12
ทะเลและสองเรา
เป็นไปตามคาด ธรรมสรณ์กับภาวินีไม่ยอมไปทะเลกับทั้งคู่ ปล่อยให้หนุ่มสาวไปด้วยกันเพียงสองคน
ปาลิดาไม่รู้จะเลือกชุดที่จะไปใส่ที่ทะเลแบบไหน เธอจึงโทรศัพท์ไปขอให้อัสมาช่วยเลือกให้เธอ
“กลางวันนี้ ลิดาขอไปกินข้าวกับคุณน้าอัสมานะคะ”
ปกติหญิงสาวจะไปกินข้าวกลางวันกับเขมกรตลอด วันนี้เธอจึงขอตัว แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริง
“พี่ไปด้วยได้ไหม”
เขมกรได้รับมอบหมายจากบิดา ให้ดูแลปาลิดาอย่างดี และธรรมสรณ์ก็ไม่ไว้วางใจอัสมา เพราะเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี
“ไม่ได้ค่ะ ลิดาขอไปเจอคุณน้าแบบส่วนตัวนะคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่พูดคุยกันตามประสาผู้หญิง แล้วจะรีบกลับมานะคะ”
ใช้เวลาแค่เพียงไม่นานอัสมาก็เลือกชุดว่ายน้ำ ชุดเดินเล่นชายหาด และชุดใส่ตอนกลางคืน ให้กับลูกเลี้ยง
“แต่ละชุด ถ้าคุณน้ากานดามาเห็น มีหวังหัวใจวายแน่ๆค่ะ”
ถึงแม้กานดา จะไปอยู่อเมริกานาน แต่เธอก็ยังคงรักษาความเป็นผู้หญิงไทย และปลูกฝังหลานสาวเสมอ ตลอดเวลาที่ปาลิดาอาศัยอยู่กับเธอ
“แบบนี้นี่เอง หนูลิดาถึงได้ยังไม่มีแฟนเสียที น้านึกว่ากลับมาจากอเมริกา จะมีหนุ่มจากเมืองนอกติดมือมาด้วย”
อัสมาเอง รู้สึกหมั่นไส้ความเป็นสาวเรียบร้อย ของลูกเลี้ยง แต่ก็ได้แต่เก็บอาการไว้ เพราะเธอยังต้องใช้ ปาลิดาเป็นเครื่องมือในการเอาทุกอย่างมาเป็นของเธอ
“ก็ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ ลิดาไม่ได้สนใจใครด้วย อยากแต่จะเรียนให้จบๆ”
กานดาไม่ได้หวงห้ามให้หลานสาวมีแฟน แต่ตัว ปาลิดาเอง ไม่เจอคนที่ถูกใจ เพราะเธอเอาหัวใจมุ่งมั่นแต่เรื่องเรียนเท่านั้น
“โอกาสไม่ได้มีบ่อยๆนะ น้าฝากความหวังไว้ที่หนู คุณพ่อคงรอวันที่เราได้ทุกอย่างคืน”
อัสมาไม่ลืมที่จะคอยเติมไฟแค้นในหัวใจให้ลูกเลี้ยงของเธอ เพราะอัสมาเองก็ดูออก ว่าปาลิดาเป็นหญิงสาวที่มีจิตใจดี กลัวเวลาผ่านไป หญิงสาวจะลืมความแค้นและเผลอใจให้อภัยครอบครัวของธรรมสรณ์
“จำวิธีการ ท่าทาง คำพูดที่น้าสอนได้ใช่ไหม ใช้มารยาหญิงให้เป็นประโยชน์” อัสมากำชับ
“ค่ะคุณน้า ลิดาจะทำให้สำเร็จ หวังว่าถ้าพลาดต้องเสียตัวให้เขา คงไม่เสียฟรีๆ ลิดาจะเอาทุกอย่างคืนมาค่ะ”
ความรู้สึกลึกๆ ปาลิดาก็รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำ คนที่มีแต่เสียคือเธอ แต่ถ้าผลที่ได้มันคุ้มค่า เธอก็พร้อมจะแลก
“น้าอวยพรให้ทุกอย่างสำเร็จ คุณพ่อคุณแม่ของหนูต้องภูมิใจในตัวหนูแน่ๆ”
อัสมาอ้างเหตุผลของสิ่งที่ปาลิดากำลังจะต้องทำ เพื่อล้างแค้น เพื่อเอาทุกอย่างคืนมา เพื่อความภูมิใจของบุพการีของเธอเอง
ปาลิดากลับมาพร้อมถุงใบใหญ่ หญิงสาวซื้อกระเป๋าเดินทางใบใหม่มาด้วยเพื่อหวังไม่ให้เขมกรรู้ว่าเธอออกไปเจออัสมา เพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้า
“ซื้อกระเป๋าเดินทางมาทำไม ที่บ้านมีตั้งหลายใบ”
เขมกรรับกระเป๋าเดินทางใบเล็กจากมือของ ปาลิดา เมื่อเธอเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา
“ลิดาเห็นว่ามันน่ารักดีค่ะ”
หญิงสาวโกหก เพราะคิดว่าเหตุผลนี้ น่าจะเหมาะกับความเป็นผู้หญิงของเธอ
“ผู้หญิงนี่เนาะ มีแล้วก็อยากซื้ออีก เพราะน่ารักกว่า เพราะสวยกว่า ”
ชายหนุ่มทำท่าส่ายหัว แต่ก็อมยิ้มเหมือนเข้าใจ ในเหตุผลของปาลิดา
“เราไปกันสองคืนนะ ส่วนไปไหนยังไม่บอก เอาไว้รู้ตอนไปถึงเลยดีกว่า”
เขมกรเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว ตัวเขาเองก็ห่างหายจากสาวๆมาได้สักพัก ถึงแม้จะมีนางแบบสาวอย่างรสรินคอยติดต่อมาเสมอ
รสรินเป็นแฟนเก่าของเขา ที่เขาเคยพาไปที่เกาะที่เขากำลังจะพาปาลิดาไป รสรินเลิกกับเขาเพราะเธอต้องการเข้าวงการบันเทิง
การมีแฟนจะทำให้ เส้นทางนี้ไม่รุ่งโรจน์ เธอใช้ร่างกายในการเบิกทาง และผู้ใหญ่คงจะไม่สนใจเธอ ถ้าเธอยังได้ชื่อว่าไม่โสด
แต่เมื่อความฝันมันไม่เป็นอย่างที่คิด เธอได้แสดงเป็นแค่เพียงเป็นตัวประกอบไม่กี่เรื่อง ก็ดับสนิท เธอจึงหันกลับมากินของเก่าอย่างเขมกร ซึ่งตัวชายหนุ่มกลับหมดรักในตัวเธอแล้ว
“เตรียมตัวให้พร้อมนะ เวลาอยู่ใกล้พี่มันจะร้อนๆหน่อย พี่เป็นคนอบอุ่น”
ชายหนุ่มเดินไปกระซิบข้างหูของหญิงสาวตัวเล็กแต่อวบอั๋นในส่วนที่ควรจะอวบ
“อยากรู้จังว่าจะอุ่นขนาดไหน” ปาลิดากระซิบตอบ
สำหรับความคิดของเขมกรตอนนี้ ปาลิดาก็เป็นหญิงสาวหัวนอกคนหนึ่ง ที่คงไม่ถือสาเรื่องการไว้ตัวเท่าไหร่ และยิ่งปาลิดาเอง ทำท่าทางทอดสะพานให้เขาแบบนี้ เธอคงผ่านผู้ชายมาไม่ใช่น้อย
“เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะ”
ธรรมสรณ์และภาวินี มาส่งทั้งคู่ที่สนามบิน สองสามีภรรยาแอบลุ้นให้ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่พัฒนามากกว่านี้
“คุณว่าสองคนนี้เขาชอบกันไหม”
ภาวินีถามสามีเมื่อกลับเข้ามานั่งในรถ เพราะเธอแอบลุ้นอยู่ แต่อ่านทั้งคู่ไม่ออกจริงๆ
“ลูกเราก็เสือผู้หญิงเสียด้วย กลัวจะไม่จริงจัง วิญญาณ นิรัชจะมาหักคอผมเอา กลัวใจจริงๆ”
ธรรมสรณ์เห็นลูกชายของเขา ชอบมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิตหลายคน ตั้งแต่เลิกกับรสรินไป แต่ก็ยังไม่เคยเห็นคบกับใครเป็นสักคน
“แต่ตั้งแต่หนูลิดา เข้ามาอยู่กับเรา ก็ไม่เห็นลูกยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลยนะคะ” ภาวินีพูดตามที่สังเกต
“ก็จริงอยู่ แต่ผมกลัวที่เจ้าเขมเงียบๆเรื่องผู้หญิงไป เพราะมีเป้าหมายคือหนูลิดา เลยต้องทำตัวเรียบร้อยหน่อยล่ะสิ”
คนเป็นพ่อรู้ว่าลูกชาย กำลังสนใจในตัวลูกสาวเพื่อนแน่นอน แต่ไม่มั่นใจ ว่าเป็นความสนใจแบบเล่นๆหรือจริงจัง จึงได้แต่ภาวนาให้ทั้งคู่รักกันจริงๆ
13ทะเลสวาท “สวยมากเลยค่ะ คนไม่เยอะด้วย ลิดาคิดว่าวันหยุดแบบนี้คนต้องเยอะ วุ่นวายแน่ๆ” ปาลิดาตื่นเต้น เมื่อเรือพาเธอมาถึง ท่าเรือของเกาะ ทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว มองจากท่าเรือ ผู้คนไม่มากอย่างที่เธอคิดไว้ “เกาะนี้เป็นเกาะส่วนตัวของเพื่อนพี่ เขาเปิดรับนักท่องเที่ยวจำกัด เพื่อความเป็นส่วนตัว” รถจากรีสอร์ทมารับทั้งคู่จากท่าเรือ เพื่อไปส่งยังที่พัก ที่อยู่อีกฝั่งของเกาะ แถวที่พักค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก จึงอยู่ห่างจากท่าเรือ “เราพักที่นี่เหรอคะ เหมือนมีแค่ห้องเดียวเลย” เมื่อมาถึงที่พักปาลิดา มองเข้าไป เป็นบ้านสไตล์วินเทจ ปูนเปลือย ด้านที่หันเข้าทะเล เป็นกระจกใส ในบ้านไม่มีห้องนอน เปิดเข้าไปเจอเตียงนอน และมองเห็นส่วนที่ทำครัวอยู่ด้วยกัน “ใช่ครับ มีแค่เตียงเดียว กลัวพี่ทำอะไรเหรอครับ” เขมกรหยอดเปิดทาง “ถ้ากลัวคงไม่มาด้วยหรอกค่ะ ก็แค่ถามดู” ปาลิดาตอบไม่ตรงกับเสียงของหัวใจเลย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกชายใดนอกจากพ่อมากอด มาหอมเลย แต่วันนี้ดูแววจะโดนมากว่าแน่ๆ “แดดยังร้อนอยู่เลย ไว้เย็นๆค่อยออกไปเดินเล
14น้ำตาแห่งการเริ่มต้น เมื่อแน่ใจว่าชายหนุ่มร่างเปลือยที่นอนอยู่บนตัวเธอ หลับสนิทแล้ว ปาลิดาค่อยขยับตัวออกจากการถูกทับจากตัวเขา ประตูกระจกถูกเลื่อนออก หญิงสาวออกมานั่งเพื่อปล่อยความรู้สึกทั้งหมด ให้ลอยไปกับลมทะเล “คุณพ่อคะ ลิดาทำถูกแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง เหมือนต้องการคำตอบ จากบิดาที่อยู่บนสวรรค์และตอนนี้คงกำลังมองเธออยู่ “เราจะต้องได้ทุกอย่างคืน” จากน้ำเสียงที่ดูเสียใจ เพียงชั่วครู่ ความแค้นที่อัสมาฝังหัวไว้ ก็ชนะความรู้สึกทุกอย่าง ปาลิดานั่งคิดแผนการต่อไป ว่าเธอต้องทำอย่างไรต่อ ในเมื่อเธอยอมเสียตัวแบบนี้แล้ว เธอต้องได้มากกว่าเสีย “เดี๋ยวก็ไม่สบายไปหรอก มานั่งตากลมแบบนนี้” เขมกรส่งเสียงมาจากด้านหลัง ความจริงแล้วเขารู้สึกตัวตั้งแต่หญิงสาว ผลักตัวเขาออก “พี่ขอโทษนะ พี่คิดว่า....”ชายหนุ่มลากเสียง เพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดต่อด้วยคำไหนดี ถึงจะดูไม่น่าเกลียดถึงแม้จะมีเก้าอี้ตัวข้างๆว่างอยู่ แต่เขมกรเลือกที่จะนอนลงบนเก็าอี้หวายแบบที่นอนได้ และดึงมือปาลิดาให้ลุกมานอนอยู่ในอ้อมแขนเขา“พ
15รสรักของเขากับความผูกพันของเรา เมื่ออาบน้ำเสร็จ เขมชาติก็มาชวนหญิงสาวที่นอนเล่นอยู่บนเก้าอี้หวายให้เขาไปนอนในห้องแทน “ถึงฝนจะไม่ได้สาดเข้ามาในนี้ แต่ละอองของมันก็ทำให้เราไม่สบายได้เหมือนกันนะ” เขมกรให้เหตุผล ที่ทำให้ปาลิดยอมเข้าไปในห้องกับเขา เพราะชายหนุ่ม แทบจะควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้แล้ว บรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกขนาดนี้ สายฝนที่ไหล ผ่านกระจกของหน้าประตูห้องอากาสที่เย็นสบาย โดยที่ไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศ มันช่างเหมาะกับการหาอะไรทำจริงๆ“ไม่เป็นไรค่ะ ลิดาอยากนอนตรงนี้ อากาศดี”หญิงสาวรู้ทัน ถ้าเธอเข้าไปในห้องคงไม่ได้นอนแน่ๆ เธอจึงเลือกที่นอนเล่นอยู่ข้างนอกดีกว่า“จะเดินเข้าไปดีๆ หรือจะให้พี่อุ้ม”เมื่อรู้ว่าคำเชิญชวนไม่มีผล ชายหนุ่มจึงเดินเข้ามาใกล้ตัวของหญิงสาว และทำท่าจะอุ้มเธอจริงๆ“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวลิดาเดินไปเอง”ปาลิดารีบลุกจากเก้าอี้หวาย และเดินนำหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าตาทะเล้น เข้าไปยังเตียงนอนในตัวบ้านพัก“กอดหน่อยสิ เมื่อคืนยังกอดไม่หนำใจเลย”เขมกรกระโดดลงมานอนข้างหญิงสาว คว้าเธอเข้ามากอดจนแน่น“ก็เมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรล่ะคะ ถึงได้
16เงินก้อนแรก “พี่ทำเรื่องขึ้นเงินเดือนให้แล้วนะ” ชายหนุ่มยื่นคำสั่งเงินเดือนใหม่ให้หญิงสาว ตามที่ได้รับปากไว้ “นี่มันสามเท่าของเงินเดือนเดิมเลยนะคะ”ปาลิดาแกล้งทำเสียงตกใจ ทั้งที่เธอคิดว่าจริงๆมันควรจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ“ความจริงแล้วบริษัทนี้เป็นของพ่อลิดาด้วยซ้ำ ถ้าไม่เกิดปัญหาขึ้นก่อน”ปาลิดายกมือไหว้ขอบคุณ ชายหนุ่มตรงหน้า ทั้งที่หัวใจของเธอกำลังคิดว่า ‘รู้แล้วทำไมไม่คืนหุ้นให้ทั้งหมดล่ะ’ปาลิดาโทรรายงาน เล่าควาสำเร็จให้อัสมาฟัง แต่เธอไม่กล้าเราให้กานดาผู้เป็นน้าแท้ๆรู้ เพราะเธอคงต้องโดนว่าแน่ๆ กับวิธีการแก้แค้นแบบนี้“เก่งมากหนูลิดา น้าเองช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย น้ามันเป็นเมียที่แย่จริง”อัสมาเล่นบทนางเอก ตีเสียงเศร้า เหมือนคนที่เสียใจที่ตัวเองแก้แค้นให้สามีไม่ได้“ช่วยได้สิคะ การที่คุณน้าบอกคำแนะนำมาทั้งหมด ก็ถือว่าช่วยลิดาแล้ว ไว้มีอะไรคืบหน้าลิดาจะโทรหาใหม่นะคะ”หลังจากกลับมาจากทะเล เขมกรเอง พยายามที่หาโอกาส ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับปาลิดา แต่หญิงสาวก็บ่ายเบี่ยงตลอด“ลิดานี่มันเกือบเดือนแล้วนะ ที่เราไม่ได้....”ถึงอยากจะพูดตรงๆ แต่ท่าทางที่เรียบร้อยของคนจ
17สืบเพื่อรัก “ใครบอกล่ะ ก่อนที่หนูลิดาจะเรียนจบ เจ้านิรัช มันจับได้ว่าอัสมาเล่นชู้ แต่ด้วยความหลงกับความเหงามันจึงยอมให้อภัยและให้โอกาส” เล่ามาถึงตอนนี้ ธรรมสรณ์เป็นสีหน้าเป็นตึงเครียดแทน จากที่เมื่อกี้ยังปกติ “แต่คนมันสำนึกไม่ได้ มันกลัวว่าสักวัน มันจะโดนจับได้อีก มันค่อยๆ เข้ามามีส่วนในบริษัท ตกแต่งบัญชี ได้เงินไปเกือบสิบล้าน ” “ตั้งสิบล้าน เอาไปทำไมครับ ในเมื่ออยู่กับคุณอาก็กินดีอยู่ดีอยู่แล้ว” ชายหนุ่มสงสัย “เพราะตอนแรกนิรัชไม่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย อัสมากลัวว่าวันหนึ่ง ถ้าเกิดต้องเลิกกันจริง เธอจะไม่เหลืออะไร” “อ๋อ..แบบนี้เอง” เขมกรทำท่าเข้าใจ“แต่ถ้ามันแค่นั้น คนใจดีอย่างนิรัชคงไม่สติแตกจนขับรถชนสะพานหรอก” คนเล่ากำมือแน่น“เกิดอะไรขึ้นครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความอยากรู้จนแทบจะทนไม่ไหว“เงินทั้งหมด ที่อัสมาเอาไป เธอเอาไปปรนเปรอเด็กหนุ่ม ซึ่งก็ไม่ใช่ใครเป็นคนขับรถของนิรัชเอง”ถึงแม้จะเจ็บแทนเพื่อนแค่ไหน ธรรมสรณ์ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเพื่อนของเขาดันรักผู้หญิงคนนั้นมาก“แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ”เขมกรยังไม่เข้าใจ ว่าครอบครัวของเขา เข
18ขอแต่งงานพร้อมข้อเสนอ“คืนนี้พี่ขอคุยเรื่องสำคัญด้วยนะ ” ชายหนุ่มเดินมาบอกหญิงสาวที่โต๊ะทำงาน“คุยที่ไหนคะ” ปาลิดาวางมือจากงานก่อนหันหน้ามาสบตา“ร้านอาหาร บนดาดฟ้า โรงแรมแถวนี้แหละ ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอะไรลิดาหรอก”คนพูดเปลี่ยนสายตาจากจริงจัง เป็นสายตาที่เศร้าลงทันทีปาลิดาเอง ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ต้องการเขา แต่เธอรู้ว่าเธอมีสิ่งที่สำคัญที่ต้องทำมากกว่า ความรักสำหรับเธอตอนนี้ มันมีค่าน้อยกว่าความแค้น“ได้ค่ะ ลิดาเชื่อใจพี่เขม”ปาลิดาไม่อยากเห็นสายตาที่ดูเศร้า ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอจึงก้มหน้ากับงานต่อไปคำพูดของคนที่เคยนอนกอด และนอนทำอะไรกันมามากกว่านี้ แต่วันนี้มันช่างดูเหินห่าง ดูเหมือนเป็นแค่เพียงคนรู้จักกันเท่านั้นตลอดเวลาทั้งวัน หญิงสาวแอบมองชายหนุ่มตลอด เพราะเธอก็อยากรู้ว่าเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมากเขาถึงได้ไม่ยอมคุยที่ทำงาน แต่กลับต้องรอถึงเย็น“ไปกันได้แล้ว”เมื่อเวลาเลิกงานมาถึง ชายหนุ่มก็เดินมารับ ปาลิดาที่ตะทำงาน ด้วยสายตาที่ยังดูเศร้าอยู่ จนหญิงสาวไม่กล้าที่จะสบตาเขา เพราะกลัวเธอจะเผลอใจอ่อน“ลิดาไม่เคยรู้ว่ามีร้านอาหารแบบนี้เลยนะค
19ตาสว่าง นักสืบที่เขมกร จ้างให้คอยตามทั้งปาลิดาและ อัสมา รายงานมาว่า ปาลิดาถอนเงินจำนวนมากออกจากธนาคาร และกำลังจะนัดเจอกับอัสมาอีกเร็วๆนี้ “พรุ่งนี้ทั้งวัน พี่ขอพาตัวลิดาไปกับพี่ทั้งวันหน่อยนะ” เขมกรบอกหญิงสาวในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกงาน “ไปไหนเหรอคะพี่เขม” ปาลิดาถามอย่างแปลกใจ “เดี๋ยวก็รู้ ” เขมกรคิดว่าถ้าบอกเธอ ว่าเขาจะพาไปไหน มีหวังหญิงสาวไม่ยอมไป และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาจะพาไปเจอด้วย ปาลิดาถอนเงินมาคราวนี้เธอถอนมาหมดบัญชีเลย เพราะต้องการเอาไปฝากอัสมา เพื่อให้แม่เลี้ยงของเธอซื้อหุ้นของบริษัทคืน การตัดสินใจแต่งงานกับเขมกรครั้งนี้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาไหม แต่ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งที่เขาเป็นลูกชายของศัตรู “จะหลอกไปฆ่าหรือเปล่าคะ จะพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก” ปาลิดาพูดหยอก เมื่อเธอขึ้นมานั่งข้างๆคนขับ เพราะเธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่ากำลังจะพาเธอไปไหน แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ “จะพาไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง”คนขับยื่นหน้ามาจนแทบจะติดหน้าของปาลิดา
20กระดาษในกรอบรูป บ้านหลังนี้ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง จากที่ตอนแรก ลิดาคิดว่าคงมีฝุ่นเต็มไปหมด แต่จะเห็นที่เปลี่ยนไป คือข้าวของมีค่าแทบจะไม่มีเหลือเลยซักชิ้น “คุณพ่อคะลิดา มาหาพ่อแล้วนะ” หญิงสาวหยุดลง นั่งพูดกับรูปภาพครอบครัวของเธอ ที่ถ่ายพร้อมกัน พ่อแม่ลูก ก่อนวันที่แม่ของเธอจะจากไปเพียงวันเดียว “ความจริงมันคืออะไร ทำไมคุณพ่อต้องเป็นหนี้สิน ทำไมคุณพ่อต้องเสียใจ จนขาดสติและจากลิดาไปแบบนี้” หญิงสาวคร่ำครวญกับรูปภาพ อย่างคนเสียสติ น้ำตาของเธอไหลออกมาจากตากลมโต เหมือนสายฝน ที่กำลังตกหนัก “สิ่งที่คุณน้าอัสมาบอกมันคือเรื่องจริงหรือโกหก ครอบครัวนู้นทำให้พ่อต้องตายใช่ไหมคะ หรือมันไม่ใช่ คุณพ่อกลับมาบอกลิดาเดี๋ยวนี้”เสียงที่เค้นออกจากลำคอ เหมือนต้องการจะเอาความทุกข์ในใจออกมาตามเสียงนั้น“ลิดาจะแต่งงาน ลิดาจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ครอบครัวเรา คุณพ่อต้องภูมิใจในตัวลิดา”หัวใจลึกๆของเธอ รู้ว่าความจริงครอบครัวของ เขมกรน่าจะไม่มีส่วนในการตายของบิดาเธอ แต่ปาลิดาก็ยังอยากหลอกตัวเองต่อไป ตราบใดที่เธอยังไม่รู้ความจริงปาลิดาค่อยๆเอาเก้าอี้มาเ