ตอนที่4
เร็วไปไหมกับการเริ่มต้นใหม่
อาหารเช้าที่ชายหนุ่มทำไว้ให้เธอ คือข้าวต้มหมู ถึงรสชาติจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่สำหรับสาวโรงงานอย่างแพท มันเป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในโลก
ความรู้สึกเสียใจที่ถูกอดีตแฟนหนุ่มบอกเลิกมันจางลงจากหัวใจที่มันบอบช้ำจนไม่เหลือความเจ็บแล้ว แต่สิ่งที่ยังตกตะกอนอยู่คือความหวาดระแวง แพทเองเธอคิดว่าตอนนี้เธอลืมความเจ็บปวดได้ เพราะมีราเชนเข้ามาเติมเต็ม แต่ในเมื่อเขานอกใจภรรยาได้ สักวันเขาก็คงเบื่อและทิ้งเธอไปอีกคน
หญิงสาวที่เป็นเด็กดีของบุพการีมาโดยตลอด จนเธอยอมเสียตัวให้ดิวและตอนนี้เธอก็กำลังจะเป็นเมียน้อย แพทสับสนกับหัวใจตัวเอง ค่ารถที่ต้องไปหาหมอของพ่อทุกเดือนก็เป็นพัน ค่าไปโรงเรียนของน้องๆอีก ข้าวที่พ่อกับแม่ทำก็อีกเกือบสองเดือนกว่าจะได้เกี่ยว ความดีกับความชั่วมันกำลังเอาชนะกันอยู่ ในความคิดของผู้หญิงที่ชีวิตแทบจะไม่เหลือทางเลือก
“ไหนๆก็เสียไปแล้ว อย่างน้อยเราก็ขอเป็นเมียน้อยที่เจียมตัว”
หญิงสาวพูดกับตัวเอง เธอเสียตัวให้เขาไปแล้ว อย่างไรก็ได้ชื่อว่าเป็นเมีย แต่เธอจะไม่แสดงตัว จะเจียมตัวให้มากที่สุด
รอยช้ำที่หน้าเมื่อคืนยังมองไม่ค่อยเห็น แต่วันนี้กลับยิ่งช้ำชัดเจนมาก แพทกินยาและทายาที่ราเชนซื้อมาให้เธอเมื่อวาน ขณะทีมือกำลังถูวนที่รอยเขียวภาพของดิวที่เคยเอาใจใส่เธอเมื่อครั้งที่รถจักรยานล้มตอนขี่ไปเล่นที่นากัน ก็ทำให้คนโดนทิ้งอดร้องไห้ไม่ได้
หญิงสาวคิดทบทวนถึงครั้งที่ดิวมีคนใหม่ เธอยังสัมผัสได้โดยที่ไม่ต้องมีใครมาบอก สักวันภรรยาของผู้จัดการก็คงสัมผัสได้เหมือนเธอ แต่แพทก็ยังแปลกใจ เมื่อคืนตั้งแต่ที่โรงงานมาจนถึงตอนนอน เขาไม่เห็นภรรยาของราเชนจะโทรมาหาสามีเลย และทำไมเขาถึงไม่โทรไปบอกภรรยาว่าจะไม่กลับ หญิงสาวยิ่งคิดยิ่งรู้สึกแปลกใจ ในความสัมพันธ์ของสามีภรรยาคู่นี้ แต่เธอคงไม่กล้าถาม สักวันถ้าเธอกับเขายังอยู่กันแบบนี้เธอคงได้รู้เอง
“ทำไมกลับมาเร็วจังคะ”
หญิงสาวสงสัยเพราะนี่ก็แค่เพียงบ่ายสองเอง แต่ราชันกลับที่คอนโดแล้ว
“เอาไปเก็บในตู้ให้ผมหน่อย”
ผู้จัดการไม่ตอบแต่กลับส่งเสื้อผ้าทำงานที่รีดมาเรียบร้อยยื่นให้ภรรยาคนใหม่เอาไปใส่ตู้เสื้อผ้าที่อยู่ในห้องน้ำ
“คุณจะค้างที่นี่เหรอคะคืนนี้เห็นเตรียมเสื้อผ้ามาหลายชุด”
แพทถามทันทีเมื่อเก็บเสื้อผ้าเสร็จแล้วเดินออกมาจากประตูห้องน้ำ
“ใช่ ผมจะนอนนี่คืนนี้” ราเชนถอดเนกไทและนั่งลงบนโซฟาอย่างดูสบายใจ
“แล้วที่บ้านคุณจะไม่ว่าเอาเหรอคะ”
“ถ้าคุณหมายถึงภรรยาผม เขาไม่สนใจหรอกถ้าผมไม่หายไปนานเป็นเดือน หรือผมยังไปที่โรงงานอยู่ สำหรับเขาต้องการแค่นี้ นิศาเขาเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ต้องการให้สามีอยู่ด้วยตลอดเวลา หรือจริงๆ แล้วเขาไม่ต้องการเลย ผมยังไม่ค่อยแน่ใจ”
สีหน้าคนตอบแสดงออกได้ถึงความน้อยใจ แพทจึงคิดว่าที่ราเชนมายุ่งกับเธอเพราะคงจะด้วยปัญหาครอบครัว แต่สำหรับเธอได้เป็นแค่คนคลายเหงาก็พอแล้ว เพราะหญิงสาวไม่คิดจะแย่งสามีใคร
“ผมขอพักสักครู่นะ เดี๋ยวเราออกไปซื้อของสดมาใส่ตู้เย็นไว้ คุณทำอาหารเป็นไหม แต่ผมว่าสาวบ้านๆ อย่างแพทต้องทำเป็นแน่นอน”
“พอได้ค่ะ แต่ส่วนมากแพททำเป็นแต่อาหารเหนือ อาหารบ้านๆ ไม่รู้ผู้จัดการจะกินเป็นไหม”
หญิงสาวลืมตัวเรียกราเชนเสียเต็มยศ ทั้งที่เขาเคยสั่งห้ามแล้ว เมื่อรู้ตัวว่าเผลอเรียกผิดไป เธอจึงเอามือขึ้นมาปิดปาก เพื่อให้เขารู้ว่าเธอรู้ตัวว่าทำผิด
“เอ้าอยากเรียกอะไรก็เรียก แต่ผมคงเรียกคุณว่าแพทนะ มันดูสนิทดีผมชอบ”
แววตาที่เจ้านายมองมาที่หญิงสาว ทำให้แพทอดคิดเรื่องเมื่อคืนไม่ได้
“มานั่งข้างผมหน่อย มีอะไรอยากจะคุยด้วย”
จากสีหน้าเจ้าชู้ ก็เปลี่ยนเป็นจริงจังทันที่ จนหญิงสาวต้องรีบไปนั่งข้างๆตามที่เขาบอก
“วันนี้อดีตแฟนคุณเขาเข้ามาขอโทษผม ผมเลยให้เขาย้ายไปทำงานแผนกเดียวกับแฟนใหม่เขา เพราะจะได้ไม่ต้องเจอหน้ากับคุณทุกวัน”
พูดจบชายหนุ่มก็มองหน้าคนนั่งข้างๆ เหมือนต้องการจะดูว่าเธอรู้สึกอย่างไรที่จะไม่ค่อยได้เจอกับแฟนเก่าบ่อยๆเหมือนเคย
“ขอบคุณผู้จัดการมากนะคะ แพทก็คิดอยู่ว่าถ้าเจอหน้าเขาจะทำหน้าอย่างไรดี ขอบคุณที่ทำให้แพท สบายใจขึ้นมากเลยค่ะ”
เมื่อหญิงสาวตัวเล็กพูดแบบนี้ ราเชนก็รู้สึกพอใจและสบายใจ เพราะเขากลัวว่าภรรยาคนใหม่ของเขาจะยังมีเยื่อใยให้คนรักเก่าอยู่
“เธอยังรักเขาอยู่ไหม”
ชายหนุ่มถามตรง จนคนฟังตกใจพูดไปออก หยุดชะงักไปสักพักกว่าจะคิดคำตอบได้
“ตั้งแต่แพทโตมาก็มีดิวที่เป็นทั้งเพื่อนและคนรัก บางวันที่บ้านไม่มีอะไรจะกิน ดิวก็จะเอาไข่ ปลากระป๋องที่บ้านมาให้ ตอนแพทไม่สบายดิวก็มาช่วยพ่อทำนาแทนและขับรถพาแพทไปหาหมอ แพทคงเลิกรักดิวไม่ได้ เพียงแต่มันคงเป็นแค่เพียงความรักความผูกพันแบบเพื่อนเท่านั้น”
หญิงสาวไม่รู้ว่าคำตอบของเธอจะถูกใจคนถามไหม แต่มันคือความรู้สึกของเธอจริงๆ
“แล้วแพทคิดอย่างไรกับผม” ราเชนวนเข้ามาถึงความสัมพันธ์ของเขากับเธอ
“คุณคือผู้มีพระคุณ คุณคือที่พึ่ง และตอนนี้คุณก็กลายเป็นสามีแต่แพทคงไม่กล้าบอกว่าตัวเองเป็นภรรยาของคุณ ขอแค่เป็นเพื่อนคลายเหงาก็คงมากพอแล้ว”
“แล้วถ้าผมจะถือว่าคุณเป็นเมียผม แพทจะว่าอะไรผมไหม” ราเชนจับมือหญิงสาวมาวางบนตักของเขา
“แพทเคยเป็นผู้หญิงที่ถูกคนรักนอกใจ และตอนนี้แพทก็กำลังเป็นผู้หญิงที่ทำให้คุณนอกใจภรรยา อย่าให้แพทต้องรู้สึกบาปมากไปกว่านี้เลยค่ะ”
คำตอบที่ที่จริงใจและไม่เรียกร้องอะไรของหญิงสาว ยิ่งทำให้คนตัวหนาที่จับมือเธอไว้ยิ่งรู้สึกทั้งห่วงทั้งสงสาร
“ผมเข้าใจ แต่ผมหวังว่าสักวันคุณจะรักผมเหมือนที่คุณเคยรักผู้ชายคนนั้น เรามาเริ่มต้นใหม่กัน ถึงแม้ว่าการเริ่มต้นชีวิตของคุณครั้งนี้ มันจะผิด แต่เวลาเท่านั้นที่จะบอกว่าเราใช่คู่กันไหม”
ราเชนเปลี่ยนจากนั่งเป็นนอนหนุนตักหญิงสาวแทนหลังจากพูดจบ และเพียงแค่เขาหลับตาได้ไม่นาน เสียงกรนเบาๆ ก็ทำให้แพทรู้ว่าคนที่นอนทับขาเธออยู่หลับสนิทไปแล้ว
ตอนที่5ครอบครัวที่เคยฝัน “เลือกซื้อเลยนะ ผมทำอาหารไม่เป็นแต่ชอบให้คนทำให้กิน ผมขอตัวเดินไปดูเครื่องใช้ไฟฟ้าทางด้านหลัง” ราเชนเขาเคยมีแม่ที่คอยทำกับข้าวให้เขากินทุกมื้อมาตั้งแต่เด็กๆ แม้แต่ตอนไปโรงเรียนเขายังไม่ยอมกินข้าวของโรงเรียน ต้องให้แม่ทำใส่กล่องไปให้ แม่ของเขาเสียไปได้หลายปี ก่อนที่เขาจะแต่งงานได้ไม่นาน พอหลังจากแต่งงาน ราเชนตั้งใจที่จะทำครอบครัวให้อบอุ่น อยากให้นิศาอยู่บ้านคอยเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลเขา แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ แรกๆ ภรรยาของเขาก็กลับบ้านตามปกติ ตั้งแต่เพื่อนที่กลับจากอเมริกากลับมา เธอก็เที่ยวกลางคืนตลอด ส่วนกลางวันก็เอาแต่ช่วยบิดาของเธอดูแลกิจการ บางวันแทบจะไม่ได้คุยกันสักคำ การมีแพทเข้ามาในชีวิต ขายหนุ่มหวังว่าความฝันของเขาคงจะได้เป็นจริง ถ้าเธอไม่ทิ้งเขาไปก่อน เพราะราเชนก็รู้ว่าหญิงสาวเป็นคนดี คงทนกับสภาพภรรยาน้อยได้ไม่นาน “สวัดดีจ๊ะ ไม่ไปทำงานแต่มีเวลามาเดินซื้อของ อยากให้ฝ่ายบุคคลได้มาเห็นจัง” หญิงสาวหันไปตามเสียง ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือผู้หญิงที่แย่งคนรักของเธอไปนั่นเอง “ทรายไปกลับเถอะได้ครบแล
ตอนที่6เล่นไปตามบทบาท “ข้าวผัดกระเพราไข่ดาวและต้มจืดร้อนๆ มาแล้วค่ะ ท่านผู้จัดการ” หญิงสาวเดินถือถาดอาหารมาวางที่โต๊ะ โดยที่ราเชนตามไปช่วยหยิบน้ำและแก้วจากในครัว “กลิ่นหอมมากเลย” “อาหารหรือแพทคะที่หอม” หญิงสาวแค่ต้องการพูดให้ตลก แต่มารู้ตัวว่าได้จุดไฟในตัวของชายหนุ่มเข้าแล้ว ก็เมื่อหันไปสบตาเขา “กินข้าวอิ่มแล้ว ผมขอกินแพทต่อเลยแล้วกัน” ราเชนก็ใช่เล่น พูดเหมือนตลก แต่ก็ทำเอาหญิงสาวรู้สึกเสียวท้องน้อยขึ้นมาทันทีดึกมาแล้วทั้งคู่รีบเข้านอน แพทกลัวว่าราเชนจะนอนดึกและตื่นไปทำงานไม่ไหว ส่วนชายหนุ่มเองรีบนอนเพราะอยากใช้เวลาทำกิจกรรมก่อนนอนมากกว่า“ผู้จัดการคะ ดึกแล้ว”แพททำท่าดันตัวชาหนุ่มให้ออกห่างตัว ทั้งที่หัวใจมันร้องเรียกหาเขาแทบจะขาดใจ“เรียกผู้จัดการอีกแล้วแบบนี้ต้องทำโทษ”พูดจบเจ้านายสายหื่น ก็เริ่มซุกซนไปตามเรือนร่างของลูกน้องสาวทันทีหญิงสาวถึงปากจะปฏิเสธแต่ร่างกายส่วนอื่นมันกลับทำตรงข้ามปากหนาประกบเข้ากับร่องปากบาง ทั้งแลกลิ้นกันอย่างดุเดือน มีบางช่วยที่ราเชนรู้สึกหมั่นเคี่ยวก็แอบใช้ฟันขบเบาๆที่ลิ้นเล็กของหญิงส
ตอนที่7คำสั่งของบิดา ราเชนขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะกลับไปเพื่ออะไร และก็ไม่คิดว่ากลับไปจะเจอใครด้วยซ้ำ “เอ้า! วันนี้ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อนเหรอ” ราเชนแปลกใจที่เห็นนิศานอนกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนเตียงนอน ในชุดนอนแทนชุดเที่ยวกลางคืน “ก็พ่อเชนเพิ่งจะกลับไปบ้านไม่ถึงชั่วโมง ท่านมาขอให้นิศาอยู่บ้านบ้าง ไม่รู้ว่าใครไปฟ้องอะไร” ปากก็เล่า แต่มือก็ยังพิมพ์โทรศัพท์อยู่ไม่เลิก แสดงถึงความไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่กำลังพูด “ท่านคงอยากให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง” ราเชนเข้าใจในสิ่งที่บิดาเขาทำ ชีวิตของเขากับนิศาหลังแต่งงาน ไม่มีอะไรที่ดูเหมือนคนรักกันเลย เพราะความจริงแล้ว การแต่งงานก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักแต่มันเกิดขึ้นจากผลประโยชน์ของผู้ใหญ่มากกว่า พ่อของนิศาเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการค้า จึงสามารถช่วยหาตลาดให้โรงงานของราเชนได้ตลอด ส่วนพ่อของราเชน ก็เป็นตระกูลเก่านักการเมืองท้องถิ่น ช่วยคุ้มครองการทำธุรกิจที่ไม่ค่อยจะถูกต้องของครอบครัวนิศาได้ ทั้งสองครอบครัวจึงมองเห็นประโยชน์ร่วมกัน นิศาและราเชนก
ตอนที่8เมื่อไม่มีเธอมันเหงา ค่ำคืนแห่งการเยียวยาหัวใจ ของชายหนุ่มที่ทั้งโมโหเสียใจ เสียความรู้สึก และเมามาทำให้คืนนี้หญิงสาวต้องรับบทหนักหลายรอบกว่าเขาจะหายต้องการ เมื่อความทุกข์ใจได้ถูกปลดปล่อยออกทางกาย ราเชนก็หลับสนิท แต่สำหรับแพทแล้ว เธอเริ่มรู้สึกรักเขา และไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกแบบนี้ เพราะโลกแห่งความจริง เธอเป็นแค่นางบำเรอ สนองราคะเป็นที่ระบายความทุกข์ให้เขาเท่านั้น เมื่อถึงเวลา สักวันเจ้าของตัวจริงก็ต้องมาเอาคืน วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ก็ครบสองเดือนแล้วที่ทั้งคู่พัฒนาจากเจ้านายกับลูกน้องมาเป็นอย่างอื่นกัน เกือบทุกคืนที่ราเชนมานอนที่คอนโดน้อยครั้งที่เขากลับไปนอนบ้าน แต่ไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่มาหาหญิงสาวเพราะหัวใจมันเรียกร้องอยากกอดทุกวัน แพทไปถอนเงินทุกครั้ง เธอก็ไม่เคยเห็นเงินเธอลดลง มีแต่เพิ่มขึ้น หญิงสาวรู้อยู่แก่ใจว่าราเชน คงเอาข้อมูลเลขบัญชีจากฝ่ายบุคคคลและโอนเงินให้เธออยู่เรื่อยๆ เงินที่ได้มาหญิงสาวส่งไปบ้านเพื่อเป็นค่ารักษาพ่อและซ่อมแซมบ้าน น้องสาวส่งภาพมาให้ดูตอนนี้บ้านของเธอดูดีและน่าอยู่มาก น้องคนกลางก็
ตอนที่9กอดที่แน่นที่สุด “คิดถึงจังเลย มาหอมแก้มให้หายคิดถึงหน่อยสิ” ราเชนโผเข้ากอดสาวโรงงานที่เขาสุดแสนจะคิดถึง เพราะไม่ได้เจอกันนาน “แพทก็คิดถึงคุณค่ะ ” หญิงสาวใช้มือข้างขวาลูบท้องของเธอไว้ เพื่อหวังว่าความอบอุ่นของอ้อมกอดราเชนจะส่งไปถึงลูกที่อยู่ในท้อง อาหารมื้อเย็นวันนี้หญิงสาวจัดเต็ม เพราะเธอรู้ตัว ว่าคงมีโอกาสทำให้เขากินได้อีกไม่นาน เธอกับลูกก็ต้องไปจากที่นี่แล้ว คืนนี้หญิงสาวแทบจะไม่ได้นอน เพราะถูกอีกฝ่ายแสดงความคิดถึงทั้งคืน แพทก็พยายามระวังเพราะกลัวจะส่งผลถึงลูกของเธอ วันนี้เป็นวันหยุดราเชนพาหญิงสาวไปเที่ยวจังหวัดที่อยู่ใกล้ๆ ไปไหว้พระ หาของกินอร่อยๆกิน รวมทั้งตอนกลับเขาพาเธอไปซื้อสร้อยคอที่เป็นทองหนักห้าบาท ถ้าเป็นปกติหญิงสาวคงไม่ยอมรับไหว แต่เพราะเธอรู้ ว่าการเลี้ยงเด็กหนึ่งคนต้องใช้เงิน ถ้ากลับไปอยู่บ้านเธอคงไม่ค่อยมีรายได้อะไร ทองนี้คงช่วยเธอกับลูกได้ในตอนนั้น ก่อนจะกลับคอนโด ชายหนุ่มพาหญิงสาวแวะไปที่ร้านเพชรที่อยู่ในห้างใหญ่ ตอนแรกแพทคิดว่าราเชนคงมาซื้อให้กับนิศา เพราะเขาซื้อทองให้เธอแล้ว แต่เม
ตอนที่10สูญเสีย วันนี้ทั้งวันราเชนทำงานอย่างไม่มีความสุขเลย เพราะเขาติดต่อแพทไม่ได้ ไม่ว่าแชทหรือการโทรศัพท์ ติดต่อไปที่ฝ่ายบุคคลเขาก็แจ้งว่าหญิงสาวไม่ได้มาทำงาน สิ่งแรกที่ทำหลังจากงานที่ทำเสร็จ คือการรีบกลับมาที่คอนโด “แพทคุณอยู่ไหน แพท คุณได้ยินผมไหม” ราเชนเหมือนคนเสียสติวิ่งไปทั่วห้องพยายามหาภรรยาของเขา ในมือเขาถือทะเบียนหย่าที่วันนี้เขากับนิศาได้ไปทำทุกอย่างให้ถูกต้องตามกฎหมาย แต่คนที่ชายหนุ่มต้องการเอามาอวดกับไม่อยู่แล้ว ข้าวของเครื่องใช้ที่สำคัญหายไป ราเชนมั่นใจว่าเขาได้เสียเธอไปแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างถูกขว้างปาทั่วห้องไปหมด ราเชนกำลังเสียสติ เขาคิดว่าแพทต้องกลับไปคืนดีกับคนรักเก่าแน่ๆ เมื่อไม่มีทางออกเขาจึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่โรงงานเพื่อขอที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ของดิว ราเชนตั้งใจจะไปบุกให้ถึงที่ “เปิด เปิดประตูเดี๋ยวนี้” ราเชนบุกไปที่ห้องของดิวแล้วทุบประตูห้องเช่าขนาดเล็กด้วยความโมโห “อะไรกัน คุณราเชน” คนที่มาเปิดประตูคือทราย เพราะตัวดิวเองกำลังอาบน้ำอยู่
ตอนที่11ตามหาหัวใจ “ราเชน วันนี้ไม่ต้องเข้าโรงงาน มานั่งคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง อย่าให้พ่อต้องกลายเป็นคนสุดท้ายที่รู้เรื่องของลูกชายตัวเองเลย” ชาติชายมานั่งรอราเชนอยู่ที่โต๊ะอาหารตั้งแต่เช้า เพราะเขาอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว วันนี้เขาต้องรู้ความจริงทั้งหมดให้ได้ “พ่อแน่ใจนะครับว่าพร้อมจะฟัง” ราเชนคิดมาตลอด ว่าบิดาของเขาไม่มีทางรับได้ที่เขาจะมีภรรยาเป็นแค่เพียงพนักงาน เขาจึงไม่คิดจะเล่าให้ฟัง “คงไม่มีอะไรทำให้พ่อทุกข์ใจ มากไปกว่าการที่พ่อต้องมาเห็นลูกเอาแต่เมาทุกวันแบบนี้” ชาติชายคิดอย่างที่พูดจริงๆ เพราะเขาทุกข์ใจมาหลายวันแล้วกับพฤติกรรมของลูกชาย วันนี้เขาจึงต้องการรู้เรื่องทั้งหมดเพื่อหาทางแก้ไข ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ไปกว่านี้ ราเชนเล่าทุกเรื่องตั้งแต่ปัญหาระหว่างเขากับนิศาจนถึงที่เขาไปเจอแพทกำลังโดนดิวตบตีและเขาพาเธอมาอยู่ที่คอนโดแล้วได้มีความสัมพันธ์กัน จนในที่สุดตอนนี้เธอหนีเขาไปแล้ว “ถ้าคนทั้งโรงงานเขาไม่พูดกัน พ่อคงไม่มีทางได้รู้เรื่องจริงว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ชาติชายตัดพ้อลูกชายด้วยความรู้สึกน้อยใจ แ
ตอนที่12หัวใจที่หายไป “แพทคุณท้อง ทำไมคุณไม่บอกผม” เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากร้าน ราเชนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาถามสิ่งที่ทำให้เขาตกใจมากกว่าการที่ได้เจอแพทเสียอีก นั่นคือการที่เธอกำลังตั้งท้องอยู่ “ไว้เราไปคุยกันที่บ้านดีกว่าค่ะ” หญิงสาวใบหน้าไร้รอยยิ้ม เธอใช้เวลาหลายเดือนเพื่อที่จะทำใจให้ลืมชายหนุ่มให้ได้ แต่วันนี้เมื่อเธอได้เจอเขา ทุกอย่างที่พยายามมา มันช่วยอะไรไม่ได้เลย เธอยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ บ้านของแพทอยู่ชายเขา มีบ้านเพียงไม่กี่หลังที่อยูใกล้ เพราะหลายครอบครัวต่างก็อยากมีบ้านอยู่ติดถนนแต่พ่อของเธอไม่มีเงินพอที่จะซื้อที่ดินติดถนน จึงต้องหลบมาอยู่ชายเขาแบบนี้ “พ่อคะนี่คุณราชัน” แพทแนะนำให้พ่อของเธอรู้จักชายหนุ่มที่เธอพามาด้วยภาษาเหนือ พ่อของหญิงสาวรู้ความจริงทั้งหมด ตั้งแต่วันแรกที่ลูกสาวหิ้วท้องกลับมาบ้าน ถึงแม้จะแอบเสียใจ แต่เขาก็ไม่ได้ต่อว่าอะไร เพราะเข้าใจดีว่าทุกวันนี้ ทุกคนในครอบครัวมีกินมีใช้เพราะใคร “พ่อรู้เรื่องคุณกับลูกสาวพ่อหมดแล้ว แพทไม่เคยปิดบังอะไรพ่อกับแม่ คุณกลับกรุงเทพไปเถอะ อย