Share

มองหาเป้าหมาย

6

มองหาเป้าหมาย

          “เดี๋ยวเราแวะกินอาหาร ที่ร้านอาหารใกล้สนามบินกันนะ มีร้านอร่อยๆอยู่”

         ธรรมสรณ์พยายามจะทำความสนิทสนมให้เกิดขึ้น ระหว่างครอบครัวของเขากับปาลิดา

          “สวัสดีค่ะเขม ไม่คิดว่าจะมาเจอคุณที่ร้านนี้เลย”

          นางแบบหุ่นสวย ส่งเสียงทักทายมาก่อนที่มือบางจะจับแขนของชายหนุ่มตรงหน้ามากอดอย่างคุ้นเคย

          “สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่” หญิงสาวละมือจากแขนของเขมกร มายกมือไหว้ผู้ใหญ่สองคน

          “สวัสดีจ้าหนูรสริน” ภาวินีส่งยิ้มทักทาย

          “แล้วนี่ใครคะ ไม่เห็นเขมแนะนำให้รินรู้จักเลย เอ่...หรือว่าแม่บ้านคนใหม่”

          “ถ้าหมายถึงฉัน คงไม่ใช่อย่างที่คุณคิดหรอกค่ะ แต่ที่พี่เขมไม่แนะนำ อาจเป็นเพราะคุณไม่จำเป็นต้องรู้จักทุกคนในครอบครัวของพี่เขาก็ได้นะคะ”

          รู้จักปาลิดาน้อยไปแล้ว ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อยู่ดีๆ ก็มาใช้คำพูดที่ดูแคลนกันแบบนี้ มีเหรอนักเรียนนอกอย่างเธอจะยืนนิ่งๆให้ดูถูก

         เมื่อเจอตอกกลับแบบนี้ รสรินนางแบบสาวที่พยายามทำตัวเป็นผู้ดี ก็แทบจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ แต่ด้วยตัวเธอยังไม่รู้ว่าหญิงสาวที่ต่อปากต่อคำกับเธอเป็นใคร เธอจึงเลือกที่จะยอมก่อนดีกว่า

          “ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่รินเผลอพูดจาไม่ดีไป”

          “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจ คนเราถูกสอนในเรื่องมารยาทมาต่างกัน”

          “หนูรินจ๊ะ นี่หนูปาลิดา เป็นสมาชิกคนใหม่ของครอบครัวเรา ส่วนรายละเอียดแม่ขอเก็บไว้เป็นเรื่องในครอบครัวนะจ๊ะ”

          ถึงแม้ภาวินีจะแทนตัวเองว่าแม่ กับรสรินแต่เธอก็หาได้ชอบในตัวหญิงสาวไม่ แต่ในเมื่อรสรินเรียกเธอว่าแม่ เธอก็จำเป็นต้องตามน้ำไป

          “ค่ะคุณแม่รินเข้าใจ ถ้าอย่างนั้นรินขอตัวก่อนนะคะ ช่วงเย็นมีคิวเดินแบบ จะได้รีบกลับไปเตรียมตัว”

          “ขับรถดีๆนะครับริน” เขมกรส่งยิ้มหวานแบบเจ้าชู้ให้นางแบบสาวที่หันมามองเขาจนลับสายตา

          เมื่อทุกคนนั่งลงที่โต๊ะอาหาร ลิดาสังเกตสีหน้าของธรรมสรณ์และภาวินี ที่มองลูกชายแบบไม่ค่อยถูกใจ

          “คุณพ่อกับคุณแม่ มองผมเหมือนอยากจะเอาไม้เรียวมาตีผมเลย”

          ชายหนุ่มพยายามพูดตลกเพื่อให้สถานการณ์หายตึงเครียด

          “นี่เจ้าเขม พ่อไม่ตลกด้วยนะ จะเจ้าชู้ก็ทำให้มันได้จริงๆ ไม่ใช่พลาดท่าไปโดนแม่นางแบบสาว ตัวแม่จับเอาเสียล่ะ”

          ธรรมสรณ์พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ท่าทางเอาจริง จนลิดาเองต้องก็มหน้าเพราะรู้สึกกลัว

          “โถ่...คุณพ่อ ผมไม่ได้จริงจังอะไรกับรสรินเลย แค่เพื่อนกัน คุณพ่ออย่าคิดมากสิครับ” เขมกรยังตอบด้วยหน้าทะเล้น

          “ลูกไม่จริงจัง แต่อีกฝ่ายเขาดูเอาจริง ทำอะไรก็ป้องกัน อย่าให้มันพลาด จนเป็นเชือกมัดตัวลูกเองแล้วกัน”

          ภาวินีพูดบ้าง หลังจากต้องเสแสร้งพูดจาดี กับหญิงสาวที่อยากจะมาเป็นลูกสะใภ้เธอจนตัวสั่น

          “คุณแม่พูดอะไรนี่ ลิดาเขายังเด็กอยู่แถมเป็นผู้หญิง พูดแบบนี้น้องเขาอายหมด”

 เขมกรหันตาเจ้าเล่ห์มาสบตาคู่สวยของหญิงสาวที่นั่งข้างๆ

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ สมัยลิดาอยู่อเมริกา เรื่องเพศไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบังค่ะ”

ความเป็นสาวนักเรียนนอก เธอเรียนรู้เรื่องเพศได้อย่างเปิดเผย แต่ปาลิดายังคงรักนวลสงวนตัวตามแบบหญิงไทยเต็มตัว หรืออาจจะเป็นเพราะเธอยังไม่เจอคนที่รักก็เป็นได้

“เปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า” ธรรมสรณ์ชวนเปลี่ยนเรื่อง

“หนูลิดาหนูจบเกี่ยวกับงานทางบัญชีมา พรุ่งนี้ลองมาช่วยพี่เขาหน่อยไหม”

งานที่เขมกรทำก็คืองานในบริษัทที่พ่อของเธอเคยเป็นเจ้าของนั่นแหละ

“เกี่ยวกับอะไรคะ”

ปาลิดายังไม่ตบปากรับคำ เพราะต้องการเข้าไปทำในตำแหน่งที่พอจะมีหนทางในการเอาหุ้นของบริษัทคืน

“พี่ทำเกี่ยวกับเรื่องการเงินทั้งหมด ของบริษัท ลิดาก็มาช่วยในเรื่องบัญชี ความจริงแล้ว มีพนักงานทำหน้าที่นี้อยู่แล้ว แต่ให้ลิดาช่วยตรวจสอบความถูกต้องอีกที”

เขมกรอธิบายรายละเอียดของงาน ให้ปาลิดาฟัง เพราะตัวเขาเอง อยากได้คนเก่งๆไปคอยช่วยงานอยู่แล้ว เพราะด้วยความที่เขาเป็นผู้ชาย จึงไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่

“ค่ะ ลิดาว่าน่าสนใจดี และตรงกับที่เรียนมาด้วย จะได้ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์”

หญิงสาวมองเห็นลู่ทางในการรู้เรื่องการเงินของบริษัท เรื่องตำแหน่งในการทำงานถือว่าผ่านเอื้อต่อการหาทางแก้แค้นได้

ยังเหลือเรื่องการทำลายครอบครัวของคนที่ทำให้พ่อเธอต้องตาย ครอบครัวของพวกเขาจะต้องทุกข์ไม่ต่างจากเธอ

เป้าหมายที่ลิดามองเห็นตอนนี้คือ เขมกร ลูกชายคนเดียว ที่พ่อแม่แสนจะรัก ถ้าเธอสามสารถทำลายหรือทำร้ายเขมกรได้ รับรองเธอยิงปืนนัดเดียว ได้นกถึงสามตัวแน่ๆ รับรองลูกเจ็บ คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องเจ็บมากว่า

“เริ่มพรุ่งนี้เลยแล้วกัน” ธรรมสรณ์สรุป

“ถ้าอย่างนั้นเวลาไปทำงานและเวลากลับ ลิดาขออาศัยพี่เขมนะคะ ลิดายังขับรถในเมืองไทยไม่เป็นเลย แถมยังไม่ค่อยชินกับเส้นทางอีก”

ปาลิดายังคิดแผนไม่ออกว่าจะแก้แค้นอย่างไร เธอรู้แต่เพียงว่า ต้องตีสนิทเขมกรให้ได้ก่อน ให้เขาเชื่อใจในตัวเธอ เดี๋ยวแผนต่อไปค่อยว่ากัน

“ได้เลยครับ คนสวย พี่จะได้มีตุ๊กตาหน้ารถ คอยนั่งไปด้วยทุกวัน”

ชายหนุ่มปากหวานทันที ตามนิสัยของชายเจ้าชู้ ที่ไม่รู้ไปติดมาจากใคร เพราบิดาของเขารักภรรยายิ่งชีพ

         

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status