12ทะเลและสองเรา เป็นไปตามคาด ธรรมสรณ์กับภาวินีไม่ยอมไปทะเลกับทั้งคู่ ปล่อยให้หนุ่มสาวไปด้วยกันเพียงสองคน ปาลิดาไม่รู้จะเลือกชุดที่จะไปใส่ที่ทะเลแบบไหน เธอจึงโทรศัพท์ไปขอให้อัสมาช่วยเลือกให้เธอ “กลางวันนี้ ลิดาขอไปกินข้าวกับคุณน้าอัสมานะคะ” ปกติหญิงสาวจะไปกินข้าวกลางวันกับเขมกรตลอด วันนี้เธอจึงขอตัว แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริง “พี่ไปด้วยได้ไหม” เขมกรได้รับมอบหมายจากบิดา ให้ดูแลปาลิดาอย่างดี และธรรมสรณ์ก็ไม่ไว้วางใจอัสมา เพราะเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี “ไม่ได้ค่ะ ลิดาขอไปเจอคุณน้าแบบส่วนตัวนะคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่พูดคุยกันตามประสาผู้หญิง แล้วจะรีบกลับมานะคะ” ใช้เวลาแค่เพียงไม่นานอัสมาก็เลือกชุดว่ายน้ำ ชุดเดินเล่นชายหาด และชุดใส่ตอนกลางคืน ให้กับลูกเลี้ยง “แต่ละชุด ถ้าคุณน้ากานดามาเห็น มีหวังหัวใจวายแน่ๆค่ะ” ถึงแม้กานดา จะไปอยู่อเมริกานาน แต่เธอก็ยังคงรักษาความเป็นผู้หญิงไทย และปลูกฝังหลานสาวเสมอ ตลอดเวลาที่ปาลิดาอาศัยอยู่กับเธอ “แบบนี้นี่เอง หนูลิดาถึงได้ยังไม่มีแฟนเสียที น้านึกว
13ทะเลสวาท “สวยมากเลยค่ะ คนไม่เยอะด้วย ลิดาคิดว่าวันหยุดแบบนี้คนต้องเยอะ วุ่นวายแน่ๆ” ปาลิดาตื่นเต้น เมื่อเรือพาเธอมาถึง ท่าเรือของเกาะ ทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว มองจากท่าเรือ ผู้คนไม่มากอย่างที่เธอคิดไว้ “เกาะนี้เป็นเกาะส่วนตัวของเพื่อนพี่ เขาเปิดรับนักท่องเที่ยวจำกัด เพื่อความเป็นส่วนตัว” รถจากรีสอร์ทมารับทั้งคู่จากท่าเรือ เพื่อไปส่งยังที่พัก ที่อยู่อีกฝั่งของเกาะ แถวที่พักค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก จึงอยู่ห่างจากท่าเรือ “เราพักที่นี่เหรอคะ เหมือนมีแค่ห้องเดียวเลย” เมื่อมาถึงที่พักปาลิดา มองเข้าไป เป็นบ้านสไตล์วินเทจ ปูนเปลือย ด้านที่หันเข้าทะเล เป็นกระจกใส ในบ้านไม่มีห้องนอน เปิดเข้าไปเจอเตียงนอน และมองเห็นส่วนที่ทำครัวอยู่ด้วยกัน “ใช่ครับ มีแค่เตียงเดียว กลัวพี่ทำอะไรเหรอครับ” เขมกรหยอดเปิดทาง “ถ้ากลัวคงไม่มาด้วยหรอกค่ะ ก็แค่ถามดู” ปาลิดาตอบไม่ตรงกับเสียงของหัวใจเลย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกชายใดนอกจากพ่อมากอด มาหอมเลย แต่วันนี้ดูแววจะโดนมากว่าแน่ๆ “แดดยังร้อนอยู่เลย ไว้เย็นๆค่อยออกไปเดินเล
14น้ำตาแห่งการเริ่มต้น เมื่อแน่ใจว่าชายหนุ่มร่างเปลือยที่นอนอยู่บนตัวเธอ หลับสนิทแล้ว ปาลิดาค่อยขยับตัวออกจากการถูกทับจากตัวเขา ประตูกระจกถูกเลื่อนออก หญิงสาวออกมานั่งเพื่อปล่อยความรู้สึกทั้งหมด ให้ลอยไปกับลมทะเล “คุณพ่อคะ ลิดาทำถูกแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง เหมือนต้องการคำตอบ จากบิดาที่อยู่บนสวรรค์และตอนนี้คงกำลังมองเธออยู่ “เราจะต้องได้ทุกอย่างคืน” จากน้ำเสียงที่ดูเสียใจ เพียงชั่วครู่ ความแค้นที่อัสมาฝังหัวไว้ ก็ชนะความรู้สึกทุกอย่าง ปาลิดานั่งคิดแผนการต่อไป ว่าเธอต้องทำอย่างไรต่อ ในเมื่อเธอยอมเสียตัวแบบนี้แล้ว เธอต้องได้มากกว่าเสีย “เดี๋ยวก็ไม่สบายไปหรอก มานั่งตากลมแบบนนี้” เขมกรส่งเสียงมาจากด้านหลัง ความจริงแล้วเขารู้สึกตัวตั้งแต่หญิงสาว ผลักตัวเขาออก “พี่ขอโทษนะ พี่คิดว่า....”ชายหนุ่มลากเสียง เพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดต่อด้วยคำไหนดี ถึงจะดูไม่น่าเกลียดถึงแม้จะมีเก้าอี้ตัวข้างๆว่างอยู่ แต่เขมกรเลือกที่จะนอนลงบนเก็าอี้หวายแบบที่นอนได้ และดึงมือปาลิดาให้ลุกมานอนอยู่ในอ้อมแขนเขา“พ
15รสรักของเขากับความผูกพันของเรา เมื่ออาบน้ำเสร็จ เขมชาติก็มาชวนหญิงสาวที่นอนเล่นอยู่บนเก้าอี้หวายให้เขาไปนอนในห้องแทน “ถึงฝนจะไม่ได้สาดเข้ามาในนี้ แต่ละอองของมันก็ทำให้เราไม่สบายได้เหมือนกันนะ” เขมกรให้เหตุผล ที่ทำให้ปาลิดยอมเข้าไปในห้องกับเขา เพราะชายหนุ่ม แทบจะควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้แล้ว บรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกขนาดนี้ สายฝนที่ไหล ผ่านกระจกของหน้าประตูห้องอากาสที่เย็นสบาย โดยที่ไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศ มันช่างเหมาะกับการหาอะไรทำจริงๆ“ไม่เป็นไรค่ะ ลิดาอยากนอนตรงนี้ อากาศดี”หญิงสาวรู้ทัน ถ้าเธอเข้าไปในห้องคงไม่ได้นอนแน่ๆ เธอจึงเลือกที่นอนเล่นอยู่ข้างนอกดีกว่า“จะเดินเข้าไปดีๆ หรือจะให้พี่อุ้ม”เมื่อรู้ว่าคำเชิญชวนไม่มีผล ชายหนุ่มจึงเดินเข้ามาใกล้ตัวของหญิงสาว และทำท่าจะอุ้มเธอจริงๆ“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวลิดาเดินไปเอง”ปาลิดารีบลุกจากเก้าอี้หวาย และเดินนำหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าตาทะเล้น เข้าไปยังเตียงนอนในตัวบ้านพัก“กอดหน่อยสิ เมื่อคืนยังกอดไม่หนำใจเลย”เขมกรกระโดดลงมานอนข้างหญิงสาว คว้าเธอเข้ามากอดจนแน่น“ก็เมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรล่ะคะ ถึงได้
16เงินก้อนแรก “พี่ทำเรื่องขึ้นเงินเดือนให้แล้วนะ” ชายหนุ่มยื่นคำสั่งเงินเดือนใหม่ให้หญิงสาว ตามที่ได้รับปากไว้ “นี่มันสามเท่าของเงินเดือนเดิมเลยนะคะ”ปาลิดาแกล้งทำเสียงตกใจ ทั้งที่เธอคิดว่าจริงๆมันควรจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ“ความจริงแล้วบริษัทนี้เป็นของพ่อลิดาด้วยซ้ำ ถ้าไม่เกิดปัญหาขึ้นก่อน”ปาลิดายกมือไหว้ขอบคุณ ชายหนุ่มตรงหน้า ทั้งที่หัวใจของเธอกำลังคิดว่า ‘รู้แล้วทำไมไม่คืนหุ้นให้ทั้งหมดล่ะ’ปาลิดาโทรรายงาน เล่าควาสำเร็จให้อัสมาฟัง แต่เธอไม่กล้าเราให้กานดาผู้เป็นน้าแท้ๆรู้ เพราะเธอคงต้องโดนว่าแน่ๆ กับวิธีการแก้แค้นแบบนี้“เก่งมากหนูลิดา น้าเองช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย น้ามันเป็นเมียที่แย่จริง”อัสมาเล่นบทนางเอก ตีเสียงเศร้า เหมือนคนที่เสียใจที่ตัวเองแก้แค้นให้สามีไม่ได้“ช่วยได้สิคะ การที่คุณน้าบอกคำแนะนำมาทั้งหมด ก็ถือว่าช่วยลิดาแล้ว ไว้มีอะไรคืบหน้าลิดาจะโทรหาใหม่นะคะ”หลังจากกลับมาจากทะเล เขมกรเอง พยายามที่หาโอกาส ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับปาลิดา แต่หญิงสาวก็บ่ายเบี่ยงตลอด“ลิดานี่มันเกือบเดือนแล้วนะ ที่เราไม่ได้....”ถึงอยากจะพูดตรงๆ แต่ท่าทางที่เรียบร้อยของคนจ
17สืบเพื่อรัก “ใครบอกล่ะ ก่อนที่หนูลิดาจะเรียนจบ เจ้านิรัช มันจับได้ว่าอัสมาเล่นชู้ แต่ด้วยความหลงกับความเหงามันจึงยอมให้อภัยและให้โอกาส” เล่ามาถึงตอนนี้ ธรรมสรณ์เป็นสีหน้าเป็นตึงเครียดแทน จากที่เมื่อกี้ยังปกติ “แต่คนมันสำนึกไม่ได้ มันกลัวว่าสักวัน มันจะโดนจับได้อีก มันค่อยๆ เข้ามามีส่วนในบริษัท ตกแต่งบัญชี ได้เงินไปเกือบสิบล้าน ” “ตั้งสิบล้าน เอาไปทำไมครับ ในเมื่ออยู่กับคุณอาก็กินดีอยู่ดีอยู่แล้ว” ชายหนุ่มสงสัย “เพราะตอนแรกนิรัชไม่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย อัสมากลัวว่าวันหนึ่ง ถ้าเกิดต้องเลิกกันจริง เธอจะไม่เหลืออะไร” “อ๋อ..แบบนี้เอง” เขมกรทำท่าเข้าใจ“แต่ถ้ามันแค่นั้น คนใจดีอย่างนิรัชคงไม่สติแตกจนขับรถชนสะพานหรอก” คนเล่ากำมือแน่น“เกิดอะไรขึ้นครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความอยากรู้จนแทบจะทนไม่ไหว“เงินทั้งหมด ที่อัสมาเอาไป เธอเอาไปปรนเปรอเด็กหนุ่ม ซึ่งก็ไม่ใช่ใครเป็นคนขับรถของนิรัชเอง”ถึงแม้จะเจ็บแทนเพื่อนแค่ไหน ธรรมสรณ์ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเพื่อนของเขาดันรักผู้หญิงคนนั้นมาก“แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ”เขมกรยังไม่เข้าใจ ว่าครอบครัวของเขา เข
18ขอแต่งงานพร้อมข้อเสนอ“คืนนี้พี่ขอคุยเรื่องสำคัญด้วยนะ ” ชายหนุ่มเดินมาบอกหญิงสาวที่โต๊ะทำงาน“คุยที่ไหนคะ” ปาลิดาวางมือจากงานก่อนหันหน้ามาสบตา“ร้านอาหาร บนดาดฟ้า โรงแรมแถวนี้แหละ ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอะไรลิดาหรอก”คนพูดเปลี่ยนสายตาจากจริงจัง เป็นสายตาที่เศร้าลงทันทีปาลิดาเอง ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ต้องการเขา แต่เธอรู้ว่าเธอมีสิ่งที่สำคัญที่ต้องทำมากกว่า ความรักสำหรับเธอตอนนี้ มันมีค่าน้อยกว่าความแค้น“ได้ค่ะ ลิดาเชื่อใจพี่เขม”ปาลิดาไม่อยากเห็นสายตาที่ดูเศร้า ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอจึงก้มหน้ากับงานต่อไปคำพูดของคนที่เคยนอนกอด และนอนทำอะไรกันมามากกว่านี้ แต่วันนี้มันช่างดูเหินห่าง ดูเหมือนเป็นแค่เพียงคนรู้จักกันเท่านั้นตลอดเวลาทั้งวัน หญิงสาวแอบมองชายหนุ่มตลอด เพราะเธอก็อยากรู้ว่าเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมากเขาถึงได้ไม่ยอมคุยที่ทำงาน แต่กลับต้องรอถึงเย็น“ไปกันได้แล้ว”เมื่อเวลาเลิกงานมาถึง ชายหนุ่มก็เดินมารับ ปาลิดาที่ตะทำงาน ด้วยสายตาที่ยังดูเศร้าอยู่ จนหญิงสาวไม่กล้าที่จะสบตาเขา เพราะกลัวเธอจะเผลอใจอ่อน“ลิดาไม่เคยรู้ว่ามีร้านอาหารแบบนี้เลยนะค
19ตาสว่าง นักสืบที่เขมกร จ้างให้คอยตามทั้งปาลิดาและ อัสมา รายงานมาว่า ปาลิดาถอนเงินจำนวนมากออกจากธนาคาร และกำลังจะนัดเจอกับอัสมาอีกเร็วๆนี้ “พรุ่งนี้ทั้งวัน พี่ขอพาตัวลิดาไปกับพี่ทั้งวันหน่อยนะ” เขมกรบอกหญิงสาวในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกงาน “ไปไหนเหรอคะพี่เขม” ปาลิดาถามอย่างแปลกใจ “เดี๋ยวก็รู้ ” เขมกรคิดว่าถ้าบอกเธอ ว่าเขาจะพาไปไหน มีหวังหญิงสาวไม่ยอมไป และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาจะพาไปเจอด้วย ปาลิดาถอนเงินมาคราวนี้เธอถอนมาหมดบัญชีเลย เพราะต้องการเอาไปฝากอัสมา เพื่อให้แม่เลี้ยงของเธอซื้อหุ้นของบริษัทคืน การตัดสินใจแต่งงานกับเขมกรครั้งนี้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาไหม แต่ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งที่เขาเป็นลูกชายของศัตรู “จะหลอกไปฆ่าหรือเปล่าคะ จะพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก” ปาลิดาพูดหยอก เมื่อเธอขึ้นมานั่งข้างๆคนขับ เพราะเธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่ากำลังจะพาเธอไปไหน แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ “จะพาไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง”คนขับยื่นหน้ามาจนแทบจะติดหน้าของปาลิดา
ตอนที่12หัวใจที่หายไป “แพทคุณท้อง ทำไมคุณไม่บอกผม” เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากร้าน ราเชนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาถามสิ่งที่ทำให้เขาตกใจมากกว่าการที่ได้เจอแพทเสียอีก นั่นคือการที่เธอกำลังตั้งท้องอยู่ “ไว้เราไปคุยกันที่บ้านดีกว่าค่ะ” หญิงสาวใบหน้าไร้รอยยิ้ม เธอใช้เวลาหลายเดือนเพื่อที่จะทำใจให้ลืมชายหนุ่มให้ได้ แต่วันนี้เมื่อเธอได้เจอเขา ทุกอย่างที่พยายามมา มันช่วยอะไรไม่ได้เลย เธอยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ บ้านของแพทอยู่ชายเขา มีบ้านเพียงไม่กี่หลังที่อยูใกล้ เพราะหลายครอบครัวต่างก็อยากมีบ้านอยู่ติดถนนแต่พ่อของเธอไม่มีเงินพอที่จะซื้อที่ดินติดถนน จึงต้องหลบมาอยู่ชายเขาแบบนี้ “พ่อคะนี่คุณราชัน” แพทแนะนำให้พ่อของเธอรู้จักชายหนุ่มที่เธอพามาด้วยภาษาเหนือ พ่อของหญิงสาวรู้ความจริงทั้งหมด ตั้งแต่วันแรกที่ลูกสาวหิ้วท้องกลับมาบ้าน ถึงแม้จะแอบเสียใจ แต่เขาก็ไม่ได้ต่อว่าอะไร เพราะเข้าใจดีว่าทุกวันนี้ ทุกคนในครอบครัวมีกินมีใช้เพราะใคร “พ่อรู้เรื่องคุณกับลูกสาวพ่อหมดแล้ว แพทไม่เคยปิดบังอะไรพ่อกับแม่ คุณกลับกรุงเทพไปเถอะ อย
ตอนที่11ตามหาหัวใจ “ราเชน วันนี้ไม่ต้องเข้าโรงงาน มานั่งคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง อย่าให้พ่อต้องกลายเป็นคนสุดท้ายที่รู้เรื่องของลูกชายตัวเองเลย” ชาติชายมานั่งรอราเชนอยู่ที่โต๊ะอาหารตั้งแต่เช้า เพราะเขาอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว วันนี้เขาต้องรู้ความจริงทั้งหมดให้ได้ “พ่อแน่ใจนะครับว่าพร้อมจะฟัง” ราเชนคิดมาตลอด ว่าบิดาของเขาไม่มีทางรับได้ที่เขาจะมีภรรยาเป็นแค่เพียงพนักงาน เขาจึงไม่คิดจะเล่าให้ฟัง “คงไม่มีอะไรทำให้พ่อทุกข์ใจ มากไปกว่าการที่พ่อต้องมาเห็นลูกเอาแต่เมาทุกวันแบบนี้” ชาติชายคิดอย่างที่พูดจริงๆ เพราะเขาทุกข์ใจมาหลายวันแล้วกับพฤติกรรมของลูกชาย วันนี้เขาจึงต้องการรู้เรื่องทั้งหมดเพื่อหาทางแก้ไข ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ไปกว่านี้ ราเชนเล่าทุกเรื่องตั้งแต่ปัญหาระหว่างเขากับนิศาจนถึงที่เขาไปเจอแพทกำลังโดนดิวตบตีและเขาพาเธอมาอยู่ที่คอนโดแล้วได้มีความสัมพันธ์กัน จนในที่สุดตอนนี้เธอหนีเขาไปแล้ว “ถ้าคนทั้งโรงงานเขาไม่พูดกัน พ่อคงไม่มีทางได้รู้เรื่องจริงว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ชาติชายตัดพ้อลูกชายด้วยความรู้สึกน้อยใจ แ
ตอนที่10สูญเสีย วันนี้ทั้งวันราเชนทำงานอย่างไม่มีความสุขเลย เพราะเขาติดต่อแพทไม่ได้ ไม่ว่าแชทหรือการโทรศัพท์ ติดต่อไปที่ฝ่ายบุคคลเขาก็แจ้งว่าหญิงสาวไม่ได้มาทำงาน สิ่งแรกที่ทำหลังจากงานที่ทำเสร็จ คือการรีบกลับมาที่คอนโด “แพทคุณอยู่ไหน แพท คุณได้ยินผมไหม” ราเชนเหมือนคนเสียสติวิ่งไปทั่วห้องพยายามหาภรรยาของเขา ในมือเขาถือทะเบียนหย่าที่วันนี้เขากับนิศาได้ไปทำทุกอย่างให้ถูกต้องตามกฎหมาย แต่คนที่ชายหนุ่มต้องการเอามาอวดกับไม่อยู่แล้ว ข้าวของเครื่องใช้ที่สำคัญหายไป ราเชนมั่นใจว่าเขาได้เสียเธอไปแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างถูกขว้างปาทั่วห้องไปหมด ราเชนกำลังเสียสติ เขาคิดว่าแพทต้องกลับไปคืนดีกับคนรักเก่าแน่ๆ เมื่อไม่มีทางออกเขาจึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่โรงงานเพื่อขอที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ของดิว ราเชนตั้งใจจะไปบุกให้ถึงที่ “เปิด เปิดประตูเดี๋ยวนี้” ราเชนบุกไปที่ห้องของดิวแล้วทุบประตูห้องเช่าขนาดเล็กด้วยความโมโห “อะไรกัน คุณราเชน” คนที่มาเปิดประตูคือทราย เพราะตัวดิวเองกำลังอาบน้ำอยู่
ตอนที่9กอดที่แน่นที่สุด “คิดถึงจังเลย มาหอมแก้มให้หายคิดถึงหน่อยสิ” ราเชนโผเข้ากอดสาวโรงงานที่เขาสุดแสนจะคิดถึง เพราะไม่ได้เจอกันนาน “แพทก็คิดถึงคุณค่ะ ” หญิงสาวใช้มือข้างขวาลูบท้องของเธอไว้ เพื่อหวังว่าความอบอุ่นของอ้อมกอดราเชนจะส่งไปถึงลูกที่อยู่ในท้อง อาหารมื้อเย็นวันนี้หญิงสาวจัดเต็ม เพราะเธอรู้ตัว ว่าคงมีโอกาสทำให้เขากินได้อีกไม่นาน เธอกับลูกก็ต้องไปจากที่นี่แล้ว คืนนี้หญิงสาวแทบจะไม่ได้นอน เพราะถูกอีกฝ่ายแสดงความคิดถึงทั้งคืน แพทก็พยายามระวังเพราะกลัวจะส่งผลถึงลูกของเธอ วันนี้เป็นวันหยุดราเชนพาหญิงสาวไปเที่ยวจังหวัดที่อยู่ใกล้ๆ ไปไหว้พระ หาของกินอร่อยๆกิน รวมทั้งตอนกลับเขาพาเธอไปซื้อสร้อยคอที่เป็นทองหนักห้าบาท ถ้าเป็นปกติหญิงสาวคงไม่ยอมรับไหว แต่เพราะเธอรู้ ว่าการเลี้ยงเด็กหนึ่งคนต้องใช้เงิน ถ้ากลับไปอยู่บ้านเธอคงไม่ค่อยมีรายได้อะไร ทองนี้คงช่วยเธอกับลูกได้ในตอนนั้น ก่อนจะกลับคอนโด ชายหนุ่มพาหญิงสาวแวะไปที่ร้านเพชรที่อยู่ในห้างใหญ่ ตอนแรกแพทคิดว่าราเชนคงมาซื้อให้กับนิศา เพราะเขาซื้อทองให้เธอแล้ว แต่เม
ตอนที่8เมื่อไม่มีเธอมันเหงา ค่ำคืนแห่งการเยียวยาหัวใจ ของชายหนุ่มที่ทั้งโมโหเสียใจ เสียความรู้สึก และเมามาทำให้คืนนี้หญิงสาวต้องรับบทหนักหลายรอบกว่าเขาจะหายต้องการ เมื่อความทุกข์ใจได้ถูกปลดปล่อยออกทางกาย ราเชนก็หลับสนิท แต่สำหรับแพทแล้ว เธอเริ่มรู้สึกรักเขา และไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกแบบนี้ เพราะโลกแห่งความจริง เธอเป็นแค่นางบำเรอ สนองราคะเป็นที่ระบายความทุกข์ให้เขาเท่านั้น เมื่อถึงเวลา สักวันเจ้าของตัวจริงก็ต้องมาเอาคืน วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ก็ครบสองเดือนแล้วที่ทั้งคู่พัฒนาจากเจ้านายกับลูกน้องมาเป็นอย่างอื่นกัน เกือบทุกคืนที่ราเชนมานอนที่คอนโดน้อยครั้งที่เขากลับไปนอนบ้าน แต่ไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่มาหาหญิงสาวเพราะหัวใจมันเรียกร้องอยากกอดทุกวัน แพทไปถอนเงินทุกครั้ง เธอก็ไม่เคยเห็นเงินเธอลดลง มีแต่เพิ่มขึ้น หญิงสาวรู้อยู่แก่ใจว่าราเชน คงเอาข้อมูลเลขบัญชีจากฝ่ายบุคคคลและโอนเงินให้เธออยู่เรื่อยๆ เงินที่ได้มาหญิงสาวส่งไปบ้านเพื่อเป็นค่ารักษาพ่อและซ่อมแซมบ้าน น้องสาวส่งภาพมาให้ดูตอนนี้บ้านของเธอดูดีและน่าอยู่มาก น้องคนกลางก็
ตอนที่7คำสั่งของบิดา ราเชนขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะกลับไปเพื่ออะไร และก็ไม่คิดว่ากลับไปจะเจอใครด้วยซ้ำ “เอ้า! วันนี้ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อนเหรอ” ราเชนแปลกใจที่เห็นนิศานอนกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนเตียงนอน ในชุดนอนแทนชุดเที่ยวกลางคืน “ก็พ่อเชนเพิ่งจะกลับไปบ้านไม่ถึงชั่วโมง ท่านมาขอให้นิศาอยู่บ้านบ้าง ไม่รู้ว่าใครไปฟ้องอะไร” ปากก็เล่า แต่มือก็ยังพิมพ์โทรศัพท์อยู่ไม่เลิก แสดงถึงความไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่กำลังพูด “ท่านคงอยากให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง” ราเชนเข้าใจในสิ่งที่บิดาเขาทำ ชีวิตของเขากับนิศาหลังแต่งงาน ไม่มีอะไรที่ดูเหมือนคนรักกันเลย เพราะความจริงแล้ว การแต่งงานก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักแต่มันเกิดขึ้นจากผลประโยชน์ของผู้ใหญ่มากกว่า พ่อของนิศาเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการค้า จึงสามารถช่วยหาตลาดให้โรงงานของราเชนได้ตลอด ส่วนพ่อของราเชน ก็เป็นตระกูลเก่านักการเมืองท้องถิ่น ช่วยคุ้มครองการทำธุรกิจที่ไม่ค่อยจะถูกต้องของครอบครัวนิศาได้ ทั้งสองครอบครัวจึงมองเห็นประโยชน์ร่วมกัน นิศาและราเชนก
ตอนที่6เล่นไปตามบทบาท “ข้าวผัดกระเพราไข่ดาวและต้มจืดร้อนๆ มาแล้วค่ะ ท่านผู้จัดการ” หญิงสาวเดินถือถาดอาหารมาวางที่โต๊ะ โดยที่ราเชนตามไปช่วยหยิบน้ำและแก้วจากในครัว “กลิ่นหอมมากเลย” “อาหารหรือแพทคะที่หอม” หญิงสาวแค่ต้องการพูดให้ตลก แต่มารู้ตัวว่าได้จุดไฟในตัวของชายหนุ่มเข้าแล้ว ก็เมื่อหันไปสบตาเขา “กินข้าวอิ่มแล้ว ผมขอกินแพทต่อเลยแล้วกัน” ราเชนก็ใช่เล่น พูดเหมือนตลก แต่ก็ทำเอาหญิงสาวรู้สึกเสียวท้องน้อยขึ้นมาทันทีดึกมาแล้วทั้งคู่รีบเข้านอน แพทกลัวว่าราเชนจะนอนดึกและตื่นไปทำงานไม่ไหว ส่วนชายหนุ่มเองรีบนอนเพราะอยากใช้เวลาทำกิจกรรมก่อนนอนมากกว่า“ผู้จัดการคะ ดึกแล้ว”แพททำท่าดันตัวชาหนุ่มให้ออกห่างตัว ทั้งที่หัวใจมันร้องเรียกหาเขาแทบจะขาดใจ“เรียกผู้จัดการอีกแล้วแบบนี้ต้องทำโทษ”พูดจบเจ้านายสายหื่น ก็เริ่มซุกซนไปตามเรือนร่างของลูกน้องสาวทันทีหญิงสาวถึงปากจะปฏิเสธแต่ร่างกายส่วนอื่นมันกลับทำตรงข้ามปากหนาประกบเข้ากับร่องปากบาง ทั้งแลกลิ้นกันอย่างดุเดือน มีบางช่วยที่ราเชนรู้สึกหมั่นเคี่ยวก็แอบใช้ฟันขบเบาๆที่ลิ้นเล็กของหญิงส
ตอนที่5ครอบครัวที่เคยฝัน “เลือกซื้อเลยนะ ผมทำอาหารไม่เป็นแต่ชอบให้คนทำให้กิน ผมขอตัวเดินไปดูเครื่องใช้ไฟฟ้าทางด้านหลัง” ราเชนเขาเคยมีแม่ที่คอยทำกับข้าวให้เขากินทุกมื้อมาตั้งแต่เด็กๆ แม้แต่ตอนไปโรงเรียนเขายังไม่ยอมกินข้าวของโรงเรียน ต้องให้แม่ทำใส่กล่องไปให้ แม่ของเขาเสียไปได้หลายปี ก่อนที่เขาจะแต่งงานได้ไม่นาน พอหลังจากแต่งงาน ราเชนตั้งใจที่จะทำครอบครัวให้อบอุ่น อยากให้นิศาอยู่บ้านคอยเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลเขา แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ แรกๆ ภรรยาของเขาก็กลับบ้านตามปกติ ตั้งแต่เพื่อนที่กลับจากอเมริกากลับมา เธอก็เที่ยวกลางคืนตลอด ส่วนกลางวันก็เอาแต่ช่วยบิดาของเธอดูแลกิจการ บางวันแทบจะไม่ได้คุยกันสักคำ การมีแพทเข้ามาในชีวิต ขายหนุ่มหวังว่าความฝันของเขาคงจะได้เป็นจริง ถ้าเธอไม่ทิ้งเขาไปก่อน เพราะราเชนก็รู้ว่าหญิงสาวเป็นคนดี คงทนกับสภาพภรรยาน้อยได้ไม่นาน “สวัดดีจ๊ะ ไม่ไปทำงานแต่มีเวลามาเดินซื้อของ อยากให้ฝ่ายบุคคลได้มาเห็นจัง” หญิงสาวหันไปตามเสียง ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือผู้หญิงที่แย่งคนรักของเธอไปนั่นเอง “ทรายไปกลับเถอะได้ครบแล
ตอนที่4เร็วไปไหมกับการเริ่มต้นใหม่ อาหารเช้าที่ชายหนุ่มทำไว้ให้เธอ คือข้าวต้มหมู ถึงรสชาติจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่สำหรับสาวโรงงานอย่างแพท มันเป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในโลก ความรู้สึกเสียใจที่ถูกอดีตแฟนหนุ่มบอกเลิกมันจางลงจากหัวใจที่มันบอบช้ำจนไม่เหลือความเจ็บแล้ว แต่สิ่งที่ยังตกตะกอนอยู่คือความหวาดระแวง แพทเองเธอคิดว่าตอนนี้เธอลืมความเจ็บปวดได้ เพราะมีราเชนเข้ามาเติมเต็ม แต่ในเมื่อเขานอกใจภรรยาได้ สักวันเขาก็คงเบื่อและทิ้งเธอไปอีกคน หญิงสาวที่เป็นเด็กดีของบุพการีมาโดยตลอด จนเธอยอมเสียตัวให้ดิวและตอนนี้เธอก็กำลังจะเป็นเมียน้อย แพทสับสนกับหัวใจตัวเอง ค่ารถที่ต้องไปหาหมอของพ่อทุกเดือนก็เป็นพัน ค่าไปโรงเรียนของน้องๆอีก ข้าวที่พ่อกับแม่ทำก็อีกเกือบสองเดือนกว่าจะได้เกี่ยว ความดีกับความชั่วมันกำลังเอาชนะกันอยู่ ในความคิดของผู้หญิงที่ชีวิตแทบจะไม่เหลือทางเลือก “ไหนๆก็เสียไปแล้ว อย่างน้อยเราก็ขอเป็นเมียน้อยที่เจียมตัว” หญิงสาวพูดกับตัวเอง เธอเสียตัวให้เขาไปแล้ว อย่างไรก็ได้ชื่อว่าเป็นเมีย แต่เธอจะไม่แสดงตัว จะเจียมตัวให้มากที่สุด รอยช้ำที