คำสั่งของบิดา

ตอนที่7

คำสั่งของบิดา

          ราเชนขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะกลับไปเพื่ออะไร และก็ไม่คิดว่ากลับไปจะเจอใครด้วยซ้ำ

          “เอ้า! วันนี้ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อนเหรอ”

          ราเชนแปลกใจที่เห็นนิศานอนกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนเตียงนอน ในชุดนอนแทนชุดเที่ยวกลางคืน

          “ก็พ่อเชนเพิ่งจะกลับไปบ้านไม่ถึงชั่วโมง ท่านมาขอให้นิศาอยู่บ้านบ้าง ไม่รู้ว่าใครไปฟ้องอะไร”

          ปากก็เล่า แต่มือก็ยังพิมพ์โทรศัพท์อยู่ไม่เลิก แสดงถึงความไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่กำลังพูด

          “ท่านคงอยากให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง”

          ราเชนเข้าใจในสิ่งที่บิดาเขาทำ ชีวิตของเขากับนิศาหลังแต่งงาน ไม่มีอะไรที่ดูเหมือนคนรักกันเลย เพราะความจริงแล้ว การแต่งงานก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักแต่มันเกิดขึ้นจากผลประโยชน์ของผู้ใหญ่มากกว่า

          พ่อของนิศาเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการค้า จึงสามารถช่วยหาตลาดให้โรงงานของราเชนได้ตลอด ส่วนพ่อของราเชน ก็เป็นตระกูลเก่านักการเมืองท้องถิ่น ช่วยคุ้มครองการทำธุรกิจที่ไม่ค่อยจะถูกต้องของครอบครัวนิศาได้

          ทั้งสองครอบครัวจึงมองเห็นประโยชน์ร่วมกัน นิศาและราเชนก็เต็มใจทำตามความต้องของบุพการี ต่างคิดว่าพออยู่ด้วยกันไป เดี๋ยวก็รักกันเอง

          “ผมไปอาบน้ำก่อนนะ”

          “อืม นิศานอนก่อนแล้วกันกินยาแก้แพ้ไปเริ่มง่วงแล้ว”

          คำพูดของภรรยาแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ต้องการจะมีอะไรกับเขาในคืนนี้ จึงอ้างว่ากินยาแก้แพ้ไป

          ตั้งแต่ราเชนมีแพทเข้ามาในชีวิต เขาก็ไม่มีความรู้สึกต้องการนิศาอีกเลย ถ้าเป็นแบบนี้ปกติเขาคงรู้สึกน้อยใจ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกสบายใจ ที่ไม่ต้องฝืนใจตัวเอง

          “กลับมากี่ทุ่มล่ะเมื่อคืน”

          ชาติชายถามลูกชายทันที ที่เจอหน้ากันที่โรงงาน เพราะเมื่อคืนเขาทนรอลูกชายไม่ไหว

          “เกือบตีหนึ่งครับ” ราเชนตอบตามจริง

          “แกสองคนมันเป็นผัวเมียกันแบบไหน ผัวกลับบ้าน เมียออกจากบ้าน ผัวตื่นเช้า เมียตื่นเที่ยง แล้วเมื่อไหร่ครอบครัวมันจะเป็นครอบครัวเสียที”

          ชาติชายถอนหายใจด้วยความรู้สึกที่ไม่สบายใจเอามากๆ เพราะเขาก็อายุมากแล้ว ถ้าสองคนนี้ยังไม่มีลูกด้วยกัน เขากลัวว่า ธุรกิจของเขาและบ้านนิศาที่กำลังร่วมมือกันด้วยดีจะมีปัญหากัน ถ้าทั้งคู่เลิกรากันไป

          “มันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว ผมก็ไม่ใช่เป็นคนผิดนะครับ ก็เพิ่งจะมีช่วงนี้ที่ผมไม่กลับมานอน เพราะไม่อยากรับรู้ว่านิศาเขากว่าจะกลับมาก็เกือบเช้าแล้ว”

          ราเชนพยายามจะบอกบิดา ว่าเขาทำดีที่สุดแล้ว อดทนมานานแล้ว และตอนนี้เขาอยากมีความสุขของเขาบ้าง

          “พ่ออยากรู้จังว่าเมียแกไปไหนได้เกือบทุกวัน ราเชนนิศาเคยบอกแกบ้างไหม”

          ชาติชายคิดไม่ออกว่าผู้หญิงท่าทางเรียบร้อยอย่านิศา เธอจะไปเที่ยวไหนทุกคืนดึกๆดื่นๆแบบนั้น

          “แรกๆ ก็เคยบอกนะครับ งานวันเกิดเพื่อนบ้าง งานเลี้ยงฉลองเพื่อนเลื่อนตำแหน่งบ้าง แต่หลังๆก็ไม่เคยบอกอะไร แถมสั่งห้ามถามด้วย”

          “แล้วแกก็เชื่อ ก็เลยไม่ถาม ลูกเอ๊ย...” ชาติชายส่ายหัว

          “พ่อเป็นคนบอกผมเอง ว่าอย่าทำให้นิศาไม่ถูกใจ เพราะกลัวจะต้องมีปัญหากับพ่อของเขา ผมก็เลยทำตาม ถามไปถ้าเธอโกรธขึ้นมา ผมก็กลัวว่าพ่อจะเดือดร้อนไปด้วย”

          ราเชนทั้งตอบคามความจริงและตั้งใจจะพูดให้ชาติชายได้คิด ว่าที่เขาต้องทนอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ที่พ่อเขาต้องการ

          “ราเชนพ่อรู้ว่าพ่อก็มีส่วนที่ทำให้ลูกต้องไม่มีความสุขแบบนี้ แต่พ่อก็เชื่อนะว่าถ้าลูกพยายามเอาใจ ดูแล สักวันหนูนิศาต้องรักลูกและลูกก็จะรักเธอเหมือนกัน”

          ราเชนอยากบอกบิดา ว่าตลอดเวลาตั้งแต่แต่งงานเขาก็คิดแบบที่ชาติชายพูด และพยายามทำมันมาตลอด ปีแรกนิศาก็เหมือนพยายามร่วมกับเขา แต่ตั้งแต่เพื่อนสาวคนสนิทของเธอกลับมา เธอก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลย

          เย็นนี้ราเชนยอมให้แพททำโอทีล่วงเวลา เพราะเขาตั้งใจที่จะทำให้พ่อของเขาสบายใจ จึงกลับไปบ้านเพื่อเตรียมดินเนอร์ไว้รอนิศากลับมา โดยที่เขาส่งข้อความไปบอกเธอไว้ก่อน เพราะกลัวเธอจะไม่กลับบ้าน

          “นึกอะไรคะเชน จัดบรรยากาศดูโรแมนติกจัง แต่นิศามีเวลาแค่สี่ทุ่มนะคะ เพราะมีนัด”

          ราเชนแทบอยากจะลุกจากเก้าอี้และล้มโต๊ะอาหารที่เขาจัดไว้ให้ล้มให้หมด แต่ก็ได้แต่ข่มใจไว้ และนั่งทนกินอาหารเพื่อให้หมดๆไป

          นิศาออกจากบ้านแล้ว ราเชนทนไม่ไหวที่จะเป็นสามีโง่ๆ ที่นอนรอภรรยากลับ เขาจึงขับรถออกจากบ้านพร้อมเสื้อผ้าหลายชุดเพื่อไปหาที่ ที่ทำให้เขามีความสุข

          ก่อนที่จะไป ราเชนได้ส่งภาพและเล่าทุกอย่างให้บิดาฟัง เพื่อให้ชาติชายรู้ว่า วันนี้เขาพยายามเต็มที่แล้วนะ

          คนเป็นพ่อรู้ตัวว่าผิด แต่ก็มาไกลเกินกว่าจะกลับไปแก้ไข ได้แต่ภาวนาให้นิศาท้องทั้งคู่จะได้รักกัน เพราะชาติชายคิดว่า ต่อให้ไม่ได้รักกันแต่ผู้หญิงผู้ชายที่นอนด้วยกันทุกคืนคงต้องมีอะไรกันบ้าง แต่ความจริงแล้วมันตรงข้ามกับสิ่งที่เขาคิด

          ราเชนแวะร้านสะดวกซื้อก่อนถึงคอนโด เขาซื้อเบียร์มานั่งดื่มคนเดียวจนรู้สึกเมา จึงขับรถเข้าไปจอดและขึ้นไปหาหญิงสาวที่เป็นภรรยาของเขาอีกคน

          “เอ้า! ไหนบอกว่าคืนนี้ไม่มาล่ะคะ”

          แพทในชุดทำงานที่กำลังนั่งกินข้าวผัดที่เธอทำเอง เพราะเพิ่งมาถึงได้ไม่นาน

          “ไม่รู้จะนอนกับใคร เบื่อ เซ็ง”

          คำพูดที่ดูไม่เหมือนเดิมของราเชน ทำให้หญิงสาวรีบลุกจากเก้าอี้และเดินมาหาเขา

          “คุณดื่มมาเหรอคะ ไม่ดีเลย คนเราเครียดก็ไม่จำเป็นต้องใช้ของมึนเมาช่วย”

          หญิงสาวถึงจะเกิดในครอบครัวที่แสนจะยากจน แต่พ่อของเธอไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ทุกครั้งที่มีความทุกข์พ่อของเธอมักจะพูดว่า แค่ได้นอนกอดเมียกับลูก กำลังใจก็กลับมาแล้ว เธอจึงไม่ชอบที่ราเชนทำแบบนี้

          “ผมขอโทษแต่วันนี้ผมไม่ไหวจริงๆ”

          ชายหนุ่มโผเข้ากอดหญิงสาวในชุดทำงานที่เต็มไปด้วยเหงื่อ จนแพทเองตกใจ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะเปื้อนเหงื่อของเธอ

          “กินอะไรมาหรือยังคะ”

          “ผมกินมาแล้ว คุณไปกินข้าวต่อเถอะ ผมจะไปอาบน้ำนอนแล้ว รีบตามไปนอนกับผมนะ”

          เบียร์แค่ไม่กี่กระป๋องทำอะไรราเชนไม่ได้หรอก มันก็แค่ช่วยให้เขาลืมเรื่องที่ทุกข์ใจและปลุกอารมณ์ความเป็นชายให้มากขึ้นเท่านั้น