ตอนที่7 ข้อต่อรอง

“แบล็คอยู่ที่ไหน”

เอริคเดินเข้ามาด้านในคนเดียวเขาถามหาน้องชายของเขากับบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าอย่างเสียงแข็งและสีหน้าที่นิ่งเฉยจนน่ากลัว

“เอ่อ...”

เมื่อบอดี้การ์ดหนุ่มเห็นว่าเป็นใครเดินเข้ามาและกำลังถามหาเจ้านายน้อยของเขาอยู่เขาจึงลังเลและอึดอัดอย่างมากในการที่จะตอบคำถามนายใหญ่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเพราะหากจะบอกว่านายน้อยของเขาอยู่ที่ไหนก็กลัวว่าจะโดนเล่นงานเพราะขัดความสุขของนายน้อยและถ้าตอนนี้เขาไม่บอกความจริงกับนายใหญ่ว่านายน้อยของเขาอยู่ที่ไหนเขาก็อาจจะถึงขั้นหัวขาดได้เขาจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

“ฉัน..ถาม..ว่า..แบล็ค..อยู่..ไหน..”

เอริคถามย้ำบอดี้การ์ดหนุ่มอย่างชัดๆพร้อมจ้องหน้าคนตรงหน้าเขม็งเพียงเพื่อเขาต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้และเป็นการบอกว่าหากคิดจะแข็งข้อกับเขามันจบไม่สวยแน่

“ข้างบนห้องครับนายใหญ่”

บอดี้การ์ดหนุ่มชั่งน้ำหนักอยู่ในใจว่าหากเขาจะเลือกที่จะเข้าข้างนายน้อยเขาคิดว่าการที่เข้าข้างในใหญ่นั้นจะส่งผลดีต่อเขามากกว่าเขาเลยรีบบอกกับเจ้านายหนุ่มตรงหน้าว่านายน้อยของเขาอยู่ที่ไหนทันทีเพราะเขานั้นรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตของคนตรงหน้าที่ส่งมาให้เขาอย่างรุนแรง

เมื่อได้คำตอบจากบอดี้การ์ดหนุ่มที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าร่างสูงกำยำน่าเกรงขามก้าวขายาวๆวิ่งขึ้นบันไดไปที่ห้องของน้องชายเขาทันทีอย่างไม่รีรอพฤติกรรมของบอดี้การ์ดหนุ่มนั้นทำให้เขาได้รู้ว่าข้างบนเกิดอะไรขึ้นเพราะการที่น้องชายของเขาใช้ให้คนมาเฝ้าอยู่ที่นี่ตอนนี้เขาคิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่น้องชายของเขากำลังหาความสุขใส่ตัวอย่างแน่นอนแต่ในเมื่อเขาต้องการที่จะคุยกับน้องชายเขาตอนนี้ยังไงเขาก็ต้องได้คุยไม่สนใจว่าน้องชายของเขานั้นจะทำอะไรอยู่

“ปล่อยฉันนะ...ช่วยด้วยยยย”

เมื่อเอริควิ่งมาถึงด้านบนก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้องออกมาเขาถึงกับส่ายหัวให้กับพฤติกรรมของน้องชายของเขาจริงๆแต่ก็ค่อนข้างที่จะแปลกใจว่าปกติน้องของเขานั้นไม่นิยมพวกที่ต่อต้านเท่าไรแต่ทำไมตอนนี้กลับเปลี่ยนรสนิยมเสียอย่างนั้นแต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะคิดอะไรต่อเขาเพียงแต่อยากคุยกับน้องชายของเขาตอนนี้ให้รู้เรื่องก็เท่านั้น

ปังๆๆ

“ใครวะ”

เอริคเคาะประตูห้องของน้องชายเขาอย่างดังเขาได้ยินเสียงคนในห้องตะโกนออกมาอย่างฉุนเฉียวเพราะว่าน่าจะกำลังเสียอารมณ์แต่เขาเองก็ยังไม่หยุดเคาะเพราะถ้าหากคนด้านในไม่ยอมเปิดเขาจะเปลี่ยนจากเคาะเป็นพังประตูเข้าไปแทน

“เอส...พี่มาขัดจังหวะทำไม”

เบรย์เดนเดินมาปิดประตูอย่างอารมณ์เสียเมื่อเห็นว่าเป็นใครยืนอยู่หน้าห้องเขาจึงปรับอารมณ์ให้เป็นปกติแต่ก็สงสัยว่าพี่ชายเขานั้นมาขัดจังหวะเขาในเวลานี้ทำไม

“ใส่เสื้อผ้าแล้วลงไปคุยกับฉันข้างลาง”

เอริคใช้สายตากวาดมองในห้องเมื่อเขาเห็นหญิงสาวที่นอนมีผ้าห่มคลุมอยู่นั้นเป็นใครเขาก็หันมาพูดกับน้องชายของเขาเสียงแข็งและให้น้องชายของเขาแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงไปคุยกับเขาด้านล่างเขาแทบอยากจะกุมขมับเขาไม่รู้เลยว่าถ้าหากทานตะวันรู้ว่าน้องชายเขาใช้พฤติกรรมที่ป่าเถื่อนกับน้องสาวของเธอหญิงสาวจะพาลโกรธมาถึงเขาด้วยหรือเปล่า

“พี่มีอะไร”

เบรย์เดนเดินลงมาด้านล่างด้วยสีหน้าที่หมดอารมณ์เล็กน้อยที่พี่ชายของเขามาอยากคุยตอนที่เขานั้นกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกับหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มตอนนี้

“ส่งตัวจันทร์เจ้ามาให้ฉัน”

เอริคไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาพูดในสิ่งที่เขานั้นต้องการออกมาทันทีเพราะว่าเขาเองจะได้รีบจบๆเรื่องนี้ไปซะอีกอย่างเขาก็ไม่อยากปิดบังหญิงสาวเรื่องตัวตนที่แท้จริงของเขาอีกต่อไปด้วยเพราะเขาได้จดทะเบียนกับเธอแล้วนั่นเองตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่ขพาตัวจันทร์เจ้ากลับไปหาหญิงสาวแค่นี้ก็ทำให้เธอประทับใจในตัวเขาแล้วว่าเขานั้นสามารถที่จะช่วยเหลือเธอได้อีกอย่างถ้าเธอจะโกรธเรื่องที่เขานั้นปิดบังตัวตนก็คงจะโกรธน้อยลงเพราะเขาก็มีความดีให้เธอนั้นเห็นอยู่บ้าง

“หึ่!!...ต้องการเอาใจสาวถึงขนาดมาบังคับน้องเลยเหรอ”

เบรย์เดนหัวเราะอยู่ในลำคอเขารู้ทุกอย่างว่าที่พี่ชายของเขาทำแบบนี้นั้นเพื่ออะไรแต่เขาจะไม่ยอมปล่อยแม่กระต่ายน้อยของเขาไปง่ายๆเป็นแน่เพราะเขานั้นยังไม่เบื่อเธอนั่นเองเขารู้ว่าเขานั้นมีข้อต่อรองที่สามารถต่อกลอนกับพี่ชายเขาได้เขาจึงไม่มีทีท่าที่จะยอมทำตามคำสั่งของพี่ชายของเขานั่นเอง

“รู้ด้วยเหรอ...นายนี่มันเจ้าเล่ห์”

เอริคถึงกับหันหน้าไปมองน้องชายของเขาด้วยสายตาที่หรี่เล็กน้อยพร้อมทั้งอมยิ้มมุมปากเขาประมาทในความสามารถของน้องชายเขามากเกินไปเสียแล้วแต่มันก็ทำให้เขานั้นรู้ว่าน้องชายของเขานั้นน่าจะรู้ความเคลื่อนไหวของเขาอยู่ตลอดเหมือนที่เขารู้ว่าน้องชายเขาทำอะไรอยู่ตลอดเหมือนกันนั่นเอง

“ถ้าผมไม่คืนพี่จะทำยังไง”

เบรย์เดนยังไม่เลิกที่จะท้าทายอำนาจของพี่ชายของเขาถึงเขาจะรู้ว่ามันมีเปอร์เซ็นอันน้อยนิดที่เขาจะชนะก็เถอะแต่เขาก็ขอลองก่อนก็แล้วกัน

“นายคิดว่านายจะต่อลองกับฉันได้ด้วยเหรอ”

เอริคพูดด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยเพราะยังไงเขาก็คิดว่าน้องชายของเขาต้องยอมเป็นแน่อยู่แล้วแบบทุกครั้งที่มันควรจะเป็น

“อืม...จะว่าผมเจ้าเล่ห์ก็ได้นะ...พี่จะเอาตัวเธอไปก็ได้แต่ถ้าหากเธอรู้ว่าพี่ไม่ใช่นักสืบแล้วพี่ก็รู้ตั้งนานแล้วว่าน้องสาวของเธออยู่ที่ไหนแต่กลับไม่บอกเธอทั้งยังหลอกให้เธอจดทะเบียนสมรสด้วยอีกแบบนี้เธอจะยังคิดว่าพี่เป็นคนดีอยู่ไหมนะ”

เบรย์เด็นจำต้องใช่วิธีบีบพี่ชายของเขาด้วยวิธีนี้เพราะพี่ชายเขานั้นมาบีบเขาก่อนนั่นเองเขาเองก็อยากรู้ว่าพี่ชายของเขานั้นจะแคร์ความรู้สึกของผู้หญิงที่พี่ชายเขากำลังติดใจเธออยู่ตอนนี้มากน้อยแค่ไหน

“แบล็คนายนี่มัน...”

เอริคไม่คิดว่าน้องชายของเขานั้นจะกล้าต้อกลอนกับเขาด้วยวิธีนี้เขายอมรับว่าใจที่เคยแข็งของเขานั้นมันต้องอ่อนแอเพราะทานตะวันหญิงสาวคนนี้คนเดียวจริงๆตอนนี้เขานั้นเหมือนคนที่กำลังวางกับดักให้ตัวเองโดยแท้

“หึ่!!..ก็ผมเป็นน้องพี่นี่นา”

เบรย์เดนยิ้มกริ่มให้พี่ชายของเขาเพราะเขานั้นก็ได้ความเจ้าเล่ห์มาจากพี่ชายของเขานั่นแหละ

“เฮ้อ!!!...ถ้าอย่างนั้นให้เธอโทรหาพี่สาวของเธอบอกว่าเธอปลอดภัย”

ในเมื่อเอริคเห็นว่าเขานั้นคงจะทำอะไรไม่ได้แต่ตอนนี้เขาอยากให้ทานตะวันนั้นสบายใจเรื่องน้องมากขึ้นและให้เธอเห็นว่าเขานั้นช่วยเธอตามหาน้องสาวจริงๆเลยเอ่ยปากบอกกับน้องชายของเขาแกมขอร้องให้ทำตามที่เขาบอก

“ถ้าผมไม่ทำ”

เบรย์เดนยังไม่หยุดที่จะกวนประสาทพี่ชายของเขาเพราะนานๆทีเขานั้นจะเป็นฝ่ายชนะ