11
สาวแซ่บ
ร้านอาหารทะเลที่เขมกรเลือก เป็นร้านอาหารบรรยากาศติดชายทะเลกรุงเทพ อยู่ห่างจากที่ทำงานอยู่ไกลพอควร แต่ถ้าเทียบกับบรรยากาศก็ถือว่าคุ้มที่ต้องเดินทางมาไกล และถูกใจปาลิดามาก
“บรรยากาศดีมากเลยค่ะ” ปาลิดาพูดจากใจจริง
“พี่ซะอย่าง มีเหรอจะเลือกไม่ถูกใจ”
เขมกรทำท่ากอดอกภูมิใจ ในการเลือกร้านอาหารได้ถูกใจหญิงสาวตรงหน้า
“สงสัยร้านนี้พี่เขม จะพาสาวๆมากินบ่อย”
ปาลิดาลองหยอดถาม เพราะหญิงสาวไม่แน่ใจ ว่าชายหนุ่มตรงหน้ามีคนรักหรือยัง
เกือบเดือนที่เธอมาทำงานกับเขา ปาลิดาเคยเห็นเขาออกไปคุยโทรศัพท์อยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นมีผู้หญิงมาหาที่ทำงาน
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ พี่ก็พามาแต่เฉพาะคนสำคัญ”
เขมกรมองตาคนถาม ด้วยสายตาที่น้ำตาลยังเรียกพี่ จนปาลิดาที่ตั้งใจว่าจะมาทำให้หัวใจชายหนุ่มหวั่นไหว แต่เธอกลับต้องยอมหลบตาเขาเพราะหวั่นไหวเสียเอง
“อาหารอร่อยไหม”
เขมกรหาเรื่องคุย เมื่อเห็นหน้าของปาลิดา เริ่มแดงเป็นลูกตำลึง เพราะอายเมื่อเจอสายตาหวานของเขาไป
“อร่อยน้อยกว่าลิดานิดนึงค่ะ”
ถึงแม้ภายในหัวใจ จะร้อนๆหนาวๆกับสายตาของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม แต่ปาลิดาก็ยังฝืนจะหยอดคำพูดอ่อยคนตรงหน้าต่อ
“แย่จัง..พี่เคยแต่ชิมอาหารที่นี่ แต่ไม่เคยชิมลิดา เลยไม่อยากจะเชื่อว่า....จะอร่อยจริง”
รอยยิ้มเจ้าเลห์ มองหน้าหญิงสาวที่เริ่มทอดสะพานเขาก่อน ที่ตอนนี้ดูจะไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาจากจานข้าวเลย
“ลมเย็นจังเลยนะคะ อยากไปทะเลเลย”
ถ้ายังคงต้องเจอคำพูดแบบหวานแบบเจ้าเล่ห์ต่อ ปาลิดารู้ตัวว่าต้องกินอาหารไม่อร่อยแน่ๆ หญิงสาวจึงเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องพูดดีกว่า
“อยากไปไหมล่ะ วันหยุดไปกัน”
เขมกรชอบทะเลเหมือนกัน และเขาก็ไม่ได้ไปมานาน เพราะพ่อกับแม่ของเขา ไม่ชอบท่องเที่ยว ชอบที่จะใช้วันว่างกับการนอนพักผ่อนอยู่บ้านแทน
“พูดจริงหรือเปล่าคะ ลิดาดีใจแล้วนะ ห้ามเปลี่ยนใจนะ”
“เตรียมชุดว่ายน้ำสวยๆไว้ได้เลย เสาร์อาทิตย์นี้เราจะไปกินอาหารทะเล ริมทะเลกัน”
ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวตรงหน้า ที่กำลังนั่งกินปูอย่างมีความสุข แล้วจินตนาการภาพว่าถ้าเธอสวมชุดว่ายน้ำจะเซ็กซี่ขนาดไหน
“แอบยิ้มอะไรคะ”
ปาลิดาเงยหน้าจากการแกะปูในมือ มาสบตาชายหนุ่มที่กำลังมองเธอไม่วางตาแถมยังยิ้มมุมปากดูเหมือนกำลังคิดอะไรในใจ
“ก็กำลังคิดว่าจะไปทะเลที่ไหนดี ลิดามีในใจไหม ว่าอยากไปที่ไหน”
ถ้าตอบตามที่คิดอยู่ เขมกรกลัวปาลิดาจะเปลี่ยนใจไม่ยอมไปเสียก่อน
“ไม่ค่ะ ลิดาไม่ค่อยรู้จัก ตั้งแต่แม่เสีย ถูกส่งไปเรียนอเมริกา ก็ไม่เคยได้กลับเมืองไทยเลย”
พอพูดถึงแม่เสีย ปาลิดาก็หน้าถอดสี เธอพยายามที่จะลืม แต่เธอไม่เคยลืมภาพครอบครัวที่แสนจะอบอุ่นได้เลย
“ไม่ทำหน้าแบบนี้สิ เรากำลังพูดเรื่องไปเที่ยวกันอยู่นะ”
เขมกรเห็นแววตาที่ก่อนหน้านี้ยังดูสดใส ตามวัยสาว แต่ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนเป็นสายตาที่ดูเศร้าหมอง ชายหนุ่มเห็นแล้วพารู้สึกเศร้าไปด้วย
“เอาแบบเป็นเกาะกลางทะเลก็ดีนะคะ บรรยากาศคงดีน่าดู เดี๋ยวจะเอาชุดว่าย้ำไปถ่ายรูปให้ไม่ซ้ำเลย”
เมื่อรู้ตัว ว่าเวลานี้ เธอต้องการมาหว่านเสน่ห์ให้ชายหนุ่มตรงหน้า ไม่ใช่มาแสดงความเศร้าให้เขาสงสาร ปาลิดาก็เปลี่ยนกลับมาพูดเกี่ยวกับเรื่องการไปเที่ยวทันที
“ได้ครับคนสวย ”
ชายหนุ่มมีเกาะในใจของเขาอยู่แล้ว เพราะเขาเคยพาผู้หญิงที่เขาเคยรักไปที่นั่นแต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดต้องเลิกรากันไป
ระหว่างทางเดินทางกลับ ปาลิดาพยายาชวนชายหนุ่มคุย เพื่อสังเกตว่าเขาชอบอะไร และไม่ชอบอะไร
“พี่เขมไปดูหนังบ่อยไหมคะ”
“ไม่นะ พี่ว่าดูที่ห้องสบายกว่า ง่วงก็หลับได้เลย ลิดาชอบดูหนังเหรอ”
“ก็ไม่ได้ชอบมากหรอกค่ะ เพียงแต่รู้สึกว่า เวลาที่เราดูหนัง มันเหมือนเราได้พักผ่อน เพราะเราเอาใจจดจ่อกับหนัง เราก็จะลืมเรื่องเครียดๆที่เรากำลังคิดอยู่”
“แต่พอหนังจบ เราก็กลับมาเครียดต่อแบบนี้เหรอ”
เป็นคำถาม ที่ทำเอาปาลิดาต้องหันไปมองหน้าคนถาม เพราะมันทำให้เธอรู้สึกว่า คำถามของเขามันทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองชอบที่จะหนีปัญหา ทั้งที่สุดท้ายปัญหามันก็ยังอยู่เหมือนเดิม
“มันก็จริง พี่เขมนอกจากหล่อแล้วยังมีความคิดเป็นผู้ใหญ่อีกนะคะ”
คำชมที่ดูจริงใจ ซื่อๆของปาลิดาทำเอาเขมกรถึงกับเขินจนเก็บอาการไม่อยู่
“ชมพี่แบบนี้ เดี๋ยวพี่ก็ลอยออกไปนอกรถพอดี”
“ลิดาพูดจริงๆนะคะ เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆพี่ ลิดารู้สึกอบอุ่น รู้สึกปลอดภัย”
คำชมครั้งแรกออกจากหัวใจ แต่อันหลัง ปาลิดาประดิษฐ์คำพูดเพื่อให้คนฟังรู้สึกดี ตามคำแนะนำของ อัสมา
“อุ่นมากไหม ถ้ายิ่งอยู่ใกล้จะยิ่งอุ่นมากกว่านี้นะ”
เขมกรเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูจะชื่นชมตัวเขา ได้ทีชายหนุ่มก็ลองเดินหน้าความสัมพันธ์ดู
“ลิดากลัวจะอุ่นจนร้อนเอาสิคะ” ปาลิดาเองก็โต้ตอบได้ย่างทันเกม
“เดี๋ยวเราไปดับร้อนที่ทะเลกัน”
ปาลิดาจะรู้ไหมนะ ว่าชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ วางแผนการไปถึงไหนแล้ว
มีหวังทะเลได้ลุกเป็นไฟแน่คราวนี้ เพราะเขมกรก็เป็นไฟที่พร้อมลุกอยู่เสมอ แถมตอนนี้มีหญิงสาวหน้าตาดี หุ่นแซ่บ อย่างปาลิดามาทอดสะพานอยู่แบบนี้ มีเหรอที่ชายหนุ่มอย่างเขาจะไม่ข้ามไป
12ทะเลและสองเรา เป็นไปตามคาด ธรรมสรณ์กับภาวินีไม่ยอมไปทะเลกับทั้งคู่ ปล่อยให้หนุ่มสาวไปด้วยกันเพียงสองคน ปาลิดาไม่รู้จะเลือกชุดที่จะไปใส่ที่ทะเลแบบไหน เธอจึงโทรศัพท์ไปขอให้อัสมาช่วยเลือกให้เธอ “กลางวันนี้ ลิดาขอไปกินข้าวกับคุณน้าอัสมานะคะ” ปกติหญิงสาวจะไปกินข้าวกลางวันกับเขมกรตลอด วันนี้เธอจึงขอตัว แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริง “พี่ไปด้วยได้ไหม” เขมกรได้รับมอบหมายจากบิดา ให้ดูแลปาลิดาอย่างดี และธรรมสรณ์ก็ไม่ไว้วางใจอัสมา เพราะเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี “ไม่ได้ค่ะ ลิดาขอไปเจอคุณน้าแบบส่วนตัวนะคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่พูดคุยกันตามประสาผู้หญิง แล้วจะรีบกลับมานะคะ” ใช้เวลาแค่เพียงไม่นานอัสมาก็เลือกชุดว่ายน้ำ ชุดเดินเล่นชายหาด และชุดใส่ตอนกลางคืน ให้กับลูกเลี้ยง “แต่ละชุด ถ้าคุณน้ากานดามาเห็น มีหวังหัวใจวายแน่ๆค่ะ” ถึงแม้กานดา จะไปอยู่อเมริกานาน แต่เธอก็ยังคงรักษาความเป็นผู้หญิงไทย และปลูกฝังหลานสาวเสมอ ตลอดเวลาที่ปาลิดาอาศัยอยู่กับเธอ “แบบนี้นี่เอง หนูลิดาถึงได้ยังไม่มีแฟนเสียที น้านึกว
13ทะเลสวาท “สวยมากเลยค่ะ คนไม่เยอะด้วย ลิดาคิดว่าวันหยุดแบบนี้คนต้องเยอะ วุ่นวายแน่ๆ” ปาลิดาตื่นเต้น เมื่อเรือพาเธอมาถึง ท่าเรือของเกาะ ทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว มองจากท่าเรือ ผู้คนไม่มากอย่างที่เธอคิดไว้ “เกาะนี้เป็นเกาะส่วนตัวของเพื่อนพี่ เขาเปิดรับนักท่องเที่ยวจำกัด เพื่อความเป็นส่วนตัว” รถจากรีสอร์ทมารับทั้งคู่จากท่าเรือ เพื่อไปส่งยังที่พัก ที่อยู่อีกฝั่งของเกาะ แถวที่พักค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก จึงอยู่ห่างจากท่าเรือ “เราพักที่นี่เหรอคะ เหมือนมีแค่ห้องเดียวเลย” เมื่อมาถึงที่พักปาลิดา มองเข้าไป เป็นบ้านสไตล์วินเทจ ปูนเปลือย ด้านที่หันเข้าทะเล เป็นกระจกใส ในบ้านไม่มีห้องนอน เปิดเข้าไปเจอเตียงนอน และมองเห็นส่วนที่ทำครัวอยู่ด้วยกัน “ใช่ครับ มีแค่เตียงเดียว กลัวพี่ทำอะไรเหรอครับ” เขมกรหยอดเปิดทาง “ถ้ากลัวคงไม่มาด้วยหรอกค่ะ ก็แค่ถามดู” ปาลิดาตอบไม่ตรงกับเสียงของหัวใจเลย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกชายใดนอกจากพ่อมากอด มาหอมเลย แต่วันนี้ดูแววจะโดนมากว่าแน่ๆ “แดดยังร้อนอยู่เลย ไว้เย็นๆค่อยออกไปเดินเล
14น้ำตาแห่งการเริ่มต้น เมื่อแน่ใจว่าชายหนุ่มร่างเปลือยที่นอนอยู่บนตัวเธอ หลับสนิทแล้ว ปาลิดาค่อยขยับตัวออกจากการถูกทับจากตัวเขา ประตูกระจกถูกเลื่อนออก หญิงสาวออกมานั่งเพื่อปล่อยความรู้สึกทั้งหมด ให้ลอยไปกับลมทะเล “คุณพ่อคะ ลิดาทำถูกแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง เหมือนต้องการคำตอบ จากบิดาที่อยู่บนสวรรค์และตอนนี้คงกำลังมองเธออยู่ “เราจะต้องได้ทุกอย่างคืน” จากน้ำเสียงที่ดูเสียใจ เพียงชั่วครู่ ความแค้นที่อัสมาฝังหัวไว้ ก็ชนะความรู้สึกทุกอย่าง ปาลิดานั่งคิดแผนการต่อไป ว่าเธอต้องทำอย่างไรต่อ ในเมื่อเธอยอมเสียตัวแบบนี้แล้ว เธอต้องได้มากกว่าเสีย “เดี๋ยวก็ไม่สบายไปหรอก มานั่งตากลมแบบนนี้” เขมกรส่งเสียงมาจากด้านหลัง ความจริงแล้วเขารู้สึกตัวตั้งแต่หญิงสาว ผลักตัวเขาออก “พี่ขอโทษนะ พี่คิดว่า....”ชายหนุ่มลากเสียง เพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดต่อด้วยคำไหนดี ถึงจะดูไม่น่าเกลียดถึงแม้จะมีเก้าอี้ตัวข้างๆว่างอยู่ แต่เขมกรเลือกที่จะนอนลงบนเก็าอี้หวายแบบที่นอนได้ และดึงมือปาลิดาให้ลุกมานอนอยู่ในอ้อมแขนเขา“พ
15รสรักของเขากับความผูกพันของเรา เมื่ออาบน้ำเสร็จ เขมชาติก็มาชวนหญิงสาวที่นอนเล่นอยู่บนเก้าอี้หวายให้เขาไปนอนในห้องแทน “ถึงฝนจะไม่ได้สาดเข้ามาในนี้ แต่ละอองของมันก็ทำให้เราไม่สบายได้เหมือนกันนะ” เขมกรให้เหตุผล ที่ทำให้ปาลิดยอมเข้าไปในห้องกับเขา เพราะชายหนุ่ม แทบจะควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้แล้ว บรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกขนาดนี้ สายฝนที่ไหล ผ่านกระจกของหน้าประตูห้องอากาสที่เย็นสบาย โดยที่ไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศ มันช่างเหมาะกับการหาอะไรทำจริงๆ“ไม่เป็นไรค่ะ ลิดาอยากนอนตรงนี้ อากาศดี”หญิงสาวรู้ทัน ถ้าเธอเข้าไปในห้องคงไม่ได้นอนแน่ๆ เธอจึงเลือกที่นอนเล่นอยู่ข้างนอกดีกว่า“จะเดินเข้าไปดีๆ หรือจะให้พี่อุ้ม”เมื่อรู้ว่าคำเชิญชวนไม่มีผล ชายหนุ่มจึงเดินเข้ามาใกล้ตัวของหญิงสาว และทำท่าจะอุ้มเธอจริงๆ“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวลิดาเดินไปเอง”ปาลิดารีบลุกจากเก้าอี้หวาย และเดินนำหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าตาทะเล้น เข้าไปยังเตียงนอนในตัวบ้านพัก“กอดหน่อยสิ เมื่อคืนยังกอดไม่หนำใจเลย”เขมกรกระโดดลงมานอนข้างหญิงสาว คว้าเธอเข้ามากอดจนแน่น“ก็เมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรล่ะคะ ถึงได้
16เงินก้อนแรก “พี่ทำเรื่องขึ้นเงินเดือนให้แล้วนะ” ชายหนุ่มยื่นคำสั่งเงินเดือนใหม่ให้หญิงสาว ตามที่ได้รับปากไว้ “นี่มันสามเท่าของเงินเดือนเดิมเลยนะคะ”ปาลิดาแกล้งทำเสียงตกใจ ทั้งที่เธอคิดว่าจริงๆมันควรจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ“ความจริงแล้วบริษัทนี้เป็นของพ่อลิดาด้วยซ้ำ ถ้าไม่เกิดปัญหาขึ้นก่อน”ปาลิดายกมือไหว้ขอบคุณ ชายหนุ่มตรงหน้า ทั้งที่หัวใจของเธอกำลังคิดว่า ‘รู้แล้วทำไมไม่คืนหุ้นให้ทั้งหมดล่ะ’ปาลิดาโทรรายงาน เล่าควาสำเร็จให้อัสมาฟัง แต่เธอไม่กล้าเราให้กานดาผู้เป็นน้าแท้ๆรู้ เพราะเธอคงต้องโดนว่าแน่ๆ กับวิธีการแก้แค้นแบบนี้“เก่งมากหนูลิดา น้าเองช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย น้ามันเป็นเมียที่แย่จริง”อัสมาเล่นบทนางเอก ตีเสียงเศร้า เหมือนคนที่เสียใจที่ตัวเองแก้แค้นให้สามีไม่ได้“ช่วยได้สิคะ การที่คุณน้าบอกคำแนะนำมาทั้งหมด ก็ถือว่าช่วยลิดาแล้ว ไว้มีอะไรคืบหน้าลิดาจะโทรหาใหม่นะคะ”หลังจากกลับมาจากทะเล เขมกรเอง พยายามที่หาโอกาส ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับปาลิดา แต่หญิงสาวก็บ่ายเบี่ยงตลอด“ลิดานี่มันเกือบเดือนแล้วนะ ที่เราไม่ได้....”ถึงอยากจะพูดตรงๆ แต่ท่าทางที่เรียบร้อยของคนจ
17สืบเพื่อรัก “ใครบอกล่ะ ก่อนที่หนูลิดาจะเรียนจบ เจ้านิรัช มันจับได้ว่าอัสมาเล่นชู้ แต่ด้วยความหลงกับความเหงามันจึงยอมให้อภัยและให้โอกาส” เล่ามาถึงตอนนี้ ธรรมสรณ์เป็นสีหน้าเป็นตึงเครียดแทน จากที่เมื่อกี้ยังปกติ “แต่คนมันสำนึกไม่ได้ มันกลัวว่าสักวัน มันจะโดนจับได้อีก มันค่อยๆ เข้ามามีส่วนในบริษัท ตกแต่งบัญชี ได้เงินไปเกือบสิบล้าน ” “ตั้งสิบล้าน เอาไปทำไมครับ ในเมื่ออยู่กับคุณอาก็กินดีอยู่ดีอยู่แล้ว” ชายหนุ่มสงสัย “เพราะตอนแรกนิรัชไม่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย อัสมากลัวว่าวันหนึ่ง ถ้าเกิดต้องเลิกกันจริง เธอจะไม่เหลืออะไร” “อ๋อ..แบบนี้เอง” เขมกรทำท่าเข้าใจ“แต่ถ้ามันแค่นั้น คนใจดีอย่างนิรัชคงไม่สติแตกจนขับรถชนสะพานหรอก” คนเล่ากำมือแน่น“เกิดอะไรขึ้นครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความอยากรู้จนแทบจะทนไม่ไหว“เงินทั้งหมด ที่อัสมาเอาไป เธอเอาไปปรนเปรอเด็กหนุ่ม ซึ่งก็ไม่ใช่ใครเป็นคนขับรถของนิรัชเอง”ถึงแม้จะเจ็บแทนเพื่อนแค่ไหน ธรรมสรณ์ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเพื่อนของเขาดันรักผู้หญิงคนนั้นมาก“แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ”เขมกรยังไม่เข้าใจ ว่าครอบครัวของเขา เข
18ขอแต่งงานพร้อมข้อเสนอ“คืนนี้พี่ขอคุยเรื่องสำคัญด้วยนะ ” ชายหนุ่มเดินมาบอกหญิงสาวที่โต๊ะทำงาน“คุยที่ไหนคะ” ปาลิดาวางมือจากงานก่อนหันหน้ามาสบตา“ร้านอาหาร บนดาดฟ้า โรงแรมแถวนี้แหละ ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอะไรลิดาหรอก”คนพูดเปลี่ยนสายตาจากจริงจัง เป็นสายตาที่เศร้าลงทันทีปาลิดาเอง ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ต้องการเขา แต่เธอรู้ว่าเธอมีสิ่งที่สำคัญที่ต้องทำมากกว่า ความรักสำหรับเธอตอนนี้ มันมีค่าน้อยกว่าความแค้น“ได้ค่ะ ลิดาเชื่อใจพี่เขม”ปาลิดาไม่อยากเห็นสายตาที่ดูเศร้า ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอจึงก้มหน้ากับงานต่อไปคำพูดของคนที่เคยนอนกอด และนอนทำอะไรกันมามากกว่านี้ แต่วันนี้มันช่างดูเหินห่าง ดูเหมือนเป็นแค่เพียงคนรู้จักกันเท่านั้นตลอดเวลาทั้งวัน หญิงสาวแอบมองชายหนุ่มตลอด เพราะเธอก็อยากรู้ว่าเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมากเขาถึงได้ไม่ยอมคุยที่ทำงาน แต่กลับต้องรอถึงเย็น“ไปกันได้แล้ว”เมื่อเวลาเลิกงานมาถึง ชายหนุ่มก็เดินมารับ ปาลิดาที่ตะทำงาน ด้วยสายตาที่ยังดูเศร้าอยู่ จนหญิงสาวไม่กล้าที่จะสบตาเขา เพราะกลัวเธอจะเผลอใจอ่อน“ลิดาไม่เคยรู้ว่ามีร้านอาหารแบบนี้เลยนะค
19ตาสว่าง นักสืบที่เขมกร จ้างให้คอยตามทั้งปาลิดาและ อัสมา รายงานมาว่า ปาลิดาถอนเงินจำนวนมากออกจากธนาคาร และกำลังจะนัดเจอกับอัสมาอีกเร็วๆนี้ “พรุ่งนี้ทั้งวัน พี่ขอพาตัวลิดาไปกับพี่ทั้งวันหน่อยนะ” เขมกรบอกหญิงสาวในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกงาน “ไปไหนเหรอคะพี่เขม” ปาลิดาถามอย่างแปลกใจ “เดี๋ยวก็รู้ ” เขมกรคิดว่าถ้าบอกเธอ ว่าเขาจะพาไปไหน มีหวังหญิงสาวไม่ยอมไป และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาจะพาไปเจอด้วย ปาลิดาถอนเงินมาคราวนี้เธอถอนมาหมดบัญชีเลย เพราะต้องการเอาไปฝากอัสมา เพื่อให้แม่เลี้ยงของเธอซื้อหุ้นของบริษัทคืน การตัดสินใจแต่งงานกับเขมกรครั้งนี้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาไหม แต่ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งที่เขาเป็นลูกชายของศัตรู “จะหลอกไปฆ่าหรือเปล่าคะ จะพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก” ปาลิดาพูดหยอก เมื่อเธอขึ้นมานั่งข้างๆคนขับ เพราะเธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่ากำลังจะพาเธอไปไหน แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ “จะพาไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง”คนขับยื่นหน้ามาจนแทบจะติดหน้าของปาลิดา