Share
เริ่มสืบ
7
เริ่มสืบ
“ทุกคนครับ ผมขอแนะนำเลขาส่วนตัวของผมคนใหม่ เธอชื่อปาลิดา เป็นลูกสาวของคุณอานิรัช เจ้าของที่นี่ครับ”
เขาแนะนำเธอด้วยคำพูดที่ดูยกย่อง ถึงแม้ตอนนี้เธอจะถือหุ้นแค่ไม่ถึงครึ่ง แต่เขาพูดเสียเหมือนเธอถือหุ้นทั้งบริษัท
“เรียกลิดาเฉยๆก็ได้ ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ”
หญิงสาวอยากเป็นมิตรและสนิทกับทุกคน เพราะพนักงานที่นี่ ต้องรู้แน่ๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับบริษัท อะไรคือสาเหตุที่ทำให้พ่อของเธอต้องดื่มเมามาย จนเกิดอุบัติเหตุ
“พวกเราสิคะ ต้องฝากเนื้อฝากตัวกับคุณลิดา”
หนึ่งในพนักงานสาว ส่งเสียงเอาใจดังออกมาจากลุ่มของพนักงานที่ยืนอยู่เกือบยี่สิบคน
“แยกย้ายกันทำงานได้แล้วเนาะ ” เขมกรตัดบทเพราะกลัวจะมัวแต่ทักทายกันจนงานไม่เดิน
โต๊ะทำงานของปาลิดาอยู่ห่างจากโต๊ะทำงานของเขมกรเกือบห้าเมตร มีฉากกั้นอยู่ตรงโต๊ะ เพื่อความเป็นส่วนตัวในการทำงาน
“ให้ลิดานั่งใกล้ประตูเลยเหรอคะ”
หญิงสาวรู้สึกว่าเธอ จะต้องเวียนหัวกับการเข้าออกของคนที่มาหาเจ้านายคนใหม่ของเธอแน่ๆ
“ปกติโต๊ะที่คุณนั่งคือโต๊ะทำงานของผม และโต๊ะที่ผมกำลังนั่ง คือโต๊ะทำงานของพ่อคุณ”
เขมกรอธิบาย เพื่อให้เธอรู้ว่า โต๊ะทำงานไม่ได้ถูกจัดขึ้นมาใหม่ แต่มันถูกวางตำแหน่งไว้แบบนี้นานแล้ว
“พี่เขม มาทำงานแทนพ่อนานแล้วเหรอคะ” หญิงสาวค่อยๆเก็บข้อมูล
“ก่อนท่านเสียได้เกือบสองเดือนครับ” ชายหนุ่มตอบตามความเป็นจริง
“ทำไมพ่อถึงให้พี่มาทำแทน”
ปาลิดาทำท่าจักของบนโต๊ะไปด้วย เพื่อไม่ให้ชายหนุ่มสงสัยในคำถามของเธอ
“พี่ไม่รู้จริงๆนะ ว่าสาเหตุเกิดจากอะไร คุณพ่อบอกแค่เพียงว่า ให้พี่มาช่วยคุณอาทำงานเรื่องการเงินบัญชี ส่วนคุณอากับคุณพ่อจะไปดูโรงงานเอง”
เขมกรพูดตามที่เขารู้ทั้งหมด เพราะชายหนุ่มไม่ได้มีอะไรต้องปิดบัง ตัวเขาเองเพิ่งเรียนจบปริญญาโทมาได้ไม่ถึงปี งานก็ยังไม่ได้ทำ พอถูกชวนมาทำตำแหน่งนี้ เขาก็ยินดีและไม่ได้สงสัยอะไร
“เดี๋ยวพี่ให้เลขา มาอธิบายระบบการจัดเก็บข้อมูลของที่นี่ให้ลิดาฟังนะ”
เขมกรเดินออกจากห้องไปหตามเลขาของเขา ให้เข้ามาอธิบายเรื่องการจัดเก็บข้อมูลให้ พนักงานคนใหม่ฟัง
“สวัสดีค่ะคุณลิดา พี่ชื่อดารินเป็นเลขาของคุณนิรัชมาหลายปีแล้วค่ะ”
ดารินอายุเกือบสี่สิบแล้ว เธอเป็นคนเก่าแก่ของที่นี่ ตอนที่เขมกรมาทำงานที่นี่แรกๆ ก็ได้ดารินนี่แหละคอยแนะนำและสอนงานเขา
เริ่มแรกของการทำงานที่นี่ ลิดาต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการจัดเก็บระบบข้อมูล เกี่ยวกับด้านบัญชี แต่มันก็ไม่ได้ยากสำหรับนักเรียนนอกอย่างเธอ
“แฟ้มพวกนี้ เป็นบัญชีของปีที่แล้ว พี่จะให้คุณลิดาเรียนรู้และลองตรวจสอบหาข้อผิดพลาด ก่อนที่เราจะเริ่มทำของปัจจุบัน”
แฟ้มสีดำแบบสามห่วงอย่างหนา ถูกนำมาวางเรียงไว้บนโต๊ะของปาลิดาเกือบยี่สิบแฟ้ม เพื่อเป็นด่านแรกของการเรียนรู้ในเรื่องของบัญชี
“แล้วของปีนี้ล่ะคะ”
ปาลิดาอยากรู้ข้อมูลการเคลื่อนไหวทางการเงินในช่วงก่อนที่บิดาเธอจะเสียชีวิตไม่นาน
“ถ้าเป็นของปีนี้ พี่ยังให้ดูไม่ได้ค่ะ ต้องรอให้เรียบร้อยกว่านี้ ไว้ศึกษาจนเข้าใจ คุณลิดาได้ตรวจสอบตั้งแต่ปัจจุบันและย้อนหลังไป”
ความจริงแล้ว เอกสารทางการเงินของบริษัท ที่เป็นการเคลื่อนไหวของปีนี้ ยังไม่มีความเป็นปัจจุบัน เพราะอัสมาเข้ามาดูแลในส่วนนี้ และทำทุกอย่างวุ่นวายสับสนไปหมด
ดารินเองถูกกันออกจากงานบัญชี ให้ลงไปทำเรื่องบุคคล เธอเพิ่งจะได้กลับขึ้นมา ก็เมื่อตอนที่เขมกร เข้ามาบริหาร
อัสมาเองก็คงยังไม่ละความพยายามที่จะเข้ามายุ่งกับงานนี้ต่อ แต่ถูกธรรมสรณ์คอยกันให้เธอลงไปดูแลโรงงานกับเขาและนิรัช
“ค่ะพี่ ขอบคุณมากนะคะ ไว้เดี๋ยวลิดามีอะไรสงสัยจะออกไปถามนะคะ”
เขมกรตั้งแต่ออกไปตามดาริน เข้ามาอธิบายสอนงานปาลิดา เขาก็ยังไม่กลับเข้ามาเลย ลิดาเองก็ลืมถามเลขา ว่าเขาไปไหน เธอจึงต้องนั่งอยู่ในห้องนั้นเพียงคนเดียว
เอกสารจากแฟ้มกองโต ที่ถูกวางไว้ หญิงสาวเริ่มไล่จากแฟ้มที่เก่าสุด ค่อยๆศึกษารายละเอียด ทบทวนตัวเลข และรายการต่างๆ
ปาลิดาพบข้อสงสัยหลายอย่างในรายจ่ายของบริษัท ที่มันดูซับซ้อน หญิงสาวจดความสงสัยลงในสมุด และจะลองหาคำตอบด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ถามดารินหรือเขมกร
“หิวหรือยัง พักก่อน ไปกินข้าวร้านอาหารใกล้ตึกกัน”
เขมกรเดินกลับเข้ามา ในสภาพที่ดูจะเหนื่อย เพราะเหงื่อท่วมตัว
“พี่เขมไปไหนมาคะ ทำไมเหงื่อเต็มตัวเลย”
ปาลิดาอดสงสัยไม่ได้ บริษัทติดเครื่องปรับอากาศทั้งหมด แต่ทำไมชายหนุ่มตรงหน้า กลับตัวชุ่มเหงื่อ
“ผมไปดูรถในโรงรถของบริษัทมา เห็นบางคันแจ้งซ่อมมาหลายรอบ เลยลองไปดูสภาพมันว่าคุ้มไหมที่จะซ่อมต่อ”
“ดู...คือหมายถึงดูเองเลยเหรอคะ”
ปาลิดาแอบเห็นตัวเขมกรเปื้อนสีดำๆที่ตรงมือทั้งสองข้าง
“ใช่ครับ พี่เรียนช่างยนต์มาก่อน ที่จะไปต่อปริญญาเกี่ยวกับด้านอุสาหกรรม”
เส้นทางการเรียนของเขมกร ค่อนข้างจะไม่เหมือนลุกคนรวยโดยทั่วไป
เขาเลือกเรียนสายอาชีพ ก่อนจะไปต่อปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยของรัฐ และยังเลือกที่จะเรียนปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจต่อที่ในประเทศไทย
Related chapter
รักแลกหนี้ สร้างความไว้วางใจ
8สร้างความไว้วางใจ ร้านอาหารใกล้ตึกของบริษัท เป็นร้านโปรดของ เขมกร เพราะอยู่ใกล้ อาหารรสชาติอร่อย เขาจึงชอบมากินที่นี่ถ้าไม่ได้ออกนอกพื้นที่ไปไหน “ร้านนี้เหรอคะที่พี่เขมชอบ” ปาลิดาแปลกใจ “ใช่ พี่ชอบอะไรที่ดูสบายๆ ง่ายๆ” “รวมถึงผู้หญิงด้วยไหมคะ ที่ว่าชอบง่ายๆ” เขมกรหันมาจ้องตา สาวสวยเลขาส่วนตัวคนใหม่ นอกจากหน้าตาที่ดูจะถูกใจแล้ว คารมที่ดูจะทันเขาแบบนี้ ยิ่งน่าเอาชนะนัก “ถ้าเป็นผู้หญิง พี่ก็ชอบแบบไม่ง่ายและก็ไม่อยากจนเกินไป ถ้ายิ่งหน้าตาดี หุ่นดี ดีกรีนักเรียนนอก แบบนี้ยิ่งถูกใจเลย” สายตาเจ้าชู้จับจ้องมาที่ใบหน้ารูปไข่ของปาลิดา ที่มองสบตาชายหนุ่มอย่างไม่ลดละเหมือนกัน “ถ้าอย่างนั้นลิดาก็ใช่เลย” หญิงสาวเสนอตัว “อย่าพูดเล่นกับพี่นะ เดี๋ยวพี่เดินหน้าจีบจริง แล้วจะมาเล่นตัวทีหลังไม่ได้นะแบบนี้” เขมกรถูกใจปาลิดาตั้งแต่แรกเห็นแล้ว แต่เขาไม่กล้าเดินหน้าจีบ เพราะกลัวจะโดนผู้เป็นพ่อเล่นงานเอา ถ้าเขาเกิดแค่เล่นๆกับหญิงสาวขึ้นมา ตอนนี้ชายหนุ่มเริ่มเปลี่ยนใจ เพราะอีกฝ่ายก็ดูจะทอดสะพานใ
รักแลกหนี้ เสน่ดึงใจ
9เสน่ห์ดึงใจ ระหว่างทางกลับบ้าน มีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ สองคนจึงพากันแวะเพื่อพาปาลิดาเข้าร้านเครื่องเขียน “หนังน่าดูจังเลยค่ะพี่เขม” อยู่ดีๆหญิงสาวก็คิดแผนพัฒนาความใกล้ชิดขึ้นมาได้ เมื่อเธอเดินผ่านป้ายโฆษณาที่บอกตารางของหนังที่จะฉายในวันนี้ “อยากดูเหรอ เลือกเลยว่าอยากดูเรื่องอะไร” เขมกรเป็นคนชอบดูหนังอยู่แล้ว เพียงแต่ด้วยเวลางานที่กำลังต้องเรียนรู้อีกมาก เขาจึงไม่ค่อยมีเวลา “มีแต่รอบดึกทั้งนั้นเลย พี่เขมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ลิดาเกรงใจ ไว้วันหลังดีกว่า” หญิงสาวหันมาคว้าแขนชายหนุ่มไปกอดอย่างสนิทสนม ลูบแขนขึ้นลงด้วยใบหน้าใสๆ แบบไม่คิดอะไร ถึงแม้ใบหน้าของเธอจะดูไม่คิดอะไรมากกว่าการ คว้าแขนพี่ชายมากอดไว้ แต่สำหรับชายหนุ่มที่ผ่านอะไรมามากมายอย่างเขมกร เขาจะไม่ยอมเสียโอกาส ที่จะได้เข้าโรงหนังในยามค่ำคืนแบบนี้กับปาลิดาแน่ๆ “เอาอย่างนี้ เดี๋ยวเรากินข้าวเย็นกันที่นี่เลย ระหว่างที่รอ ลิดาก็ไปเดินเล่นร้านเครื่องเขียน อีกแค่สองชั่วโมงเอง” เขมกรออกความคิดเห็น เพราะจริงๆมันก็เหลือเวลาอีกแค่สองชั่วโมง
รักแลกหนี้ หว่านเสน่ห์
10หว่านเสน่ห์ หลายวันผ่านไปกับการศึกษาเอกสารทางด้านการเงิน ปาลิดาพบแต่ความผิดปกติทางด้านการเงิน ที่เกิดจากลายเซ็นของพ่อเธอเท่านั้น จากที่คิดมุ่งมั่นว่าจะต้องสืบให้ได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบริษัทระหว่างที่เธอเรียนอยู่ที่อเมริกา ปาลิดาเปลี่ยนเป็นเดินหน้าหาทางใช้หนี้ธรรมสรณ์ให้หมด เพื่อเอาบ้านและที่ดินของแม่คืนให้ได้ “หนูลิดา ตอนนี้น้าออกมาอยู่ข้างนอกแล้วนะ สงสารบ้านจัง พ่อของหนูคงยังอยู่ที่นั่น คงยังไปไหน เพราะท่านคงอยู่รอวันที่เราจะได้บ้านคืนมา” เสียงปลายสายที่พูดด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนเศร้ากระตุ้นความแค้นในใจของปาลิดาให้ลุกเป็นไฟ “ลิดาสงสารคุณน้า แต่ยังคิดหาทางไม่ได้เลยค่ะ เงินตั้งมากมาย ไม่รู้จะไปหามาจากไหน” “น้ามีวิธีนะ แต่น้าไม่กล้าแนะนำหนู มันเป็นวิธีที่ไม่ดี น้ากลัวพูดไปหนูลิดาจะโกรธน้า” อัสมาทำน้ำเสียงแบบลังเล ว่าเธอจะให้คำแนะนำลูกลี้ยงดีไหม “คุณน้าบอกลิดามาเถอะค่ะ ถึงลิดาจะไม่ได้สนิทกับคุณน้ามาก แต่เราก็คือครอบครัวเดียวกัน เราทั้งคู่ต่างสูญเสีย” หญิงสาวคิดหาวิธีการมาหลายวัน ที่จะหาหนทา
รักแลกหนี้ สาวแซ่บ
11สาวแซ่บ ร้านอาหารทะเลที่เขมกรเลือก เป็นร้านอาหารบรรยากาศติดชายทะเลกรุงเทพ อยู่ห่างจากที่ทำงานอยู่ไกลพอควร แต่ถ้าเทียบกับบรรยากาศก็ถือว่าคุ้มที่ต้องเดินทางมาไกล และถูกใจปาลิดามาก “บรรยากาศดีมากเลยค่ะ” ปาลิดาพูดจากใจจริง “พี่ซะอย่าง มีเหรอจะเลือกไม่ถูกใจ” เขมกรทำท่ากอดอกภูมิใจ ในการเลือกร้านอาหารได้ถูกใจหญิงสาวตรงหน้า “สงสัยร้านนี้พี่เขม จะพาสาวๆมากินบ่อย” ปาลิดาลองหยอดถาม เพราะหญิงสาวไม่แน่ใจ ว่าชายหนุ่มตรงหน้ามีคนรักหรือยัง เกือบเดือนที่เธอมาทำงานกับเขา ปาลิดาเคยเห็นเขาออกไปคุยโทรศัพท์อยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นมีผู้หญิงมาหาที่ทำงาน “ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ พี่ก็พามาแต่เฉพาะคนสำคัญ” เขมกรมองตาคนถาม ด้วยสายตาที่น้ำตาลยังเรียกพี่ จนปาลิดาที่ตั้งใจว่าจะมาทำให้หัวใจชายหนุ่มหวั่นไหว แต่เธอกลับต้องยอมหลบตาเขาเพราะหวั่นไหวเสียเอง “อาหารอร่อยไหม” เขมกรหาเรื่องคุย เมื่อเห็นหน้าของปาลิดา เริ่มแดงเป็นลูกตำลึง เพราะอายเมื่อเจอสายตาหวานของเขาไป “อร่อยน้อยกว่าลิดานิดนึงค่ะ”
รักแลกหนี้ ทะเลและสองเรา
12ทะเลและสองเรา เป็นไปตามคาด ธรรมสรณ์กับภาวินีไม่ยอมไปทะเลกับทั้งคู่ ปล่อยให้หนุ่มสาวไปด้วยกันเพียงสองคน ปาลิดาไม่รู้จะเลือกชุดที่จะไปใส่ที่ทะเลแบบไหน เธอจึงโทรศัพท์ไปขอให้อัสมาช่วยเลือกให้เธอ “กลางวันนี้ ลิดาขอไปกินข้าวกับคุณน้าอัสมานะคะ” ปกติหญิงสาวจะไปกินข้าวกลางวันกับเขมกรตลอด วันนี้เธอจึงขอตัว แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริง “พี่ไปด้วยได้ไหม” เขมกรได้รับมอบหมายจากบิดา ให้ดูแลปาลิดาอย่างดี และธรรมสรณ์ก็ไม่ไว้วางใจอัสมา เพราะเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี “ไม่ได้ค่ะ ลิดาขอไปเจอคุณน้าแบบส่วนตัวนะคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่พูดคุยกันตามประสาผู้หญิง แล้วจะรีบกลับมานะคะ” ใช้เวลาแค่เพียงไม่นานอัสมาก็เลือกชุดว่ายน้ำ ชุดเดินเล่นชายหาด และชุดใส่ตอนกลางคืน ให้กับลูกเลี้ยง “แต่ละชุด ถ้าคุณน้ากานดามาเห็น มีหวังหัวใจวายแน่ๆค่ะ” ถึงแม้กานดา จะไปอยู่อเมริกานาน แต่เธอก็ยังคงรักษาความเป็นผู้หญิงไทย และปลูกฝังหลานสาวเสมอ ตลอดเวลาที่ปาลิดาอาศัยอยู่กับเธอ “แบบนี้นี่เอง หนูลิดาถึงได้ยังไม่มีแฟนเสียที น้านึกว
รักแลกหนี้ ทะเลสวาท
13ทะเลสวาท “สวยมากเลยค่ะ คนไม่เยอะด้วย ลิดาคิดว่าวันหยุดแบบนี้คนต้องเยอะ วุ่นวายแน่ๆ” ปาลิดาตื่นเต้น เมื่อเรือพาเธอมาถึง ท่าเรือของเกาะ ทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว มองจากท่าเรือ ผู้คนไม่มากอย่างที่เธอคิดไว้ “เกาะนี้เป็นเกาะส่วนตัวของเพื่อนพี่ เขาเปิดรับนักท่องเที่ยวจำกัด เพื่อความเป็นส่วนตัว” รถจากรีสอร์ทมารับทั้งคู่จากท่าเรือ เพื่อไปส่งยังที่พัก ที่อยู่อีกฝั่งของเกาะ แถวที่พักค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก จึงอยู่ห่างจากท่าเรือ “เราพักที่นี่เหรอคะ เหมือนมีแค่ห้องเดียวเลย” เมื่อมาถึงที่พักปาลิดา มองเข้าไป เป็นบ้านสไตล์วินเทจ ปูนเปลือย ด้านที่หันเข้าทะเล เป็นกระจกใส ในบ้านไม่มีห้องนอน เปิดเข้าไปเจอเตียงนอน และมองเห็นส่วนที่ทำครัวอยู่ด้วยกัน “ใช่ครับ มีแค่เตียงเดียว กลัวพี่ทำอะไรเหรอครับ” เขมกรหยอดเปิดทาง “ถ้ากลัวคงไม่มาด้วยหรอกค่ะ ก็แค่ถามดู” ปาลิดาตอบไม่ตรงกับเสียงของหัวใจเลย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกชายใดนอกจากพ่อมากอด มาหอมเลย แต่วันนี้ดูแววจะโดนมากว่าแน่ๆ “แดดยังร้อนอยู่เลย ไว้เย็นๆค่อยออกไปเดินเล
รักแลกหนี้ น้ำตาแห่งการเริ่มต้น
14น้ำตาแห่งการเริ่มต้น เมื่อแน่ใจว่าชายหนุ่มร่างเปลือยที่นอนอยู่บนตัวเธอ หลับสนิทแล้ว ปาลิดาค่อยขยับตัวออกจากการถูกทับจากตัวเขา ประตูกระจกถูกเลื่อนออก หญิงสาวออกมานั่งเพื่อปล่อยความรู้สึกทั้งหมด ให้ลอยไปกับลมทะเล “คุณพ่อคะ ลิดาทำถูกแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง เหมือนต้องการคำตอบ จากบิดาที่อยู่บนสวรรค์และตอนนี้คงกำลังมองเธออยู่ “เราจะต้องได้ทุกอย่างคืน” จากน้ำเสียงที่ดูเสียใจ เพียงชั่วครู่ ความแค้นที่อัสมาฝังหัวไว้ ก็ชนะความรู้สึกทุกอย่าง ปาลิดานั่งคิดแผนการต่อไป ว่าเธอต้องทำอย่างไรต่อ ในเมื่อเธอยอมเสียตัวแบบนี้แล้ว เธอต้องได้มากกว่าเสีย “เดี๋ยวก็ไม่สบายไปหรอก มานั่งตากลมแบบนนี้” เขมกรส่งเสียงมาจากด้านหลัง ความจริงแล้วเขารู้สึกตัวตั้งแต่หญิงสาว ผลักตัวเขาออก “พี่ขอโทษนะ พี่คิดว่า....”ชายหนุ่มลากเสียง เพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดต่อด้วยคำไหนดี ถึงจะดูไม่น่าเกลียดถึงแม้จะมีเก้าอี้ตัวข้างๆว่างอยู่ แต่เขมกรเลือกที่จะนอนลงบนเก็าอี้หวายแบบที่นอนได้ และดึงมือปาลิดาให้ลุกมานอนอยู่ในอ้อมแขนเขา“พ
รักแลกหนี้ รสรักของเขากับความผูกพันของเรา
15รสรักของเขากับความผูกพันของเรา เมื่ออาบน้ำเสร็จ เขมชาติก็มาชวนหญิงสาวที่นอนเล่นอยู่บนเก้าอี้หวายให้เขาไปนอนในห้องแทน “ถึงฝนจะไม่ได้สาดเข้ามาในนี้ แต่ละอองของมันก็ทำให้เราไม่สบายได้เหมือนกันนะ” เขมกรให้เหตุผล ที่ทำให้ปาลิดยอมเข้าไปในห้องกับเขา เพราะชายหนุ่ม แทบจะควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้แล้ว บรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกขนาดนี้ สายฝนที่ไหล ผ่านกระจกของหน้าประตูห้องอากาสที่เย็นสบาย โดยที่ไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศ มันช่างเหมาะกับการหาอะไรทำจริงๆ“ไม่เป็นไรค่ะ ลิดาอยากนอนตรงนี้ อากาศดี”หญิงสาวรู้ทัน ถ้าเธอเข้าไปในห้องคงไม่ได้นอนแน่ๆ เธอจึงเลือกที่นอนเล่นอยู่ข้างนอกดีกว่า“จะเดินเข้าไปดีๆ หรือจะให้พี่อุ้ม”เมื่อรู้ว่าคำเชิญชวนไม่มีผล ชายหนุ่มจึงเดินเข้ามาใกล้ตัวของหญิงสาว และทำท่าจะอุ้มเธอจริงๆ“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวลิดาเดินไปเอง”ปาลิดารีบลุกจากเก้าอี้หวาย และเดินนำหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าตาทะเล้น เข้าไปยังเตียงนอนในตัวบ้านพัก“กอดหน่อยสิ เมื่อคืนยังกอดไม่หนำใจเลย”เขมกรกระโดดลงมานอนข้างหญิงสาว คว้าเธอเข้ามากอดจนแน่น“ก็เมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรล่ะคะ ถึงได้
Latest chapter
