19
ตาสว่าง
นักสืบที่เขมกร จ้างให้คอยตามทั้งปาลิดาและ อัสมา รายงานมาว่า ปาลิดาถอนเงินจำนวนมากออกจากธนาคาร และกำลังจะนัดเจอกับอัสมาอีกเร็วๆนี้
“พรุ่งนี้ทั้งวัน พี่ขอพาตัวลิดาไปกับพี่ทั้งวันหน่อยนะ”
เขมกรบอกหญิงสาวในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกงาน
“ไปไหนเหรอคะพี่เขม” ปาลิดาถามอย่างแปลกใจ
“เดี๋ยวก็รู้ ”
เขมกรคิดว่าถ้าบอกเธอ ว่าเขาจะพาไปไหน มีหวังหญิงสาวไม่ยอมไป และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาจะพาไปเจอด้วย
ปาลิดาถอนเงินมาคราวนี้เธอถอนมาหมดบัญชีเลย เพราะต้องการเอาไปฝากอัสมา เพื่อให้แม่เลี้ยงของเธอซื้อหุ้นของบริษัทคืน
การตัดสินใจแต่งงานกับเขมกรครั้งนี้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาไหม แต่ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งที่เขาเป็นลูกชายของศัตรู
“จะหลอกไปฆ่าหรือเปล่าคะ จะพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก”
ปาลิดาพูดหยอก เมื่อเธอขึ้นมานั่งข้างๆคนขับ เพราะเธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่ากำลังจะพาเธอไปไหน แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ
“จะพาไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง”
คนขับยื่นหน้ามาจนแทบจะติดหน้าของปาลิดา ก่อนจะตอบคำตอบที่ไม่ใช่ความจริง
เขมกรขับรถเข้ามาที่หมู่บ้านหรู ที่อยู่ไกลจากบ้านเขามาก เป็นหมู่บ้านที่สร้างใหม่ ก่อนจะมาจอดหน้าบ้านชั้นเดียวที่ไม่มีใครอยู่
“พี่เขมมาหาใครคะ”
ปาลิดาสงสัย เพราะจอดได้สักพักแล้ว ชายหนุ่มก็ยังไม่ลงจากรถ
“มองบ้านหลังข้างหน้าไว้ เดี๋ยวก็รู้”
เขมกรชี้ไปที่บ้านที่อยู่ข้างหน้า ที่มีรถเก๋งราคาเป็นล้านจอดอยู่
“คุณน้าอัสมา”
ใช่แม่เลี้ยงของคุณ เขาเพิ่งมาซื้อบ้านหลังนี้ได้ไม่ถึงเดือน ด้วยการจ่ายเงินสดเกือบห้าล้าน
“ก็ไม่แปลกนี่คะ คุณน้าได้เงินจากการขายหุ้นให้พ่อคุณไง” ปาลิดาจำได้
“คุณเห็นรถที่จอดหน้าบ้านไหม นั่นก็ราคาเกือบสองล้าน และที่จอดในบ้านอีกหนึ่งคัน”
เขมกรพยายามพูดให้ปาลิดาคิดได้เอง เขาไม่อยากชี้นำเพราะมันจะทำให้เธอไม่เชื่อ
“แม่เลี้ยงของคุณซื้อคอนโดไว้ห้องนึง ราคาก็เกือบสองล้าน ตอนแรกก็ผ่อนอยู่ แต่ตอนนี้เอาเงินไปจ่ายหมดแล้ว”
เขมกรพูดต่อ เพื่อให้หญิงสาวข้างๆ ลองบวกลบคูณหารดู ว่าทั้งหมดเป็นเงินเท่าไหร่แล้ว
“นั่นมันคนขับรถเก่าของคุณพ่อนี่คะ ทำไมออกมาจากบ้านของคุณน้าอัสมา”
หญิงสาวตกใจ เมื่อเห็นชายวัยกลางคนที่เธอรู้จักมาตั้งแต่เด็กๆเป็นอย่างดี
“เอ้า นั่นคนขับรถคุณพ่อลิดาเหรอ นั่นสามีใหม่ของแม่เลี้ยงคุณนะ”
เขมกรแกล้งทำเสียงตกใจ เหมือนเขาไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน ทั้งที่ความจริงเขารู้ทุกอย่างโดยละเอียด
“ไม่ใช่หรอกค่ะ เขาอาจแค่มาเยี่ยมมาหากัน ”
ปาลิดาพูดยังไม่ทันจบ อัสมาก็เดินตามมา ในสภาพในชุดนอนวาบหวิว และตรงมาหอมแก้มผู้ชายที่กำลังจะขึ้นไปบนรถอย่างสนิสนม
“มาเยี่ยมต้องหอมแก้มกันด้วย” ชายหนุ่มประชด
ปาลิดามองภาพตรงหน้า ด้วยสายตาที่นิ่งมาก หญิงสาวทั้งตกใจ และไม่อยากยอมรับในสิ่งที่เห็น
“คุณลองโทรศัพท์ไปหาแม่เลี้ยงคุณดูสิ แล้วถามว่าเขาอยู่ไหน ดูสิเขาจะบอกคุณไหม ว่าเขากำลังอยู่ในบ้านราคาหลายล้าน”
ปาลิดาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรของอัสมา เพราะเธอก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าแม่เลี้ยงที่เธอเชื่อใจ จะพูดความจริงกับเธอไหม
“สวัสดีค่ะ คุณน้าทำอะไรอยู่คะ” ปาลิดาพยายามทำเสียงปกติ
“น้ากำลังทำความสะอาดห้องเช่า ที่น้าเช่าอยู่นั่นแหละ มันสกปรกง่าย เพราะน้าขนของมาเยอะ และห้องมันก็แคบนิดเดียว”
เมื่อได้ยินคำตอบ ปาลิดาน้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่รู้ตัว แต่ก็พยายามทำเสียงให้ปกติที่สุด
“แล้วกินข้าวหรือยังคะ เดี๋ยวจะเป็นลมไป”
“ยังเลยจ้า น้าว่าจะเดินไปซื้อที่หน้าปากซอย ทำไงได้ เรามันคนไม่มีรถ”
นอกจากอัสมาจะโกหกเรื่องบ้าน อัสมายังโกหกต่อด้วยเรื่องรถ ปาลิดา กลัวเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เธอจึงรีบพูดตัดบทและวางสายไป
“พี่เขมรู้เรื่องนี้ มานานเท่าไหร่แล้วคะ” ปาลิดาถามด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“เมื่อวานเอง แต่ก็ไม่รู้ว่าลิดารู้เรื่องนี้ไหม พี่เลยไม่เล่า และอยากให้มาเห็นกับตาของตัวเอง”
เขมกรโกหก เพราะถ้าขืนพูดความจริง ว่าเขาจ้างนักสืบ สืบเรื่องนี้ มีหวังได้โดนปาลิดาไม่พอใจแน่ๆ
“ลิดาไม่ได้มีส่วนในเงินที่แม่เลี้ยงของคุณซื้อบ้านซื้อรถใช่ไหม”
ชายหนุ่มลองถามเหมือนว่าเขาแค่สงสัย ยังไม่ได้รู้ความจริง
“ถ้าลิดาบอกว่า มีส่วนล่ะคะ พี่เขมจะว่าลิดาโง่ไหม”
หญิงสาวหันมามองหน้าคนถาม ด้วยดวงตาที่แดงกร่ำ ด้วยความโกรธ
“ลิดาเป็นคนดี ลิดาไม่ใช่คนโง่ ความใจอ่อนของ ลิดา คือสิ่งที่เป็นห่วงที่สุด”
“ลิดาอยากกลับไปบ้าน พาลิดาไปบ้านได้ไหมคะ ไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ ลิดาอยากอยู่ในที่ ที่เคยมีท่านทั้งสอง”
ชายหนุ่มขับรถพาหญิงสาว กลับไปยังบ้านของเธอ เขมกรเข้าใจความรู้สึกของหญิงสาว เธอจึงไม่อยากถามอะไรมากไปกว่านี้
“ขอลิดาขึ้นไปอยู่กับพ่อแค่เพียงลำพังนะคะ ใช้เวลาไม่นาน แล้วลิดาจะลงมาเอง”
เมื่อถึงบ้าน เขมกรก็ถูกสั่งให้รออยู่ข้างล่าง เขาจึงเลือกที่จะเดินดูรอบๆตัวบ้าน เพราะแต่งงานเสร็จ เขาคงต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ตามที่สัญญากับลิดาไว้
20กระดาษในกรอบรูป บ้านหลังนี้ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง จากที่ตอนแรก ลิดาคิดว่าคงมีฝุ่นเต็มไปหมด แต่จะเห็นที่เปลี่ยนไป คือข้าวของมีค่าแทบจะไม่มีเหลือเลยซักชิ้น “คุณพ่อคะลิดา มาหาพ่อแล้วนะ” หญิงสาวหยุดลง นั่งพูดกับรูปภาพครอบครัวของเธอ ที่ถ่ายพร้อมกัน พ่อแม่ลูก ก่อนวันที่แม่ของเธอจะจากไปเพียงวันเดียว “ความจริงมันคืออะไร ทำไมคุณพ่อต้องเป็นหนี้สิน ทำไมคุณพ่อต้องเสียใจ จนขาดสติและจากลิดาไปแบบนี้” หญิงสาวคร่ำครวญกับรูปภาพ อย่างคนเสียสติ น้ำตาของเธอไหลออกมาจากตากลมโต เหมือนสายฝน ที่กำลังตกหนัก “สิ่งที่คุณน้าอัสมาบอกมันคือเรื่องจริงหรือโกหก ครอบครัวนู้นทำให้พ่อต้องตายใช่ไหมคะ หรือมันไม่ใช่ คุณพ่อกลับมาบอกลิดาเดี๋ยวนี้”เสียงที่เค้นออกจากลำคอ เหมือนต้องการจะเอาความทุกข์ในใจออกมาตามเสียงนั้น“ลิดาจะแต่งงาน ลิดาจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ครอบครัวเรา คุณพ่อต้องภูมิใจในตัวลิดา”หัวใจลึกๆของเธอ รู้ว่าความจริงครอบครัวของ เขมกรน่าจะไม่มีส่วนในการตายของบิดาเธอ แต่ปาลิดาก็ยังอยากหลอกตัวเองต่อไป ตราบใดที่เธอยังไม่รู้ความจริงปาลิดาค่อยๆเอาเก้าอี้มาเ
21บ้านของเรา งานแต่งานถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนหลายคนพากันซุบซิบนินทา ว่าเจ้าสาวท้องหรือเปล่าถึงได้รีบแต่ง แต่สำหรับทั้งเจ้าบ่าว และเจ้าสาว ต่างรู้ดี ว่าความรักและความต้องการของทั้งสองคนต่างหากคือตัวเร่งเร้า เขมกรได้ไปดูแลการปรับปรุงและซ่อมแซมบ้านด้วยตัวเอง เพราะอยากให้ทุกอย่างดีที่สุด ธรรมสรณ์ยกหุ้นในบริษัทของนิรัช คืนแก่ปาลิดาทั้งหมด พร้อมทั้งโอนบ้านและที่ดินให้เป็นชื่อของหญิงสาวหลังการจดทะเบียนสมรส อัสมาเอง เมื่อติดต่อปาลิดาไม่ได้ เธอก็รู้ตัว ว่าลูกเลี้ยงของเธอคงรู้ความจริงเข้าแล้ว หลังจากซื้อบ้านใหม่ได้ไม่ถึงสองปี เขมกรก็ได้ข่าวว่า อัสมาติดหนี้จนต้องขายบ้าน และพาตัวเองย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เพื่อกลับไปทำอาชีพเดิม “เอาสีเดิมนะคะ พี่เขม”ปาลิดาเลือกสีทาบ้านใหม่ แต่เธอยังยืนยันที่จะเอาสีเดิม แต่ยอมให้เปลี่ยนสีภายนอกได้ เพราะอย่างน้อยมันคงช่วยให้เธอลืมความสูญเสียลงได้บ้าง“ลิดาว่าจะทุบห้องให้รวมกัน เพราะเราอยู่กันแค่สองคน มีตั้งหลายห้องมันดูเหงานนะคะ”หญิงสาวไม่เห็นด้วยที่เขมกร ตกแต่งห้องทั้งสี่ห้อง บนชั้นสองให้เป็
ตอนที่1ตบตี “แพททำอะไรผิด ดิวถึงได้ทำกับแพทแบบนี้” หญิงสาวในชุดโรงงานคว้ามือแฟนหนุ่มที่ใส่ชุดไม่ต่างกัน เพื่อหวังให้เขาใจอ่อน “มึงยังจะมาถามกูอีกเหรอ ทุกวันนี้มึงเอาแต่ส่งเงินให้พ่อแม่พี่น้องมึง แล้วกูล่ะ ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง กูเหนื่อยกูพอแล้ว ต่างคนต่างไปเถอะ” ดิวไม่ได้ต้องการจะบอกเลิกแพท แต่ในเมื่อเธอดิ้นรนจนรู้ความจริง ว่าตอนนี้เขามีผู้หญิงอีกคน เมื่อถึงเวลาต้องเลือก ชายหนุ่มคิดไม่ยากเลย เพราะเขาทั้งเบื่อและหมดรักในตัวหญิงสาวบ้านนาที่เคยอยู่กินกันมานานเป็นปี “ไหนมึงบอกว่ามึงรักกู มึงจะดูแลกูให้ดีที่สุด ถ้ากูยอมเป็นเมียมึง แล้วผลสุดท้ายมึงกลับทิ้งกูไปกับอีคนใหม่ มึงมันหน้าตัวเมีย” เพี๊ย! สิ้นคำด่าสุดท้ายชายหนุ่มก็หมดความอดทน มือหนาตบไปที่ใบหน้าเล็กของแพทอย่างแรง จนหน้าของเธอหันไปอีกด้านและแทบจะทรงตัวไม่อยู่ “มึงตบกู ไอ้ชั่ว! คนอย่างมึงมันสารเลว” แพทพยายามทรงตัวให้อยู่ ก่อนที่จะรวบรวมกำลังพุ่งตัวเข้าหาคนที่ตบเธอและพยายามจะเอาคืนให้ได้มากที่สุด แรงที่น้อยกว่าเพราะตัวเล็กผอมบาง
ตอนที่2พระเอกของสาวบ้านนอก “เธออยู่ห้องแบบนี้กันเหรอ” เมื่อทั้งคู่ไปถึงราเชนถึงกับตกใจ ที่เห็นที่อยู่ของหญิงสาวเป็นเพียงแค่ห้องเล็ก ๆ เล็กกว่าห้องนอนของเขาด้วยซ้ำ ห้องเล็กนี้ยังเป็นทั้งห้องครัว ห้องซักผ้า ห้องน้ำ ชายหนุ่มเห็นแล้วยิ่งรู้สึกสงสาร “แพทเธอเก็บเฉพาะของที่สำคัญ ของส่วนตัว ของอย่างอื่นเดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่เอา” ระหว่างที่รอ ราเชนก็ช่วยหญิงสาวขนของลงไปใส่รถ เพื่ออยากให้เธอรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หญิงสาวก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย เพราะเธอเป็นคนที่ไม่ได้มีของอะไรมากมาย “เมื่อเลือกจะเดินหน้า อย่าหันหลังไปมองข้างหลังอีก” ราเชนจับมือลูกน้องที่กำลังทำหน้าเศร้า เพื่อต้องการให้กำลังใจ กับการไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในครั้งนี้ “ขอบคุณผู้จัดการมากนะคะ” หญิงสาวหลับตาลง เธออ่อนเพลียเหลือเกินที่ต้องมาเจอเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้ ชีวิตของเธอทำดีมาตลอด ไม่คิดว่าสุดท้าย ต้องกลายเป็นคนถูกทิ้งถูกหักหลัง และโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้ แพทเผลอหลับไป มารู้ตัวอีกทีเมื่อรถจอดสนิท เธอลืมต
ตอนที่3ในคืนที่เราต่างก็เหงา เมื่อความมืดเข้ามาสู่ในห้อง ทั้งสองคนต่างหันหลังให้กัน พยายามข่มตาให้หลับลง แต่ไม่มีใครสามารถทำอย่างที่สมองสั่งได้เลย แพทเธอนอนคิดถึงอ้อมกอดของดิว ที่เมื่อคืนนี้เขายังกอดเธออยู่ แต่วันนี้เขากลับมีผู้หญิงคนอื่นในอ้อมกอดแทน ความเหงามันทำให้หัวใจของหญิงสาวปั่นป่วนไปหมด ราเชนชายหนุ่มที่ภายนอกดูมีพร้อมทุกอย่าง ครอบครัวของเขากับภรรยาดูรักกันมากในสายตาของคนอื่น ยกเว้นคนใกล้ชิดบางคนเท่านั้นที่รู้ แต่ละคืนที่ภรรยาของเขาออกจากบ้านไป เขาไม่เคยเชื่อว่าเธอไปหาเพื่อน แต่หัวใจของเขามันไม่กล้ายอมรับความจริง จึงได้แต่ยอมโง่อยู่แบบนี้ นานแค่ไหนชายหนุ่มก็จำไม่ได้ที่เขากับภรรยาไม่ได้มีอะไรกัน เพราะกว่าเธอจะกลับ เขาก็หลับแล้ว หรือบางวันราเชนเองก็เลือกที่จะมานอนที่นี่คนเดียวแทนการกลับบ้าน เขารู้สึกว่าความจริงแล้ว เขาไม่ได้มีภรรยาเพราะสุดท้ายมันก็เหมือนมีเขาอยู่คนเดียวตลอด เมื่อความเหงาก่อตัวขึ้นกับคนทั้งคู่ หัวใจมันก็สั่งให้ร่างกาย มองหาที่ให้ความอบอุ่น ชายหนุ่มค่อย ๆ กอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ขัดข
ตอนที่4เร็วไปไหมกับการเริ่มต้นใหม่ อาหารเช้าที่ชายหนุ่มทำไว้ให้เธอ คือข้าวต้มหมู ถึงรสชาติจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่สำหรับสาวโรงงานอย่างแพท มันเป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในโลก ความรู้สึกเสียใจที่ถูกอดีตแฟนหนุ่มบอกเลิกมันจางลงจากหัวใจที่มันบอบช้ำจนไม่เหลือความเจ็บแล้ว แต่สิ่งที่ยังตกตะกอนอยู่คือความหวาดระแวง แพทเองเธอคิดว่าตอนนี้เธอลืมความเจ็บปวดได้ เพราะมีราเชนเข้ามาเติมเต็ม แต่ในเมื่อเขานอกใจภรรยาได้ สักวันเขาก็คงเบื่อและทิ้งเธอไปอีกคน หญิงสาวที่เป็นเด็กดีของบุพการีมาโดยตลอด จนเธอยอมเสียตัวให้ดิวและตอนนี้เธอก็กำลังจะเป็นเมียน้อย แพทสับสนกับหัวใจตัวเอง ค่ารถที่ต้องไปหาหมอของพ่อทุกเดือนก็เป็นพัน ค่าไปโรงเรียนของน้องๆอีก ข้าวที่พ่อกับแม่ทำก็อีกเกือบสองเดือนกว่าจะได้เกี่ยว ความดีกับความชั่วมันกำลังเอาชนะกันอยู่ ในความคิดของผู้หญิงที่ชีวิตแทบจะไม่เหลือทางเลือก “ไหนๆก็เสียไปแล้ว อย่างน้อยเราก็ขอเป็นเมียน้อยที่เจียมตัว” หญิงสาวพูดกับตัวเอง เธอเสียตัวให้เขาไปแล้ว อย่างไรก็ได้ชื่อว่าเป็นเมีย แต่เธอจะไม่แสดงตัว จะเจียมตัวให้มากที่สุด รอยช้ำที
ตอนที่5ครอบครัวที่เคยฝัน “เลือกซื้อเลยนะ ผมทำอาหารไม่เป็นแต่ชอบให้คนทำให้กิน ผมขอตัวเดินไปดูเครื่องใช้ไฟฟ้าทางด้านหลัง” ราเชนเขาเคยมีแม่ที่คอยทำกับข้าวให้เขากินทุกมื้อมาตั้งแต่เด็กๆ แม้แต่ตอนไปโรงเรียนเขายังไม่ยอมกินข้าวของโรงเรียน ต้องให้แม่ทำใส่กล่องไปให้ แม่ของเขาเสียไปได้หลายปี ก่อนที่เขาจะแต่งงานได้ไม่นาน พอหลังจากแต่งงาน ราเชนตั้งใจที่จะทำครอบครัวให้อบอุ่น อยากให้นิศาอยู่บ้านคอยเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลเขา แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ แรกๆ ภรรยาของเขาก็กลับบ้านตามปกติ ตั้งแต่เพื่อนที่กลับจากอเมริกากลับมา เธอก็เที่ยวกลางคืนตลอด ส่วนกลางวันก็เอาแต่ช่วยบิดาของเธอดูแลกิจการ บางวันแทบจะไม่ได้คุยกันสักคำ การมีแพทเข้ามาในชีวิต ขายหนุ่มหวังว่าความฝันของเขาคงจะได้เป็นจริง ถ้าเธอไม่ทิ้งเขาไปก่อน เพราะราเชนก็รู้ว่าหญิงสาวเป็นคนดี คงทนกับสภาพภรรยาน้อยได้ไม่นาน “สวัดดีจ๊ะ ไม่ไปทำงานแต่มีเวลามาเดินซื้อของ อยากให้ฝ่ายบุคคลได้มาเห็นจัง” หญิงสาวหันไปตามเสียง ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือผู้หญิงที่แย่งคนรักของเธอไปนั่นเอง “ทรายไปกลับเถอะได้ครบแล
ตอนที่6เล่นไปตามบทบาท “ข้าวผัดกระเพราไข่ดาวและต้มจืดร้อนๆ มาแล้วค่ะ ท่านผู้จัดการ” หญิงสาวเดินถือถาดอาหารมาวางที่โต๊ะ โดยที่ราเชนตามไปช่วยหยิบน้ำและแก้วจากในครัว “กลิ่นหอมมากเลย” “อาหารหรือแพทคะที่หอม” หญิงสาวแค่ต้องการพูดให้ตลก แต่มารู้ตัวว่าได้จุดไฟในตัวของชายหนุ่มเข้าแล้ว ก็เมื่อหันไปสบตาเขา “กินข้าวอิ่มแล้ว ผมขอกินแพทต่อเลยแล้วกัน” ราเชนก็ใช่เล่น พูดเหมือนตลก แต่ก็ทำเอาหญิงสาวรู้สึกเสียวท้องน้อยขึ้นมาทันทีดึกมาแล้วทั้งคู่รีบเข้านอน แพทกลัวว่าราเชนจะนอนดึกและตื่นไปทำงานไม่ไหว ส่วนชายหนุ่มเองรีบนอนเพราะอยากใช้เวลาทำกิจกรรมก่อนนอนมากกว่า“ผู้จัดการคะ ดึกแล้ว”แพททำท่าดันตัวชาหนุ่มให้ออกห่างตัว ทั้งที่หัวใจมันร้องเรียกหาเขาแทบจะขาดใจ“เรียกผู้จัดการอีกแล้วแบบนี้ต้องทำโทษ”พูดจบเจ้านายสายหื่น ก็เริ่มซุกซนไปตามเรือนร่างของลูกน้องสาวทันทีหญิงสาวถึงปากจะปฏิเสธแต่ร่างกายส่วนอื่นมันกลับทำตรงข้ามปากหนาประกบเข้ากับร่องปากบาง ทั้งแลกลิ้นกันอย่างดุเดือน มีบางช่วยที่ราเชนรู้สึกหมั่นเคี่ยวก็แอบใช้ฟันขบเบาๆที่ลิ้นเล็กของหญิงส