตูพร้อมมองซ้ายมองขวาและแอบเหลือบดูด้านนอกว่าชายหนุ่มนั้นยังนั่งอยู่ตรงที่เดิมอีกหรือเปล่าเมื่อกวาดสายตาออกไปเธอเห็นว่าเหมือนฝันของเธอที่คิดว่าจะออกไปจากที่นี่แล้วหนีชายหนุ่มนั้นสลายไปกับตาเพราะว่าข้างนอกนั้นมีทีมบอดี้การ์ดยืนอยู่ทั่วทุกมุม“อุ้ยย...ขอโทษค่ะ”“ฟ้า”ทานตะวันที่กำลังยืนด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าประตูห้องลองนั้นจู่ๆก็มีหญิงสาวถอยหลังเข้ามาเดินชนประตูของเธอเข้าเมื่อหญิงสาวคนนั้นหันกลับมาขอโทษทานตะวันเธอจึงร้องเรียกชื่อของหญิงสาวตรงหน้าอย่างดีใจที่เจอคนรู้จักเพราะปลายฟ้านั้นเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่สมัยมัธยมจนถึงมหาลัยเมื่อเรียนจบแล้วก็แยกย้ายกันหางานทำพึ่งเจอกันวันนี้นี่แหละช่างเป็นโชคดีของทานตะวันเสียจริง“อ้าวตะวันมาเที่ยวที่อังกฤษเหมือนกันเหรอ”ปลายฟ้าหันมาถามทานตะวันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะเธอก็ดีใจเหมือนกันที่เจอเพื่อนสาวที่ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว“มานี่กับฉัน”ทานตะวันมองซ้ายมองขวาพร้อมกับดึงตัวหญิงสาวเข้ามาในห้องลองเสื้อผ้า“เดี๋ยวๆอะไร”ปล
“คุณทานตะวันมาถึงแล้วครับคุณเอส”ลูคัสรับสายที่โทรตรงมาจากล็อบบี้พร้อมเดินมาบอกเจ้านายหนุ่มของเขาที่กำลังแต่งตัวอยู่ว่าหญิงสาวที่เขาต้องการพบนั้นเธอเดินทางมาถึงแล้ว“ดี...ส่งรถไปรับเธอมาที่นี่ได้เลย”เอริคที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและติดกระดุมอยู่หน้ากระจกยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมสั่งกับลูคัสว่าให้คนพาหญิงสาวมาที่นี่ได้เลยเพราะเขาต้องการคุยกับเธอที่นี่บ้านที่เขาพักนั้นค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัวและห่างจากตัวโรงแรมมากก็เพาะว่าเขาเลือกที่ที่แพงที่สุดและส่วนตัวที่สุดนั่นเองเพราะเขาเตรียมการเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้วยังไงวันนี้เขาก็ต้องทำให้ทานตะวันรู้ว่าเมื่อเขาเลือกเธอแล้วอย่าหวังว่าทั้งชีวิตของเธอจะหนีเขาพ้น“ครับคุณเอส” “เดี๋ยว..”“ครับคุณเอส???”ลูคัสรับปากคนเป็นเจ้านายพร้อมจะเดินออกไปสั่งให้ทีมบอดี้การ์ดไปรับทานตะวันมาที่นี่แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียกของเจ้านายหนุ่ม“นายว่าฉันดูโอเคหรือยังลุค”เอริคมีอาการประหม่าเล็กน้อยพร้อมมองหน้าลูคัสและถามลูกน้องของเขาว่าเขานั้นดูดีหรือยังเพราะเขาอยากจะดูดีที่สุดเมื่อเจอกับหญิงสาวนั่นเอง“ดูดีมากเลยครับคุณเอส”ลูคัสยิ้มให้เจ้านายหนุ่มของเขาพร้อมยกนิ้วให
“ก็แล้วแต่ถ้าคุณไม่ยอมก็ลองคิดดูนะว่าบริษัทของคงไทยจะเสียหายเท่าไรแล้วพนักงานในบริษัทอีกเป็นร้อยจะอยู่อย่างไงก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะคุณภรรยา”ฟอดดดดเอริคเห็นท่าทีที่ปฏิเสธของหญิงสาวแล้วเขาจำต้องพูดให้เธอได้คิดว่าหากเธอไม่ยอมทำตามบริษัทคงไทยจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็อยู่ที่เธอตัดสินใจเพียงคนเดียวพร้อมทั้งกดจมูกหอมแก้มหญิงสาวคนที่เขาคิดถึงมานานในตอนที่เธอกำลังเผลอเพราะนั่งคิดอยู่ด้วย“นี่คุณเอส”ทานตะวันแทบหันหน้าหนีชายหนุ่มไม่ทันที่จู่ๆเขาก็มาฉวยโอกาสกับเธอตอนนี้เธอเลยมอบสายตาพิฆาตฟาดไปที่หนาของเขาหนึ่งทีแต่ก็ไม่เห็นชายหนุ่มจะสะทกสะท้านกลัวแม้แต่น้อยกลับนั่งอมยิ้มจ้องหน้าเธอไม่หยุด“ผมให้เวลาคุณคิดหนึ่งคืนแล้วผมจะเอาคำตอบตอนเช้า...แต่ถ้าคุณคิดผิดคงไทยและพนักงานในบริษัทเค้าคงมีจุดจบที่น่าสงสาร”เอริคเข้าไปกอดหญิงสาวที่กำลังจะลุกหนีเขาไปอีกรอบอยู่ในอ้อมอกพร้อมกระซิบข้างหูของเธออีกรอบย้ำให้เธอนั้นตัดสินใจดีๆเพราะเขานั้นพูดจริงทำจริงฟอดดดดดจุ๊บบ“ผมคิดถึงคุณที่สุดเลยตะวัน...แสบมากนะที่กล้าหนีผมมา”เมื่อเห็นหญิงสาวได้แต่เงียบทำหน้าบึ้งตึงอยู่ในอ้อมกอดของเขาชายหนุ่มจึงทั้งกอดทั้งหอมเธออย่างคนที่