16
เงินก้อนแรก
“พี่ทำเรื่องขึ้นเงินเดือนให้แล้วนะ”
ชายหนุ่มยื่นคำสั่งเงินเดือนใหม่ให้หญิงสาว ตามที่ได้รับปากไว้
“นี่มันสามเท่าของเงินเดือนเดิมเลยนะคะ”
ปาลิดาแกล้งทำเสียงตกใจ ทั้งที่เธอคิดว่าจริงๆมันควรจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ
“ความจริงแล้วบริษัทนี้เป็นของพ่อลิดาด้วยซ้ำ ถ้าไม่เกิดปัญหาขึ้นก่อน”
ปาลิดายกมือไหว้ขอบคุณ ชายหนุ่มตรงหน้า ทั้งที่หัวใจของเธอกำลังคิดว่า ‘รู้แล้วทำไมไม่คืนหุ้นให้ทั้งหมดล่ะ’
ปาลิดาโทรรายงาน เล่าควาสำเร็จให้อัสมาฟัง แต่เธอไม่กล้าเราให้กานดาผู้เป็นน้าแท้ๆรู้ เพราะเธอคงต้องโดนว่าแน่ๆ กับวิธีการแก้แค้นแบบนี้
“เก่งมากหนูลิดา น้าเองช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย น้ามันเป็นเมียที่แย่จริง”
อัสมาเล่นบทนางเอก ตีเสียงเศร้า เหมือนคนที่เสียใจที่ตัวเองแก้แค้นให้สามีไม่ได้
“ช่วยได้สิคะ การที่คุณน้าบอกคำแนะนำมาทั้งหมด ก็ถือว่าช่วยลิดาแล้ว ไว้มีอะไรคืบหน้าลิดาจะโทรหาใหม่นะคะ”
หลังจากกลับมาจากทะเล เขมกรเอง พยายามที่หาโอกาส ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับปาลิดา แต่หญิงสาวก็บ่ายเบี่ยงตลอด
“ลิดานี่มันเกือบเดือนแล้วนะ ที่เราไม่ได้....”
ถึงอยากจะพูดตรงๆ แต่ท่าทางที่เรียบร้อยของคนจรงหน้า ทำให้เขาได้แต่เว้นคำสำคัญไว้
“ลิดารู้สึกผิดค่ะ เป็นผู้หญิงแต่กลับใจง่ายแบบนี้ ขอเวลาลิดาทำใจอีกนิดนะคะ”
“พี่จะไม่ไหวแล้วนะ ” เขมกรถอนหายใจ
“ลิดาก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ยังมีผู้หญิงที่ต้องการพลีกายให้พี่เขมอีกหลายคน อย่ามารอผู้หญิงไร้ค่าอย่างลิดาเลย”
ปาลิดายื้อเวลาไว้ เพื่อรอดูว่าผลประโยชน์กำไรที่เธอจะได้จากบริษัทคือเท่าไหร่ เพราะเธอก็ถือหุ้นอยู่25%
เธอจะได้วางแผนต่อไป ว่าต้องหาเงินเพิ่มอีกเท่าไหร่ ถึงจะพอแก่การใช้หนี้
ยอดผลประโยชน์ที่เธอจะได้รับ คือห้าล้านบาท รวมกับเงินเก็บที่เธอทำงานแค่เวลาเพียงไม่กี่เดือน มีอยู่ไม่กี่แสน ยังไม่ถึงครึ่งของยอดหนี้เลย
ปาลิดาไม่รู้จะหาทางอย่างไรต่อไป จึงโทรศัพท์ไปปรึกษาอัสมา
“น้าว่าหนูลิดารีบเอาเงินออกจากบัญชี เอามาไว้ในที่ ที่ปลอดภัยก่อนดีกว่า” อัสมาทำเสียงตื่นเต้น
“ทำไมล่ะคะคุณน้า ลิดาไม่เข้าใจ”
“เงินอยู่ในบัญชีหนูแบบนั้น พวกมันก็จะรู้ว่าหนูมีเงินเท่าไหร่แล้ว ที่จะรอวันทวงทุกอย่างคืน ”
“จริงด้วยค่ะ” หญิงสาวเห็นด้วย
“และต่อไปหนูก็จะหาโอกาสที่จะหาเงินเพิ่มได้ ยากขึ้น เพราะพวกมันต้องระวังตัว แต่ถ้าหนูถอนออกมา พวกมันก็จะคิดว่า หนูเอาไปใช้จ่ายหมดแล้ว”
“แล้วที่ปลอดภัยของคุณน้าคือที่ไหนคะ” ลิดาคิดไม่ออก
“บัญชีของน้า แต่หนูต้องถอนแล้วเอาเงินสดมาให้ เมื่ออย่างนั้น พวกมันอาจจะตรวจสอบได้ ว่าหนูโอนเงินไปที่ไหน แต่ถ้าลิดาไม่ไว้วางใจน้าก็ไม่เป็นไร ฝากกานดาไว้ก็ได้”
“นั่นยิ่งไม่ได้ใหญ่เลยค่ะ ถ้าขืนคุณน้ากานดารู้เรื่องนี้ ได้เรียกตัวลิดาไปอเมริกาแน่ๆ เอาไว้ลิดาจะถอนเงินไปฝากคุณน้านะคะ”
ปาลิดาเชื่อในคำแนะนำทุกอย่างของแม่เลี้ยงด้วยความหัวอ่อน
“ถ้าอย่างนั้นอีกสองวันเจอกันที่ห้างเดิมนะคะ”
เมื่อถึงเวลานัดหมาย ปาลิดาถอนเงินสดมาได้เพียงแค่หนึ่งล้านบาท เพราะกลัวจะถูกสงสัย เธอจึงตั้งใจจะค่อยๆฝาก อัสมาทีละนิด
“ทำไมไม่ถอนออกมาให้หมด”
อัสมาเผลอตัวตวาดลูกเลี้ยงด้วยความโมโห เมื่อรู้สึกตัวจึงรีบเปลี่ยนเสียง
“คือน้ากลัว กลัวจริงๆนะ ครอบครัวนั้นมันร้าย น้ากลัวพวกมันจะรู้ทัน และหาทางเอาเงินทั้งหมดของหนูไป น้าขอโทษที่เผลอพูดจากับหนูด้วยอารมณ์”
“ลิดาเข้าใจคุณน้าค่ะ แต่แค่นี้ทางธนาคารก็มอง ลิดาแปลกๆแล้ว เพราะถอนเป็นเงินสด ไว้ลิดาจะรีบเอามาฝากคุณน้าให้หมดนะคะ”
ก่อนออกจากบริษัท ปาลิดาบอกกับเขมกร ว่าจะออกมากินข้าวกับเพื่อน ชายหนุ่มสังเกตว่า หญิงสาวออกมาข้างนอกหลายครั้งแล้ว จึงได้สะกดรอยตาม
แอบมาเจอกับคุณน้าอัสมานี่เอง แต่ทำไมไม่บอกตรงๆ แล้วยื่นซองสีน้ำตาลอะไรให้กัน
เขมกรมองเห็นทุกอย่างชัดเจน เพียงแต่ไม่ได้ยินในสิ่งที่ทั้งคู่คุยกัน
คืนนี้ชายหนุ่มตั้งใจ จะเอาความสงสัยทั้งหมดไป ปรึกษาบิดา เพราะพ่อของเขาน่าจะพอรู้ ว่าแม่เลี้ยงของปาลิดาเป็นคนแบบไหน น่าไว้ใจหรืออันตราย
เมื่อถึงเวลากลับบ้าน ปกติชายหนุ่มต้องพยายามชวนปาลิดาออกนอกเส้นทาง แต่ครั้งนี้ เขากลับพาเธอแวะแค่เพียงกินข้าวเย็นและมุ่งหน้ากลับบ้านทันที
เมื่อถึงบ้านชายหนุ่มรอให้หญิงสาวขึ้นไปยังห้องนอนให้เรียบร้อย และรอจนกว่าแน่ใจว่าเธอจะไม่ลงมาแล้ว เขาจึงเริ่มเล่าเรื่องที่เขาสงสัยทั้งหมดให้บิดาฟัง
“อัสมาเป็นนักร้องในร้านอาหาร ก่อนจะผันตัว มาเป็นเมียน้อยบรรดาไฮโซ แต่สุดท้ายก็มาเจอรักแท้ของนิรัชพ่อของปาลิดาเข้า ”
ธรรมสรณ์เริ่มอธิบาย ในสิ่งที่เขาเริ่มรู้จักกับเมียใหม่ของเพื่อน
“แปลว่าคุณน้าอัสมา เขาก็รักคุณอานิรัชจริงใช่ไหมครับ”
เขมกรเห็นบิดา พูดเพียงแค่นี้แล้วเงียบไป เขาเลยคิดว่าคงไม่มีอะไรต่อมากกว่านี้
17สืบเพื่อรัก “ใครบอกล่ะ ก่อนที่หนูลิดาจะเรียนจบ เจ้านิรัช มันจับได้ว่าอัสมาเล่นชู้ แต่ด้วยความหลงกับความเหงามันจึงยอมให้อภัยและให้โอกาส” เล่ามาถึงตอนนี้ ธรรมสรณ์เป็นสีหน้าเป็นตึงเครียดแทน จากที่เมื่อกี้ยังปกติ “แต่คนมันสำนึกไม่ได้ มันกลัวว่าสักวัน มันจะโดนจับได้อีก มันค่อยๆ เข้ามามีส่วนในบริษัท ตกแต่งบัญชี ได้เงินไปเกือบสิบล้าน ” “ตั้งสิบล้าน เอาไปทำไมครับ ในเมื่ออยู่กับคุณอาก็กินดีอยู่ดีอยู่แล้ว” ชายหนุ่มสงสัย “เพราะตอนแรกนิรัชไม่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย อัสมากลัวว่าวันหนึ่ง ถ้าเกิดต้องเลิกกันจริง เธอจะไม่เหลืออะไร” “อ๋อ..แบบนี้เอง” เขมกรทำท่าเข้าใจ“แต่ถ้ามันแค่นั้น คนใจดีอย่างนิรัชคงไม่สติแตกจนขับรถชนสะพานหรอก” คนเล่ากำมือแน่น“เกิดอะไรขึ้นครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความอยากรู้จนแทบจะทนไม่ไหว“เงินทั้งหมด ที่อัสมาเอาไป เธอเอาไปปรนเปรอเด็กหนุ่ม ซึ่งก็ไม่ใช่ใครเป็นคนขับรถของนิรัชเอง”ถึงแม้จะเจ็บแทนเพื่อนแค่ไหน ธรรมสรณ์ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเพื่อนของเขาดันรักผู้หญิงคนนั้นมาก“แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ”เขมกรยังไม่เข้าใจ ว่าครอบครัวของเขา เข
18ขอแต่งงานพร้อมข้อเสนอ“คืนนี้พี่ขอคุยเรื่องสำคัญด้วยนะ ” ชายหนุ่มเดินมาบอกหญิงสาวที่โต๊ะทำงาน“คุยที่ไหนคะ” ปาลิดาวางมือจากงานก่อนหันหน้ามาสบตา“ร้านอาหาร บนดาดฟ้า โรงแรมแถวนี้แหละ ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอะไรลิดาหรอก”คนพูดเปลี่ยนสายตาจากจริงจัง เป็นสายตาที่เศร้าลงทันทีปาลิดาเอง ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ต้องการเขา แต่เธอรู้ว่าเธอมีสิ่งที่สำคัญที่ต้องทำมากกว่า ความรักสำหรับเธอตอนนี้ มันมีค่าน้อยกว่าความแค้น“ได้ค่ะ ลิดาเชื่อใจพี่เขม”ปาลิดาไม่อยากเห็นสายตาที่ดูเศร้า ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอจึงก้มหน้ากับงานต่อไปคำพูดของคนที่เคยนอนกอด และนอนทำอะไรกันมามากกว่านี้ แต่วันนี้มันช่างดูเหินห่าง ดูเหมือนเป็นแค่เพียงคนรู้จักกันเท่านั้นตลอดเวลาทั้งวัน หญิงสาวแอบมองชายหนุ่มตลอด เพราะเธอก็อยากรู้ว่าเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมากเขาถึงได้ไม่ยอมคุยที่ทำงาน แต่กลับต้องรอถึงเย็น“ไปกันได้แล้ว”เมื่อเวลาเลิกงานมาถึง ชายหนุ่มก็เดินมารับ ปาลิดาที่ตะทำงาน ด้วยสายตาที่ยังดูเศร้าอยู่ จนหญิงสาวไม่กล้าที่จะสบตาเขา เพราะกลัวเธอจะเผลอใจอ่อน“ลิดาไม่เคยรู้ว่ามีร้านอาหารแบบนี้เลยนะค
19ตาสว่าง นักสืบที่เขมกร จ้างให้คอยตามทั้งปาลิดาและ อัสมา รายงานมาว่า ปาลิดาถอนเงินจำนวนมากออกจากธนาคาร และกำลังจะนัดเจอกับอัสมาอีกเร็วๆนี้ “พรุ่งนี้ทั้งวัน พี่ขอพาตัวลิดาไปกับพี่ทั้งวันหน่อยนะ” เขมกรบอกหญิงสาวในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกงาน “ไปไหนเหรอคะพี่เขม” ปาลิดาถามอย่างแปลกใจ “เดี๋ยวก็รู้ ” เขมกรคิดว่าถ้าบอกเธอ ว่าเขาจะพาไปไหน มีหวังหญิงสาวไม่ยอมไป และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาจะพาไปเจอด้วย ปาลิดาถอนเงินมาคราวนี้เธอถอนมาหมดบัญชีเลย เพราะต้องการเอาไปฝากอัสมา เพื่อให้แม่เลี้ยงของเธอซื้อหุ้นของบริษัทคืน การตัดสินใจแต่งงานกับเขมกรครั้งนี้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาไหม แต่ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งที่เขาเป็นลูกชายของศัตรู “จะหลอกไปฆ่าหรือเปล่าคะ จะพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก” ปาลิดาพูดหยอก เมื่อเธอขึ้นมานั่งข้างๆคนขับ เพราะเธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่ากำลังจะพาเธอไปไหน แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ “จะพาไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง”คนขับยื่นหน้ามาจนแทบจะติดหน้าของปาลิดา
20กระดาษในกรอบรูป บ้านหลังนี้ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง จากที่ตอนแรก ลิดาคิดว่าคงมีฝุ่นเต็มไปหมด แต่จะเห็นที่เปลี่ยนไป คือข้าวของมีค่าแทบจะไม่มีเหลือเลยซักชิ้น “คุณพ่อคะลิดา มาหาพ่อแล้วนะ” หญิงสาวหยุดลง นั่งพูดกับรูปภาพครอบครัวของเธอ ที่ถ่ายพร้อมกัน พ่อแม่ลูก ก่อนวันที่แม่ของเธอจะจากไปเพียงวันเดียว “ความจริงมันคืออะไร ทำไมคุณพ่อต้องเป็นหนี้สิน ทำไมคุณพ่อต้องเสียใจ จนขาดสติและจากลิดาไปแบบนี้” หญิงสาวคร่ำครวญกับรูปภาพ อย่างคนเสียสติ น้ำตาของเธอไหลออกมาจากตากลมโต เหมือนสายฝน ที่กำลังตกหนัก “สิ่งที่คุณน้าอัสมาบอกมันคือเรื่องจริงหรือโกหก ครอบครัวนู้นทำให้พ่อต้องตายใช่ไหมคะ หรือมันไม่ใช่ คุณพ่อกลับมาบอกลิดาเดี๋ยวนี้”เสียงที่เค้นออกจากลำคอ เหมือนต้องการจะเอาความทุกข์ในใจออกมาตามเสียงนั้น“ลิดาจะแต่งงาน ลิดาจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ครอบครัวเรา คุณพ่อต้องภูมิใจในตัวลิดา”หัวใจลึกๆของเธอ รู้ว่าความจริงครอบครัวของ เขมกรน่าจะไม่มีส่วนในการตายของบิดาเธอ แต่ปาลิดาก็ยังอยากหลอกตัวเองต่อไป ตราบใดที่เธอยังไม่รู้ความจริงปาลิดาค่อยๆเอาเก้าอี้มาเ
21บ้านของเรา งานแต่งานถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนหลายคนพากันซุบซิบนินทา ว่าเจ้าสาวท้องหรือเปล่าถึงได้รีบแต่ง แต่สำหรับทั้งเจ้าบ่าว และเจ้าสาว ต่างรู้ดี ว่าความรักและความต้องการของทั้งสองคนต่างหากคือตัวเร่งเร้า เขมกรได้ไปดูแลการปรับปรุงและซ่อมแซมบ้านด้วยตัวเอง เพราะอยากให้ทุกอย่างดีที่สุด ธรรมสรณ์ยกหุ้นในบริษัทของนิรัช คืนแก่ปาลิดาทั้งหมด พร้อมทั้งโอนบ้านและที่ดินให้เป็นชื่อของหญิงสาวหลังการจดทะเบียนสมรส อัสมาเอง เมื่อติดต่อปาลิดาไม่ได้ เธอก็รู้ตัว ว่าลูกเลี้ยงของเธอคงรู้ความจริงเข้าแล้ว หลังจากซื้อบ้านใหม่ได้ไม่ถึงสองปี เขมกรก็ได้ข่าวว่า อัสมาติดหนี้จนต้องขายบ้าน และพาตัวเองย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เพื่อกลับไปทำอาชีพเดิม “เอาสีเดิมนะคะ พี่เขม”ปาลิดาเลือกสีทาบ้านใหม่ แต่เธอยังยืนยันที่จะเอาสีเดิม แต่ยอมให้เปลี่ยนสีภายนอกได้ เพราะอย่างน้อยมันคงช่วยให้เธอลืมความสูญเสียลงได้บ้าง“ลิดาว่าจะทุบห้องให้รวมกัน เพราะเราอยู่กันแค่สองคน มีตั้งหลายห้องมันดูเหงานนะคะ”หญิงสาวไม่เห็นด้วยที่เขมกร ตกแต่งห้องทั้งสี่ห้อง บนชั้นสองให้เป็
ตอนที่1ตบตี “แพททำอะไรผิด ดิวถึงได้ทำกับแพทแบบนี้” หญิงสาวในชุดโรงงานคว้ามือแฟนหนุ่มที่ใส่ชุดไม่ต่างกัน เพื่อหวังให้เขาใจอ่อน “มึงยังจะมาถามกูอีกเหรอ ทุกวันนี้มึงเอาแต่ส่งเงินให้พ่อแม่พี่น้องมึง แล้วกูล่ะ ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง กูเหนื่อยกูพอแล้ว ต่างคนต่างไปเถอะ” ดิวไม่ได้ต้องการจะบอกเลิกแพท แต่ในเมื่อเธอดิ้นรนจนรู้ความจริง ว่าตอนนี้เขามีผู้หญิงอีกคน เมื่อถึงเวลาต้องเลือก ชายหนุ่มคิดไม่ยากเลย เพราะเขาทั้งเบื่อและหมดรักในตัวหญิงสาวบ้านนาที่เคยอยู่กินกันมานานเป็นปี “ไหนมึงบอกว่ามึงรักกู มึงจะดูแลกูให้ดีที่สุด ถ้ากูยอมเป็นเมียมึง แล้วผลสุดท้ายมึงกลับทิ้งกูไปกับอีคนใหม่ มึงมันหน้าตัวเมีย” เพี๊ย! สิ้นคำด่าสุดท้ายชายหนุ่มก็หมดความอดทน มือหนาตบไปที่ใบหน้าเล็กของแพทอย่างแรง จนหน้าของเธอหันไปอีกด้านและแทบจะทรงตัวไม่อยู่ “มึงตบกู ไอ้ชั่ว! คนอย่างมึงมันสารเลว” แพทพยายามทรงตัวให้อยู่ ก่อนที่จะรวบรวมกำลังพุ่งตัวเข้าหาคนที่ตบเธอและพยายามจะเอาคืนให้ได้มากที่สุด แรงที่น้อยกว่าเพราะตัวเล็กผอมบาง
ตอนที่2พระเอกของสาวบ้านนอก “เธออยู่ห้องแบบนี้กันเหรอ” เมื่อทั้งคู่ไปถึงราเชนถึงกับตกใจ ที่เห็นที่อยู่ของหญิงสาวเป็นเพียงแค่ห้องเล็ก ๆ เล็กกว่าห้องนอนของเขาด้วยซ้ำ ห้องเล็กนี้ยังเป็นทั้งห้องครัว ห้องซักผ้า ห้องน้ำ ชายหนุ่มเห็นแล้วยิ่งรู้สึกสงสาร “แพทเธอเก็บเฉพาะของที่สำคัญ ของส่วนตัว ของอย่างอื่นเดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่เอา” ระหว่างที่รอ ราเชนก็ช่วยหญิงสาวขนของลงไปใส่รถ เพื่ออยากให้เธอรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หญิงสาวก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย เพราะเธอเป็นคนที่ไม่ได้มีของอะไรมากมาย “เมื่อเลือกจะเดินหน้า อย่าหันหลังไปมองข้างหลังอีก” ราเชนจับมือลูกน้องที่กำลังทำหน้าเศร้า เพื่อต้องการให้กำลังใจ กับการไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในครั้งนี้ “ขอบคุณผู้จัดการมากนะคะ” หญิงสาวหลับตาลง เธออ่อนเพลียเหลือเกินที่ต้องมาเจอเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้ ชีวิตของเธอทำดีมาตลอด ไม่คิดว่าสุดท้าย ต้องกลายเป็นคนถูกทิ้งถูกหักหลัง และโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้ แพทเผลอหลับไป มารู้ตัวอีกทีเมื่อรถจอดสนิท เธอลืมต
ตอนที่3ในคืนที่เราต่างก็เหงา เมื่อความมืดเข้ามาสู่ในห้อง ทั้งสองคนต่างหันหลังให้กัน พยายามข่มตาให้หลับลง แต่ไม่มีใครสามารถทำอย่างที่สมองสั่งได้เลย แพทเธอนอนคิดถึงอ้อมกอดของดิว ที่เมื่อคืนนี้เขายังกอดเธออยู่ แต่วันนี้เขากลับมีผู้หญิงคนอื่นในอ้อมกอดแทน ความเหงามันทำให้หัวใจของหญิงสาวปั่นป่วนไปหมด ราเชนชายหนุ่มที่ภายนอกดูมีพร้อมทุกอย่าง ครอบครัวของเขากับภรรยาดูรักกันมากในสายตาของคนอื่น ยกเว้นคนใกล้ชิดบางคนเท่านั้นที่รู้ แต่ละคืนที่ภรรยาของเขาออกจากบ้านไป เขาไม่เคยเชื่อว่าเธอไปหาเพื่อน แต่หัวใจของเขามันไม่กล้ายอมรับความจริง จึงได้แต่ยอมโง่อยู่แบบนี้ นานแค่ไหนชายหนุ่มก็จำไม่ได้ที่เขากับภรรยาไม่ได้มีอะไรกัน เพราะกว่าเธอจะกลับ เขาก็หลับแล้ว หรือบางวันราเชนเองก็เลือกที่จะมานอนที่นี่คนเดียวแทนการกลับบ้าน เขารู้สึกว่าความจริงแล้ว เขาไม่ได้มีภรรยาเพราะสุดท้ายมันก็เหมือนมีเขาอยู่คนเดียวตลอด เมื่อความเหงาก่อตัวขึ้นกับคนทั้งคู่ หัวใจมันก็สั่งให้ร่างกาย มองหาที่ให้ความอบอุ่น ชายหนุ่มค่อย ๆ กอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ขัดข